Mag-log inShare
Chapter 6
Huling Na-update:
2023-10-25 12:00:14When I reached the comfort room, I tried to compose myself. I carefully wiped my tears so that my makeup wouldn't get smudged. I looked up to stop my tears from falling. I'm just thankful na walang tao ngayon.
I wanted to slap myself for reacting like that. I don't have any right to get jealous and feel hurt because I am no longer his girlfriend. I left him for my dreams. That's why I don't have the right to be acting this way, especially in front of him.
I let out a sigh to gather my strength before going out to get back to our table. Right after I exited the door, I stopped and immediately panicked when I saw Rancher outside the comfort room, as if waiting for someone. His arms were crossed on his chest and when he saw me, he immediately stepped towards me and grabbed my wrist. I couldn't even properly process what was happening. My body just let him drag me to wherever it was he was planning to take me.
"Let's talk here," he said, seriously. Nasa labas na kami ng club at medyo naglakad papalayo sa mga taong nag-uumpukan sa labas ng club. Hindi ko alam kung anong pag-uusapan namin. Hindi ko din alam kung paano mag-uumpisa. Hindi ako makatingin sa sobrang kaba at sobrang nakakapasong titig nito.
"O-okay," mahinang pagsang-ayon ko. Nakakatawa dahil pakiramdam ko ay nasa witness stand ako at siya ang abogadong magko-cross-examine sa akin para hulihin ang inconsistencies ng salaysay ko.
"Why did you leave?" I was taken aback by his question. Although I expected this question from him, I did not expect that this would be the first question that he'd throw at me. I can't help but to think that maybe he's asking me this because he needs closure, and I owe him that.
"I-I was so young back then. We both were," umpisa ko. "And when the opportunity came, I got confuse," hindi ko alam paano talaga ipapaliwanag dito bakit ko ito iniwan.
"You doubted us," he accused.
"Look, we're both so young. I was only 17 and you're just 19 back then," I finally looked at him and I gulped when I saw the anger in his eyes. "H-hindi ko alam kung mapapanindigan ba natin yong pangako natin sa isa't-isa noon," dagdag ko. "You knew how I wanted a family-"
"Yes and that's why I promised to create a family with you the moment that you leave the orphanage," putol nito sa sinasabi ko.
"Look, I am sorry for what I did back then. I was so young. I got afraid of the thought of choosing you without any certainty that we'll really end up with each other," I said honestly. He smiled bitterly upon hearing these words from my mouth.
"I knew you'd say that," ngumiti ito nang mapait.
"I am sorry," wala akong masabi kundi ang magsorry dito. "I don't know how to really prove how sorry I am pero pinagsisisihan ko hanggang ngayon ang ginawa ko," mahinang sabi ko.
"Right," he said sarcastically at umigting ang mga paa. Nagtaka ako sa reaksyon nito sa sinabi ko.
"Look, alam kong hindi kapani-paniwalang nagsisisi-"
"If you really regret your decision, how come you were able to replace me at sa kaibigan ko pa?" putol nito at kita ko ang pag-igting ng mga panga nito.
"W-what?" naguguluhang tanong ko pero bago pa ito makapagsalita, tumunog ang cellphone ko. Si Ayn ang tumatawag. Sumulyap ako dito at balik na ulit ito sa blangkong ekspresyon.
"You should get that," malamig nitong sabi.
"Where are you?" agad na bungad ni Ayn sa kabilang linya nang sagutin ko ang tawag nito. "Wala ka sa bathroom tulad ng sabi mong pupuntahan. Bumaba si Elijah para hanapin ka. Asan ka ba?" sunud-sunod na tanong nito.
"Uhm I'm going back. Lumabas lang ako para magpahangin," sabi ko dito. "I'll call Elijah," sabi ko dito at tinapos ang tawag.
"I-I have to go back," nautal kong sabi kay Rancher na mataman lang nakikinig sa akin kanina habang kausap ko si Ayn.
"Of course," malamig nitong sabi at nauna na itong maglakad. Tahimik ko itong sinundan. Nang makarating kami sa harap ng entrance/exit ng club, tumigil ito at napatingin sa kung sino mang palabas. Napagtanto kong si Elijah ang tinignan nito nang makalabas ang huli. "She's with me," bungad nito kaya lumagpas ang tingin ni Elijah kay Rancher kung nasaan ako. Bumalik ang tingin nito kay Rancher na may pagtataka.
"Uhm nakita niya ako habang nagpapahangin dito sa labas," palusot ko. Hindi ko tinitignan si Rancher dahil ayaw kong makita ang ekspresyon nito sa sinabi ko.
"Yeah," pagsang-ayon nito na medyo ikinagulat ko. "Magyoyosi sana ako nang makita ko siya dito," dagdag pa nito.
"It's a good thing that you saw her, bro," sagot ni Elijah. "You know how dangerous it is for a girl to be alone in the club." Lumapit si Elijah saken at inakbayan ako. Suot-suot ko pa rin ang leather jacket nito.
"Yeah," medyo bored na pagsang-ayon nito sa kaibigan ko at pinaglipat-lipat nito ang tingin sa aming dalawa. "Anyway bro, I have to go," paalam nito. Nagulat ako dahil kadarating lang naman namin pero magpapaalam na agad.
"Don't tell me it's work again?" natawa at napailing na tanong ni Elijah.
"Sinabi mo pa," natawang sagot nito at bumaling sa akin. "Happy birthday ulit bro," bati nito sa katabi ko bago inilapit muli ang tingin sa akin. "-and nice to meet you, Attorney Cattaleya," pormal nitong sabi.
"L-likewise," nautal kong sagot dahil hindi ko inexpect na maririnig ko ulit itong sabihin nito ang aking pangalan. Ang pangalan ko ay hindi na pinalitan ng adopted parents ko dahil daw bagay na bagay sa akin ito. Ang apelido lang ang pinalitan nila sa apelido ng mga ito dahil sila na ang magiging mga magulang ko.
"Ingat bro," sabi ni Elijah dito bago kami talikuran na dalawa. Parang sinasaksak ang puso ko habang sinusundan ko ng tingin ang pag-alis nito dahil hindi ko alam kung kailan ko ulit ito makikita. Base sa usapan namin, galit ito sa akin at alam kong kung ito ang masusunod, ayaw na ako nito ulit makita.
Kaugnay na kabanata
You, Ever Since. Chapter 7
"You got me worried," binalingan ako ni Elijah nang mawala sa mga paningin namin si Rancher. Kita ko ang sinseridad ng sinasabi nito sa mga mata nito nang tumitig ito sa akin."Sorry," pilit na ngiti ang binigay ko dito. "I felt hot earlier, hence I went out to get fresh air. It's probably because of the liquor I drank earlier," pagsisinungaling ko dito. I can't help but to applaud myself because it was really easy for me to come up with a reason. What can I say? I am a lawyer, right?"Do you want me to take you home?" he offered, but I immediately shook my head as an indication of my protest. He's always been this considerate. Whenever he feels like I'm not comfortable in a certain place, he would always offer me a ride home. He always treats me like a fragile person, even though I'm known by people as an independent, confident and courageous woman. Kaya siguro palaging sinasabi ni Ayn na may gusto ito sa akin dahil palagi ako nitong binabantayan kapag magkakasama kami kung komportab
Huling Na-update : 2023-10-27You, Ever Since. Chapter 8
Grabe ang pagsisisi ko nang magising akong muli, samantalang si Ayn ay tinatawanan ako at si Elijah naman ay nakikita kong pinipilit ang sariling magseryoso. First time kong magka-hangover sa buong buhay ko. Akala ko kanina ay mamamatay na ako. Buti nalang ay hindi na masakit ang aking ulo pero ramdam ko pa rin ang alak sa sistema ko."Delete that video," matalim kong tinignan si Ayn. I want to tackle her so badly just so I could get her phone pero lutang pa rin ang pakiramdam ko.Andito pa din kami sa condo unit ni Elijah. Sa sobrang kalasingan daw namin ni Ayn kagabi ay inuwi nalang niya kami dito para mas safe. Pinauwi nalang daw niya ang bodyguard/driver ni Ayn dahil alam nitong hindi ako magiging komportable kapag ako lang mag-isa ang dinala nito dito sa unit nito. Gustuhin man daw niyang ihatid ako sa unit ko, hindi naman daw nito alam ang password ng door lock ko at hindi din kami makausap ng matino kaya no choice itong isama nalang kami pag-uwi nito.I c
Huling Na-update : 2023-10-28You, Ever Since. Chapter 9
“Bye!” paalam ko kay Ayn bago ko isinara ang pinto. Mas nauna akong inihatid ng bodyguard kong si Jessie sa aking condo unit dahil mas malapit ito sa Grand Hyatt Residences, samantalang ang kay Ayn ay sa Makati pa. Naligo agad ako pagdating para presko ang pakiramdam ko bago magtrabaho. Hindi na ako nakiligo sa unit ni Elijah dahil ayaw kong mas matatagalan pa kami sa pag-alis at para magawa na din nito ang dapat nitong gawin. Pagkatapos kong maligo ay nag-umpisa na akong magresearch ng mga trademark cases na nadesisyonan ng Korte Suprema na kaparehas ng kasong hawak ko para makapagdraft ako ng magandang Complaint na isasampa ko sa Bureau of Legal Affairs of the Philippine Intellectual Property Office o BLA. Kailangan kong tapusin na ito this weekend dahil naipangako ko kay Mr. Sandoval na isasampa na namin ito within the next week. Napatingin ako sa oras nang mapahikab ako at mejo nagulat nang makitang alas-siyete na pala ng gabi. Mejo inaantok ako kahit maaga pa dahil na din sa pu
Huling Na-update : 2023-11-02You, Ever Since. Chapter 10
Natapos ang weekend pero sobrang bigat pa rin ng pakiramdam ko tungkol sa nangyaring encounter ko kina Rancher at kanyang girlfriend. Ngayon ko lang napagtantong mas mahirap pala magkaroon ng closure kesa saw ala at all lalo na kung may natitira pang feelings talaga ang isa sa dalawang mag ex-couple.I really feel demotivated and I just want to lie on my bed, but since I am a professional, I cannot let these emotions hinder my work. I have to endure this and hope that, sooner or later, I’ll get better.“Salamat,” sabi ko kay Jessie nang pagbuksan ako nito ng pinto. Even though I feel depressed, I can’t help but to notice that some of the unit owners residing in the same condo as me who were waiting for their rides were glancing at him. I cannot blame them though. Jessie is really a good-looking man and I, especially Ayn, could attest to that. It makes me suddenly wonder if he has a girlfriend already and, at the same time, I won’t be surprised if he has or he has none, because guys of
Huling Na-update : 2023-11-03You, Ever Since. Chapter 11
“Are you really okay?” tumigil si Elijah sa paglakad nang makalabas kaming coffee shop. Wala akong choice kundi mapatigil din dahil malayong mas malaking tao ito sa akin kaya no choice ako kundi mapatigil sa paghila dito. Marahan ako nitong hinarap sa kanya. Pumikit muna akong madiin at bumuntong hininga para kalmahin ang ang aking sarili. “Sorry,” paumanhin ko dito. “I suddenly felt suffocated inside. That’s why I feel like I need to breathe some fresh air,” pagsisinungaling ko. “That’s it,” may pinalidad sa tono nito. “You’ll get the day off,” ito na ang nagdesisyon para sa akin. “No!” mabilis na protesta ko at mabilis na umiling-iling. If there’s a place I don’t want to go to right now, it’s my home. I don’t want to go home because I would just feel more depressed. I would just be overthinking things and break my heart by thinking about the reality I am in right now. What I really need today is to get myself distracted from all the worries and heartaches. “Cattaleya, you’re obvi
Huling Na-update : 2023-11-06You, Ever Since. Chapter 12
“Cheers!” Ayn exclaimed while raising her glass. Kakalapag palang ng waiter ang order namin pero eto na ito at tila gusto na agad ubusin. Napailing-iling nalang ako pero itinaas ko din ang baso ko. Nasa isang club kami sa BGC. Ang sabi nito ay sasayaw daw kami mamaya at hindi siya papayag na hindi ako sasama. Graduate na daw ako sa level 1 upang maging ganap na party girl. Ang lesson 2 daw ay ang pagsasayaw sa dance floor. “Hi!” napaangat kami ng tingin nang lapitan kami ng isang lalaki. Hindi pa nga kami nakaka-2nd round pero ito na at may lumapit na sa amin. I am used to people randomly approaching us at kahit pa kapag mag-isa ako. Cute naman ito in fairness. Iyon nga lang, bukod sa halatang mas bata ito ay hindi naman ako interesadong makipagkilala sa mga lalaki. Sa kaso naman ni Ayn, alam ko ding hindi ito pumapatol sa mas bata. She loves men who are mature and who can lead her. Medyo strong kase ang personality nito. “Yes?” tanong ni Ayn dito. “Do you want to share a table wit
Huling Na-update : 2023-11-07You, Ever Since. Prologue
Mahigpit kong niyakap ang taong naging kakampi ko simula nang magkaisip ako. Hindi matigil-tigil ang pag-agos ng aking luha dahilan para mas higpitan pa nito ang pagkakayakap sa akin. "Palagi kitang bibisitahin," pang-aalo nito sa akin. "Pangako?" Hindi ko na ata mabilang kung ilang beses ko itong pinaulit-ulit mangako na palagi akong bibisitahin. Hindi ko alam kung paano na ako ngayon dito sa bahay-ampunan na wala ito. Simula magkaisip ako, kami na ang palaging magkasama at magkakampi sa lahat ng bagay. Wala kaming sikreto sa isa't-isa. Alam namin kung ano ang pangarap ng bawat isa hanggang sa magbinata at dalaga kami kung saan naging iisa nalang ang pangarap naming dalawa. Iyon ay ang maikasal sa isa't-isa at sabay na aabutin ang mga pangarap sa buhay. Naramdaman kong tumango ito. "Pangako," sagot nito. "Maghahanap agad ako ng trabaho at magsisikap para makapag-ipon ako," dagdag nito. Mas matanda ito ng dalawang taon sa akin kaya mauuna itong lalabas ng bahay-ampunan dahil 18 yea
Huling Na-update : 2023-10-23You, Ever Since. Chapter 1
"Attorney, Mr. Sandoval has already deposited your acceptance fee," napaangat ang tingin ko sa pinto kung saan dumungaw ang ulo ng aking sekretaryang si Mariel. "He's asking when will you be available for a meeting daw po," dagdag nito."Can you check my schedule for tomorrow if kaya siyang isingit," utos ko. Mr. Sandoval is a big client and he's filing an Intellectual Property case against a competitor, specifically a trademark case."After your court hearing po in RTC Manila tomorrow, you're free naman po in the afternoon but at dinner time po, you have a meeting with Sir Vince,", sagot nito."Kindly tell Mr. Sandoval to come here after lunch," sabi ko.I don't meet clients outside my office. If it's work related, I prefer them coming in my office for consultation or for a meeting so we could focus more on the details regarding a case or any prospective case to be filed for a possible Attorney-Client-Relationship."I will po, Attorney," sabi ni Mariel at sinara na ang pinto nang bin
Huling Na-update : 2023-10-23
Pinakabagong kabanata
You, Ever Since. Chapter 12
“Cheers!” Ayn exclaimed while raising her glass. Kakalapag palang ng waiter ang order namin pero eto na ito at tila gusto na agad ubusin. Napailing-iling nalang ako pero itinaas ko din ang baso ko. Nasa isang club kami sa BGC. Ang sabi nito ay sasayaw daw kami mamaya at hindi siya papayag na hindi ako sasama. Graduate na daw ako sa level 1 upang maging ganap na party girl. Ang lesson 2 daw ay ang pagsasayaw sa dance floor. “Hi!” napaangat kami ng tingin nang lapitan kami ng isang lalaki. Hindi pa nga kami nakaka-2nd round pero ito na at may lumapit na sa amin. I am used to people randomly approaching us at kahit pa kapag mag-isa ako. Cute naman ito in fairness. Iyon nga lang, bukod sa halatang mas bata ito ay hindi naman ako interesadong makipagkilala sa mga lalaki. Sa kaso naman ni Ayn, alam ko ding hindi ito pumapatol sa mas bata. She loves men who are mature and who can lead her. Medyo strong kase ang personality nito. “Yes?” tanong ni Ayn dito. “Do you want to share a table wit
You, Ever Since. Chapter 11
“Are you really okay?” tumigil si Elijah sa paglakad nang makalabas kaming coffee shop. Wala akong choice kundi mapatigil din dahil malayong mas malaking tao ito sa akin kaya no choice ako kundi mapatigil sa paghila dito. Marahan ako nitong hinarap sa kanya. Pumikit muna akong madiin at bumuntong hininga para kalmahin ang ang aking sarili. “Sorry,” paumanhin ko dito. “I suddenly felt suffocated inside. That’s why I feel like I need to breathe some fresh air,” pagsisinungaling ko. “That’s it,” may pinalidad sa tono nito. “You’ll get the day off,” ito na ang nagdesisyon para sa akin. “No!” mabilis na protesta ko at mabilis na umiling-iling. If there’s a place I don’t want to go to right now, it’s my home. I don’t want to go home because I would just feel more depressed. I would just be overthinking things and break my heart by thinking about the reality I am in right now. What I really need today is to get myself distracted from all the worries and heartaches. “Cattaleya, you’re obvi
You, Ever Since. Chapter 10
Natapos ang weekend pero sobrang bigat pa rin ng pakiramdam ko tungkol sa nangyaring encounter ko kina Rancher at kanyang girlfriend. Ngayon ko lang napagtantong mas mahirap pala magkaroon ng closure kesa saw ala at all lalo na kung may natitira pang feelings talaga ang isa sa dalawang mag ex-couple.I really feel demotivated and I just want to lie on my bed, but since I am a professional, I cannot let these emotions hinder my work. I have to endure this and hope that, sooner or later, I’ll get better.“Salamat,” sabi ko kay Jessie nang pagbuksan ako nito ng pinto. Even though I feel depressed, I can’t help but to notice that some of the unit owners residing in the same condo as me who were waiting for their rides were glancing at him. I cannot blame them though. Jessie is really a good-looking man and I, especially Ayn, could attest to that. It makes me suddenly wonder if he has a girlfriend already and, at the same time, I won’t be surprised if he has or he has none, because guys of
You, Ever Since. Chapter 9
“Bye!” paalam ko kay Ayn bago ko isinara ang pinto. Mas nauna akong inihatid ng bodyguard kong si Jessie sa aking condo unit dahil mas malapit ito sa Grand Hyatt Residences, samantalang ang kay Ayn ay sa Makati pa. Naligo agad ako pagdating para presko ang pakiramdam ko bago magtrabaho. Hindi na ako nakiligo sa unit ni Elijah dahil ayaw kong mas matatagalan pa kami sa pag-alis at para magawa na din nito ang dapat nitong gawin. Pagkatapos kong maligo ay nag-umpisa na akong magresearch ng mga trademark cases na nadesisyonan ng Korte Suprema na kaparehas ng kasong hawak ko para makapagdraft ako ng magandang Complaint na isasampa ko sa Bureau of Legal Affairs of the Philippine Intellectual Property Office o BLA. Kailangan kong tapusin na ito this weekend dahil naipangako ko kay Mr. Sandoval na isasampa na namin ito within the next week. Napatingin ako sa oras nang mapahikab ako at mejo nagulat nang makitang alas-siyete na pala ng gabi. Mejo inaantok ako kahit maaga pa dahil na din sa pu
You, Ever Since. Chapter 8
Grabe ang pagsisisi ko nang magising akong muli, samantalang si Ayn ay tinatawanan ako at si Elijah naman ay nakikita kong pinipilit ang sariling magseryoso. First time kong magka-hangover sa buong buhay ko. Akala ko kanina ay mamamatay na ako. Buti nalang ay hindi na masakit ang aking ulo pero ramdam ko pa rin ang alak sa sistema ko."Delete that video," matalim kong tinignan si Ayn. I want to tackle her so badly just so I could get her phone pero lutang pa rin ang pakiramdam ko.Andito pa din kami sa condo unit ni Elijah. Sa sobrang kalasingan daw namin ni Ayn kagabi ay inuwi nalang niya kami dito para mas safe. Pinauwi nalang daw niya ang bodyguard/driver ni Ayn dahil alam nitong hindi ako magiging komportable kapag ako lang mag-isa ang dinala nito dito sa unit nito. Gustuhin man daw niyang ihatid ako sa unit ko, hindi naman daw nito alam ang password ng door lock ko at hindi din kami makausap ng matino kaya no choice itong isama nalang kami pag-uwi nito.I c
You, Ever Since. Chapter 7
"You got me worried," binalingan ako ni Elijah nang mawala sa mga paningin namin si Rancher. Kita ko ang sinseridad ng sinasabi nito sa mga mata nito nang tumitig ito sa akin."Sorry," pilit na ngiti ang binigay ko dito. "I felt hot earlier, hence I went out to get fresh air. It's probably because of the liquor I drank earlier," pagsisinungaling ko dito. I can't help but to applaud myself because it was really easy for me to come up with a reason. What can I say? I am a lawyer, right?"Do you want me to take you home?" he offered, but I immediately shook my head as an indication of my protest. He's always been this considerate. Whenever he feels like I'm not comfortable in a certain place, he would always offer me a ride home. He always treats me like a fragile person, even though I'm known by people as an independent, confident and courageous woman. Kaya siguro palaging sinasabi ni Ayn na may gusto ito sa akin dahil palagi ako nitong binabantayan kapag magkakasama kami kung komportab
You, Ever Since. Chapter 6
When I reached the comfort room, I tried to compose myself. I carefully wiped my tears so that my makeup wouldn't get smudged. I looked up to stop my tears from falling. I'm just thankful na walang tao ngayon.I wanted to slap myself for reacting like that. I don't have any right to get jealous and feel hurt because I am no longer his girlfriend. I left him for my dreams. That's why I don't have the right to be acting this way, especially in front of him.I let out a sigh to gather my strength before going out to get back to our table. Right after I exited the door, I stopped and immediately panicked when I saw Rancher outside the comfort room, as if waiting for someone. His arms were crossed on his chest and when he saw me, he immediately stepped towards me and grabbed my wrist. I couldn't even properly process what was happening. My body just let him drag me to wherever it was he was planning to take me."Let's talk here," he said, seriously. Nasa labas na kami ng club at medyo nagl
You, Ever Since. Chapter 5
Madilim at malakas ang musika pagpasok namin sa loob. Nakipagsiksikan kami sa mga nagsasayawang mga tao para makapunta kami sa kung saan nakareserve si Elijah. Sa sobrang daming mga tao sa loob ay nawala sa paningin ko si Ayn. Hindi ko na ito makita kaya medyo kinabahan ako lalo pa nang may humawak sa beywang ko. "Let's dance," bulong ng kung sino mang nasa likod at humawak sa beywang ko. Halos magsitayuan ang mga balahibo ko sa katawan dahil sa nerbyos at hindi magandang rason. Hindi ako sanay na mahawakan lalo pa ng mga taong hindi ko kaclose o kakilala. Bago ko pa man maitulak ang kung sino mang humawak sa akin ay bigla itong nakalas. Nagulat nalang ako nang may humila sa aking kamay para igiya ako paalis ng mga taong nagsasayaw. Ramdam ko kung paano bumilis ang pintig ng puso ko nang mapagtanto kung sino ang humila sa akin. Sa sobrang tangkad at laki nito kumpara sa akin ay madali lang nito kaming mailayo sa mga nagsasayawang mga tao papunta sa gilid kung saan na
You, Ever Since. Chapter 4
"Shit, I forgot my blazer," sabi ko sa katabi kong si Ayn. Dalawa kaming nasa backseat. Ang driver/bodyguard nito ay napatingin sa rearview mirror."Balik po ba tayo ma'am?" tanong nito."No way!" agap ng katabi ko. "Male-late na tayo if babalik pa. Saka why would you need a blazer? Mainit naman sa club," irap nito. Tama naman ito na male-late na kami kung babalikan pa. Mas malapit na kami sa Shang Palace kesa kapag babalik sa condo para kunin ang naiwan kong blazer. Gusto ko nalang kutusan ang aking sarili dahil nakalimutan ko ang pinaka-essential sa akin. I get cold easily. Kaya palagi akong nakablazer sa opisina at sa kahit anong lugar na may aircon."You know I get cold easily," irap ko din dito. "It's your fault. Kung hindi mo sana pinakialaman tong make-up ko e di sana hindi ako nadistract at nakalimutan yong blazer ko," paninisi ko dito."Hindi maginaw doon," she assured me, but she smirked na para bang masaya pang nakalimutan ko ang blazer ko. Ini
