Mag-log inShare
Chapter 21
Huling Na-update:
2024-11-27 06:54:45Kaugnay na kabanata
You're Hired! Carry My Child Chapter 1
Third-Person's Point of View "Nakikita n'yo na ba ang apo ko?" tanong ng di mapakaling si Doña Janet Villareal kaniyang mga kasama. Animnapu't lima na ang edad ngunit mukha pa ring bata dahil palangiti at masayahin ang ginang. Malakas pa rin ang pangangatawan dahil sa hilig nitong mag-zumba. Alaga rin ang kaniyang balat sa kanilang sariling beauty salon na parokyano ang lahat ng kaniyang mga kaibigan. "Hindi pa ho, madam," sagot ng kasama ni Doña Janet na driver. Aligaga na sa kahahanap sa kanilang hinihintay na si Keith na galing pa sa Europe kung saan ito nag-aral ng Engineering at Law. Sa edad na tatlumpu't isa, lisensyado na siyang inhenyero at abogado. Dalawang kurso na alam niyang makatutulong nang malaki sa kaniyang kumpanya na pagmamay-ari ng kaniyang lola. Panay ang hampas at tanong ng Doña sa driver. Napapakamot na lang ito ng ulo dahil sa ginagawa nito. Hindi naman kalakasan ang mga hampas pero panay-panay kaya natataranta siya nang husto. "Ikaw Mercedez? Tingnan mo
You're Hired! Carry My Child Chapter 2
A few days before... Merrill's Point of View Malayo-layo ang aming biyahe mula sa Clark Airport kung saan namin sinundo si Papa. Sa Sta Cruz, Zambales pa kami umuwi na inabot nang humigit-kumulang pitong oras na biyahe dahil kinailangang huminto sa mga gasolinahan para makigamit ng palikuran si Papa. Masama ang kaniyang pakiramdam ng araw na 'yon. Bagay na naiintindihan naman namin dahil iyon din ang dahilan kung bakit siya biglaang napauwi sa Pilipinas—ang magpagamot. Hindi inaasahan na may masusumpungan ang aking mga mata sa paligid na ipinalangin kong hindi sana nakita ng aking ama. Buong biyahe, isang bagay lang ang nasa isip ko. Ito ay kung paano ko magagawa ang mga plano ko nang hindi nalalaman ng mga magulang ko. Matagal ko ring pinag-isipan iyon at nang makita ko ang mag-lolang Madam Janet at Keith Lee sa airport, tila ba nakakuha ako ng kasagutan sa kung paano ko sisimulan ang lahat ng ito. Malalim na ang gabi nang makarating kami sa bahay. Kinuha ko agad ang lapt
You're Hired! Carry My Child Chapter 3
Third-Person's Point of View Paghinto ng sasakyan sa garahe ng mansion ng mga Lee, natanaw agad ni Keith ang mga taong abala sa pag-aayos ng hardin para sa birthday party ng binata na gaganapin sa gabing iyon. "Lola?" pukaw ni Keith sa kaniyang abuela habang inaalalayan ito sa pagbaba sa van. "Yes?" tanong nito sa apo at nang mapansin ni Madam kung saan ito nakatingin, nabasa na niya kung ang nais nitong sabihin. "Simpleng party lang 'yan, apo. Don't worry," turan niya at niyaya na itong pumasok ng kanilang bahay upang makapagpahinga. Sumunod naman si Keith. Sa kaniyang paghakbang sa loob ng mansion, isa-isang bumalik ang mga alaala sa kaniyang isip. Kay tagal niyang hindi nakauwi dahil abala sa pag-aaral. Bukod pa rito, hindi siya pinayagan ng doktor na siyang gumagamot sa kaniya matapos ma-trauma sa kalunos-lunos na sinapit ng kaniyang mga magulang. Suhestiyon din ng doktor na huwag muna siyang bumalik sa Pilipinas. Sang-ayon naman ang kaniyang lola at ito ma lamang ang b
You're Hired! Carry My Child Chapter 4
Third-Person's Point of View Habang nasa loob ng banyo si Keith ay pumasok sa kaniyang silid si Madam kasama ang dalawang mga kasambahay na dala ang sapatos at damit na isusuot ni Keith sa kaniyang party. "Keith, apo?" tawag ni Madam nang di siya makita nang sila'y pumasok. Mabilis ipinihit ni Keith ang knob ng shower upang patayin ito nang kaniyang narinig ang pagtawag ni Madam. "I'm here, lola!" pasigaw niyang sagot mula sa loob. "We have your clothes here outside. Iiwan na lang namin dito sa kama with your shoes. Ito ang gamitin mo for tonight, ha! Binili ko pa sa Paris ang mga 'to noong fashion week. Alam kong babagay sa'yo!" pasigaw na tugon ni Madam. "Okay, lola. Thank you!" "Anything for my apo," malambing ng turan ni Madam bago niya niyaya ang mga kasambahay na ilapag na sa kama ang kanilang mga dala. Nang lumabas si Keith, wala na sa silid ang mga ito. Tanging tuwalya lamang ang tumatabing sa ibabang parte ng katawan ng binata. Tumutulo pa ang tubig mula sa kani
You're Hired! Carry My Child Chapter 5
Hindi mapakali si Keith habang nasa party. Humahaba ng ang kaniyang leeg kahahanap sa kaniyang lola na hindi pa rin nagpapakita kahit hiniling na ng MC na samahan niya si Keith sa harapan. Nang hindi na makatiis, he excused himself sa MC at idinahilan na kailangan niyang magbanyo sandali. Nagmadali siya paglalakad na halos patakbo na para hagilapin si Madam. Nagkasalubong sila Mercedes, ang kanilang mayordoma sa mansyon. "Have you seen, lola?" tanong niya rito at kunot-noong umiling si Mercedes. "Ang sabi niya kanina aakyat lang siya sandali. Akala ko nakababa na, iho," ani Mercedes nang kaniyang maalala. Akmang tatakbuhin na sana ni Keith ang hagdan upang tingnan sa kaniyang silid ang abuela ngunit nakita na niya itong pababa. "Oh, God, lola! I thought something happened to you!" bulalas nito na alalang-alala. "Nasa taas lang ako. Nagpalit ng damit dahil naiinitan ako sa suot ko kanina," sagot ni Madam. Pilit itinatago ang nararamdaman di maganda. Uminom na siya ng gam
You're Hired! Carry My Child Chapter 6
Keith's Point of View After grandma's operation, nanatili siyang walang malay. They transferred her to the most comfortable room they had at kinabitan ng kung ano-anong mga equipment to make sure she's doing fine while she sleeps. Nakausap ko ang doctor niya. He told me Grandma will take time to recover. I couldn't help but watch her all through the night. Nakaidlip lang ng ilang minuto pero dahil oras-oras ay may pumapasok ng nurse to check Grandma, napakahirap makakuha ng tulog. I was sitting on a chair close to my grandmother's bed. Hawak ko ang kamay niya at doon nakaidlip ako. Hindi ko alam kung gaano katagal, but I knew I slept. Nagising ako sa pagkatok sa pinto. Nang imulat ko ang aking mga mata ay maliwanag na sa labas. Hinayaan ko lang ang kumatok na 'yon sa pag-aakalang isa sa mga nurse. I went to the restroom to wash my face at nang matapos, I heard someone was knocking again. Dumiretso ako sa pinto after magpunas ng mukha using the clean towel na nakarolyo sa
You're Hired! Carry My Child Chapter 7
Third-person's Point of View Sa pagpasok nina Keith sa assembly hall, isang masamang tingin ang ipinukol sa kaniya ng kaniyang tiyuhin. Habang ang lahat ng naroon ay nakangiti siyang binati sa kaniyang pagdating at nakikisimpatiya sa biglaang pagkaka-ospital ng kaniyang lola, si Frank naman ay walang pagsidlan ang inis na nararamdaman para sa kaniyang pamangkin. Sinadya nitong hindi ipaalam kay Keith ang meeting at hindi niya akalain na magagawa nitong makarating gayong isi-net niya nang ganoon kaaga para hindi ito makahabol sakaliman na makarating kay Keith ang balita. Dahil sa naging reaksyon ng mga tao sa loob, napilitan si Frank na umarte na masaya rin siyang nakarating ito sa tamang oras. "Salamat naman at nakarating ka, Keith. We're about to start!" Palihim na napangisi si Keith. "I'm sorry that I came a little late. Huli ko na po kasing nalaman na may meeting pala and surprisingly, everyone are here," untag nito. Lahat ng nakarinig ng sinabi niya ay nagulat. Napalin
You're Hired! Carry My Child Chapter 8
Merrill's Point of View Araw ng Huwebes at naka-schedule ang check-up ni Papa sa Baypointe Hospital sa Subic. Maaga pa lamang ay bumiyahe na kami upang hindi maipit sa traffic ngunit habang nasa daan ay panay ang reklamo niya na masakit daw ang kaniyang tiyan paikot sa kaniyang balakang at likod. "Aray...ang sakit talaga, mahal." Nakakaawa ang itsura ni Papa habang namimilipit sa sakit. "Mawawala rin 'yan, mahal, kapag umipekto na ang gamot," wika ni Mama habang inaalo ito. Ang hirap niyang tingnan nang mga oras na 'yon. Pinagpapawisan siya nang butil-butil. Agad pinupunasan ni Mama ang mga pawis niya dahil pati ang suot nitong damit ay basa na kahit may aircon naman sa likod ng L300. Nang tumalab na ang gamot ay ilang oras na tahimik lang Papa. Parang walang nangyari at nakatulog siya habang nakahiga sa mahabang upuan at ang hita ni Mama ang kaniyang unan. Nasa Cabangan na kami nang magising siya. Napapahiyaw sa sobrang sakit na nararamdaman at kahit ang driver namin na
Pinakabagong kabanata
You're Hired! Carry My Child Chapter 21
Keith's Point of ViewAfter sending her the message, naghintay ako ng reply but there was nothing. I was with two of my bodyguards that day. Nagpunta kami sa Nueva Ecija para hanapin si Armando Altares. He was the one who stood as witness noon sa pagkamatay ng mga magulang ko. The printed copy of the money he received before the trial was questionable. Napakalaki ng five million pesos para masabing pasasalamat lang at galing pa kay Uncle Frank ang pera.I found that out kay Lolo Patricio nang tawagan ko si Elias ang mga 'yon. I was also glad na nandoon ang Lolo niya to clarify his identity. I also found out na hardinero siya noon sa mansion, but I couldn't remember his face anymore. "Sir, sa kabilang kalye raw po ang bahay ni Armando Altares," saad ng isa sa mga bodyguards ko na inutusan kong magtanong sa isang tindahan."Okay, let's go there," sagot ko at mabilis siyang pumasok sa kotse. Nang huminto kami sa tapat ng isang lumang bahay na inilarawan ng nakausap ng bodyguard ko, nat
You're Hired! Carry My Child Chapter 20
Merrill's Point of ViewLumabas ako sa clinic na parang walang nangyari. Wala namang masakit bukod sa may pinong kirot sa pagitan ng mga hita ko. Hindi ko na nakita si Keith nang lumabas ako ngunit nakatanggap ako ng mensahe mula sa kaniya."I asked someone to picked you up. He will take you to one of my Grandma's resthouse. Nandoon na lahat ng mga p'wede mong kailanganin at may mga makakasama ka na rin doon. Just tell me kung may kailangan ka pa para maipakuha ko agad. I needed to leave as soon as possible kaya hindi na kita nahintay sa labas kanina. I hope you're feeling alright. I'll see you in a few days. Take care." Iyan ang laman ng mahabang mensahe niya. I found it sweet pero pagkatapos kong basahin ay napataas ang kilay ko sa dulo. Hindi ako dapat magpadala sa ka-sweet-an ng isang Lee. Hindi pa sila bayad sa mga atraso nila sa pamilya ko.Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko bago mabilis na nagtipa ng sagot na ipadadala sa kaniya.Hindi pa ako pupwedeng sumama
You're Hired! Carry My Child Chapter 19
Merrill's Point of ViewNang parehong araw na nagkita kami, pinadalhan niya ako ng mensahe. He asked me to find Doctor Klara na kasalukuyang nasa parehong ospital kung nasaan naka-confine si Papa. Everything should be kept secret ayon sa kaniya kaya wala akong ibang pinagsasabihan ng agreement namin.Ang paalam ko sa mga magulang ko ay magpapa-medical examination na ako na parehong ospital at hindi naman sila nagtanong pa.Hindi ako nahirapan hanapin si doktora. Nagtanong lang ako sa front desk ng ospital at itinuro nila kung saang palapag ko makikita ang office niya. Nang makarating ako sa second floor, sinundan ko lang ang mga nakasulat na karatula sa pader na may pangalan niya. Isa siyang Ob-gynecologist at on-duty sa ospital na iyon bukod sa may private clinic pa siya somewhere in Pampanga. Tatlong katok pa lamang sa pinto pinagbuksan na agad ako ng isang nurse. "Nandito po ba si doktora?" tanong ko sa babae."Yes po. You are Merrill?" sagot nito at tanong naman sa akin."Opo,
You're Hired! Carry My Child Chapter 18
Third-person's Point of View Matapos mag-usap ng dalawa, hinatid nina Keith si Merrill sa restaurant kung saan niya balak sanang magpunta nang masumpungan nila siyang naglalakad sa kalsada. "How can I help you. Ma'am?" tanong sa kaniya ng clerk sa counter na hindi nito agad nabigyan ng atensyon dahil nasa malayo ang kaniyang isip. "P-po?" Inulit ng babae ang kaniyang tanong at inabot ang naka-laminate na menu ng kanilang restaurant kay Merrill. Nang maibigay ang order, pinaghintay muna siya sa bakanteng upuan sa di kalayuan na tumagal din ng higit sampung minuto bago siya muling tinawag. Habang nakaupo roon, isa lamang ang tanong na nasa isip ng dalaga. Iyon ay kung paano ko ipapaliwanag sa mga magulang niya ang lahat at kung paano ililihim ang espesyal na trabaho na kaniyang tinanggap na gawin. Ang isa sa pinakamalaking inaalala niya, magiging ina pa siya ng anak ng isang lalaking may malaking atraso sa kanilang pamilya. Magiging ina siya nang hindi nagkaka-boyfriend at kahit p
You're Hired! Carry My Child Chapter 17
Merrill's Point of View Maaga akong nagising para lumabas at bumili ng almusal namin sa malapit na restaurant dahil ayaw ni Papa ang pagkaing ibinibigay ng canteen ng hospital sa kaniya. Bukod kasi sa kaunti lang, parang wala raw lasa. Hindi sa pamimintas pero tinikman ko rin naman. May lasa pero may katabangan siya. Mukhang hindi sila gumagamit ng vetsin kaya ganoon na lamang ang lasa ng pagkain which is good naman dahil ospital iyon at hindi isang restaurant. Isa pa, free meal lang 'yon para sa mga pasyente kaya mahirap magreklamo. Habang naglalakad, pinapanood ko ang pagsikat ng araw. Walang gaanong mga tao sa kalsada kaya kahit nakapantulog pa ako ay ayos lang. Keri lang ng oversized kong puting t-shirt, maluwang na pajama na kulay dilaw at tsinelas. Dalawang kanto lang ang layo ng restaurant sa ospital. Mabuti na lang at dala-dala ko ang cellphone ko. Nakuhanan ko ng litrato ang sunrise at tunay namang napakaganda dahil maraming mga puno sa paligid. Nakamamanghang pagmasdan
You're Hired! Carry My Child Chapter 16
Merrill's Point of View I got hired pero sa trabahong hindi ko in-apply-an. Habang palayo siya ay parang gusto ko silang habulin para lamang bawiin ang sagot ko ngunit naisip ko rin na baka dala lamang ng pressure kaya niya iyon in-offer at makakalimutan niya rin o di kaya siya na mismo ang babawi. Nakampante ang isip ko kahit na paano habang nagkakagulo sa building ng J.O.Group. Hindi ako agad nakaalis sa building dahil hihingan daw ako ng pahayag ayon sa isang pulis na naroon. Pagkatapos nila akong kuhanan ng salaysay ay pinayagan na nila akong makaalis. Hindi ko na nakita si Keith kung saan nila siya dinala pero isang bagay lang ang malinaw, may gusto burahin ito sa mundo. Ang mga magulang niya ay pin4tay rin noon nang hindi pa kilalang tao. Sa pareho nilang tama sa ulo, tiyak na ang may gawa ay bihasa sa baril at alam kung saan ang pupuntiryahin. Tig-isang bala lamang ang kumit!l sa buhay nila. Marunong si lolo gumamit ng baril. Bukod sa pagiging driver, personal b
You're Hired! Carry My Child Chapter 15
Merrill's Point of View "F-for real?" naibulalas ni Keith nang magtama ang aming mga mata. Kitang-kita sa kaniyang mukha kung gaano siya namamangha na makita ako sa kaniyang opisina. Wagas kung makangiti ang apo ni Madam Janet. Nakapanlalambot ng tuhod kung paano magningning ang kaniyang mga mata habang nakatunghay sa akin. Doon ko napansin na may kakaibang biloy nito sa magkabilang pisngi. Hindi iyon kalaliman ngunit ang cute tingnan lalo na sa malapitan. Bukod sa biloy, ang ganda ng mga ngipin nito. Halatang alagang-alaga ng dentista sa puti at pagkakapantay-pantay. Nakakainggit ang balat nito sa malapitan. Tila walang pores at hindi tinubuan ng tagyawat kahit isa sa mukha samantalang ako—hay naku! Parang balat ng mga korean actor sa mga Korean drama ang kutis nito at kapantay ni ng mga sikat na Korean actors ang kagwapuhan nito. Pero kailangan kong kumalma. Hindi ako dapat magpasilaw sa pisikal na katangian ng apo ni Madam. "Pardon, Sir?" pormal kong tanong nang makalapit
You're Hired! Carry My Child Chapter 14
Third-Person's Point of View Araw na ng Biyernes at sumang-ayon si Merrill na magpa-interview nang araw na ito. Wala siyang kaalam-alam na si Keith mismo ang kaniyang makakaharap. Maagang dumating ang kaniyang Tito Baste at inabala niya ito sandali at nagpahatid siya sa Mall kung saan siya magpapaayos ng buhok. Nauna na itong bumalik sa ospital dala ang binili nilang almusal. Napakaaga pa nang mga oras na 'yon kaya naghintay pa siya nang ilang minuto sa labas ng isang beauty salon. Matapos magpaayos ng buhok ay nagpalagay naman siya ng light lang na makeup. Bahagya lamang kinulot ang mahaba niyang itim na buhok upang magkaroon ng volume. Matapos sila ay nakigamit na rin siya ng banyo upang doon magbihis. Suot ang nabiling white long sleeves na pang-itaas na sinadya niyang nakabukas ang dalawang butones sa itaas, itim na skirt na above the knee ang tabas at high heels na nagdagdag ng kaniyang taas mula sa 5'4" ngayon ay 5'7". Saktong-sakto sa kaniyang katawan ang mga nabiling
You're Hired! Carry My Child Chapter 13
Third-person's Point of View "Who told you I would let you go to work in that condition?" Keith asked Elias after he joked about not going to work the next day because of what happened to him. "No one will assist you tomorrow, Sir, I can't be there," pagrarason nito at nanlulumo na lamang na napatingin sa kaniyang boss dahil sa sunod-sunod na nangyayari. "Nobody wants this. What really happened at nagkagitgitan kayo ng kotse na 'yon?" usisa ni Keith na tila nagdududa na siya na may kinalaman iyon sa apat na lalaking sumusunod din sa kaniya nang nagdaang-araw. Kapansin-pansin kung paano nanahimik ang lahat. Ang mga mata nila ay nagpalipat-lipat sa isa't-isa na parang may itinatago. Ang ama ni Elias ang bumasag sa katahimikan. Who wants something to eat? Mukhang pare-pareho tayong hindi pa naghahapunan," anito at niyaya ang kaniyang misis upang samahan siyang bumili. Naiwan sa silid ang lolo ni Elias at ito ang sumagot sa tanong ng binata. "Malakas ang kutob ko na inutusan ng t
