Chapter 3: Sinful Thoughts

NAPAPIKIT nang mariin si Jasson nang sumayad sa kaniyang lalamunan ang iniinom na whiskey, atsaka nito padarag na ibinaba ang baso na naglikha ng ingay sa counter top.

Kasalukuyan siyang nasa exclusive bar at ilang gabi na siyang ganito sa hindi maipaliwanag na dahilan.

"Hi…" isang malamyos na tinig at mainit na hininga ang tumama sa kaniyang leeg, ngunit hindi niya ito pinansin.

"Alone, huh?" Inabot ng babaeng nasa kaniyang gilid ang panibagong whiskey na dapat ay sa kaniya. Bahagya iyong sinimsim at nang matapos ay dinala sa kaniyang mga labi. "You cannot enjoy the night by yourself, handsome," muli nitong usal sa nang-aakit na boses. Halos ipagduldulan nito ang mayamang dibdib na litaw na ang mga pisngi dahil sa malalim na uka roon ng suot nitong bestida.

Kung sa ibang pagkakataon, baka agad na siyang nag-init. Ngunit hindi na niya maintindihan ang sarili. Pakiramdam niya ay isa na siyang impotent o wala nang kakayahang mag-init. At nagsimula lamang iyon nang gabing iyon.

Damn it!

Bahagyang sinulyapan ni Jasson ang babae. She knew her anyway. Daisy Rosie, sikat na artista at modelo. Maputi ang malaporselana nitong kutis; his kind of girl. Pero pati yata ang taste niya, nagbago na.

"Come on, be alone with me," anito na pinapungay pa ang mga matang nakatitig sa binata. Pinadausdos ang mga daliri sa perpektong panga pababa sa leeg hanggang sa humantong sa braso at tuluyang iniangkla roon ang kamay nito, bahagyang hinihila siya.

Mabigat ang buntong-hiningang pinakawalan ni Jasson at mabigat ang katawang nagpaubaya rito. Matapos bayaran ang bill ay humantong ang dalawa sa sasakyan ng binata. Ilang sandali lang ay nasa loob na sila ng condo unit niya– kung saan siya namamalagi kapag ayaw niyang umuwi sa sariling bahay.

Animo gutom na hayop ang naging pagkilos ng modelo. Agad nitong sinunggaban ang mga labi ng binata nang makapasok sila sa loob. Ang mga kamay nito ay naging pangahas na inalis isa-isa ang mga butones ng suot nitong itim na longsleeve polo.

Mariing ipinikit ni Jasson ang mga mata. Hinayaan ang babae sa ginagawa. Sinubukang damahin ang sensasyong dapat ay nararamdaman niya.

Hindi siya nabigo. He felt aroused. Ngunit mabilis siyang napadilat at malutong na napamura!

"Damn it!" Bahagya niyang naitulak ang babaeng humahalik sa kaniyang h***d na dibdib. Saglit niya itong pinakatitigan at tila nasisiraang nasabunutan ang papalago ng buhok.

"Leave." Tinalikuran niya ito.

"But—" Hindi na nagawang ituloy ng modelo ang nais sabihin nang marahas na isinara ng binata ang pinto ng isa sa mga silid na naroon, ang silid nito.

Damn! Yes, he felt his arousal, but f*ck! Nag-init siya hindi dahil sa babaeng kaulayaw niya kani-kanina lang. Nag-init siya dahil sa mukhang rumehistro sa kaniyang isipan habang mariin siyang nakapikit.

Hinihingal na akala mo ay nakipagkarerahang naupo siya sa kaniyang kama. Ang mga siko ay nasa kaniyang mga hita habang sapo ng mga kamay ang mukha.

His sinful thoughts started when Samara live in his house for a short vacation and that was two years ago. He saw Samara again after a year. At hindi niya inaasahan ang naging pagbabago nito. She was invited on Anastacia's wedding, and she couldn't believe that Samara could have grown up fast like that.

Malaking bulas na ito noong huling kita nila, noong kasal ng kapatid niyang si Peter Ross. At hindi niya inaasahan nang mas humulma ang katawan nito sa paglipas lamang ng isang taon.

Nasaksihan niya kung paano itong pinagkaguluhan ng mga kaedaran nitong lalaki na bisita ng napangasawa ng kaniyang kapatid. Maging ang mga kalalakihang wala pang mga sabit at mas bata lamang sa kaniya ng ilang taon ay hindi naiwasang mapahanga sa dalagita.

Gumalaw ang mga kalamnan ni Jasson dahil sa emosyong hindi maintindihan, nag-igting ang prominente nitong panga nang magtagis ang mga bagang. Muli nitong ipinikit ang mga mata at naroon na naman ang imahe ng dalagita.

Kinalma niya ang sarili at hinayaang pagsawain ang isip sa imaheng nakikita. Ang mga ngiti nitong animo nang-aakit, ngunit batid niyang hindi. He knew her very well. Kung paano ito humalakhak kapag sila ang magkasama. At kung paano ito pinong ngumiti sa bagong kakilala. Ang tuwid, makintab at itim na itim nitong buhok na hanggang gitna ng likod ang haba ay sumasaliw sa bawat paggalaw nito.

They never had a chance to talk nor meet that night. Sinadya niya itong iwasan, dahil hindi na niya nagugustuhan ang hindi maipaliwanag na nararamdaman.

It is dangerous, he knew that. Hindi siya bulag sa katotohanang milya ang layo ng edad niya sa dalagita. And having an attraction like what he's feeling towards Samara right now is such a shameful.

Hindi pa siya nababaliw para pumatol sa menor de edad and worst— sa higit na nakababata sa kaniya ng labing walong taon.

"Damn, Ara!" he cursed as his sinful mind continues to draw her pretty face.

Hinilot niya ang magkabilang sentido gamit ang gitna at hinlalaking daliri ng kanang kamay. Kumikirot na iyon sa labis na pag-iisip. Hanggang sa tuluyan niya iyong nakatulugan.

ALUMPIHIT SI SAMARA sa kaniyang silid. Nais niyang kausapin ang kaniyang ama tungkol sa nalalapit niyang pagtuntong sa Senior High School. Ilang buwan na lang at mag-gi-grade 10 na siya at gusto niyang malaman ang desisyon ng mga magulang kung saan siya kukuha ng senior high. Magbabakasakali siyang makumbinsi niyang sa bansang kinalakhan ng kaniyang ina siya mag-aaral. Ang Pilipinas.

Tumigil siya buhat sa pagpaparoo't parito at lumapit sa malaking bintana. Mula roon ay tanaw niya ang likod ng matayog na mansion ng mga Luther.

Ilang metro mula sa likod ng mansion, ay matatagpuan ang isang maliit na villa na kinatitirikan ng labinlimang bahay. Ipinagawa iyon ng senior kasabay ng mansion para siyang tuluyan ng mga tauhan at pamilya ng mga ito habang nagtatrabaho ang mga ito roon.

Humugo't siya nang malalim na hininga at iniwan ang bintana upang lumabas ng silid. Hindi niya nadatnan sa sala ang mga magulang kaya naman nahinuha niyang nasa beranda sa likod bahay ang mga ito. Nagtuloy-tuloy siya sa pintuang katabi ng kanilang kusina. Nang buksan niya ang pinto ay ang malamig na simoy ng hangin ang bumati sa kaniya.

Napalilibutan ng matataas at nagyayabungang mga puno ang labas ng kanilang villa kaya naman gano'n na lamang kalamig ang simoy doon. Habang ang loob ay pawang mga ligaw na bulaklak. May bahagi rin ng lupa na natataniman ng iba't ibang uri ng mga gulay; kung saan sila kumukuha ng pangrekado sa mga lutuin; sa mga bahay man o para sa mansion.

"Pa, Ma," tawag niya sa mga magulang. Abala ang ina sa ginagantsilyo nito, habang ang ama ay nagbabasa ng diyaryo. Kapag ganitong walang tao sa mansion, nagtutungo lamang ang kaniyang ina kasama ang iba pang mga kasambahay sa malaking bahay upang maglinis, pagkatapos ay maaari na ang mga itong manatili sa villa.

Ang mga kalalakihan naman ang abala sa palitang pagbabantay sa buong isla. At dahil madalang nang magtungo roon ang senyor at senyora, maging ang magkakapatid, ay mas magaan na ang trabaho ng lahat, ngunit sumisweldo pa rin nang tama.

"Natapos ka na sa mga assignment mo?" bungad ng kaniyang ina.

"Opo." Sinulyapan niya ang ama na hindi man lamang nag-abalang tingnan siya.

"Nagugutom ka na?"

"Hindi pa po." Naupo siya sa bakanteng upuang yari sa katawan ng malaking puno.

Hindi niya alam kung paano niyang sisimulan ang pakikipag-usap sa mga ito. Istrikto ang kaniyang ina, ngunit mas mahigpit naman ang kaniyang ama. Sa isang tingin pa lamang ay malalaman mo na. Maramot ang mga labi nito sa pagngiti at kung tumingin ay nanunuri. Kaya naman malaki ang takot niyang suwayin ito.

"Next term ay grade 10 na po ako," panimula niya sa salitang Bengali, ang lengguwahe ng ama, na kumuha sa atensiyon nito, bagama't saglit lang itong sumulyap sa kaniya.

"M-may plano po ba kayo kung saan ako mag-i-enroll? G-gusto ko po sanang—"

"Inaasahan ka na ng lola mo. Sa kaniya ka pagkatapos mo ng grade 10," suweto ng kaniyang ama sa iba pa niyang sasabihin nang hindi siya nito sinusulyapan.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi upang pigilan ang sarili sa pagtutol. Nababasa niya ang pinalidad sa tinig nito kaya wala siyang lakas ng loob upang suwayin ang desisyon ng ama. Batid niyang ang ikabubuti lamang niya ang iniisip ng mga magulang.

Tumikhim siya upang alisin ang bikig sa kaniyang lalamunan bago muling nagsalita, "Kung gano'n po sa India na po ako mag-aaral." Tumango-tango siya.

Nanaig ang katahimikan sa pagitan nilang tatlo. Bumalik ang atensiyon ng mag-asawa sa kani-kanilang gawain, habang ang dalagita'y nakamasid lang sa mga ito at nakuntento na lang sa pagtapik-tapik ng mga daliri sa armchair ng kinauupuan. 

Hindi rin siya nagtagal at naisipan na niyang tumayo at magpaalam sa mga ito.

"Ako na po ang magluluto ng hapunan, Mama," hinging permiso niya sa ina. Nang tumango ito matapos mag-angat ng ulo ay tumayo na siya at nagpaalam sa ama bago iniwan ang mga magulang.