Ang matalim na bitak ng impact ng palad nito sa pisngi nito ay tila sapat na para bumaba sa katahimikan ang kwarto.Kahit buong lakas siyang sinaktan ni Calista, hindi iyon masakit. Wala pa siyang pagkain simula kahapon at kagagaling lang niya sa lagnat.Kahit na ginamit niya ang lahat ng kanyang lakas, kiliti lang iyon kay Lucian. Pero, hindi mahalaga na hindi masakit ang kanyang sampal.Ang mas masakit ay ang sumunod na kahihiyan! Ang mga tao ay palaging nakayuko para pasayahin si Lucian kaya hindi pa siya natamaan ng sinuman sa kanyang buhay!Pinanliitan siya nito ng mata at binuhat siya mula sa kama.Nakatitig siya ng diretso sa mga mata nito habang umuungol, "Tumatapang ka na ah. Bakit mo ako sinaktan?"Ang kanyang tono ay hindi gaanong nagpapakita ng kanyang emosyon pero halos nailabas niya ang bawat salita na nagtraydor kung gaano siya galit. Ang kanyang ekspresyon ay mukhang nakakatakot at inihanda ni Calista ang kanyang sarili para sa kanyang paghihiganti.Sinabi niya s
Tumawa ng hindi komportable si Mr. Xanders, "Huwag kang katawa-tawa, walang ganyanan! Pinagpapahinga lang kita dahil nakita ko kung paano ka naging dahil sa paggawa ng pelikula at sa exhibition. Gusto ko lang na kumuha ka ng isang break na. Bata ka pa kaya hindi mo na kailangang magtrabaho ng todo. Mas mahalaga ang kalusugan mo kaysa sa trabaho mo!"Ngayong sinabi na ni Mr. Xanders iyon, walang dahilan para igiit ni Calista na siya ay tinatakot.At saka, kahit na ayaw niyang aminin, she had a faint inkling regarding the real reason why she was being given a break.Ikinonekta niya ang mga tuldok sa pagitan ng kanyang biglaang pahinga at ang babala na ibinigay sa kanya ni Lucian bago siya umalis kaninang umaga. Kung hindi niya ginawa ang koneksyon sa pagitan ng dalawa ay talagang magiging tanga siya!Ibinaba niya ang tawag at nagpakawala ng inis na pagbuga.Sarcastic pa ring bumubulong si Nikolette sa isang sulok, "Oh, natanggal ka ba?"Kumunot ang noo ni Calista at tumingin sa kan
Tumawag si Calista sa pulis pagkatapos niyang ibaba ang tawag at makalipas ang sampung minuto, dumating ang pulis.Matapos maunawaan ang sitwasyon, nagawa nilang pabayaan muna siya ng landlady at ng dalawang lalaki.Tuluyan nang tumigil ang pag-ungol nang umalis sila, pero mas gising na ngayon si Calista kaysa dati. Naka-cross-legged siya sa sofa at nag-online para maghanap ng ibang bahay.Walang paraan na magpapatuloy siya sa paninirahan dito pagkatapos ng lahat ng nangyari ngayong gabi.Napadpad siya sa isang magandang bahay at pipindutin na sana ang listahan nang makatanggap siya ng tawag. Tiningnan niya ang caller ID at nakita niyang foreign number iyon.Si Calista ay walang kaibigan sa ibang bansa at kadalasan, ipagpalagay na lang niya na ito ay isang scam at ibinaba ang tawag pero sa pagkakataong ito …Matagal niyang tinitigan ang mga numero at bago matapos ang tawag ay nag-swipe siya ng screen para kunin."Kamusta?" maingat niyang bati.Sa kabilang banda ay nagmula ang p
Pagkatapos noon, hindi na hinintay ni Calista ang reply ni Lucian at hinarang na siya agad.Rush hour ngayon at hindi siya makapara ng taxi kaya binalak niyang manatili na lang sa malapit na hotel sa ngayon. Ginugol niya ang buong araw sa paghahanap ng bagong bahay at pag-iimpake kaya napagod siya.Biglang may tumunog at may humintong itim na sasakyan sa gilid niya. Lumingon si Calista at bumaba ang bintana mula sa passenger seat ng sasakyan para makita ang gwapong mukha ni Paul."Calista, anong ginagawa mo?" tanong niya."Lilipat ako. May appointment ako na pumirma ng kontrata kaninang 6:00 PM pero tinalikuran ng landlady ang desisyon niya nang biglaan," makatotohanang sagot niya.Hindi siya natatakot na ipakita sa kanya ang lahat ng masasamang bahagi ng kanyang buhay."Ano naman sayo? Anong ginagawa mo dito?" tanong niya.Sa harap ay isang ospital at ang buong kalye ay puno ng mga lumang tindahan ng pagkain. Higit pa rito, makitid din ang mga kalsada at puno ng mga plotholes.
Ini-scan ni Paul ang menu nang marinig niya si Nikolette. Inangat niya ang ulo niya at sinulyapan si Calista na nasasarapan sa tubig ng lemon.Walang pag-aalinlangan, sinabi niya, "Hindi gagawa ng ganoon si Calista. Hihingi muna siya ng opinyon ko kung talagang gusto niyang ipakilala sa akin ang isang tao. Ms. Nikolette, kung gusto mo manggulo, ako' pahalagahan ko kung nakahanap ka ng ibang table." Nagtataka ang tingin ni Calista. Ang kanyang koneksyon kay Paul ay hindi pa umabot sa isang yugto kung saan walang alinlangan itong naniniwala sa kanya.Malamang na pinaayos niya ang mga bagay sa nakaraan para maiwasan ang isang hindi komportable na kapaligiran. Hindi niya nakitang ganito siya kawalang-galang, kahit na may mga babaeng mas matigas ang ulo at barumbado kaysa kay Nikolette. Namula ang mukha ni Nikolette. Nais niyang mawala siya sa manipis na hangin. Bagama't hindi lumalakas ang boses ni Paul, at hindi magkalapit ang mga mesa, ang restaurant ay abala sa mga tao.Tila laha
Sa pagdating ni Lucian sa Luminary Lounge, napansin niyang dumating na ang iba. Sinulyapan ni Cade ang impeccably tailored suit ni Lucian at ang kurbata na suot niya."Hindi ka naman dumiretso sa opisina diba?" "Oo." "Ah, aalis na pala ang asawa mo, at lahat ng perang iyon ay kinikita mo. Para kanino mo ito iniipon, pinagsasalansan para ilibing mo?" pang-aasar ni Cade. "Ano ba ito sayo?" ganti ni Lucian. Naisip ni Cade, "Sinusubukan ba ni Lucian na pumili ng laban o ano?" Umupo si Lucian sa tabi ni Cade, kasama si Paul sa kabilang side. Pagkatapos ay kinuha niya ang baso ng alak na ibinuhos sa kanya ng waiter at itinaas iyon kay Paul.Habang ginagawa niya, kumikinang ang amber liquid sa madilim na liwanag. "Paalisin mo si Calista sa apartment mo," utos ni Lucian. Hindi na nagulat si Paul na alam ito ni Lucian. Wala siyang balak na ilihim ito."Lucian, di ba sumosobra ka na? Babae siya oh. Hindi ligtas para sa kanya na umalis dala-dala angmga gamit niya ng ganitong oras
Sinubukan ni Calista na itulak si Lucian, "Huwag mo akong hawakan." Pero nangingibabaw ang lakas ni Lucian. Kahit anong pilit ni Calista, hindi siya makawala sa mahigpit nitong pagkakahawak sa bewang niya. Sa wakas, saglit na umalis ang mga labi ni Lucian sa kanya, at hindi na siya nagmamadaling magsimula ng isa pang halik. Sa halip, pinanatili niya ang kanilang posisyon at tumingin sa kanya na may kalahating ibabang mga mata. Bakas na ngayon sa makatarungang kutis ni Calista ang paghamak. Baka nasampal niya ito nang hindi nag dalawang isip kung hindi napigilan ang mga kamay nito sa likod niya. Isang tawa ang pinakawalan ni Lucian. Ang kanyang boses ay may halong pagnanasa at garalgal na tono. Pinisil ng mga daliri niya ang mukha ni Calista, na pilit itong lumingon sa kanya. Mariin niyang idiniin ang kanyang mga labi sa mukha nito, pagkatapos ay bumaba sa kanyang panga at leeg. Pagkatapos ng kanyang madamdaming yakap, ang kanyang balat ay nagkaroon ng maselan at malarosas na
Ang kumpiyansa na saloobin ni Calista ay makabuluhang nabawasan, pero siya ay nanindigan."Mananatili ka dito sa ayaw at sa gusto mo. Doc, please magpatuloy na po kayo." Alam niya si Lucian, inaasahan ni Calista na gagawa siya ng kaguluhan. Pero, nagulat siya sa pamamagitan ng pananatiling kalmado at tahimik.Bukas pa rin ang admission office. Hindi nagtagal ay bumalik si Calista dala ang mga kinakailangang dokumento. Ang pribadong ward ay matatagpuan sa isang hiwalay na gusali.Iminungkahi ni Calista, "Aayusin ko ba ang isang nurse na tutulong sa iyo?" "Hindi ako sanay matulog na may mga stranger na nanonood sa akin." "Kung ganoon, hihintayin ko sila sa labas ng pinto. Tawagan mo na lang sila kung may kailangan ka," sabi ni Calista habang humihikab.Nakaramdam siya ng pagod pagkatapos ng lahat ng mga pangyayari. Nanatiling malamig ang ekspresyon ni Lucian habang sumagot, "Sa tingin mo ba ay may lakas akong tumawag ng tulong kapag may concussion ako?" Sumagot si Calista,
Nagpadala siya sa kanya ng mga liham sa loob ng isang buwan ngunit walang tugon. Noong panahong iyon, hindi siya gusto ni Paul, kaya't makatuwiran na itinapon niya ang kanyang mga sulat. Agad na natigilan si Lucian. Gayunpaman, kaswal na tanong lamang ni Calista. Hindi niya inaasahan ang isang tugon at hindi niya namalayan na nanigas si Lucian. Hindi niya alam na pinag-iisipan niya kung sasabihin sa kanya ang totoo. Bagama't maaaring maging katanggap-tanggap ang ilang paraan na ginagamit upang ituloy ang mga babae, niloko na niya ito tungkol sa insidente sa relo.Makakahanap pa siya ng mga dahilan noon. Pero pagdating sa love letters, ibang usapan. Bago niya ito maisip, inabot ni Calista at iniligpit ang credit cards, itinulak ang mga ito patungo kay Lucian."Sige, ingatan mo sila." Nakaupo sila sa tabi ng bintana sa unang palapag, at masyadong kitang-kita ang mga credit cards. Nakikita ni Calista ang ilang dumadaan na sumulyap sa kanilang pwesto.Ayaw niyang mawalan ng mala
"Kailan ako … "Nakalimutan na ni Calista ang ganoong maliit na insidente.Bigla niyang naalala at nagpaliwanag, " Noon ay tinutulungan ko ang isang direktor na maghanap ng artista para sa kanyang bagong drama. Agad ko siyang binlock pagkatapos kong ibigay sa direktor ang contact niya." Lumiwanag ang mga mata ni Lucian, ngunit tumahimik siya at walang tigil na tumugon."Hmm." Ang kanyang sumunod na sinabi ay nakapukaw ng atensyon ni Lucian, "Naka-blind date mo si Ms. Turner noon." Mukhang naguguluhan si Lucian, "Ms. Turner? Sino iyon?" Pinanlakihan siya ng mata ni Calista."Nakipag-date ka sa kanya at hindi mo na matandaan ang pangalan niya. Nadamay pa niya ang negosyo ng kanyang ama dahil sa iyo." Nang marinig ito, naalala ni Lucian ang pangyayari.Kumunot ang noo niya at nagtanong, "Yung hindi sinasadyang mapaso ang kamay mo ng kumukulong tubig?" Puno pa rin ng galit ang tono nito kahit na matagal na, at nakalimutan na niya ang hitsura nito. ... Nagpareserba si D
Sabi ni Calista, "May isang beses ka lang para magsalita, kaya pagbutihin mo. Marami rin akong natuklasan sa mga taon na ito. Huwag mo ng subukan mag sinungaling pa. Isipin mo ang ginawa ni Nikolette ngayon. Baka kailanganin ko kumuha ng doktor para tingnan ang mga natamo ko. Pagkatapos non, tsaka ka lang pwede bumalik sa iyong anak na babae." Ipinakita pa nito sa kanya ang isang larawang kuha ng mga nanonood sa restaurant, na kinukunan nang hilahin ni Nikolette ang kanyang buhok.Sa larawan, lumitaw si Calista na mahina, nakakaawa, at walang magawa. Ito ay maliwanag na siya ay tinatakot. Hindi nakaimik si Zachary. Naisip ni Zachary na si Nikolette ay hindi nag-iisip na ibigay sa kanya ang ebidensya ng ganon kadali, ngunit naramdaman din niya na dapat ay mas pahirapan niya si Calista, tinitingnan ang kanyang mapagmataas na kilos. "May lumapit sa akin noon, humihingi ng tulong sa nanay mo sa pagpapanumbalik ng isang painting. Akala ko wala lang, kaya pumayag ako." Nilaktawan ni
Mabilis na sinagot ni Calista ang telepono na bahagyang nagpawi ng galit sa puso ni Lucian. "Nagpareserve ako sa isang restaurant. Mag dinner tayong dalawa ngayong gabi. Asan ka? Susunduin kita." Kung narinig ito ni David, iikutin niya lang ang kanyang mga mata. Si Lucian ang nagpumilit na hindi niya pallaambutin ang kanyang puso. Akala niya ay tumigas na puso ng kanyang amo, ngunit hindi iyon totoo. Ang malumanay na tono ni Lucian ay wala sa lahat ng kumpiyansa niya noong kausap niya si David kanina. “Sige, ibigay mo sakin ang address ng restaurant, at magta-taxi ako papunta doon,” tuwang tugon ni Calista. Nakahinga si Lucian, at may ngiti sa labi. Alam niyang, sa pagitan niya at ng matanda, mas pinili siya ni Calista. Marahil ay dahil sa kawalan niya ng karanasan sa pakikipag-date kaya nagkaroon ng pagkakataon ang isang may karanasang nakatatandang lalaki. Walang ideya si Calista tungkol sa kaguluhan sa kanyang puso ngayon. Nakaupo siya sa harap ng kulungan, nag-sketch.
Kakapasok lang ni Calista sa pinto ng pumasok si Liam. Sinalubong niya ito ng bahagyang pagtagilid ng ulo bago mabilis na nilapitan si Hugo."Napagmasdan ko ito, Mr. Jacquez. Kamakailan ay kumunsulta si Nikolette sa isang abogado. Tinitingnan niya kung ang pera na ginastos sa isang bata ay maaaring bawiin o hindi pagkatapos na mapatunayang hindi sila bahagi ng pamilya. Inamin niya na kaya niyang hinila ang buhok ni Ms.Calista ay dahil inutusan siya ni Zachary. Ayaw ni Zachary na makulong. Ayaw niyang susundan siya ng mga loan shark kapag nakalaya na rin siya. Kaya, naisip niya na pilitin si Ms. Calista na tulungan siya sa ganitong paraan."Nagiging awkward na ito. Gayunpaman, mabilis na inamin ni Calista ang kanyang mga pagkakamali. Lumingon siya at nag-alok ng isang pilit ngunit humihingi ng tawad na ngiti."I'm sorry. Mukhang mali ang pagkakakilala ko sainyo ni Vivian. Gabi na rin. Maghahanda ako ng regalo sa ibang pagkakataon bilang paghingi ng tawad.""Maliit na hindi hindi pag
Napansin ni David ang nakakatakot na ekspresyon sa mukha ni Lucian nang lumabas siya ng police station. Parang may namumuong gulo.Sa katunayan, nang ilibot ni Lucian ang lugar ngunit walang nakitang palatandaan ni Calista, mas lalong nagdilim ang kanyang ekspresyon."Nasaan si Calista?""Nakatanggap ng tawag si Madam Calista at..." Itinuro ni David ang direksyon kung saan siya umalis. "Pumara siya ng taxi at umalis.""Bakit hindi mo siya pinigilan?" tanong ni Lucian na nagngangalit ang mga ngipin."Pinigilan ko. Pero, hindi siya nagpatinag." Sinubukan ni David na ipaliwanag ang sarili. "Susundan ko sana siya pero sinabi ni Madam Calista na kung susubukan ko, babalikin lang niya ako sayo. Nagbanta pa siya na paalisin ako para mag manual labor.""Sino ang tumawag sa kanya?" Tanong ni Lucian pero hindi niya inaasahan na malalaman ni David ang sagot.Mukhang naiipit ang assistant. Pinagsalubong niya ang kanyang mga kilay. Kahit hindi siya nagsasalita, sumisigaw ang buong pagkatao n
Sinamaan sila ni Nikolette ng mapang-asar na titig."Kayo ang may balak. Pareho kayo ni Calista. Mapanlinlang ka..."Agad na pinasok ni Yara ang tuwalya na ginamit niya sa pagpunas ng kanyang mga kamay sa bibig ni Nikolette .Nagpupunas siya ng kamay bago siya lumabas. Sa sobrang pagmamadali niya, hindi niya sinasadyang nailabas niya ito.Ilang sandali pa, iniisip niya kung saan niya maaaring ilagay ang tuwalya. Ngayon, nakita niyang medyo madali pala ito dalhin.Napatitig siya kay Calista na nakaluhod sa sahig na para bang may hinahanap."Anong ginagawa mo? Anong hinahanap mo dyan sa tapat ng cr?""Naghahanap ako ng buhok," sagot ni Calista.Nagkaroon ng biglaang naisip si Calista. Ngunit hindi siya lubos na sigurado kung tama ang kanyang hula.Si Vivian ay nagpunta sa Everglade Manor noong upang manipulahin siya at si Hugo na sumailalim sa isang paternity test.Base sa reaksyon niya, siya ay tunay na umaasa na anak siya ng Jacquez family.Dahil sa kanyang ugali, tiyak na h
Hindi naman gaanong maaabala si Calista kung hindi niya ito pinansin. Ngunit napagtanto niya na wala siyang nakitang anumang mga pagbabago sa kabila ng kanyang mahabang pagsisiyasat.Si Julia ay tila naglaho sa hangin pagkatapos ng kanilang minamadaling pagkikita pabalik sa Apthon . Maging ang pribadong detective na binayaran niya sa mataas na halaga ay hindi niya natunton kung nasaan siya.Pinasadahan ni Calista ng daliri ang buhok niya sa inis."Natanong mo na ba si Zachary tungkol dito?" tanong ni Yara."Oo. Pero, nag maang-maangan siya na parang wala siyang alam.""Wala kang ebidensya. Pero sa diary ng nanay mo, hindi maikakaila ang pagkakasangkot niya. Kung makonsensya siya, makakahanap ka ng butas sakanya."Ipinatong ni Calista ang kanyang baba sa kanyang kamay at mahinang sinabi, "Si Zachary ay nasa detensyon at naghihintay ng paglilitis. Walang sinuman maliban sa kanyang abogado ang pinapayagang makipagkita sa kanya.""Puntahan mo si Lucian. Sabi mo bawal makipagkita sa
Hindi na kailangang i-rehash ang mga nalalaman na nila. Kaya naman umiling si Calista."Mga bagay na may kinalaman sa trabaho. Tara na."Hinaplos niya ang kanyang tiyan. Sasabihin pa lang niya na nagugutom siya pero pinigilan niya ang sarili bago umalis ang mga salita sa kanya.Sa halip ay sinabi niya, "Hindi pa tayo naghahapunan."Para sa isang tulad ni Lucian, na ang isip ay napuno ng mga maling kaisipan, ang pariralang "Nagugutom ako" ay may nagpapahiwatig na kahulugan.Si Elizabeth ay kumikilos nang palihim kaya't isinantabi niya si Calista para lamang makausap ito. Wala itong kinalaman sa trabaho.Pero si Calista ay tila hindi interesadong magbahagi. Sa kabila ng sama ng loob ni Lucian, hindi siya nagpilit ng mga sagot. Boyfriend pa rin siya sa trial run. Wala siyang karapatang makialam sa mga gawain nito."Tara na. Ano ang gusto mong kainin?"Wala siyang pakialam sa pagkain. Nakatuon lang siya sa kamay ni Calista na nakalaylay sa gilid niya. Hindi niya maiwasang hawakan a