* YOU CAN PLAY THE SONG FOR MORE FEELS. MALAYA BY MOIRA. YOU CAN ALSO CHECK MY F@CEBOOK PAGE FOR THE OFFICIAL SP0TIFY PLAYLIST OF THIS STORY. RNL STORIES *
Nandoon nakatayo ang isang may edad ng lalaki. Sa mukha ay hindi ito nalalayo kay Christian.
“P-Pasensya na po at pumasok ako.”
“Ikaw siguro ‘yung asawa ng kaibigan ni Christian?” Tanong nito.
“April po.” Pagpapakilala niya dito. Inabot pa niya ang kamay, akala niya ay makikipag shake hands ito pero hinalikan nito ang likod ng kanyang palad.
Sinuklian niya ito ng ngiti
I hope someday you can find some way to understand. I’m only doing this for you, I don’t really wanna go. But deep in my heart I know, this is the kindest thing to do. - I Love You, Goodbye. Nina *** “H-HELLO?” “Oh? April? Napatawag ka?” Sagot sa kanya ng nasa kabilang linya. Tanging ingay galing sa bukas na aircon lamang ang maririnig sa buong kwarto. Wala siyang kasama kahit isa. Wala ding may alam kung anong nangyari sa kanya at kung nasaan siya.
* PLAY THE SONG FOR MORE FEELS. I LOVE YOU, GOOD BYE BY NINA. YOU CAN ALSO CHECK THE OFFICIAL SP0TIFY PLAYLIST OF THIS STORY ON MY F@CABO0K PAGE. RNL STORIES. ****🎵 You need someone willing to give their heart and soul to you.Promise you forever. But baby, that’s something I can’t do.Oh, I could say that I’ll be all you need.But that would be a lie.I know I’d only hurt you, I know I’d only make you cry.I’m not the one you’re needing… 🎵“S-Sunduin mo na ako.”“Pero
If only you could hear me shout your name. If only you could feel my love again. The stars in the sky will never be the same. If only you were here.- Stars, Callalily***MAINGAY na tugtugan. Nakakahilong amoy ng pinaghalong alak at sigarilyo. Isabay mo pa ang patay-sinding ilaw na iba't-iba ang kulay. Mga tawanang ume-echo sa pandinig ng sinuman. Mga taong naghahanap ng panandaliang aliw at saya sa piling ng mga taong ngayon lang nakita, pero animong matagal ng magkakakilala dahil sa sobrang dikit nila sa isa’t-isa.Ito ang bago niyang mundo. Mundong wala atang kahit sino ang gusgustong pasukin, kapit sa patalim, pero pikit mata ay kanyang kakayanin.Hindi biro ang nagdaang taon.
* MALIGAYANG PASKO PO! * *** Alas siyete pa lang ng umaga, nakapag handa na si April ng mumunting almusal. Nagprito lang siya ng itlog at bumili ng 5 pandesal na pagsasaluhan nilang mag-ina. Ginising na niya ang dalawa, pagdilat ng mga ito ay agad siyang binigyan ng matatamis na halik. Pawi na ang pagod niya dahil dito. Nag-almusal sila na punong-puno ng kwento ng dalawa. Kahit hinihingal na ay tuloy pa rin sa pag kwento si Angela, ganoon din ang kambal nito. Ang natirang dalawang pandesal ay pinalamanan niya ng natirang itlog, binalot niya ito at nilagay sa baunan ng kambal. Nilagyan din niya ng tubig ang
‘Cause lightning don’t strike, the same place twice When you and I, said goodbye, I felt the angels cry ‘Cause true love’s a gift, but we let it drift, in a storm Every night, I feel the angels cry - Angels Cry, Mariah Carey ft. Neyo *** “PUÑETA! Ngayon pa talaga naisipang mag-inarte ng Vivian na yan! Porket ano? Porket siya ang laging hinahanap ng mga parokyano dito? Makikita niya!!” Ang galit na galit na si Mammy Tommy ang bumungad sa kanya sa Route ’77. Ang pangalan n
* FRIENDS/CHARACTERS FROM ROUTE '77 WILL HAVE THEIR OWN STORIES UNDERTHE REAL MEN SERIES. WILL UPDATE THEIR STORIES SOON * *** ROUTE ’77. Isang sikat na club, lalo na kung alam mo ang totoong kwentong nakapaloob sa apat na sulok ng lugar na’to. Sa unang tingin akalain mong simpleng club lang na nagse-serve ng inumin sa parokyano. Pero kung alam mo ang angels catalog at ang special night nila, siguradong mag-iiba ang tingin mo dito. This club is a flesh ma
Where do broken hearts go? Can they find their way home? - Where do Broken Hearts Go, Whitney Houston *** ““WALA kang karapatang hawakan ni dulo ng daliri ng anghel ko.” Sa ingay ng paligid, tila tumahimik ang lahat at rinig na rinig niya ang sinabi nito. “Ilabas niyo na ang gagong ‘yan!” Sigaw pa nito. Pagkatapos ay inalalayan siya nito patungo sa exit ng club. “T-Teka! Sandali…saan mo ako dadalhin?” Natatakot na niyang tanong dito. Pero parang wala itong naririnig at patuloy pa rin sa paghila sa kanya. Kahit ang mga bouncer ay nakatunganga sa bilis ng mga pangyayari. Malapit na sila sa pintuan ng club ng harangin sila ni Manger Hershey. Sandali itong napahinto. “Saan ka pupunta? Pagkatapos mong bugbugin ang customer ko ay basta-basta ka nalang aalis?” Masungit na sita nito. “Iniligtas ko lang siya.” Akmang tutuloy ulit ito ng lakad ng hinarang ulit ni Manager Hershey ang katawan niya. “At saan mo naman balak pumunta? At bakit hila hila mo siya?” Turo pa sa kanya nito.
‘Cause letting love go is never easy But I love you so that’s why I set you free And I know, someday, somehow, I’ll find a way To leave it all behind me Guess it wasn’t meant to be - Before I Let You Go, Freestyle *** HINDI naman alam ni April kung anong mararamdaman. A man, she barely knows, is crying in front of her. “My wife … I love her.” Muling sabi nito. “Pero diba legally seperated na kayo?”
*** ~ 3 years after ~ “SA atin naman pong sports news, nakatutok live and exclusive mula sa Thailand si April. April anong balita sa ating mga atleta sa SEA Games?” Lumabas ang animated gap ng news program, pagkatapos ay ang muka ni April sa screen. She’s wearing a white polo shirt that has the logo of the network and maong pants. Hawak nito ang mikropono na may logo din ng network. Sa paligid nito ay kitang kita ang mga nagsasayang tao. Hawak ang bandera ng Pilipinas at masayang masayang winawagayway ito. “Thank you Ms. Nadeth. At ito nga po, live tayo sa Nimibutr Stadium sa Thailand kung saan ginanap ang championship ng ating Men’s Basketball teaM laban sa koponan ng Thailand. Naging madugo at mahirap ang laban, pero sa huli tayo pa din ang nagwagi! Isang ginto nanaman para sa ating bayan.” Pagkatapos ay pinakita ang video skits kung saan may inserts ng videos ng basketball game ng team Philippines versus Thailand na kanyang vino-voice over live. After ilang segundo ay pina
I'm never gonna let you go, I'm gonna hold you in my arms foreverGonna try and make up for all the times I hurt you soGonna hold your body close to mine from this day on we're gonna be togetherOh I swear this time I'm never gonna let you go.- Never Gonna Let You Go, Sergio Mendes***HINDI mapakali si Cyril. Nandoong tatayo ito, o di kaya ay maglalakad at iikot ikot sa loob ng hotel room. Namamawis din ang kanyang mga palad. “Relax, son. Para namang sasabak ka sa gera niyan, you are just getting married.” Pagpapahinahon sa kanya ng ama. He sits on the sofa once again. “I don’t know, dad. This is what they called wedding jitters maybe? Naniniwala naman akong hindi na ako lalayasan ng asawa ko, pero kinakabahan talaga ako. P-Paano kung hindi magustuhan ni April yung ayos ng venue? Yung yari ng mga gown ng a-” “S-Son! Stop. Just stop.” Natatawang umiiling ito habang tinatapik siya sa paypay. “You better relax, Cyril. Ayaw mo naman sigurong mahimatay sa mismong kasal mo? That wou
You taught me how to loveYou showed me a tomorrow and todayMy love, that's different from the yesterday I knewYou taught me how to loveAnd darling, I will always cherish youToday, tomorrow, and forever- When I Met You, APO Hiking Society***“I SHOULDN’T have listened to you! I should not have done that!” He is in a state of panic right now. When the coordinator said that April is gone, biglang nag blanko ang isip niya. And then something hit him. After he recovered he immidiately called Kyle. The real general manager of this hotel resort. Agad naman siya nitong pinuntahan. Hindi pa ito nakakalapit sa kanya ay siya na ang pumunta dito. “Kyle! I need all the CCTV footage right now! Bring me to the security room!” “S-Sir, what happen?” “My wife’s missing!” Agad naman siya nitong dinala sa opisina na nagco-control sa CCTVs. They checked every footage that has the recording. Nakita niya sa video ang asawa na lumabas ng kanilang kwarto 5 minutes after he went out. Pumunta ito
*** KINAKABAHAN siya. Mas pa kaysa noong kausapin ang biyenan. Hindi niya alam kung nakailang baso na ba siya ng tubig simula ng magising kanina. Kahit si April ang nahahalata ang pagiging agitated niya. “Cy, what’s wrong? Bakit kanina ka pa hindi mapakali?” Tanong nito sa kanya ng makasalubong sa hagdanan ng kanilang bahay. Busy na busy ito sa pag aasikaso sa mga anak. Aalis kasi ulit sila ngayong weekend, and as their family day sinabi niyang pupunta sila sa isang resort sa Batangas. “N-nothing,” Tanggi niya dito. “Oh wait! Baka mamaya may important kang client call at hindi mo sinagot kasi aalis tayo?” Medyo pabalang na tanong nito. April got upset when he did not answer an important meeting call. Medyo nagkagulo ng kaunti. Wala naman masyadong nagyari pero she’s upset a little dahil nadagdagan ang trabaho niya after not answering the call. “No! None. I…I am just excited to see the resort. Gusto ko lang makita first hand if my investment doesn’t go to waste.” Pagdadah
*** “ANGELA, ANGELO. Kainin niyo na itong mga ice cream niyo. Matutunaw. Sayang.” Kinuha ng mga anak ang ice cream na hawak at masayang tumakbo pabalik sa kanilang mga house helpers na nagpapalipad ng saranggola. They are in a picnic park somewhere in Laguna. Another weekend means family day for their little family. Nasa ilalim sila ng isang mayabong at malaking puno. Like other family and friends here, nakaupo sila sa isang mat. Dala dala ang iba’t-ibang klase ng pagkain. She doesn’t forget her children’s favorite snacks. And of course, her first born aka her husband’s, favorite food. “Here. Kainin mo na.” Abot niya sa chicken sandwich na paborito nito. “Thanks!” And he immediately takes a bite. Naka sandal sila sa katawan ng puno habang masayang pinagmamasdan ang mga anak. Their kids are playing with their bodyguards and house helpers. Another happy memories to cherish. “Ang bilis nilang lumaki.” Malungkot na sabi ni April sa asawa. “Next thing we know, mag papakilala
I know we’re starting over again This time we’ll love all the pain away Welcome home my lover and friend We are starting over, over again - Starting Over Again, Natalie Cole *** “C-CY! Let’s talk. Please?” A woman’s voice is echoing in the busy, yet quiet, lobby of the Constantino Group of Companies Building. All eyes are at the center of the attraction. A woman was held by 2 woman bodyguards. Nagmamakaawa sa lalakeng kakarating lang. But the man is deaf to the woman’s plea. “Cy, please. I…W-We need to talk.” Her cries are not enough. Ni hindi man lang humarap ang lalakeng pinapakiusapan. He is just standing with his secretary at the elevator’s doors waiting for the express elevator to open. “S-Sir?” Though he is nervous, the male secretary asks his boss. “What?” “S-Si Ms. Vanity po.” The secretary said the obvious. “I know.” Punong puno ng pagtataka ang secretary sa sinagot ng kanyang amo. “C-Cy! I am still the representative of the P-Pangilinan Group of Comp
***“BAKIT hindi ka kumikibo? May nagawa ba ako? Please tell me.” Malambing na tanong ni Cyril sa asawa. Hindi na kasi ito kumibo simula ng tanungin nito kung anong nagyari sa kanila ni Lucas. “Hindi kasi ako naniniwala na walang nagyari sa inyong dalawa ni Alex. Kilala kita, Cy.” Napakamot na lang ng batok si Cyril. Alam talaga ng asawa kung anong karakas niya. At bilang mabuting asawa dito, hindi dapat siya nagtatago ng sikreto dito. “We just talk. Nothing fancy.” “Anong pi
'Cause this angel has flown away from meLeaving me in drunken miseryI should have clipped her wingsAnd made her mine for all eternity- Heaven Knows, Orange & Lemons***“HATID na kita.” Alok ni Alex sa kanya habang papalabas sila ng Cloud 9. Malalim na ang gabi at malamig na din ang simoy ng hangin. Hating gabi na din. “Hindi na. Nakakahiya naman sayo.” “Wala yon. Isa pa, baka saksakin ako ng asawa mo. Pumayag na nga siyang makapag usap tayo, tapos hahayaan pa kitang umuwi mag isa? Saka ako nagdala sayo dito, ako din ang mag uuwi sayo.” “Hindi na.” Itinaas nito ang cellphone na hawak. “Magpapasundo na lang ako sa asawa ko.” Wala na itong nagawa ng i-dial niya ang cellphone at tawagan ang asawa. “Cy?” Nagulat pa siya ng isang ring pa lang ay sumagot na agad ang asawa. “Cy?” Tawag niya ulit dito dahil hindi ito nagsasalita. “Y-Yes?” “Nasaan ka? Puwede bang… pwede bang magpasundo?” Nahihiya pa niyang tanong dito. “Look at your right.” Simpleng sagot nito. Agad niyang sinunod
*** MALAKAS ang ihip ng hangin. Nagtatagpo ang bituin sa langit at bituin sa lupa mula sa mga bahayan at building sa kalakhang Maynila. Wala masiyadong nagbago sa lugar mula nang una silang nagpunta dito. Pareho silang nakatanaw sa kawalan, pinapakiramdaman ang bawat isa. “Parang kailan lang nung una tayong pumunta dito.” Ito ang unang bumasag sa katahimikan. Hindi naman niya maiwasang matawa nang maalala iyon. “Ang lamig lamig dito pero kinuha mo ako sa Route ‘77 na ang tanging suot lang ay one piece leather suit at stockings.” Tuluyan itong natawa ng maalala ang una nilang pagpunta dito sa Cloud 9. “Naalala ko nanaman yung mukha ni Hershey at Tommy nang kuhain kita sa stage.” Naiiiling pa ito habang humihigop ng kape na kanilang inorder. “Inatake ata si Mammy Tommy dahil sa ginawa mo.” Natatawa ding tugon niya dito. Katahimikan ulit ang bumalot sa kanilang dalawa. “Naaalala ko din kung anong pinagusapan natin ng mga oras na yon.” “Umiyak ka noon.” Bigla naman