Mag-log inShare
Chapter 21
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56February’s POV
“Akala ko ba bibisita ka sa mga kaibigan mo?” tanong ko nang makasakay na ako sa kotse niya.
“Sinungaling,” natatawa ko pang saad habang sinusuot ang seatbelt ko.
“Why? I’ll visit Isaac and my friends here,” sabi niya pa.
“Aba, kaya pala binabaan mo ako,” sabi ko na pinanliitan pa siya ng mga mata.
“Well, I’m driving. What do you think should I do?” sabi niya na iniaabot ang pagkain na mukhang kabibili niya lang.
“Kanina ka pa ba?” hindi ko maiwasang itanong.
“Hmm, hindi naman,” sagot naman nito.
“I thought you’re not going this week?” tanong ko sa kanya habang nagmamaneho siya.
“Bakit? Ayaw mo ba akong makita, ha?” tanong niya na pinanliliitan ako ng m
Kaugnay na kabanata
When The Rain Poured Chapter 22
February’s POVNang makarating na kami malapit sa ilog. Pinark na ni Isaac ang kotse ni Sapphire, sa parking-an dito. Laking pasasalamat naman namin na nakarating kami ng buhay.Nagsibabaan na rin naman kami at napatingin sa paligid. Hindi kami madalas dito pero magaganda ang tanawin dito at talaga namang nakakarelax.Asul na asul ang kulay ng tubig sapagkat inaalagaan at hindi hinahayaan ng nga tagarito na tapunan na lang ito ng mga kalat. Ginawa rin kasi itong tourist spot sa lugar namin kaya talaga namang hindi nila hinahayaan na masira.“Picture tayo!” nakangiting sambit ni Ana Marie na hinila pa sa tabi niya si Sapphire. Hindi ko tuloy maiwasang mapairap dahil sa kanya.“Febi, kuhanan mo naman kami ng litrato,” sabi pa niya sa akin. Ang kapal talaga ng mukha ng babaeng ito.Pinigilan ko naman ang magalit at pinigilan ang sar
When The Rain Poured Chapter 23
February’s POV“Bakit parang pinagsakluban naman ng langit at lupa ‘yang mga mukha niyo?” natatawang saad ni Isaac sa aming dalawa ni Sapphire. Nakabusangot kasi ito at hindi ko makausap ng maayos.Napanguso na lang ako at tinignan siya ngunit hindi niya ako magawang tignan.“Hindi ka pa ba lulusong, Febi? Pupwede naman kitang palitan diyan,” sabi ni Isaac sa akin.Gusto kong makaiwas sa ganitong atmospera sa pagitan naming dalawa pero mayroon talagang part sa akin na ayaw kong umalis sa tabi nito.“Hindi na, patapos na rin naman,” sabi ko na lang dahil ayaw ko namang iwanan si Sapphire.“Masarap ba ‘yan? Patikim nga,” sabi ni Isaac na ngumanga pa, hinihintay na subuan ko. Susubuan ko na sana siya kaya lang ay nauna na si Sapphire at sinusok niya pa sa mismong bunganga ni Isaac.
When The Rain Poured Chapter 24
February’s POVNapaiwas ako ng daan nang makita ko ang grupo nina Ate Reena. Halos ilang linggo na rin kasi ako nitong kinukulit patungkol kay Sapphire.Gusto niyang ilakad ko siya dito. Hindi ko naman alam kung paano ko gagawin ‘yon dahil maski ako, hindi ko alam kung paano ko ilalakad ang sarili kay Sapphire. Half joke.“Hey, Febi!” nakangisi nitong saad nang makita akong pabalik.“Ate Reena…” nakangiti kong saad kahit na hindi naman ako masayang makita ito.“Saan ka pupunta? Hindi ka pa ba uuwi? Dito ang daan niyo, ‘di ba?” tanong niya pa na nakataas ang kilay.“Ah, may nakalimutan po kasi ako sa classroom. Kukunin ko lang,” Para kaming high school na naghaharangan dito.Alam kong mahirap banggain ‘tong sina Ate Reena ngunit hindi ko naman akalain na talagan
When The Rain Poured Chapter 25
February’s POV“Hi, Febi!” nakangiting sambit ni Ate Reena nang makita akong katabi si Isaac dito sa canteen. Bumati rin naman ang mga ito kay Isaac.Ngumiti at tinanguan ko lang naman ito. Kasama niya sina Ate Kc pati ang iba pa nitong mga kaibigan.“Hi daw sabi ni Darren, Febi!” sabi naman no’ng isa niya pang kaibigan.“Hindi mo na kailangan pang gawin ‘yan, Jin, I can say hi to her in my own,” sabi naman ni Kuya Darren.“Hi, Febi,” nakangiti nitong bati. Nagsihiyawan naman ang mga kaibigan nito kaya napatingin sa amin ang mga tao sa canteen. Hindi ko naman alam kung paano ko ito babatiin pabalik kayo tumango na lang ako at ngumiti na lang din ng tipid.“’Yon naman! Kumusta ang tawagan niyo kagabi?” tanong pa nila kaya hindi ko maiwasang pagkunutan ito ng noo. Siniko naman s
When The Rain Poured Chapter 26
February’s POV“Hey! You’re here! Bakit hindi mo sinabing pupunta ka pala?” nakangiti kong tanong kay Sapphire na walang kangiti ngiti ngayong nakatingin sa akin.“Kanina ka pa hinahanap ng lola’t lolo mo ngunit mukhang nakipagdate ka pa ata,” sambit niya na una ng naglakad. Hindi ko naman maiwasang matawa ng mahina dahil dito, para kasi itong mga tita mong kapag umuwi ka ng late ay automatic na nakipagdate ka.“Huh? Hindi no. Niyaya kasi ako nina Ate Reena na kumain sa labas,” sabi ko na lang at nawala ang malapad na ngiti nang maalala ang naranasan ko kanina.Ni hindi ko maatim na nguyain ang mga pagkain na nakahain sa hapag, alam ko na agad na hindi ako nababagay sa mga katulad nila.Hindi ko naman namalayan na nawala na ang ngiti ko at nakitang nakatingin na sa akin si Sapphire.“What’s wro
When The Rain Poured Chapter 27
February’s POV“Aray...” mahina kong saad dahil mahigpit ang pagkakahawak nito. Tinignan naman ako nito ng masama bago niya niluwagan ang pagkakahawak sa akin.Mayamaya ay binitawan ako nito sa walang taong lugar. Ang tingin nito sa akin ay hindi ko mawari. Mukha siyang galit na galit.“What’s wrong with you? I texted you na hindi ako makakapunta,” seryoso kong saad sa kanya.Pilit niya namang pinapakalma ang sarili bago niya kinuha ang bag ko sa akin at saka niya binuhos ang lahat ng laman. Nanlaki naman ang nga mata ko dahil dito.“Sapphire!” malakas ang boses na sambit ko dahil sa gulat sa ginawa nito. Kahit anong pilit niyang pagpapakalma sa sarili ay hindi niya na nagawa.Maski ako ay ganoon din lalo na ng makita ko ang cellphone na nahulog rin mula dito.“What the heck is fucking
When The Rain Poured Chapter 28
February’s POV“Hoy, anong problema? Para kang tangang nakatulala lang diyan,” natatawang saad sa akin ni Isaac.Nandito lang ako ngayon sa duyan habang nakatulala lang sa cellphone ko.“Miss mo?” tanong niya at ngumisi.“Huh? Hindi ko miss si Sapphire ‘no!” sabi ko naman at inirapan siya.“May sinabi ba akong si Zeal?” natatawa niyang tanong na nakataas pa ang kilay.Pagkatapos no’ng mangyari noong nakaraang buwan, nagtutungo pa rin siya rito ngunit hindi nagpapakita sa akin. Ni wala nga akong update sa kaniya dahil hindi ko makausap maski sa text.Well, hindi ko naman siya tinetext dahil siya nga hindi ako magawang kausapin. Tuluyan na nga ata akong nakalimutan ng kupal na ‘yon.Nadala lang naman ako ng sama ng loob ko kaya nasabi ko ang mga nas
When The Rain Poured Chapter 28
February’s POV“Hoy, anong problema? Para kang tangang nakatulala lang diyan,” natatawang saad sa akin ni Isaac.Nandito lang ako ngayon sa duyan habang nakatulala lang sa cellphone ko.“Miss mo?” tanong niya at ngumisi.“Huh? Hindi ko miss si Sapphire ‘no!” sabi ko naman at inirapan siya.“May sinabi ba akong si Zeal?” natatawa niyang tanong na nakataas pa ang kilay.Pagkatapos no’ng mangyari noong nakaraang buwan, nagtutungo pa rin siya rito ngunit hindi nagpapakita sa akin. Ni wala nga akong update sa kaniya dahil hindi ko makausap maski sa text.Well, hindi ko naman siya tinetext dahil siya nga hindi ako magawang kausapin. Tuluyan na nga ata akong nakalimutan ng kupal na ‘yon.Nadala lang naman ako ng sama ng loob ko kaya nasabi ko ang mga nas
Pinakabagong kabanata
When The Rain Poured Epilogue
Sapphire’s POV“Tangina, Pre, hindi ka ba nagsasawa diyan sa gawain mo? Halos araw-araw alak,” sambit sa akin ng mga kaibigan ko. Wala akong pinansin isa sa kanila.Patuloy lang ako sa pagtungga, I drink until I passed out.“Uminom ka na naman!” galit na galit na saad ng Daddy ko na siyang nalinis na ang pangalan pero wala pa rin akong lakas ng loob na balikan si Febi lalo na’t baka galit pa rin siya.“Ano bang pakialam mo? Kung hindi dahil sa’yo, kami pa sana ni Febi, nasa akin pa rin sana siya…” Panduduro ko pa habang lasing na lasing, hindi na alam ang gagawin. Nakaramdam naman ako ng suntok galing sa kaniya ngunit hindi ko ‘yon ininda. Walang-wala ang sakit na ‘yon sa nararamdaman ng puso ko.“Ano, Zeal? Wala ka na bang gustong gawin kung hindi ang mag-inom?” tanong sa akin ni Lola at nakatan
When The Rain Poured Chapter 71
February’s POV“Wews, nandito nanaman si Febi, bantay sarado na naman si Zeal,” sambit ni Isaac kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. Tinawanan niya lang naman ako.“Huwag kang kakain, ah?” sabi ko dahil may dala-dala akong lunch para sa mga trabahador para dito sa bahay na pinapagawa namin.“Joke lang naman, hindi ka naman mabiro,” natatawa niyang saad sa akin at aakbay pa sana kaya lang bago niya pa ‘yon magawa may bumangga na sa kaniyang braso.“Pucha, damot,” natatawang sambit ni Isaac kay Sapphire. Napailing na lang ako sa kaniya.“Anong ginagawa mo rito? Akala ko ba nasa site ka nina Mayor?” tanong ko sa kaniya.“I’m done with my works there,” sabi niya naman.“Tapos ka na rin naman dito?” tanong namam ni Isaac. Sabatero talaga kah
When The Rain Poured Chapter 70
February’s POV“Araw-araw ata talagang may party kina Donya Ligaya,” natatawang saad ni Isaac habang nagmamaneho. Patungo kami sa bahay nina Donya Ligaya dahil may party ata na gaganapin para kina Denis at ng girlfriend nito.Imbitado kami as always. Nang makarating kami do’n ay binati agad kami ng ilang mga kaibigan.Ayaw ko sanang pumunta dahil sa nangyari noong nakaraan kaya lang baka may masabi ulit si Donya Ligaya kaya nagtungo na lang ako. Tahimik lang naman ako habang nandito sa party. Lumapit sa akin si Jigs at ngumiti.Hindi ko siya magawang ngitian lalo na’t hindi pa kami nakakapag-usap simula no’ng magtalo kami noong nakaraan.“Kumain ka na, Febi?” tanong niya sa akin.“Busog pa ako,” sambit ko naman sa kaniya.“Oh… Do you want anything?” tanong niya
When The Rain Poured Chapter 69
February’s POVPagkalabas ko sa cr ay agad kong nakita si Sapphire na nasa tapat ng pinto. He’s looking at me. Hindi ko alam kung narinig niya ba ang usapan namin sa likod.“Well, I did slap here,” sambit ko dahil sa tingin nitong tila’y namimintang dahil rinig na rinig mula dito sa labas ang lakas ng iyak ni Fiona.“You didn’t give me away, did you?” tanong niya na para bang kayang kaya ko ‘yong gawin. Well, kung ang batang February siguro’y mauuto pa ng mga salita ngunit nadala na ako sa lahat ng pinagdaanan ko. Hindi niya siguro maiwasang maalala si Ate Reena at ang pagrereto ko sa kanya noon.“Of course not,”vsambit ko kahit na ang totoo’y sinabi kong kapag pinananatili siya ni Sapphire nang kahit isang beses ay irereject ko ito. Sa totoo lang hindi talaga ako sigurado roon at hindi ko rin alam kung sinabi niyang &lsquo
When The Rain Poured Chapter 68
February’s POVNangatal ang mga labi ko sa ginaw pagkaahon ko sa tubig dito sa swimming pool. Gabing-gabi na’t wala pa rin silang kasawa-sawang nagbabad.Kusa na lang na kumibot ang ngiti sa aking mga labi nang ipatong sa akin ni Sapphire ang tuwalyang kakakuha niya lang ata sa taas.“Want to take a walk?” sabi ko at nginitian siya. Tinignan niya muna ako na nangangatal pa rin ang mga labi sa sobrang lamig.“Huwag na, masiyadong malamig sa dalampasigan,” sambit niya. Hinila ko lang siya. Nakapaa lang kaming dalawa habang naglalalad dito. Hindi ko maiwasang matuwa habang pinagmamasdan ang karagatan ngayong gabi. Tanginang ang buwan lang ang nagsisilbing ilaw.Hindi ko pa maiwasang mapangiti habang nakatingin sa katabi kong inabot pa ang extra’ng tuwalya sa akin at pinatong pa ulit.“I’m fine, bagong ahon la
When The Rain Poured Chapter 67
February’s POVHanggang sa maggabi ay iniisip ko pa rin ang sinabi ni Sapphire sa akin.Nandito na kami ngayon sa tapat ng bofire at halos lahat kami’y abala sa pakikipagkwentuhan, hindi ko naman tinitignan si Sapphire dahil ayaw kong lingunin ito.Tahimik lang ako, nandito pa rin si Fiona at katabi nanaman ni Sapphire.“Marshmallow,” sambit ni Sapphire sa akin at inabutan ako ng stick.“Thanks...” mahina kong sambit. Tumango lang naman siya. Nasa kabilang parte naman ang mga bata, naglalaro ng sungka. Kahit na matanda na sina Aya at Cali, hindi pa rin nawawala sa kanila ang paglalaro niyon. Naging libangan na kasi talaga.Habang kami naman dito ay nag-iinuman. Halos lasing na nga ang iba naming kasamahan. Maski ako’y nakailang shots na rin.“Let’s play a game!” masaya nilang sam
When The Rain Poured Chapter 66
February’s POV“Oh... you’re here na pala talaga...” sabi niya sa akin na nakataas pa ang kilay. She’s still pretty, mas lalo nga lang gumanda ngayon, mas lalo pang humaba ang kanyang buhok at mas lalo pang pumuti.Napangisi naman ako habang pinagmamasdan siya. Hanggang ngayon pala ay nakabuntot pa rin ito kay Sapphire, maraming bali-balita ang tungkol sa kanila lalo na’t artista si Fiona kaya lang ay huminto rin ito ilang taon ang nakalipas.Nakita ko naman kung paano ang pag-alis ni Sapphire sa pagkakahawak ni Fiona sa kanya. Nakangiti ako ngunit nakataas ang kilay ngayon. Hindi ko naman mapigilang mapangiti sa kanya nang lumapit sa akin si Sapphire.“Is it really true that you’re courting that girl?!” malakas na sigaw niya kay Sapphire. Medyo nagulat naman ako roon kung sabagay kalat nga sa buong probinsiya namin na nililigawan ako nitong Sapph
When The Rain Poured Chapter 65
February’s POV“Don’t forget to bring my gift,” natatawa pang saad ni Isaac mula sa kabilang linya. Hindi ko na lang pinansin pa ang sinasabi nito at tinulungan na lang sina Aya at Cali na buhatin ang mga gamit na dadalhin namin para sa birthday ni Isaac.May pa-outing kasi ang Lolo mo. Oh ‘di ba? Ang yaman na? Samantalang noon ay ni singkong duling ay ayaw akong pahiramin.Wala naman kaming masasakyan dito kaya dadalhin ko ang kotse ko para makapunta sa pagkikitaan namin.Napatingin naman ako kay Sapphire na kasama rin sa outing. Sobrang tagal din naman kasi nilang magkasama ni Isaac. Mas pagkakamalan ko pa nga na sila ang magbestfriend. Paano naman kasi lahat ata ng projects nila ay sila itong tandem.“Let me carry that, Febi,” sabi niya na kinuha sa akin ang bag na hawak. Napatango naman ako. Nakasunod lang naman kaming dalawa ni Aya.
When The Rain Poured Chapter 64
February’s POV“Anong ginagawa mo rito?” tanong ko kay Sapphire.Napatingin tuloy sa amin ang ibang tao dito sa clinic.“Oh, mukhang hindi sasabay sa atin si Febi, tara na’t lumayas,” natatawang sambit nila sa akin. Napakunot naman ang noo ko habang nakatingin kay Sapphire.May dala kasi itong lunch box, iniwanan naman kami nina Paula.“Sobra ba ang lunch niyo? Pinapaabot ni Mayor?” tanong ko pa. Napakunot naman ang noo niya sa akin dahil dito.“No, of course not. I cooked that,” sambit niya.“Anong meron?” hindi ko maiwasang itanong.“Don’t forget to eat,” sambit niya na iniabot pa ang lunch sa akin. Napaawang naman ang labi ko dahil sa kanya. Agad din naman siyang umalis sa tapat ko.Hindi ko pa rin maiwasa
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
