Share

Chapter 5

Author: Ronx
last update Huling Na-update: 2021-07-13 21:05:55

February's POV 

"Magandang umaga, Donya Ligaya, nabisita ho ata kayo?" tanong ni Lola na siyang nakikichismisan lang kina Aling Juana kanina. 

"Ah, magandang umaga rin, Carla. Binibisita lang namin ang apo nitong si Emilya," sabi ni Donya Ligaya na nagpapaypay pa gamit ang malaki niyang pamaypay. 

"Magandang umaga, Carla," bati nitong si Donya Emilya kay Lola. 

"Kumusta ka na?" tanong pa nito at ngumiti. Kumpara kay Donya Ligaya, mas palakaibigan namang tignan itong si Donya Emilya. 

"Mabuti naman, Donya Emilya," sabi ni Lola sa kanya. 

"Emilya na lang, Carla, para namang hindi tayo naging magkaibigan noon," sabi nito kay Lola. Ngumiti na lang si Lola, base sa ngiti nito, mukhang hindi nga sila naging magkaibigan. 

"Ito nga pala ang apo ko, si Zeal. Baka naman pupwede kong ibilin sa'yo. Gusto kasi nitong magbakasyon dito sa lugar niyo," sabi ni Donya Emilya. Agad naman akong napatingin kay Sapphire na siyang tahimik lang sa tabi ng matanda. 

Hindi ko alam kung pinagtatakpan lang ba siya nito o totoong gusto lang talaga nitong magbakasiyon dito. 

"Ganoon ba? Wala namang problema sa akin iyon," sagot ni Lola at ngumiti dito. Pakiramdam ko gustong mang-usisa pa ni Lola ngunit pinigilan din ang sarili. 

"Magandang umaga ho," bati ni Sapphire at ngumiti lang kay Lola. Nginitian lang din naman siya nito. 

"Donya Ligaya!" nakangiting bati ni Aling Ruby na siyang ina ni Ana Marie. Napangisi naman ako nang makitang may dala-dala itong saging at halatang nagmadali talagang nagtungo dito. 

"Straw," natatawang bulong sa akin ni Isaac kaya natatawa ko rin siyang siniko lalong lalo na nang mapatingin sa aming dalawa si Aling Ruby nang masama. 

"Magtatayo ho kayo ng pahingaan dito? Nako! Aalagaan ko ho 'yan ng mabuti," sabi pa nito nang makita ang kubo. Malapad na malapad ang ngiti niya habang nakalahad pa rin ang saging kay Donya Ligaya. 

Si Aling Ruby ang suki nito sa utang kaya naman todo ang pagkasipsip ng Ale. Parehas na lang kaming napapailing sa kanya ni Isaac. 

"Ang susunod na programa ay plastikan ng mga matatanda." Napatawa ako sa sinabi ni Isaac sa tabi ko. Siraulo talaga.

"Tara na nga, mapapahamak pa tayo sa ginagawa mo e," naiiling kong saad. Patawa-tawa naman na sana kaming aalis ngunit agad kaming pinigilan ni Donya Emilya. 

"Psst," tawag nito kaya parehas kaming nagkatinginan ni Isaac at napatingin sa kanila. Tahimik lang naman si Sapphire na nakatingin din sa amin. 

"Saan pa kayo pupunta? Naghanda kami ng makakain, kumain na muna kayo," sabi nito na sinenyasan din ang ilang bata na lumapit dito. 

"Modelo ka sa isang magazine, hindi ba?" tanong ni Aling Ruby kay Sapphire nang alisin na nito ang shades niya at sinabi sa putting t-shirt nito. 

"Ah. Hindi, Ruby. Baka ang Mama at Papa niya ang tinutukoy mo." Si Donya Ligaya ang sumagot. 

"Ah. Kaya ho pala ang gandang lalaki nito," nakangiti niya pang saad habang nakatingin kay Sapphire. Tipid lang naman na ngumiti si Sapphire. Napatitig naman ako tito. Pamilyar talaga ang mukha nito. Baka nga nakita ko na rin ito sa magazine. 

"Ang ganda ng mga mata niya, Ghorl," sabi ni Ana Marie na nakabuntot nanaman sa kanyang ina. Akala mo'y nahihipnotize ng esmeralda nitong mga mata. Pakiramdam ko nga'y tutulo na lang ang laway nito kapag hindi pa nagtagal. 

"Halina kayo't kumain," sabi ni Donya Emilya habang nagbibigay ng mga styro. 

Tahimik lang naman kaming dalawa ni Isaac na hinihintay silang matapos na bigyan ang iba. 

"Ang ganda niyo ho, Donya Emilya," sabi ni Ana Marie at ngumiti pa sa matanda. Tumango lang ang matanda na tila hindi ito ang unang beses niyang narinig iyon. Nanatili pa rin ang ekspresiyon nito sa dating ekspresiyon. 

Nang matapos naman na silang bigyan ay lumapit na rin kami ni Isaac. Mahirap ng makarinig pa ng kung ano-ano mula sa mga ito. 

"Salamat ho," sabi ko at tipid na ngumiti dito. Nginitian niya rin ako pabalik kaya medyo nagulat pa ako sa matanda. Napatingin naman ako kay Sapphire na tipid lang din na nginingitian ang nga bumabati sa kanya. 

Nang makita niya na nakatingin ako sa kanya, nginitian niya ako at inabutan pa ng inumin. Pinagkunutan ko siya ng noo at nilagpasan na dahil sa mga tingin ng mga kapitbahay namin. Para bang may ginawa akong masama sa mapanghusgang tingin ng mga ito. 

Isinawalang bahala ko naman na 'yon at dinala na lang din ang styro sa bahay dahil hindi pa naman ako nagugutom. Napuno naman ng ingay ang paligid habang kumain at nagkukwentuhan sila. Nagsilabasan na rin ang iba nang malaman na hindi naman maniningil si Donya Ligaya. Napailing na lang ako dahil sa mga ito. 

"Tang, hindi ho ba kayo kakain?" tanong ko kay Lolo na abala pa rin sa ilang makinang ginagawa niya. Wala talagang oras na hindi ito abala sa kung ano. 

"Ah, hindi na, Apo," sabi niya sa akin. Pinapanood ko lang naman ito sa kanyang ginawa. 

"Ako na kaya diyan, Tang. Magpahinga na ho muna kayo," sabi ko sa kanya ngunit para itong hindi napapakali kapag walang ginagawang kung ano tila ba sanay na sanay na siyang nagtatrabaho. 

"Ako na, Febi, aba, nagpapasaway ka nanaman. Kaya ko na ito," sabi niya sa akin at naiiling pa. Wala naman akong nagawa kung hindi ang pabayaan siya. 

Umalis na rin naman sina Donya Ligaya pagkaraan ng ilang oras kaya tumahimik na rin sa lugar at bumalik sa kani-kanilang lungga. Naging abala naman kaming dalawa ni Lola ng sa pagtatanim ng ilang kamatis dahil namatay na ang kamatis niya nitong nakaraan. 

Pagkatapos naming kumain ng tanghalian ay nagtungo lang ako sa gitna ng bukid kung saan naroroon ang kubo. Mas gusto ko kasing magpahinga dito kapag hapon na dahil masarap matulog. Kasama sina Aya at Cali na siyang nalilibang lang sa paglalaro. 

Napatingin naman ako sa bahay kubo ng kapit bahay. Kitang kita ko naman na abalang abala pa rin sina Sapphire sa pag-aayos ng mga furniture sa bahay na tutuluyan niya. Iba talaga ang mga mayayaman, kung gugustuhin ay madali lang gawan ng paraan. 

Halos siya rin ang labas pasok na nagbubuhat ng kaniyang nga gamit papasok sa loob ng bahay kubo niya. Napakibit balikat na lang ako at nahiga na dito sa kubo. Kaniya-kaniyang pwesto naman sina Aya at Cali. Parehas naman silang tahimik na nahiga lang din sa tabi. Parehas pang nasa gilid ang dalawa. Natawa na lang ako at hinayaan silang matulog sa braso ko. 

Nakaidlip na rin naman ako. Hindi ako gumalaw ng magising dahil parehas na nakasandal sa magkabilaang braso ko sina Cali at Aya na siyang payapang payapa na natutulog sa preskong-presko na lugar na ito. 

Napatingin na lang ako sa kawalan, nililibang ang sarili sa preskong hangin na tumatama sa akin. Hindi ko maiwasang mapangiti na lang. Hindi ako gumalaw hanggang sa magising na ng tuluyan ang dalawa. 

"Nakatulog ba ako, Ate?" tanong ni Cali sa akin at nginitian ako. Nginitian ko rin siya at ginulo lang ang buhok nito na gulo gulo rin naman. 

"Cali! Aya! Tara sa kabilang bukid!" Napatingin naman ako sa batang lalaking kalaro nila. Sinusundan nanaman ang dalawa. 

"Naglalaro na sina Evelyn doon!" sabi nito. 

"O sige, teka lang," sabi naman ni Aya na siyang nagmamadali pang sinuot ang kanyang tsinelas. Natawa na lang ako dito at napailing. 

"Hindi pa ba tayo manghuhuli ng mga gagamba?" tanong naman ni Cali. 

"Masiyado pang mainit. Maya-maya na lang," sabi nila at napakibit ng balikat. 

Nanakbo naman na sila paalis habang ako naman ay kinuha na rin ang tsinelas at napagpasiyahan na lang na bumalik na sa bahay. Bago pa ako makaalis ay nagulat na lang ako nang makita ko si Sapphire na naglalakad papalapit sa akin. Mukhang tapos na rin ito sa pag-aayos sa bahay niya. Sa dami ba naman kasi ng katulong nito doon. 

"Hey," nakangiti niyang saad na tinaas pa ang kamay at kumaway sa akin. 

Hindi niya naman maiwasang mapatingin sa mais na tanim ni Tatang ngayon. Maliliit pa lang ito kaya makikita pa naman ang tao na dumadaan dito. 

"Hey, tapos na kayo?" tanong ko sa kanya kahit obvious naman na dahil nagliliwaiw na ito ngayon. 

"Ah, yeah. Kakatapos lang," sabi niya at ngumiti. 

Mukhang nagkakatuwaan naman ang mga katulong niya na kumakain na ngayon doon.

"Then why are you here? Hindi ba dapat ay nagpapahinga ka na?" tanong ko sa kaniya. 

"I'm resting," sabi niya at ngumiti pa ng malapad. Hindi ata ito nagsasawa sa kakangiti. Tinignan ko lang siya at napakibit na lang ng balikat. 

"Ang init dito. Tara roon." Hila ko sa kanya patungo sa duyan ni Tatang sa ilalim ng puno ng mangga. Pahingaan niya ito kapag nasa gitnan ng initan. 

"Go, I can just seat here," sabi ko sa kanya at naupo sa tapat sanga ng mangga. Napatingin naman siya sa akin sandali ngunit pinagtaasan ko lang siya ng kilay. Ngumiti na lang siya at naupo sa duyan. Tahimik lang kaming dalawa. Dinadama ang payapang paligid na ito. 

"Why are you here?" hindi ko maiwang itanong sa kanya dahil paniguradong hindi ako mapapakali hangga't hindi ko natatanong ang dahilan kung bakit siya nandito. 

"Hmm, required ba 'yang sagutin?" natatawa niyang tanong sa akin. 

"Bakit nga?" tanong ko sa kanya at pinaningkitan pa ito ng mga mata. Natatawa niya lang akong tinignan. 

"Hmm, binabantayan lang kita, baka takasan mo ang utang mo sa akin," sabi niya pa ngunit hindi ako naniniwala doon. 

"Wow, mas malaki pa ang ginastos mo para lang singilin ako?" naiiling kong saad na tinignan siya ng masama. 

"Grounded ka no?" hindi ko maiwasang itanong dahil naaalala ang sinabi ni Isaac. 

"Huh? Hindi no," natatawa niyang saad at napailing pa sa akin. 

"Impossible naman na magbabakasiyon ka dito!" sabi ko na mas lalo pa siyang pinaningkitan ng mga mata. 

"Espiya ka ba ni Donya Ligaya?" tanong ko pa sa kanya. Napahagalpak naman siya ng tawa sa akin dahil dito. 

"Of course not. Why would I?" naiiling niyang saad. 

"Why? Are you scared with Donya Ligaya?" tanong niya nanapakunot ng noo sa akin. Napatikhim naman ako at nag-iwas ng tingin. Hindi ko alam kung takot ba ako sa kanya o takot lang talaga ako na sa kakayahan niyang gawin? Noong mabalitaan niyang nanliligaw ang isang apo niya sa akin ay sinugod niya ang lola ko kahit ang totoo magkaibigan lang talaga kami. Napalapit lang ako doon dahil madali lang pakisamahan.

Simula ng araw na 'yon, hindi na ako kailanman nakikipag-usap sa kanila, dinala niya na rin naman sa manila ang apo niya ngunit hindi rin naman nagtagal ay naging kaibigan ko si Piolo. Wala naman siyang ginagawang kung ano dahil palakaibigan lang talaga ang apo niya. Balak pa nga ata nila itong patakbuhin sa halalan. Tinetrain na ng papa nito. 

Well, hindi naman na dapat pang pag-usapan si Donya Ligaya kaya napailing na lang ako at binalik pa ang tingin kay Sapphire. 

Habang nag-iisip naman ako ng dahilan kung bakit siya nandito. Siya na mismo ang nagsalita. 

"My Auntie used to live here, like what you said, grounded. Lola tried to discipline her but she ended up falling in love in this place," sabi niya at ngumiti. 

"Gusto ko lang malaman kung bakit," sabi niya pa at napakibit ng balikat. 

"Oh..." sabi ko at napakibit ng balikat. 

"But that's just one of the reason why," aniya. Napatingin naman ako sa kanya at hindi na nang-usisa pa. Sinubukan niya namang mahiga at pumikit na. Hindi ko naman maiwasang mapatitig dito. 

Why do I feel like he's lonely when there's so many people around him? He look so sad kahit na madalas pa siyang ngumiti. Pinagmasdan ko ang mahahaba nitong pilikmata, ang mapupulang labi nito, ang kilay na makakapal, ang matangos na ilong at ang esmeraldang mga mata. Esmeraldang mga mata? 

Agad naman akong nagulat nang makitang nakamulagat na ito at nakangisi habang tinitignan akong kinakabisado ang mukha nito.

"Wait, 'yong jacket mo pala!" sabi ko at napatalon sa puno ng mangga. Tatakbo na sana ako ngunit agad niyang nahawakan ang aking mga kamay. 

"Crush mo ako no?" natatawa niyang saad sa akin at kinindatan pa ako. Tinulak ko naman ang dibdib niya na wari'y bato sa sobrang tigas. 

"Ang kapal ng mukha mo!" sigaw ko na napatakbo na pabalik ng bahay. 

Kaugnay na kabanata

  • When The Rain Poured   Chapter 6

    February’s POV“Fuck!” Nagulat naman ako nang makitang may nakatayo sa harapan.“Pwede bang magsalita ka naman, Isaac, kapag nandito ka, ha?” tanong ko at tumayo sa pagkakaupo ngunit agad na nagulat nang makitang hindi pala si Isaac ito.“Anong ginagawa mo dito?” tanong ko kay Sapphire at nakakunot ang noo habang tinitignan siya.Nginiwian niya naman ako at ginulo pa ang gulo-gulo niyang buhok. Mukhang kagigising lang nito kahit anong oras naman na. Ang dami-dami ko ng nagawa ngunit mukhang marami na rin siyang nagawa sa panaginip.“Oh... Good morning, Mr. Prinsepe," natatawang biro ko dahil mukha pa rin itong inaantok kahit na may mug ng hawak. Parang hindi pa rin naman gumagana ang utak nito, nakatayo lang habang nakatingin sa akin ng walang emosiyon.“Anong problema mo, Boi?”

    Huling Na-update : 2021-07-15
  • When The Rain Poured   Chapter 7

    February’s POV“Good morning!” Halos masemplang naman ako sa bike nang may bumati sa akin.“Shit..." bulong ko nang magpagewang gewang ako, mabuti na lang ay nahawakan nitong si Sapphire.“Anong ginagawa mo rito?” tanong ko sa kanya.“Jogging?” nakangiti niyang tanong.“Your grandma said you’ll go to the market today," sabi nito at ngumiti.“Kakapalengke mo lang kahapon," sabi ko sa kaniya na pinangkitan pa siya ng mga mata.“Yeah, but I forgot something,” sabi niya at ngumiti.“Sa dami ng pinamili mo, may nakalimutan ka pa?” tanong ko sa kanya na naiiling.Napakibit naman siya ng balikat at sumabay sa pagbabike ko. Ni hindi naman jogging ang ginagawa nito

    Huling Na-update : 2021-07-15
  • When The Rain Poured   Chapter 8

    February’s POV“Ang weak mo naman," natatawa kong sambit kay Sapphire na nandito sa tapat ng bahay namin at nakikilaro kina Aya at Cali. Naglalaro sila ngayon ng sipa. Mukhang wala nanamang magawa si Sapphire. Sarap talaga ng buhay ng mokong.Sabagay, hapon naman na kasi at maski kami ay wala ng ginagawa.“Ate Febi, ang galing kaya ni Kuya Zeal!” Pagtatanggol ni Aya kay Sapphire.“Mas magaling kaya si Ate!” sabi ni Cali.“Hindi ba, Ate Febi?” tanong ni Cali at nginitian ako. Natatawa ko namang ginulo ang buhok nito.“Kampihan oh, kampi ko si Kuya Zeal!” sabi ni Aya. Tinignan ko naman siya na kunwari ay nagtatampo ngunit iniwas niya ang tingin sa akin.“Magaling din si Ate Febi pero magaling si Kuya Zeal," pambawi niya. Hindi ko alam

    Huling Na-update : 2021-07-15
  • When The Rain Poured   Chapter 9

    February’s POV“Ano ‘tong nabalitaan kong nakipag-away ka daw kay Ruby, Febi?” tanong ni Lolo sa akin. Napakagat naman ako sa ibabang labi ko nang mapagtantong alam na pala agad nina Lolo at Lola.“Pasensiya na po, Tang...” guilty’ng saad ko. Tahimim lang naman si Sapphire habang pinaghahain ni Lola ng pagkain.“Huwag kang humingi ng pasensiya, Febi, hindi mo naman kasalanan,”csabi ni Lola sa akin.“’Yan, kinukunsinti mo kasi ang batang ‘yan, Carla," sabi ni Lolo kay Lola at napailing pa.“Hindi naman sa ganoon pero alam mo naman ang ugali no’ng Ruby na ‘yon, siguradong may sinabi nanamang kung ano," sabi ni Lola na napangiwi pa dahil dito.“’Yon na nga ang punto, Carla, alam na ang ugali no’ng si Ruby pero pinatulan

    Huling Na-update : 2021-07-16
  • When The Rain Poured   Chapter 10

    February’s POV“Hoy, saan ka pupunta at bihis na bihis ka?” tanong ni Isaac na pinanliliitan ako ng mga mata.Napatikhim naman ako at sinamaan siya ng mga mata dahil halatang ipapahamak nanaman ako nito.“Magsisimba,” sabi ko at napaiwas ng tingin.“Bihis na bihis?” tanong niya na akala mo detective na kailangan alam ang lahat.“At akala ko ba ang kasama mo ay ang Lola mo?” tanong pa niya sa akin na tila hindi naniniwala.“Magsisimba ako sa bayan!” sabi ko na tinulak siya sa dibdib. Natatawa lang naman siyang nailing sa akin.“Oh? Kasama mo si Sapphire?” tanong niya sa akin. Itatanggi ko pa sana kaya lang ay mukhang si Sapphire ang tinitignan niya ngayon.“Good morning...” bati nito

    Huling Na-update : 2021-07-16
  • When The Rain Poured   Chapter 11

    February’s POV“Febi, pakibigay mo nga ito sa mga kapitbahay,” sabi ni Lola na inabot ang ilang bunga ng santol na nasungkit nina Lolo kanina.“Opo, Nang,” sambit ko at naglakad na patungo sa kina Isaac.“Aling Sally!” sigaw ko at kumatok sa pintuan nila. Si Isaac naman ang lumabas habang may hawak-hawak na mga damo. Hindi ko alam kung dapat ba akong matawa sa itsura nito o ano.“Uyy, salamat!” nakangiti niyang sambit na inagaw na agad sa akin ang santol.“Hoy, halika’t samahan mo akong kumuha ng buko kina Aling Tessy,” sabi niya sa akin.“Pag-iisipan ko,” natatawa kong saad ko kahit na balak ko naman na talagang sumama sa kanya.“Dami mong alam, bilisan mo na lang,” sabi niya na pumasok na sa loob ng bahay nila.“Nat

    Huling Na-update : 2021-07-16
  • When The Rain Poured   Chapter 12

    February’s POVSaka lang ako natauhan ng mapatingin ulit ako sa kanyang katawan at nakita kong may mga gasgas iyon na mukhang nakuha niya sa pag-akyat sa puno. Nako naman. Baka mamaya ay bigla kaming sugurin ni Donya Emilya dahil nasugatan ang apo niya.Magsusuot na sana siya ng t-shirt ngunit agad ko ‘yon hinila para tignan ng mabuti ang gasgas.“Hoy, ang wild, ah,” natatawa niyang biro sa akin.“Hoy, Febilyn, mahiya ka naman sa Lolo’t Lola mo, maghunos dili ka, Hija.” Humagalpak ng tawa si Isaac. Sinamaan ko silang dalawa ng tingin dahil dito.“Ang dami mong sugat, Sapphire!” hindi ko mapigilang sambitin sa kanya.“It’s normal, I think,” sabi niya na nginitian pa ako. Tinignan ko naman siya ng masama. Nakita ko pa ang kamay nitong dumudugo.“Tiyansing ka lang

    Huling Na-update : 2021-07-17
  • When The Rain Poured   Chapter 13

    February’s POVNadatnan ko siyang nakapikit lang sa isang tabi habang may suot-suot na headset, mukhang pinapakalma ang sarili. Napatitig naman ako sa nakakunot noong lalaking ito.Nang imulagat niya ang kanyang mga mata ay nakita niya na ako. Hindi ko alam kung matatawa ako sa pag-irap nito o ano. Inalis niya naman ang headset at seryosong nilingon ako“What?” tanong niya.“You should eat,” sambit ko. Tinignan niya lang naman ako.“Hindi ka kakain? No matter how annoyed you are, hindi naman pwedeng hindi ka kumain,” seryosong saad ko sa kanya.Hindi naman siya nakipagtalo at kinuha ang pagkain na dala ko. Hindi pa rin naman ako umalis dahil hindi ko maiwasang mapatingin sa kanya.“Why? Don’t tell me you also want to watch me eat?” tanong niya na wala man lang kangiti ngiti.

    Huling Na-update : 2021-07-17

Pinakabagong kabanata

  • When The Rain Poured   Epilogue

    Sapphire’s POV“Tangina, Pre, hindi ka ba nagsasawa diyan sa gawain mo? Halos araw-araw alak,” sambit sa akin ng mga kaibigan ko. Wala akong pinansin isa sa kanila.Patuloy lang ako sa pagtungga, I drink until I passed out.“Uminom ka na naman!” galit na galit na saad ng Daddy ko na siyang nalinis na ang pangalan pero wala pa rin akong lakas ng loob na balikan si Febi lalo na’t baka galit pa rin siya.“Ano bang pakialam mo? Kung hindi dahil sa’yo, kami pa sana ni Febi, nasa akin pa rin sana siya…” Panduduro ko pa habang lasing na lasing, hindi na alam ang gagawin. Nakaramdam naman ako ng suntok galing sa kaniya ngunit hindi ko ‘yon ininda. Walang-wala ang sakit na ‘yon sa nararamdaman ng puso ko.“Ano, Zeal? Wala ka na bang gustong gawin kung hindi ang mag-inom?” tanong sa akin ni Lola at nakatan

  • When The Rain Poured   Chapter 71

    February’s POV“Wews, nandito nanaman si Febi, bantay sarado na naman si Zeal,” sambit ni Isaac kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. Tinawanan niya lang naman ako.“Huwag kang kakain, ah?” sabi ko dahil may dala-dala akong lunch para sa mga trabahador para dito sa bahay na pinapagawa namin.“Joke lang naman, hindi ka naman mabiro,” natatawa niyang saad sa akin at aakbay pa sana kaya lang bago niya pa ‘yon magawa may bumangga na sa kaniyang braso.“Pucha, damot,” natatawang sambit ni Isaac kay Sapphire. Napailing na lang ako sa kaniya.“Anong ginagawa mo rito? Akala ko ba nasa site ka nina Mayor?” tanong ko sa kaniya.“I’m done with my works there,” sabi niya naman.“Tapos ka na rin naman dito?” tanong namam ni Isaac. Sabatero talaga kah

  • When The Rain Poured   Chapter 70

    February’s POV“Araw-araw ata talagang may party kina Donya Ligaya,” natatawang saad ni Isaac habang nagmamaneho. Patungo kami sa bahay nina Donya Ligaya dahil may party ata na gaganapin para kina Denis at ng girlfriend nito.Imbitado kami as always. Nang makarating kami do’n ay binati agad kami ng ilang mga kaibigan.Ayaw ko sanang pumunta dahil sa nangyari noong nakaraan kaya lang baka may masabi ulit si Donya Ligaya kaya nagtungo na lang ako. Tahimik lang naman ako habang nandito sa party. Lumapit sa akin si Jigs at ngumiti.Hindi ko siya magawang ngitian lalo na’t hindi pa kami nakakapag-usap simula no’ng magtalo kami noong nakaraan.“Kumain ka na, Febi?” tanong niya sa akin.“Busog pa ako,” sambit ko naman sa kaniya.“Oh… Do you want anything?” tanong niya

  • When The Rain Poured   Chapter 69

    February’s POVPagkalabas ko sa cr ay agad kong nakita si Sapphire na nasa tapat ng pinto. He’s looking at me. Hindi ko alam kung narinig niya ba ang usapan namin sa likod.“Well, I did slap here,” sambit ko dahil sa tingin nitong tila’y namimintang dahil rinig na rinig mula dito sa labas ang lakas ng iyak ni Fiona.“You didn’t give me away, did you?” tanong niya na para bang kayang kaya ko ‘yong gawin. Well, kung ang batang February siguro’y mauuto pa ng mga salita ngunit nadala na ako sa lahat ng pinagdaanan ko. Hindi niya siguro maiwasang maalala si Ate Reena at ang pagrereto ko sa kanya noon.“Of course not,”vsambit ko kahit na ang totoo’y sinabi kong kapag pinananatili siya ni Sapphire nang kahit isang beses ay irereject ko ito. Sa totoo lang hindi talaga ako sigurado roon at hindi ko rin alam kung sinabi niyang &lsquo

  • When The Rain Poured   Chapter 68

    February’s POVNangatal ang mga labi ko sa ginaw pagkaahon ko sa tubig dito sa swimming pool. Gabing-gabi na’t wala pa rin silang kasawa-sawang nagbabad.Kusa na lang na kumibot ang ngiti sa aking mga labi nang ipatong sa akin ni Sapphire ang tuwalyang kakakuha niya lang ata sa taas.“Want to take a walk?” sabi ko at nginitian siya. Tinignan niya muna ako na nangangatal pa rin ang mga labi sa sobrang lamig.“Huwag na, masiyadong malamig sa dalampasigan,” sambit niya. Hinila ko lang siya. Nakapaa lang kaming dalawa habang naglalalad dito. Hindi ko maiwasang matuwa habang pinagmamasdan ang karagatan ngayong gabi. Tanginang ang buwan lang ang nagsisilbing ilaw.Hindi ko pa maiwasang mapangiti habang nakatingin sa katabi kong inabot pa ang extra’ng tuwalya sa akin at pinatong pa ulit.“I’m fine, bagong ahon la

  • When The Rain Poured   Chapter 67

    February’s POVHanggang sa maggabi ay iniisip ko pa rin ang sinabi ni Sapphire sa akin.Nandito na kami ngayon sa tapat ng bofire at halos lahat kami’y abala sa pakikipagkwentuhan, hindi ko naman tinitignan si Sapphire dahil ayaw kong lingunin ito.Tahimik lang ako, nandito pa rin si Fiona at katabi nanaman ni Sapphire.“Marshmallow,” sambit ni Sapphire sa akin at inabutan ako ng stick.“Thanks...” mahina kong sambit. Tumango lang naman siya. Nasa kabilang parte naman ang mga bata, naglalaro ng sungka. Kahit na matanda na sina Aya at Cali, hindi pa rin nawawala sa kanila ang paglalaro niyon. Naging libangan na kasi talaga.Habang kami naman dito ay nag-iinuman. Halos lasing na nga ang iba naming kasamahan. Maski ako’y nakailang shots na rin.“Let’s play a game!” masaya nilang sam

  • When The Rain Poured   Chapter 66

    February’s POV“Oh... you’re here na pala talaga...” sabi niya sa akin na nakataas pa ang kilay. She’s still pretty, mas lalo nga lang gumanda ngayon, mas lalo pang humaba ang kanyang buhok at mas lalo pang pumuti.Napangisi naman ako habang pinagmamasdan siya. Hanggang ngayon pala ay nakabuntot pa rin ito kay Sapphire, maraming bali-balita ang tungkol sa kanila lalo na’t artista si Fiona kaya lang ay huminto rin ito ilang taon ang nakalipas.Nakita ko naman kung paano ang pag-alis ni Sapphire sa pagkakahawak ni Fiona sa kanya. Nakangiti ako ngunit nakataas ang kilay ngayon. Hindi ko naman mapigilang mapangiti sa kanya nang lumapit sa akin si Sapphire.“Is it really true that you’re courting that girl?!” malakas na sigaw niya kay Sapphire. Medyo nagulat naman ako roon kung sabagay kalat nga sa buong probinsiya namin na nililigawan ako nitong Sapph

  • When The Rain Poured   Chapter 65

    February’s POV“Don’t forget to bring my gift,” natatawa pang saad ni Isaac mula sa kabilang linya. Hindi ko na lang pinansin pa ang sinasabi nito at tinulungan na lang sina Aya at Cali na buhatin ang mga gamit na dadalhin namin para sa birthday ni Isaac.May pa-outing kasi ang Lolo mo. Oh ‘di ba? Ang yaman na? Samantalang noon ay ni singkong duling ay ayaw akong pahiramin.Wala naman kaming masasakyan dito kaya dadalhin ko ang kotse ko para makapunta sa pagkikitaan namin.Napatingin naman ako kay Sapphire na kasama rin sa outing. Sobrang tagal din naman kasi nilang magkasama ni Isaac. Mas pagkakamalan ko pa nga na sila ang magbestfriend. Paano naman kasi lahat ata ng projects nila ay sila itong tandem.“Let me carry that, Febi,” sabi niya na kinuha sa akin ang bag na hawak. Napatango naman ako. Nakasunod lang naman kaming dalawa ni Aya.

  • When The Rain Poured   Chapter 64

    February’s POV“Anong ginagawa mo rito?” tanong ko kay Sapphire.Napatingin tuloy sa amin ang ibang tao dito sa clinic.“Oh, mukhang hindi sasabay sa atin si Febi, tara na’t lumayas,” natatawang sambit nila sa akin. Napakunot naman ang noo ko habang nakatingin kay Sapphire.May dala kasi itong lunch box, iniwanan naman kami nina Paula.“Sobra ba ang lunch niyo? Pinapaabot ni Mayor?” tanong ko pa. Napakunot naman ang noo niya sa akin dahil dito.“No, of course not. I cooked that,” sambit niya.“Anong meron?” hindi ko maiwasang itanong.“Don’t forget to eat,” sambit niya na iniabot pa ang lunch sa akin. Napaawang naman ang labi ko dahil sa kanya. Agad din naman siyang umalis sa tapat ko.Hindi ko pa rin maiwasa

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status