Mag-log inShare
Chapter 27
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56February’s POV
“Aray...” mahina kong saad dahil mahigpit ang pagkakahawak nito. Tinignan naman ako nito ng masama bago niya niluwagan ang pagkakahawak sa akin.
Mayamaya ay binitawan ako nito sa walang taong lugar. Ang tingin nito sa akin ay hindi ko mawari. Mukha siyang galit na galit.
“What’s wrong with you? I texted you na hindi ako makakapunta,” seryoso kong saad sa kanya.
Pilit niya namang pinapakalma ang sarili bago niya kinuha ang bag ko sa akin at saka niya binuhos ang lahat ng laman. Nanlaki naman ang nga mata ko dahil dito.
“Sapphire!” malakas ang boses na sambit ko dahil sa gulat sa ginawa nito. Kahit anong pilit niyang pagpapakalma sa sarili ay hindi niya na nagawa.
Maski ako ay ganoon din lalo na ng makita ko ang cellphone na nahulog rin mula dito.
“What the heck is fucking
Kaugnay na kabanata
When The Rain Poured Chapter 28
February’s POV“Hoy, anong problema? Para kang tangang nakatulala lang diyan,” natatawang saad sa akin ni Isaac.Nandito lang ako ngayon sa duyan habang nakatulala lang sa cellphone ko.“Miss mo?” tanong niya at ngumisi.“Huh? Hindi ko miss si Sapphire ‘no!” sabi ko naman at inirapan siya.“May sinabi ba akong si Zeal?” natatawa niyang tanong na nakataas pa ang kilay.Pagkatapos no’ng mangyari noong nakaraang buwan, nagtutungo pa rin siya rito ngunit hindi nagpapakita sa akin. Ni wala nga akong update sa kaniya dahil hindi ko makausap maski sa text.Well, hindi ko naman siya tinetext dahil siya nga hindi ako magawang kausapin. Tuluyan na nga ata akong nakalimutan ng kupal na ‘yon.Nadala lang naman ako ng sama ng loob ko kaya nasabi ko ang mga nas
When The Rain Poured Chapter 28
February’s POV“Hoy, anong problema? Para kang tangang nakatulala lang diyan,” natatawang saad sa akin ni Isaac.Nandito lang ako ngayon sa duyan habang nakatulala lang sa cellphone ko.“Miss mo?” tanong niya at ngumisi.“Huh? Hindi ko miss si Sapphire ‘no!” sabi ko naman at inirapan siya.“May sinabi ba akong si Zeal?” natatawa niyang tanong na nakataas pa ang kilay.Pagkatapos no’ng mangyari noong nakaraang buwan, nagtutungo pa rin siya rito ngunit hindi nagpapakita sa akin. Ni wala nga akong update sa kaniya dahil hindi ko makausap maski sa text.Well, hindi ko naman siya tinetext dahil siya nga hindi ako magawang kausapin. Tuluyan na nga ata akong nakalimutan ng kupal na ‘yon.Nadala lang naman ako ng sama ng loob ko kaya nasabi ko ang mga nas
When The Rain Poured Chapter 29
February’s POV“Nandito ka na? Saan? Papunta na kaming sementeryo, dalian mo,” sabi ko sa kabilang linya.“Malapit na, just wait for me,” sabi naman ni Sapphire.“Aba, kanina pa ‘yang malapit mo,” sabi ko na napailing pa sa kaniya kahit hindi niya naman nakikita.Pistang patay kasi ngayon at nandito si Sapphire dahil sembreak niya. Nandito rin kasi ang Mommy’t Daddy niya pati ang Lola niya dahil nga dito nakalibing ang Lolo niya.“Malapit na nga,” sabi niya naman. Napailing na lang ako at hinintay siya.“Hindi ka ba sasama kina Lola mo?” tanong ko pa sa kanya.“Mamayang gabi pa dadalaw ang mga ‘yon dahil mainit pa raw,” turan niya naman.“I’ll come with them later,” aniya pa.“Ku
When The Rain Poured Chapter 30
February’s POVPapunta na ako sa school nina Aya at Cali nang makareceive ako ng text mula kay Sapphire.Sapphire:Where are you? I’m now at home.Ako:Papunta akong school nila Aya. Pauwi na rin mayamaya.Ipinasok ko naman na ang cellphone at nagsimula ng maglakad patungo sa school ng mga ito.Nang makarating doon ay agad kong hinanap sina Aya at Cali ngunit wala pa sila sa gate, madalas na naghihintay ang mga ito dito.“Inigo, na saan na sina Cali?” tanong ko nang makitang naghihintay si Inigo dito sa gate. Mukhang hinihintay ang kaniyang sundo.“Nandoon po. Inaya niya po ng sapakan si Terence,” sabi ni Inigo sa akin kaya agad naman akong napakunot ng noo dahil dito.“Hindi maganda ang nagsisinungaling, Inigo,” sabi ko pa sa ka
When The Rain Poured Chapter 31
February’s POV“Saan ang punta niyo, Febi?” tanong ni Isaac na may dala dalang ulam para sa amin.“Sa mundo kung saan wala ka,” natatawa kong biro sa kanya ngunit inirapan niya lang ako.“Sa peryahan!” excited na saad nina Aya at Cali. Natawa na lang ako sa kanila. Fiesta na kasi ng buong bayan sa amin at may peryahan ngayon sa bayan. Wala naman kasing amusement park dito sa lugar namin kaya excited talaga ang mga bata kapag fiesta.“Sama!” sabi ni Isaac sa akin.“Sige ba, kasama naman namin si Sapphire. Tara,” sabi ko sa kaniya at tinuro si Sapphire na naghihintay na sa may labas.“Aba! Una tayong naging magkaibigan pero siya pa ang una mong niyaya,” sabi niya sa akin na pinaningkitan pa ako ng mga mata. Napatawa naman ako sa kaniya dahil dito.“I was sup
When The Rain Poured Chapter 32
February’s POVNagpahinga muna kami at nanatili sa running lights pagkatapos namin sa carousel.“May ipon kami, Kuya, sagot ka na namin,” sabi ni Cali at ngumisi pa kay Sapphire. Hindi ko alam kung matatawa ba ako sa batang ito o ano. Pinakita niya naman ang mga baryang kinuha niya sa alkansiya niya kanina.Napangiti naman si Sapphire at ginulo gulo ang buhok niya. Si Aya naman ay nagbibilang din sa baryang dala niya. Kaya pala may dala silang bag na dalawa. Panay mamiso pala ang laman niyon.Mayamaya ay iniabot ni Aya ang sampung piso kay Sapphire, ganoon din si Cali. Hindi naman na mawala ang ngiti ni Sapphire dahil dito. Binibigyan din nila akong dalawa ngunit umiling ako at hinayaan silang tumaya na lang.Napatingin naman ako kina Aya nang makitang swerte sila kaya ang mga tinatayaan nilang number, doon mismo humihinto ang ilaw.“A
When The Rain Poured Chapter 33
February’s POV“Hindi mo gayahin si February, Ana. Dapat diyan ka nagpapaturo kung paano mamikot,” sabi ni Aling Ruby habang dumadaan ako sa bahay nila. Agad naman akong natigilan dahil sa kanya.Ilan buwan ng nanliligaw si Sapphire pero hindi pa rin ito nakakamove on. Kapag dumadaan ako sa bahay nila ay talaga namang pinaparinggan ako nito.“Oh? Natigilan ka, February? Bakit? Hindi ba totoo?” natatawang tanong nito. Kasama niya ngayon ang kapatid niyang chismosa rin, parehas silang nakatingin sa akin ngayon na wari’y gusto lang talaga akong inisin.“Ano ho bang gusto niyong palabasin, Aling Ruby? Hindi ho ba kayo nagsasawa kakasabi niyan?” tanong ko pa dahil mukhang hindi siya makamove on na nililigawan ako ng sinasabi niyang future boyfriend sana ng anak niya.“Hay nako, pinupuri lang naman kita, February. Sinasabi ko ngang
When The Rain Poured Chapter 34
February’s POVNag-unat-unat ako pagkagising. Medyo inaantok pa ng buksan ko ang bintana rito sa loob ng bahay. Pagkabukas ko ay medyo nagulat pa nang makitang nag-aararo si Sapphire sa bukid. Para naman tuloy nagising ang diwa ko nang makita ito.Ang Lolo ko talaga kung ano-anong paghihirap ang pinapadanas kay Sapphire. I’m pretty sure it’s really hard for him to these things.Napabuntong-hininga na lang ako dahil hindi ko rin naman kasi makakalaban si Lolo. Nagluto na lang ako ng almusal namin pagkatapos ay nilabas ko na rin agad ‘yon.Si Lola paniguradong nasa kapitbahay nanaman. Kapag ganitong maagang maaga ay talaga namang na kina Aling Juan siya.“Tang! Kain po muna kayo!” sigaw ko nang malapit na sila rito. Tinutulungan niya rin naman si Sapphire ngunit mostly ito ang gumagawa ng trabaho.“Osiya sige’t ma
Pinakabagong kabanata
When The Rain Poured Epilogue
Sapphire’s POV“Tangina, Pre, hindi ka ba nagsasawa diyan sa gawain mo? Halos araw-araw alak,” sambit sa akin ng mga kaibigan ko. Wala akong pinansin isa sa kanila.Patuloy lang ako sa pagtungga, I drink until I passed out.“Uminom ka na naman!” galit na galit na saad ng Daddy ko na siyang nalinis na ang pangalan pero wala pa rin akong lakas ng loob na balikan si Febi lalo na’t baka galit pa rin siya.“Ano bang pakialam mo? Kung hindi dahil sa’yo, kami pa sana ni Febi, nasa akin pa rin sana siya…” Panduduro ko pa habang lasing na lasing, hindi na alam ang gagawin. Nakaramdam naman ako ng suntok galing sa kaniya ngunit hindi ko ‘yon ininda. Walang-wala ang sakit na ‘yon sa nararamdaman ng puso ko.“Ano, Zeal? Wala ka na bang gustong gawin kung hindi ang mag-inom?” tanong sa akin ni Lola at nakatan
When The Rain Poured Chapter 71
February’s POV“Wews, nandito nanaman si Febi, bantay sarado na naman si Zeal,” sambit ni Isaac kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. Tinawanan niya lang naman ako.“Huwag kang kakain, ah?” sabi ko dahil may dala-dala akong lunch para sa mga trabahador para dito sa bahay na pinapagawa namin.“Joke lang naman, hindi ka naman mabiro,” natatawa niyang saad sa akin at aakbay pa sana kaya lang bago niya pa ‘yon magawa may bumangga na sa kaniyang braso.“Pucha, damot,” natatawang sambit ni Isaac kay Sapphire. Napailing na lang ako sa kaniya.“Anong ginagawa mo rito? Akala ko ba nasa site ka nina Mayor?” tanong ko sa kaniya.“I’m done with my works there,” sabi niya naman.“Tapos ka na rin naman dito?” tanong namam ni Isaac. Sabatero talaga kah
When The Rain Poured Chapter 70
February’s POV“Araw-araw ata talagang may party kina Donya Ligaya,” natatawang saad ni Isaac habang nagmamaneho. Patungo kami sa bahay nina Donya Ligaya dahil may party ata na gaganapin para kina Denis at ng girlfriend nito.Imbitado kami as always. Nang makarating kami do’n ay binati agad kami ng ilang mga kaibigan.Ayaw ko sanang pumunta dahil sa nangyari noong nakaraan kaya lang baka may masabi ulit si Donya Ligaya kaya nagtungo na lang ako. Tahimik lang naman ako habang nandito sa party. Lumapit sa akin si Jigs at ngumiti.Hindi ko siya magawang ngitian lalo na’t hindi pa kami nakakapag-usap simula no’ng magtalo kami noong nakaraan.“Kumain ka na, Febi?” tanong niya sa akin.“Busog pa ako,” sambit ko naman sa kaniya.“Oh… Do you want anything?” tanong niya
When The Rain Poured Chapter 69
February’s POVPagkalabas ko sa cr ay agad kong nakita si Sapphire na nasa tapat ng pinto. He’s looking at me. Hindi ko alam kung narinig niya ba ang usapan namin sa likod.“Well, I did slap here,” sambit ko dahil sa tingin nitong tila’y namimintang dahil rinig na rinig mula dito sa labas ang lakas ng iyak ni Fiona.“You didn’t give me away, did you?” tanong niya na para bang kayang kaya ko ‘yong gawin. Well, kung ang batang February siguro’y mauuto pa ng mga salita ngunit nadala na ako sa lahat ng pinagdaanan ko. Hindi niya siguro maiwasang maalala si Ate Reena at ang pagrereto ko sa kanya noon.“Of course not,”vsambit ko kahit na ang totoo’y sinabi kong kapag pinananatili siya ni Sapphire nang kahit isang beses ay irereject ko ito. Sa totoo lang hindi talaga ako sigurado roon at hindi ko rin alam kung sinabi niyang &lsquo
When The Rain Poured Chapter 68
February’s POVNangatal ang mga labi ko sa ginaw pagkaahon ko sa tubig dito sa swimming pool. Gabing-gabi na’t wala pa rin silang kasawa-sawang nagbabad.Kusa na lang na kumibot ang ngiti sa aking mga labi nang ipatong sa akin ni Sapphire ang tuwalyang kakakuha niya lang ata sa taas.“Want to take a walk?” sabi ko at nginitian siya. Tinignan niya muna ako na nangangatal pa rin ang mga labi sa sobrang lamig.“Huwag na, masiyadong malamig sa dalampasigan,” sambit niya. Hinila ko lang siya. Nakapaa lang kaming dalawa habang naglalalad dito. Hindi ko maiwasang matuwa habang pinagmamasdan ang karagatan ngayong gabi. Tanginang ang buwan lang ang nagsisilbing ilaw.Hindi ko pa maiwasang mapangiti habang nakatingin sa katabi kong inabot pa ang extra’ng tuwalya sa akin at pinatong pa ulit.“I’m fine, bagong ahon la
When The Rain Poured Chapter 67
February’s POVHanggang sa maggabi ay iniisip ko pa rin ang sinabi ni Sapphire sa akin.Nandito na kami ngayon sa tapat ng bofire at halos lahat kami’y abala sa pakikipagkwentuhan, hindi ko naman tinitignan si Sapphire dahil ayaw kong lingunin ito.Tahimik lang ako, nandito pa rin si Fiona at katabi nanaman ni Sapphire.“Marshmallow,” sambit ni Sapphire sa akin at inabutan ako ng stick.“Thanks...” mahina kong sambit. Tumango lang naman siya. Nasa kabilang parte naman ang mga bata, naglalaro ng sungka. Kahit na matanda na sina Aya at Cali, hindi pa rin nawawala sa kanila ang paglalaro niyon. Naging libangan na kasi talaga.Habang kami naman dito ay nag-iinuman. Halos lasing na nga ang iba naming kasamahan. Maski ako’y nakailang shots na rin.“Let’s play a game!” masaya nilang sam
When The Rain Poured Chapter 66
February’s POV“Oh... you’re here na pala talaga...” sabi niya sa akin na nakataas pa ang kilay. She’s still pretty, mas lalo nga lang gumanda ngayon, mas lalo pang humaba ang kanyang buhok at mas lalo pang pumuti.Napangisi naman ako habang pinagmamasdan siya. Hanggang ngayon pala ay nakabuntot pa rin ito kay Sapphire, maraming bali-balita ang tungkol sa kanila lalo na’t artista si Fiona kaya lang ay huminto rin ito ilang taon ang nakalipas.Nakita ko naman kung paano ang pag-alis ni Sapphire sa pagkakahawak ni Fiona sa kanya. Nakangiti ako ngunit nakataas ang kilay ngayon. Hindi ko naman mapigilang mapangiti sa kanya nang lumapit sa akin si Sapphire.“Is it really true that you’re courting that girl?!” malakas na sigaw niya kay Sapphire. Medyo nagulat naman ako roon kung sabagay kalat nga sa buong probinsiya namin na nililigawan ako nitong Sapph
When The Rain Poured Chapter 65
February’s POV“Don’t forget to bring my gift,” natatawa pang saad ni Isaac mula sa kabilang linya. Hindi ko na lang pinansin pa ang sinasabi nito at tinulungan na lang sina Aya at Cali na buhatin ang mga gamit na dadalhin namin para sa birthday ni Isaac.May pa-outing kasi ang Lolo mo. Oh ‘di ba? Ang yaman na? Samantalang noon ay ni singkong duling ay ayaw akong pahiramin.Wala naman kaming masasakyan dito kaya dadalhin ko ang kotse ko para makapunta sa pagkikitaan namin.Napatingin naman ako kay Sapphire na kasama rin sa outing. Sobrang tagal din naman kasi nilang magkasama ni Isaac. Mas pagkakamalan ko pa nga na sila ang magbestfriend. Paano naman kasi lahat ata ng projects nila ay sila itong tandem.“Let me carry that, Febi,” sabi niya na kinuha sa akin ang bag na hawak. Napatango naman ako. Nakasunod lang naman kaming dalawa ni Aya.
When The Rain Poured Chapter 64
February’s POV“Anong ginagawa mo rito?” tanong ko kay Sapphire.Napatingin tuloy sa amin ang ibang tao dito sa clinic.“Oh, mukhang hindi sasabay sa atin si Febi, tara na’t lumayas,” natatawang sambit nila sa akin. Napakunot naman ang noo ko habang nakatingin kay Sapphire.May dala kasi itong lunch box, iniwanan naman kami nina Paula.“Sobra ba ang lunch niyo? Pinapaabot ni Mayor?” tanong ko pa. Napakunot naman ang noo niya sa akin dahil dito.“No, of course not. I cooked that,” sambit niya.“Anong meron?” hindi ko maiwasang itanong.“Don’t forget to eat,” sambit niya na iniabot pa ang lunch sa akin. Napaawang naman ang labi ko dahil sa kanya. Agad din naman siyang umalis sa tapat ko.Hindi ko pa rin maiwasa
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
