"You still got the nerve to say thank you after my daughter got the fucking assassination from your pawn?!" Maxwell is an old man, a single dad to be exact. Alexus peeled off the smile and turned serious, "You decided to fight me, Max. You know what it means to fight me, don't you?" He's a lot colder now. He slid his hand in his pocket while tiptoeing his feet in the surface. "Kahit na, hindi mo dapat tinarget ang anak ko! You should've bent your frustration directly to me!" Napapahawak sa kaniyang tenga si Alexus dahil sa nangangati ang earlobe niya sa kaka-sigaw ni Maxwell. "That's not how I play, Maxwell. Tiyaka hindi naman yata pinatay ng pawn ko ang anak mo, kaya magpasalamat ka nalang at ma-appreciate ko pa." Kalmado niyang turan tiyaka tumingin sa malayong daan. Nasa gilid siya ng daan, malapit lang sa hotel. Sumakay siya sa limousine kanina at nagpapababa lang sa malapitan matapos nilang mag-usap. "You will pay for this, Alexus-" Pilyong napapatawa si Alexus, 'yung tipon
Alexus was stunned to see Mia lying on the slippery road, but wasn't adamant to carry her and brought her to the nearest hospital. Her head was oozing with fresh blood that awakened his fear. As they were waiting outside the operating room, Alexus couldn't contain himself to calm down. He's too worried and scared with what happened. Although, he didn't blame Iuhence for bumping her accidentally. Despite that, he was grateful that he bumped her. Because if he didn't, they wouldn't be able to find her. Retracting her posture of Mia from earlier, gusot-gusot at nagkapunit-punit ang damit nito. Naka-paa pa ito at walang suot na tsinelas. Napaka-dumi ng binti, paa at mga braso. 'Yung buhok ay gulong-gulo na. Halos hindi na niya itow mamukhaan, kung hindi lang sa mukha nito na nababalot ng pawis ay hindi niya ito makilala. "Bro, pasensya na talaga. Kasalanan ko." Ilang beses ng humihingi ng pasensya sa kaniya si Iuhence. Mukhang nagui-guilty talaga ito, kahit na sinabi niyang ayus lang
"Ma'am, isa po akong pilipino na naka-destino dito sa Paris. Para mas madali niyo pong maintindihan ay tatagalogin ko nalang din kayo. Maaari niyo po bang i-kwento sa'min ang nangyari bago nangyaring lokohan at nauwi sa kidnapping at pagkawala niyo ng iilang araw?" Tanong ng police na kakarating lang sa kuwarto ni Mia. Alas kuwatro na ng hapon at nagsi-alisan na rin ang mga kaibigan ni Alexus dahil kinakailangan pa ng mga ito ng maayos na pahinga. While, Alexus is with her. Taking care of her personally. "Opo." Napalunok muna si Mia bago inalala ang mga nangyari. Sinabi niya sa police ang mga detalye na ako hiningi nito. Na wala siyang kaalam-alam na lolokihin pala siya at ikukulong ng ilang araw. Kasama na rin 'yung babae at ang tao na kausap nito, pati na rin ang mga humahabol sa kaniya. Napapatango ang pulis at may inilabas na litrato. "Siya ba, Ma'am?" Kapagkuwa'y pinakita sa kaniya. Nang makita ang mukha ng babae ay agad siyang nakakaramdam ng inis at galit para dito. Paano ni
Sa dalawang araw na inilagi ni Mia sa hospital ay hindi naman siya gano'ng naburo, napapansin niya kasi na hindi madalas na ring umaalis si Alexus kaya't nilibang niya nalang ang sarili sa panonood ng lakorn drama. May subtitles naman kaya't naintindihan niya pero 'yung mata niya baba dito angat doon, buti hindi pa natutuliro ang mga mata niya at naaliw pa siya sa kakapanood ng romance na drama na pinaresan niya ng pag-kain ng grapes at sliced na mga prutas which is gawa ni Alexus bago umalis. Nakakapagtataka nga lang kasi simula kahapon ay hindi na bumabalik ang mga kaibigan nito sa hospital upang dalawin siya. Though, hindi naman siya nag-aalala dahil malabong masaktan ang mga 'yun. Isa pa, napag-alaman niya rin na naka-confine si Chance sa katabing silid, kaya nang matapos ang pinapanood niya ay bumaba siya sa bed niya at lumabas. Total ay wala na siyang dextrose at benda na dapat inda-in or akay-akayin. "Gago! Ang panget ng disenyo niyo, gumagawa ba kayo ng Disney house, ha?" H
When Alexus noticed her shuddering shoulders, he didn't hesitate to approach her. Gather her in his arms as she lets her cry. "Shh... It's fine now, wife. You're safe, you made it back, okay?" He said in a daring voice. Mia wasn't cautious at that time and let herself hug him tightly, she didn't talk and let herself cry about her worries. Kahit siguro sinong tao ay matu-trauma kapag nasa kalagayan niya noon. Ang panginginig ng katawan niya ay hindi maampat as he tried his best to console her. "That will not happen again, you have me, I will protect you." Kahit nga si Alexus ay hindi mapigilan na makaramdam ng galit sa tuwing naaalala niya kung paano niloko ng babaeng si Irish ang asawa niya at talagang malakas din talaga ang loob nito na gamitin ang pangalan niya para madala ang asawa niya. Irish Collins might be in jail right now, but Zamora isn't. He's still under interrogation, but Alexus won't just sit back and watch him loiter around outside bars. He'll make sure that Zamora wi
(September, 03, year xxxx) MIANauna akong sumakay sa kotse habang si Alexus naman ay isinilid pa ang mga bags namin sa car trunk. Hindi naman nagtagal ay umikot siya at pumasok sa driver's seat. "May alam ka ng pwede natin mapag-hike-an?" Dito sa Paris ay tag-lamig na. Malapit na rin kasi ang pasko. Unlike sa Pinas, kahit bear months na ay mainit pa rin. Nanunog ng balat. "We'll go to Luberon villages in the main city, France. We'll drive for two hours in order to reach the peck." Nalula ako sa habaan ng drive, kawawa naman itong mister ko kung tu-tulogan ko lang di'ba? "If you want to take a nap, just take a nap. I'll take care of the trip." Sinasabi ko na nga ba at sasabihin niya 'yan. "Ayoko matulog. Ang unfair naman no'n kung dalawang oras kang magda-drive tapos ako sitting-pretty lang?" Lol, nakaka-pikon kaya ang wala kang ambag. Nakaka-umay din ang magdamagang magkulong sa bahay kung wala ka rin namang ginagawa. "Mag-usap nalang tayo para hindi ka ma-buro. How about that?"
{September 04, xxxx}As they reached the village, Mia and Alexus chose to stay overnight. They left early in the morning by car this time. "Papaano nakarating ang kotse mo doon? Iniwan naman natin 'yun sa baba kahapon, hindi ba?" Gulat pa rin si Mia nang makita niya ang kotse nito kanina sa mismong parking space ng village. "I asked the staff back there to bring the car up to the village, para hindi na tayo babalik sa dinadaanan natin. You're tired and you have to rest before indulging with the other activities." Makahulogan nitong sambit. Nagkibit-balikat naman si Mia sapagkat may point naman si Alexus, may patag na daan naman kasi, pero dahil adventure ang habol nila kahapon ay sa masukal sila na daan dumaan.Alas singko pa lang ng umaga ay nagba-byahe na sila. "Try natin ulit sa Pinas mag-hiking, parang maganda din do'n eh." Masayang-masaya niyang hiling. Naalala niya kahapon, matapos ng mahabaan na pag-adventure nila ay para siyang nanalo sa lotto dahil sa napaka-gaan na pakiram
{September, 05, xxxx}Kinabukasan ay maaga ulit nagising si Mia. Maaga siyang naligo at nagluto, at habang hinihintay si Alexus na magising ay lumabas siya sa cabin nila na may dalang kape. Nagpunta siya sa may dalampasigan, may iilan namang tao na maagang nagtatampisaw sa dagat kasama ang nobyo, nobya o hindi kaya asawa. Naaaliw siyang tumingin-tingin. White sand ang dagat, tiyaka may iilang colorful flags sa dapit. Ngayon lang din niya napansin ang nga bangka na naka-park sa dagat. Sumisimsim siya sa kape habang walang humpay ang malamig na hangin sa paghampas sa kaniyang balat. Tamang-tama at mainit ang iniinom niya. May suot naman siyang jacket at naka-pajama pa naman siya. "Hi, Miss. Good morning!" Napa-angat ng tingin si Mia sa isang amerikano na binata. Asul na maihahalintulad sa dagat ang kulay ng mga mata nito. Matipuno din ang pangangatawan at may anim na abs. Matangkad din at masyadong maputi! Kinilabutan naman siya sa kaputi-an nito. Buti nga't hindi niya napagkamalan