Try ko mag-UD ulit mamaya ~ pero bukas isa lang talaga kasi nasa fun run ang ferson. salamat sa pagbabasa ~ —Twinkle ×
LUMINGON SI Chlyrus sa pinto at nakita niya na sinara iyon ni Serena, binigyan silang dalawa ng privacy ni Chiles. Chlyrus walked towards Chiles and sat at the vacant chair beside the hospital bed. “Do you miss Dahu?”Nang marinig ang boses ni Chlyrus pagkabanggit ng pangalan ni Dahu, napasulyap si Chiles sa tiyuhin. Lumapit naman si Chlyrus sa bata at hinaplos ang ulo nito. He'd cared for Chiles as a baby, so he has a soft spot for him. And for Chlyrus, seeing him reclused and in dazed made his heart hurt. “I-I miss him, Tito Chlyrus. C-Can you bring him back? I want Dahu…”Nangilid ang luha sa mga mata ni Chiles at tumingala kay Chlyrus, may munting pag-asa sa mga mata ng bata. Chlyrus stared at the little one's eyes before he let out a sigh. “I can't do that, Chiles.”Nakita ni Chlyrus ang pagnguso ng bibig ni Chiles, tanda na paiyak na talaga ito. Napailing siya at tumabi sa pamangkin. He was sad when he found out that Dahu died while protecting the children. But he's thankful
SERENA was also informed that someone got into the HQ and was looking for them. Wala siyang naisip na pwedeng pumunta sa HQ na hindi nila kilala dahil secret base ito. Kaya may mga taong napunta rito noong nakaraan ay tingin nila dahil kay Ashianna. Ashianna's been a former agent of HQ and they knew that that woman knows every little thing about the HQ. Hindi tuloy nila malaman kung talagang tumalikod na ito sa pagiging agent ng HQ at sinabi ang lahat ng nalalaman nito o may konsensya pa rin itong natitira sa katawan. But what if the RLS just want them to lower down their guard and then they will strike the time they least expected it? Ganoon na ang ginawa nito noong una at nakuha nga ng mga taong iyon si Hanni at Lavender. Maaaring inuulit nila ang ganoong taktika para masilo sila. Kaya hindi pwedeng maging kampante sila kahit na wala na muling hakbang na ginagawa ang RLS. Bawat oras na lumilipas na wala si Hanni at Lavender sa kanila, nanganganib ang buhay nila. “Sino ang taong i
“HINDI MO siya kilala?” hindi makapaniwalang tanong ni Serena kay Helia. Nagpabalik-balik naman ang tingin ng babae sa kanila ni Kevin. “Kailangan ba na kilala ko siya? Kung hindi n'yo naman ako pakakawalan, mananahimik na lang ako rito. Basta uulitin ko, ginawa ko na ang parte ko. Nasa sa inyo kung maniniwala kayo o hindi.”Halos mapanganga si Serena. Naalala niya ang sinabi ni Helia na asawa raw ito ni Kevin na pinaniniwalaan nito pero ngayon ay hindi nito kilala si Kevin? Alam ni Serena kung gaano kabaliw si Helia kay Kevin kaya nga ilang ulit nitong gusto siyang ipapatay dahil gusto nitong ito ang papalit sa kanya. But seeing her acting like this, like she didn't know Kevin, it made her confused! “Titigan mo siya. Hindi mo ba talaga siya kilala?”Sumunod naman si Helia kay Kevin, parang pinagsisino ito at kinikilatis kung kilala nga ba nito si Kevin. Mayamaya, umiling ito. “Hindi talaga kita kilala. Sino ka? At saka bakit importante na makilala ko siya?” Bumaling si Helia kay
Trigger Warning: Brief mention of räpe. Be warned. HECTOR was informed by his men who were watching on the side, that Vicente, his ally, brought people and he's going to use them to get what he wants from the HQ. Dahil doon, mabilis na tinungo ni Hector ang hideout na pinagtataguan ng mga taong balak i-revive ang RLS at nakita nga niya na may bitbit na tao si Vicente.Ang babae ay wala nang malay at puno ng galos at sugat ang katawan nito. Ang batang babae naman na kasama nito ay may tama ng baril sa balikat na dumudugo ngunit kataka-taka na may malay pa rin ang bata at hindi ito umiiyak kahit na para kay Hector, dapat ay nagpapakita ito ng takot. For him, this little girl is so interesting that it caught his attention. Dahil walang kumikilos para ayusin ang mga bihag, nag-utos si Hector na asikasuhin ang mga taong dala ni Vicente at lapatan ng first aid medication. Sinubukan ng bata na kumawala ngunit agad itong nabitbit ng isa sa tauhan at mayamaya lang, nawala na sa paningin ni
TINAMAAN si Vicente sa balikat at umagos ang masaganang dugo mula roon. Napaigik sa sakit si Vicente. Dahil doon, bumunot din ito ng baril at tinutok sa direksyon ni Ashianna. Tinapon ni Hector ang may sindi pang sigarilyo at bumunot ng baril na nasa gilid ng beywang, naglakad sa pwesto nila Ashianna at tinutok sa gawi ni Vicente ang hawak. Ganoon din ang mga tauhan ni Ashianna na nakapalibot sa kanila. Hindi rin nagpatalo ang bitbit na tauhan ni Vicente kaya't nagtututukan ng mga baril ang dalawang magkabilang panig. When Vicente saw this, he was taken aback. “Pinagtutulungan ninyo ako. Are you teaming up with her, Hector?”“The leader's command,” he spat out. Mas lalong sumama ang itsura ni Vicente sa narinig. Inikot nito ang tingin at nang mapansin na kulang ang mga tauhan nito kung sakaling magkaroon ng engkwentro, binaba nito ang baril at nag-utos din sa mga tauhan na ibaba ang armas. “Be thankful that I don't wanna stain these tiles with your blood,” rason nito habang nakatit
HELIA TATIANA was really at the HQ. Napatunayan iyon ni Hector dahil may natanggap siyang balita na naka-detain ito na parang tulad sa bihag ni Vicente. Samu't sari ang emosyon na naramdaman ni Hector. He's worried about Helia Tatiana's welfare. Paano kung sa sobrang galit dito ay sinasaktan na pala ito roon at wala man lang siyang alam? He knew that Helia Tatiana from the past hurt some people from the HQ. But now, since she lost her memories, wala itong alam sa mga nangyari.Mabilis na gumana ang utak ni Hector at naisip niyang para makuha pabalik si Helia Tatiana, kailangan niyang ibigay ang bihag ni Vicente. Saka na sila mag-iisip pa ng plano muli. Basta ang mahalaga, makuha niya pabalik si Helia Tatiana. Pinagpaplanuhan ni Hector kung paano makukuha ang dalawang bihag ni Vicente at oras na makuha niya ang dalawa, agad niyang ipapagpalit sila para kay Helia Tatiana. MALAKAS NA sampal ang nakuha ni Ashianna mula sa kinikilalang ama. Ito ang kumupkop sa kanya noong nawala ang buon
NAGULAT ang lahat sa ginawa ni Hector. Vicente who was caught offguard by Hector's actions, tried to look for him because after getting Hanna and Lavender from Victor's clutches, Hector seemed to evaporate also with them. Maging ang ama ni Hector na kasa-kasama ni Ashianna ay hindi napaghandaan na ganoon ang gagawin nito. Kaya ang ginawa nito ay inutusan si Ashianna na hanapin ang lokasyon ni Hector dahil hawak nito ang alas na mayroon sila laban sa HQ. Ashianna, on the other hand, was secretly let out a sigh of relief. Mas mabuti ang ginawa ni Hector para maibalik na ang mga taong kinuha ni Vicente. Hindi damay si Hanna sa mga taong gustong paghigantihan ni Ashianna at si Lavender naman, alam ni Ashianna sa puso niya na hindi niya kayang saktan ang bata. Ngunit kahit pinoprotektahan ni Ashianna ang dalawa sa abot ng kanyang makakaya, maaaring maubos ang pasensya ng tinuturing niyang ama at may gawin itong hakbang para saktan si Hanna at Lavender. Ashianna knew how fast he changed h
MAINGAT na pumasok sila Serena sa building para hindi mahalata ng mga kalaban. Dahil nagkakagulo, hindi nga nabigyang pansin sila Serena. Dala-dala nila si Helia na tinakpan nila ng duck tape ang bibig nito para hindi makagawa ng ingay. Then they saw a man exchanging fires from other people. Dahil abandoned building iyon ng pagawaan ng karton, may mga parteng tago at doon nga nagkubli sila Serena. Kevin's with her. Tahimik ito sa tabi ni Serena at nagbabantay ng mga nangyayari. Si Gideon at Dace naman ang may hawak kay Helia na kanina pa pumipiglas.Nang makatago na sila Serena, saka nila tiningnan ang mga nangyayari. Doon nila napagmasdan ang lalaki at hawig ito ni Helios. That man was probably Hector. Hinanap ni Serena si Helios na kasama nila at nagtatanong ang mga mata niya na nakasulyap kay Helios kung tama ba ang hinala niya. Tumango si Helios at humigpit ang kapit nito sa hawak na Beretta gun. “Hmmp! Hmmp!” Nagpupumilit pa rin na makawala si Helia Tatiana habang nakatitig s
Nang marinig ni Chester ang iyak ng ina niya, mas lalo siyang nagwala. Tinulak niya ito at sumigaw, “Bakit ka umiiyak?! Sino nagsabing wala na akong silbi?! Tumawag ka ng mga babae! Patutunayan ko sa inyong lahat na hindi ako inutil! Hahaha! Hindi ako inutil!”Halos matumba ang ina sa pagkakatulak. Pagkatayo niya, di na siya muling umiyak. Alam niyang mas lalo lang magagalit si Chester.Mayamaya, napansin ni Chester si Paris na nagtatago sa likod ng mga tao at ayaw lumapit.Bigla siyang sumigaw. “Paris! Lumapit ka rito! Bilis!”Nang marinig ang pangalan niya, halos manginig si Paris… Parang demonyo si Chester! Lahat ng lumapit sa kanya, parang kinakain ng buo!Pero wala siyang magawa… Andami ng matatandang miyembro ng pamilya Beltran sa paligid. Kahit kunwari lang, kailangan niyang lumapit.Kaya pinisil niya ang sarili niya nang malakas para lumabas ang luha, at lumapit sa kama habang umiiyak: “Bakit ganito ang nangyari… Bakit ganito… Master Chester, masakit ba…?”Pero imbes na maawa,
Chapter 68ISANG bungkos ng mga gulay na mukhang walang lasa ang nakahain sa tanghalian. Pagkakita pa lang ni Chastain, parang sumakit agad ang tiyan niya at nawalan siya ng gana.Si Patricia naman, kalmado lang sa pagkain. Alam niya kasing ang may-ari ng karinderyang ito ay mahilig magdagdag ng tubig habang nagluluto at matipid sa mantika, kaya ang “ginisa” ay parang pinakuluan lang.Ganito rin talaga ang kain niya dahil iniisip pa rin niyang magpapayat, at sinabihan din siya ng doktor na iwasan ang matatabang at maaanghang na pagkain. Mas okay na raw ang mga masustansyang gulay.Pero si Chastain ay normal na tao! Paano naman siya gaganahang kumain ng ganitong luto na parang nilaga lang? Kaya dalawang subo lang ng kanin ang nakain niya, sumuko na agad.Nakita ni Patricia ang itsura niyang parang mamamatay na sa gutom, kaya napabuntong-hininga ito at itinuro ang kabinet sa kusina gamit ang kanyang kutsara. “Naalala ko may bote ng chili oil d'yan. Kung sobrang wala talagang lasa sa'yo,
Sa wakas, luminga-linga si Chastain at tumigil ang tingin niya kay Patricia. “Kahit na parang ordinaryo at hindi kapansin-pansin ka sa paningin ng iba, para sa ’kin isa kang interesting na tao. Kaya handa akong maglaan ng oras para maging kaibigan ka. Kung tutulong ka man sa’kin sa hinaharap, nasa ‘yo na ‘yon.”Medyo natulala si Patricia.Ang salitang “kaibigan” ay parang isang luho para sa kanya. Ang buong buhay niya dati ay punong-puno ng mga taong minamaliit siya at gustong yurakan ang pagkatao niya.Ngayon lang siya nagsimulang magkaroon ng mga totoong kaibigan. Pero hindi rin siya sigurado kung totoo bang mabait sila sa kanya, o ginagamit lang siya para sa pansariling interes.Pero si Chastain yata ang unang nagsabi na gusto siyang maging kaibigan.Habang tulala pa si Patricia, hinawakan ni Chastain ang braso ni Patrick at binuhat ito sa likod niya. “Patricia, wag mo nang gawing komplikado pa ang pag-iisip sa’kin. Oo, may ambisyon ako, pero hindi ibig sabihin gusto kong agawin an
Chapter 67NGUMITI si Chastain ng bahagya. "Wala akong pakialam kung anong gulo meron kayo ng pamilya Alejandro. Basta, wala kang karapatan dito. Kung aalis ka, umalis ka na agad para hindi ka nakakaabala. Habang wala si Daemon, ako ang magpoprotekta sa babaeng 'to."Napakagat ng labi si Carmina sa inis, tinitigan si Chastain nang masama, at sa huli, napasipa siya sa lupa: "Hindi ko kalilimutan 'to!"Pagkatapos, tumalikod siya at naglakad papunta sa kanyang Maybach...Ang dalawa niyang tauhan ay napabagsak na ni Chastain, hindi man lang nakaporma o nakapalag.Sa huli, umalis si Carmina na halos nakakahiya, iniwan ang alikabok habang papalayo ang Maybach. Nakatingin pa rin si Patricia sa direksyong nilisan nito, tila tulala pa rin.Kahit na hindi talaga kaaya-aya si Carmina, totoo pa rin ang mga sinabi niya. Para bang tinamaan si Patricia sa pinakasensitibong parte ng damdamin niya.Tama... parang naging pabigat na lang talaga siya kay Daemon...Habang nag-iisip pa siya, bigla siyang t
Tahimik lang si Patricia, kagat labi. Paano niya malalaman?“Dahil hindi mo alam kung nasaan ka, at hindi mo alam ang lugar mo!” Sobrang linaw at diin ng bawat salitang binitiwan ng babae, parang gusto siyang durugin sa salita pa lang!Pero hindi umiwas ng tingin si Patricia, kalmado siyang tumingin pabalik: “sa labindalawang taon ng buhay ko, sobra na akong naging mabait. Ngayon naman, gusto ko na lang piliin sarili ko, hindi ba pwede iyon?”SLAP! Isa pang sampal mula sa kabila! Lalong naging matalim ang mga mata ng babae. “Akala mo ba may karapatan kang magsalita ng ganyan sa harap ko?!”Na-off guard si Patricia at nasampal ulit. Nainis na siya bigla. Ang babaeng ‘to bigla na lang sumulpot na parang baliw tapos nanampal pa nang walang dahilan. Pero alam ni Patricia na malakas ang koneksyon ng babaeng ‘to kaya pinilit na lang niyang pigilan ang inis niya, “Hindi ko alam kung sino ka, at hindi ko rin alam kung anong nagawa ko sa’yo, pero pwede bang kahit konti lang, igalang mo naman
Chapter 66HALATANG nabigla ang doktor sa sinabi ni Daemon, pero mabilis din nitong inayos ang sarili, hinila ang kwelyo ng kanyang polo at kalmadong nagsalita, “Walang magiging problema. Pwede mo na siyang iuwi bukas para makapagpahinga. Iwasan lang ang mga bawal kainin at uminom ng gamot sa tamang oras.”Hindi na nagsalita pa si Daemon sa doktor, tumingin na lang siya kay Patricia. “Sundin mo lang sinabi ng doktor. Gusto mo bang ma-ospital ka ulit?”Tahimik lang si Patricia… Bakit parang sinasabi ni Daemon na gusto pa niya mapunta sa ospital?Hinawakan ni Daemon ang ulo niya, parang pagod na pagod. “Hindi ko naman kayang bantayan ka palagi, kaya sana huwag ka nang gumawa ng kalokohan.”Napailing lang si Patricia sabay labas ng dila… Concern ba ‘to o pananakot?Pero sa huli, binawi ni Daemon ang kamay niya at tiningnan siya. “Pumasok ka na at magpahinga nang maaga.”Tumigil muna si Patricia, tapos tumango, “Sige.”Sa totoo lang, halata sa mga mata ni Daemon na parang ayaw pa niyang u
Minsan, ni si Daemon mismo, hindi na alam kung alin ang totoo at alin ang hindi, o kung sino ba talaga siya.Masyado nang komplikado ang mundo niya para unawain. Kahit ilang palapag lang ang inakyat nila, parang ang tagal nilang naglakad.Pagdating nila sa pinto, kinuha ni Patricia ang susi sa bag niya at binuksan ang pinto. Madilim sa loob, at tulog na ang tatay niya.Pagkalabas ni Patricia mula ospital, tinawagan niya ang tatay niya para sabihing may dinner siyang pupuntahan at huwag na siyang hintayin sa ospital—umuwi na lang at magpahinga.Tahimik siyang pumasok para 'di magising ang tatay niya. Pero nakita niyang natutulog pa rin ito sa reclining chair sa sala. Maayos ang bahay, malinis.Napansin din 'yon ni Daemon kaya medyo kumunot ang noo niya.Naalala niya nung pumunta siya sa ospital para bisitahin si Patricia. Pagkatapos no’n, nagdesisyon siyang huwag guluhin ang normal na buhay nito kaya pumayag muna siya sa alok ni Chastain—pansamantalang pakikisama para mapakalma si Mr.
Chapter 65HINDI talaga inakala ni Patricia na dadalhin siya ni Daemon dito… Diba sa mga nobela at palabas sa TV, dapat ang mga eksena ay sa magagandang lugar, may romantic setup, at maraming nakakakilig na linya?O kaya naman ay sa isang private na lugar kung saan madalas pumunta ang bida, tapos doon niya ibabahagi ang mga sikreto niya sa babae…Pero kabaligtaran ang ginawa ni Daemon.Dinala siya sa pinaka-pamilyar niyang lugar. Inisip pa nga niya na ihahatid lang siya nito pauwi sa apartment at aalis na. Pero kung iisipin, pinaalala ni Zaldy na kailangan siyang ibalik sa ospital… baka naman hindi niya nakalimutan, ‘no?Hindi bumaba ng kotse si Patricia, tumingin lang siya kay Daemon na parang nagtatanong gamit ang kanyang mga mata.Hindi rin bumaba si Daemon. Kinuha lang niya ang sigarilyo sa bulsa at sinindihan. Tumingin siya sa mga gusaling naaninag lang sa dilim. Ang dim na ilaw ng streetlamp ay tumama sa mukha niya, at doon nakita ang lungkot at parang pagod na pagod siyang tao…
Napansin ni Patricia na nakatitig sa kanya si Daemon habang wala sa sarili, kaya umiwas siya ng tingin, medyo nahihiya. Tapos, mahina niyang tinanong, halos hindi niya na marinig ang sarili niya, “Ahm… okay lang ba talaga ‘yung sagot-sagot mo sa lolo mo?”Ngumiti si Daemon, “Ano sa tingin mo?”Hindi nakaimik si Patricia. Habang tinitingnan ang ngiti ni Daemon, pakiramdam niya mas lalong may masamang mangyayari kapag kinontra mo siya.Alam ni Daemon na wala siyang maisasagot, kaya tinaasan niya ng balikat. “Wala ka rin namang magagawa sa mga ‘to. Mas mabuti pa, magpalit ka muna ng damit.”Nang marinig niya ‘yun, doon lang niya naramdaman na nilalamig pala siya. Napahatsing siya bigla.Tumawag si Daemon at pumasok si Zaldy. Pagkakita niya kay Patricia na parang basang sisiw at kay Daemon na mukhang pagod na pagod, nagulat siya. “Wala ba talagang nangyari sa inyo?”Tumawa si Daemon. “Ano sa tingin mo dapat ang nangyari?”Agad na iniba ni Zaldy ang ekspresyon niya, tapos ngumiti ng parang