Sumunod naman si David kay Lucian. Papalapit ang dalawang lalaki. Mahirap matukoy ang kanilang mga emosyon sa pamamagitan lamang ng kanilang mga ekspresyon.Huminto siya sa harap ni Calista at inabot niya para itaas ang baba niya. Dumapo ang malabo niyang tingin sa namamagang mukha nito na may handprint. Pumutok ang labi niya at may bahid ng dugo.Lumingon si Lucian kay Marcus na sobrang kinakabahan at nag-aalangan na salubungin ang tingin nito.Ngumiti siya at nagsalita sa mahinang boses, "Pinagbubuhatan mo na pala ng kamay kung ano ang akin ngayon, Mr. Packard? Paano mo planong ayusin 'to?"Sinasabi ba niya na may pag-uusapan?Sinubukan ni Marcus na kumalma at nakangiting sumagot, "Ibibigay ko ang dagdag na 20 percent ng profits ..."Pinag-aralan ni Marcus ang mukha ni Lucian at napag-alaman niyang hindi siya nabigla. Kinagat niya ang kanyang mga ngipin at sinabing, "30 percent. Ibibigay ko ang 30 percent ng profits."Nag-aatubili siya. 30 percent ng profit ay nangangahulugang
"Usapang mag-asawa 'to, Paul."Tense ang boses ni Lucian. Ang kahulugan ay halata; ang isang tagalabas ay walang negosyong nakikialam sa kanilang mga gawain.Naging kakaiba ang sitwasyon. Ang hangin ay tila sinisingil ng hindi malinaw na amoy ng pulbura.Naghalo ito sa amoy ng dugo at sa paminsan-minsang sakit na pag-iyak ni Marcus. Pakiramdam ko ay anumang oras ay pwedeng pumutok ang tensyon. Pero nanatiling hindi nabigla si Paul.Mahinahon siyang nagsalita,"Tama lang para sa amin na magkaroon ng anumang karagdagang usapan ngayong gabi kapag hindi mo mapigil ang iyong emosyon, Lucian. Dapat mong ayusin ang mga bagay dito. Ihahatid ko na si Calista."Iniwas niya ang tingin sa corridor sa magkabilang gilid. Nasulyapan din ni Lucian ang ilang pinto na bumukas.Nagdulot sila ng labis na kaguluhan na ikinaalarma ng mga bisita. Sumilip sila mula sa likod ng mga pintuan para makita kung ano ang nangyayari. Ang ilan ay nagre-record pa ng mga video sa kanilang telepono ...Nanatiling ma
Ni hindi nagsalita. Mabigat ang kanilang mga hininga. Naasar si Calista.Hindi niya makita ang ekspresyon ni Lucian, ni wala siyang oras para mag-isip-isip kung anong klaseng mood siya. Kinailangan niya ng kalahating minuto para medyo kalmahin ang sarili."Napirmahan na ang kontrata. Hindi ka na makakabalik sa sinabi mo."Sinagot siya ng lalaki sa mahinahon at sinasadyang tono."Walang follow-up partnership. Hindi success ang deal. Bakit hindi mo tanungin si Marcus Packard kung interesado pa rin siyang magkipagtrabaho sa Northwood Corporation?"Siguradong papayag si Marcus na gawin iyon. Ang kinabukasan ng kanyang kumpanya ay higit na mahalaga kaysa sa kanyang pagmamataas. Pero pagkatapos ng ginawa nito sa kanya, paano niya magagawa? Kumukulo siya sa galit."Lucian Northwood, hindi ka ba nahihiya?"Malamang na hindi pa napagalitan ng ganito si Lucian sa buong buhay niya.Malamig ang boses niya habang nagsasalita, "At, saan napunta ang ugali mo, Calista Everhart?"Ngumisi ang b
Nagulantang sa boses niya ang mga babaeng nasa gitna ng mainit na usapan. Agad silang tumalikod at itinago ang telepono sa kanilang likuran."Umm ... Mr. Brown."Si David ay hindi isang mahigpit na tao. Pero siya ay assistant ni Lucian at kinatawan siya. Kilala si Lucian na hindi gusto ang mga empleyadong nagtsitsismisan sa opisina kahit na sa oras ng break."Pupunta kami sa Finance Department at irereport ang sarilinamin. Pwede bang kalimutan niyo ang nakita niyo? Hindi ko sinasadyang nabuksan ito. Kaya, sumilip ako ng konti."Kumunot ang noo ni David at pinagpatuloy ang tanong niya."Anong tawag sa program na yan? Sagutin mo ang tanong ko. Hindi ako interesado sa katamaran niyo."Ang babaeng sekretarya ay isinumpa siya sa loob dahil sa pagiging maingay at sumagot, "Ito ay tungkol sa craftsmanship."Ang dokumentaryo ay tungkol sa mga tradisyunal na sining ng hindi nasasalat na pamana ng kultura. Itinampok sa unang episode ang mga conservator restorer.Pero ang naging interesad
Nagkagulo si Lucian nang ibagsak niya ang pinto. Sinenyasan nito sina Calista at Bryan na tumingala sa kanya.Matangkad ang lalaki. Ang simpleng pagtayo sa pintuan ay nakaharang sa liwanag ng araw. Ang kanyang mga gwapong katangian ay mahigpit at malamig. The way he gazed at her ay parang ipapa-freeze niya si Calista!Nagulat ang babae. Inayos niya ang sarili at nakakunot ang noo niyang tanong, "Anong ginagawa mo dito?"Ang kanyang naiinip na tono at di-disguised na ekspresyon ay nabaybay ng isang malinaw na mensahe. Tahimik na nagpakawala ng buntong-hininga si Bryan.Sa maikling sandali na iyon, ang kanyang puso ay hindi makontrol. Kahit ngayon, bakas ng kanyang banayad na halimuyak ang namamalagi sa kanyang mga butas ng ilong. Ito ay kakaibang nakakaakit.Nag-aalala siyang baka marinig ng iba ang hindi regular na tibok ng puso niya. Nahihiyang napalunok siya.Si Lucian ay namamahala sa Northwood Corporation sa loob ng maraming taon. Hindi mabilang na tao ang nakasalubong niya.
Sabado noon ng sumunod na araw. Walang trabahong gagawin. Natulog si Calista hanggang 11:30 ng umaga bago tumawag at gumawa ng lunch appointment kay Yara.Nakaramdam siya ng kirot matapos siyang galitin ni Lucian kagabi. Tila ang paglayo sa douchebag na iyon ang tanging paraan para mabuhay siya!Nagpasya ang mga babae na magkaroon ng Palaiseau cuisine sa isang restaurant na pag-aari ng isa sa mga kliyente ni Yara. Nais niyang ipakita ang kanyang suporta.Napatingin si Yara sa mga doormen na nakasuot ng pormal na nakatayo. Napahawak siya sa kanyang pitaka habang nakatayo sa harap ng napakagandang restaurant.Bulong niya, "Doon napupunta lahat ng pera ko. Napakamahal ng mga pagkain dito. Kung wala ako dito para suportahan ang negosyo, lalayuan ko ang lugar na ito."Humagikgik si Calista."Saan sila kukuha ng pera pambili ng mga antique kung hindi mahal?""Tama ka." Hinawakan ni Yara ang braso ni Calista. "Let's go. Let me show you how your best friend spends money like water."An
"Miss, anong ginagawa mo? Hindi pwedeng hawakan ang piece maliban kung bibili ka!" sigaw ng security guard na namamahala sa lugar. "Ibaba mo yang painting na yan, kung hindi, tratuhin ka na parang magnanakaw!"Nagulat si Calista sa sigaw na umalingawngaw sa buong sahig. Noon lang niya napagtanto na natanggal na niya ang painting sa hook nito minsan.Namulat siya kung gaano siya ka-tense.Nagmamadali niyang pinigilan ang masalimuot niyang emosyon at paos na sinabing, "Paumanhin. Medyo na-excite ako …. Gusto kong bilhin ang painting na ito. Puwede ba kayong tumulong na makipag-ugnayan sa nagbebenta?"Tinawag ng may pag-aalinlangan na security guard ang kinauukulan. Agad silang dumating matapos malaman na gusto niyang bilhin ang painting. Nakipag-ugnayan sila sa taong nagbigay ng painting.Alam na ang taong nag-alok ng pagpipinta ay nasa eksibisyon, sinabi ng kinauukulan, "May isang mamimili dito na gustong bilhin ang painting na ibinebenta mo, Ms. Everhart. Gusto mo bang pumunta par
Si Calista, sa pag-aakalang nagdadrama na naman si Lucian, inilibot niya ang kanyang mga mata at naglakad palayo.Ito ay likas na pagiging possessive ng isang lalaki sa paglalaro. Hindi nila matitiis ang sinumang nagnanasa sa kung ano ang pag-aari nila. Kung ano ang sa kanila ay hindi rin pinahintulutang mahalin ang sinuman.Naiintindihan niya iyon. Kahit nagseselos si Lucian, hindi siya nabigla. Pero, bago pa man siya nakakahakbang ay hinawakan na siya nito sa braso.Malakas ang pagkakahawak ng lalaki. Parang sinadya niyang durugin ang pulso nito! Kinagat niya ang kanyang dila. Nagsalubong ang mga kilay niya sa sakit. Pati boses niya parang pilit."Bitawan mo ako."Noon lang siya nagkamalay. Bahagya niyang niluwagan ang pagkakahawak pero hindi niya binitawan. Nagyeyelong tingin sa mukha niya."Halika," mataray niyang sabi."Nasa trabaho ako …"Pero, hindi siya binigyan ni Lucian ng karapatang tumanggi. Kinaladkad siya nito."Pinakasalan mo ang kapatif ko, Mr. Northwood. Hindi
Nagpadala siya sa kanya ng mga liham sa loob ng isang buwan ngunit walang tugon. Noong panahong iyon, hindi siya gusto ni Paul, kaya't makatuwiran na itinapon niya ang kanyang mga sulat. Agad na natigilan si Lucian. Gayunpaman, kaswal na tanong lamang ni Calista. Hindi niya inaasahan ang isang tugon at hindi niya namalayan na nanigas si Lucian. Hindi niya alam na pinag-iisipan niya kung sasabihin sa kanya ang totoo. Bagama't maaaring maging katanggap-tanggap ang ilang paraan na ginagamit upang ituloy ang mga babae, niloko na niya ito tungkol sa insidente sa relo.Makakahanap pa siya ng mga dahilan noon. Pero pagdating sa love letters, ibang usapan. Bago niya ito maisip, inabot ni Calista at iniligpit ang credit cards, itinulak ang mga ito patungo kay Lucian."Sige, ingatan mo sila." Nakaupo sila sa tabi ng bintana sa unang palapag, at masyadong kitang-kita ang mga credit cards. Nakikita ni Calista ang ilang dumadaan na sumulyap sa kanilang pwesto.Ayaw niyang mawalan ng mala
"Kailan ako … "Nakalimutan na ni Calista ang ganoong maliit na insidente.Bigla niyang naalala at nagpaliwanag, " Noon ay tinutulungan ko ang isang direktor na maghanap ng artista para sa kanyang bagong drama. Agad ko siyang binlock pagkatapos kong ibigay sa direktor ang contact niya." Lumiwanag ang mga mata ni Lucian, ngunit tumahimik siya at walang tigil na tumugon."Hmm." Ang kanyang sumunod na sinabi ay nakapukaw ng atensyon ni Lucian, "Naka-blind date mo si Ms. Turner noon." Mukhang naguguluhan si Lucian, "Ms. Turner? Sino iyon?" Pinanlakihan siya ng mata ni Calista."Nakipag-date ka sa kanya at hindi mo na matandaan ang pangalan niya. Nadamay pa niya ang negosyo ng kanyang ama dahil sa iyo." Nang marinig ito, naalala ni Lucian ang pangyayari.Kumunot ang noo niya at nagtanong, "Yung hindi sinasadyang mapaso ang kamay mo ng kumukulong tubig?" Puno pa rin ng galit ang tono nito kahit na matagal na, at nakalimutan na niya ang hitsura nito. ... Nagpareserba si D
Sabi ni Calista, "May isang beses ka lang para magsalita, kaya pagbutihin mo. Marami rin akong natuklasan sa mga taon na ito. Huwag mo ng subukan mag sinungaling pa. Isipin mo ang ginawa ni Nikolette ngayon. Baka kailanganin ko kumuha ng doktor para tingnan ang mga natamo ko. Pagkatapos non, tsaka ka lang pwede bumalik sa iyong anak na babae." Ipinakita pa nito sa kanya ang isang larawang kuha ng mga nanonood sa restaurant, na kinukunan nang hilahin ni Nikolette ang kanyang buhok.Sa larawan, lumitaw si Calista na mahina, nakakaawa, at walang magawa. Ito ay maliwanag na siya ay tinatakot. Hindi nakaimik si Zachary. Naisip ni Zachary na si Nikolette ay hindi nag-iisip na ibigay sa kanya ang ebidensya ng ganon kadali, ngunit naramdaman din niya na dapat ay mas pahirapan niya si Calista, tinitingnan ang kanyang mapagmataas na kilos. "May lumapit sa akin noon, humihingi ng tulong sa nanay mo sa pagpapanumbalik ng isang painting. Akala ko wala lang, kaya pumayag ako." Nilaktawan ni
Mabilis na sinagot ni Calista ang telepono na bahagyang nagpawi ng galit sa puso ni Lucian. "Nagpareserve ako sa isang restaurant. Mag dinner tayong dalawa ngayong gabi. Asan ka? Susunduin kita." Kung narinig ito ni David, iikutin niya lang ang kanyang mga mata. Si Lucian ang nagpumilit na hindi niya pallaambutin ang kanyang puso. Akala niya ay tumigas na puso ng kanyang amo, ngunit hindi iyon totoo. Ang malumanay na tono ni Lucian ay wala sa lahat ng kumpiyansa niya noong kausap niya si David kanina. “Sige, ibigay mo sakin ang address ng restaurant, at magta-taxi ako papunta doon,” tuwang tugon ni Calista. Nakahinga si Lucian, at may ngiti sa labi. Alam niyang, sa pagitan niya at ng matanda, mas pinili siya ni Calista. Marahil ay dahil sa kawalan niya ng karanasan sa pakikipag-date kaya nagkaroon ng pagkakataon ang isang may karanasang nakatatandang lalaki. Walang ideya si Calista tungkol sa kaguluhan sa kanyang puso ngayon. Nakaupo siya sa harap ng kulungan, nag-sketch.
Kakapasok lang ni Calista sa pinto ng pumasok si Liam. Sinalubong niya ito ng bahagyang pagtagilid ng ulo bago mabilis na nilapitan si Hugo."Napagmasdan ko ito, Mr. Jacquez. Kamakailan ay kumunsulta si Nikolette sa isang abogado. Tinitingnan niya kung ang pera na ginastos sa isang bata ay maaaring bawiin o hindi pagkatapos na mapatunayang hindi sila bahagi ng pamilya. Inamin niya na kaya niyang hinila ang buhok ni Ms.Calista ay dahil inutusan siya ni Zachary. Ayaw ni Zachary na makulong. Ayaw niyang susundan siya ng mga loan shark kapag nakalaya na rin siya. Kaya, naisip niya na pilitin si Ms. Calista na tulungan siya sa ganitong paraan."Nagiging awkward na ito. Gayunpaman, mabilis na inamin ni Calista ang kanyang mga pagkakamali. Lumingon siya at nag-alok ng isang pilit ngunit humihingi ng tawad na ngiti."I'm sorry. Mukhang mali ang pagkakakilala ko sainyo ni Vivian. Gabi na rin. Maghahanda ako ng regalo sa ibang pagkakataon bilang paghingi ng tawad.""Maliit na hindi hindi pag
Napansin ni David ang nakakatakot na ekspresyon sa mukha ni Lucian nang lumabas siya ng police station. Parang may namumuong gulo.Sa katunayan, nang ilibot ni Lucian ang lugar ngunit walang nakitang palatandaan ni Calista, mas lalong nagdilim ang kanyang ekspresyon."Nasaan si Calista?""Nakatanggap ng tawag si Madam Calista at..." Itinuro ni David ang direksyon kung saan siya umalis. "Pumara siya ng taxi at umalis.""Bakit hindi mo siya pinigilan?" tanong ni Lucian na nagngangalit ang mga ngipin."Pinigilan ko. Pero, hindi siya nagpatinag." Sinubukan ni David na ipaliwanag ang sarili. "Susundan ko sana siya pero sinabi ni Madam Calista na kung susubukan ko, babalikin lang niya ako sayo. Nagbanta pa siya na paalisin ako para mag manual labor.""Sino ang tumawag sa kanya?" Tanong ni Lucian pero hindi niya inaasahan na malalaman ni David ang sagot.Mukhang naiipit ang assistant. Pinagsalubong niya ang kanyang mga kilay. Kahit hindi siya nagsasalita, sumisigaw ang buong pagkatao n
Sinamaan sila ni Nikolette ng mapang-asar na titig."Kayo ang may balak. Pareho kayo ni Calista. Mapanlinlang ka..."Agad na pinasok ni Yara ang tuwalya na ginamit niya sa pagpunas ng kanyang mga kamay sa bibig ni Nikolette .Nagpupunas siya ng kamay bago siya lumabas. Sa sobrang pagmamadali niya, hindi niya sinasadyang nailabas niya ito.Ilang sandali pa, iniisip niya kung saan niya maaaring ilagay ang tuwalya. Ngayon, nakita niyang medyo madali pala ito dalhin.Napatitig siya kay Calista na nakaluhod sa sahig na para bang may hinahanap."Anong ginagawa mo? Anong hinahanap mo dyan sa tapat ng cr?""Naghahanap ako ng buhok," sagot ni Calista.Nagkaroon ng biglaang naisip si Calista. Ngunit hindi siya lubos na sigurado kung tama ang kanyang hula.Si Vivian ay nagpunta sa Everglade Manor noong upang manipulahin siya at si Hugo na sumailalim sa isang paternity test.Base sa reaksyon niya, siya ay tunay na umaasa na anak siya ng Jacquez family.Dahil sa kanyang ugali, tiyak na h
Hindi naman gaanong maaabala si Calista kung hindi niya ito pinansin. Ngunit napagtanto niya na wala siyang nakitang anumang mga pagbabago sa kabila ng kanyang mahabang pagsisiyasat.Si Julia ay tila naglaho sa hangin pagkatapos ng kanilang minamadaling pagkikita pabalik sa Apthon . Maging ang pribadong detective na binayaran niya sa mataas na halaga ay hindi niya natunton kung nasaan siya.Pinasadahan ni Calista ng daliri ang buhok niya sa inis."Natanong mo na ba si Zachary tungkol dito?" tanong ni Yara."Oo. Pero, nag maang-maangan siya na parang wala siyang alam.""Wala kang ebidensya. Pero sa diary ng nanay mo, hindi maikakaila ang pagkakasangkot niya. Kung makonsensya siya, makakahanap ka ng butas sakanya."Ipinatong ni Calista ang kanyang baba sa kanyang kamay at mahinang sinabi, "Si Zachary ay nasa detensyon at naghihintay ng paglilitis. Walang sinuman maliban sa kanyang abogado ang pinapayagang makipagkita sa kanya.""Puntahan mo si Lucian. Sabi mo bawal makipagkita sa
Hindi na kailangang i-rehash ang mga nalalaman na nila. Kaya naman umiling si Calista."Mga bagay na may kinalaman sa trabaho. Tara na."Hinaplos niya ang kanyang tiyan. Sasabihin pa lang niya na nagugutom siya pero pinigilan niya ang sarili bago umalis ang mga salita sa kanya.Sa halip ay sinabi niya, "Hindi pa tayo naghahapunan."Para sa isang tulad ni Lucian, na ang isip ay napuno ng mga maling kaisipan, ang pariralang "Nagugutom ako" ay may nagpapahiwatig na kahulugan.Si Elizabeth ay kumikilos nang palihim kaya't isinantabi niya si Calista para lamang makausap ito. Wala itong kinalaman sa trabaho.Pero si Calista ay tila hindi interesadong magbahagi. Sa kabila ng sama ng loob ni Lucian, hindi siya nagpilit ng mga sagot. Boyfriend pa rin siya sa trial run. Wala siyang karapatang makialam sa mga gawain nito."Tara na. Ano ang gusto mong kainin?"Wala siyang pakialam sa pagkain. Nakatuon lang siya sa kamay ni Calista na nakalaylay sa gilid niya. Hindi niya maiwasang hawakan a