Samantala, sa bahay nila Astrid ay nag-aayos na ako at handa na umuwi sa amin.“Hannah, are you okay?” she asked me. They get really overprotective over me. Yes, they made me feel like this is my home. I felt safe and I have been staying with them since I left home. Nasa kabilang subdivision lang bahay nila Astrid, medyo malapit ng konti sa amin. Matapos kasi ang nangyari sa school, hindi muna ako umuwi baka puntahan ako ni Jake sa bahay. Si Mama naman ay nandoon pa din kina Tita Marie hanggang ngayon at wala ako ikinukwento sa kanya na kahit ano. Ni hindi ko din sinabi na pumunta si Jake sa school kasama si Steven.Paulit-ulit tumatawag sa akin si Jake pero hindi ko sinasagot. Uuwi na ako ngayon siguro naman titigil na siya kakatawag sa akin. Ilang week na din naka off ang cellphone ko at hanggang ngayon hindi ko pa binubuksan. Paglabas ko ng bahay nila Astrid, I let out a defeated sigh. Actually, I don't know. I can't leave this place yet coz I'm not ready to go home, afraid that Ja
Nagkwentuhan kami ni Astrid tsaka ipinaliwanag ko na baka pinagtritripan lang ako ni Jake at ayoko agad magtiwala dahil pag nagkataon ako lang ang magiging kawawa sa bandang huli. Alam kong darating din ang araw na kung talagang totoo si Jake sa sinasabi niya, gagawa at gagawa siya ng paraan para patunayan yon. Sa ngayon masyado pa kami bata para magseryoso tungkol sa bagay na iyon. Nagdaan ang mga araw na nawala sa isip ko si Jake. Nag focus ako sa aking pag-aaral at lumipas ang buwan na hindi na din siya nangulit at wala na akong balita sa kanya. Nasa akin pa din ang cellphone na binigay niya, pero mula noong huling nag-usap kami sa school hindi na din siya tumatawag o nagtetext. Si Mama naman ay tumatawag pa minsan-minsan at kinukumusta ako. Gusto ko man sabihin na dapat umuwi na siya kaya lang alam ko kailangan siya doon ng kaibigan niya. Na mi-miss ko na siya at mga luto niya pag-uuwi ako galing school pero mula nang nag-stay siya doon sa kaibigan niya panay na lang lutong ulam
Pagkaalis ni Hannah, nakangiti ay dali-daling pumasok sa loob ng flower shop amd matanda. May kinausap ito sa loob at ilang segundo pa may lumabas na isang gwapong binata na naka shades dumiretso sa gilid ng kalsada at sumakay sa kotseng nakaparada doon at mabilis na umalis nang makita na umalis na din ang binigyan niya ng flowers. Samantala, pagdating ko s bahay galing sa pamilihan, pinatong ko na sa center table ung pizza at flowers na binigay ng matanda at pumunta na sa kusina para magluto ng makakain at nagsalang na rin ng kanin sa rice cooker. After that, I started preparing the ingredients para sa favorite kong sinigang na hipon. Pagkaluto sa sinigang, umupo muna ako sa sofa habang inaantay maluto iyong kanin. Naisipan kong buksan ang cellphone at nag scroll muna sandali sa socmed. Nag log-in ako sa F******k at nag check ng mga notification. Over 20+ notif ang nakita ko. Isa-isa kong binuksan iyon, karamihan ay galing sa mga pina-follow kong bloggers. Minutes later, nag log-ou
Samantala sa may di kalayuan sa labas ng bahay may isang Honda Civic na nakaparada at may isang gwapong binatang nakamasid. “This is the only way I can get in touch with you, Hannah!” mahinang sambit ni Jake. Pagkakitang pumasok na sa bahay ang tinatanaw niya ay pinaandar na ang sasakyan at umalis. Pagpasok nila Hannah ng bahay hinila siya ni Astrid sa may sofa and she's more excited than her. Mabilis na kinuha ni Astrid ang card na nasa flowers at binasa ng malakas ang nakalagay doon. HANNAH,WHEN GOLD FELL DOWN ON THE FLOOR, WOULD YOU PICK THEM UP? IF I FELL I LOVE WITH YOU, WOULD YOU PICK ME UP? TAKE CARE ALWAYS...Tuwang tuwa ang pasaway niyang kaibigan at kinikilig habang hawak pa din ang letter. Panay ang bungisngis nito, samantalang sa isang tabi ay mataman na nanonood si Nathan sa kanila. “Ehem,” ika ni Nathan sabay titig kay Astrid. “Will you please behave hindi naman ikaw yong binigyan ng flowers kung makaasta ka parang Ikaw ang binigyan!” Nakasimangot na ito at magkasal
Meanwhile in Smith's residence, balisa din si Jake sa kwarto niya. He is also thinking about HANNAH coz he misses her so much. Pagod din siya maghapon sa pagdrive from South to Ortigas. Nagpabalik-balik lang siya sa kawarto at kusina sa loob ng ilang oras. Kahit anong gawin niya hindi siya makatulog. Hindi na din siya nag e stay ng matagal sa bahay dahil pumupunta siya sa Ortigas. Lagi siyang nagka-cutting class para makapunta don kasi the most important thing for him now is mabantayan si Hannah from afar, lalo na wala ito kasama sa bahay nila. Hannah's mom is still with them up to now, and that's why she's alone. If his Dad's condition would be okay, mas mabuti para makauwi na din si Tita Remy but as far as he can see, his Dad's condition is getting worst day by day. And how can he focus on studying knowing that his Dad is sick. Lagi nalang silang nagbabangayan ng Mom niya because of it. Sinisita siya nito pag-uuwi siya and keep on asking every little thing. His friends were not ta
Isang matinding hiyaw ang kumawala mula sa bibig ko at napaupo ako sa kama. I had nightmares, and in my dream tinutulak ako ni Jake sa hagdan while shouting, “Kung patuloy kang makikipagkita sa Steven na yon, I'll keep on punishing you!” It took a while to regulate my steady breathing. At makalipas ang isang minuto sa wakas nagawa kong huminahon. I glanced at the clock before I got out of bed. It's currently eight fifteen in the evening so I grab my towel and rush over to the bathroom at naligo na. After getting ready, I grabbed my bag and run out of the house.Tonight was my first duty at the Convenience Store and I remember that the manager told me to come one hour earlier before my duty. Upon checking the time sa aking wrist watch, it was already 8:45 in the evening and I should be at the store at exactly nine o'clock. Gayunpaman, may fifteen minutes pa ako, dapat ay nandoon na ako nang eksaktong alas nuwebe.Sumakay na ako agad ng trysikel at ten minutes lang narating ko na nga a
Soon, Steven asked me to have a snack nearby and I agreed kaya sumakay na kami sa kotse niya at pumuntang Robinson Ortigas. Habang nasa biyahe napansin kong may nakasunod na kotse sa amin kanina pa at di talaga nag-iiba ng lane kaya pasimple akong lumingon at nakita ko na kotse iyon ni Jake. What the heck? Anong ginagawa niya dito? Sinusundan ba niya kami? Pagdating sa Robinson, sabay kaming bumaba ng sasakyan ni Steven. Alam kong naroroon pa din si Jake at nakasunod pa din sa amin. “Let's go quickly, I'm starving na!" Steven said and rushed forward. Pumasok na kami sa mall, once inside dumiretso kami sa Jollibee and Steven ordered two large ice tea drinks, fries and hamburger. Pagkatapos, I look around and look for some available seats, then we stayed there for a while. It took ten minutes before we finished eating the snacks. As we walked out the store, I glanced around cautiously, making sure that Jakes car was no longer around, I gave a heave sigh of relief. “What's wrong?” S
Bigla na lang tinakpan ni Jake mga mata ko and said, “Haven't you miss me?” “Uhm.. Jake, stop it.” Inalis ko kamay niya sa pagkakatakip sa mga mata ko. I blinked a few times para luminaw ng konti ang aking paningin dahil sa pagkakatakip niya. I could clearly see his features now. But Jake suddenly hugged me from behind. “What do you think you're doing? Let me go!” I tried na alisin ang mga kamay niya from his grip on my waist. Right now I felt so weak and I hated myself for it. “No, it's just me and you here alone, honey!”I felt sweat begin to build on my forehead and my palms were getting clammed up. “Jake, Let go of me please?” pakiusap ko habang sinusubukan ko alisin mga kamay niya sa pagkakayapos sa bewang ko. His expression turned cold and angry habang inalis niya pagkakayapos sakin. Umiwas na ako at nagpunta ng kitchen para magluto ng tanghalian. I cook his favorite dish na adobong baboy. Nag offer siya na magsaing, he used the ricecooker and after that bumalik uli siya sa l