Matapos mamili ng buong umaga, pagod na pagod sina Selena at Calista na halos hindi na sila makalakad. Kaya't nakarating sila sa isang cafe na nasa tabi ng mga kalye.Tanong ni Selena, "Anong gusto mong kainin?"Binuksan ni Calista ang isang application sa kanyang telepono para malaman kung anong magagandang kainan ang malapit. Saktong pagpindot niya sa application, narinig niyang may tumatawag sa kanya.Lumingon siya at nakita si Hector. Medyo matagal na niya itong hindi nakikita.Nakasuot si Hector ng maayos at simpleng gamit pangbundok. Nakasuot siya ng maiksing bota, na nakasuksok sa bota ang laylayan ng pantalon.Bagama't hawak niya ang isang tasa ng kape sa kanyang mga kamay, siya pa rin ang kakaiba sa mga taong nakasuot ng propesyonal sa lungsod. Nakita niya si Calista, at pati si Selena na nakaupo sa tabi niya.Alam ni Hector na si Selena ang ina ni Lucian. Nakasalubong niya ito kanina sa apartment ni Calista. Magalang siyang tumango."Tita Selena."Nakilala rin agad ni
Bago pa makasagot si Calista ay hinagod ni Selena ang likod ni Lucian. Kung wala sila sa publiko, sa halip ay tinutukan niya ang ulo nito."Diretso ka lang at sabihing nagseselos ka! Stop trying to act cool."Napahigpit ang labi ni Lucian. Pambihirang makitang hindi siya nagsasalita pabalik.Galit na galit na si Hector nang marinig ang perwisyong pahayag ni Lucian. Nagawa niyang pigilan ang init ng ulo niya dahil nandoon pa si Selena.Bagama't nanatili siyang kalmado, hindi niya napigilan si Lucian. Tinangka niyang sipain si Lucian.Si Hector ay nakasuot ng matigas na bota ng militar. Kung ang kanyang sipa ay umabot sa binti ni Lucian, bagaman ang kanyang binti ay hindi mabali, siya ay magdurusa..Kalmadong iniwasan siya ni Lucian. Nabigo ang pagtatangka ni Hector, halos hindi napigilan ang sarili sa oras.Sinamaan niya ng tingin si Lucian at naisip, "Nakagawa na naman ba siya ng dirty tricks niya?"Ngumuso si Lucian sa kanya. Napuno ng tensyon ang hangin nang magtama ang kanil
Wala si Zachary sa bahay, kaya hindi na kailangan pang pumasok ngayon si Calista. Napagdaanan na niya ang lahat sa mansyon na ito. Itong mansion na ito ay muling naibenta, siguradong wala nang bakas ng gamit ng kanyang ina.Pwede niyang tanungin si Zachary sa pamamagitan ng WhatsApp, pero malamang na hindi ito magsasabi ng totoo. Pumunta siya dito dahil gusto niyang makita ang mga pahiwatig sa ekspresyon nito.Tinawag siya ni Calista. Nalaman niyang nag-abroad ito at hindi siya sigurado sa kanyang pagbabalik. Makalipas ang ilang araw, nakikipag-ugnayan siya kay Zachary, pero ang mga sagot na nakuha niya ay hindi pa rin sigurado tungkol sa kanyang pagbabalik.Hindi niya alam kung nagkataon lang ba ito o may iba pang dahilan. Saglit siyang nag-isip at kinunan ng litrato ang sketch ng painting. Ipinadala niya ang larawan sa kanya."Nakita mo na ba itong painting?""Hindi."Nang makita kung paano hindi maayos ang mga bagay-bagay kay Zachary, sa wakas ay nakipag-ugnayan si Calista sa
"Oo, sino ang nakakaalam kung gagamitin mo ang perang ito para i-blackmail ako at hilingin sa akin na magbayad araw-araw?"Sinasadya niyang magalit si Lucian. Nagdivorce na sila, kaya hindi sila dapat maging kasangkot sa pananalapi. Kailangan niyang ibalik ang perang ito kahit papaano.Matagal siyang magpaliwanag sa sarili. At saka, masyado siyang proud na makinig. Sarkastikong tugon niya at bawiin ang card. Gaya ng inaasahan, nagalit si Lucian. Namumula ang mga ugat sa kanyang noo at leeg kasabay ng pagkislap ng pagkainip sa kanyang mga mata. Tinitigan siya nito at biglang ibinaba ang ulo para bigyan siya ng malalim at mabigat na halik sa malarosas nitong labi. Hindi inaasahan ni Calista na hahalikan siya nito at nanlaki ang mga mata sa gulat. Pilit niyang ibinuka ang mga labi at ngipin nito nang subukan nitong magpumiglas, hindi mapakali ang pagsalakay sa bawat pulgada ng kanyang bibig. Ito ay isang napaka dominanteng halik. Sa ilang segundo, napuno na ng hininga nito ang b
Matapos ang malakas na impact sa pader, tumahimik ang buong corridor. Maging si Zachary ay natahimik matapos ang kanyang pag-iyak sa sakit habang nakaharap sa nagyeyelong tingin ng lalaking nasa harapan niya. Nakaramdam siya ng panginginig sa kanyang gulugod. "Mukhang masama ang alaala mo, Sir."Si Lucian iyon. Ang kanyang bata at makisig na mukha ay mukhang madilim at walang pakialam. Ang naglalamig na lamig na nagmumula sa kanya ay kasing talas ng talim.Dahan-dahan siyang naglakad patungo kay Zachary, na nahihirapan sa lupa at hindi na makatayo. Napaatras si Zachary at pilit na ngumiti."Lucian, ako ang ama ni Calista, kung tutuusin. Kahit na hindi mo na ako kailangang tawaging "Dad" dahil hiwalay na kayo, kailangan mo pa ring ipakita sa akin ang iyong paggalang.." " Binalaan kita na huwag mo siyang guluhin nang gumawa ka ng gulo sa Northwood Corporation noong araw na iyon. Naalala mo ba ang pangako mo noon? Sabi mo kapag hindi kita binayaran ng pera, maglalaho ka sa har
Si Thomas iyon. Lahat ng nasa kamay niya ay nalaglag, nagkalat sa buong lupa. Tumama ang kanyang telepono sa sahig, awtomatikong lumipat sa speaker mode. Maririnig ang boses ni Paul mula sa tagapagsalita, "May meeting ngayong hapon para talakayin ang plano ng disenyo para sa Drunken Moon Tower. Kung hindi ka makakarating, sumali ka na lang sa video call." Sinulyapan ni Thomas ang mga draft ng disenyo na nakakalat sa lupa, mga draft na may kaugnayan sa CrossTime Project, at ngumisi, "Miss Everhart, mukhang busy ka." Ang Class A conservators ay may hiwalay na opisina mula sa Class B conservators. Halos hindi gumagalaw si Calista mula sa kanyang mesa sa oras ng trabaho maliban sa mga pahinga sa banyo.Kung hindi niya na-encounter si Thomas ngayon, nakakalimutan na niya ang lalaking ito na nagpahirap sa kanya noong unang araw pa lang niya. "Manageable naman. Hindi kasing busy mo."Narinig niya mula sa mga kasamahan na si Thomas ay nag-overtime halos araw-araw, na naglalayong ma-p
Ang sinumang may utak ay hindi makikisali sa nalulugi na negosyong ito. Napaisip si Calista sa binanggit ni Zachary kahapon tungkol sa mana ng kanyang ina. At saka sa nangyari ngayon. Kinuha niya ang business card na nahulog sa kanyang kandungan, na nag-usisa kung aling kumpanya ang napakabilis na magbigay ng dalawang milyong dolyar na pautang nang hindi man lang tinitingnan ang background ng nanghihiram, na malinaw na naglalagay ng bitag para ilayo sa kanya ang mana. Halata namang nagmamadali sila. "Hindi kami nag-aalala tungkol sa reputasyon ni Zachary kundi sa iyo, Mrs. Northwood. Bagama't naghiwalay na kayo, nananatili ang inyong relasyon. Napakalaking kayamanan ng pamilya Northwood. Hindi basta-basta mapapanood ng dati mong asawa na hinahabol ka dahil sa utang. at itinulak sa iyong kamatayan." Malamig na tugon ni Calista, " Wala akong pera para tulungan siyang magbayad, at hindi ko obligado na gawin iyon. Pwede mo na lang siyang patayin." "Kung wala kang pera, pagkatap
Hindi sumagot si Calista. Bagama't parang malupit si Lucian, hindi niya obligasyon na iligtas siya. Hindi niya magawang magalit sa kanya ngayong pinagsisisihan niya ito. Iyon ay magmumukha lamang siyang walang puso. Hinawakan ni Calista ang cotton swab na isinawsaw sa ointment, pero binawi na ni Lucian ang kanyang kamay. Maliwanag na ayaw niyang bihisan niya ang kanyang sugat. Nanlamig na naman si Lucian. Nanaig ang katahimikan sa kwarto.Kinagat niya ang kanyang mga labi at umiling, "Magsalita ka." Itinapon ni Calista ang cotton swab sa basurahan."Anyway, kailangan pa rin kitang pasalamatan." Sumandal siya sa sofa, tinitingnan ang hindi tapat na pagpapahayag ng pasasalamat nito, at puno ng sama ng loob ang kanyang puso."Yung ibang tao manlilibre ng pagkain. Ikaw naman, hindi mo man lang masabi nang taimtim na salamat." Nagngangalit si Calista at pinigilan ang init ng ulo."Kung ganoon, ano ang gusto mong kainin? Magpapareserba ako." Sumulyap si Lucian sa kanya, kak