Share
Chapter 13.1:
"Saan kayo? Date 'yan, ‘no!" pambabatikos sa akin ni Rein noong mapansin na naghihintay si Rafael.
Mabuti na lang at uwian na at iilan na lang kaming natitira. Cleaners na lang ang nasa loob ng classroom at mga palihim na nakikinig sa usapan namin ni Rein. The look on their faces tells me that they were waiting for my answers."Tumahimik ka.""Ih!!! Madaya ka! Nangako tayo sa isa't isa na sabay tayong magkaka-jowa!""Noong grade 5 pa 'yon.""Oh my God!" She looked at me in accusation. "So, you're considering, huh? Sasagutin mo na? Sasagutin mo? Malandi ka! Sana all!""'Wag ka ngang maingay!""Shit! You like him? You like Rafael?" Halos isubsob niya ang mukha sa akin.I timidly looked around and almost blushed in embarrassment when I saw the other six of my remaining classmates in the classroom were also waiting for my answer."H-Hindi—""Gago! Ulol! Sinong niloRelated chapters
When The Sun Sets Chapter 13.2:
Stunned, I wasn't able to answer quickly. I cleared my throat in hope of removing the sudden lump on my throat. I smiled at him and squeezed his hand that was holding mine. Bumaba saglit ang tingin niya roon bago muli sa akin. His eyes grew softer."Yes. I'm sorry kanina, were you worried?""Yes." He nodded languidly. "I hate seeing you cry.""Sorry, nag-alala lang ako kay Seira. M-Mag-isa lang kasi sa bahay.""Hey, don't apologize." Ngumiti siya at pinindot ang ilong ko. "I understand. Just don't jump out of the trike again while it's moving. You'll give me a heart attack."I chuckled. "Oo, sorry. Nataranta ako.""We'll tend your wound later," he said, pertaining to the little scratch I had from opening the gate hastily. Ngumuso ako at tumango na lang. Noon ko lang rin natandaan na nagkasugat nga pala ako. Though, it wasn't that big, it was still throbbing. Naipit kasi.Nilatag ni Rafael ang ba
When The Sun Sets Chapter 14.1:
Young love has always been defined as reckless and fragile. It's in between maturity and understanding. Easy to break, a phase of challenge for the youths to encounter. They say that it teaches us a lot of things. This is where we'll learn until the depths of our experiences. Until the end of our pain.And they say that young love… rarely lasts.Pasiring akong nag-iwas ng tingin kay Rafael na naabutan kong nasa labas ng classroom at kausap si... Sol."Oh?" ani Rein na inginunguso pa ang dalawa.Kakarating lang namin mula sa faculty dahil sinamahan niya ako pagkatapos ipatawag ng adviser namin kanina sa gitna ng klase at maaabutan ko pa si Rafael na nakikipag-usap kay Sol sa labas ng classroom mismo. "Nambababae?" pang-aalaska ni Reineste sa akin."Hayaan mo siya.""Hoy! Alfonzo! Ano 'yan, ha? Babaero ka!"I grunted and pulled her arm as she makes a scene. Sa unahang pinto kami dumaan, nasa ba
When The Sun Sets Chapter 14.2:
Sir Velasco looked at me, familiarization clouded his features. Recognition dawned on his face. He smiled softly at me and my heart clenched in pain. I tilted my head a little and studied him. He grew older than the last time I saw him."Ms. Velasco..." malambing ang kaniyang pagkakabanggit sa apilyido ko. "Hmm, I shouldn't have been surprised. You're one of the most outstanding students in this school. Are you going to apply for Latin honors?""Y-Yes, Sir.""Good. I will wait for your application form on my table, then." Ngumiti siya. "Okay, as I was saying... Since you're the president of this class, as a substitute to your adviser, you are required to handle and guide your classmates for tomorrow. I believe you already know your destined place?""Yes, Sir.""Mm." Tango niya. "Kapag naman hindi ay may nakadikit na mga pangalan ng sections sa bawat bleachers. Hindi kayo maliligaw.""Y-Yes, Sir."Hi
When The Sun Sets Chapter 15.1:
Masaya ang pagsasalo namin sa gabing iyon. Bukod sa maraming kwento si Seira, gumaan na ulit ang loob ko kay Mama. Ang tinik na ibinaon ng takot para sa lalaking minsang naging parte ng buhay niya ay siya mismo ang nagtanggal upang lumuwag ang aking paghinga.Nagtagal rin kami sa salas upang samahan manood si Seira ng paborito nitong cartoon show. Ang simpleng tawanan at asaran sa gabing iyon ang naging dahilan nang maginhawa kong damdamin sa umaga. Maaga akong pumasok para asikasuhin ang mga kaklase ko at ang classroom. Kaunting paglilinis bago kami nagsipilahan. Dahil by height ay sa pinakadulo ng mga lalaki si Rafael na pinakamatangkad sa klase namin, sa unahan niya ay si Mavros na pumapangalawa. Si Corrine, sekretarya ng klase, ay katabi ko sa unahan. Kami ang nangunguna sa pila. Bukod sa nasa kaniya ang attendance, mas matino siya sa Vice President namin na mukhang late na naman. Siguradong sisiksik iyon mamaya kapag nasa bleachers na kami.
When The Sun Sets Chapter 15.2:
Ikinibit-balikat ko na lamang iyon at ipinagpatuloy ang pag-aayos sa pila ng mga kaklase. Nag-text si Ma'am Grijalba kanina na ayusin ang classroom at maglinis dahil baka sa amin dumaan mamaya. Pagdating sa classroom ay kaniya-kaniyang pahayag ng damdamin ang lahat tungkol sa nangyari. Ilang beses kong napakinggan ang pangalan ni Zendaya. Sa kuryusidad ay kinulbit ko si Rein upang magtanong."Seryoso ka? Hindi mo kilala?" gulat niyang pagkumpirma sa akin. Kunot-noo akong tumango. "Halika, papakita ko sa 'yo."Inilabas niya ang cellphone at pinindot ang google.She only typed Zendaya on the search bar and there's already a lot of suggestions that followed. She typed her full name.Zendaya Ginne Sañoi-Morcuendez. Umawang ang labi ko. She was an actress! "Sobrang sikat na sikat ni Zendaya, hindi lang dito sa Pilipinas pati sa ibang bansa. Lalo na sa New Zealand." She clicked an artic
When The Sun Sets Chapter 15.3:
"Mr. Reyes, can you please wake up Mr. Alfonzo," biglang saad ni Sir Alcazar.Natigilan man ay mabilis ang pagbaling ko sa likod. Yinuyugyog ni Atticus si Rafael upang gisingin kagaya ng utos ni Sir. Rafael only groaned and shoved his hand away."Mr. Alfonzo." Ms. Halona called him this time. "You are not allowed to sleep while you're having class."Nanatiling nakaubob si Rafael na parang walang napapakinggan. Atticus was already in panic as he tries to wake him up again. "Ikaw manggising, baka mabastusan yung mga bisita," utos sa akin ni Rein."Bakit ako?" bulong ko pabalik."Pakiramdam ko sa 'yo lang makikinig 'yan!""Ayoko, babangon din 'yan!""Kahit bilang presidente na lang ng klase!"Sa pagbanggit niya ng aking posisyon sa klase ay napabaling ako sa mga kaklase. Some of them were actually looking at me! Their eyes were telling me to do something!Bakit ako!?
When The Sun Sets Chapter 16.1:
Pabagsak akong umupo sa sofa pagkarating sa bahay. Pawisan at halos malumpo-lumpo na. Nanghihina ang katawan ko at bumabagsak ang ulo sa pagod at antok. Hindi na rin ako nakapagpalit ng damit. Pagkatapos na pagkatapos ng pag-announce kung sino ang nanalo sa cheer dance competition ay umuwi na agad ako. Mabuti na lang at sa gym iyon ginanap kaya't hindi na namin kailangang bumalik sa classroom para maglinis pa. We won as the third placer overall sa 10th grade level. Ang first ay ang star section at second ang Delphinium. "Ate, inuupuan mo si Eli!" Tinutulak ako ni Seira para umipod sa sofa.I groaned and lifted myself up wearily. She quickly picked up her barbie doll and glared at me before returning to her seat."And'yan na si Mama?""Wala pa.""Siya ba nagsundo sa'yo?""Sa bus ako sumabay, ate. Tumawag si Mama sa school para sabihing isabay ako."Nagmulat ako ng mata at
When The Sun Sets Chapter 16.2:
"I don't need you in my family. My daughters don’t need you. So please, just stop this... " Tahimik akong umakyat muli sa kwarto pagkatapos kong mapakinggan na pinatayan niya ng tawag si Felix. Ang kirot sa puso ko ay nagpapaalala sa mga panahong nasasaktan si Mama noong iniwan kami ni Papa. Sa mga panahong naghirap kami nang sobra.Hinihingal at pawisan ako noong magising. Ang basa sa aking pisngi ay ang nagbigay kumpirmasyon sa akin ng pag-iyak. My hands were shaking and cold. Although I was sweating bullets, my whole body feels like it was submerged in a bath of ice.Ang bangungot na matagal ko nang kinalimutan ay bumalik. Napahilamos ako ng mukha at tumingin sa labas. The ray of sunlight was already crawling inside my room from my open window. Mas lalo akong nanlamig. Hindi ko ba ito sinarhan kagabi?Bumaba ako sa kama at dahan-dahang nilapitan ang bintana. Maliwanag sa labas dahil sa banta ng araw. Ngunit malamig pa rin ang dapo ng hangin sa
Latest chapter
