LOGINShare
Kasinungalingan
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
You Are My Savior And Pagbabalik Ni Agent Jerald
Rhianna's POV Naiinis ako! Sobrang naiinis ako. Hindi man lang niya ako pinuntahan dito sa kwarto para magpaliwanag kung bakit siya nagsinungaling sakin. Sinabunutan ko ang buhok ko sa sobrang inis! Bigla akong nakaramdam ng uhaw kaya minabuti ko na bumangon mula sa pagkakahiga at nagtungo sa kusina para uminom ng tubig. Lumabas ako ng kwarto. Pagkalabas ko ay saktong bumukas ang pintuan ng kwarto ni Leo at lumabas si Leo. Nagtama ang aming mga mata. Agad akong nag-iwas ng tingin at tinungo ang kusina. Nararamdaman ko na nakasunod sakin si Leo pero hinayaan ko lang siya. Baka papunta rin siya sa kusina. Nang masapit ko ang kusina. Agad kong tinungo ang water despenser para kumuha ng tubig. Nang matapos ako sa pagkuha, iinumin ko na sana iyon nang biglang magsalita si Leo. "Excuse me, kukuha din ako ng tubig." wika niya. Napakunot-noo ako sa tinuran niya. Pakiramdam ko sa mga sinabi niya, para kaming di magkakilala. Umusog ako para bigyan siya ng space para makakuha ng tubig. Ay
You Are My Savior Pagprotekta
"GUSTO KO si Rhianna at Leo ang gagawa ng misyong ito." sabi ni Agent Jerald. Ano daw? Tama ba ang narinig ko? Kaming dalawa lang ang huhuli kay Don Ysmael. Ano ba ang iniisip ni Agent Jerald? Sabagay ayos na rin yun para mapatunayan ko sa sarili ko na kaya ko. Na kaya ko ring makipaglaban."Lumabas muna kayo Alexandra, Harold, Brandon at Faith. May iba akong ipapagawa sa inyo." dugtong ni Agent Jerald. Tumayo ang mga ito. Nang matapat sa kaniya si Brandon ay binulungan siya."Pasensya kana kanina. By the way, galingan mo. May tiwala ako sayo. Ikaw pa!" anito at tsaka inilahad ang kamay nito. Tinanggap ko iyon at ikinuyom."Salamat Brandon. Ayos lang iyon." wika ko. Lumabas na ito sa silid. Nang makalabas na silang lahat. Tumikhim si Agent Jerald."Ngayon ito ang gagawin natin." iginala ni Agent Jerald ang paningin at biglang napakunot-noo. "Asaan si Carmela? Bakit diko siya nakita ngayon?" tanong nito. "Umalis na po Agent Jerald. Pinasabi niya sakin na sabihin ko nalang daw sa inyo
You Are My Savior Tiwala
POV'RhiannaHumiwalay ako mula sa pagkakayakap kay Leo. Tinitigan ko siya sa mga tama. Halo-halong emosyon ang nakikita ko. Oo aaminin ko natuwa ako sa kadahilanang para sa kapakanan ko ang iniisip niya. Kaya mabilis nawala ang galit ko sa kaniya. Hanggang ngayon kapakanan ko pa rin ang iniisip ko. Hindi ko man lang naisip ang nararamdaman niya kundi ang kagustuhan ko lang. Nagsisisi ako."Salamat Leo. Sorry dahil nagiging makasarili ako dahil sa gusto ko lang mangyari lahat ng gusto ko." wika ko. Nginitian niya ako. Ayun na naman yung ngiting nagpapabilis ng tibok ng puso niya. Ngayon natitiyak ko na nahuhulog na ang loob ko sa kaniya. Pero ganun din ba siya?"Walang anuman. Wala yun. Naiintindihan kita Rhianna. Alam ko ang pinagdadaanan mo." aniya. Tumulo bigla ang luha ko. Bakit ba sa kabila nang lahat ng mga nagawa ko sa kaniya. Nandito pa rin siya sa tabi ko para protektahan ako? "Umiiyak ka na naman. Huwag ka na umiyak. Ayaw ko umiiyak ka dahil sakin." aniya. Ginamit niya ang h
You Are My Savior Umaasa
Ipinark ni Leo ang sasakyan di kalayuan sa tinutuluyang mansiyon ni Don Ysmael kung saan siya nagtatago. Pero tago iyon para di kami makita ng mga nagbabantay sa mansiyon. Halos malaglag ang panga ko habang nakatingin sa mansiyon di kalayuan samin. Iba talaga nagagawa ng pera. Sino ba naman mag-aakala na ang may-ari nang mansiyon na ito ay isa palang Drug Lord. Perang galing sa illegal. Siguradong bantay sarado ang mansiyon. Lumabas na si Leo. Lumabas na rin ako. Tinungo namin ang bukirin kung saan nakatayo ang mansiyon. Yumuko kami sa gilid ng mataas na gate para di kami makita. Sumilip si Leo sa uwang ng gate. Dahil sa matangkad siya kaya nakikita niya ang loob niyon."May mga nagbabantay sa labas. Apat na tao. Huwag kang hihiwalay sakin Rhianna. Kapag may nakita kang tao barilin mo na agad." pabulong niyang sabi sakin. "Oo, sige." wika ko. Diko maiwasang mapangiti. Talagang buo na ang tiwala niya sakin ngayon. Hindi na katulad nang dati na nagdududa siya sa kakayahan ko. Kaya m
You Are My Savior Suhol
Dahil sa hindi namin nahuli si Don Ysmael. Wala kaming nagawa kundi bumalik sa apartment. Habang sakay ng sasakyan na minamaneho ni Leo. Hindi ko maiwasang isipin ang mga binitawan niyang salita kanina. Tinatanong ko sa aking sarili kung may kulang ba sakin kaya hindi niya ako magawang mahalin. May mga katangian nang isang babae na gusto ni Leo na wala ako? Ayaw ko naman na ako ang una magsabi sa kaniya ng tatlong katagang iyon. Ayaw kong mapahiya. At tsaka ako nag babae, dapat lalaki ang unang magsasabi nang mga bagay na yun."Ang lalim ng iniisip mo Rhianna. Dahil ba ito sa hindi natin pagkahuli kay Don Ysmael?" tanong niya sakin. Tumingin siya sa rearview mirror para tingnan ako. Gusto kong sabihin na mali ang sinabi niya. Gusto kong itama ang mga sinabi niya pero hinayaan ko nalang. Mas maganda na yun ang isipin niya. Tumango ako at nilingon siya."Oo. Pero alam ko naman na mahuhuli din natin siya. Darating din ang oras na masisilo natin siya. Alam ko naman nandyan ka e." wika ko
You Are My Savior Friendly Date
Rhianna'sPOVWala namang masama kung tatanggapin ko ang alok ni Brandon na kumain sa labas. Friendly date kumbaga. Ang iniisip ko ngayon ay si Leo. Paano kung magalit siya? Natigilan ako. Bakit naman siya magagalit? Wala naman kaming relasyon. Hindi porket sinabi niya sakin na gusto niya ako ay pag-aari na niya ako. Hangga't di niya sinasabi na mahal niya ako may karapatan akong tanggapin ang alok ni Brandon. Mahal? Imposibleng sabihin sakin ni Leo ang mga bagay na yun."Oo. Pwede." wika ko. Pagkasabi ko nun. Lumabas si Leo sa kwarto na nakasuot na ng damit pang-itaas tsaka nagtungo sa kusina. Ni hindi man lang siya lumingon samin. Alam kong narinig niya ang mga sinabi ko. Nasa gilid lang ng salas ang kwarto niya. Samantalang ang kwarto ko naman ay mismong nasa harapan ng salas. Galit ba ito? "Sige maliligo at magbibihis lang ako." wika ko at tumayo na."Sige hihintayin kita Rhianna." sagot ni Brandon. Binigyan ko lang siya ng isang tipid na ngiti. Tinungo ko na ang kwarto kung sa
You Are My Savior And Natuklasan
Nagtungo kami sa sa Sweet Angel Restaurant na nasa bayan di kalayuan sa apartment. Sampong minuto lang ang tinagal ng biyahe. Ipinark ni Leo ang kotse sa parking area ng Restaurant. Pagkatapos maipark, lumabas siya ng kotse at umikot patungo sa passengers seat para pagbuksan ako ng pinto. Nang mabuksan niya ang pinto ay agad akong bumaba. "Salamat." wika ko. Ngumiti naman si Brandon sakin. "Tara na." wika ni Brandon. Tumango ako at sabay kaming nagtungo sa Restaurant. Binati kami ng guard na nasa labas at tsaka kami pinagbuksan ng pinto. Nagpasalamat ako bago kami tuluyang makapasok sa loob. "Doon tayo Rhianna." wika ni Brandon tsaka itinuro ang isang mesa na nasa dulong bahagi ng restaurant. Sa may glass wall kung saan kita ang tanawin sa labas. Hinawakan niya ang siko ko at iginiya ako patungo roon. Subalit wala akong naramdamang kuryente sa pagkakadaiti ng aming mga balat. Hindi kagaya ni Leo na mayroon akong nararamdaman na kuryente patungo sa puso ko. Bakit ko ba iniisip si
You Are My Savior Possesive
Pagkatapos nilang kumain, agad nagbayad si Brandon. Tsaka ako niyayang umalis. Mabuti na rin yun kasi namimiss na niya si Leo. Ano kayang ginagawa niya ngayon? Galit pa kaya siya sakin? Malamang. Magpapaliwanag ako pagdating ko."Salamat sa pagpapaunlak nang aking paanyaya, Rhianna." ani Brandon at tiningnan siya. Nakasakay na kami sa kotse niya pabalik."Walang anuman Brandon. Naging mabuti kang kaibigan sakin. Walang dahilan para tanggihan kita." wika ko. Ngumiti siya sakin at tsaka ibinalik ang atensyon sa daan.Nang marating namin ang apartment. Nagpaalam na ako kay Brandon at agad akong bumaba sa sasakyan nito. Hindi muna ako pumasok. Tiningnan ko ang papalayong sasakyan niya. Nang hindi ko na siya makita pumasok na ako sa loob at hinanap si Leo. Tinungo ko ang kusina subalit wala siya doon. Marahil nasa kwarto at nagpapahinga. Tinungo ko ang kwarto niya at pinihit iyon. Nagulat ako sa tumambad sa aking harapan pagkabukas ko ng pintuan. Nakayukyok sa kama si Leo habang nasa tabi
Latest chapter
You Are My Savior Kompletong Pamilya (Special Chapter 2)
"AKO NA dyan baby. Patulugin mo nalang ang mga bata." wika ko kay Rhianna."Okay baby." aniya tsaka binigyan ako nang mabilis na halik sa labi. Nang matapos akong maghugas nang pinggan. Lumabas ako nang kusina at umakyat nang hagdan patungo sa ikalawang palapag. Sumilip ako sa bahagyang nakabukas na pintuan nang kwarto nang aking mga anak. Kinukumutan ni Rhianna sina Leonna at Rheonard."Goodnight Mami." wika ni Leonna. "Night Mi." wika naman ni Rheonard."Goodnight." ani Rhianna at kinintalan nang halik sa noo ang kanilang panganay at bunso. Pumikit na ang mga ito para matulog. Lumingon sa kinaroroonan ko si Rhianna. Pumasok ako at niyakap siya sa bewang at kinintalan nang halik ang balikat niya."Ang sarap nilang pagmasdan baby." wika ko sa kaniya."Oo nga eh. Tara na sa kwarto para makapagpahinga na tayo." wika ni Rhianna. Agad akong kumalas mula sa pagkakayakap sa kaniya at inakbayan siya. Sabay kaming naglakad patungo sa aming silid. Nang makahiga na kami. Umunan si Rhianna sa
You Are My Savior A Family (Special Chapter 1)
7 Years Later."Nina!" tawag ko sa tagapag-alaga nang aking apat na taong gulang na si Rheonard. Nandito ako sa kwarto at inaayos ko ang aking sarili. Susunduin ko si Leonna sa paaralan. Masaya ako dahil sa lumipas na pitong taon na aming pagsasama. Naging matatag kami. At nagkaroon kami ni Leonardo nang dalawang anak. Isang buong pamilya."Yes Ate?" tanong sakin ni Nina nang makapasok siya sa kwarto. Lumingon ako sa kaniya. "Wow Ate! Ang ganda mo naman. Tiyak na mabibighani mo na naman si Kuya Leonardo niyan." wika niya na may panunukso sa tinig. Natawa ako sa sinabi niya. Malapit lang si Nina sa bahay. Kaya kapag nandito na si Leonardo, umuuwi na rin siya. Hindi naman palgi nasa opisina si Leonardo, minsan nandito sa bahay para magbantay at mag-alaga kay Rheonard."Palagi naman eh. Bantayan mo si Rheonard. Huwag ka na magluto. Ako na ang magluluto pagkauwi namin." wika ko sa kaniya. "Okay Ate. Mag-iingat ka." wika niya. Ngumiti ako sa kaniya at tumango."Ofcourse. Mauna na ako Nin
You Are My Savior Mrs. Rhianna Estralta
Hindi pa rin ako makapaniwala na ikakasal na ako ngsyon kay Leonardo Estralta Jr. Habang nakatitig ako sa salamin at inaayusan ng make-up artist na si Kara, hindi ko maiwasang mapabumuntong-hininga. Kinakabahan ako na naeexcite. Ganito siguro ang pakiramdam kapag ikakasal ka. "Kanina ka pa po bumubuntong-hininga Ma'am. Feel nervous?" tanong sakin ni Kara na siyang make-up artist ko. Nagsalubong ang aming mata sa salamin."Kinakabahan kasi ako na naeexcite." wika ko. Ngumiti siya sakin."Ganiyan po talaga Ma'am. Kahit din po ako noong ikasal ako. Ganiyan din po ang nararamdaman ko sa nararamdaman niyo." wika niya. Ngumiti ako sa kaniya bilang tugon. Nagpatuloy na ito sa ginagawa sa aking buhok. Tiningnan ko ang sarili sa salamin. Hindi ko akalain na ako ang nasa harapan nang salamin. Hindi sa nagbubuhat ng bangko. Pero parang hindi ako ang nasa salamin, napakaganda ko nang mga sandaling iyon. Marahil nasa simbahan na si Leonardo para hintayin ako. Hindi ko maiwasang mapangiti. Ilang
You Are My Savior Estralta Family
"KINAKABAHAN ako." wika ko kay Leo tsaka siya sinulyapan. Papunta kami ngayon sa mansiyon ng pamilya Estralta. Ito ang unang pagkakataon na makikita ko ang magulang ni Leo. Hindi ko mapigilang isipin kung mababait ba sila? Makakasundo ko ba sila? Hinawakan ni Leo ang kamay ko na nasa hita ko at pinisil iyon. Yung isang kamay niya ay nakahawak sa manibela. Tinapunan niya ako nang tingin at muling ibinalik sa daan."Mababait ang mga magulang ko Baby. Huwag kang kabahan tiyak na makakasundo mo sila." wika niya. Bumuntong-hininga ako para mawala ang kabang kanina ko pa nararamdaman. Dahil sa sinabi niya kahit papaano nawala ang agam-agam sa aking katawan."Naniniwala ako Baby. Hindi ko lang maiwasang kabahan. Matatanggap kaya nila ako? Simpleng babae lang ako Leo. Wala akong maipagmamalaki." wika ko. Di ko napigilan malungkot sa sinabi ko. Paano kung tumutol sila sa relasyon naming dalawa? Paano kung tutol ang mga ito sa napagpasyahan naming pagkakasal? Biglang inihinto ni Leo ang sasak
You Are My Savior Propose
Leo'sPOVHindi ko maiwasang mapangiti habang binabagtas ko ang daan patungong Head Quarters. Ano kaya iniisip ngayon ni Rhianna? Tiyak na magugulat siya sa sorpresang inihanda ko para sa kaniya. Ni minsan hindi namin napag-usapan ang kasal. Lalo at hindi ko pa siya kasintahan. Kailangan pa bang maging kasintahan ko siya para alukin ng kasal? Napailing-iling ako. Hindi naman na yun importante dahil kahit wala kaming naging relasyon, ipinaramdam naman namin ang pagmamahal namin sa isa't-isa. Sapat na dahilan iyon para alukan ko siya ng kasal.Nang marating ko ang Head Quarters. Umibis ako sa kotse at naglakad patungo sa loob. Nadatnan ko sina Harold, Alexandra, at Faith na abala sa pag-aayos. Lumingon sila sa gawi ko."Kamusta?" tanong ko.Abala si Harold sa paglalagay ng WILL YOU MARRY ME sa isang tela na nakasabit sa wall. Si Faith naman ay abala sa paglalagay ng carpet sa sahig. Si Alexandra naman ay inaayos ang bulaklak sa vase. "Ito ayos lang naman. Basta siguraduhin mo lang na ma
You Are My Savior Ang Surpresa
Rhianna's POVIsang linggo na ang lumipas subalit walang Leonardo Estralta Jr. na dumating sa Gadione. Hindi ko maiwasang malungkot habang tinitingnan ang malawak na bukirin sa likod ng aming bahay. Sabi ni Mama, tawagan ko na daw. Pero nahihiya ako, ayaw kong isturbohin siya kung anuman ang ginagawa niya ngayon. Napabuntong-hininga ako at naglakad pabalik sa bahay. Pagdating ko sa bahay nagulat ako sa aking nadatnan. Lumingon sakin si Mama na abala sa pag-aasikaso sa aming bisita na nakaupo sa sofa sa salas."Anak, nandito ka na pala. Kararating lang ni Leo. Eh, gusto ka sana niyang puntahan sa likod-bahay. Sabi ko naman hintayin ka nalang niya na makabalik." wika ni Mama. Tiningnan ko si Leo. Nakatitig siya sakin at binigyan ako nang matamis na ngiti. Tumayo siya mula sa pagkakaupo at lumapit sakin. Tumalikod ako mula sa kaniya at akmang lalabas muli ng bahay nang hawakan niya ang kamay ko at iharap ako sa kaniya. Hindi ko siya tiningnan. Naiinis ako dahil nakaya niya akong tiisin
You Are My Savior Pagreretiro
Leo'sPOV Magsasalita pa sana ako subalit mahimbing nang natutulog si Rhianna. Pinakatitigan ko siya. Hindi ko maiwasan mapangiti. Being with Rhianna is such a blessing. Sa wakas tapos na ang misyon namin. Binibiro ko lang si Rhianna nang sabihin ko na hindi ako aalis sa pagiging Aagent. Gusto ko lang malaman ang reaksyon niya. Kung magagalit ba siya? Pero nagkamali ako. Sinuportahan niya pa rin ako. Isang katangian nang babae na kailanman ay di ko naramdaman sa mga babaeng dumaan sa buhay ko. Biglang nagmulat ng mga mata si Rhianna tsaka ako tiningnan. "Bakit gising ka pa?" tanong niya sakin. Hinaplos ko ang buhok niya. Gamit ang aking daliri ay sinuklay ko iyon. "Gusto kitang bantayan." wika ko tsaka siya kinintalan ng halik sa noo. Napasimangot siya. Natawa ako sa inasal niya tsaka pinanggigilan ang ilong niya. "Matulog ka na Leo, don't worry paggising mo nandito pa rin ako sa tabi mo." wika niya. Napangiti ako sa sinabi niya. Ako din, hindi ko hahayaan na mawala ka pa sakin. "
You Are My Savior Kalayaan
Nang marating namin ang pangalawang palapag ng bahay. Sinimulan namin buksan ang bawat pinto na madaanan namin. Sa unang dalawang pinto na binuksan namin ay wala kaming nakitang tao. Nandito kami sa pangatlong pinto, pangalawa sa huling pintuan. Si Brandon ang humawak nang doorknob. Nakatutok ang hawak naming baril sa pintuan para handa kami sa anumang mangyayari. Nang mabuksan ni Brandon ang pinto. Sumambulat sa aming harapan ang tatlong kalalakihan na may hawak na baril at nakatutok sa amin. Samantalang nasa likod nila si Ysmael at prenteng nakaupo at may ngisi sa mga labi. Hindi ko maiwasang magngitngit sa galit. "Rhianna. Nandito pala ang pinakamamahal kong step-daughter. Hindi ko akalain na pagkatapos kitang pakainin at patirahin sa malaking bahay. Ganito pa ang igaganti mo?!" wika niya habang matalim na nakatingin sakin. Hindi ako natakot sa matalim na pagkakatingin sakin. "Oo pinakain mo kami. Pero ginawa mo kaming preso! At hindi ko kailanman ipagpapasalamat ang ginawa mo sa
You Are My Savior Ang Pagtutuos
Rhianna'sPOV Ipinarada ni Brandon ang kotse nito di kalayuan sa pinagtataguang mansiyon ni Don Ysmael. Bumaba na ako nang kotse. Nang makababa ako, bumaba na rin sina Brandon, Faith at Leo. Nagsimula na kaming maglakad patungo sa mansiyon. Nang nasa gilid na kami ng gate ng mansiyon ay nagsalita si Brandon. "Sa harap kami ni Faith. Sa likod kayo. Magtagpo tayo sa gitna." wika ni Brandon. "Sige. Mag-iingat kayo." wika ni Leo. Tinanguan lang ni Brandon si Leo. "Kayo din. Mag-iingat kayo." wika ni Faith. "Salamat Faith." wika ko at ngumiti sa kaniya. Ngumiti din pabalik sakin si Faith. "Tara na!" wika ni Brandon tsaka hinawakan ni Brandon ang kamay ni Faith. Nakita kong napadako doon ang tingin ni Faith. Bakit? Ngayon lang ba siya nahawakan ni Brandon? "Halika na Rhianna. Mauna ka." wika ni Leo. Agad akong lumingon kay Leo at nauna nang naglakad. Nang marating namin ang dulong bahagi ng gate. "Aakyat ako?" tanong ko. "Oo, umakyat ka na dali. Tutulungan kita makaakyat." wika ni
