Chapter 01

{Ang muling pagtatagpo}

  

       6 years Later.......

"Izer hindi ba at may meeting ka with Miss Menezes?" Pagtatanong sakin ni manang Sonya habang nag pinaghahain ako ng pagkain sa mesa.

Bahagya akong napatigil. Hindi ko maintindihan kung bakit palagi na lamang akong napapatigil sa tuwing naririnig ko apelido na yan.

It's seems like i hear it before. And I feel something heavy in my chest. Napabunting hininga na lamang ako at nagsalita.

"Ah yes manang ang totoo nga po hindi dapat ako ang ka-meeting niya kun'di si kuya Magnus. Ang kaso may lalakarin kasi sila ni Kylie ngayon about sa up coming wedding nila." Sabi ko at nagsimula ng kumain.

I don't know why but why I'm feeling nervous? Do I know her? Do we meet before?

Arggg! sumasakit lang ang ulo ko kapag iniisip at inaalala ko kung sink ba siya at kung bakit nagkakaganito ako.

Napahawak ako sa sintido ko ng biglang may kumirot sa ulo ko. Nakita  iyon ni manang Sonya kaya agad akong nilapitan at nag-aalalang tinanong ako.

"Hija ayos ka lang ba? sumasakit na naman ba ang ulo mo? May iniisip ka ba o naaalala?" Nag-aalalang tanong nito saka ako inabutan ng isang basong tubig.

Kinuha ko ito, uminom ng kaunti at saka nagsalita.

"Wala po manang ok lang po ako. May bigla lang pong pumasok sa isip ko. Huwag po kayong mag-alala hindi namn po iyon importante." Saad ko ng may ngiti sa labi ng sa ganoon ay mawala ang pag-aalala ni manang Sonya.

"Naku sigurado ka ba hija? Kung hindi maganda ang pakiramdam mo pwede naman sigurong ipagpabukas mo nalang ang meeting niyo." Saad nito.

"It's ok manang I'm fine naman po, and beside nag text na sa akin ang assistant ko naghihintay na sa'kin si Miss Menezes. Kaya 'wag na po kayong mag-alala ok lang po ako." Saad ko na buo na ang desisyon.

Napabuntong hininga na lamng si manag Sonya  dahil alam niyang hindi na ko magpapapigil.

"Osiya sige, basta kapag hindi mo kaya umuwi ka kaagad ok?" Bilin nito sa akin na agad ko namang sinang-ayunan.

Pagkatapos kong kumain ay agad na akong nagbihis at nagpahatid na sa lugar kung saan kami magkikita ni Miss Menezes.

"Mang Rey, maglibot po muna kayo. Tatawag nalang po ako kapag magpapasundo na po ako. Baka po kasi mainip kayo."Pagbibilin ko kay mang Rey ang aming driver.

"Hindi na po ma'am Nhaizer sa parking nalang po ako maghihintay, para mabilis lang po ako makarating kapag magpapasundo na po kayo." Sabi nito.

"Sige po, mauna na po ako mang Rey." Sabi ko at bumababa na sa kotse at pumasok na sa loob ng coffee shop.

Pagkapasok na pagkapasok ko ay agad na hinanap ko kung nasaang upuan naka pwesto sila Miss Menezes.

Sa totoo lang hindi ko pa alam kung anong itsura ng Miss Menezes na'yon. Kasama naman nila si Cindy ang assistant ko kaya malalaman ko kung nasaan sila.

Nang hindi ko sila makita ay tinawagan ko na si Cindy.

"Hello Cindy saan ba kayo? Hindi ko kayo makita?" Bungad ko pagkasagot nito ng tawag.

"Pasensya na po Miss hindi ko nga po pala na text kung saan kami. Wait sunduin ko po kayo." Saad nito na agad kong pinigilan.

"No need just tell me where you are." saad ko. Agad namang sinabi nito kung nasan sila kaya naglaad na ako papunta doon.

Pagkarating ko sa VIP room ay may nakasalubong akong isang babae at base sa kasuutan nito marahil siyang secretary ni Miss Menezes.

Ang pinagtataka ko tila gulat na gulat ito na tila ba nakakita ng multo. Halos maging tuod na kasi ito sa paninigas at pagkagulat na ikinailing ko nalang.

Tumikhim ako ng sa ganoon ay makabawi siya mula sa pagkagulat. Agad naman itong napabalik sa diwa niya at umayos ng tayo.

"Hi, can you lead me to Miss Menezes?" pagtatanong ko.

Tumango naman ito saka tumalikod at pinuksan ang pinto kaya sumunod na ako papasok.

Pagkapasok na pagkapasok ko, bumingad sa'kin ang isang babae at lalake na nakaupo sa maykahabaang sofa at magkahawak ag kanilang mga kamay.

Hindi ko na naman maintindihan... My heart skips a bit na para bang may tumusok dito na isang karayum ng makita ko ang kamay nilang magkahawak.

Hindi ko alam kung bakit parang galit na galit ako na nasasaktan at tila ba gusto kong sugurin silang dalawa.

Still, I manage to ignore it at nagpatuloy sa pagpasok at umupo katabi ni Cindy at kaharap sila.

Tumingin ako sa dalawa upang sana magpakilalang makita kong titig na titig din ang mga ito sa akin.

Napataas ag kilay. Do they know me? Pinagkibit-balikat ko na lamang at magsasalita na sana ng magsalita ang lalakeng kahawak kamay ni Miss Meneze.

" S-Sandra? is that really you?" Sambit nito sa Pangalang Sandra at titig na titig parin sa'kin.

Tinaasan ko na lamang ito ng kilay.

" Sorry I think you mistaken me with someone else. But Sandra is not my name. Well anyway I am Nhaizer Ash Villaques and I am the presentative of Mr. Aquariz." Pagpapakikala ko at iniabot kay Miss Menezes ang kanang kamay ko.

Inabot naman niya ito at nagpakilala.

" Ahm yeah, I am Biana Menezes and this is my boyfriend Jiro Alcantara." Pagpapakikala nito at ng lalakeng kasama niya.

Matapos naming magkamah ni Miss Menezes ay inilagay ko na ang kamay ko sa mesa at tiningnan silang dalawa.

"Nice meeting you Miss Menezes and also to you Mr. Alcantara. So can we start to discuss this matter. I'm sorry I'm really on a hurry marami pa kasi akong gagawin." Pagsisiningaling ko.

Dahil sa totoo lang, hindi ko na talaga gusto ang atmosphere dito sa kwarto na ito. Masyadong mabigat sa dibdib, kaya gusto ko ng matapos agad ng makaalis na ko. Hindi ako kompoetable kasama silang dalawa.

Lalo na sa Mr. Alcantara na ito, hindi ako kompoetable sa mga titigan niya. Nakakapanghina at nakakapanglambot.

And I don't know but i really see something in his stare but I don't what it is kaya pinagsawalang bahala ko nalang.

"Yeah yeah sure let's start." Saad ni  Miss Menezes kaya iniabot ko na ang mga papeles na kailangan niyang makita at nagsimula na rin akong mag-discuss at magpaliwanag.

" So are you two sure about this? you know if you're not satisfied about the offer you still can back out.

Hindi natin alam baka may makuha pa kayong mas magandang offer sa ibang company na pasok sa standard niyo. " Saad ko.

Magsasalita na sana si Misss Menezes ng sumabat si Mr. Alcantara.

" Why it's seems to me that you're offering us to back out M.i.s.s. Villaques.

As far as I know as the representative of your company it's says that you should do your best to make your client trust  your company.

Pero bakit sa tuno ng mga salita mo ayaw mo yatang mapunta kami sa inyo. Or may be mali lang ako ng pagkakaintidi? " Saad nito na may nanunuyang ngiti sa labi at walang emosyong mga mata.

Bahagya akong natigilan ngunit hindj ko ito pinahalata at nagpatuloy.

" Well Mr. Alcantara you have a point but, for me I am just being honest.

Why do I need to effort to force you to our company even if you're not yet satisfied?

Sometimes, kailangan din nating intindihin ang bawat opinion at kagustuhan ng bawat kleyente Mr. Alcantara." Saad ko na lamang ng nakatingin din sa kaniya ng deretso.

Napatango si Miss Menezes.

"She's right Hon. So what do you think?" Baling nito kay Mr. Alcantara.

Ngumiti ito sa dalaga at hinaplos ang mga braso nito.

" It's up to you baby, if you're satisfied with thier offer, it's ok to me as long as it's make you happy."Saad nito at masuyong ngumiti sa dalaga.

At for the second time, I feel pain again. Just f*ck it! what's happening to me. Do I know them?

"Thank you for coming Miss Villaques, I think it's all settled." Nakangiting saad nito at saka isa, isa ng pinirmahan ang mga papeles.

Matapos niyang mapimahan ang mga dokomento, we decide to separate ways.

Pinauwi ko na rin si Cindy, para makapag ready din siya bukas sa presentation namin for our investors.

Bago ako tumawag kay mang Rey para magpasundo dumaan muna ako sa restroom para makapag retouch at makapag bawas narin.

Masyado kasi akong na tensed kanina.

Laking gulat ko ng pagkalabas na pagka labas ko ng restroom ay bumungad sa'kin si Mr. Alcantara.

Pero agad naman akong nakabawi at nagpatuloy sa paglalakad. Halos mapatalon ako ng maramdaman ko ang pagdaloy ng tila kuryente mula sa braso ko papunta sa puson at puso ko.

It his touch... bakit ganun... do we have a past? para akong mabaaliw sa nararamdaman ko.. wala na akong maintindihan.

"When did you change your name? Huh Sandra David... Alcantara." He said with a husky voice on the last name.

Mapatigil ako sa narinig ko. It's so familiar. The name, his name also his voice. It's all familiar...

Maya-maya pa ay may mga larawang nag f-flashback sa isip ko. Wala ang makilala dahil lahat ay malabo at blurred. At kasabay nito ang pagkirot ng sintido ko.

Napahawak ako sa sintido ko at kahit nanginginig ay iwinaksi ko ang kamay niya mula sa braso ko at nagsalita.

"Please, can you leave me alone? Meeting is already over. If you have another concern you can call my assistant or me to inform your concern. But now I'm really have to--"

But before i finished my sentence everything went black.And before my senses is gone I heard his voice calling me Sandra again...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Thank you for reading and supporting my stories ❤️