Share

Chapter 9

last update Huling Na-update: 2022-07-28 14:21:40

"Rosie's gonna be coming over," rinig kong sabi ni Timothee sa ama.

I am currently cleaning up the things I used when I cooked their breakfast. Pumintig yung tenga ko nang makarinig ng pangalan ng babae. Rosie? I never heard that name before. Hindi niya rin naibanggit mula nung namasukan ako.

"Really? What time will she be here?" Sabik na tanong ni Sir Vincent.

Tumaas yung kabila kong kilay. Mukhang may excited na makita yung babae. Hindi naman sa nagseselos ako but didn't it bother him that I can hear their conversation?

Tinapos ko nalang muna yung pagliligpit and exited the kitchen. That Rosie girl did piqued my interest but not enough for me to stay longer to listen more. Mukhang marami pa akong gagawin. Sinundan ko si Manang Abby na balak na sanang magwalis sa gilid ng pool.

"Manang," tawag ko sa kanya. "Ano po yung maitutulong ko?"

Hinarap niya ako at nilagay yung mga kamay sa beywang. "Personal maid ka ni Sir Timothee kaya dapat palagi kang nakabuntot sa kanya. Pero nand'yan naman Daddy so pahinga ka muna," sagot niya at bumalik sa pagwawalis.

"Wala po bang dapat linisan? Tutulungan ko nalang po kayo," I offered.

Hinarap niya ulit ako. "May dapat linisan pero hindi mo kaya."

"Kakayanin ko po!"

Tumaas kilay niya. "Sigurado ka? Wala akong tiwala sa katawan mo."

"Aatras po ako kapag hindi ko kaya pero kung kaya ko naman ay bakit hindi?" Desidido kong sabi.

Let's just say cleaning for me is healing. Yung iba ay ayaw maglinis kasi nakakatamad pero para sa akin ito lang yung pahinga ko. Ayokong makakita ng kalat at as much as possible, dapat malinis yung paligid ko. Minsan nga nang makauwi ako ng gabi na sa bahay tapos may kalat ay hindi muna ako natulog. Niligpit ko muna. 12 am na pero nag-ge-general cleaning pa ako. Diba wholesome?

"Yung pool," turo niya sa pool. "Wala pa kasi si Pablo para maglinis. Mukhang nag-away na naman sila ng asawa niya at natagalan. Kaya mo bang linisin 'yan?"

Napatingin ako sa pool. Clear pa naman yung tubig pero andaming bagay na makikita sa ilalim. To get this all cleaned up, kailangan itong i-drain at linisan nang maigi.

"May event po ba? Bakit kailangang linisan yung pool?" I asked.

"May magaganap na despedida bukas nang gabi para kay Ma'am Rosie," sagot ni Manang.

For the second time this day, tumaas yung kilay ko. Pangalawang beses ko nang narinig ang pangalan na iyan pero hindi ko siya kilala. Despedida?

"Ma'am Rosie?" I asked.

"Si Ma'am Rosie ay kababata ni Sir Timothee. Parang adopted daughter na din iyan ni Sir Vincent kasi palagi 'yang dito bumibisita. Ilang beses na din 'yang nakitulog dito. Sobrang close nila ni Sir Timothee, parang magkapatid na yung turingan. Napaisip nga ako kung bakit hindi pa naging sila," she replied..

Bakit hindi pa naging sila? Pft. I mean paano ba maging sila 'e destiny na para kay Timothee ang maikasal sa iba. Kung ganun na nga sila kaclose, imposibleng walang developan ng feelings ang nangyari. They could like each other but can't be together because the other one is bound by a fixed marriage.

"Ayun nga. Nakita na ni Ma'am Rosie yung totoo niyang mga magulang na nasa Estados Unidos at gusto nilang umuwi na sa kanila yung matagal na nilang hinahanap na anak," dugtong ni Manang.

I nodded. "Sayang. Hindi pa naging sila."

I am genuinely sad but not for them, but for me. Kung sanang naging sila man ay hindi sana ako nakatali sa kasalang ito. Right now, I should be ib my office or in my room, designing new clothes. Naiwan ko na nga yung trabaho ko. Buti nalang pumayag pinsan ko na siya muna yung magma-manage sa business while I do another business.

"Oo nga. Ikakasal na din kasi si Sir Timothee sa iba. Hindi ko nga kilala kung sino," usisa niya. "Ang sabi nila mata-pobre daw."

Tumaas kilay ko. "Mata-pobre? Baka hindi naman."

Ano daw? Ako? Mata-pobre? Ang ironic naman kung ganun kasi namasukan pa ako bilang kasambahay. Why do people tend to spread fake news?

"Naku! Sinasabi ko sa'yo hija. Basta mayayaman, ganyan sila. Buti nalang pinalaki ko nang tama si Sir Timothee," proud niyang sabi.

"Hindi natin alam. Baka pinalaki din siya nang tama katulad sa pagpalaki niyo kay Sir Timothee."

"Mayaman yung ama. Paniguradong spoiled yung bata kasi only child. Hindi na bago sa akin ang mga ganyan. Maraming kaibigan si Sir Vincent na ganyan ang mga anak nila. Hindi mo lang talaga nakilala," she insisted.

I badly want to say that how dare she say that in front of my face but I contained myself before I get myself in trouble. Kinalma ko nalang muna yung sarili. Baka kung ano pa yung masabi ko sa kanya.

"Saan ko po sisimulan yung paglinis?" Tanong ko.

Manang Abby opened her mouth to reply but someone stopped her from doing so.

"Manang Abby! Pasensya na. Nag-away na naman kami ng aking asawa," said the man who just arrived.

"Ay Pablo! Nandito ka na pala. Osya. Simulan mo na yung paglinis ng pool. Balak pa sana ng bata na'to na siya nalang yung maglinis. Buti nalang dumating ka," sabi ni Manang.

Tiningnan ako nung Pablo mula ulo hanggang paa. "Owz? Ikaw maglilinis 'e parang hindi mo naman kaya."

Kumunot-noo ko. "Minamaliit mo ba ako, kuya?"

"Hindi naman sa ganun, hija. Sadyang panglalaki lang ang trabaho na ito. Mabuti pa't bumalik ka nalang sa loob at maglinis ng pinggan," ngisi niya.

Gusto kong iikot ang aking mga mata pero magiging bastos naman ako kung ganun. Sexism. Why do some people think that girls can't do what boys can? Let's say they are musculine in nature but girls can too!

"Sige po. Papasok na ako," suko ko at tumalikod na.

Badtrip ako at hindi ko gugustuhin kapag nananatili pa ako sa labas para makipag-away kay Manong Pablo. Baka ano pa yung masabi ko at matawag na walang modo.

Wala naman sigurong trabaho o di kaya'y shoot si Timothee, ano? Hindi naman bumisita si Kento. Neto ko lang nalaman na manager pala ni Timothee si Kento kaya pala palagi silang magkasama kapag may shoot si Timothee. Gwapo naman ng manager niya.

Pagbalik ko sa kusina ay nakita ko agad yung pinagkainan ng mag-ama. Nasa sink na yung lahat pero hindi pa hinugasan. Obviously ako pa yung maghuhugas since ako yung katulong. Pinunasan ko muna yung mesa bago nagsimulang maghugas. Matapos maghugas ay napagdesisyonan kong mag-vacuum sa sala. May pupuntang bisita kaya dapat malinis yung bahay.

As I was doinh the chore, nagulat nalang ako nang tumapon yung juice sa carpet floor. Nanlaki ang aking mga mata at tiningnan kung sino yung nagtapon.

"Oops. Sorry," she said unsincerely.

She got big doe eyes, pretty nose and plump lips. Bratz?

Just kidding...

Magandang babae ang nasa harap ko. She got freckles on her face at medyo blond yung buhok niya. Nagmumukha siyang amerikana. Or is she?

"Are you new here?" She asked.

I nodded.

"You're the maid?" She asked which I nodded again.

"Are you mute? Bakit hindi ka makasagot sa akin at hanggang tango lang? Are you speechless because of the girl in front of you? Are you intimidated?" She asked.

What the fvck?!

Where did she got the guts to say that? Ang narcistic naman niya. Okay. Ibigay na sa atin na maganda talaga siya but does she really have to say that in frony of someone she doesn't know?

"Kaya ko namang sagutin yung mga tanong mo sa pagtango. Bakit pa ako magsasayang nang laway?" I replied boldly.

Isang babae na mukhang spoiled brat at may lahing banyaga. This girl must be Rosie, Timothee's childhood friend. Hindi na ako nagtataka kung bakit ganito siya kung makaasta. Kuhang-kuha niya yung attitude ng kanyang best friend. Ang sarap nilang ipag-untog.

Umawang yung labi niya na para bang hindi makapaniwala sa narinig. She scoffed. "I low-class maid talking back to someone like me. Who do you think you are? Gusto mo bang masisante?"

Nang-aasar akong ngumiti. "Hindi ikaw ang nagpapasweldo sa akin kaya wala kang karapatan para isisante ako."

Why does everybody wants to fire me? Paulit-ulit nalang din yung sagot ko kasi yun din naman yung natutunan ko kay Manang Abby.

"Ang lakas ng loob mo 'a! Sa tingin mo ba hindi kita isusumbong kay Daddy Vincent? You think you can get away? Bago ka lang. Ang dali mong palitan," she threatened me.

Ano daw? Daddy Vincent? Mukhang sobrang close nga nila ni Mr. Chandler. He even lets her call him Daddy. This could mean how close their relationship is.

Yumuko nalang ako at sinimulan linisan yung natapong juice. Mukhang malala 'to. Buti nalang alam ko kung paano ito linisan. I've done this a lot at home so this should be easy for me.

Tatalikod na sana ako para kumuha nang gamit para pampalinis pero hinawakan niya ako sa pulsuhan at pilit pinaharap sa kanya.

"Tatalikuran mo ako? Huwag kang bastos!" Sigaw niya.

"Look, I still need to clean this mess that you made. Kaya please, huwag mong sayangin oras ko," I said and took my hand back.

Nanlaki ang kanyang mga mata. "You know english? Maid ka ba talaga?!"

Napakurap nalang ako. Sht! Nakalimutan ko na dapat hindi ako umi-Englis. They would gros suspiscious of me but what the heck. Nasimulan ko na kaya bahala na 'to.

"Hindi lang naman siguro para sa mga mayayaman yung lengwahe," I replied. "What? You think you own the language?"

Galit niya akong tiningnan at hindi ko inasahan na sampalin niya ako. My face faced the other direction, not anticipating that slap.

"Who's brave now, btch?" Tawa niya. "Sampalin mo din ako. Para makabawi ka.

Napangisi ako at binalik yung tingin sa kanya. Ang sarap ngang sampalin ng mukha pero nagtitimpi lang ako. I don't want to be scandalous. Dapat sana lowkey lang yung pag-apply ko dito pero nakuha ko na ang atensyon ng lahat.

"Hindi ko yun gagawin," I replied.

"Bakit? Natatakot ka? Are you scared to be fired? Huh! Matapang ka lang pala sa simula. Natatakot ka sigurong wala nang maipadalang pera sa pamilya mo. Kawawa ka naman. Ikaw na nga yung nangangailangan, ikaw pa yung siga," she mocked at me.

"Hindi ko iyon gagawin kasi ayokong bumaba sa antas ng mga taong katulad mo," I repied.

High-class nga yung estado ng buhay pero low-class naman yung ugali. Hindi naman ata nag-match.

"Btch!" Sasampalin niya sana ulit ako pero may pumigil sa kanya.

"Rosie!"

Tumingala kami sa hagdan at nakitang pababa na yung mag-ama. The one who shouted was Mr. Chandler. Si Timothee naman ay nakakunot lang yung noo habang nakatingin sa aming dalawa.

"What were you about to do?!" Natatarantang tanong ni Mr. Chandler.

"I was about to slap her--"

"Why?"

"Kasi binastos niya ako! For a maid she is so rude! You fire her, Dad. Pinagsalitaan niya ako ng masasamang salita," turo ni Rosie sa akin.

Napalingon si Mr. Chandler sa direksyon ko kaya agad akong yumuko. Mapapasabak ako sa pag-arte nito.

"Ava, totoo ba?" Mahinahon niyang tanong.

"Ginagawa ko lang naman trabaho ko, sir. Tinapon niya kasi sa sahig 'yung juice kaya pinagsabihan ko siya," turo ko sa carpeted floor.

Mahirap pa naman 'yan linisan.

"Pinagsabihan lang naman pala. Kalma ka lang Rosie," lingon ni Mr. Chandler sa babae.

"Kalma? Dad she literally talked back at me," reklamk niya.

"Siguro naman may tinanong ka lang kaya siya sumagot sa'yo," iling niya. "Tama na 'yan. Magpahinga ka muna sa room mo bago tayo umalis."

"But Dad!"

"Tama na sabi! Akyat na sa silid mo!" Sigaw ni Mr. Chandler na ikinagulat naming lahat.

Wow. What was that all about?

Rosie frowned even more at padabog na umakyat papunta sa silid niya. Napalingon ako kay Timothee. Tinaasan niya lang ako nang kilay at tumalikod para sundan si Rosie. Napahilot nalang si Mr. Chandler sa sentido niya.

"I'm sorry about that. May pagka-spoiled talag ang isang 'yun," paumanhin niya.

"Obvious nga."

Gusto ko sanang idagdag na nagmamatch yung attitude nilang dalawa ni Timothee pefo hindi ko nalang tinuloy. I've done a lot of rudeness for this day. Tama na siguro 'yun.

Sorry, Manang Abby. Mukhang hindi ako yung spoiled brat.

Kaugnay na kabanata

  • Yes, No, Maybe   Chapter 10

    "May lakad muna kami. Kayo na ang bahala sa bahay ha," lingon ni Mr. Chandler sa amin.Nasa bukana kami ng mansyon ni Manang habang papalabas naman sina Mr. Chandler, Timothee and Rosie. Masama pa rin yung tingin ng babae sa akin pero hindi ko ito pinansin. Si Timothee naman ay walang emosyon yung mukha. Who knows what's going on inside his head?"Sige po. Kami na po ang bahala ni Ava," sagot ni Manang at bahagyang yumuko.Nilipat ni Mr. Chandler yung tingin niya mula kay Manang papunta sa akin. "Aalis na kami," paalam niya at tumalikod.Gaya ni Manang ay bahagya din akong napayuko. Ramdam ko pa yung titig ni Rosie sa akin bago sumunod kay Mr. Chandler. Walang kibo naman si Timothee na sumunod sa ama. Tuluyan na silang nakapasok sa sasakyan at lumabas na ng mansyon. Agad akong nilingon ni Manang na nakahalukipkip."Anong ginawa mo kanina?" Istrikta niyang tanong.Sabi ko na nga ba. Hinding-hindi talaga ako makakalusot kay Manang. Well. Alam na siguro ng lahat na maldita ako."Pinagsab

    Huling Na-update : 2022-07-28
  • Yes, No, Maybe   Chapter 11

    I yawned as I tried to open my eyes. Sobrang aga pa. I tried to look for something that could keep me awake pero yung kape lang ang makita ko na nasa aking kamay at hindi naman effective. I still feel so sleepy after few sips. "Matulog ka nalang muna. Kaya ko na dito," sabi ni Kento na tumabi sa akin.Umiling ako. "Hindi na. Kailangan akong gising para kay Sir Timothee.""But you look so sleepy. Sige na. Take my offer," he slightly smiled. "Hindi naman bago sa akin ang ganito.""Okay lang talaga ako, Kento. Nahuli ako ni Sir kanina na naliligo sa pool. Deserve ko po ito," ngiti ko."Mainit yung panahon, Ava. Kung ako din naman iyon ay nagbabad na din ako sa pool. Lalo na't bagong linis.""Hindi ka naman kasambahay," I chuckled. "Yung mga taong kagaya ko ay hindi dapat ginagamit yung mga bagay na pagmamay-ari ng amo nila.""Nonsense. I wouldn't mind if our maid would do that.""Ang bait mo masyado," I smiled. "Sana kasing bait mo si Sir Timothee.""Bakit? Minamaltrato ka ba niya?" He

    Huling Na-update : 2022-07-30
  • Yes, No, Maybe   Chapter 12

    After what happened, hindi ko matingnan sa mata si Timothee. I literally lied low after that. Sa tuwing tinatawag niya ako ay nasa sahig lang yung mga mata ko. Wala naman akong ginawang masama pero ang awkward lang talaga. I only did what I was told and that was to kiss him. Trabaho lang naman din yung ginawa niya. Sabi nung photographer na to make it look like it's real, I have to kiss him on the lips. Yun ang ginawa niya pero ang big deal na para sa akin.The way he kissed me was different. Hindi ito mapusok. Heck, it wasn't even force nor wild. It was slow. Naramdaman ko yung malalambot niyang labi unlike how it was the first time. I got to feel it's softness. I did pushed him but I'm a bit unsure if I pushed him hard enough.The confusing part was why I was acting that way? Hindi ba dapat fierce ako. Dapat amazona. Yung tipong umaayaw kapag hinalikan nalang but damn I even liked it! What is happening to me?!"Hija, yung sinaing mo!" Biglang sigaw ni Manang Abby."Po?""Yung sinain

    Huling Na-update : 2022-07-31
  • Yes, No, Maybe   Chapter 13

    After a few seconds of staring at each other's eyes ay agad kong umiwas ng tingin. Gosh! Why do I feel hot all of the sudden. Kailangan ko nang umalis."Kento," I turned to my side."Hmm?""Pwede bang bumalik muna ako sa aking silid?"Kumunot yung noo niya. "Why? You just got here."Nahihiya akong ngumiti. "Kasi ilang oras lang yung tulog ko. Kailangan kong bumawi," I lied.Nagulat ako nang mas lumakas pa yung hiyawan ng mga kaibigan nila. I look back at Timothee at nanlaki ang aking mga mata nang paibabwan na niya yung babae. He's kissing her hungrily and the girl did the same."Timothee!" Sita ni Rosie pero hindi ito nakinig sa kanya."You know what? You're right. Mas mabuti pa't magpahinga ka nalang muna. I don't want you to get influence with these naughty b*stards," sabi ni Kento at tinulungan niya akong tumayo. "Ihatid na kita.""Hindi na," iling ko. "Sobrang lapit na o.""Sure ka?" I chuckled. "Oo."He smiled. "Sige. Good night, Ava.""Good night, Kento," I smiled at him befor

    Huling Na-update : 2022-08-06
  • Yes, No, Maybe   Chapter 14

    “Good morning, Ava!” masiglang bati ni Kento pagkalabas ko ng mansyon.“Good morning,” I smiled back at him.Ngayong araw ay nakalaan ang pagpunta namin sa beach resort. Ang sabi ay may shoot si Timothee. It is going to be a long shoot kasi may mga video shoots pa daw for endorsements. We will be staying there for a couple of days kaya medyo marami nga yung mga dinadala naming bags. I was gonna use the sack bag that I brought with me pero pinigilan ako ni Manang Abby. She said that mahihirapan daw akong magdala ng mga ito kaya pinahiram niya ako ng maleta.Timothee, on the other hand, looks like he’s gonna be there for a few months. Parang babae kung mag-empake. I cannot blame him though. Marami siguro siyang dinalang damit para pambihis. He’s a model so mapili talaga siya sa mga sinusuot niya.Nasa labas na kami ng mansyon, hinihintay si Kento for the ride. Of course he’s coming since siya naman yung manager. When he got out from the car, he beamed that cute smile of his. Imbes badtr

    Huling Na-update : 2022-08-10
  • Yes, No, Maybe   Chapter 15

    Eating away from the people, I can feel Timothee’s stares. Gusto ko lang namang mag-enjoy habang nandito pa kami. He can do everything he wants basta huwag lang niya akong guluhin. After failing to shoo me away ay bumalik siya sa inuupuan niya kanina lang at kasama niya ulit yung mga babae. But still, I can feel his stares, well, more like glares.Lumingon ako sa direksyon niya at tama nga yung hinala ko. Ang sama nang tingin niya sa akin. He didn’t put attention on the girls who’s trying their best to sweep him off his feet. Umirap ako at patuloy na sa pagkain ng aking order.“Hi, Miss,” may biglang umupo sa bakanteng upuan sa harap ko.Kumunot yung noo ko. He’s familiar. I recognized him when he raised his camera.“Oh, hi!” I greeted back.“Are you alone? Do you mind if I join you?” he asked.Umiling ako. “Not at all. Please,” turo ko sa upuan.“Napansin ko na kanina ka pa mag-isa. Did you come here alone?” he asked.“Hindi. May mga kasama ako but they are kinda’ busy,” I replied.“

    Huling Na-update : 2022-08-19
  • Yes, No, Maybe   Chapter 16

    Nakaupo na ang dalawa sa dining table habang isa-isa kong nilapag yung hapunan. Tahimik lang silang dalawa at ako naman ay naiilang na. Matapos kong maihanda yung hapunan ay agad akong nagpaalam sa kanila."Pakabusog po kayo," I slightly bow my head and turned around."Aren't you gonna eat with us?" Napahinto ako nang magsalita si Kento.Umiling ako at bahagyang ngumiti. "Hindi na po. Katulong lang po ako at hindi nararapat na sumasabay ako sa inyong kumain.""Nonsense," iling niya. "Come join us. Kapag magkasama tayo ay hindi ka katulong. Kaibigan ka namin," he paused to turn to Timothee. "Diba, Tim?"Tumaas ang magkabilang kilay ni Timothee. "She's not my friend, dude. She's my maid. There's a difference-- ow!"Kento may have stepped on his foot for him to shout like that."Kaibigan natin siya, diba?" Pinanglakihan ni Kento ng mata ang kaibigan."Oo na! Oo na! Kaibigan na nga natin," he then faced me. "Umupo ka na nga! Kakain na tayo," nguso niya at bumalik sa pagkain.Nagdadalawang

    Huling Na-update : 2022-08-28
  • Yes, No, Maybe   Chapter 17

    Timothee is avoiding me. I must have hurt his feelings. Kaya nga ayaw kong binubuksan yung bibig ko kasi walang filter. Kailangan kong mag-sorry sa kanya pero paano ko naman yun gagawin 'e iniiwasan nga niya ako.Walang sched si Timothee this morning kasi sa hapon pa yung shoot niya. He is inside his room at hindi ko alam kung ano yung ginagawa niya. And here I am inside my room thinking of how to say that I am sorry. I admit naman na kasalanan ko. I literally just say anything that would come out of my mouth without thinking."Magsosorry ka lang naman, Ava. It's not like it's your first time, right?" Bulong ko sa sarili.Huminga ako nang malalim. Nasa kabilang kwarto lang si Timothee. Just knock on the door and say sorry. Ganun lang kasimple.I hold on to the door knob and thrust the door open. In front of me is the door of Timothee which is closed. Humakbang ako papalabas at tumayo sa harap nito. Huminga ulit ako nang malalim bago kumatok."Sir Timothee?" I called.I waited for a fe

    Huling Na-update : 2022-09-01

Pinakabagong kabanata

  • Yes, No, Maybe   Epilogue

    "Happy Birthday to you~ Happy birthday to you! Happy birthday to you! Happy birthday our Ava~ Happy Birthday to you!"Everyone clapped their hands after I blew the candle. It's my 25th birthday at kasama mo ang buong pamilya. Sina Daddy, Mommy, Tito Diego, Peter, and Sofia. Kasama ko din si Timothee, his Dad Tito Vincent and her mother, Manang Abby. Nasa isang beach resort kami at sinadya kong dito kami kasi naaalala ko na nangako ako sa sarili na dalhin si Manang Abby dito as this is one of her dreams.After Timothee told the world about our relationship, the media keeps on tailing me. I became one of the most recent searches in the country. Inuungkat nila yung buhay ko later found out that I am a businessman's daughter. Nalaman din nila yung clothing line ko. Akala ko ib-boycott nila business ko pero sa katunayan mas marami pa akong naging customers.It was hard for the people to accept the fact that Timothee is courting me. Pati 'yung company na naghandle kay Timothee ay hindi inaa

  • Yes, No, Maybe   Chapter 65

    Timothee and I stayed inside their hotel room. Hindi pa kasi bumalik si Kento and Timothee insisted for me to stay. I couldn't say no matapos niyang sabihin na magc-cuddle kami. It's something that I need right now. Nakayakap ako sa kanya habang siya naman ay nilalaro ang buhok ko habang nakahiga. "Ava," he called."Yes?""I've been meaning to tell you something," sabi niya.Kumunot 'yung noo ko at nilingon siya. "Ano 'yun?""Ano kasi. I don't want to keep secrets from you and I am getting more guilty as time goes by," he said.Nagsimula na akong kabahan. Is it something that would upset me? Kaya ko bang magalit kay Timothee? He's the only person I have left and when I feel betrayed by him, kanina nalang ako tatakbo? Sino ang natira para sa akin?"Say it."He sighed. "I'm sorry but I've been in contact with your parents."Napakurap ako. "Since when?""Since yesterday," kamot niya sa ulo. "They know where we are. Alam nila na sa akin ka lalapit. Your Dad knows kasi na nililigawan kita

  • Yes, No, Maybe   Chapter 64

    Lumapit ako sa kanya at ganun pa rin 'yung tingin niya sa akin. I decided to get a lipstick that would look natural on his lips. I took a brush para sana lagyan siya ng lipstick sa labi pero umiwas siya.I sighed. "Timothee...""Anong pinag-uusapan niyo ni Kento? Did your little crush on him came back now that you see him after a long time?" Tanong niya.Hindi nga ako nagkakamali. Nagseselos nga siya. I saw it coming."Hindi," iling ko. "I was apologizing for fooling him as well.""Bakit siya nakangiti sa'yo?""Turns out alam na niyang nagpapanggap lang ako noon pa," iling ko. "Now I understand why he's always been so understanding to me before.""Psh. Mas understanding pa ako," he whispered but I heard him anyway.I smiled. "So, can I put on your lipstick now?"Umiling siya. "Doon ka sa Kento mo.""Timothee naman. Let's not fight, okay? Maraming naghihintay sa'yo," I said.Hindi siya sumagot. His face is facing on the other side as if ignoring everything that I just said. Alam ko nam

  • Yes, No, Maybe   Chapter 63

    "Ava," I heard someone calling my name softly.Hindi ko pinansin ang boses na 'yun. I am sleeping comfortably in a soft bed. Dala siguro sa pagod kaya ako nakatulog agad. I remember after dinner, I felt so sleepy that I instantly fell asleep the moment I closed my eyes.After kong pinakilala kay Rosie and sarili ko, in a harsh way, Tito Vincent told us to eat instead of roasting each other. Of course nag-sorry naman ako agad. Ang bastos kaya nun sa harap ni Tito Vincent. Hindi na siguro kami magkakabati ni Rosie. Hindi naman din akong umasa na magustuhan niya ako. Well, kung ano 'yung ipapakita niya sa akin edi yun din ang ipapakita ko sa kanya."Ava," I heard it again.I groaned and turn to the side, away from the voice. Ayoko munang bumangon. Nagulat nalang ako nang may malambot na bagay na dumampi sa labi ko. Iminulat ko ang aking mga mata at doon ko nakita si Timothee na nakangisi."Halik lang pala ang makakagising sa iyo," he said.Nanlaki ang aking mga mata at napaatras habang

  • Yes, No, Maybe   Chapter 62

    "Paano ko malalaman kung nagsasabi ka nga ng totoo? Nakita ko kung paano umiyak si Timothee. Hindi ko akalaing makikita ko siya nang ganun," Manang said as tears started forming in her eyes. "Kung pwede ko lang akuin ang sakit na nararamdaman niya ay ginawa ko na.""I'm sorry," yuko ko.Hindi ko na alam kung ano 'yung sasabihin. Saying sorry was what I think is the best thing to say. "Bakit ka sa akin nagso-sorry?"Huminga ako nang malalim. "Kasi alam kong nasaktan ka din na makitang ganun si Timothee." I paused. "Timothee and I settled our differences. Okay na po kami ngayon. We promised to be honest from now on at hindi ko na po siya sasaktan."She sighed. "Nakita ko kung gaano kalaki ang mga ngiti niya kamakailan. Siguro dahil din sa'yo," she said, looking at me. "Kapag narinig kong sinaksaktan mo ulit siya, huwag kang magpapakita sa akin. Hindi ko alam kung ano ang magagawa ko sa'yo."Bahagya akong yumuko. "Hinding-hindi na po 'yun mangyayari."She stared at me one last time befo

  • Yes, No, Maybe   Chapter 61

    "Okay lang talaga?" I asked Timothee as I parked my car in front of their mansion.Sinabi ko sa kanya na hindi ko alam kung paano haharapin sina Mommy. After everything I knew, hindi ko na alam kung paano sila tratuhin. I'm scared of avoiding them kasi ayaw ko din silang saktan. Timothee told me that I can stay in their house. I was hesitant syempre. How can I come back in that house matapos ko siyang lokohin sa ilang buwan kong pananatili doon. It would remind me of everything I've done."Ava, I thought that we left the past behind us?" He faced me."I'm sorry. I still feel ashamed of what I did.""Stop it," seryosong sabi niya. "Let's not talk about it, okay? Tapos na 'yun Ava. I forgave you already."I nodded. "Okay."Pumasok na kami ni Timothee sa loob ng mansyon at halos walang pinagbago. Nandun pa rin 'yung mga bulaklak na minsan kong dinidiligan araw-araw. The front lawn is still as wide as ever. I bit my lower lip as we get closer to the entrance. Nakakakaba. Alam ko naman na

  • Yes, No, Maybe   Chapter 60

    I stood there, frozen, not knowing what to do. Timothee was stunned as I am."Sige 'yan!" Sigaw nung photographer. "Kiss her Timothee!"I bit my lower lip as tears continued crawling down my cheeks. Nanghihina na ang mga tuhod ko. Timothee immediately pulled himself off."What are you doing?!" He asked his partner."What? 'Yun ang gusto nila. Isn't it our job to do what the client wants," sagot nung babae."Timothee ano ba?!" Sigaw nung photographer. "We almost got the shot. What is wrong with you?!" He paused and faced the woman behind me which I assumed as the client. "I'm really sorry about that. I will make sure that we give you the shot that you want.""You better. Ano bang nangyari kay Chandler?" Tanong nung babae. "It's your job to model."Binalik ko ang tingin ko kay Timothee and as if on cue, our eyes met. Nanlaki ang kanyang mata and all I could do was to smile forcefully with tears in my eyes."Ava," he mouthed.Umiling ako at tumalikod. I walked away kasi alam kong Timothe

  • Yes, No, Maybe   Chapter 59

    "I have a shoot today."'Yan ang huli kong narinig mula kay Timothee. Pagkagising ko pa lang ay siya na agad ang hinahanap ko. The reason? Hindi ko din alam. I called him the moment I woke up. Ilang rings pa bago niya sinagot 'yung phone. Base sa boses niya ay parang nagmamadali. He said may shoot siya ngayon. I sometimes forget that he's a model.Napag-isipan ko na surpresahin siya. Alam ko naman kung saan sa kadalasang nagsho-shoot kaya hindi na ako mababaliw kakahanap sa kanya. Agad akong bumangon at dumiretso sa banyo. I took a bath and then brush my teeth. Matapos kong magbihis ay dumiretso ako sa baba kung saan naabutan ko sina Mommy at Daddy na nag-uusap sa kusina. Kumunot 'yung noo ko. Bakit silang dalawa lang? Natutulog pa kaya sina Tito Diego.Out of curiosity, sumilip ako at pinakinggan ang kanilang pinag-usapan. It was suspiscious enough that they are talking privately."I'm sorry about what happened last night, Adam. Nadulas ako. Excited lang ako na makita si Timothee.

  • Yes, No, Maybe   Chapter 58

    I bit my lip as I dialed Timothee's number. Alam kong magugulat siya o maguguluhan kapag sinabi kong dito nalang siya maghapunan. Hindi naman nagtagal ay sinagot na ni Timothee yung tawag."What took you so long to call me?" Bungad niya.Kahit hindi ko siya nakikita ngayon alam kong nakanguso siya."Unexpected things happen," I smiled kahit hindi naman niya kita."Nakausap mo na Daddy mo?" Tanong niya. "Is everything okay?"Umiling ako. "Hindi. Hindi ko nakausap si Daddy." I paused. "Ano, Timothee. Kumain ka na ba?""Hindi pa ako kumain. Bababa na sana para kumain," he chuckled. "Concern ka sa akin no?""Sira!" I giggled. "I'm inviting you kase. Dito ka na kumain."There was a long pause. Paniguradong naguguluhan siya sa biglaan kong pagkasabi. If he'd ask me the same, panigurdong maguguluhan din ako."What's the occassion?" Tanong niya.I sighed. "Gusto kang makilala nina Mommy. Dad told them that I had a date with you kaya ganun nalang sila ka-curious sa'yo."I'm gonna meet your fam

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status