"Miss, anong ginagawa mo? Hindi pwedeng hawakan ang piece maliban kung bibili ka!" sigaw ng security guard na namamahala sa lugar. "Ibaba mo yang painting na yan, kung hindi, tratuhin ka na parang magnanakaw!"Nagulat si Calista sa sigaw na umalingawngaw sa buong sahig. Noon lang niya napagtanto na natanggal na niya ang painting sa hook nito minsan.Namulat siya kung gaano siya ka-tense.Nagmamadali niyang pinigilan ang masalimuot niyang emosyon at paos na sinabing, "Paumanhin. Medyo na-excite ako …. Gusto kong bilhin ang painting na ito. Puwede ba kayong tumulong na makipag-ugnayan sa nagbebenta?"Tinawag ng may pag-aalinlangan na security guard ang kinauukulan. Agad silang dumating matapos malaman na gusto niyang bilhin ang painting. Nakipag-ugnayan sila sa taong nagbigay ng painting.Alam na ang taong nag-alok ng pagpipinta ay nasa eksibisyon, sinabi ng kinauukulan, "May isang mamimili dito na gustong bilhin ang painting na ibinebenta mo, Ms. Everhart. Gusto mo bang pumunta par
Si Calista, sa pag-aakalang nagdadrama na naman si Lucian, inilibot niya ang kanyang mga mata at naglakad palayo.Ito ay likas na pagiging possessive ng isang lalaki sa paglalaro. Hindi nila matitiis ang sinumang nagnanasa sa kung ano ang pag-aari nila. Kung ano ang sa kanila ay hindi rin pinahintulutang mahalin ang sinuman.Naiintindihan niya iyon. Kahit nagseselos si Lucian, hindi siya nabigla. Pero, bago pa man siya nakakahakbang ay hinawakan na siya nito sa braso.Malakas ang pagkakahawak ng lalaki. Parang sinadya niyang durugin ang pulso nito! Kinagat niya ang kanyang dila. Nagsalubong ang mga kilay niya sa sakit. Pati boses niya parang pilit."Bitawan mo ako."Noon lang siya nagkamalay. Bahagya niyang niluwagan ang pagkakahawak pero hindi niya binitawan. Nagyeyelong tingin sa mukha niya."Halika," mataray niyang sabi."Nasa trabaho ako …"Pero, hindi siya binigyan ni Lucian ng karapatang tumanggi. Kinaladkad siya nito."Pinakasalan mo ang kapatif ko, Mr. Northwood. Hindi
Binigyan siya ni Calista ng mukhang hindi makapaniwala."Malapit na tayong mag divorce. Bakit ako tatawag ng isang taong magiging ex-husband ko sa lalong madaling panahon upang i-back up ako? Mukha ba akong baliw?"Ang pinakamahalaga ay ang isang malupit na negosyanteng tulad ni Lucian ay hindi kailanman magiging isang kalasag nang libre. Kukuha siya ng isang kilong laman bilang kapalit kahit na ginawa niya.Ayaw niyang magdagdag sa napakalaking utang na tatlong milyong dolyar.Lumabas si Lucian sa parking lot habang nagsasalita. May sigarilyo siya sa bibig. Pinikit niya ang kanyang mga mata at binigyan siya ng isang mapanuksong ngiti."Kaya, ayaw mong i-back up kita diyan pero, ayos lang na nandiyan si Paul."Huminga siya ng malalim. Alam na niyang iyon ang nahuli niya."Ang kasal natin ay negosyo mula sa simula, Lucian. Ang deal ay magpapanggap tayong mag-asawa pag magkasama tayo. Pero in private, hindi tayo nakikialam sa buhay ng isa't isa. Kapag nag-expire na ang kontrata, ma
Napangiti si Calista sa kabila ng galit."Sounds good. Bumili ka ng Malinois. Mukhang malakas ang mga yan."She paused before adding suggestively, "Pero sa panahon ngayon, madalas kang makakita ng mga taong maganda sa panlabas pero sa huli ay walang silbi. Ganyan ang mga tao. Paano ang mga hayop?"Malapit nang maputol ang nerbiyos ni Lucian. Kinurot niya ang kanyang mga kilay at nagsalita nang may pagkadismaya, "Bumaba ka."Inilahad niya ang kanyang kamay."Ibalik mo ang phone ko."Bumaba ang tingin ng lalaki sa makatarungang palad niya."Mas concerned ka ba sa phone mo o sa lalaking tumatawag sayo?""Ikamamatay mo ba kung di ka muna magiging gag* kahit isang minuto, Lucian? Kinaladkad mo ako palabas ng cultural center. Ni hindi ko nakuha ang coat ko. Wala man lang akong pera. Inaasahan mo ba akong maglalakad pabalik. mula rito?"Ang sentro ng kultura ay malayo sa pangunahing lungsod at mas malayo pa sa kanyang tinitirhan. Lumiwanag ang ekspresyon niya pagkatapos ng paliwanag
Si Calista, na natutulog, ay nagising sa galit na galit na pagkatok sa pinto. Sa kanyang groggy state, ang kalabog ay parang malayo.May anim na unit sa floor niya kaya hindi niya matukoy kung saang unit nanggagaling ang katok.Marahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at napagtantong tumaas muli ang kanyang temperatura, at ang kanyang hininga ay tuyo at mainit. Pagod na pagod siya at hindi nagtagal, nakatulog ulit siya.Kanina pa siya kumakatok sa pinto ni Lucian pero walang sumasagot. Ilang beses na rin niyang sinubukang tawagan ito.Kung hindi dahil sa mahinang tunog ng ringtone niya na nagmumula sa loob ng bahay niya, akala niya ay wala ito sa bahay. Kumunot ang noo ni Lucian.May hangin ng inis sa kanya na mas lalong hindi niya kayang lapitan kaysa karaniwan. Nilabas niya ang phone niya at dinial ang number ni David."Kumuha ka ng locksmith para pumunta sa Seventh Apartment, Block 3, Unit 603."Makalipas ang kalahating oras, dumating ang locksmith at nagawang ma-unlock a
Namumula ang leeg ni Calista mula sa kanyang mga daliri at pinukaw niya ang kanyang pagtulog sa sakit. Mariin niyang iminulat ang kanyang mga mata para makita kung sino ang nasa harapan niya.Nang mapagtanto niya kung sino iyon, sumimangot siya at malungkot na bumulong, "Lucian ... huwag mo akong hawakan,"Ang epekto ng kanyang mga salita ay kaagad. Ang tanging natitira na lang sa kwarto ay ang tunog ng kanilang mga hininga. Nagagawa pa rin ni Lucian na pigilan ang kanyang galit pero sa ngayon, naabot na niya ang kanyang limitasyon.Umaalon ang galit sa kanya habang hinahatak siya muli sa kanya at inipit siya sa kama."Hindi mo ako hahayaang hawakan ka pero hahayaan mong hawakan ka ni Paul? Hindi ko alam kung dapat ko bang purihin ka sa pagiging matalino mo sa pag-alam kung paano magpapasakop sa iyo ang isang lalaki o kung tatawagin kitang tanga. Out of all ang mga lalaki sa lungsod na ito, bakit kailangan mong piliin ang aking kaibigan? O sa tingin mo ba ay pipiliin ko ang isang k
Ang matalim na bitak ng impact ng palad nito sa pisngi nito ay tila sapat na para bumaba sa katahimikan ang kwarto.Kahit buong lakas siyang sinaktan ni Calista, hindi iyon masakit. Wala pa siyang pagkain simula kahapon at kagagaling lang niya sa lagnat.Kahit na ginamit niya ang lahat ng kanyang lakas, kiliti lang iyon kay Lucian. Pero, hindi mahalaga na hindi masakit ang kanyang sampal.Ang mas masakit ay ang sumunod na kahihiyan! Ang mga tao ay palaging nakayuko para pasayahin si Lucian kaya hindi pa siya natamaan ng sinuman sa kanyang buhay!Pinanliitan siya nito ng mata at binuhat siya mula sa kama.Nakatitig siya ng diretso sa mga mata nito habang umuungol, "Tumatapang ka na ah. Bakit mo ako sinaktan?"Ang kanyang tono ay hindi gaanong nagpapakita ng kanyang emosyon pero halos nailabas niya ang bawat salita na nagtraydor kung gaano siya galit. Ang kanyang ekspresyon ay mukhang nakakatakot at inihanda ni Calista ang kanyang sarili para sa kanyang paghihiganti.Sinabi niya s
Tumawa ng hindi komportable si Mr. Xanders, "Huwag kang katawa-tawa, walang ganyanan! Pinagpapahinga lang kita dahil nakita ko kung paano ka naging dahil sa paggawa ng pelikula at sa exhibition. Gusto ko lang na kumuha ka ng isang break na. Bata ka pa kaya hindi mo na kailangang magtrabaho ng todo. Mas mahalaga ang kalusugan mo kaysa sa trabaho mo!"Ngayong sinabi na ni Mr. Xanders iyon, walang dahilan para igiit ni Calista na siya ay tinatakot.At saka, kahit na ayaw niyang aminin, she had a faint inkling regarding the real reason why she was being given a break.Ikinonekta niya ang mga tuldok sa pagitan ng kanyang biglaang pahinga at ang babala na ibinigay sa kanya ni Lucian bago siya umalis kaninang umaga. Kung hindi niya ginawa ang koneksyon sa pagitan ng dalawa ay talagang magiging tanga siya!Ibinaba niya ang tawag at nagpakawala ng inis na pagbuga.Sarcastic pa ring bumubulong si Nikolette sa isang sulok, "Oh, natanggal ka ba?"Kumunot ang noo ni Calista at tumingin sa kan
Nagpadala siya sa kanya ng mga liham sa loob ng isang buwan ngunit walang tugon. Noong panahong iyon, hindi siya gusto ni Paul, kaya't makatuwiran na itinapon niya ang kanyang mga sulat. Agad na natigilan si Lucian. Gayunpaman, kaswal na tanong lamang ni Calista. Hindi niya inaasahan ang isang tugon at hindi niya namalayan na nanigas si Lucian. Hindi niya alam na pinag-iisipan niya kung sasabihin sa kanya ang totoo. Bagama't maaaring maging katanggap-tanggap ang ilang paraan na ginagamit upang ituloy ang mga babae, niloko na niya ito tungkol sa insidente sa relo.Makakahanap pa siya ng mga dahilan noon. Pero pagdating sa love letters, ibang usapan. Bago niya ito maisip, inabot ni Calista at iniligpit ang credit cards, itinulak ang mga ito patungo kay Lucian."Sige, ingatan mo sila." Nakaupo sila sa tabi ng bintana sa unang palapag, at masyadong kitang-kita ang mga credit cards. Nakikita ni Calista ang ilang dumadaan na sumulyap sa kanilang pwesto.Ayaw niyang mawalan ng mala
"Kailan ako … "Nakalimutan na ni Calista ang ganoong maliit na insidente.Bigla niyang naalala at nagpaliwanag, " Noon ay tinutulungan ko ang isang direktor na maghanap ng artista para sa kanyang bagong drama. Agad ko siyang binlock pagkatapos kong ibigay sa direktor ang contact niya." Lumiwanag ang mga mata ni Lucian, ngunit tumahimik siya at walang tigil na tumugon."Hmm." Ang kanyang sumunod na sinabi ay nakapukaw ng atensyon ni Lucian, "Naka-blind date mo si Ms. Turner noon." Mukhang naguguluhan si Lucian, "Ms. Turner? Sino iyon?" Pinanlakihan siya ng mata ni Calista."Nakipag-date ka sa kanya at hindi mo na matandaan ang pangalan niya. Nadamay pa niya ang negosyo ng kanyang ama dahil sa iyo." Nang marinig ito, naalala ni Lucian ang pangyayari.Kumunot ang noo niya at nagtanong, "Yung hindi sinasadyang mapaso ang kamay mo ng kumukulong tubig?" Puno pa rin ng galit ang tono nito kahit na matagal na, at nakalimutan na niya ang hitsura nito. ... Nagpareserba si D
Sabi ni Calista, "May isang beses ka lang para magsalita, kaya pagbutihin mo. Marami rin akong natuklasan sa mga taon na ito. Huwag mo ng subukan mag sinungaling pa. Isipin mo ang ginawa ni Nikolette ngayon. Baka kailanganin ko kumuha ng doktor para tingnan ang mga natamo ko. Pagkatapos non, tsaka ka lang pwede bumalik sa iyong anak na babae." Ipinakita pa nito sa kanya ang isang larawang kuha ng mga nanonood sa restaurant, na kinukunan nang hilahin ni Nikolette ang kanyang buhok.Sa larawan, lumitaw si Calista na mahina, nakakaawa, at walang magawa. Ito ay maliwanag na siya ay tinatakot. Hindi nakaimik si Zachary. Naisip ni Zachary na si Nikolette ay hindi nag-iisip na ibigay sa kanya ang ebidensya ng ganon kadali, ngunit naramdaman din niya na dapat ay mas pahirapan niya si Calista, tinitingnan ang kanyang mapagmataas na kilos. "May lumapit sa akin noon, humihingi ng tulong sa nanay mo sa pagpapanumbalik ng isang painting. Akala ko wala lang, kaya pumayag ako." Nilaktawan ni
Mabilis na sinagot ni Calista ang telepono na bahagyang nagpawi ng galit sa puso ni Lucian. "Nagpareserve ako sa isang restaurant. Mag dinner tayong dalawa ngayong gabi. Asan ka? Susunduin kita." Kung narinig ito ni David, iikutin niya lang ang kanyang mga mata. Si Lucian ang nagpumilit na hindi niya pallaambutin ang kanyang puso. Akala niya ay tumigas na puso ng kanyang amo, ngunit hindi iyon totoo. Ang malumanay na tono ni Lucian ay wala sa lahat ng kumpiyansa niya noong kausap niya si David kanina. “Sige, ibigay mo sakin ang address ng restaurant, at magta-taxi ako papunta doon,” tuwang tugon ni Calista. Nakahinga si Lucian, at may ngiti sa labi. Alam niyang, sa pagitan niya at ng matanda, mas pinili siya ni Calista. Marahil ay dahil sa kawalan niya ng karanasan sa pakikipag-date kaya nagkaroon ng pagkakataon ang isang may karanasang nakatatandang lalaki. Walang ideya si Calista tungkol sa kaguluhan sa kanyang puso ngayon. Nakaupo siya sa harap ng kulungan, nag-sketch.
Kakapasok lang ni Calista sa pinto ng pumasok si Liam. Sinalubong niya ito ng bahagyang pagtagilid ng ulo bago mabilis na nilapitan si Hugo."Napagmasdan ko ito, Mr. Jacquez. Kamakailan ay kumunsulta si Nikolette sa isang abogado. Tinitingnan niya kung ang pera na ginastos sa isang bata ay maaaring bawiin o hindi pagkatapos na mapatunayang hindi sila bahagi ng pamilya. Inamin niya na kaya niyang hinila ang buhok ni Ms.Calista ay dahil inutusan siya ni Zachary. Ayaw ni Zachary na makulong. Ayaw niyang susundan siya ng mga loan shark kapag nakalaya na rin siya. Kaya, naisip niya na pilitin si Ms. Calista na tulungan siya sa ganitong paraan."Nagiging awkward na ito. Gayunpaman, mabilis na inamin ni Calista ang kanyang mga pagkakamali. Lumingon siya at nag-alok ng isang pilit ngunit humihingi ng tawad na ngiti."I'm sorry. Mukhang mali ang pagkakakilala ko sainyo ni Vivian. Gabi na rin. Maghahanda ako ng regalo sa ibang pagkakataon bilang paghingi ng tawad.""Maliit na hindi hindi pag
Napansin ni David ang nakakatakot na ekspresyon sa mukha ni Lucian nang lumabas siya ng police station. Parang may namumuong gulo.Sa katunayan, nang ilibot ni Lucian ang lugar ngunit walang nakitang palatandaan ni Calista, mas lalong nagdilim ang kanyang ekspresyon."Nasaan si Calista?""Nakatanggap ng tawag si Madam Calista at..." Itinuro ni David ang direksyon kung saan siya umalis. "Pumara siya ng taxi at umalis.""Bakit hindi mo siya pinigilan?" tanong ni Lucian na nagngangalit ang mga ngipin."Pinigilan ko. Pero, hindi siya nagpatinag." Sinubukan ni David na ipaliwanag ang sarili. "Susundan ko sana siya pero sinabi ni Madam Calista na kung susubukan ko, babalikin lang niya ako sayo. Nagbanta pa siya na paalisin ako para mag manual labor.""Sino ang tumawag sa kanya?" Tanong ni Lucian pero hindi niya inaasahan na malalaman ni David ang sagot.Mukhang naiipit ang assistant. Pinagsalubong niya ang kanyang mga kilay. Kahit hindi siya nagsasalita, sumisigaw ang buong pagkatao n
Sinamaan sila ni Nikolette ng mapang-asar na titig."Kayo ang may balak. Pareho kayo ni Calista. Mapanlinlang ka..."Agad na pinasok ni Yara ang tuwalya na ginamit niya sa pagpunas ng kanyang mga kamay sa bibig ni Nikolette .Nagpupunas siya ng kamay bago siya lumabas. Sa sobrang pagmamadali niya, hindi niya sinasadyang nailabas niya ito.Ilang sandali pa, iniisip niya kung saan niya maaaring ilagay ang tuwalya. Ngayon, nakita niyang medyo madali pala ito dalhin.Napatitig siya kay Calista na nakaluhod sa sahig na para bang may hinahanap."Anong ginagawa mo? Anong hinahanap mo dyan sa tapat ng cr?""Naghahanap ako ng buhok," sagot ni Calista.Nagkaroon ng biglaang naisip si Calista. Ngunit hindi siya lubos na sigurado kung tama ang kanyang hula.Si Vivian ay nagpunta sa Everglade Manor noong upang manipulahin siya at si Hugo na sumailalim sa isang paternity test.Base sa reaksyon niya, siya ay tunay na umaasa na anak siya ng Jacquez family.Dahil sa kanyang ugali, tiyak na h
Hindi naman gaanong maaabala si Calista kung hindi niya ito pinansin. Ngunit napagtanto niya na wala siyang nakitang anumang mga pagbabago sa kabila ng kanyang mahabang pagsisiyasat.Si Julia ay tila naglaho sa hangin pagkatapos ng kanilang minamadaling pagkikita pabalik sa Apthon . Maging ang pribadong detective na binayaran niya sa mataas na halaga ay hindi niya natunton kung nasaan siya.Pinasadahan ni Calista ng daliri ang buhok niya sa inis."Natanong mo na ba si Zachary tungkol dito?" tanong ni Yara."Oo. Pero, nag maang-maangan siya na parang wala siyang alam.""Wala kang ebidensya. Pero sa diary ng nanay mo, hindi maikakaila ang pagkakasangkot niya. Kung makonsensya siya, makakahanap ka ng butas sakanya."Ipinatong ni Calista ang kanyang baba sa kanyang kamay at mahinang sinabi, "Si Zachary ay nasa detensyon at naghihintay ng paglilitis. Walang sinuman maliban sa kanyang abogado ang pinapayagang makipagkita sa kanya.""Puntahan mo si Lucian. Sabi mo bawal makipagkita sa
Hindi na kailangang i-rehash ang mga nalalaman na nila. Kaya naman umiling si Calista."Mga bagay na may kinalaman sa trabaho. Tara na."Hinaplos niya ang kanyang tiyan. Sasabihin pa lang niya na nagugutom siya pero pinigilan niya ang sarili bago umalis ang mga salita sa kanya.Sa halip ay sinabi niya, "Hindi pa tayo naghahapunan."Para sa isang tulad ni Lucian, na ang isip ay napuno ng mga maling kaisipan, ang pariralang "Nagugutom ako" ay may nagpapahiwatig na kahulugan.Si Elizabeth ay kumikilos nang palihim kaya't isinantabi niya si Calista para lamang makausap ito. Wala itong kinalaman sa trabaho.Pero si Calista ay tila hindi interesadong magbahagi. Sa kabila ng sama ng loob ni Lucian, hindi siya nagpilit ng mga sagot. Boyfriend pa rin siya sa trial run. Wala siyang karapatang makialam sa mga gawain nito."Tara na. Ano ang gusto mong kainin?"Wala siyang pakialam sa pagkain. Nakatuon lang siya sa kamay ni Calista na nakalaylay sa gilid niya. Hindi niya maiwasang hawakan a