Noong una, gusto ni Selena na anyayahan si Calista na mag-shopping at isipin ang tungkol sa hiwalayan. Hindi niya inaasahang masasaksihan niya ang ganoong eksena. Nawala ang ngiti sa kanyang mukha, at mula sa isang matikas na babae ay naging isang taong nauutal."Uh, enjoy kayo sa mga prutas. I'll meet you some other time." Napasulyap siya kay Hector, na mukhang possessive, hindi alam kung ano ang sasabihin. Nahawakan lang niya si Lucian at lumayo. Hindi man lang nagkaroon ng pagkakataong magsalita si Calista bago umalis ang dalawa. Sumara ang mga pinto ng elevator, at inalis niya ang kamay ni Hector sa kanyang baywang."Bored ka ba? Kailangan mo ba siyang i-provoke?" "Siya ang bored! Ex mo siya, pero lagi ka niyang pinupuntahan. Tumanggi ba siyang iwan ka nang mag-isa noong pinakasalan mo siya?" Susundan na sana niya si Calista papasok ng apartment, pero itinaas nito ang kamay para pigilan siya." May trabaho pa akong gagawin. Dapat kang bumalik. Hindi ako gagawa ng wal
Kumunot ang noo ni Lucian, at iniwas niya ang tingin." Mr. Everhart, ikaw mismo ang nakarinig nito. Hindi lang talaga kami meant to be ng anak mo. Tungkol naman sa perang binigay ko sa iyo noon, paki-transfer sa account ko within a week." Ngayon, ganap na nagbago ang ekspresyon ni Zachary. Hindi maliit na halaga ang perang ibinigay sa kanya ni Lucian noon."You gave me that money out of your own will. How can you have the right to take it back?" " I gave you that money para tigilan mo na ang panggigipit sa asawa ko. Ngayong hiwalay na kami, wala akong pakialam kung asarin mo siya. At saka, makikinig ka ba sa mga sinabi mo noon?"Inilagay ni Lucian ang isang maliit na recording pen sa mesa. Nagdilim ang mukha ni Zachary, at nagngangalit ang kanyang mga ngipin."Hindi na kailangan." Tumunog ang phone ni Lucian, at tinignan niya ang caller ID. "I'm sorry, kailangan kong kunin ang tawag na ito." With that, tumayo siya at umalis. Galit na pinandilatan ni Zachary si Calista."P
Malamig na tiningnan siya ni Lucian at sinabing, "Nag-charter ka ba ng eroplano?" Hindi nakaimik si Paul. "Kakahiwalay pa lang namin, nagmamadali ka nang makilala ang pamilya niya?" Nanatiling tahimik si Paul, piniling hindi siya pansinin. Sa buong flight, ang kapaligiran sa first-class cabin ay napakalamig, na may pakiramdam ng tensyon sa hangin. Pagkalapag ng eroplano, muling nagkaroon ng signal ang kanyang telepono, at nakatanggap si Calista ng mensahe mula sa kanyang tiyuhin, si Philip, na nagsasabing susunduin siya nito sa airport. Si Philip ay isang tradisyunal na asawa, at ang kanyang tiyahin, si Gloria, ay nagmamalasakit lamang sa pera. Kaya, sa paglipas ng mga taon, ang magkabilang pamilya ay nagpapanatili lamang ng isang magiliw na relasyon. Tinawag niya ang kanyang tiyuhin nang maaga dahil sa nais niyang bisitahin ang puntod ng kanyang lolo. Nakapag-book na siya ng kanyang hotel nang maaga. Sagot niya sa tiyuhin, saka tumayo at sinundan ang mga tao patungo sa l
Walang humpay na nakikipag-chat si Nicholas sa tabi ni Lucian, sinusubukang mag-iwan ng magandang impresyon sa kanyang magiging amo. Inaasahan niyang makakuha ng magandang posisyon, mas mabuti sa pamamahala. Pagkatapos, pwede na lang siyang maupo sa kanyang opisina araw-araw, umiinom ng aircon at afternoon tea habang inutusan ang kanyang mga nasasakupan na gawin ang trabaho. " Taon-taon ay binibigyan ako ng aming mga iskolarsip sa paaralan, at palagi akong pinupuri ng mga guro bilang..." masiglang wika niya nang bigla siyang nakaramdam ng matinding pananakit sa kanyang binti.Agad naman siyang tinulak palabas ng elevator at nabangga ang lalaking nakahawak sa kamay ng kapatid. Mabilis na binitawan ni Paul si Calista at nahuli si Nicholas. Napagtanto ni Nicholas ang nangyari at biglang lumingon, nagmumura, "Sino ang sumipa sa akin?" Pero bukod sa kanyang mga magulang, lahat ng tao sa elevator ay mukhang walang pakialam. Pero, ang kanyang mga magulang ay tila mas nataranta."Nic
Nasunog ang sigarilyo sa kamay ni Lucian.Kaswal niyang inilagay ang upos ng sigarilyo sa ashtray at sinabing, "Alam ko." Nakangiting tumingin sa kanya si Calista. Bagama't hindi niya inilantad, kitang-kita ang kanyang mapanuksong tono. Natapos ang pagkain sa awkward na kapaligiran. Pagkatapos, inanyayahan sila ni Philip sa kanyang tahanan. Tumanggi si Calista, "Buong araw akong nasa kalsada. Gusto ko munang bumalik sa hotel. Bibisita ako pagkatapos kong magbigay ng respeto kay Lolo bukas." Hindi kinaya ni Gloria na mawala ang gintong pagkakataong ito. Binigyan siya ni Calista ng magalang na tugon, pero pwedeng hindi na siya bumisita bukas.Hindi niya talaga makikita si Calista. Sino ang nakakaalam kung babalik si Calista kung bumalik siya sa Capeton? Ang bagay na ito ay may kinalaman sa kinabukasan ng kanyang anak, at kailangan niyang bantayan itong mabuti. Agad niyang hinawakan si Calista sa braso, hinila patungo sa sasakyan, at sinimulang kastiguhin." Pamilya tayo. B
Lumabas si Lucian sa shower, at bumagsak ang mukha niya nang makita ang taong nakahiga sa kama. "Anong ginagawa mo dito?" Si Paul, na nagbabasa ng isang high school chemistry book na nahanap niya kahit papaano, ay hindi man lang nagtaas ng ulo sa tanong."Ayaw niyang manatili sa iyo." "Ayoko rin naman sa'yo kaya kung pipilitin mong mainis ka dito, matulog ka na lang sa sahig." Sa wakas, atubili na inilipat ni Paul ang kanyang tingin sa libro, sinulyapan si Lucian, at pagkatapos ay humiga sa harap niya, ipinikit ang kanyang mga mata, at natulog. Hindi sanay si Lucian sa kama, pero nahirapan siyang matulog ngayong gabi. Umupo siya sa sofa sa balcony, tahimik na naninigarilyo at pinagmamasdan ang tanawin sa labas. Bagama't ang taglamig dito ay hindi kasing lamig ng Capeton, ito ay mamasa-masa at malamig, na may malakas na hangin. Ang balkonahe at ang kwarto ay pinaghiwalay ng mga sliding door, na sarado.Ang mainit na hangin mula sa aircon ay hindi umabot sa balkonahe, at
Nagnganga ang mga ngipin ni Calista. Hihiwalayin niya ito kung hindi lang siya mahina ngayon. Tinawag ba niya itong baka?Hindi siya papasukin ng nurse. Ito ay sapat na nakakabigo na kailangan niyang hilahin ang isang buong gabi sa emergency ward.Ngayon, kailangan niyang pagsilbihan ang hindi makatwirang pamilyang ito. Hindi man lang niya matitiis kung may dumating na malaking pagbaril at kinuwestiyon ang kanyang mga pamamaraan, lalo pa ang estranghero na ito."Paano ko malalaman kung nakakaranas siya ng pananakit ng tiyan o tiyan kung hindi ko ito pipilitin."Natahimik si Lucian sa sinabi niya.Inabot ng nurse ang isang numero sa kanya at sinabing, "Pumunta ka sa room 7."Nakahinga naman ng maluwag si Calista nang makita ang bagsak na tingin ni Lucian. Lalakad na sana siya mag-isa, pero yumuko na si Lucian para buhatin siya."Natutuwa ka, hindi ba?"Ayaw namang pakialaman ni Calista ang mga tanong niya. Lumingon siya at sumagot, "Hindi.""Alisin mo yang ngiti sa mukha mo. An
Habang lumilipas ang panahon, unti-unting naging tense ang kapaligiran. Tiningnan ni Calista ang dalawa sa gilid at sinabing, "Hindi ba mainit ang mangkok? Isa pa, masakit ang tiyan ko. Wala akong braso o binti na kailangan ko ng maghintay sa akin." Sinulyapan niya ang mangkok at nag-utos, "Ibaba mo ito." Nagalit siya! Tumingin si Nicholas kay Lucian ng may pagdududa at pagkatapos ay kay Paul.Bilang isang lalaking may medyo masarap na panlasa, hindi niya maintindihan kung bakit ang dalawang lalaking ito, na mas sikat, ay interesado kay Calista. Isa siyang matigas na babae na gawa sa bakal. Pwedeng ito ay isang bagay ng kagustuhan. Pinaalis ni Calista ang lahat pagkatapos tanungin ang doktor kung kailan siya pwedeng ma-discharge, kasama na si Lucian, na nakasama niya buong gabi. Muli niyang ipinikit ang kanyang mga mata, pero ang ward ay napakaingay, puno ng mga taong nag-uusap, kumakain, at ang paminsan-minsang takbo ng mga doktor, nars, at mga bisita. Ang lahat ng mg