I'll try to update uli mamaya pero busy na ang lahat dahil malapit na mag-new year ~ happy new year, readers!
Chapter 2“ZEPHYR,” tawag ni Leila sa asawa. Napabaling sa kanya ang lalaki at maging ang kasamang babae ni Zephyr ay napatingin din kay Leila. Hindi naman pinansin ni Leila ang babae at nasa isip niya, kailangan niyang ipakita na hindi siya apektado sa presensya nito. “Why are you still awake?” tanong nito kay Leila. “A-Ah, ano kasi… hinihintay kita para sabay tayong kumain,” maliit ang boses niya nang sabihin iyon at nagulat naman si Zephyr. Dumaan ang kung anong emosyon sa mga mata nito at sa huli, bumuntong hininga ito. “Mauna ka na. I already ate with Sienna.”Nabura ang munting ngiti sa mukha ni Leila at siya ngayon ang napatingin sa babaeng kasama ng asawa. Pinipigil niyang tumikwas ang kilay at matarayan ang babae. “Anong ginagawa niya rito?” tanong niya at humalukipkip. Hindi na si Zephyr ang nagsalita kundi ang Sienna na kasama ng lalaki. “You didn't know that I live here?”Nagsalubong ang kilay niya. Paanong nakatira ang babaeng ito rito eh ngayon lang niya ito nakita
Chapter 3MAAGANG gumising si Leila para mag-prepare ng pagkain na dadalhin para kay Zephyr. Yeah, yeah, she knew that Zephyr kinda broke her heart last night. Pero nakapag-isip isip si Leila at binigyan ng dahilan kung bakit ganoon si Zephyr. Sino bang gustong i-announce sa ibang tao na kasal ito sa kanya? Lalo kung napipilitan lang si Zephyr na pakasalan siya? She understands his reasons so now, she's not hurt. Pinangako niyang makukuha niya rin ang loob ni Zephyr at magiging masaya silang dalawa. Hindi agad siya susuko dahil eto na siya, oh. Asawa na niya ito tulad ng matagal na niyang kahilingan. Nakangiting nga-prepare si Leila ng pagkain at nang matapos siya, agad niyang inayos iyon at nilagay sa thermal bag para hindi kaagad lumamig ang baon. Nag-ayos din si Leila para makapasok. Ngayong narito si Zephyr, hindi niya kailangan kumilos na parang katulong dahil nangangamba ang matandang iyon na mahuli kaya hindi siya sinusubukan ngayon. Isa rin iyon kaya masaya si Leila. Zephy
Chapter 4GUTOM NA GUTOM si Leila pero wala siyang gana kumain. Ewan niya ba pero kahit kumukulo na ang tiyan niya, hindi niya magawang utusan ang mga paa na maglakad patungo sa cafeteria para bumili ng pagkain. Masama ang loob niya. Kanino? Kay Zephyr. Siguro hindi naman kalabisan na magtampo siya, hindi ba? Hinanda niyang pagkain iyon kay Zephyr; naroon din ang parte ng lunch niya dahil hindi niya pa nakuha sa bag. Pagkatapos, kahit naitapon na iyong mga pagkain, hindi man lang nagalit si Zephyr sa babaeng iyon? Nang bumalik sa alaala niya iyon, napasinghot si Leila para pigilan ang tutulong luha sa mga mata. Sabagay, paanong magagalit si Zephyr sa babaeng iyon kung walang halaga para dito ang niluto niya? Walang importansya kaya nagkibit balikat lang ito sa ginawa ng Sienna na iyon. Maybe he's thinking of buying lunch for himself, he disregarded the lunch she cooked. Samantalang siya rito, nagugutom na. Napakagat labi si Leila at palihim na hinugot ang wallet. There's only one
Chapter 5 MAY ALINLANGAN na tumawa si Leila para pagtakpan ang kabang nararamdaman. Napahawak din siya sa gilid ng noo at bahagya siyang napapiksi noong lumapat ang kamay sa pasa dahil kumirot iyon. Mas lalo namang dumilim ang ekspresyon ni Don Eduardo sa nakitang aksyon ni Leila at mas lalo itong nakumbinse na namamaltrato si Leila sa bahay ng asawa. “Tell me, Leila, who hurt you? I won't make them so unscathed. Was it your husband? Tell me and I'm going to make him pay.”Umiling si Leila. “Lo, hindi po. Hindi ako sinasaktan ni Zephyr. Paano niya ako masasaktan kung madalang lang siyang umuwi sa bahay…”Bago pa maisip ni Leila ang sinabi, nasabi na niya ang gawain ni Zephyr. Napatakip siya ng bibig at kulang na lang ay tuktukan ang sarili. ‘Shît ka, Leila! Ano 'yang sinasabi mo?’“He's leaving you alone in that house? Ano ba 'yang napangasawa mo, walang pakialam sa 'yo? Pero, Leila, hindi mo ako malilibang. Sino ang nanakit sa 'yo? Ipaliwanag mo 'yang pasa mo. You're not leaving m
Chapter 6“ZEPHYR, tell me, nasaan ang chowder soup?”Sumulyap si Sienna at siniguro nitong naririnig ng pababa pa lang na si Leila ang mga sinasabi nito. Hindi naman aware si Zephyr sa tumatakbo sa isip ni Sienna. He's also wasn't aware that Leila is descending from the stairs. “I gave that to Leila. I cooked that for h—”Nakababa na si Leila at may pilit na ngiti sa mukha niya noong humarap sa dalawa. “H-Hindi mo naman sinabi na para sa kanya iyong pagkain, Zephyr. Hindi ko sana kinain.”Nagsalubong ang kilay ni Zephyr at kunot noong tumingin sa kanya. “No, it's not—”“Sige, magluluto na ako ng sarili kong pagkain.”Tumalikod si Leila para hindi na makita ni Zephyr na masama ang ekspresyon niya. Baka hindi niya mapigilang umiyak at sabihin pa nito na masyado siyang sensitive. Pero kasi, akala niya talaga niluto iyon ni Zephyr para sa kanya. Ganado pa naman siyang kumain kagabi ngunit hindi pala para iyon sa kanya kundi para sa Sienna na ito. Mas nasaktan pa siya noong malaman niy
Chapter 7LEILA was brought to Zephyr's study room. Binitiwan siya nito nang makapasok sila sa loob. Nag-lock si Zephyr ng pinto bago siya hinarap. “Tell me, did they do something to you?”Napaangat ng tingin si Leila sa tanong ni Zephyr. Bakit naman nito naisipang itanong iyon? Nakakahalata na ba ito? Sa totoo lang, gusto niyang sabihin ang lahat ng ginawa ng Manang Gina na iyon sa kanya pero tinimbang niya ang sitwasyon. Kung magsasabi agad siya na walang pruweba, baka siya pa ang mabaliktad. Leila could see that Zephyr is pretty close to Sienna. Tita naman ng babaeng iyon si Manang Gina at baka mamaya, sandali lang 'tong kabutihang loob ni Zephyr sa kanya. Baka sa susunod, ito pa ang makiusap sa kanya na pakisamahan sila nang mabuti at mauuwi sa wala ang lahat. Ang gagawin ni Leila, susubukan niya muna si Zephyr. Kung sure na siyang pwede niyang sabihin ang lahat dito, iyon ang gagawin niya. Mahal niya si Zephyr pero wala siyang tiwala rito. Alam niya kasing ayaw sa kanya ng la
Chapter 8“BÎTCH, WHAT did you say?!” Nanlaki ang mga mata ni Sienna at kulang na lang ay saktan nito si Leila, nasa isip lang nito na naroon si Zephyr. “I'm putting you in your right place. Akala mo hindi ko nakikita ang mga tingin mo kay Zephyr? You like my husband? News flash, I'm his wife. Kaya kahit anong sinasabi mo sa akin, ako ang legal na asawa. Ikaw, isang babae lang na nangangarap na makuha siya. But sorry girl, he's mine.”Halos umusok ang ilong ni Sienna at naikuyom nito ang mga kamay. Sienna thought that Leila is a pushover just like what her aunt said. But she didn't know she could speak like this! “Alam ba ni Zephyr ang ganyan mong ugali?”Mas lalong lumawak ang ngisi ni Leila. Zephyr had seen the worst of her. Mabait bait na nga siya ngayon, siguro kaya kahit paano ay maganda na rin ang turing ni Zephyr sa kanya. But she's a former queen bee. Ang pinakaayaw niya sa lahat ay ang doble karang pagkatao. Sigurado siyang puro 'kabaitan' lang ang pinakikita nito kay Zephy
Chapter 9PABILING-BILING sa ibabaw ng kama si Leila at hindi pa rin siya makatulog. Pumapasok sa isip niya ang kaugnayan ni Sienna kay Zephyr. Oo nga't sinabi na niya sa sarili na hindi na niya pagtutuonan ng pansin si Sienna dahil isa lang naman 'tong babaeng may gusto kay Zephyr. Pero hindi pala ganoon kadali iyon. Lalo't narito ang babae sa bahay nila; nakatira kasama nila. Malapit ito kay Zephyr at pamangkin pa ng babaeng nagpalaki kay Zephyr. Paanong hindi siya mag-iisip tungkol dito? Isa pa, kababata pala ito ni Zephyr. Maybe the rumors about them were true after all. Kung hindi siya pumasok sa eksena, baka ito ang naging asawa ni Zephyr. May sabi-sabi na girlfriend ito ni Zephyr bago ito pumunta ng ibang bansa, hindi ba? Hindi sigurado si Leila kung may katotohanan ba iyon pero sa isipin na naging kasintahan nga ito ni Zephyr at ngayon ay kasama pa nila sa bahay, mabigat iyon sa loob ni Leila. Parang siya ang lumalabas na third wheel, ano? Kinagat ni Leila ang pang ibabang
Nang marinig ni Chester ang iyak ng ina niya, mas lalo siyang nagwala. Tinulak niya ito at sumigaw, “Bakit ka umiiyak?! Sino nagsabing wala na akong silbi?! Tumawag ka ng mga babae! Patutunayan ko sa inyong lahat na hindi ako inutil! Hahaha! Hindi ako inutil!”Halos matumba ang ina sa pagkakatulak. Pagkatayo niya, di na siya muling umiyak. Alam niyang mas lalo lang magagalit si Chester.Mayamaya, napansin ni Chester si Paris na nagtatago sa likod ng mga tao at ayaw lumapit.Bigla siyang sumigaw. “Paris! Lumapit ka rito! Bilis!”Nang marinig ang pangalan niya, halos manginig si Paris… Parang demonyo si Chester! Lahat ng lumapit sa kanya, parang kinakain ng buo!Pero wala siyang magawa… Andami ng matatandang miyembro ng pamilya Beltran sa paligid. Kahit kunwari lang, kailangan niyang lumapit.Kaya pinisil niya ang sarili niya nang malakas para lumabas ang luha, at lumapit sa kama habang umiiyak: “Bakit ganito ang nangyari… Bakit ganito… Master Chester, masakit ba…?”Pero imbes na maawa,
Chapter 68ISANG bungkos ng mga gulay na mukhang walang lasa ang nakahain sa tanghalian. Pagkakita pa lang ni Chastain, parang sumakit agad ang tiyan niya at nawalan siya ng gana.Si Patricia naman, kalmado lang sa pagkain. Alam niya kasing ang may-ari ng karinderyang ito ay mahilig magdagdag ng tubig habang nagluluto at matipid sa mantika, kaya ang “ginisa” ay parang pinakuluan lang.Ganito rin talaga ang kain niya dahil iniisip pa rin niyang magpapayat, at sinabihan din siya ng doktor na iwasan ang matatabang at maaanghang na pagkain. Mas okay na raw ang mga masustansyang gulay.Pero si Chastain ay normal na tao! Paano naman siya gaganahang kumain ng ganitong luto na parang nilaga lang? Kaya dalawang subo lang ng kanin ang nakain niya, sumuko na agad.Nakita ni Patricia ang itsura niyang parang mamamatay na sa gutom, kaya napabuntong-hininga ito at itinuro ang kabinet sa kusina gamit ang kanyang kutsara. “Naalala ko may bote ng chili oil d'yan. Kung sobrang wala talagang lasa sa'yo,
Sa wakas, luminga-linga si Chastain at tumigil ang tingin niya kay Patricia. “Kahit na parang ordinaryo at hindi kapansin-pansin ka sa paningin ng iba, para sa ’kin isa kang interesting na tao. Kaya handa akong maglaan ng oras para maging kaibigan ka. Kung tutulong ka man sa’kin sa hinaharap, nasa ‘yo na ‘yon.”Medyo natulala si Patricia.Ang salitang “kaibigan” ay parang isang luho para sa kanya. Ang buong buhay niya dati ay punong-puno ng mga taong minamaliit siya at gustong yurakan ang pagkatao niya.Ngayon lang siya nagsimulang magkaroon ng mga totoong kaibigan. Pero hindi rin siya sigurado kung totoo bang mabait sila sa kanya, o ginagamit lang siya para sa pansariling interes.Pero si Chastain yata ang unang nagsabi na gusto siyang maging kaibigan.Habang tulala pa si Patricia, hinawakan ni Chastain ang braso ni Patrick at binuhat ito sa likod niya. “Patricia, wag mo nang gawing komplikado pa ang pag-iisip sa’kin. Oo, may ambisyon ako, pero hindi ibig sabihin gusto kong agawin an
Chapter 67NGUMITI si Chastain ng bahagya. "Wala akong pakialam kung anong gulo meron kayo ng pamilya Alejandro. Basta, wala kang karapatan dito. Kung aalis ka, umalis ka na agad para hindi ka nakakaabala. Habang wala si Daemon, ako ang magpoprotekta sa babaeng 'to."Napakagat ng labi si Carmina sa inis, tinitigan si Chastain nang masama, at sa huli, napasipa siya sa lupa: "Hindi ko kalilimutan 'to!"Pagkatapos, tumalikod siya at naglakad papunta sa kanyang Maybach...Ang dalawa niyang tauhan ay napabagsak na ni Chastain, hindi man lang nakaporma o nakapalag.Sa huli, umalis si Carmina na halos nakakahiya, iniwan ang alikabok habang papalayo ang Maybach. Nakatingin pa rin si Patricia sa direksyong nilisan nito, tila tulala pa rin.Kahit na hindi talaga kaaya-aya si Carmina, totoo pa rin ang mga sinabi niya. Para bang tinamaan si Patricia sa pinakasensitibong parte ng damdamin niya.Tama... parang naging pabigat na lang talaga siya kay Daemon...Habang nag-iisip pa siya, bigla siyang t
Tahimik lang si Patricia, kagat labi. Paano niya malalaman?“Dahil hindi mo alam kung nasaan ka, at hindi mo alam ang lugar mo!” Sobrang linaw at diin ng bawat salitang binitiwan ng babae, parang gusto siyang durugin sa salita pa lang!Pero hindi umiwas ng tingin si Patricia, kalmado siyang tumingin pabalik: “sa labindalawang taon ng buhay ko, sobra na akong naging mabait. Ngayon naman, gusto ko na lang piliin sarili ko, hindi ba pwede iyon?”SLAP! Isa pang sampal mula sa kabila! Lalong naging matalim ang mga mata ng babae. “Akala mo ba may karapatan kang magsalita ng ganyan sa harap ko?!”Na-off guard si Patricia at nasampal ulit. Nainis na siya bigla. Ang babaeng ‘to bigla na lang sumulpot na parang baliw tapos nanampal pa nang walang dahilan. Pero alam ni Patricia na malakas ang koneksyon ng babaeng ‘to kaya pinilit na lang niyang pigilan ang inis niya, “Hindi ko alam kung sino ka, at hindi ko rin alam kung anong nagawa ko sa’yo, pero pwede bang kahit konti lang, igalang mo naman
Chapter 66HALATANG nabigla ang doktor sa sinabi ni Daemon, pero mabilis din nitong inayos ang sarili, hinila ang kwelyo ng kanyang polo at kalmadong nagsalita, “Walang magiging problema. Pwede mo na siyang iuwi bukas para makapagpahinga. Iwasan lang ang mga bawal kainin at uminom ng gamot sa tamang oras.”Hindi na nagsalita pa si Daemon sa doktor, tumingin na lang siya kay Patricia. “Sundin mo lang sinabi ng doktor. Gusto mo bang ma-ospital ka ulit?”Tahimik lang si Patricia… Bakit parang sinasabi ni Daemon na gusto pa niya mapunta sa ospital?Hinawakan ni Daemon ang ulo niya, parang pagod na pagod. “Hindi ko naman kayang bantayan ka palagi, kaya sana huwag ka nang gumawa ng kalokohan.”Napailing lang si Patricia sabay labas ng dila… Concern ba ‘to o pananakot?Pero sa huli, binawi ni Daemon ang kamay niya at tiningnan siya. “Pumasok ka na at magpahinga nang maaga.”Tumigil muna si Patricia, tapos tumango, “Sige.”Sa totoo lang, halata sa mga mata ni Daemon na parang ayaw pa niyang u
Minsan, ni si Daemon mismo, hindi na alam kung alin ang totoo at alin ang hindi, o kung sino ba talaga siya.Masyado nang komplikado ang mundo niya para unawain. Kahit ilang palapag lang ang inakyat nila, parang ang tagal nilang naglakad.Pagdating nila sa pinto, kinuha ni Patricia ang susi sa bag niya at binuksan ang pinto. Madilim sa loob, at tulog na ang tatay niya.Pagkalabas ni Patricia mula ospital, tinawagan niya ang tatay niya para sabihing may dinner siyang pupuntahan at huwag na siyang hintayin sa ospital—umuwi na lang at magpahinga.Tahimik siyang pumasok para 'di magising ang tatay niya. Pero nakita niyang natutulog pa rin ito sa reclining chair sa sala. Maayos ang bahay, malinis.Napansin din 'yon ni Daemon kaya medyo kumunot ang noo niya.Naalala niya nung pumunta siya sa ospital para bisitahin si Patricia. Pagkatapos no’n, nagdesisyon siyang huwag guluhin ang normal na buhay nito kaya pumayag muna siya sa alok ni Chastain—pansamantalang pakikisama para mapakalma si Mr.
Chapter 65HINDI talaga inakala ni Patricia na dadalhin siya ni Daemon dito… Diba sa mga nobela at palabas sa TV, dapat ang mga eksena ay sa magagandang lugar, may romantic setup, at maraming nakakakilig na linya?O kaya naman ay sa isang private na lugar kung saan madalas pumunta ang bida, tapos doon niya ibabahagi ang mga sikreto niya sa babae…Pero kabaligtaran ang ginawa ni Daemon.Dinala siya sa pinaka-pamilyar niyang lugar. Inisip pa nga niya na ihahatid lang siya nito pauwi sa apartment at aalis na. Pero kung iisipin, pinaalala ni Zaldy na kailangan siyang ibalik sa ospital… baka naman hindi niya nakalimutan, ‘no?Hindi bumaba ng kotse si Patricia, tumingin lang siya kay Daemon na parang nagtatanong gamit ang kanyang mga mata.Hindi rin bumaba si Daemon. Kinuha lang niya ang sigarilyo sa bulsa at sinindihan. Tumingin siya sa mga gusaling naaninag lang sa dilim. Ang dim na ilaw ng streetlamp ay tumama sa mukha niya, at doon nakita ang lungkot at parang pagod na pagod siyang tao…
Napansin ni Patricia na nakatitig sa kanya si Daemon habang wala sa sarili, kaya umiwas siya ng tingin, medyo nahihiya. Tapos, mahina niyang tinanong, halos hindi niya na marinig ang sarili niya, “Ahm… okay lang ba talaga ‘yung sagot-sagot mo sa lolo mo?”Ngumiti si Daemon, “Ano sa tingin mo?”Hindi nakaimik si Patricia. Habang tinitingnan ang ngiti ni Daemon, pakiramdam niya mas lalong may masamang mangyayari kapag kinontra mo siya.Alam ni Daemon na wala siyang maisasagot, kaya tinaasan niya ng balikat. “Wala ka rin namang magagawa sa mga ‘to. Mas mabuti pa, magpalit ka muna ng damit.”Nang marinig niya ‘yun, doon lang niya naramdaman na nilalamig pala siya. Napahatsing siya bigla.Tumawag si Daemon at pumasok si Zaldy. Pagkakita niya kay Patricia na parang basang sisiw at kay Daemon na mukhang pagod na pagod, nagulat siya. “Wala ba talagang nangyari sa inyo?”Tumawa si Daemon. “Ano sa tingin mo dapat ang nangyari?”Agad na iniba ni Zaldy ang ekspresyon niya, tapos ngumiti ng parang