Waaahhh... In love sila sa mga halos anak na nila... niyahahaha
MauroShit, hindi ko akalain na napakatalas na pala ng pakiramdam ni Salvatore ngayon. Iba yata talaga ang nagagawa ni Angel sa kanya. Mabilis ko siyang iniwan sa kanyang opisina dahil na rin ayaw kong sagutin ang kahit na anong tanong na gusto niyang ibato sa akin kung related rin naman iyon kay Nadia.Hindi ko alam kung ano ang nangyari sa akin ng mga oras na yon at bigla ko na lang n*******n yung bata. Shit! Bata talaga. Ang bata naman niya kasi talaga. Kasing edad lang sila ni Angel at nahihiya ako sa sarili ko na nakakaramdam ako ng kakaiba sa kanya.Ayaw ko sanang magaya kay Salvatore na alam kong nahihirapan. Oo, naiintindihan ko ang ikinakatakot niya at alam ko rin na may basehan iyon. Alam ko na gusto niyang ipagsigawan sa mundo ang kung ano man meron sa kanilang dalawa kagaya noong inakala niyang legal na ang relasyon nilang dalawa ni Victoria sa ama ng babae.Sobrang saya niya noon, at talagang sinikap niya na makatapos ng pag-aaral para may maipagmalaki siya kay Victoria. N
MauroPagpunta ko sa living room ay nadatnan kong nakapikit si Nadia, napakamot ako ng ulo sa pag-iisip kung gigisingin ko ba siya o hindi. Tinitigan ko muna siyang mabuti, at hindi ko mapigilang mapalunok dahil sa ganda niya. Puta, totoo yata yung pila balde ah!Pinagsawa ko pa ang aking mga mata sa kagandahang nasa harapan ko na mabilis ko ring pinagsisihan dahil bigla itong nagdilat ng mga mata at huling huli niya ako.“Anong tinitingin tingin mo dyan?” tanong niya sabay ayos ng upo.“Eh ano pa, di yung laway mong tumutulo!” Dahil alam kong sasagot siya ay agad ko siyang tinalikuran para hindi niya makita ang ngiting sumulay sa aking mga labi. Hindi ko maiwasan eh, ang ganda niya talaga.“Anong tulo laway pinagsasasabi mo, wala naman!” sigaw niya habang nararamdaman ko ang pagsunod niya sa akin. Sa likuran na kami dumaan dahil mas mabilis doon ang daan papunta kay Angelo.“Ang laki naman ng lugar mo,” sabi niya ng makalabas kami ng bahay ko at magsimula ng maglakad. Nang lingunin ko
Mature contentAngelHindi mapawi pawi ang ngiti sa aking mga labi dahil sa naging birthday celebration ko. Unang beses iyon na nag celebrate ako matapos mamatay ng mga magulang ko. Kinalimutan ko na nga ang araw na ito dahil nga para lang siyang normal na araw para sa akin noon dahil nga sila Nadia at Angelo lang din naman ang nakakaalala non. Binabati man nila akong dalawa ay nakasanayan ko pa rin na ituring lang na normal na araw ito.Pero iba na ngayon. Simpleng kainan at kami kami lang pero napaka espesyal para sa akin. Iyon ay dahil sa effort na ginawa nila, lalo na ni Salvatore. Lalo tuloy nahulog ang loob ko sa kanya. Kapag magkasama kami ay gusto kong lagi kaming magkatabi lalo na kung nasa bahay siya.Ilang buwan na rin kaming nagsasama ni Salvatore at masasabi ko na sobrang palagay na ako sa kanya. Noong una lang ako natakot dahil talagang nakakatakot naman talaga siya lalo na sa paraan ng unang pagkikita namin. Pero ngayon ay sobrang palagay na ang kalooban ko at nasanay na
AngelLangit, nasa langit ako! Geezzz.. Hindi ko akalain na mararanasan ko ang ganitong uri ng kaligayahan. Malinaw na sa akin ang lahat at sobrang saya ko. Mahal ako ni Salvatore at mahal ko rin siya. Alam ko na rin na hindi na sila ni Victoria, matagal na. Kaya naman kahit na ano pang gawin ng matandang spoiled na yon ay wala ng epekto sa akin. Ipaglalaban ko ang relasyon namin kahit na anong mangyari at pang 17 days na namin.Mukhang bibilangin ko talaga ang bawat araw ng pagiging magkatipan namin dahil sa sobrang excitement ko. Syempre, first boyfriend ko siya at second girlfriend naman niya ako. Okay ng si Victoria ang first dahil sisiguraduhin kong ako na rin ang last niya at nag-iisang babaeng pinagpapasasaan niya.Sabado at dahil wala akong online class ay heto at magkasama kami ni Nadia. Kagaya noong una ay hinatid lang din ako ng isa sa mga tauhan ni Salvatore. “Masayang masaya ka girl?” puna ni Nadia na ngiting ngiti rin sa akin.“Masama ba?” tanong ko naman at alam ko, para
AngelKasalukuyan pa rin kaming kumakain ng makatanggap ako ng message mula kay Salvatore.Salvatore: Where are you?Angel: Fast food sa mall, kumakain.Salvatore: Sino kasama niyo?Lumingon lingon ako sa paligid. Napaisip ako kung may nakasunod ba sa amin dahgil alam naman niyang kami ni nadia ang magkasama pero parang sigurado siya na may kasama pa kaming iba at may palagay akong alam din niya na si David iyon.“May problema ba, Angel?” tanong ni David na lumingon lingon din.“Wala naman, naisip ko lang na ang dami talagang tao ngayon.”“Oo nga eh,” pagsang-ayon niya bago ako tumingin ulit sa aking cellphone.Salvatore: Why are you not answering?Angel: Sorry, may kinausap lang. Si David nandito kumakain rin. Pero aksidente lang ang pagkikita namin.Kailangan ipaliwanag agad at baka kung ano pa ang isipin niya eh mahirap na. Sobra pa namang seloso nito.Salvatore: What is he doing there? Anong oras kayo uuwi?Angel: Nagyayaya pa si Nadia eh. Pinapauwi mo na ba ako?Matagal bago siya
Nadia“Ihahatid naman kami ni David eh,” nagmamaktol kong sabi habang naglalakad kami ni Mauro papunta sa sasakyan.“David, David ka dyan, close kayo?” tanong niya na mukhang galit. “Sir David at mag po at opo ka dahil matanda sayo yon.”“Sus, ikaw nga Mauro lang tawag ko eh mas mukhang matanda ka pa kay David.” Bigla siyang tumigil sa paglalakad kaya naman napatigil din ako at tinignan siya. “Huwag mong sabihing wala kang susi?”“Umuwi kang mag-isa mo.” Iyon lang at malalaki ang ginawa niyang paghakbang papunta sa sasakyan habang naiwan naman akong tulala. Anong nangyari doon?“Umuwing mag-is, eh di umuwing mag-isa, akala niya naman hindi ko kaya!” bubulong bulong kong sabi sa aking sarili pagkatapos kong tumalikod papunta sa sasakyan. Anong akala niya, hindi ko kayang umuwing mag-isa?Ang hirap sa tumatanda, masyadong nagiging moody. Ang hirap pang spelling-in tapos ayaw naman sabihin ng diretso kung ano ang ipinuputok ng butse niya. Bigla akong napahawak sa aking ulo ng makaramdam a
AngelMatapos kong masiguro na si Mauro na nga ang maghahatid kay Nadia ay umuwi na rin kami ni Salvatore na sobrang seloso. Hindi ako pinapansin at kinakausap ngunit ang kamay naman ay nakapulupot sa baywang ko simula ng umalis kami ng bar hangggang ngayong nakapasok na kami sa aming silid.“Ayaw mo ba talaga akong kausapin?” tanong ko.“Bakit hindi ang pulis na yon ang kausapin mo?”“Sus, napaka seloso. Tinignan ko lang naman dahil parang nakakahiya na nag-effort siya na bantayan kami ni Nadia sa bar tapos ay paaalisin lang namin basta.”“Bakit kasi kasama niyo pa siya?”“Inalok siya ni Nadia at nag-oo naman siya. Ayaw ko namang sabihin sa harapan nila na hindi mo magugustuhan ang ganun dahil ayaw kong isipin nila na napaka possessive mo.”“Possessive ako sa lahat ng pag-aari ko, baby.” Hinagod niya ang aking pisngi ng sabihin niya iyon.“Alam ko naman, kaya nga sinabi ko pa rin sayo na kasama namin siya para hindi ka mag-isip ng kakaiba.” Huminga siya ng malalim at ngumiti at tsaka
AngelHindi ako mapakali dahil sa mga salitang iniwan sa akin ni Victoria. Gusto ko pa siyang habulin at kausapin ngunit sa paraan ng pagkakangisi niya ay sigurado akong hindi niya sasabihin or ipapaliwanag man lang kung ano ang ibig niyang sabihin.May lead ba siya sa pagkamatay ng mga magulang ko? Kinailangan pa talaga niyang alamin iyon para lang iwan ko si Salvatore. Oo nga at may mga koneksyon siya at ang pamilya niya, pero hindi ibig sabihin non ay accurate ang mga impormasyong nakukuha niya, right?Ipinilig ko ang aking ulo dahil sa kakaisip non. Nasa online class ako at noong isang gabi pa kami nag-usap kaya dapat ay iwaglit ko na sa utak ko ang kung ano mang ideyang pilit na nagsusumiksik sa isipan ko. Kailangan kong mag focus sa pag-aaral.Pasalamat talaga ako at napagtagumpayan ko naman na matapos ang klase ko ng hindi ko na inisip pa si Victoria. Kailangan kong seryosohin ang pag-aaral ko kung gusto kong matupad ang mga pangarap ko. Hindi naman porket nandiyan na si Salvato
Angelo“Magna-nineteen ka na boy, anong gusto mo sa birthday mo?” tanong ni Sid. Nandito kami ngayon sa private resort nila sa Laguna matapos kong umalis sa condo ni kuya Mau para bigyan sila ng time ni Nadia.“Wait, don’t tell me yung kaibigan ng ate mo? Hindi ko kayang ibigay sayo yon ha!” bulalas niyang tatawa tawa. Alam kasi niya kung gaano ako ka-head over heels sa babaeng ‘yon na mas gusto ang gurang kaysa sa batang batang kagaya ko. Sabagay hindi ko rin naman siya masisi dahil kung ako nga ay mas gusto rin siya na walong taon ang tanda sa akin.“Sira ulo! Alam ko naman na hindi ko siya makukuha no!”“So, ano nga?” pagpipilit niya.“Nothing in particular, kasama ko na ulit ang ate ko at masaya na rin siya sa piling ni kuya Salvatore kaya wala na rin akong mahihiling pa. Siguro yung makatapos na lang talaga ako ng pag-aaral para naman hindi ko na kailangang sumandal sa kanila.”“Akala mo naman totoo! Hoy! Alam ko naman ang pagod mo sa part time job mo. Bilib nga ako sayo dahil kah
Salvatore“Papa, will lolo like us?”“Of course, Savinna,” tugon ko. Nasa sasakyan kaming pamilya at papunta sa kulungan para bisitahin si Dad. Kahit na ayaw kong mamulat ang isipan ng kambal sa karahasan ay may utang na loob pa rin ako sa ama ko na siyang dahilan kung bakit ko kasama ang mag-iina ko.Ayaw kong ipagkait sa matanda ang pagkakataong mahalin ng kanyang mga apo lalo kung ito lang ang tanging magagawa ko para mapaligaya siya habang nasa loob.Tumingin ako kay Angel na nakangiting nakatingin sa akin. Tinanong ko siya kung okay lang ba na ipakilala ko ang kambal sa ama ko at agad naman siyang pumayag.Naikwento ko na sa kanya ang mga nangyari maliban sa pag-ako ni Dad ng mga kasalanan ko. Hindi sa ayaw kong sabihin sa kanya, ngunit nangako ako sa ama ko na kami lang ang makakaalam non. Pagdating na lang daw ng panahon tsaka ko ipaalam sa asawa ko. Basta sa ngayon, hayaan ko lang daw muna siya.“What are you doing here, you idiot?” nanlalaki ang mga matang tanong ni Dad ng mak
SalvatoreNairaos ang kasal namin ni Angel at ako ang naging pinakamasayang lalaki sa mundo.Kita ko rin ang kaligayahan sa mukha ng babaeng pinakamamahal ko at gayon din naman sa kambal.Nakarating si David at ang kanyang kapatid na si Dom at hipag na si Erika pati na ang iba pang mga taong tumulong kay Angel noong panahong nagkahiwalay kami.Umaapaw ang kaligayahan sa puso ko. Pero ngayon, kinakabahan ako dahil mag-uusap sila Sandicho, Angel at Angelo.“Kaya mo ‘yan,” sabi ko sa aking kapatid.Bago ang kasal ko pa siya sinabihan na kausapin ang magkapatid kung gusto niya ngunit tumanggi siya dahil baka daw maging emosyonal siya or magalit si Angel eh maging dahilan pa ng hindi pagkatuloy ng okasyon.Hindi ko naman hahayaang mangyari iyon syempre. Pero dahil mukhang kabado talaga siya ay hindi ko na pinilit.“Pumasok ka na,” sabi ko pa. Nasa tapat na kami ng pintuan ng aking munting opisina sa aming bahay at nandoon na rin sa loob ang magkapatid. Alam ko naman na mapapatawad siya ni A
Angel“Mommy! Mommy!” sigaw ng kambal paglabas ko sa may pool area. Nakalipat na kami at kagaya ng inaasahan ko na ay ang dalawa nga ang naging sobrang saya sa bago naming tahanan.“We really love our new home!!” sabay na naman nilang sabi na ikinangiti ko lang. Kami lang mag-iina ang nasa bahay ngayon dahil umalis si Salvatore. May ilang mga tauhan na kasama kami na galing sa mansyon niya sa Pampanga at higit sa lahat, si Naty na tuwang tuwa ng makita ako. Mga pinagkakatiwalaan niyang mga tao ang nandito kaya panatag naman ako. Isa pa, subok ko na rin naman ang mga iyon dahil nga nakasama ko na rin sila dati pa. May mga quarters sila na located sa likod ng bahay.“Huwag kayong masyadong magbabad ha?” paalala ko sa kanila. Ngunit alam ko naman na kahit anong sabi ko sa kanila ay sila pa rin ang masusunod.Inilapag ko ang meryendang ginawa ni Naty sa lamesa at tsaka ako naupo sa upuan paharap sa kanila. Mabuti na ang panoorin ko silang dalawa para kung ano’t anuman ang mangyari ay masa
AngelSiniguro sa akin ni Salvatore na ayos na ang lahat ng gulo kaya naniwala naman ako. Ang pinaka-importante lang naman sa akin ay ang kaligtasan ng aking mga anak. Ayaw kong mamuhay na may takot na baka bigla na lang may kumuha sa kambal at hindi ko na sila makita pa.“Baby…” tawag ni Salvatore. Pangalawang araw na naming magkasama dito sa condo niya at simula ng dumating kami ay hindi pa talaga kami nakapag-usap. Baka kasi hindi ko siya mapilit sabihin sa akin kung ano na ang mga nangyari kung sakaling magtanong ako ulit.“Galit ka pa ba sa akin?” tanong niya. Huminga ako ng malalim bago ngumiti at sumagot.“Hindi naman ako nagalit sa’yo,” tugon ko. Naupo siya sa tabi ko at tsaka muling nagtanong.“Then why are you not talking to me?”“Baka kasi makulitan ka sa akin at magalit,” pagtatapat ko, dahilan upang mapayuko siya.“Kagaya mo ay hindi ko rin magagawang magalit sa’yo. I’m sorry kung ganon ang naramdaman mo sa pagtanggi kong sagutin ang mga tanong mo. Guilty lang ako kaya—”“
SalvatoreSa condo ko na iniuwi si Angel. Okay naman na ang itsura niya although may bakas pa rin ng pangingitim dahil sa mga sampal na tinamo niya sa demonyong si Narciso.Ang dami niyang tanong tungkol sa lalaki pero pinili kong huwag munang sagutin dahhil pakiramdam ko ay kasalanan ko ang lahat ng nangyari sa kanya.Nang magising siya sa hospital ay grabe ang ginhawang naramdaman ko. Ang akala ko ay tuluyan na siyang mawawala sa akin. Alam kong hindi ko kakayanin iyon.“Pwede bang sa kwarto na ako?” tanong ni Angel ng papaupuin ko na siya sa sofa.“Okay,” sagot ko at sinamahan ko na siya sa kwarto ko. “Kung may kailangan ka ay sasbihin mo lang sa akin.”Tumango lang siya at nahiga na. Napapansin kong kibuin dili niya ako. Dahil ba sa ayaw kong sagutin ang mga tanong niya sa akin?Lumabas na ako ng silid pero iniwan kong nakaawang ang pintuan para kung sakaling managinip na naman siya ay malalaman ko.Yes. Nananaginip siya ng masama. Na tila ba yung nangyari sa kanya ang paulit-ulit
AngelMabigat ang mga mata ko ngunit sinikap ko pa ring idilat ang mga iyon. Dahan dahan lang dahil ramdam ko ang sakit na tila napupunit iyon kung ipagpipilitan ko ang gusto ko.Anong nangyari? Ang akala ko ay katapusan ko. Pero dahil sa sakit na nararamdaman ko sa aking buong mukha pati na rin sa aking katawan partikular sa bandang sikmura ay alam kong buhay na buhay pa ako.Masakit sa mata ang liwanag na sumalubong sa akin ng tuluyan ko ng magawa ang gusto ko.“Baby…”“Sal—” natigilan ako dahil masakit din ang aking bibig ng tangkain kong tawagin ang pangalan niya.“I’m here, baby.. Don't try to speak if it hurts.”Dahan dahan kong ipinaling ang aking ulo sa kanya at nakita ko ang mangiyak ngiyak niyang mga mata na nakatunghay sa akin. Namumula iyon na tila galing sa pag-iyak.Napansin ko ang pag-angat ng kanyang kamay na tila gusto niyang haplusin ang aking mukha ngunit hindi na niya itinuloy. Bakit kaya? Alam ba niya na masakit ang pakiradam ko? “K-Kamb– al…” Hindi ko maiwasan an
Angel“Sino ka, bakit mo ginagawa sa akin ito? Anong nagawa sayo ni Salvatore para gawin mo ito?” tanong ko. Ayaw pa niya kasing magpakilala at sabihin sa akin ang dahilan niya upang maunawaan ko siya.Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa kabilang bahagi ng kama at lumapit sa akin. Hinawakan niya ang aking baba at itiningala sa kanya. Kahit na kinakabahan at natatakot ay hindi ko rin ipinahalata. Hndi rin ako nagpumiglas at nagpakitang matapang para hindi rin siya magalit.“Ano kaya ang maiisip ni Salvatore kapag nalaman niyang naangkin na kita?” tanong niya na ikinalaki ng aking mga mata kasabay ang pagtawa niya na tila demonyo.“Gusto kong maramdaman niya ang naramdaman ko ng k******n niya si Victoria kahit na alam niyang asawa ko na siya! Gusto kong malaman niya kung paanong nagpakasarap siya sa katawan ng asawa ko habang nagngangalit ako sa galit at pinagbuntunan ko ng galit ang babaeng ang tanging kasalanan ay mahalin siya!”Asawa siya ni Victoria? Simula ng umalis ako ng Pilipinas a
Salvatore“May nakapagsabi sa akin na may nag-iimbestiga ng tungkol kay Angel at natagpuang patay ang tito at tita niya,” sabi ni Sandicho.“Sigurado ka ba talaga dyan?” tanong ko. Si Mauro ay tahimik lang na nakikinig sa amin.“I’m the one in Pampanga so I know what I’m saying.” Tinignan kong mabuti ang kapatid ko na puno rin ng pag-aalala ang mukha. “Kaya you have to make sure that your wife is safe.”Nang dumating kanina si Angel sa office ko ay pinag-uusapan namin ang balitang hatid sa amin ng kapatid ko. Kaya naman nandito kami sa condo ko para pag-usapan iyon. Baka kasi magtaka ang babae sa biglang pagsulpot ni Sandicho kaya ayaw ko munang makita niya ang lalaki. Isa pa, ayaw ko rin siyang takutin.Si Sandicho ay nakatira ngayon sa mansyon ko sa Angeles. Simula ng maayos namin ang gusot ng aming pamilya ay hinayaan ko na siya na maglabas masok doon.Dati pa man ay magkasundo na kami dahil ang akala namin pareho ay ang organisasyon lang ni Dad ang mahalaga sa kanya. Ngunit pareho