Umuwi ako na hindi na muli pa nakausap si Bry. Umuwi ako na hinahanap siya pero hindi na muli ito nagpakita pa.Nang nasa biyahe pa lang ay tinawagan ko na ang mga kaibigan ko para yayain mag-inom. Kaya doon ako dumiretso sa bar ni Cassian dahil doon nila ako hihintayin.Simula rin nang araw na 'yon ay hindi ko na muna kinontak pa si Lili dahil magulo pa ang isip ko. Iniisip ko rin kung itutuloy ko pa ba ang panliligaw dito gayong napatunayan kong mahal ko pa rin si Bry. Kahit pa sabihin na wala kaming pag-asa ni Bry, ayoko naman maging unfair kay Lili.Wala akong kagana-gana simula nang umalis ako sa resort na 'yon. Malinaw naman na ayaw niyang sumugal para sa 'kin. Malinaw naman na kaya niyang magsakripisyo para sa kapatid niya."What happened? Mukha kang nalugi sa business ah!" Rio said.Walang gana akong umupo sa couch at kumuha ng alak. Lahat sila ay nakatingin lamang sa 'kin. Pagkatapos ko tumungga sa alak ay napasandal ako sa couch at tinignan isa-isa ang mga kaibigan ko.Mabut
Brylin PovPlanado ko na ang lahat. Magiging secretary ako ng isang lalaking womanizer na CEO ng isang company. Ang lalaking sumira sa buhay ng kambal ko. Ang lalaking dahilan kung bakit hindi na makausap nang maayos ang kapatid ko. Ang lalaking nag-alis ng kinabukasan ng kambal ko.Bago pa man ito tuluyan mawala sa sarili, ipinangako ko sa kaniya na babalikan ko ang lalaking gumawa no'n sa kaniya. At sisiguraduhin kong hulog na hulog na ito sa 'kin bago iwang luhaan.Pero...nagbago ang lahat...Nang may kakaiba akong nararamdaman sa araw-araw na magkasama kami. Sa araw-araw na may nangyayari sa 'min, akala ko pure s*x lang ang lahat sa 'min. Naramdaman ko na lamang na nahuhulog na ako sa lalaking sabi ko noon na never kong mamahalin.Pinigilan ko... Isinawalang bahala ko ang nararamdaman ko at pilit na isinisiksik sa utak na mapapagaya ako sa kapatid ko kapag nagkataon. Sa bawat araw na may mangyayari sa 'min, iniisip ko na wala lamang ang lahat. Iniisip ko na ang lalaking katalik ko
"Hey... How are you feeling?" tanong sa akin ng isang lalaki pagmulat ko ng aking mga mata.Hindi ako sumagot, nakatingin lamang ako sa kaniya.Sino ba siya? Tsaka... Nasaan ba ako?"Wait here... I'll call the doctor." Mabilis itong lumabas ng kuwarto.Doctor? Nasa hospital ako?Dumating ito habang kausap ang isang doctor. Kung ano-ano ang tinignan sa 'kin at tinanong pero wala akong masagot.Ang tanging naintindihan ko na lamang ay amnesia... My amnesia raw ako...Paano nangyari?Ilang araw akong hindi alam kung paano kumilos habang nasa hospital at kasama ang hindi ko kilalang lalaki. Ni sarili ko ay hindi ko kilala. Parang ang hirap na basta na lamang magtiwala kung pati sarili ko ay hindi ko kilala.Nang medyo nakakabawi na ako nang lakas ay tumayo ako at lumapit sa bintana. Ang lalaking kasama ko ay nagpaalam na may bibilhin. Paghawi ko ng kurtina ay bahagya pa akong nasilaw sa liwanag na galing sa araw. Doon bumungad sa 'kin ang magandang tanawin na mula sa dagat.Hospital malap
Gaya ng gusto ni Bruce, after one month ay pumunta na kami ng ibang bansa, sa Canada. We stayed there until Kiz turn three years old. Sa three years namin sa Canada, ang pinaiinom niya sa 'kin na gamot ay hindi ko na muli ininom dahil nananawa na ako. But after that, palagi akong nananaginip. Isang lalaki na hindi ko makita ang mukha, isang lalaki na palaging bukambibig ay Bry.Sino ang lalaki? Tsaka sinong Bry?Nasagot ang tanong kong iyon nang umuwi kami sa Pilipinas. Gusto raw ni Kiz sa beach, naisip naman ni Bruce ang resort na pagmamay-ari ng kaniyang Tito sa Laguna kaya roon kami nagpunta.That day, I heard the voice of that guy in my dreams. He call me Bry. Kaboses niya ang lalaki sa panaginip ko. Tinitigan ko itong mabuti pero hindi ko matandaan kung kilala ko ba siya.Nakita ko muli ang lalaki kinabukasan sa isang kubo na may mga kasama, may kasama rin itong mga babae na tingin ko ay mga girlfriend nila. Binalewala ko naman ito, pati na rin ang prisensya ng lalaki. Pero isang
Izaac PovSimula no'ng araw na umalis ako sa resort na 'yon, nawalan na ako ng gana. Kahit nakausap ko na si Lili at naging ayos naman kami, pakiramdam ko may kulang pa rin.Isang linggo na akong hindi napasok sa office, nagagalit na si Mommy pero dinahilan ko na lamang na masama ang pakiramdam ko. Tinatawagan din ako ng mga kaibigan ko para makipag-night out, pero hindi rin ako sumasama. Ewan! Nawalan na ako ng gana sa lahat.Gusto ko na lamang mag-isa, gusto ko na lamang nakakulong sa condo ko at walang kausap. Sa tuwing may nabisita sa 'kin ay pinapaalis ko rin agad.Tumunog ang buzz ng aking unit habang ako 'y nakahilata sa aking sofa at nakatitig lamang sa aking kisame. Hindi ko ito pinansin dahil sigurado akong isa lamang ito sa mga kaibigan ko. Pero hindi tumitigil ang nagdodoor bell kaya inis akong umupo."Who the f*ck is that again this time?! Sh*t!"Galit na galit akong pumunta sa pinto. Salubong ang aking mga kilay at inihanda na ang sarili sa pagsigaw para palayasin ang na
I don't know when and how all of this happened. What I know is, I am craving for her presence. I wanna smell her scents everyday.There's a beast inside me that wants to come out everytime I saw her. Bakit? Bakit s'ya? Ang daming nagdaang babae sa 'kin. And that was just a game and past time. Isang gabi lamang at iba na ulit kinabukasan.But this time is different. All I want is her and only her everyday and every night. Akala ko ang matikman s'ya ng isang beses ay okay na. Pero nagkamali ako, dahil ang isang gabi ay naulit pa nang naulit. At tila ayoko nang tigilan pa s'ya. I want her to be mine over and over again. I want all of her.I want her to be mine, alone.I wanna be serious to her this time.But, how? If she didn't want a serious relationship with me. Takot lamang ba s'yang masaktan dahil sa mga nakaraan ko? O wala talaga sa bokabularyo n'ya ang magseryoso kagaya ng gusto ko noon?Pero bakit naman kung kailan seryoso na ako at gusto na ng settlement, doon pa sa babaeng k
"Dad, Mom. Why do I need to work? I'm not yet ready," I said. Because my parents want me to handle and take over the company."When will you get ready, Kurt?!" My Dad exclaimed. "And I don't care if you're ready or not. Company natin 'yon, Kurt! Kaya sa ayaw at sa gusto mo, magtatrabaho ka! Tama na ang pagwawaldas ng pera, Kurt. Learn how to earn and how to spend money in a right way.""But, mom, wala pa akong alam sa pagpapatakbo ng company." "No worry, son, we're still in the company. We can guide you," my mom answered."Pero-""No but, Kurt! Stop that childish act of yours!" and with that, they leaved me without choice."Bullsh*t!" galit kong sabi pagkaalis ng mga parents ko sa aking condo. "Bakit ba kailangan pa na magtrabaho rin ako?! Akala mo naman ikahihirap namin 'yon. F*ck!" Kinuha ko ang aking cellphone at dinial ang number ng tropa ko. [What's up, f*cker!] Bungad na sagot ng kaibigan ko sa kabilang linya."Hey! Rio, let's drink. Where's the other?"[Aba! Bakit sa 'kin m
Warning❗R-18This chapter are not suitable for young readers!Read at your own Risk❗_______________________Gaya ng dati, kapag tinamaan na kami sa aming iniinom ay naghahanap kami ng mate-take out sa bar na ito."Oh... I have my target," nakangising ani ni Rio habang nakatingin sa malayo."Me too..." sabi rin ni Gavriel.Mabilis talaga ang mga mata nila pagdating sa babaeng target nila sa isang gabi. Yes, we just want a one night stand. We don't commit, we're enjoying ourselves by hooking up with random girls."Kayo?" mayabang na tanong sa amin ni Rio."Sige na, mauna na kayo. H'wag n'yo kami alalahanin dito," pagtataboy ko sa dalawang ugok."A'right! Gonna go! Our flavor of the night are waiting," ani Gavriel."Don't forget the helmet!" Paalala sa kanila ni Cassian na may nakalingkis na babae."Dude, our soldier is always protected. Don't yah worry!" saad ni Rio bago naglakad palapit sa babae."Paano ba 'yan? Una na rin kami, okay lang kayo rito?" tanong ni Cassian sa 'min ni Criu
Izaac PovSimula no'ng araw na umalis ako sa resort na 'yon, nawalan na ako ng gana. Kahit nakausap ko na si Lili at naging ayos naman kami, pakiramdam ko may kulang pa rin.Isang linggo na akong hindi napasok sa office, nagagalit na si Mommy pero dinahilan ko na lamang na masama ang pakiramdam ko. Tinatawagan din ako ng mga kaibigan ko para makipag-night out, pero hindi rin ako sumasama. Ewan! Nawalan na ako ng gana sa lahat.Gusto ko na lamang mag-isa, gusto ko na lamang nakakulong sa condo ko at walang kausap. Sa tuwing may nabisita sa 'kin ay pinapaalis ko rin agad.Tumunog ang buzz ng aking unit habang ako 'y nakahilata sa aking sofa at nakatitig lamang sa aking kisame. Hindi ko ito pinansin dahil sigurado akong isa lamang ito sa mga kaibigan ko. Pero hindi tumitigil ang nagdodoor bell kaya inis akong umupo."Who the f*ck is that again this time?! Sh*t!"Galit na galit akong pumunta sa pinto. Salubong ang aking mga kilay at inihanda na ang sarili sa pagsigaw para palayasin ang na
Gaya ng gusto ni Bruce, after one month ay pumunta na kami ng ibang bansa, sa Canada. We stayed there until Kiz turn three years old. Sa three years namin sa Canada, ang pinaiinom niya sa 'kin na gamot ay hindi ko na muli ininom dahil nananawa na ako. But after that, palagi akong nananaginip. Isang lalaki na hindi ko makita ang mukha, isang lalaki na palaging bukambibig ay Bry.Sino ang lalaki? Tsaka sinong Bry?Nasagot ang tanong kong iyon nang umuwi kami sa Pilipinas. Gusto raw ni Kiz sa beach, naisip naman ni Bruce ang resort na pagmamay-ari ng kaniyang Tito sa Laguna kaya roon kami nagpunta.That day, I heard the voice of that guy in my dreams. He call me Bry. Kaboses niya ang lalaki sa panaginip ko. Tinitigan ko itong mabuti pero hindi ko matandaan kung kilala ko ba siya.Nakita ko muli ang lalaki kinabukasan sa isang kubo na may mga kasama, may kasama rin itong mga babae na tingin ko ay mga girlfriend nila. Binalewala ko naman ito, pati na rin ang prisensya ng lalaki. Pero isang
"Hey... How are you feeling?" tanong sa akin ng isang lalaki pagmulat ko ng aking mga mata.Hindi ako sumagot, nakatingin lamang ako sa kaniya.Sino ba siya? Tsaka... Nasaan ba ako?"Wait here... I'll call the doctor." Mabilis itong lumabas ng kuwarto.Doctor? Nasa hospital ako?Dumating ito habang kausap ang isang doctor. Kung ano-ano ang tinignan sa 'kin at tinanong pero wala akong masagot.Ang tanging naintindihan ko na lamang ay amnesia... My amnesia raw ako...Paano nangyari?Ilang araw akong hindi alam kung paano kumilos habang nasa hospital at kasama ang hindi ko kilalang lalaki. Ni sarili ko ay hindi ko kilala. Parang ang hirap na basta na lamang magtiwala kung pati sarili ko ay hindi ko kilala.Nang medyo nakakabawi na ako nang lakas ay tumayo ako at lumapit sa bintana. Ang lalaking kasama ko ay nagpaalam na may bibilhin. Paghawi ko ng kurtina ay bahagya pa akong nasilaw sa liwanag na galing sa araw. Doon bumungad sa 'kin ang magandang tanawin na mula sa dagat.Hospital malap
Brylin PovPlanado ko na ang lahat. Magiging secretary ako ng isang lalaking womanizer na CEO ng isang company. Ang lalaking sumira sa buhay ng kambal ko. Ang lalaking dahilan kung bakit hindi na makausap nang maayos ang kapatid ko. Ang lalaking nag-alis ng kinabukasan ng kambal ko.Bago pa man ito tuluyan mawala sa sarili, ipinangako ko sa kaniya na babalikan ko ang lalaking gumawa no'n sa kaniya. At sisiguraduhin kong hulog na hulog na ito sa 'kin bago iwang luhaan.Pero...nagbago ang lahat...Nang may kakaiba akong nararamdaman sa araw-araw na magkasama kami. Sa araw-araw na may nangyayari sa 'min, akala ko pure s*x lang ang lahat sa 'min. Naramdaman ko na lamang na nahuhulog na ako sa lalaking sabi ko noon na never kong mamahalin.Pinigilan ko... Isinawalang bahala ko ang nararamdaman ko at pilit na isinisiksik sa utak na mapapagaya ako sa kapatid ko kapag nagkataon. Sa bawat araw na may mangyayari sa 'min, iniisip ko na wala lamang ang lahat. Iniisip ko na ang lalaking katalik ko
Umuwi ako na hindi na muli pa nakausap si Bry. Umuwi ako na hinahanap siya pero hindi na muli ito nagpakita pa.Nang nasa biyahe pa lang ay tinawagan ko na ang mga kaibigan ko para yayain mag-inom. Kaya doon ako dumiretso sa bar ni Cassian dahil doon nila ako hihintayin.Simula rin nang araw na 'yon ay hindi ko na muna kinontak pa si Lili dahil magulo pa ang isip ko. Iniisip ko rin kung itutuloy ko pa ba ang panliligaw dito gayong napatunayan kong mahal ko pa rin si Bry. Kahit pa sabihin na wala kaming pag-asa ni Bry, ayoko naman maging unfair kay Lili.Wala akong kagana-gana simula nang umalis ako sa resort na 'yon. Malinaw naman na ayaw niyang sumugal para sa 'kin. Malinaw naman na kaya niyang magsakripisyo para sa kapatid niya."What happened? Mukha kang nalugi sa business ah!" Rio said.Walang gana akong umupo sa couch at kumuha ng alak. Lahat sila ay nakatingin lamang sa 'kin. Pagkatapos ko tumungga sa alak ay napasandal ako sa couch at tinignan isa-isa ang mga kaibigan ko.Mabut
"I'm sorry, I lost everything about you for three years... Sir..."Nagpaulit-ulit pa ito sa aking pandinig bago ko naintindihan. Nanlalaki ang aking mga mata habang siya ay nakangiti ngunit may mga luhang pumapatak."B-bry...""Ilang araw na kitang nakikita sa panaginip ko, pero buong akala ko sa panaginip lang nangyari ang lahat ng 'yon. Totoo pala, may nangyayari sa 'tin noon at secretary mo 'ko. I'm sorry—"Agad ko itong niyakap nang mahigpit."Shh... Ang mahalaga naalala mo na ako, I'm okay now." Yumakap ito pabalik sa 'kin kaya napapikit ako."Pero..."Tinignan ko ito nang nagtataka dahil sa pero niya."Why?""Ano bang mababago kung maalala kita? May karelasyon na ako, at may nililigawan kana. Wala rin namang tayo noon three years ago."Hindi ako nakapagsalita.Ano nga ba ang mababago? Oo bumalik na ang alaala niya, pero wala naman siyang dapat balikan. Dahil hindi naman naging kami noon bago siya mawala. Para saan nga ba 'to?Bakit ko nga ba ginagawa 'to?"Izaac..." Tawag nito s
⚠︎WARNING R18⚠︎Ilang araw ko na siyang pinapanood sa malayo, ilang araw na rin na nandito lamang ako sa resort. Madalas ko itong makita na may hawak na batang lalaki. Hindi ko gaano makita ang mukha dahil malayo.Hanggang friday na lang ako rito, so, I decided to talk to her again. Tonight, Wednesday while her husband is not yet here.Nakita ko itong mabagal na naglalakad habang may kausap sa phone. Malamang, 'yong asawa na naman niya ang kausap. Tss. Naiinis talaga ako kapag nakikita kong kausap niya ang lalaking 'yon.Nang makita kong papalapit ito sa room ko, ay agad akong nagtago sa pinto at sumilip lamang sa bintana. Mukhang madadaanan nito ang kuwarto kung nasaan ako, mapapadali ang pagkausap ko rito.Bago pa man ito sumapit sa tapat ng kuwarto ko ay natapos na ang usapan nila, kaya naman nakaisip ako nang gagawin.Hinila ko ito papasok sa loob ng kuwarto ko na ikinasigaw nito dahil sa gulat. Kaya agad kong tinakpan ang bibig nito. I pinned her at the back of the door while my
Kanina pa ako hindi mapakali, kumakain kami ngayon ng tanghalian dito sa kubo. Last day na ngayon at mamayang gabi ang planong pag-uwi. Pero wala pa akong plano...Paano ko sasabihin 'to kay Lili? Sa mga kaibigan ko ayos lang, kaya lang, hindi ko alam kung paano sasabihin kay Lili. Na hindi ako makakasabay pag-uwi. Na mga kaibigan ko ang maghahatid sa kan'ya. Anong isasagot ko kapag tinanong ako kung bakit? Tss.Napansin naman ng mga kaibigan ko ang pagiging balisa ko. Lalo na ni Crius at Cassian kaya nagkatinginan kaming lima. Sa tingin na lamang kami naguusap-usap. Sana lamang ay nasa seryosong pag-iisip itong si Gav at Rio. Tumikhim si Crius, napaayos naman kami ng upo ng mga kaibigan ko."Kurt, ako na maghahatid kay Lili mamaya. Hindi ba may kikitain kang client malapit dito?" Sabi ni Crius kaya sinakyan ko naman."Oo e, okay lang ba Lili?" Tanong ko sa katabi."Ha? O-Oo naman. Trabaho ata 'yan e. Bakit hindi?" para naman akong nabunutan ng tinik dahil sa bilis nitong pakiusapan.
"Who are you?"Three words, one question, made me stunned for a moment.Bakit? Paano? Anong nangyari? Ang daming tanong pero hindi ko magawang magsalita. Hindi ko ma-process sa utak ko ang kaniyang tanong.Who am I? Is she really hates me that much for her to pretend that we're strangers? She still hate me because I loved her?"Hey? I asked you, who are you?" she asked again that made me blink my eyes.Akmang magsasalita na ako nang bigla itong ngumiti ng maganda mula sa tao sa likuran ko. Ngiti na tatlong taon ko ng hindi nakikita, ngiti na madalas kong makita sa kaniya noon."Babe!" Tawag nito mula sa likuran ko na nagpatigil lalo sa 'kin.Babe?Tumakbo ito at nilampasan ako. Parang bumagal ang takbo ng oras sa paglampas nito sa 'kin. Naamoy ko pa ang bango nito, ramdam ko pa ang pagdampi ng kaniyang balikat sa balikat ko. 'Yon pa rin ang pabango niya, 'yon pa rin ang amoy niya...Unti-unti akong humarap kung nasaan sila nang tinawag niyang babe. Naabutan ko pa ang paghalik nila sa