"Lahat ng kalokohan na pinagtsitsismisan ng media na ikaw ang girlfriend niya. Masyado ka bang na-touch na ilalaan mo ang sarili mo sa kanya?"Bumababa ang boses ni Lucian sa bawat salita. Ito ay tulad ng papel de liha na gumiling sa puso ng isang tao."Alam kong hindi ikaw ang klase ng babae na nahuhumaling sa mga vampire romance novel noong teenager. Yung ganung klase pa ng pagpapapansin ang gusto mo?""I'm sorry to disappoint you, but I am a harpy. Mas gusto ko ang mga lalaking katulad niya." Inalis ni Calista ang braso mula sa pagkakahawak niya. "Siya ay milya-milya na mas mahusay kaysa sa isang tiyak na tao na nagpapanatili sa kanyang asawa sa mga anino sa kabila ng kasal sa loob ng tatlong taon."Ang kanyang mga labi ay idiniin sa isang manipis na linya."Kung gusto mong ipaalam natin sa publiko..."Alam na niya kung ano ang gusto nitong sabihin bago pa siya matapos at pinutol siya."Kalimutan mo na ito. Alam na ng lahat na hiwalay na tayo ngayon. Ang anumang gusot sa pagi
Kailangang umalis ni Calista para kunin ang kanyang mga gamit. Nag-alok si Mr. Mysterious na ihanda ang mga ito para sa kanya, pero mas sanay siyang gumamit ng sarili niya.Sa sandaling umalis sila sa manor, hinawakan siya ni Yara at bumulong, "May hindi tama sa lugar na ito, Calista.. Patuloy akong pinagmamasdan ng housekeeper na para akong magnanakaw habang ako ay nasa sala sa ibaba. Sinundan pa niya ako sa ang washroom. Isang mabilis na sweep lang at may nakita akong hindi bababa sa lima o higit pang mga pinhole camera sa paligid. Baka may mga hindi nakikita."Ang pamilyang Quinn ay nagmamay-ari ng isang tech company. Ang mga camera ay mga bagay na pamilyar kay Yara."Kung ito ay isang lehitimong trabaho, bakit lahat ng mga camera? Walang kahit isang blind spot. Kahit isang lamok ay hindi makakalipad nang hindi napapansin."Nadurog ang puso ni Calista. Siya ay umaasa na ang lalaki ay linawin ang mga bagay tungkol sa kanyang ina. Hindi dapat mahirap para sa kanya na bigyang liwan
Tumaas ang isang kilay ni Cade."Tch."Hindi pa sila personal na sumasali sa mga aktibidad sa pagbuo ng koponan noon, nakita na nila ito dati. Ang mga laro na nangangailangan ng pagtutulungan ng magkakasama para makumpleto ay palaging isang kinakailangang bahagi ng bawat kaganapan sa pagbuo ng koponan."Di ba first time ni Paul na sumali sa isang group activity na ganito? Parang exciting. Pagbalik ko, dapat—"Bago pa siya makatapos, biglang lumayo si Lucian. Sa sobrang bilis niya ay hindi na siya napigilan ni Cade.Noong una ay binalak ni Calista na magsagawa ng mga galaw. Kung nahulog ang singsing, kung gayon. Pero ang kanyang mga kasamahan sa trabaho sa parehong koponan ay kinakabahang pinasaya sila."Teka wag mong itapon. Isa na lang tapos na tayo.""Let's go, Team A! Kaya mo yan, Team A! Sa inyong dalawa nakasalalay ang premyo ngayon! Steady!"Dahil sa inspirasyon ng kanilang pagmamaneho, pinatibay ni Calista ang sarili at nakabuo ng bagong pagmamalaki sa kanilang pagtutulu
Parehong sumunod sina Paul at Hector matapos hilahin ni Lucian si Calista. Bumangon si Cade. Magkaibigan sila ni Paul. Ang pagpigil sa kanya ay hindi isang opsyon. Pero, posible pa rin niyang i-stall si Hector.Kaya, humakbang siya pasulong at humarang kay Hector. Ngumiti siya ng matino. Maging ang kanyang ekspresyon ay tila magalang."Pwede ba tayong mag-usap, Mr. Calloway?"Pinikit ni Hector ang kanyang mga mata. Ang kanyang ulo ay kaswal na nakahilig sa isang tabi habang siya ay ngumisi."Sure. Anong gusto mong pag-usapan? Cammie?"Tinitigan siya ni Cade. Kung ikukumpara sa dati niyang kilos, kapansin-pansing mas malamig ang kinikilos niya."Anong tawag mo sa kanya?" "Cammie. The Yorksworths and Calloways are family friends. We visit each other during holidays and special occasions. Ako ang tumulong sa kanya na makilala si Capeton noong una siyang naiuwi sa Yorksworth family."Hindi ito alam ni Cade. Ang mga Carters at Yorksworth ay nagbahagi ng magandang relasyon. Pero ang
Kahit na ito ay tinukoy bilang isang observation deck, ito ay isang bukas na espasyo ng humigit-kumulang 1000 square feet na sementado ng semento.Maaga silang dumating, pero ang kubyerta ay inookupahan na ng mga tao na naroon din para makita ang kabuuang lunar eclipse. Nandito sila na puno ng mga kagamitan at mga bag na nakatambak.Sa kabaligtaran, ang walang laman na sina Lucian at Calista na nasa paligid ay tila hindi nila ginagalang ang pambihirang astronomical na palabas na ito.Matapos ang isang oras na pag-akyat sa bundok, nawala na ang excitement ni Calista at napagod. Hindi niya pinansin si Lucian. Sa halip ay nakahanap siya ng medyo malinis na lugar para maupo at makapagpahinga.Pero, kahit na ang lugar ay bakante nang ilang sandali, hindi ito ganap na malinis. Halos hindi maabot ng sinag ng araw ang lupa.Lalabas ang panginginig kung ganoon ang kanyang pag-upo, na nagiging bulnerable sa kanya na magkasakit. Hinubad ni Lucian ang kanyang coat at ibinigay sa kanya."Gami
Ang landas ay makipot, sa simula. Sa dami ng tao, mabilis itong napuno. Nagmamadaling inakay ni Lucian si Calista pababa ng bundok gamit ang flashlight ng taong nasa harapan para gabayan sila.Hindi nila magagamit ang kanilang mga telepono para sa liwanag maliban kung kinakailangan. Kung maubos ang baterya, hindi sila makakatawag para sa tulong kahit na may nangyaring mali.Ibinahagi ng iba ang damdamin. Buong hapon sila nandoon. Ubos na ang baterya ng kanilang telepono.Biglang naramdaman ni Calista na may humila sa kanyang kanang balikat. Ito ay isang tao sa likod na hindi makapaghintay na sumugod.Ang landas sa bundok ay mapanlinlang sa simula. Bawat hakbang ay ginawa nang may pag-iingat. May nakabunggo sa kanya kaya napadpad siya sa malapit na kakahuyan.Buti na lang at mahigpit ang pagkakahawak ni Lucian sa kanya. Sa kabila ng biglaang pangyayari, hinigpitan ng lalaki ang pagkakayakap sa kanya nang mahulog ito sa gilid ng daan.Hindi siya nahulog, pero pinilipit niya ang kan
Walang ingay sa likuran niya, dahilan para maniwala si Lucian na pwedeng nabalisa si Calista sa kanyang mga sinabi.Nagpatuloy siya pagkatapos ng ilang segundo, " Kaya, mas mabuting sumuko ka sa pagsisikap na lumayo sa akin."Wala siyang narinig mula rito sa kabila ng matagal na paghihintay. Sumimangot siya, nakahanap ng matatag na posisyon, at kinapa ang taong nasa likod niya."Callie! Calista! Calista Everhart!"Sa kabila ng kanyang mga tawag, nanatiling hindi tumutugon ang nasa likod niya.Nataranta si Lucian at nagmamadaling ibinaba si Calista. Siya ay karaniwang isang makulit na mayamang tao na may malinaw na pamantayan kung saan dapat umupo ang mga kulubot kapag namamalantsa ng kanyang damit.Pero ngayon, nakaupo siya sa maputik na daanan ng bundok at nakayakap sa kanya.Kulay asul ang mukha ng babae dahil sa lamig. Nakadikit sa mukha niya ang magulo niyang buhok at mariing nakapikit. Imbes na magalit siya sa kanya, parang nahimatay siya sa lamig.Tinapik ni Lucian ang ka
Naramdaman ni Calista na paparating sila, pero hindi siya makaipon ng lakas para tumingin. Sa kabilang banda, nanatiling matalas ang mga mata ni Lucian. Pinanliitan niya ng mata ang taong naglalakbay sa landas ng bundok.Hindi si Cade. Ang tao ay nag-iisa at mahusay na nilagyan ng mga kagamitan sa hiking. Nagsuot siya ng espesyal na kapote na napakabisa laban sa pagharang sa ulan.Ang kanyang itim na bota ng militar ay mahigpit na humawak sa madulas na daanan ng bundok na tila ito ay isang patag na ibabaw."Calista..."Nang makita ang kalahating malay na si Calista na mahigpit na nakahawak sa mga bisig ni Lucian, ang lalaki ay sumugod sa kanilang tabi. Si Hector iyon. Sa wakas ay lumuwag ang tensyon na katawan ni Lucian.Tanong niya, "Bakit ka mag-isa?"Yumuko si Hector para tingnan si Calista at napangisi ito nang marinig ang sinabi ni Lucian."Nandito ako para tingnan kung sinipa mo na ba ang balde. Kung hindi ka pa patay, hayaan mo akong sipain kita pababa ng bundok."Walang