Chapter 3

THIRD POV

SOFIA

Pagdating ko sa dulo iniliko ko ang sasakyan at pinarada sa gilid ng kalsada. I took my phone, turned it on and dialed my boyfriend's number.

Isang ring lang ay kaagad itong sumagot.

I smirked. "Hello... Christian?"

"Yes baby, any update?" sabi niya sa kabilang linya.

"Your plan went well."

"Good. Did you get it?"

"Yes, the IT send it all in my phone. Will give it to you later--"

"Why later and not now?" inis na tanong niya sa akin.

"I need to be ready 'cause I have a date tonight."

"Date...? What date and with whom?!"

"Mr. Del Carpio invited me for a dinner date."

He cursed. "That's not part of the plan Sofia!"

I sighed. "I know but... he bite with my bait. He believed something happened between us. And I think I can dig and find more info about his family and their weakness through him. You can use those to blackmail his father and use his company to deliver those drugs and weapon to all the customers without any obstacles."

Hindi siya umimik sa sinabi ko. Hanggang sa umabot na ng ilang minuto hindi pa rin siya nagsalita. Tiningnan ko ang screen ng phone ko kung binabaan niya na ba ako ng tawag pero nandun pa rin siya.

"Chris--"

He cleared his throat. "How does that happen Sofia?"

"I called Misha last night after he passed out in a bar. I put the blood she gave me in the mattress... you know, a little bit act and props then boom, he gave in. He thought he was my first lover. Isn't it brilliant?"

He laughed. "Damn... Sofia. I never thought you could ever think that. You're a tricky bitch baby." sabi niya then we both laugh. "I never expected that Jeff Marco Del Carpio was an easy target unlike his Dad."

"He just captivated with my charm. And guess what...?" pambibitin ko pa.

"What is it? Tell me."

"He wanted me to be his girl, in fact he wanted to court me." nakangiti ko pang sabi sa kanya na para bang magkaharap kaming dalawa.

He released a pissed groaned. "Damn it Sofia!" asik niya sa akin. "Did you let him..?"

"Of course..." napatigil ako ng pagmumurahin niya ako sa kabilang linya. "Listen Christian... it's just part of our plan--"

"Our plan or your plan? You did it too far and never mention anything about it to me. Did you like him?" galit na tanong niya sa akin.

"Hell NO!" mabilis kong sagot kaagad sa kanya. "I love you... only you Christian, you know that. I just did it for you." sabi ko pero base sa naririnig kong malulutong na mura sa kabilang linya mukhang hindi siya kombinsido sa sinabi ko. "His friends was with him last night so I did the plan B and here it is... it works."

He cursed once more. "Whatever... will talk later. Bye." sabi niya sabay patay ng tawag.

Malalim akong napabuntong-hininga sabay bato ng cellphone sa back seat ng sasakyan.

Lahat na lang na pagpapakitang gilas na ginawa ko para ma-impress siya sa akin wala pa ring kwenta sa kanya. Hindi ma-appreciate ang lahat ng effort ko. Ang lamig niya... mas malamig pa sa bangkay! Nakakapanggigil! Para ako itong tangang namamalimos ng atensyon niya pero lampas-lampasan ang tingin niya sa likuran ko. Hindi niya ako makita. Minsan napapaisip ako kung mahal niya ba talaga ako or ano? Ilang taon na kami sa lintik na relasyon na ito pero pakiramdam ko parang wala siyang plano sa akin, parang ginagamit lang ako para maisakatuparan ang lahat ng lintik na illegal na negosyo ng grupo nila.

Malakas kong hinampas ng braso ang manibela sa subrang inis na nararamdaman ko sa kanya saka pinaharurot ang kotse palayo sa lugar na iyon. Bumalik ako sa aking Condo.

***

MARCO

"Where have you been last night, bigla na lang kayo nawala?" kaagad na tanong sa akin ni Wayne habang naglalakad ito papasok sa loob ng opisina ko.

Nagulat pa ako ng bigla iyon bumukas at siya ang iniluwa niyon.

I smirked. "Akala ko ba uuwi ka na ng Pilipinas ngayon? Bakit nandito ka pa? Alam ba 'to ni Tita Vangie?"

Tinawanan niya ako saka umupo sa edge ng harapan ng mesa ko. "Kasama mo 'yong hot na chikababes?"

Napabuntong-hininga ako ng hindi siya kumagat sa tanong ko sa kanya. Tumayo ako at naglakad papunta sa glass wall ng opisina, dumungaw sa labas ng building. "I'm courting her and... I think she's the one for me."

He laughed even more at what I said. "Seriously..? Liligawan mo siya?" nakakalukong tanong niya pa sa akin.

Sinamaan ko siya ng tingin. Honestly, kahit ako naguguluhan din sa desisyon ko pero ang hirap kumontra kapag puso na ang tumibok at gumawa ng pasya.

Like... DAMN.. I don't believed in LOVE but... look I am now!

Kinakabahan ako at nate-tense sa dinner date namin mamaya. Lahat first time ang mga nangyayari ngayon sa akin kaya para akong tangang nakatulala sa kawalan at 'di alam kung ano ang dapat kong gawin.

I don't even know how to court a girl!

"Ano ba kasing ginagawa mo dito?" naiinis kong tanong sa kanya.

"Just want to check on--"

"Pwede ba... hindi mo ako madadala sa mga palusot mo." sabad ko agad sa kanya na ikinatawa niya.

He sighed. "It's about Ms. Sullivan. Kung sakaling hanapin niya ako sabihin mo busy at hindi mo alam kung nasaan ako." sabi niya sabay hakbang palabas ng opisina.

Nakakunot-noong sinundan ko siyang tingin. "Bakit ka naman niya hahanapin sa akin aber?

Tumigil siya sa paghakbang saka nilingon ako. "She knows you're my cousin kaya malamang kukulitin ka no'n. Pinapauna ko na para ready ka." nakangisi niya pang sabi sa akin.

I released a pissed groaned. "Bakit ba hindi ninyo prangkahin ang mga 'yon ng 'di umasa? Pareho kayo ni Miguel mga pa-fall. Baka karmahin kayo sa mga pinanggagagawa n'yong 'yan at kayo naman ang maghabol."

Pinagtawanan niya ako. Tiningnan ko siya ng masama ngunit hindi man lang siya tinablan.

Mga berdugo ang mga h*******k! Dinadamay pa ako!

"That's not gonna happen dude. Hindi pa pinapanganak ang babaeng nakalaan para sa akin."

"Yeah, whatever." kibit-balikat na sabi ko sa kanya saka bumalik sa aking mesa. Dinampot ko ang cellphone at sumabay sa kanya palabas ng opisina.

"Seryoso ka ba talaga diyan sa babaeng bago mo lang na kakilala?" tanong niya habang mariin akong tinititigan.

"Yes." walang paligoy-ligoy na sagot ko sa kanya. "I never felt this way before. Honestly, this is strange to me but I am very sure with it."

"Well, best luck then." sabi niya sabay tapik sa aking balikat. "I'm just one call away for your wedding."

"Thanks bro. Have a safe trip." sabi ko bago siya pumasok ng elevator.

Pagkaalis niya dumeritso ako ng Penthouse para maligo at magbihis. Pagkatapos muli akong lumabas at dumeritso sa kinapaparadahan kong kotse para sunduin si Sofia. Ngunit kaagad din akong natigilan ng maramdaman kong parang may nakamasid sa akin. Iginala ko ang aking paningin. Nangunot ang noo ko ang matanawan ko ang isang lalaking naka-black hood 'di kalayuan na masamang nakatingin sa akin sabay talikod. Bigla itong naglaho sa dilim.

Who is he?

Nagtataka ko pang tanong sa aking sarili. Ang tanda ko wala naman akong nakaaway na tao. But looking at his bloodshot eyes staring at me intently I felt like I did something wrong to him... which is I don't know kung ano. Hindi ko siya nakilala dahil nakatakip ang kanyang buong mukha, mata lang ang nakalitaw.

Biglang nagrigudon ang aking puso sa biglang kabang naramdaman ko. Nagtataka pa ring pumasok ako sa aking kotse saka ito ini-start at pinasibad palayo sa lugar na iyon.

Ilang minuto lang ang tinagal ng byahe ko bago ako nakarating sa Condo tower ni Sofia. Nawala lahat ang agam-agam sa puso ko ng matanawan ko siyang palabas ng glass door ng building wearing a sexy yellow fitted dress. She looks glamorous and almost took my breath away. Kay lapad ng kanyang ngiti pagkakita sa akin. Kaagad akong bumaba at pinagbuksan siya ng pinto sa kabila ng kotse. Ngunit kaagad din siyang natigilan at gulat na gulat pa akong tiningnan matapos makita ang nakalagay sa front seat na uupuan niya sa loob.

"Go on, that's yours." nakangiting sabi ko sa kanya.

"Sure ka, sa a-akin 'to?" hindi makapaniwalang napahawak pa siya ng dalawang kamay sa kanyang dibdib habang nagpapalipat-lipat ang tingin sa akin at sa bouquet na nasa loob ng kotse. Animo'y first time makatanggap ng ganun.

Naiiling na nilapitan ko siya. Kinuha ko ang bouquet sa loob saka inabot sa kanya. "A bouquet of red rose to a beautiful lady I've ever seen in my life."

Nagpalinga-linga pa muna siya sa paligid na ikinakunot ng noo ko saka ako nakangiting tiningnan at kinuha ang bulaklak sa aking kamay. "Thank you JM. Hindi ko in-expect na bibigyan mo ako ng ganito." sabi niya sabay pasok sa loob ng kotse.

Sinarado ko ang pinto. Nagtatakang napalinga din ako sa paligid habang umiikot sa kabila ng kotse pero wala naman akong kakaibang nakita. Naupo ako sa driver seat. Kaagad ko itong in-start at nilisan ang lugar.

Nasa kasagsagan na kami ng byahe ng lingunin ko siyang busy sa kakaamoy sa bulaklak na binigay ko sa kanya.

"First time mo lang ba mabigyan ng ganyan?" tanong ko sa kanya.

Nakangiting nilingon niya ako. "No but this one is very beautiful. Lalo na galing pa sayo... to the most handsome and gentleman I've ever met in my entire life."

I chuckled. "Hindi ko akalain na marunong ka din pala mambola."

Tumawa siya. "Mas lalong hindi ko alam ang salitang 'yan, Mr. Del Carpio." sabi niya na ikinatawa naming dalawa.

Pinarada ko sa gilid ng kalsada sa harap ng isa sa famous Restaurant dito sa New York ang kotse saka mabilis na tinanggal ang aking seat belt. Then abruptly grab her nape and kissed her passionately. Saglit lang siya natigilan sa ginawa ko't kaagad din tumugon. Hindi ko na napigilan pa ang sarili kong palalimin pa ang paghalik sa kanya ng malasahan ko ang tamis at lambot ng kanyang mga labi. I tilted my head and slid my tongue inside her mouth while my other hand roaming her body. She moaned when I gently squeezed her mounds.

We stopped and gasped for air. We were both panting while staring each other. I can see the fire in her eyes. Lumipat pa ang kanyang nagniningning na mga mata sa aking nakaawang na mga labi then sexily bit her lower lip.

Damn... temptress!

I groaned in frustrations saka lumayo sa kanya. "Stop seducing me Sofia, baka sa ibang lugar kita dalhin at hindi dinner date ang mangyari sa atin."

"Who cares... maybe I like the idea too."

Marahas ko siyang nilingon at tinitigan ng mariin. Hanggang sa naipilig ko ang aking ulo ng makita ko ang uri ng ngisi niya sa akin. Hindi ko alam kung sinusubukan niya lang ba ako or gusto niya talaga.

Mabilis kong binuksan ang pinto ng kotse saka umikot sa kabila, pinagbuksan ka siya ng pinto. Hindi pa rin nawala ang pilyang ngisi sa kanyang mga labi habang malagkit na pinapasadahan ako ng tingin.

Umiiling na tinawanan ko na lang siya. I held the back of her waist saka iginiya papasok ng Restaurant. Kaagad naman kami in-assist ng waitress at binigyan ng dalawang menu when we settled in our table.

Makalipas ng ilang minuto muli itong bumalik dala ang inumin namin. "May I take your order Sir, Ma'am?" tanong nito.

Kaagad naman kaming um-order ng pagkain. Pagkatapos maisulat ng waitress ang lahat ng order namin ay muli itong umalis. Kaagad kong binalingan si Sofia na ngayon ay namumutla na para bang nakakita ng multo. Sinundan ko ang direction ng tinitingnan niya sa labas. Wala naman akong nakitang tao kaya lalo akong nagtaka sa kanya.

"Sofia?" napapitlag pa siya ng abutin ko ang kanyang kamay na nakapatong sa ibabaw ng mesa. "What's wrong?" tanong ko habang nagpapalipat-lipat ang tingin sa kanya at sa tinitingnan niya sa labas.

"Ahm... w-wala." sabi niya sabay simsim sa kanyang baso. "N-Nothing wrong." alanganing ngiti na sabi niya sa akin.

"Are you sure? You look so scared."

"Scared?" bahaw siyang tumawa. "I-I'm not..." tanggi niya pa.

Nagkibit-balikat na lang ako. "So, tell me about yourself Sofia?" pag-iiba ko ng usapan.

She chuckled. "What is this, an interview?"

Ngumisi ako. "Well, sort of..."

"You seems like very interested about me."

"Yes I do. I told you already, I want to know more about you."

Natigilan siya at matagal akong tinitigan. I stared back at her intently. Hanggang sa hindi niya na makayanan pa ang paraan ng titig ko sa kanya. Kaagad siyang umiwas ng tingin. Napangiti ako.

"There's really not much to know about me."

"You stayed in a high end Condo."

"My Dad brought it for me as a gift when I finished college with flying color. I'm a medical technologist." sabi niya.

Bigla kaming natahimik ng dumating ang inorder naming pagkain. Pero hindi ko siya nilulubayan ng tingin habang isa-isang nilalagay ng waitress ang pagkain sa ibabaw ng mesa. Hanggang sa makaalis na ang waitress ay nakatitig pa rin ako sa kanya. Lalo akong naaaliw sa itsura niya ng mangamatis ang mukha niya at 'di na mapakali pa sa kanyang kinauupuan.

"Stop it JM." sikmat niya sa akin.

I laughed. "What?"

Pinanliitan niya ako ng kanyang mga mata. "Bakit ba ganyan ka makatitig? Naaasiwa ako." reklamo niya sa akin.

"Well, you look wonderful tonight my Sofia."

Napaubo siya sa sinabi ko. "Nakow, 'wag mo akong bulahin diyan. Gutom lang 'yan." sabi niya sabay baling sa kanyang pagkain.

Muli akong tumawa saka nagsimula na ring kumain. Nagtanong pa ako sa kanya ng kung ano-ano tungkol sa pamilya niya na kaagad niya naman sinasagot. Ilang oras din kami nanatili doon sa loob ng Restaurant bago ako nagbayad ng bills.

"Where else do you want to go?" tanong ko sa kanya habang naglalakad kami papunta sa kotse.

Nagulat pa ako ng matanawan ko muli ang lalaking naka-black hood na nakita ko kanina bago ko sinundo si Sofia. Mataman siyang nakatitig sa aming dalawa na para bang selos na selos at galit na galit. Kung anong dahilan hindi ko alam! Kahit nagtama na ang paningin naming dalawa hindi siya nagbawi. Bagkus nakipagsukatan din siya ng masamang titig sa akin. Muling binundol ng matinding kaba ang dibdib ko. Kakaibang kabang hindi ko mawari. Naliligalig ang buong pagkatao ko lalo na ng itaas niya ang kanyang kamay at umaktong parang babarilin ako.

Binalingan ko ang aking kasama ng tumalikod na ito. Ngunit lalong sumasal ang tibok ng puso ko ng makita ko ang itsura niya. Kung kanina sa loob ng Restaurant namumutla siya, ngayon mas dumuble ang pagkaputla niya at bahagya pang nanginginig ang kanyang katawan habang nakatulalang nakatitig pa rin sa direction kung saan ko nakita 'yong lalaking naka-hood.

"Sofia?" nag-aalalang hatak ko sa kanyang braso saka niyakap. "Gosh, you're trembling." sabi ko.

Kaagad ko siyang pinagbuksan ng pinto at pinapasok sa loob ng kotse. Nagmamadali akong umikot sa kabila at naupo sa driver seat. Ini-start ko kaagad ang kotse at pinasibad palayo sa lugar na iyon habang pasulyap-sulyap sa katabi kong hindi pa rin mapakali sa kanyang kinauupuan. I brought her to my penthouse.

"Where are we?" nagtatakang tanong niya sa akin habang iginagala ang paningin sa buong paligid.

"In my penthouse." sabi ko habang binubuksan ang pinto. "Come in."

Nakanganga at gilalas na pumasok siya sa loob. Animo'y first time niya makakita ng magarang lugar.

Napangisi ako sa aking naisip. Ni-lock ko ang pinto saka nilapitan siya. I hug her from behind. "Did you like it?" tanong ko sa kanya habang marahan na hinahalikan ang kanyang leeg.

"It looks so classy and luxurious!" bulalas niya.

I chuckled. "Kilala mo ba 'yong lalaki kanina sa labas ng Restaurant?"

"Ha?"

Naramdaman ko muli ang panginginig ng kanyang katawan sa tanong ko. Inikot ko siya at pinaharap sa akin.

"Bago kita sinundo kanina nakita ko na siya. Pangalawang beses na nakita ko siya kanina. And it seems like... you know him too."

"I-I've seen him kanina habang sine-serve ng waitress ang pagkain. Then paglabas natin ng Restaurant nakita ko siya ulit. Parang galit na galit siya na iwan. It's my first time seeing a man like that in my entire life. Simula lang ng makilala kita." nanginginig na sabi niya sa akin.

"F*ck! Who is he then?" naguguluhan na tanong ko sa kanya. "Ngayon ko lang din nakita ang lalaking 'yon simula ng makilala kita. Wala din naman akong maalalang nakaaway."

"I-I don't know." natatakot na tiningnan niya ako.

Naawa ako sa itsura niya. Kaagad ko siyang niyakap. "No worry, you'll be safe with me Sofia. Hinding-hindi ko hahayaang may mangyaring masama sayo." sabi ko saka hinatak siya sa braso.

Pinaupo ko siya sa sofa saka naglakad papunta sa kusina.

"Where are you going?"

Nilingon ko siya. "Gonna get you some water." sabi ko sabay talikod.

"No--wait." pigil niya sa akin. Tiningnan ko siya. "Uhm... maybe you had wine or anything?"

"You wanna drink alcohol instead?" nagtatakang tanong ko pa sa kanya.

Tumango siya. Nagkibit balikat na lang ako saka tumungo sa aking minibar.