Dhenzell Aaron Wellenzo POV: Nakakainip ang walang ginagawa kaya, napagisipan kong pumunta nalang muna ng store para roon mag tigil. Lakarin lang naman ang layo ng inuupahan ko sa store. Kung matiyaga kalang mag lakad. Sa'kin ay pabor na pabor ang paglalakad para 'di narin aksaya sa pamasahe. “Oh Dhenzell day off mo ah, anong ginagawa mo rito?” nakangiting bungad sa'kin ni Ebby and kahera ng store. Sinuklian ko naman ang ngiting iginawad nito sa'kin saka ako lumapit at sumanday sa may lamesa o counter. Matamis ang mga ngiti nito na parang malalim pa ang ngiti niya. “Wala naman, wala lang talaga ako magawa sa apartment nakakaboryong ang mag isa maghapon at walang ginagawa.” asal ko't bumuntong hininga. “Sabagay…” pag sang ayon niya at inayos ang buhok sa harapan ko. “Oo nga, may dalawang babae ang nag hahanap sa'yo rito kanina.”sambit ni Ebby at napairap bigla sa hangin.“Oo nga, nasabi na sa'kin ni Tita.” inilibot ko ang tingin sa kabuuan ng store. Masarap tumambay dito dahil mala
“Why you're not drinking?” Lasing na tanong ni Hero habang namumula na ang mukha dahil sa tama narin siguro ng alak na iniinum nito. Lasing na lasing na ito, sapagkat ilang oras na'tong nag iinom at hindi nagpapaawat. Mukhang labis niyang dinamdam ang paghihiwalay nila. “Ayoko lang mag inom.” pagtanggi ko. Hindi parin talaga ako nasasanay sa lasa nito. At ayoko na muli pa itong tikman. Mukhang hindi para sa akin ang pag iinom. “Why? Just try this. C'mon accompany me! Let's have some fun today and forget everything around us!” napakamot ako sa aking ulo sa kaniyang mga sinabi. Ba't ba ang hihilig nila mag salita ng ingles kapag lasing? Dudugo ang ilong ko sa mga ito eh. Umiling-iling nalang ako kay Hero. Mukhang malakas na ang tama sa kaniya ng alak. Ipinikit nito ang mata at sumandal sa upuan at bigla nalang nanahimik. Inilibot ko ang paningin sa lugar. Pa'no kaya ako makakauwi nito? Tulog na ata si Hero, hindi ko pa naman alam ang daan at isa pa wala rin naman akong pamasahe. Sa
Freliah froze her body when she entered the bar and accidentally saw someone that she is finding for along time. Her heart beats so fast and it is look like her chest was jumping in joy seing the person she was looking at. Their eyes met and a electric between them connect as their eyes met. “H-hi?” Freliah wave her hands while stuttering because she felt nervous. The way the man look at her, different. Seems like, the man also want her to see. Tila parehas na nagpipigil ang dalawa sa kanilang damdamin. Hindi naman malaman ni Dhenzell ang gagawin sapagkat sa 'di inaakalang makikita niya, although he was finding her earlier. “A-anong ginagawa mo rito?” Freliah asked when Dhenzell didn't respond to her greetings. She smiled to give it to Dhenzell. Parehas namumula ang mukha ng dalawa sa 'di malamang dahilan. Bakit ba nagkakaganito ang kanilang sistema? Parang nagkapalit-palit at hinahanap ang isa't-isa. They are seems connected to each other since the day they met in a store. When Fr
“Hey beautiful, Wanna have some fun tonight?” a man came closer to me while we are here in the dance floor dancing and moving like a beat of sound. The lights covered the whole room, the neon lights giving the place more fun and attractive. Im dancing while drunk, not thinking if someone will came here and touch my body. I don't fucking care about them, baka patulan ko pa sila. “No thanks, Im not in a mood to fuck someone right now.” i refused the guy infront of me to have a hot night tonight. Im here to have some fun not to have fun in bed. Malakas ang bawat beat ng musika kaya mahirap madinig ang mga boses ng taong kausap mo. “Oh , C'mon. Just tonight lady, I'll pleasure you until you reach the climax honey.” pagpupumilit ng lalaki sa'kin. Ngunit wala talaga ako sa mood ngayong gabi. I have a title of The most fucked Woman in my place. Kilala ako bilang isang babaeng, walang ginawa kundi ang mag party, mag walwal at makipag ano kahit kaninong naisin ko. Im good in bed kaya maram
Mainit na kape ang sinisimsim ko ngayong umaga para sa hang-over na nararamdaman. Ang sakit ng ulo ko kaya ako nagising tila binibiak ito. “Saan ka naman nag pagkalasing kagabi? Madaling araw kana nakauwi eh.” bungad ni Herley, ka dorm ko. Galing itong kusina na may dala-dalang tasa ng kape rin. Naupo ito sa aking harapan sa mesa. “Ang sakit ng ulo ko!” ipinikit ko ang mga mata saka hinawakan ang magkabilang ulo para ipitin ng kamay sinusubukang tanggalin ang sakit ng ulo ko. Nag iinit din ang aking dalawang mata na parang nagluluha na dahil sa antok. “Inom pa more, desurb.” wala akong ginawa kundi irapan lang ang babaeng 'to. Sumimsim ako ng kape para painitin ang tiyan ko, at mawala ang nararamdamang hang-over. “Papasok kaba ngayon sa Crexel Bar? Maraming costumer ang nag i-intay sa'yo roon.” Tumayo si Herley sa pagkakaupo.“For sure hahanapin ka ni Madam Kit kapag 'di ka pumasok ngayon.” isa ring nag t-trabaho sa Bar si Herley para may panggastos ito sa kaniyang pag-aaral. “Ma
Inaayos ko ang damit ko dahil paalis na'ko. Kakagising ko lang mula sa pagkakatulog katabi ang isang matandang lalaki na nag book sa'kin kagabi. Nakakapagod ang isang 'to dahil matagal labasan, nakakangalay ang gumalay sa ibabaw nito. Habang ang matanda naman ay sarap na sarap at ligayang-ligaya sa binibigay ko ritong langit. “This is the money take this, I liked your performance! You are greater than my wife actually. Let do this again next time honey.” pagkasambit na pagkasambit niyon saka ito lumabas ng silid. Naiwan naman akong nag aayos ng damit. As if naman na mag kikita pa kaming muli. I only fuck one men once, if we fuck wala nang kasunod 'yon gusto ko'y iba naman. Kinuha ko ang makapal na perang ibinayad sa'kin ng matanda at nilagay sa bag saka ito isinakbit bago naglakad papalabas ng silid na 'yon. “Mukhang malaki ang kinita mo sa matandang 'yon ah?” bungad kaagad ni Madam Kit pagkalabas ko palang ng pinto. Malaki ang ngiting nakapaskil sa pisnge nito. “Baka nakakalimuta
Isang malakas na sabunot ang biglang humila sa akin dahilan para mapaupo ako sa sahig. Nanakit ang ulo ko't ani dahil sa lakas ng sabunot na natama. Kaagad akong napahawak sa aking bunbunan. “Tang ina ka! Wala kang karapatan para saktan ang anak kong hayop ka! Kapal ng mukha mo, bumibwusita ka na nga lang mamemerwisyo ka pang hayop ka!” Tila narindi ako sa sigaw ng sarili kong ina sa'kin. Hindi sa tenga pumasok lahat ng mga sinabi ng ina ngunit sa puso. Kirot at sakit ang nararamdaman niya. Hanggang ngayon talaga wala hindi parin siya tanggap ng kaniyang ina. “Apo! Ano ba iyan?! Mag sitigil nga kayo!” bulyaw ni lola habang nag lalakad papalapit sa'kin. Unti-unti namang pumatak ang mga luha sa aking mata. Mabilis akong dinaluhan ni Lola para tulungan na tumayo.“Isa kapang matanda ka! Wala ka namang k'wenta sa bahay na'to. Pabigat kalang naman! Hindi kapa namatay-matay sama mo 'yang hayop mong apo!” niyakap ako ni lola dahil sa patuloy kong pag-iyak. Ang sakit, sobrang sakit marinig
Dhenzell Aaron Wellenzo POV: “Bar?” takang tanong ko habang nag a-ayos ng mga tinda rito sa puregold. Dinayo ako rito ng tatlo kong mga kaibigan para yayain ako sa bar. Ano ba ang Bar? Hindi pamilyar sa akin ang salitang bar, ngayon ko lang ata narinig ang katagang 'yan. “Oo, par gusto mo bang sumama sa'min mamaya? Pupunta tayo sa bar, mag sasaya lang tayo. For sure mag e-enjoy ka roon.” pangungumbinsi sa'kin ni Klerk na sumama sa kanilang pupuntahan. “Pasyalan ba ang tinutukoy niyong 'yan?” inosente kong tanong. Napakunot naman ang noo ko't tinignan sila ng nagtataka dahil sa malalakas at 'di mapigilang tawa. “Hindi ba pasiyalan ang lugar na iyon?” muli kong itinanong sa kanila. “O-oo p-pasiyalan nga ang lugar na 'yon kaya nga sumama kana sa'min mamaya.” si Hero ang sumagot sa akin habang natatawa parin. “B-bakit kayo nag sisitawanan? Mali ba ang aking hinuha?” napalunok ako habang iniintay ang kanilang responde. Nagpipigil silang matawa habang tintakpan ang kanilang bibig para
Freliah froze her body when she entered the bar and accidentally saw someone that she is finding for along time. Her heart beats so fast and it is look like her chest was jumping in joy seing the person she was looking at. Their eyes met and a electric between them connect as their eyes met. “H-hi?” Freliah wave her hands while stuttering because she felt nervous. The way the man look at her, different. Seems like, the man also want her to see. Tila parehas na nagpipigil ang dalawa sa kanilang damdamin. Hindi naman malaman ni Dhenzell ang gagawin sapagkat sa 'di inaakalang makikita niya, although he was finding her earlier. “A-anong ginagawa mo rito?” Freliah asked when Dhenzell didn't respond to her greetings. She smiled to give it to Dhenzell. Parehas namumula ang mukha ng dalawa sa 'di malamang dahilan. Bakit ba nagkakaganito ang kanilang sistema? Parang nagkapalit-palit at hinahanap ang isa't-isa. They are seems connected to each other since the day they met in a store. When Fr
“Why you're not drinking?” Lasing na tanong ni Hero habang namumula na ang mukha dahil sa tama narin siguro ng alak na iniinum nito. Lasing na lasing na ito, sapagkat ilang oras na'tong nag iinom at hindi nagpapaawat. Mukhang labis niyang dinamdam ang paghihiwalay nila. “Ayoko lang mag inom.” pagtanggi ko. Hindi parin talaga ako nasasanay sa lasa nito. At ayoko na muli pa itong tikman. Mukhang hindi para sa akin ang pag iinom. “Why? Just try this. C'mon accompany me! Let's have some fun today and forget everything around us!” napakamot ako sa aking ulo sa kaniyang mga sinabi. Ba't ba ang hihilig nila mag salita ng ingles kapag lasing? Dudugo ang ilong ko sa mga ito eh. Umiling-iling nalang ako kay Hero. Mukhang malakas na ang tama sa kaniya ng alak. Ipinikit nito ang mata at sumandal sa upuan at bigla nalang nanahimik. Inilibot ko ang paningin sa lugar. Pa'no kaya ako makakauwi nito? Tulog na ata si Hero, hindi ko pa naman alam ang daan at isa pa wala rin naman akong pamasahe. Sa
Dhenzell Aaron Wellenzo POV: Nakakainip ang walang ginagawa kaya, napagisipan kong pumunta nalang muna ng store para roon mag tigil. Lakarin lang naman ang layo ng inuupahan ko sa store. Kung matiyaga kalang mag lakad. Sa'kin ay pabor na pabor ang paglalakad para 'di narin aksaya sa pamasahe. “Oh Dhenzell day off mo ah, anong ginagawa mo rito?” nakangiting bungad sa'kin ni Ebby and kahera ng store. Sinuklian ko naman ang ngiting iginawad nito sa'kin saka ako lumapit at sumanday sa may lamesa o counter. Matamis ang mga ngiti nito na parang malalim pa ang ngiti niya. “Wala naman, wala lang talaga ako magawa sa apartment nakakaboryong ang mag isa maghapon at walang ginagawa.” asal ko't bumuntong hininga. “Sabagay…” pag sang ayon niya at inayos ang buhok sa harapan ko. “Oo nga, may dalawang babae ang nag hahanap sa'yo rito kanina.”sambit ni Ebby at napairap bigla sa hangin.“Oo nga, nasabi na sa'kin ni Tita.” inilibot ko ang tingin sa kabuuan ng store. Masarap tumambay dito dahil mala
“Ano pa bang nakalista diyan sa listahan na hindi pa natin nalalagay sa cart?” napawi ang atensyon ko kay Herley matapos nitong magsalita. Parang tanga naman akong nag tutulak ng cart habang nagmamasid-masid sa paligid. “Ano bang hinahanap mo diyan? May hinahanap kabang bibilhin mo? Kanina kapa diyan palinga-linga eh.” napalunok ako sa sinabing 'yon ni Herley. Parang nanuyo ang lalamunan ko sa tanong niyang 'yon. “A-ah w-wala naman, nagtitingin-tingin lang talaga ako ng mga ano rito.” dahilan ko para hindi makapaghinala si Herley. “Ano nga palang sinabi mo kanina?” takang tanong ko habang nakataas ang isang kilay at kunot ang noong nakatingin sa kaniya. “Sabi ko ano pa bang kulang ang hindi natin nalalagay sa Cart?” Herley sound irritated. I rolled my eyes and let the deep sighed released. “A-ano, Mga gamit sa cr wala pa. Doon tayo sa may dulo. Saka mga meat, pang ulam na natin ng tatlong araw. Ilagay nalang sa ref para hindi masira.” Herley nodded and i started to pull the cart a
Freliah Quil Vertozo POV: “Sino naman kaya 'yang Dhenzell na 'yan?” mabilis kong kinulukot ang hawak-hawak na papel kung saan naka sulat ang kaniyang pangalan. Sa totoo lang ay hindi ko talaga alam kung bakit parang siya lagi ang laman ng isip ko. Ang balak ko talaga ngayon ay ang mag lista ng mga papamilihin ko para sa mga basic needs namin dito sa apartment na paubos na. And now my hands have her own life because it suddenly move and write his name in a paper. “Oh, ba't mo ginusot? Ikaw ha! Sino 'yang Dhenzell na 'yan. Sinulat mo pa talaga ang pangalan sa papel. Boyfriend mo ba 'yan? Parang hibang na hibang ka sa kaniya eh.” Herley sat besides me and cross her legs while raising her one eyebrow looking at me. “W-wala ah, mag l-lista talaga ako ng mga bibilhin ko mamaya. Wala na kasi tayong mga stocks diyan saka anong pinag sasabi mong Boyfriend. Ako? Mag kakaroon asa! Asa namang papatulan ko sila.” depensa ko sa aking sarili. Alam ko naman sa sarili kong walang lalaking tatang
Freliah… Freliah pangalang palaging binabanggit ng aking isipan. Bakit hindi ko magawang alisin siya sa aking isipan? Palaging siya ang laman ng utak ko kaya minsan ay napapatulala nalang ako. Ilang linggo na ang nakalipas, hanggang ngayon ay Hindi ko parin siya nakikita. Araw-araw akong nag hihintay sa kaniya pumuntang puregold ngunit miski isang beses ay 'di parin siya bumabalik. Wala akong pasok ngayon sa trabaho sapagkat araw ng pahinga ko ngayon. Nasa apartment ako ngayon mag isa't tulala sa kisame habang nakahiga sa kutson. Ano ba'ng p'wede kong gawin ngayon? Nakakaboryong ang walang ginagawa. Isang tanong ang biglang pumasok sa aking isipan. Anong ginagawa ni Freliah sa Bar na 'yon nung araw na nakita ko siya roon? Bakit siya naroroon? Hindi kaya'y gaya nina Kio, Klert at Hero ang ginagawa niyo roon? Nakikipag talik kung kani-kanino? Ramdam ko ang kirot sa aking dibdib. O maaaring doon siya nag t-trabaho, napaisip ako sa maaaring maging sagot. Kung doon ko siya huling nakit
“Nice to meet you!” pagbati niya sa'kin. Bumakas ang ngiti sa kaniyang labi gaya ng akin at inilahad ang kaniyang kamay para makipag kamayanan. Tinanggap ko ito, at tumingin sa kamay naming mag kahawak. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Parang bigla akong kinabahan, o sadyang mabilis lang talaga ang pagtibok ng puso ko. Ang init ay lambot ng kaniyang kamay, ang sarap hawakan at parang ayoko nang bitawan pa. “Btw, what's you name?” tanong niya. Mabuti nalang at maalam-alam ako makaintindi ng salitang ingles. Kumalas na ang aming mga kamay kaya nakaramdam ako ng lungkot. Gusto ko pang hawakan ang kamay niya.“Dhenzell Aaron Wellenzo. Ikaw?” tanong ko pabalik. Mahina namang natawa ito sa'kin kaya kumunot anf noo ko dahil sa pagtataka. “Anong nakakatawa?” takang tanong ko na magkasalubong ang dalawang kilay. Umiling-iling ito habang mahinang natatawa. “W-wala, wala. Ang astig mo mag pakilala full name pa talaga.” sagot niya kaya hindi ko maiwasan ang mapakamot ng ul
Mariin kong ipinikit ang mata dahil sa pait ng alak na halos dumaloy sa lalamunan ko hanggang dibdib. Ang init nitong dumaloy kasabay ng pag iinit ng katawan ko. Ang mukha kong nakakunot dahil sa hindi kanais-nais ang lasa ng alak na pinainom sa'kin. Lasang-lasa ko parin ito sa aking bibig. Para tuloy naninikip ang dibdib ko dahil sa alak. “Nice! Masasanay karin sa lasa ng alak. Ganiyan talaga kapag mga first timer sa alak. Mukhang hindi masarap pero kapag nasanay kana para lang tubig 'yan.” sambit ni Hero na nakaupo sa aking tabi at sinalinan muli ang isang tagayan ng alak. Gusto ko sanang tumanggi ngunit mapilit sila kaya wala nalang akong nagawa kundi sumakay sa mga bagay na gusto nila. Itinaas nila ang hawak na tagayan sa ere at pinag untog ang mga babasagin na tagayan saka nag sigawan ng“Cheers!” nakigaya nalang ako. Halos manginig ang buo kong katawan dahil sa pagdaloy ng alak sa lalamunan ko tungo sa aking tiyan. Nararamdaman kong nasusuka nakaagad ako, dahil parang may maas
Wala na'kong nagawa ng sunduin na ako ng tatlo para sumama sa kanila sa sinasabi nilang bar na lugar. Kinakabahan ako dahil hindi ko alam kung tama ba ang sumama ako sa kabila. Katabi ko ngayon sa likod na upuan ng kotse si Kio. Habang si Klerk naman ang nag mamaneho ng sasakyan sapagkat siya ang may ari ng sasakyan na ito. Mayayaman ang tatlong 'to 'di gaya kong, lumaki sa hirap kaya parang nanliliit ako kapag kasama ko ang tatlong 'to pakiramdam ko'y hindi ako naaanib sa kanila. Katabi ni Klerk si Hero sa may unahang upuan. Sinandal ko ang likod sa upuan at tumingin ang nga tingin sa labas na malapit nang dumilim. Ang kalangitan na nababalot na ng kulay Kahel na kalangitan sanhi ng papalubog na araw. “Ang tahimik mo diyan par, mukhang malalim ang iniisip mo ah. Ano okay kalang ba? Malapit na naman tayo sa pupuntahan natin, kunting minuto nalang.” ngumiti ako kay Hero na nakaupo sa unahan. Sumilay pa ang ulo nito para silipin kaming dalawa ni Kio. Si kio namang hindi ma istorbo s