Chapter 12
First
Brenda's POV
Kinabukasan ay wala ako sa sariling pumasok sa eskwela. Hindi pa rin nag-sink in sa aking isipan ang nangyari kahapon.
"If I will give you the right, will you be responsible for my heart?"
"I should be the one asking you that damn question, Dada,"
"Let's date then."
"I actually love it when you call me love."
Aaahhh!!!! I’m internally screaming in disbelief.
Napakapit ako sa aking ulo nang rumehistro na naman muli sa aking isip ang mga binitawan niyang salita kahapon.
Napakagat ako ng labi kalaunan, “Tama na please.” Pagmamakaawa ko sa aking sarili. Halos hindi ako makatulog kagabi, ang laki-laki na rin ng eye bags ko.
Hindi ko nga alam kung pano ako nakapunta rito sa school ng ligtas. Ano ang gagawin ko kapag nakita ko siya? Ngingitian ko ba siya? Babatiin o magpanggap na parang walang nangyari?
Argh!!! I’m doom!
Sa
Chapter 13DateBrenda's POVNakakatawang isiping una naman ang isa't isa sa usapang pag-ibig pero ayaw kong mga-assume muna ngayon sa relasyon naming dalawa dahil hindi ko rin alam sa ngayon kung ano kami at kung saan tutungo itong ginagawa namin.Kinabukasan hindi ko inaasahang...Nasa cafeteria kami ni Christine nang may nag-abot ng maliit na papel sa akin. Hindi ko kilala ang nag-abot, pero sa tingin ko ay napag-utusan lang iyon.Sinubukan ko pang alamin kung sino ang nagpapabigay pero napaka-profesional ng messenger. Saan kaya siya napulot ng nagpapaabot nito?Pinilit ako ni Christine na ipakita sa kanya ang kung anong nakasulat sa papel, peronagmadali akong itago agad iyon hindi man lang inalam kung ano ang nakasulat sa maliit na papel na iyon.I should have known na isa lang iyon sa mga letter na natatanggap ko every now and then. Hindi masyadong importante kaya hindi dapat pinag-aaksayahan ng panahon.
Chapter 14SchemeBrenda's POVHIndi ko alam kung kailan kami nagsimulang maging komportable sa isa't isa.I think nagsimula iyon nang surpresahin niya ako sa event ng Art and Music departmentat hindi lang doon natapos ang paglabas–labas namin.Tuwing weekends ay niyayaya niya akong lumabas para mag-ice cream o hindi kaya ay manood ng gig ng HB.Noon ko lang kasi nalaman na fan pala siya ng bandang iyon dahil bestfriend niya ang isang memyembro roon.Isang week na lang ang natitira bago ang finals. Nag-aral talaga ako ng mabuti sa math related subjects ko at sa kabutihang palad ay nakapasa naman ako sa remedial exam ni Sir Velasquez.Isang laban na lang talaga ang kailangan kong mapagtagumpayan... ang final exams.I can't wait for the summer break.Dahil nga inspirado akong mag-aral ngayon ay inuubos ko talaga ang free time na binibigay ng mga teachers namin para mag-review para
Chapter 15RefusalBrandon's POVGaling sa cafeteria ay dumaan ako sa locker area para kunin ang mga hinanda kong notes na kailangan nina Brenda sa pagre-review.A small smile creptinto my lips with the thought of spending time with Brenda today.Don't get me wrong, we're classmates pero parang kulang lang iyon at gusto kong palagi ko siyang kasama at katabi.After getting my things inside my bag ay isasara ko na sana ang pinto pero natigilan ako nang maalala bigla ang pangyayari na nakakuha ng aking interes para kilalanin si Brenda.FlashbackMy heart is jumping wildly while I'm holding a peace of note in my trembling hands. Tumutulo ang pawis sa aking noo, kinakabahan sa aking gagawin.If Ididn't told them I should have been in a better state right now reading a book in a peaceful place. I was pulled back from my reverie when Evrem suddenly push me."Ano pang hinihintay mo, pare? Man up!"
Chapter 16GoodbyeBrandon's POVI always thought that forgiving is the hardest thing to do, but I'm wrong. Napagtanto ko na singhirap din pala ng pagpapatawad ang paghingi ng tawad. I alwayssaw Brenda in our class but she is avoiding me.I attempted a lot of times but to no avail. Ang hirap gumawa ng paraan para makausap siya at humingi ng tawad. Gustong-gusto ko ng ipaliwanag sa kanya ang lahat pero nagdadalawang isip din ako kung minsan, baka kailangan pa niya ng panahon para magpalimig at makapagisip-isip.I don't want to push her to much in the edge.Sa huli ay nag-desisyon ako na bigyan siya ng oras para makapag-isip pero hindi ko pa rin isusuko ang panghihingi ko ng tawad.She is stillclouded with hatred right now and I don't want that to hinder possible chances. Ngunit hindi ko inasahan na sa aking desisyon ay mas lalong lalala ang lahat. I didn't saw it coming, she change a lot. No, she didn't change,
Chapter 17TransferredBrenda's POVHindi magkamayaw ang kaba ko sa nangyari kay Itay. Parang natigil ang aking mundo. Sa sobrang pag-aalala ay hindi na ako umalis sa tabi niya. Ako ang nag-aalaga sa kanya sa bahay nang ma-discharge siya sa hospital.Hindi na nga ako nag-abalang sabihin sa mga kaibigan ko ang nangyari at ang importante ay maayos na ang lahat.Magda-dalawang buwan ding hindi makagalaw si Itay ng mga-isa, kaya walang oras na hindi niya ako kasama. Ang masayang plano ko ngayong summer ay naglaho na lahat na parang bola."Brenda, magsuklay ka naman at magpalit ng disenting damit, paulit-ulit na lang 'yang suot mo." Sita sa akin ni Inay."Favourite ko to eh!" pagmamaktol ko. Pinalo niya ako ng pamunas."Nako! Parang hindi ka dalaga! Kaya walang nagkakamaling manligaw sa'yo.""Nay naman! Basher ka’yo sa buhay ko." Nguso ko."Eh, papaanong hindi eh wala ka ng
Chapter 18GirlfriendBrenda's POVSinamahan ako ni William sa pag-process ng transfer ko. Hindi ko mapigilang mag-isip na may hidden agenda siya sa pagsang-ayon sa gusto ng Papa niya.He even, without hesitation agreed that I will be staying in their house for a year, dahil malayo ang bagong school ko sa bahay namin.Noong pumunta ako ng school ay sobra akong kinulit ni Christine. Galit din siya sa akin dahil sa paglilihim ko.Ang dami niyang tanong lalong-lalo na ng makita si William pero tanging isang tanong lang ang namutawi sa labi ko."Kumusta na siya?" Christine look confused at first, pero agad din namang nakuha ang ibig kong sabihin."I really hate you Brends! Bakit siya ang kinukumusta mo instead of me? May kayo ba?" muntik ko na siyang mabatukan sa huling sinabi niya. Nakakagigil!Alam kong walang kami pero sa tingin ko ay papunta na iyon doon and we really hurt each other, which means we're hurt because we have thi
Chapter 19After all this timeBrenda's POVHindi ako makatulog sa nangyari kanina. Muli kong naalala ang bagsak na balikat ni Brandon habang papalayo.Bakit ako nagui-guilty? Bakit ganito? Hindi dapat ito ang nararamdaman ko eh, dapat masaya ako kasi nakaganti ako sa ginawa niya sa’kin, pero bakit nakikipagtalo ang isip ko?Dapat ko na talagang pakinggan ang rason niya. Wala naman ng mawawala, nasaktan na ako kaya may isasakit pa ba ang puso ko?Nagsimula na ang pasukan at naging maganda naman ang mga pangyayari. Hindi ako na out of place kahit private school ang pinapasukan ko at bago lang ako.Ang mas maganda ay may kumukuha sa akin na driver, kung hindi naman ay si Liam ang sumusundo sa akin.Nag-a-adjust pa lang talaga ako kasi sobrang seryoso nila rito. 'Yung ibang mga girls ay may mga bitch na aura kaya nahihirapan pa akong makipag-kaibigan. 'Di bale at isang taon lang naman ang gugugulin ko rito at ga-gradua
Chapter 20Handsome ColleagueBrenda's POVHindi pa rin ako makapaniwala na nakaharap ko si Brandon kanina. After three long years ay 'Hi' lang ang nasabi ko sa kanya at nagmadaling bumalik sa aking opisina na hindi pa rin makapaniwala.Namamalikmata lang ba ako? Maaga akong gumusing at late natulog kaya baka namamalikmata nga lang talaga ako dahil inaantok pa ako? Tama! Baka panaginip lang 'to ‘di ba?Kung ano-ano ng mga bagay ang pinapaniwala ko sa sarili pero parang totoo talaga siya kanina eh. Napasigaw na lang ako at napasabunot sa aking sarili. Lumapit ako sa aking mesa at ininom ang mainit na kape na nilapag ko kanina."Ang init! Ouch!" sigaw ko nang mapaso ang dila. "Oh my God! Hindi nga ito panaginip!!" napatakip ako ng bibig habang nanlaki ang aking mga mata."Nandito si Brandon?" ‘Di makapaniwala kong tanong. Hindi na nga ako mapakali sa aking upuan sa isipang nandito kami sa iisang building ni Brandon. Sobrang
Chapter 36CuddleBrenda’s POV DAHIL naubos ang panahon ko buong weekend sa pagsuyo sa nagtatampo kong mahal ay hindi natuloy ang planong bonding namin ni Tine with Al. Alam niyo na kung sino siya kaya ‘wag na nating pag-usapan. Nandito ako ngayon sa labas ng isang coffee shop. Katatapos ko lang i-meet ang isang client ng kompanya nang biglang umulan at sa kasamaang palad ay wala akong dalang payong at sasakyan. I breathe in and decided to run through the rain. I quickly covered my head with my bag and started running. Napahinto lang ako nang may biglang pumayong sa akin mula sa aking likuran. Nang mag-angat ako ng tingin ay dilaw na payong ang bumungad sa aking mga mata. Sa pagkalito, kasunod kong tiningnan kung sino ang may hawak niyon. Mabilis na sumilay ang malaking ngiti sa aking labi nang makaharap ang mukha ng lalaking nagpapatibok ng aking puso. “B-Brandon..
Chapter 35AlakBrenda’s POV“Did you lock the door?” I ask mischievously. Napatingin siya ng diretso sa aking mga mata sa tanong na iyon.“Why are you a-asking?” he wets his lips afterwards and gulp in obvious nervousness. Naging malikot din ang mga mata niya nang titigan ko siya ng may pinapahiwatig.“Uminit bigla dito sa kwarto ko ah.” Pinaypayan niya ang sarili habang ako naman natatawa sa akto niya. “Hmm, gusto mong buksan ko ang aircon?” pag-iiba niya at umaktong tatayo nang pigilan ko siya. I feel him stilled and hold his breath. I can’t help but internally rejoice with my effect to him. “Saan ka pupunta? Are you avoiding me, love?” I whispered seductively pulling him to sit down again. “N-NO… ” he shortly replied. “Stay, Brandon. How would you like for me to make your fantasy come true.” I tease, whispering the latter in his hear while nibbling his earlobe and grinding myself on top of him. “B-Brenda…” saad niya habang habol ang hininga dahil sa ginagawa kong panunukso. “Wha
Chapter 34FantasyBrenda’s POVMy arms are crossed while looking at Brandon approaching me leaning beside his car. “Care to tell me who’s that woman?” masungit kong saad.Ang bigla niyang pagyakap sa akin ng mahigpit matapos ko iyong itanong ang nag-alis ng nararamdaman kong paninibugho. “She’s the one we’re talking about earlier.” He seductively whispers. Nag-iwas ako ng tingin at napanguso.Damn! I’m jealous for nothing!I feel him touch my face and he slowly turns my head to face him. “What’s that look? Are you jealous, babe?” he looks happy saying it.“Ouch!” sigaw niya sa gulat nang tampalin ko sa balikat. “Stop smiling or you’ll get your punishment.” Seryoso kong saad na kinakunot ng noo niya.“Kailangan ba akong matakot sa punishment na ‘yan, babe?” he sarcastically uttered. Tinaasan ko siya ng kilaw. “Mak
Chapter 33 Knocking Brenda’s POV Binalot ng init ang aking buong katawan nang magsimulang bumaba ang kanyang mga h***k sa aking leeg. Pinilig ko ang aking ulo sa kabilang direksyon para bigyan siya ng daan. “B-Brandon… we’re in the o-office… ahhh.” I tried to stop him but my voice is telling otherwise. Gusto ko siyang pigilan ngunit may sariling isip ang aking mga kamay at diniin pa ang kanyang ulo sa aking leeg. Muling bumaba ang kanyang mga labi at sa pagkakataong ito ay natagpuan niya ang aking d****b. He enters his hands inside my shirt and started massaging it. The warmth of his hands makes me delirious to its expertise in playing my twin peaks. “Ohhh.. Goodness! Ahhh…” Napaarko ang katawan ko nang bigla niyang namang kagatin ang aking u***g sa pagitan ng aking manipis na shirt. Hindi na ako makapag-isip ng maayos sa ginagawa niya. When his playful hands reach the thing between my legs, I completely lose control. He
Chapter 32 Officially Brenda’s POV Pabalik-balik ang tingin ko sa side mirror habang tinitingnan ang nakasunod na sasakyan ni Brandon. Bad trip na bad trip talaga ako sa kanya dahil sa hindi niya pagsabi sa akin na hindi pala siya makakasabay mag-lunch at malalaman ko na lang na may babae siyang kasama. Kung hindi lang siguro nasabi ni Dianne sa akin na nakita niya itong may kasamang babae ay siguradong maiiwan ako sa dilim. Kahit man lang tumawag o mag-text ay ‘di niya nagawa! Sino kaya ‘yong babae na kasama niya? Tiningnan ko ulit siya na nakasunod. Lagot ka sa’kin lalaki ka! Nang makaparada ay agad akong naglakad ng mabilis papunta sa unit ko. He keeps on calling me and I ignore him. I open my door and before I could close it ay bigla iyang hinarang ang isang paa. “Aray! Aw, B-Brenda… please kausapin mo naman ako.. hoo!” Aniya habang tumatalon sa sakit at sapo ang paa na naipit. Nawala ang
Chapter 31 Frown Brandon’s POV I can’t even put food in my mouth with the two pair of eyes glaring at me. Tiningnan ko si Brenda na binigyan ako ng malungkot na ngiti. “Should we go somewhere just the two of us?” she offered that tempted me greatly. Tinuro ko ang nanay niya. Naintindihan naman ni Brenda ang ibig kong sabihin. “Hijo, do you know how to grill? Can you do this?” the lady besides Brenda’s mom ask. Wala akong nagawa kundi tumango. Lumapit ako sa griller at nagsimulang mag-grill ng karne. I heard the two women giggled while whispering. Binasa ko ang labi sa kaba. “Ako na d’yan, Brandon. Anong ginagawa mo?” Brenda approaches me. “Let him, Brends. We’re shorthanded.” The guy William said. Hinala niya si Brenda palayo na kinakunot ng noo ko. I don’t know if I’m doing a good job grilling. Hindi ako makapag-focus habang nakikitang sinusubuan no’ng si William ang Dada
Chapter 30Meet and Grit?Brenda’s POVSinundan namin si Principal Castro sa office niya pero bago pa kami makarating doon ay bigla niya kaming hinarap na may malaking ngiti sa labi.“I’m only joking. Kumusta na kayo?” aniya sa magiliw na boses. Napanguso ako. What is happening here?“We’re fine, Ma’am. Thank you for letting us tour around the school.” Brandon replied that made my jaw dropped. “Magkakampi kayo?” papalit-palit ang tingin ko sa kanila.“Mr. Garcia told me before hand and I think I did well playing along. I got you there, Delos Santos!” Aniya na parang teenager na tuwang-tuwa. In fairness, supportive si ma’am.Napangiti ako ng hilaw. “Oo nga po, Ma’am. Muntik na nga akong ma heart attack sa gulat.” Mahina kong bulong habang napakamot sa aking ulo. I heard her laugh.“Very well, enjoy your
Chapter 29ReminiscingBrenda’s POV“Damn it, Brenda! Don’t move!” saway niya kaagad kahit sa konting galaw ko. “God! Brandon ang sakit.” I utter while digging my nails into his wrist. “Okay, I have to pull.” Aniya at mabilis na nilabas ang kanyang sarili sa akin. “Ugggh… Damn you! Bakit mo ‘ko ginulat?!” reklamo ko sa biglaan niyang ginawa. Napahiga ako sa ibabayaw niya feeling my mound in pain. Napataas baba naman ang dibdib niya na kinakunot ng noo ko. “Tumatawa ka ba?” angil ko. Mabilis siyang umiling at nagpigil ng tawa. “No. By the way, it’s my first too so we’re quits. You were cool earlier.” Aniya habang hinihimas ang aking braso at hinalikan ang aking noo. A smile creeps on my lips. “Kaya ba nagulat ka na virgin pa ako? Why?
Chapter 28First time 2.0Brenda’s POVEverything that happened the past few days seems to be so fast. First, I got settled with Brandon. Secondly, Christine invited me to her gallery opening and meet Clinton there and now the latter texted me that we will have a batch reunion this evening. It’s Friday night and a perfect time to go out. Thankfully they put that in mind.I send a message to Brandon to pick me up after getting ready. We decided to go there together and officially tell them the long story. I only hope it will go well. Nang makarating kami sa restaurant na ni-reserve ng buong batch ay bigla akong inakyatan ng kaba. Matagal na ring hindi kami nagkita-kita and I don’t know how to react when I see them all later.Naramdaman ko ang pagsaklop ni Brandon sa kamay naming dalawa para palakasin ang loob ko. “Everything will be fine. Let’s go?” tumango lang ako bilang tugon sa kanila.