Sumapit ang gabi at hindi pa rin nakauwi si Alexus. Kanina pa itong tanghali umalis at hindi magawang maikalma ni Mia ang kaniyang sarili dahil hindi man lang ito nag text. Hindi naman kasi ganito si Alexus, parati itong nagpa-paalam sa kaniya kung late o maaga itong uuwi. Pero ngayon ay wala man lang siyang natanggap na kahit ano. Sinubokan ni Mia na umusog, nasa gilid lang naman ng kama niya ang wheelchair na hindi pa nagagamit dahil sa parati siyang binubuhat ni Alexus kung saan man sila magtutungo. Just as she was about to lift herself towards the wheelchair, bumukas ang pintuan ng kanilang silid at iniluwa no'n si Alexus na mukhang wala sa tamang huwisyo. Nakabukas ang long sleeve polo nito at nakatupi ang manggas patungo sa siko. Magulo ang buhok at gusot-gusot ang damit. "Alexus, anong nangyari sa'yo?" Pati siya ay nagulat dahil sa nangangamoy alak ito. Napatakip siya sa kaniyang ilong. "Uminom ka ba?" Nilingon siya ni Alexus at ang uri ng tingin nito ay nakakatakot. Kagaya
MIAHindi ko maiwasan ang makaramdam ng kaunting hiya, kasi sino ba naman ako? Ang po-pogi ng madla! Tiyaka iba-iba ang lahi. May foreigners, may Espanyol, Koreano, Japanese, Chinese, hayy ewan! Sinabi ko nga noon na hindi ako fan ng mga guwapo, pero sa mga nakita ko ngayon, kasama pa ang three month hubby ko, parang tinutunaw nila 'yung aspects ko towards sa mga lalake. Pati si George na in-insulto ko noon ay parang nahiya ang pagkatao ko. Bakit ko nga ba nasabi ang bagay na 'yun, kung kagaya siya ng mga narito na napapaliguan ng ka-guwapohan? Tapos 'yung mga ngiti nila, ala-colgate. Pantay pa ang mga ngipin at magaganda ang mga hubog ng kanilang labi. 'Yung mga mukha nila ay parang magkakapreho na. Kung hindi sa kulay, at sa mga mata o kaya mga ilong at buhok. Baka mapagkamalan ko na silang magkakapatid. "Chess pieces, I would like to introduce my wife. She's Mia Borromeo-Monteiro." Gusto kong ngumiwi sa paraan ng pagpapakilala ni Alexus sa'kin. Kung maka-asawa ay pang lifetime
Unang dinala ng mga kaibigan ni Alexus si Mia sa Eiffel tower, kagaya ng mga ginagawa ng mga turista ay inikot-ikot nila ang park. Kumuha ng maraming litrato. Naghahabulan at nagtatawanan. Mia is like a princess of seventeen men surrounded by her. Hindi lang 'yun, they treated her like a princess. "Hey, Mia. Gusto mo ng ice cream?" Tanong ni Reden. Napalingon si Mia sa iba, "Kapag gusto nila, gusto ko rin." Hindi pa naman siya gano'n ka unfair para hindi isipin ang iba nilang kasama. At ang iba ay sumang-ayon naman kaagad. Ang mukha ni Reden ay parang pinagsakluban ng lupa dahil sa dami pa naman nila. "Libre ni Reden! Grab na ang grasya!" "We want ice cream too, buddy!" -Leon"Vanilla ice cream for me!" -IanPati si Phoenix na hindi fan ng ice cream ay napapataas ng kamay at sinabing, "May magnum ba dito? Para sulit naman ang libre." Humalukipkip din pagkatapos. Basta libre ang pag-uusapan ay magbo-boluntaryo kaagad silang lahat dahil minsan lang naman sa kanila ang manlilibre. Pa
"You still got the nerve to say thank you after my daughter got the fucking assassination from your pawn?!" Maxwell is an old man, a single dad to be exact. Alexus peeled off the smile and turned serious, "You decided to fight me, Max. You know what it means to fight me, don't you?" He's a lot colder now. He slid his hand in his pocket while tiptoeing his feet in the surface. "Kahit na, hindi mo dapat tinarget ang anak ko! You should've bent your frustration directly to me!" Napapahawak sa kaniyang tenga si Alexus dahil sa nangangati ang earlobe niya sa kaka-sigaw ni Maxwell. "That's not how I play, Maxwell. Tiyaka hindi naman yata pinatay ng pawn ko ang anak mo, kaya magpasalamat ka nalang at ma-appreciate ko pa." Kalmado niyang turan tiyaka tumingin sa malayong daan. Nasa gilid siya ng daan, malapit lang sa hotel. Sumakay siya sa limousine kanina at nagpapababa lang sa malapitan matapos nilang mag-usap. "You will pay for this, Alexus-" Pilyong napapatawa si Alexus, 'yung tipon
Alexus was stunned to see Mia lying on the slippery road, but wasn't adamant to carry her and brought her to the nearest hospital. Her head was oozing with fresh blood that awakened his fear. As they were waiting outside the operating room, Alexus couldn't contain himself to calm down. He's too worried and scared with what happened. Although, he didn't blame Iuhence for bumping her accidentally. Despite that, he was grateful that he bumped her. Because if he didn't, they wouldn't be able to find her. Retracting her posture of Mia from earlier, gusot-gusot at nagkapunit-punit ang damit nito. Naka-paa pa ito at walang suot na tsinelas. Napaka-dumi ng binti, paa at mga braso. 'Yung buhok ay gulong-gulo na. Halos hindi na niya itow mamukhaan, kung hindi lang sa mukha nito na nababalot ng pawis ay hindi niya ito makilala. "Bro, pasensya na talaga. Kasalanan ko." Ilang beses ng humihingi ng pasensya sa kaniya si Iuhence. Mukhang nagui-guilty talaga ito, kahit na sinabi niyang ayus lang
"Ma'am, isa po akong pilipino na naka-destino dito sa Paris. Para mas madali niyo pong maintindihan ay tatagalogin ko nalang din kayo. Maaari niyo po bang i-kwento sa'min ang nangyari bago nangyaring lokohan at nauwi sa kidnapping at pagkawala niyo ng iilang araw?" Tanong ng police na kakarating lang sa kuwarto ni Mia. Alas kuwatro na ng hapon at nagsi-alisan na rin ang mga kaibigan ni Alexus dahil kinakailangan pa ng mga ito ng maayos na pahinga. While, Alexus is with her. Taking care of her personally. "Opo." Napalunok muna si Mia bago inalala ang mga nangyari. Sinabi niya sa police ang mga detalye na ako hiningi nito. Na wala siyang kaalam-alam na lolokihin pala siya at ikukulong ng ilang araw. Kasama na rin 'yung babae at ang tao na kausap nito, pati na rin ang mga humahabol sa kaniya. Napapatango ang pulis at may inilabas na litrato. "Siya ba, Ma'am?" Kapagkuwa'y pinakita sa kaniya. Nang makita ang mukha ng babae ay agad siyang nakakaramdam ng inis at galit para dito. Paano ni
Sa dalawang araw na inilagi ni Mia sa hospital ay hindi naman siya gano'ng naburo, napapansin niya kasi na hindi madalas na ring umaalis si Alexus kaya't nilibang niya nalang ang sarili sa panonood ng lakorn drama. May subtitles naman kaya't naintindihan niya pero 'yung mata niya baba dito angat doon, buti hindi pa natutuliro ang mga mata niya at naaliw pa siya sa kakapanood ng romance na drama na pinaresan niya ng pag-kain ng grapes at sliced na mga prutas which is gawa ni Alexus bago umalis. Nakakapagtataka nga lang kasi simula kahapon ay hindi na bumabalik ang mga kaibigan nito sa hospital upang dalawin siya. Though, hindi naman siya nag-aalala dahil malabong masaktan ang mga 'yun. Isa pa, napag-alaman niya rin na naka-confine si Chance sa katabing silid, kaya nang matapos ang pinapanood niya ay bumaba siya sa bed niya at lumabas. Total ay wala na siyang dextrose at benda na dapat inda-in or akay-akayin. "Gago! Ang panget ng disenyo niyo, gumagawa ba kayo ng Disney house, ha?" H
When Alexus noticed her shuddering shoulders, he didn't hesitate to approach her. Gather her in his arms as she lets her cry. "Shh... It's fine now, wife. You're safe, you made it back, okay?" He said in a daring voice. Mia wasn't cautious at that time and let herself hug him tightly, she didn't talk and let herself cry about her worries. Kahit siguro sinong tao ay matu-trauma kapag nasa kalagayan niya noon. Ang panginginig ng katawan niya ay hindi maampat as he tried his best to console her. "That will not happen again, you have me, I will protect you." Kahit nga si Alexus ay hindi mapigilan na makaramdam ng galit sa tuwing naaalala niya kung paano niloko ng babaeng si Irish ang asawa niya at talagang malakas din talaga ang loob nito na gamitin ang pangalan niya para madala ang asawa niya. Irish Collins might be in jail right now, but Zamora isn't. He's still under interrogation, but Alexus won't just sit back and watch him loiter around outside bars. He'll make sure that Zamora wi
MIATwo years has already passed by... Today, my twins will turn to two years old. Everyone is busy preparing for our mini celebration, which is exclusive only for us family relatives. My mom, and my dad are here with us. Bumyahe pa talaga sila mula Sicily para maka-attend. Actually, galing kami doon last month. But we decided to go home this month dahil nga birthday ng mga anak namin. Isa pa, I'm 7 months pregnant with our third baby. And we will be naming this cute baby girl, Czaria Mixus. As I am watching Catherine and Monique busy on the decorations, I'm caressing my bulky stomach. "How about this set-up, ate?" Tawag sa'kin ni Catherine. Kaka-baba lang niya sa maiksi na hagdan na kaniyang pinatungan para magsabit ng series balloons. She looks tired but her smile said she's not. "Maganda, Cath. Gusto ko ang naisip mong decoration." komplimento ko sa kaniya. Patakbo naman siyang lumapit sa'kin. "Talaga? Magaling ako?" Cath has changed so much. She was once a hard-headed wom
"E-Ethel? B-Bakit... P-Papaanong buhay ka?" Nangangatal na tanong ni Harron nang siya'y magkamalay. Nakaupo si Ethel sa isang magarang couch sa magarang silid ng kaniyang secret base. Nasa likod niya naman si Hermes, nakatayo at matiim na nakatingin sa nakakatanda niyang kapatid na si Harron. "It's been a long time, brother." Kalmado ngunit may kaakibat na disgusto sa boses ni Hermes. "Hermes," naging madilim ang mukha ni Harron nang makita ang kapatid. "You fvcking bastard!" Pagmura niya agad dito, nang sunod-sunod na pumasok sa kaniyang isipan ang mga bagay na inagaw nito na dapate sa kaniya. "You are the reason why I am miserable! You ruined everything I worked on. You despicable ugly sh't! Untie me!" Tumayo si Ethel at nilapitan si Harron. She graced the path like a queen. Which Harron should fear. Huminto siya sa harapan nito at malakas itong pinatawan ng mag kambal na sampal sa mukha. "You're fussing like a fvcking dog. Do you know that?" Diretsyahan niyang sabi dito, ang ba
SA kalagitnaan ng madaling araw, nagising si Mia nang siya'y makaramdam ng pagkasakit sa puson. Naiihi siya. Ayaw nga niya sanang bumangon, sapagkat gusto pa niyang matulog, lalo pa't pagod na pagod ang kaniyang katawan. Animo'y binugbog ng dos por dos, mula ulo hanggang paa. Nanlalagkit ang mga mata na siya'y napabangon, pero siya'y napadilat na lamang nang maramdaman ang isang matigas na bagay ang nakapirming nakapulupot sa kaniyang tiyan. Nagtaka pa siya nang makita kung kaninong braso ito, pero nang matagpuan ang may-ari ng brasong 'yun, ay napapangiti na lamang siya. She brought her hand up to his head and caressed his hair lightly. Brushing it with the use of her fingers. "Hmmm..." He moved when he felt her touch, eventually embracing her tightly. She noticed that she's already dressed and not naked, most especially, nasa kama na sila at mukhang binuhat siya nito papunta sa penthouse nito. Matapos kasi ng nangyari sa kanila, hindi niya pansin na nakatulog na pala siya. P
(Warning: Explicit Scenes Ahead)Mia pushed her head back as she could feel the tingling sensation of her husband's tongue down to her chin, jaw and her neck. Licking every single inch.She can't help closing her eyes while biting her lips together. Naramdaman niya rin 'yung kakaibang daloy ng kuryente sa buong sistema niya. Nanginig siya dahilw sa init na pinatamasa sa kaniya ng asawa."Love..." She moaned in a deep and breathless tone. "Ohh..."Alexus l'cked her neck accountable to his desire before nibbling her skin like a vampire that svcks out blood from humans. It left love marks which mostly surrounding her neck. "I missed doing this to you, love..." He said while he's busy svck'ng, l'cking and n'bbling up to his heart content. "Ahh!" Mia gasp in shock, when Alexus destroyed her tops nefariously. Impatience can be read in his face, as his eyes that screamed burning desire for her were too hot which can no longer accept rejection. The veins from his arm up to his neck are prot
Three months later... In these three months, it was filled with monotonous and joyous wedding preparations. Nag e-enjoy si Mia sa proseso. Alexus was also a good participant. He did not let his wife take care of it alone. From choosing the best wedding churches in the Philippines, to choosing a good reception area, food tasting, cake options and on the make of wedding invitations were decided by the two of them. Masaya, dahil nagpapalitan sila ng likes and opinions towards their dream wedding. And now, they are in a well-known wedding gown boutique of Michelle Cinco. "Huwag ka na kaya pumasok, Mister?" She has asked her husband countless times already. Alexus held her hand after opening the car's door of the passenger's seat for her. "I'm not changing my mind, wife. Kung may dapat mang mauna na makita kang nakasuot ng wedding gown, it should be me." Napangiwi si Mia, talagang ayaw talaga nitong magpa-awat. "Hindi ka ba nag-aalala?" He closed the door and frowned at his wife, "
"Talaga po bang plano lang ang lahat ng 'yon dati, Ma?" tila hindi pa rin makapaniwala na tanong ni Mia sa ina niya. Nangingiti namang sumagot si Miranda sa anak, "Yes, dear. Everything was just a plan. Why? Are you still doubting the appearance of your father here?" Napanguso si Mia, at medyo pinalubo pa niya ang kaniyang pisngi. Kapagkuwan ay marahan siyang napapatango, nahihiya niya ring nilingon ang kaniyang Tatang. "Masyado kasing nakakagulat ang nangyari ngayong araw, nabigla ako." Lumundag naman ang tawa ni Mario, "Hahaha! Naintindihan kita, Inday. Napaghinalaan mo nga akong patay na umahon sa hukay, worst is pinaghalaan mo pa akong impostor." Napahalakhak din si Miranda matapos kumain ng cake, "Hahaha! She must've been wary with people who used to be using her face, Oliver." Namilog naman ang mga mata ni Mia nang makarinig ng isang pamilyar at kakaibang pangalan. "Who is Oliver, Ma?" kahit na may hinala na siya at kasalukuyang nakatitig sa Tatang niya ay nagtanong pa rin
MIA Para akong nasamid sa aking kinatatayuan, hindi makagalaw at hindi rin magawang ikurap ang mga mata dahil sa nag-uunahang pagkakagulat na aking nararamdaman ngayon. Namalik-mata lang ba ako? Si Tatang Mario, nakikita ko ngayon? No no no, siguro nanaginip lang ako ng gising! Napaka-imposible namang bumangon sa hukay ang patay. "Inday," dinig kong pagtawag niya. Humigpit ang kapit ko sa anak ko, takot na baka hindi ko na lang mamamalayan na mabitawan ko siya pag nagkataon. Laglag ang aking panga nang para bang naging barina sa aking tenga ang simpleng pag tawag niya sa'kin. There's no way na si Tatang 'to. Hindi siya ganito ka pogi at desente. Oo, baka kamukha lang niya. Tapos siya 'yung taong gusto akong linlangin. Napalunok ako ng mariin, pagkatapos ay mabilis na nilingon at hinatak ang asawa ko papunta sa bahay namin. "Wife, sandali. Why are you in a hurry?" tanong ng asawa ko sa'kin. Hindi ko siya nilingon at dire-diretso lang sa bahay. "Aren't you going to say somethin
"Let's have a month of vacation in Cebu, wife." Mia's attention were held back due to surprising offer that her husband has said. Mabilis siyang napalingon dito at ang gulat sa kaniyang mukha ay nanatili as she asked him for confirmation. Hindi lang niya basta na-miss ang Cebu, kundi sobrang na-mimiss. After all, kahit bali-baliktarin ang mundo, she grew up there and it became her homeland when she was still a baby. Royalty man siya or someone noble, pero hindi pa rin mababago ng kahit na sino man ang pagiging cebuana niya. It doesn't matter kung wala sa dugo. Basta she's a cebuana. "Seryoso ka? Paano ang trabaho mo?" nakaramdam naman siya ng kaunting pagka-lungkot dahil hindi niya naman pwedeng baliwalain ang reputasyon at responsibildad ng kaniyang asawa. May trabaho kasi ito na dapat atupagin. Unlike dati, kasama pa nila ang mga magulang niya at kapag may lakad silang dalawa, meron ang mga ito para pumalit. Pero ngayon, hindi na nila basta-basta magagawa iyon dahil no'ng nakara
Mia was surprised and in dazed when she heard her husband greeting her a very unfamiliar greetings to her? Ano ba kasi ang okasyon at bakit biglang may anniversary? Kaya ba naganap ang ganitong sorpresang ganap dahil sa tinatawag na anniversary?Lumarawan sa kaniyang mukha kung gaano siya nagulat at nagtataka sa asawa niya. Napansin naman ni Alexus ang pagtataka ng kaniyang asawa, tiningnan lang din nito ang boquet na ibinibigay niya. And before his wife could ask, inunahan na niya ito by expressing the words he wants her to hear. "It's been a year since the day you stepped into my life and caused havoc both in my mind and heart. You were my hired wife and I met you with a dark purpose. All my life, I never undertstand how love feels, and if it's not because of you, I would never understand and experienced how wonderful it is to be in love with such a woman like you." Mia was touched to hear it from her husband, dahil hindi niya naman inaasahan na maaalala pa nito ang una nilang tag