"See you tomorrow Miss Lhaurize."
"Okay. Ingat pauwi!" "Miss Lhaurize, naipadala ko na po sa email niyo ang letter ni Bianca. She needs your approval para sa layout nung isang libro na ilalabas next week." "Okay, I'll check it tomorrow morning ha?""Okay po Miss Lhaurize. Anyway, ingat po pauwi.""I will. Thank you." Isa-isang naglabasan ang mga kasamahan ko sa opisina at nagpaalam sa akin. Alas sais pasado na ng hapon at tapos na ang trabaho ko para sa araw na iyon. Maayos ko ng iniligpit ang gamit ko at isinalansan ang mga iyon sa ilalim ng drawer bago kinuha ang bag at sinukbit sa balikat ko. Ngunit nanatili ang isang magazine sa ibabaw ng desk.Akmang papatayin ko na ang switch ng ilaw nang biglang magsara ang pinto ng opisina. Only to find out that it was Jaxon who closed the glass door. "Lhaurize," pagtawag niya sa pangalan ko. Nang"Okay ka lang?"Gulat akong napalingon matapos marinig ang tanong na iyon. Hindi ko namalayang nakarating na ako sa opisina na laman ng isip ang MMS na pinadala sa akin kagabi. Hindi ako halos nakatulog buong magdamag sa sobrang pag-iisip at pag-aalala.Si Jaxon at Sebastian naman ngayon ang balak na gawing panakot sa akin. Noong una ay ang mga anak ko at ngayon..."Ms. Santillan, come to my office at exactly 9 am." Nasundan ko ng tingin ang papalayong bulto ni Jaxon. Lumingon ako sa mga kasamahan ko at kita ko ang pagpigil nila ng ngiti habang nakasunod din ang tingin nila rito.Tatlong taon.Sa loob ng tatlong taon ay tahimik ang naging buhay namin ng mga bata. Ngunit simula nang bumalik si Jaxon sa buhay namin ay doon nagsimula ang mga pananakot sa akin."Lhaurize, pumunta ka na sa office ni Sir Jaxon. 8:55 na."Napatingin ako kay Raiko na hawak a
"Sigurado kang ayos ka lang dito?""Yes. Don't worry about me."Nagising ako matapos maulinigan na tila may mga nag-uusap. Bumangon ako at inilibot ang paningin sa kabuuan ng maliit na kwarto at nakitang wala na si Jaxon doon. Saglit kong inayos ang sarili ko bago lumabas ngunit napahinto ako nang makita ang sekretarya ni Jaxon habang kausap ito. Umangat ang kilay ko matapos makitang tila hinaplos nito ang kanang pisngi ng asawa ko."Jaxon.." mahinang tawag ko ngunit sapat para makuha ko ang atensiyon niya. Lumingon siya sa akin saka mabilis na lumapit at hinawakan ang magkabilang balikat ko."Nakatulog ka ba nang maayos?"Tumango ako bilang tugon. Samantala, napatingin ako sa sekretarya nito na hindi ko mawari kung anong emosyon ang naglalaro sa magandang mukha nito. Nakatingin lamang siya sa aming mag-asawa ngunit agad ding nag-iwas ng tingin nang lumingon si Jaxon sa kanya.
"I'm sorry. I just did that to protect you and the kids."Wait. What?Hindi agad nag-sink in sa utak ko ang sinabi niya. Nakarating kami sa opisina niya na ina-analyze pa rin ng isip ko ang dahilan niya sa sinabi niya sa babae kanina.Sinundan ko ng tingin si Jaxon nang ibaba niya si Malik sa upuan kaya ganun din ang ginawa ko kay Margaux. Pinagtabi ko ang dalawang bata sa sofa na parehong inilibot ang tingin nila sa buong opisina ni Jaxon.Nakita kong pumasok sa loob ng may kaliitang kwarto si Jaxon at ilang saglit pa ay lumabas din ito. Tumingin pa ito sa akin bago lumapit sa kambal at umupo sa tabi ni Malik."Kids, your mom needs to work. Both of you will stay here with me. Is that okay?" tanong niya sa dalawang bata. Magkasabay na lumingon sa akin ang kambal saka parehong ngumiti at nag-thumbs up pa."Yehey!"Okay. So that's it. Hindi man lang sila nagre
-Maayos kaming nakarating sa bahay. Hindi kami halos nag-usap na dalawa ni Jaxon sa buong biyahe. Ang kambal ang halos kausap niya at magiliw naman siyang sinasagot ng dalawa sa lahat ng tanong niya. Tulog na ang mga bata pagdating namin. Mukhang hindi pa tapos ni Sebastian ang kung ano mang problema sa site nila dahil sa buong biyahe ay hindi rin siya tumawag sa akin. Tahimik kaming pumasok na dalawa habang bitbit ni Jaxon ang tulog na si Malik. Nasa akin si Margaux na bagsak na rin katulad ng kakambal niya. "Iaakyat ko na si Malik. Kaya mo ba si Margaux?" tanong pa niya sa akin. "Ako na ang bahala sa kanya.""Sigurado ka? Baka napapagod ka na."Umiling ako bilang tugon. Nakasunod lamang ako sa kanya habang pareho kaming umaakyat sa ikalawang palapag ng bahay habang bitbit namin pareho ang mga anak namin. Pumasok siya sa kwarto ni Malik habang nasa kwarto naman ako ni Margaux. Mabilis ko lang na binihisan si Margaux habang tulog ito. Nang matapos ay lumabas na rin ako sa kwarto
Saturday night. Ang gabi kung saan kasama ko si Sebastian sa event na si Jaxon mismo ang nag-imbita sa aming pareho. I told him I couldn't come but he still insisted. I asked Sebastian this morning and he also agreed that we need to come. Ayokong magpunta sa kadahilanang naroon ang takot ko sa posibleng mangyari sa kanila kung sakaling malapit ako kay Jaxon. I don't have idea who Apollo is. Or maybe that person is just using an alias. Naiwan ang kambal sa pangangalaga ni Arianne at Hawk. Wala namang problema sa kanila dahil komportable ang mga anak ko sa kanila. Iyon nga lang ay mukhang aabutin sila ng madaling araw sa bahay ng magkapatid dahil doon ko sila iniwan. Alam kong safe ang mga anak ko kina Arianne. "Are you okay?" Napalingon ako matapos ang tanong na iyon ni Sebastian. Katabi ko siya habang nakaupo kaming pareho sa table na inilaan sa amin. Kanina pa namin hinihintay si Jaxon ngunit kahit anino niya ay wala pa sa loob ng venue. At wala akong ideya kung nasaan siya."Hini
Kinabukasan ay nagising akong wala si Jaxon sa tabi ko. Weird mang sabihin ngunit wala akong maramdamang kaba nang magising akong wala siya sa tabi ko pagkatapos na may mangyari sa amin kagabi. Mabilis akong bumangon at nag-ayos ng sarili. Paalis na sana ako nang makita ko ang isang sticky note na nakapatong sa ibabaw ng may kaliitang table sa tabi ng kama. Kinuha ko iyon at nakitang galing kay Jaxon ang note.'Good morning, hon. Sorry. I didn't wake you up. Got a news from one of my engineer. Something happened on one of our site. I'll see you later. I love you, Mrs. Dela Vega." Yours always, Mr. Dela VegaNapangiti ako matapos mabasa ang nakalagay sa note. Ang sarap lang sa pakiramdam na paunti-unti ay nagiging maayos na ang lahat sa amin. Pero akala ko lang pala iyon.Lumipas ang dalawang araw mula ng huli kong makita si Jaxon. Hindi ko alam kung sobrang abala ba siya o ano. Pero nabalitaan ko na lang na nagpunta siya sa Greece para sa isang business meetin
-Hapon na nang makarating kami sa bahay. Nasa loob ng bahay si Sebastian kasama ng mga anak ko. Alam na rin niya ang tungkol sa pagpayag kong ipakilala na si Jaxon sa mga bata. Nakausap ko siya bago ko sabihin kay Jaxon ang pasya ko. At alam kong natuwa siya nang malaman ang bagay na 'yon. Sebastian is really a good friend. "Ngayon lang ako kinabahan ng ganito sa buong buhay ko," saad ni Jaxon habang papasok kami sa loob ng bahay. "Mababait ang mga anak natin." "Alam ko naman. Nagmana sila sa'yo." "Huwag kang mambola," sagot ko at tuluyan nang pumasok sa bahay. Pagtapak pa lamang ng mga paa ko sa loob ay patakbong sumalubong sa akin si Malik. "Mommy!" Si Margaux."Miss kita mommy!" Si Malik na agad lumapit sa amin ni Jaxon habang si Margaux ay nanatiling naglaro."Tito Jaxon! Are you visiting us?" Tinuro ni Malik si Jaxon kaya lumuhod ang huli at niyakap ang anak ko at umiyak muli."Why are you crying, Tito Jaxon? May bad guys po bang umaway sa inyo?" inosenteng tanong ni Malik
-Nagising ako ng eksaktong alas-otso ng umaga. Sikat na ang araw paggising ko. At kasalanan lahat ito ni Jaxon dahil hindi ako nakatulog nang maayos. Pupungas-pungas akong lumabas at tinungo ang kwarto ng mga bata pero nagtaka ako nang wala sila roon at maayos na ang kama nila.Patakbo akong bumaba dahil ito ang unang beses na magising akong wala sila sa kwarto nila. Wala pa man ako sa ibaba nang marinig ko ang malakas na tawa ng mga bata. At bakit may mga maleta rito? At sinong kalaro nila ng ganitong oras?"Don't do that-Margaux!""Hahahaha! Daddy your face!"Jaxon? Anong ginagawa niya nang ganito kaaga? Hinanap ko agad silang tatlo at natagpuan ko naman sa kusina. Hindi ko alam kung magagalit ako o matatawa sa itsura ng mga anak ko. "Anong nangyari dito?" takang tanong ko. Napakakalat ng kusina. Literal na naligo sa harina ang kambal lalo na si Margaux. Ang maliit niyang mukha ay nabalot ng harina."Good morning Mommy!" Humalik naman sa pisngi ko ang dalawa kahit puno ng harin
//revised version»»Flashback (two months after the secret wedding)"Nakikita mo ba kung anong nakikita ko?" I frowned because of Arianne's question. Tahimik akong kumakain ng lunch nang umupo siya sa katapat kong upuan. "Anong nakikita mo?" tanong ko pa. May kung anong nginuso siya kaya lumingon ako at sinundan iyon ng tingin. Sa pangatlong table mula sa akin ay nakita ko kung ano ang tinutukoy niya. Jaxon Dela Vega is sitting on the third table. Wala itong kasama at tahimik lamang na kumakain. Iyon ang unang beses na nakita ko siyang kumain sa cafeteria dahil madalas na usapan na sa mga restaurant ito kumakain tuwing lunchtime. Hindi ko alam pero baka nagbago dahil sa naging issue tungkol sa kumpanya nila. "Kung ganyang araw-araw ko makikita si Jaxon na dito kumakain baka bilhin ko na ang buong cafeteria," rinig kong saad ng isang estudyante malapit sa amin. Nang tingnan ko si Arianne ay tila kinikilig pa ito. "Ngayon ka lang nakakakita ng lalaki, Arianne?" pang-asar ko saka mu
//revised version--Flashback(one month after the secret wedding)"Oh my g! Jaxon Dela Vega is here!" Agad kong tinigil ang ginagawa ko nang marinig ang malakas na boses ni Arianne mula sa labas ng classroom. Sinara ko ang librong binabasa saka tumayo at lumabas para lapitan ang kaibigan ko. Nakita kong nagkumpulan na rin ang ilang estudyante sa tabi niya at nasa iisang direksiyon ang atensiyon nila. Nang sundan ko iyon ay nakita ko ang isang matangkad na lalaki. Nakatayo ito sa tapat ng isang estudyanteng lalaki habang hawak ng isang kamay ang kwelyo ng una. Mukhang may alitan sila dahil hindi maipinta ang mukha ng matangkad na lalaki. Kahit nakatagilid ang pwesto nito mula sa amin ay kapansin-pansin ang makapal na kilay nito at ang tila perpekto ang pagkakaukit sa pangahan ng lalaki. Maputi at tila aakalain mo na nakalipstick ang mapulang labi nito. Almost perfect na sana kung hindi ko lang kilala kung sino ang lalaking iyon. "Grabe! Ano kayang kasalanan ng lalaking 'yon kay Jax
Chapter 48//revised version»»"So.. what will happen now?" I sighed when Sebastian asked me that question. Two days had passed since we spoke with Rusty. Tuwing gabi siya dumadalaw kay Jaxon para magbigay ng balita tungkol sa paghahanap kay Margareth. Ang kapatid nitong si Hawk ay dinala na sa presinto at naipasa na sa korte ang kaso nito. Mamayang ala una ng hapon na rin ang labas ni Jaxon at Malik sa hospital. Mabilis ang naging paggaling ng mag-ama ko kaya pwede na silang madischarge. Ayoko pa sanang ilabas sila pero mapilit si Jaxon. Ang rason niya ay mas mapapabilis ang paggaling ni Malik kung nasaan ito. "Magkakaroon ng paglilitis sa kaso ni Hawk. Mas mabuti na rin iyon para maging maayos na ang lahat. Si Margareth na lang talaga ang problema ngayon." "Hindi pa rin ba siya nahahanap?" "Hindi pa. Pero sana ay mahanap na siya." "I hope so." Pareho kaming natahimik ni Sebastian at pinagmasdan ang natutulog kong anak katabi ni Jaxon. Hinihiling ko na sana, matapos na ang probl
Chapter 47//revised version»»"What are you thinking?"Nilingon ko si Jaxon nang makita itong gising na. Nakaangat ang hospital bed niya habang nakadapa si Malik sa dibdib niya habang natutulog ito. Nagising na rin ang anak namin at ipinagsalamat ko na kahit paano ay nakausap ko nang maayos ang anak ko. Hindi naging matagal dahil muling natulog si Malik. Wala naman daw problema ayon sa doktor. Ilang araw lang din at magiging maayos na rin siya at hindi na mapapadalas ang pagtulog dahil na epekto ng drugs na ipinaamoy sa kanya ni Hawk. Lumapit ako kay Jaxon at hinalikan ito sa labi. "How are you feeling?" tanong ko saka umupo sa tabi niya. Kinuha niya ang kamay ko at pinagsalikop ang mga iyon ng isa pang kamay niya. "I'm getting better. You already gave me my medicine." Natawa na lang ako sa gamot na tinutukoy niya. "Ikaw? Are you doing well, hon?" Ako? Ayos ba ako? "I am. Nandito ka na, eh." "I love you, Lhaurize." "I am in love you too, Jaxon Dela Vega." Nanatili kaming magk
Chapter 46//revised version»»Jaxon was shot on his left chest. We immediately rushed to the hospital after what happened. He became unconscious. Nakatulala lamang ako hanggang sa pagdating namin sa ospital. Hindi ko alam kung sino ang uunahin ko. Ang anak ko na hanggang ngayon ay hindi pa rin gumigising o si Jaxon na walang malay dulot ng tama ng bala sa dibdib. Oh God.. Napapapikit ako at hinayaang tumulo ang mga luha sa mata ko. Tila ngayon ko naramdaman ang panghihina pagkatapos ng mga nangyari. Si Hawk.. na hindi ko akalaing nagtatago sa pangalang Apollo. Wala akong ideya kung paano nagsimula ang pagiging obssessed niya sa akin. Maayos ko siyang nakasama sa loob ng ilang taon dahil sa pagiging magkapatid nila ni Arianne at wala akong nakitang kakaiba sa mga kilos at pananalita niya noon. I never imagined that he's behind all the threats I received from Apollo. "Lhaurize!" Patakbong lumapit sa akin si Arianne at lumuhod sa tabi ko. Kasama niya si Sebastian na karga si Margaux
Chapter 45//revised version»»"Ikaw? Paanong.."Hindi ako makapaniwala sa taong kaharap ko ngayon. Gusto kong gumising kung panaginip lang ito. All this time ang taong ito ang dahilan kung bakit halos gabi-gabi akong natatakot para sa mga anak ko. Pero bakit? Bakit sa lahat ay siya pa? Hindi ko kailanman naisip na siya si Apollo."Miss me, my love? It's been what? I know you still remember when we first meet, right?" Apollo laughed hard. Tanda ko ang lahat. Dahil hindi ko naman alam noon na siya pala iyon.FlashbackNovember 2012Frostier's College University"Lhaurize, please?" Arianne keeps nagging me to join her at the concert of her favorite band and I keep saying 'no' to her because in the first place I don't want to leave the house and I hate noisy and crowded places. It's semestral break and I'd rather stay at home than going out. "Nah. I want to sleep, Arianne. I knew for a fact that you're going to introduce someone to me again.""Well, yes. Kinda. But I want someone to ac
Chapter 44//revised version»»"Hon, will you be okay?" Makailang ulit na tanong pa sa akin ni Jaxon. Marahan akong tumango. Naramdaman ko ang mahigpit na pagyakap niya sa akin mula sa likuran ko. Tumingala ako upang hindi tuluyang bumuhos ang luha sa mga mata ko. Ayokong makita niya akong mahina. Buhay ng anak namin ang nakasalalay sa gagawin kong pakikipagkita sa taong nagtatago sa pangalang Apollo. Oras na rin na tapusin ko na ang pananakot niya sa akin gamit ang mga mahal ko sa buhay. Hindi ko na papayagan na ang tulad niya ang hahadlang sa kasiyahan ng pamilya ko. Sapat na ang ilang taon na nagkahiwalay kami ni Jaxon. This time, I want my family to be complete. "Pero hon, kung sakali mang magbago ang isip mo handa akong harapin si Apollo." Fear, dread and sadness was written all over Jaxon's face. Ilang beses niya akong pinilit na siya ang dapat humarap kay Apollo ngunit nagmatigas ako. Problema ko ito. Ako ang kailangan ni Apollo at hindi siya. Sa akin ito may galit. Marahan
//revised version-Flashback October 2012Lhaurizeth Santillan POV"Lhaurize! Pupunta ka ba sa school festival mamaya?" Arianne asked me while we're walking at Johnson Hallway inside our university. It was Friday and the last day of school. Finally, I'll be saying hello to weekend! We're trying to get the new books in the library as we still have some academic task left and we need to finish it before the end of the semester. Here's the semestral break! Nilingon ko si Arianne na abala sa pagbuklat ng librong hawak niya. Sinagot ko ang tanong niya sa akin. "I'm not sure. Kailangan kong matapos itong task na pinagawa ni Professor Amelia. Sayang din kung hindi ko maeenjoy ang semestral break.""Pwede naman sigurong ipasa iyan next week. Minsan lang itong festival dito sa university kaya um-attend ka na. Gusto mo bang ipagpaalam kita sa parents mo?" I shook my head and make a 'No' sign. "Huwag na. Ako ng bahala magpaalam kay Mommy. Papayagan naman niya siguro ako." "Really? Yes! Ma
Hello there! Una sa lahat maraming salamat sa pagbabasa at paghihintay sa kwentong ito. Medyo mabagal lang talaga ang update due to work and night shif life.Just a little request lang po lalo na sa mga sa mga readers po ng When She Cries dahil patapos na po ang kwento, ilang chapters na lang po actually, naiisip niyo na ba kung sino ang taong nagtatago sa pangalang Apollo? Comment po kayo kung sino ang naiisip niyo at kung sino ang makahula ng tama ay dedicated po sa kanya ang last chapters ng kwento. Thank you and happy reading! 🤎