LOGINShare
Chapter 32
Last Updated:
2024-12-23 14:47:27Related chapters
You're Hired! Carry My Child Chapter 33
Keith's POV"Nothing, just asking..." I typed. I checked the time bago nagpatuloy. I saw it was nearly ten in the evening. "baka kasi nakakaabala ako." I waited for a reply. Dumating naman agad. "Hindi naman po. Actually, kagigising ko lang. Napagod po sa mahabang biyahe kaya nakatulog ako nang makarating kami sa bahay."I smiled, but at the back of my mind, I envied her. Nakakatulog siya sa pagod samantalang ako kahit anong pagod ay hirap akong makatulog. No matter how much I try."Glad to hear that. Sleep is important lalo na sa mga taong pagod maghapon. By the way, how are you feeling lately? Wala ka bang nararamdaman na kakaiba?" Pag-iiba ko ng paksa. Curious lang ako. Baka kasi may mga early symptoms siyang nararamdaman for us to conclude as a sign na successful ang unang procedure. Honestly, I was excited. I want to know right away kung may nabuo ba o wala. I had high hopes na maganda ang resulta sa check-up niya and we doesn't need to repeat it. Another reason that excites m
Last Updated : 2024-12-23You're Hired! Carry My Child Chapter 1
Third-Person's Point of View "Nakikita n'yo na ba ang apo ko?" tanong ng di mapakaling si Doña Janet Villareal kaniyang mga kasama. Animnapu't lima na ang edad ngunit mukha pa ring bata dahil palangiti at masayahin ang ginang. Malakas pa rin ang pangangatawan dahil sa hilig nitong mag-zumba. Alaga rin ang kaniyang balat sa kanilang sariling beauty salon na parokyano ang lahat ng kaniyang mga kaibigan. "Hindi pa ho, madam," sagot ng kasama ni Doña Janet na driver. Aligaga na sa kahahanap sa kanilang hinihintay na si Keith na galing pa sa Europe kung saan ito nag-aral ng Engineering at Law. Sa edad na tatlumpu't isa, lisensyado na siyang inhenyero at abogado. Dalawang kurso na alam niyang makatutulong nang malaki sa kaniyang kumpanya na pagmamay-ari ng kaniyang lola. Panay ang hampas at tanong ng Doña sa driver. Napapakamot na lang ito ng ulo dahil sa ginagawa nito. Hindi naman kalakasan ang mga hampas pero panay-panay kaya natataranta siya nang husto. "Ikaw Mercedez? Tingnan mo
Last Updated : 2024-10-08You're Hired! Carry My Child Chapter 2
A few days before... Merrill's Point of View Malayo-layo ang aming biyahe mula sa Clark Airport kung saan namin sinundo si Papa. Sa Sta Cruz, Zambales pa kami umuwi na inabot nang humigit-kumulang pitong oras na biyahe dahil kinailangang huminto sa mga gasolinahan para makigamit ng palikuran si Papa. Masama ang kaniyang pakiramdam ng araw na 'yon. Bagay na naiintindihan naman namin dahil iyon din ang dahilan kung bakit siya biglaang napauwi sa Pilipinas—ang magpagamot. Hindi inaasahan na may masusumpungan ang aking mga mata sa paligid na ipinalangin kong hindi sana nakita ng aking ama. Buong biyahe, isang bagay lang ang nasa isip ko. Ito ay kung paano ko magagawa ang mga plano ko nang hindi nalalaman ng mga magulang ko. Matagal ko ring pinag-isipan iyon at nang makita ko ang mag-lolang Madam Janet at Keith Lee sa airport, tila ba nakakuha ako ng kasagutan sa kung paano ko sisimulan ang lahat ng ito. Malalim na ang gabi nang makarating kami sa bahay. Kinuha ko agad ang lapt
Last Updated : 2024-10-10You're Hired! Carry My Child Chapter 3
Third-Person's Point of View Paghinto ng sasakyan sa garahe ng mansion ng mga Lee, natanaw agad ni Keith ang mga taong abala sa pag-aayos ng hardin para sa birthday party ng binata na gaganapin sa gabing iyon. "Lola?" pukaw ni Keith sa kaniyang abuela habang inaalalayan ito sa pagbaba sa van. "Yes?" tanong nito sa apo at nang mapansin ni Madam kung saan ito nakatingin, nabasa na niya kung ang nais nitong sabihin. "Simpleng party lang 'yan, apo. Don't worry," turan niya at niyaya na itong pumasok ng kanilang bahay upang makapagpahinga. Sumunod naman si Keith. Sa kaniyang paghakbang sa loob ng mansion, isa-isang bumalik ang mga alaala sa kaniyang isip. Kay tagal niyang hindi nakauwi dahil abala sa pag-aaral. Bukod pa rito, hindi siya pinayagan ng doktor na siyang gumagamot sa kaniya matapos ma-trauma sa kalunos-lunos na sinapit ng kaniyang mga magulang. Suhestiyon din ng doktor na huwag muna siyang bumalik sa Pilipinas. Sang-ayon naman ang kaniyang lola at ito ma lamang ang b
Last Updated : 2024-10-13You're Hired! Carry My Child Chapter 4
Third-Person's Point of View Habang nasa loob ng banyo si Keith ay pumasok sa kaniyang silid si Madam kasama ang dalawang mga kasambahay na dala ang sapatos at damit na isusuot ni Keith sa kaniyang party. "Keith, apo?" tawag ni Madam nang di siya makita nang sila'y pumasok. Mabilis ipinihit ni Keith ang knob ng shower upang patayin ito nang kaniyang narinig ang pagtawag ni Madam. "I'm here, lola!" pasigaw niyang sagot mula sa loob. "We have your clothes here outside. Iiwan na lang namin dito sa kama with your shoes. Ito ang gamitin mo for tonight, ha! Binili ko pa sa Paris ang mga 'to noong fashion week. Alam kong babagay sa'yo!" pasigaw na tugon ni Madam. "Okay, lola. Thank you!" "Anything for my apo," malambing ng turan ni Madam bago niya niyaya ang mga kasambahay na ilapag na sa kama ang kanilang mga dala. Nang lumabas si Keith, wala na sa silid ang mga ito. Tanging tuwalya lamang ang tumatabing sa ibabang parte ng katawan ng binata. Tumutulo pa ang tubig mula sa kani
Last Updated : 2024-10-16You're Hired! Carry My Child Chapter 5
Hindi mapakali si Keith habang nasa party. Humahaba ng ang kaniyang leeg kahahanap sa kaniyang lola na hindi pa rin nagpapakita kahit hiniling na ng MC na samahan niya si Keith sa harapan. Nang hindi na makatiis, he excused himself sa MC at idinahilan na kailangan niyang magbanyo sandali. Nagmadali siya paglalakad na halos patakbo na para hagilapin si Madam. Nagkasalubong sila Mercedes, ang kanilang mayordoma sa mansyon. "Have you seen, lola?" tanong niya rito at kunot-noong umiling si Mercedes. "Ang sabi niya kanina aakyat lang siya sandali. Akala ko nakababa na, iho," ani Mercedes nang kaniyang maalala. Akmang tatakbuhin na sana ni Keith ang hagdan upang tingnan sa kaniyang silid ang abuela ngunit nakita na niya itong pababa. "Oh, God, lola! I thought something happened to you!" bulalas nito na alalang-alala. "Nasa taas lang ako. Nagpalit ng damit dahil naiinitan ako sa suot ko kanina," sagot ni Madam. Pilit itinatago ang nararamdaman di maganda. Uminom na siya ng gam
Last Updated : 2024-10-18You're Hired! Carry My Child Chapter 6
Keith's Point of View After grandma's operation, nanatili siyang walang malay. They transferred her to the most comfortable room they had at kinabitan ng kung ano-anong mga equipment to make sure she's doing fine while she sleeps. Nakausap ko ang doctor niya. He told me Grandma will take time to recover. I couldn't help but watch her all through the night. Nakaidlip lang ng ilang minuto pero dahil oras-oras ay may pumapasok ng nurse to check Grandma, napakahirap makakuha ng tulog. I was sitting on a chair close to my grandmother's bed. Hawak ko ang kamay niya at doon nakaidlip ako. Hindi ko alam kung gaano katagal, but I knew I slept. Nagising ako sa pagkatok sa pinto. Nang imulat ko ang aking mga mata ay maliwanag na sa labas. Hinayaan ko lang ang kumatok na 'yon sa pag-aakalang isa sa mga nurse. I went to the restroom to wash my face at nang matapos, I heard someone was knocking again. Dumiretso ako sa pinto after magpunas ng mukha using the clean towel na nakarolyo sa
Last Updated : 2024-10-21You're Hired! Carry My Child Chapter 7
Third-person's Point of View Sa pagpasok nina Keith sa assembly hall, isang masamang tingin ang ipinukol sa kaniya ng kaniyang tiyuhin. Habang ang lahat ng naroon ay nakangiti siyang binati sa kaniyang pagdating at nakikisimpatiya sa biglaang pagkaka-ospital ng kaniyang lola, si Frank naman ay walang pagsidlan ang inis na nararamdaman para sa kaniyang pamangkin. Sinadya nitong hindi ipaalam kay Keith ang meeting at hindi niya akalain na magagawa nitong makarating gayong isi-net niya nang ganoon kaaga para hindi ito makahabol sakaliman na makarating kay Keith ang balita. Dahil sa naging reaksyon ng mga tao sa loob, napilitan si Frank na umarte na masaya rin siyang nakarating ito sa tamang oras. "Salamat naman at nakarating ka, Keith. We're about to start!" Palihim na napangisi si Keith. "I'm sorry that I came a little late. Huli ko na po kasing nalaman na may meeting pala and surprisingly, everyone are here," untag nito. Lahat ng nakarinig ng sinabi niya ay nagulat. Napalin
Last Updated : 2024-10-22
Latest chapter
You're Hired! Carry My Child Chapter 33
Keith's POV"Nothing, just asking..." I typed. I checked the time bago nagpatuloy. I saw it was nearly ten in the evening. "baka kasi nakakaabala ako." I waited for a reply. Dumating naman agad. "Hindi naman po. Actually, kagigising ko lang. Napagod po sa mahabang biyahe kaya nakatulog ako nang makarating kami sa bahay."I smiled, but at the back of my mind, I envied her. Nakakatulog siya sa pagod samantalang ako kahit anong pagod ay hirap akong makatulog. No matter how much I try."Glad to hear that. Sleep is important lalo na sa mga taong pagod maghapon. By the way, how are you feeling lately? Wala ka bang nararamdaman na kakaiba?" Pag-iiba ko ng paksa. Curious lang ako. Baka kasi may mga early symptoms siyang nararamdaman for us to conclude as a sign na successful ang unang procedure. Honestly, I was excited. I want to know right away kung may nabuo ba o wala. I had high hopes na maganda ang resulta sa check-up niya and we doesn't need to repeat it. Another reason that excites m
You're Hired! Carry My Child Chapter 32
Keith's POVI was surprised. Binasa niya ang kabuuan ng kontrata. At first I thought gaya rin siya ng iba na basta na lamang pumipirma nang hindi iniintindi ang nakasulat sa mga dokumento. The thought of that put a smile on my lips. Hindi ko akalain na pagkatapos ng nakaka-stress na araw mapapangiti ako ng ganoong kasimpleng bagay.Masyado ko na yatang nakalimutan ang magsaya at pati sa simpleng bagay ay napapangiti na lang ako bigla. I typed my answer. [Yes, it was, but it was also stated na it would only happen with your consent s'yempre. No forcing on your part.] and pressed send.I placed my phone on the side table. Kauuwi ko lang galing sa ospital to check Grandma. Tulog pa rin siya at walang kasiguraduhan kung kailan magigising. Her stroke was quite bad. The blood clotting sa ulo niya ay maswerteng naalis agad, but according to the doctor, it could take sometime for her to recover dahil sa edad na rin niya. I loosened my necktie before removing it. My room seemed empty kahi
You're Hired! Carry My Child Chapter 31
Merrill's POVMuli kong dinampot ang cellphone ko at nagsimulang nagtipa. "Yes, Sir. Nakauwi na po kami. May next time naman po siguro."Ayan na lamang ang isinagot ko.Bumangon na ako at binuksan ang ilaw. Paglabas ko ng kwarto, nasalubong ko si Mama na palabas din mula sa silid nila ni Papa."Salamat naman at bumangon ka na. Nagluto ako ng nilagang baka, initin mo na lang, anak. Tiyak na nagsesebo na 'yon sa kaserola," aniya nang nakangiti. "Opo, Mama." Pupungas-pungas akong naglakad papunta sa kusina namin upang maghapunan. Gutom na gutom ako na para bang dalawang araw akong hindi kumain. Siguro ay dahil na-miss ko ang mga ganoong lutong-bahay di gaya ng mga kinakain namin sa ospital na puro galing sa mga restaurant.Matapos maghapunan, hinugasan ko muna ang pinagkainan ko't mga natirang hugasan sa lamesa. Pagbalik ko sa kwarto, ilang beses na tumunog ang message tone ng cellphone ko. Nang siyasatin ko kung sino ang nagpadala ng mga mensahe, nakita kong puro galing sa apo ni Mada
You're Hired! Carry My Child Chapter 30
Merrill's POVMula ng araw na nakakuha ako ng mensahe mula sa apo ni Madam ay hindi na muli itong nagparamdam. Akala ko ay hindi niya ako titigilan kulitin na sumama na sa kanilang resthouse pero madali ko rin pala siyang makukumbinsi. Nakakapagtaka lang dahil tatlong araw na akong walang balita mula sa kaniya. "Grabe talaga ang pamilyang 'yon, sila-sila lang din ang sumisira sa mga pangalan nila. Mantakin mo habang nasa coma ang matanda e nagkakagulo naman ang mga kamag-anak niya." Nadinig kong sabi ni Mama habang inaayos ang mga maruruming damit sa isang bag.Hindi ko alam kung sino ang tinutukoy niya pero mukhang hindi gusto ni Papa ang paksa nila."Parang hindi mo naman alam ang nangyari noon. Sila-sila lang din 'yon at nandamay pa sila ng taong inosente. Karma na nila kung anuman ang nangyayari ngayon," sagot ni Papa na labis akong naintriga.Nasa ospital pa rin kami ngunit pinayagan na si Papa na makauwi nang araw na 'yon. Hinihintay na lang namin ang permit niya na ibinigay
You're Hired! Carry My Child Chapter 29
Third-person's POVIsang tawag ang ginawa ng retired general na tumagal nang ilang minuto. Nanatili siya nasa linya habang ibinibigay ang lahat ng impormasyon na kailangan nila. "We're going to check in all the security cameras kung naroon pa sila," saad ng nasa kabilang linya. Inutusan nito ang kaniyang tauhan na gawin ang kaniyang nais gamit ang isang computer na naroon ay napasok nila ang system ng Airport. Inilagay ang mga impormasyon ni Frank at ng kaniyang asawa, ang kanilang flight numbers at ang oras ng pag-alis. Ayon sa nakuha ni Elias, alas kuwatro ang kanilang flight papunta sa Palawan at may trenta minutos pa bago mag-alas kuwatro ng hapon."Spotted! Nandoon pa silang mag-asawa at ang anak nilang babae," anunsyo ng tinawagan ni Renato. Naka-loudspeaker ang cellphone nang mga oras na ito. Napatayo si Keith mula sa kaniyang kinauupuan nang marinig ang balita. "We need to catch them." Seryoso ang kaniyang ekspresyon habang nakatingin diretso sa mga mata ni Renato."Mayroo
You're Hired! Carry My Child Chapter 28
"Hindi ko alam kung kaya tayong matulungan ng kaklase ko noon. He's a retired general," sagot nito sa kaniya. "Sino, Lolo?" Salubong ang kilay na tanong ni Elias sa matanda."Si Lolo Renato mo." "N-no way! He's a retired general?""Oo, hindi mo ba alam?" "Lolo Renato is a clown. Walang bakas na galing sa militar o nagkaroon ng mataas na ranggo noong araw," bulalas ng di makapaniwalang si Elias."Iyan ang sinasabi nila na don't judge the book by its cover, apo. Isang magaling na sundalo ang isang 'yon. Hindi nga lang halata," natatawang wika ni Patricio.Keith enjoyed hearing how the two talk. Parang magbarkada lang ang mga ito. He never had a chance to meet his Lolo dahil maagang nabawian ng buhay. "Saan po namin siya p'wedeng makita?" singit ni Keith sa dalawa."Madalas nasa farm ang isang 'yon kaya naman mahirap makontak e, but I will try to visit him and personally talk to him para malaman kung matutungan niya ba tayo.""I think it's better kung sasama na lang kami sa'yo, Lolo,
You're Hired! Carry My Child Chapter 27
Third-person's POVNa-release na ang warrant of arrest para kay Frank. Sumama sina Keith sa mga pulis upang saksihan ang pagdakip sa kaniyang tiyuhin, ngunit nang makarating sila sa gusali ng J.O. Group, walang Frank Lee ang nasa kaniyang opisina.Ayon sa gwardya na naroon sa gusali ay nagmamadali di umano itong umalis kasama ang kaniyang asawa. Dumiretso sina Keith at ang mga pulis sa bahay ng kaniyang tiyuhin ngunit maging doon ay wala rin ito. Kahit ang pinsan ni Keith ay hindi rin nila mahagilap. Hindi matawagan ang kanilang mga numero at maging ang mga kasambahay ay walang ideya kung saan nagtungo ang mga ito."Wala pong sinabi sina Sir sa amin. Nagpaimpake po ng mga damit kanina sina Ma'am at Sir. Kinuha lang po nila ang mga maleta at pagkatapos po umalis ulit," kwento ng isa sa mga kasambahay sa mga pulis."This is too impossible! Paano siya nakatakas?" Napahilamos sa kaniyang mukha si Keith sa inis. "Can you get all the addresses ng lahat ng properties ni Uncle Frank?" baling
You're Hired! Carry My Child Chapter 26
Keith's POVPagkatapos namin nakipagkita kay Attorney Herald, I decided to go back to the company ngunit hindi pa man nakalalayo ang sinasakyan namin, isang tawag ang natanggap ni Elias mula kay Amanda gamit ang numero ng kaniyang ama. I asked Elias to put it into loudspeaker. Agad naman itong tumalima."H-hello? We need help! Somebody blocking our way," she said habang nanginginig ang boses. "H-he's about to go...he has a gun!" she added."Let's go back!" utos ko sa driver. Mabilis itong naghanap ng daan na pwedeng mapaglikuan dahil nasa kalagitnaan kami ng main road nang mga oras na 'yon. "We're on our way now! Try to calm do—" "How can I? He's pointing the gun in front of us. He might have shot any of us in a nick of seconds. This car isn't bulletproof—"Bang!"No!" Napasigaw si Amanda nang biglang magpaputok ang lalaking humarang sa kanila. Ang sakit sa tainga ang nilikha nitong feedback."Labas!" Nadinig kong sigaw mula sa kabilang linya."Hello, Amanda?" wika ko ngunit walang
You're Hired! Carry My Child Chapter 25
*Resto Italiano*Keith's Point of ViewWe headed straight to the restaurant to meet Attorney Herald without any fear kung nasa paligid ba ang galamay ni Uncle Frank. Base naman sa narinig naming pag-uusap nila ay wala siyang ibang gagawin kundi ang sundan ako kaya wala akong dapat na ipangamba. Isa pa, kasama ko naman ang dalawa sa mga bodyguards na ipinadala ng kaibigan ni Lolo Patricio at kampante akong mapuprotektahan nila ako.My plan was for him to know kung sino ang haharapin kong tao nang araw na 'yon. I wanted to see what kind of measures he would do after finding out I was meeting the lawyer that handled my parents' case back then. It had been said na marami siyang alam na baluktot noon but because his job was to make sure the accused goes to prison, lahat ng paraan na maaring gamitin laban sa akusado ay ginamit niya.Pagpasok namin ni Elias sa loob, I gestured my hand para bigyan ng signal ang dalawang bodyguards. I already gave them an order sa daan pa lamang na doon muna s
