***
NAPA HILAMOS ng mukha si Cyril.
“Bro, I really want to laugh with your silliness pero kasi alam ko kung anong pinagdaanan mo so hindi nalang ako mag-co-comment.” Pero nakangisi ito sa kanya. “Pero sobrang gwapo ko ba talaga at pinagseselosan mo ako?” Ang ngisi nito ay tuluyan ng naging tawa.
“Hindi ka nakakatulong.” Mariin niyang sinabi dito habang umupo sa tabi nito. “At sinong nagsabi sayo nq nagseselos ako at pinagseselosan kita?”
“Hindi pa nga namin pormal na nakikilala ang asawa mo nagka-tampuhan na kayo? Trouble in paradise already?
Tale as old as time, true as it can be.Barely even friends then somebody bends unexpectedly.- Beauty and the Beast, Arianna & John Legend***SATURDAY morning maaga siyang nagising pero hindi pa siya makabangon bangon. Since they’re already married they are sharing the same room. Ang kwarto nito sa bahay ng mga magulang ni Cyril ang naging kwarto nilang mag-asawa.Pero para sa kanya ay hindi ito kwarto, para natong bahay dahil sa laki. May sarili itong sitting area kung saan nandoon ang TV at Xbox ng asawa, may isang long sofa ito at dalawang one seater sofa at sa gitna nito ay ang isang babasaging center table. Isa na itong sala ng bahay. May mini ref sa isang gilid na punong-puno ng kung anu-anong pagkain.Meron din itong walk in closet na punong-puno ng mga damit, sapatos accessories nilang mag-asawa. Kahit ayaw niya ay pinamili ito ng mother-in-law niya kaya wala siyang nagawa. Sa kabilang side ang mga gamit ng asawa na mostly ay color black at sa kabilang panig ay ang sa kanya
AFTER they ate breakfast maingat na inalalayan ni Cyril ang asawa pabalik sa kwarto nila. “S-Salamat, Cy.” “Wala ‘yon. Maybe you could take a bath? Siguro mas gagaan ang pakiramdam mo. Kaya mo bang mag-isa? I…I could help you.” Kitang-kita ang pag-alon ng adams apple nito. “H-Hindi! Kaya ko naman sigurong maligong mag-isa. Hindi na ako masyadong nahihilo.” Sobrang naninibago si April sa kinikilos ng asawa. Well hindi naman siya manhid para hindi tumaba ang puso sa mga pinaggagawa ng asawa.
It’s her hair and her eyes today.That just simply take me away.Out of my League, Stephen Speaks***THE NEXT DAY April still feeling the same way. Alam niyang normal lang iyon sa pagbubuntis, pero hindi para kay Cyril. Kagabi pa ito nag-hi-hysterical dahil sa morning sickness niya na inabot na ng evening. Sobrang hirap. ‘Yon lang talaga ang masasabi niya. Pero pasalamat na lang din siya at nasa tabi niya si Cyril at ang mother-in-law niya na si Mama Angeline.
***MABILIS na lumipas ang panahon. She’s in her second month. Akala niya ay titigil o mababawasan na ang morning sickness niya o mood swings pero nagkamali siya. Her OB assured her na wala namang masamang epekto ito sa mga anak niya. In fact it’s a sign na healthy at makapit ang mga bata sa kanyang sinapupunan. It’s just a matter of sacrifice on her part. And she’ll willingly sacrifice everything for her little monsters.Cyril never change. Consistent pa rin ito sa pagiging masungit at hindi palakibo. She knew that Cy is a perfect example of man of few words
* STRICTLY NOT FOR MINORS. ****THE MOMENT he saw his wife he instantly felt frustrated. Hindi niya ma-explain ang nararamdaman. The whole afternoon walang ibang tumakbo sa isip niya kundi ito. The moment he saw her there was something on him that wanted to burst. Sobrang frustrated niya dahil hindi niya ma-explain ang nararamdaman. Akala tuloy ni April ay sa kanya siya galit. But he is angrier to himself. The moment he kissed her, the boiling anger in him suddenly stopped.
Every new beginning comes from some other beginnings end.Closing Time, Semisonic***APRIL was blinded by sunlight the moment she opened her eyes. She’s covered with white bed sheets, her body in pain and completely naked. It felt like deja vu all over.This time a pair of strong arms are gripping her waist from behind. And she can feel a hot and steady breathing at her nape. Last night was magnificent.
***SUNDAY MORNING, nag-aagahan ang buong pamilya. Nasa sentro ng hapag si Don Crisostomo, sumisimsim ito ng kape habang nagbabasa ng dyaryo pero wala doon ang atensyon nito. While Mrs. Angeline is at her right and keeps on talking to him. Telling him stories from her growing sunflower at their backyard to the things she wanted to buy for her future apos. Grace is sitting next to her mom, and she’s just staring at her parents. Her dad’s been known to the business world as a man of few words. Hindi ito basta-basta nagsasalita lalo na kung para sa walang kwentang mga bagay. Pero ibang-iba ito kapag nasa bahay nila.
Sa buong tanghalian ay masaya silang nagkwentuhan. Sobrang namiss niya ang nanay niya at ang mga kapatid. Pero hindi naman nawala sa isipan niya ang minsang pagiging tahimik ng asawa.Sa buong byahe nila pauwi ay wala itong kibo. Buti pa kanina ay naririnig niya itong nagsasalita at sinasagot ang mga tanong ng kanyang mga kapatid at ina.Pagpasok nila ng bahay ay walang salitang umakyat agad ito sa kanilang kwarto. Ni hindi man lang siya tinanong kung gusto na niyang magpahinga.Mukang wala pa ang mga in-laws niya dahil hindi pa niya naririnig ang boses ni Mama Angeline.Malungkot na sinundan na lang niya ang asawa.Pagpasok sa kanilang kwarto ay naabutan n
*** ~ 3 years after ~ “SA atin naman pong sports news, nakatutok live and exclusive mula sa Thailand si April. April anong balita sa ating mga atleta sa SEA Games?” Lumabas ang animated gap ng news program, pagkatapos ay ang muka ni April sa screen. She’s wearing a white polo shirt that has the logo of the network and maong pants. Hawak nito ang mikropono na may logo din ng network. Sa paligid nito ay kitang kita ang mga nagsasayang tao. Hawak ang bandera ng Pilipinas at masayang masayang winawagayway ito. “Thank you Ms. Nadeth. At ito nga po, live tayo sa Nimibutr Stadium sa Thailand kung saan ginanap ang championship ng ating Men’s Basketball teaM laban sa koponan ng Thailand. Naging madugo at mahirap ang laban, pero sa huli tayo pa din ang nagwagi! Isang ginto nanaman para sa ating bayan.” Pagkatapos ay pinakita ang video skits kung saan may inserts ng videos ng basketball game ng team Philippines versus Thailand na kanyang vino-voice over live. After ilang segundo ay pina
I'm never gonna let you go, I'm gonna hold you in my arms foreverGonna try and make up for all the times I hurt you soGonna hold your body close to mine from this day on we're gonna be togetherOh I swear this time I'm never gonna let you go.- Never Gonna Let You Go, Sergio Mendes***HINDI mapakali si Cyril. Nandoong tatayo ito, o di kaya ay maglalakad at iikot ikot sa loob ng hotel room. Namamawis din ang kanyang mga palad. “Relax, son. Para namang sasabak ka sa gera niyan, you are just getting married.” Pagpapahinahon sa kanya ng ama. He sits on the sofa once again. “I don’t know, dad. This is what they called wedding jitters maybe? Naniniwala naman akong hindi na ako lalayasan ng asawa ko, pero kinakabahan talaga ako. P-Paano kung hindi magustuhan ni April yung ayos ng venue? Yung yari ng mga gown ng a-” “S-Son! Stop. Just stop.” Natatawang umiiling ito habang tinatapik siya sa paypay. “You better relax, Cyril. Ayaw mo naman sigurong mahimatay sa mismong kasal mo? That wou
You taught me how to loveYou showed me a tomorrow and todayMy love, that's different from the yesterday I knewYou taught me how to loveAnd darling, I will always cherish youToday, tomorrow, and forever- When I Met You, APO Hiking Society***“I SHOULDN’T have listened to you! I should not have done that!” He is in a state of panic right now. When the coordinator said that April is gone, biglang nag blanko ang isip niya. And then something hit him. After he recovered he immidiately called Kyle. The real general manager of this hotel resort. Agad naman siya nitong pinuntahan. Hindi pa ito nakakalapit sa kanya ay siya na ang pumunta dito. “Kyle! I need all the CCTV footage right now! Bring me to the security room!” “S-Sir, what happen?” “My wife’s missing!” Agad naman siya nitong dinala sa opisina na nagco-control sa CCTVs. They checked every footage that has the recording. Nakita niya sa video ang asawa na lumabas ng kanilang kwarto 5 minutes after he went out. Pumunta ito
*** KINAKABAHAN siya. Mas pa kaysa noong kausapin ang biyenan. Hindi niya alam kung nakailang baso na ba siya ng tubig simula ng magising kanina. Kahit si April ang nahahalata ang pagiging agitated niya. “Cy, what’s wrong? Bakit kanina ka pa hindi mapakali?” Tanong nito sa kanya ng makasalubong sa hagdanan ng kanilang bahay. Busy na busy ito sa pag aasikaso sa mga anak. Aalis kasi ulit sila ngayong weekend, and as their family day sinabi niyang pupunta sila sa isang resort sa Batangas. “N-nothing,” Tanggi niya dito. “Oh wait! Baka mamaya may important kang client call at hindi mo sinagot kasi aalis tayo?” Medyo pabalang na tanong nito. April got upset when he did not answer an important meeting call. Medyo nagkagulo ng kaunti. Wala naman masyadong nagyari pero she’s upset a little dahil nadagdagan ang trabaho niya after not answering the call. “No! None. I…I am just excited to see the resort. Gusto ko lang makita first hand if my investment doesn’t go to waste.” Pagdadah
*** “ANGELA, ANGELO. Kainin niyo na itong mga ice cream niyo. Matutunaw. Sayang.” Kinuha ng mga anak ang ice cream na hawak at masayang tumakbo pabalik sa kanilang mga house helpers na nagpapalipad ng saranggola. They are in a picnic park somewhere in Laguna. Another weekend means family day for their little family. Nasa ilalim sila ng isang mayabong at malaking puno. Like other family and friends here, nakaupo sila sa isang mat. Dala dala ang iba’t-ibang klase ng pagkain. She doesn’t forget her children’s favorite snacks. And of course, her first born aka her husband’s, favorite food. “Here. Kainin mo na.” Abot niya sa chicken sandwich na paborito nito. “Thanks!” And he immediately takes a bite. Naka sandal sila sa katawan ng puno habang masayang pinagmamasdan ang mga anak. Their kids are playing with their bodyguards and house helpers. Another happy memories to cherish. “Ang bilis nilang lumaki.” Malungkot na sabi ni April sa asawa. “Next thing we know, mag papakilala
I know we’re starting over again This time we’ll love all the pain away Welcome home my lover and friend We are starting over, over again - Starting Over Again, Natalie Cole *** “C-CY! Let’s talk. Please?” A woman’s voice is echoing in the busy, yet quiet, lobby of the Constantino Group of Companies Building. All eyes are at the center of the attraction. A woman was held by 2 woman bodyguards. Nagmamakaawa sa lalakeng kakarating lang. But the man is deaf to the woman’s plea. “Cy, please. I…W-We need to talk.” Her cries are not enough. Ni hindi man lang humarap ang lalakeng pinapakiusapan. He is just standing with his secretary at the elevator’s doors waiting for the express elevator to open. “S-Sir?” Though he is nervous, the male secretary asks his boss. “What?” “S-Si Ms. Vanity po.” The secretary said the obvious. “I know.” Punong puno ng pagtataka ang secretary sa sinagot ng kanyang amo. “C-Cy! I am still the representative of the P-Pangilinan Group of Comp
***“BAKIT hindi ka kumikibo? May nagawa ba ako? Please tell me.” Malambing na tanong ni Cyril sa asawa. Hindi na kasi ito kumibo simula ng tanungin nito kung anong nagyari sa kanila ni Lucas. “Hindi kasi ako naniniwala na walang nagyari sa inyong dalawa ni Alex. Kilala kita, Cy.” Napakamot na lang ng batok si Cyril. Alam talaga ng asawa kung anong karakas niya. At bilang mabuting asawa dito, hindi dapat siya nagtatago ng sikreto dito. “We just talk. Nothing fancy.” “Anong pi
'Cause this angel has flown away from meLeaving me in drunken miseryI should have clipped her wingsAnd made her mine for all eternity- Heaven Knows, Orange & Lemons***“HATID na kita.” Alok ni Alex sa kanya habang papalabas sila ng Cloud 9. Malalim na ang gabi at malamig na din ang simoy ng hangin. Hating gabi na din. “Hindi na. Nakakahiya naman sayo.” “Wala yon. Isa pa, baka saksakin ako ng asawa mo. Pumayag na nga siyang makapag usap tayo, tapos hahayaan pa kitang umuwi mag isa? Saka ako nagdala sayo dito, ako din ang mag uuwi sayo.” “Hindi na.” Itinaas nito ang cellphone na hawak. “Magpapasundo na lang ako sa asawa ko.” Wala na itong nagawa ng i-dial niya ang cellphone at tawagan ang asawa. “Cy?” Nagulat pa siya ng isang ring pa lang ay sumagot na agad ang asawa. “Cy?” Tawag niya ulit dito dahil hindi ito nagsasalita. “Y-Yes?” “Nasaan ka? Puwede bang… pwede bang magpasundo?” Nahihiya pa niyang tanong dito. “Look at your right.” Simpleng sagot nito. Agad niyang sinunod
*** MALAKAS ang ihip ng hangin. Nagtatagpo ang bituin sa langit at bituin sa lupa mula sa mga bahayan at building sa kalakhang Maynila. Wala masiyadong nagbago sa lugar mula nang una silang nagpunta dito. Pareho silang nakatanaw sa kawalan, pinapakiramdaman ang bawat isa. “Parang kailan lang nung una tayong pumunta dito.” Ito ang unang bumasag sa katahimikan. Hindi naman niya maiwasang matawa nang maalala iyon. “Ang lamig lamig dito pero kinuha mo ako sa Route ‘77 na ang tanging suot lang ay one piece leather suit at stockings.” Tuluyan itong natawa ng maalala ang una nilang pagpunta dito sa Cloud 9. “Naalala ko nanaman yung mukha ni Hershey at Tommy nang kuhain kita sa stage.” Naiiiling pa ito habang humihigop ng kape na kanilang inorder. “Inatake ata si Mammy Tommy dahil sa ginawa mo.” Natatawa ding tugon niya dito. Katahimikan ulit ang bumalot sa kanilang dalawa. “Naaalala ko din kung anong pinagusapan natin ng mga oras na yon.” “Umiyak ka noon.” Bigla naman