Hindi ko maintindihan ang sarili ko, dapat hindi na ako sumama pa sa kanila. Dapat, hindi na ako nakinig pa at makipagtitigan sa kanya. Bakit ba kailangan pa naming magkita sa lugar na ito.
Hindi ko alam kung saan ako dinala ng mga paa ko, napadaan ako sa isang waitress at kumuha ng alak na dala nito saka ako nagpatuloy sa paglalakad. Ngunit, biglang may humawak sa akin kaya napatingin ako dito.
Hindi ako nakapagsalita sa gulat ng makitang si Dion ito. Walang salitang hinila niya pasunod sa kanya at wala akong nagawa dahil sa pagkagulat. Hindi ko aakalain na masusundan niya agad ako.
Mayamaya may binuksan siyang pinto at pumasok kaming dalawa. Ni-lock niya iyon at doon lang niya ako binitawan. Napatingin ako sa kanya nang maglakad siya at may kinuhang alak sa gilid, saka nilagay sa may maliit na mesa. Binuksan niya ito at agad na tinungga. Nanlaki ang mga mata ko at agad akong lumapit sa kanya upang pigilan siya.
"H-Hey!" awat ko sa kanya. Subrang tapang ng alak na iyon pero ganoon lang niya ininom, siraulo talaga. Ngunit, tinulak lang niya ako at muli siyang uminom.
"Chaddion!" tawag ko sa kanya at muli siyang pinigilan.
"Stop that, Dion!"
Doon lang siya huminto at napatingin sa akin. Nakita kong nabasa ng alak ang suot niyang damit dahil sa pag inom niya. Napabuntong-hininga ako at kinuha ang alak saka inilagay iyon sa mesa. Kumuha ako ng towel at pinunasan ang itaas ng damit niya, pero bigla niyang hinawakan ang kamay ko kaya nagpatingin ako sa kanya.
"I miss how you called my name like that," aniya.
Napakurap ako saglit ng makita ang malumanay niyang tingin sa akin, at maging ang kakaibang emosyon na nakikita ko ngayon. Pakiramdam ko ay tila subra siyang nasasaktan.
Ako ba ang dahilan kung bakit ko nakikita ang mga emosyong iyon? But why? Bakit siya nagkakaganito? Agad akong umiwas nang tingin.
"Iyon ang pinakilala mo sa akin, kaya nasanay akong tawagin ka sa pangalang iyon," tugon ko at lumayo sa kanya.
"So, naalala mo pa kung paano tayo nagkakilala at nagkasama. Higit sa lahat, kung paano tayo naging masaya bago mo ako iniwasan at kinalimutan, ganoon ba?"
Naikuyom ko ang aking kamay dahil sa sinabing niyang iyon. Saglit akong napapikit. Ano ba ang gusto niyang palabasin ngayon? Napabuntong-hininga ako.
"Let's forget the past, Chaddion. We both matured now, so, stop this silly things. And why I'm here anyway?" tugon ko sa kanya.
Bakit nga ba hinayaan ko siyang dalhin ako dito? Agad akong tumayo at naglakad ng mabilis sa pinto. Ngunit, nagulat ako sa sunod niyang ginawa. Hinili niya ako at isinandal sa pader. Muli kong naramdaman ang mapangahas niyang labi, na mabilis akong hinalikan. Nagpupumiglas ako at nang mawala ay walang alinlangan ko siyang sinampal, kaya pareho kaming natahimik dalawa habang masama ang tingin ko sa kanya.
"Are you out of your mind? Why did you kiss me? Who are you to do that to me!"
"Because I long for you all this time! I was shocked, when I see you earlier with my brother. Sa tagal kong paghahanap saiyo ay dito pa kita nakita," seryoso niyang sabi sa akin.
Natawa ako.
"And why? Bakit mo ako hinahanap, sino ba ako para hanapin mo," mariin kong tugon sa kanya.
Natigilan ako sa sunod niyang ginawa, nang lumapit siya sa akin.
"Because I love you..,"
Nagulat ako sa sinabi niyang iyon at hindi nakapagsalita.
"Hinanap kita dahil alam ko sa aking sarili na minahal kita. Iyong masasayang nangyari sa atin ay pinanghahawakan ko pa rin. Nilabanan ko ang aking pamilya para ikansela ang engagement namin ni Cara para saiyo at hinanap kita. Sa paghahanap ko saiyo ay bigla kong nalaman two years ago na may pamilya ka na. You have a child and a man beside you, you both happy together. I feel miserable to know about it, I even got sick for taking alcohol for a long time and got medical attention. For now, I'm healing. But now, I saw you with my brother and it breaks me. If you really want to kill me, just please do it. Do it now," nasasaktan niyang sabi sa akin at doon, nakita ko kung paano tumulo ang mga luha sa mga mata niya na naging dahilan upang sumabay din ang luha ko.
He saw me with my child? Since when? Ginawa ko ang lahat para hindi nila malaman na may anak ako, maging kay Allyana ay hindi ko iyon sinabi. Kaya paano niya iyon nalaman. Now, he's suffering again because of me? Nakita ko kung paano siya dahan-dahang napaluhod sa harapan ko. Kaya tila mas lalong nadurog ang puso ko sa nakikita kong pagdudusa niya dahil sa akin na wala akong kaalam-alam man lang.
"Chelsea, I just want to be with you, but sadly you got my brother instead of me," muling sabi niya.
Napapikit ako at dahan-dahang nilapitan siya at hinawakan sa balikat. Dahan-dahan ko siyang itinayo habang nakayuko pa rin ang mga mukha.
"W-Wala akong alam..s-sa lahat ng nangyari saiyo. Kaya hindi ko alam kung ano ang dapat kung gawin," nalilitong sabi ko sa kanya.
Napatingin siyaa akin, kaya wala sa sariling pinahid ko ang luhang dumaloy sa pisngi niya. Nalilito talaga ako sa nangyari sa kanya dahil ang alam ko lang naman ay ang iwasan siya ng ganito katagal. Hinawakan ko ang mukha niya at doon, bigla ko siyang hinalikan. Hindi ko alam pero gusto kong mabawasan ng kahit kaunti ang kasalanan ko sa kanya, kasalanan na hindi ko man lang alam.
Dahil sa ginawa kong paghalik sa kanya ay dahan-dahan rin siya tumugon sa halik ko. Malumanay, na tila dinadama namin pareho ang halik sa isa't isa. Isang halik na minsan na naming pinagsaluhan noon. Gumalaw ang kamay ko at inilagay sa kanyang batok habang naramdaman ko rin ang kamay niya na yumakap sa bewang ko at inilapit niya ako sa kanya. Patuloy kaming naghahalikan na tila binabawi ang mga taon na lumipas nang magkahiwalay kami. Nais kong ipadama sa kanya na ni minsan ay wala akong galit sa kanya, nais ko lang umiwas sa buhay na mayroon siya na di ko alam, ako rin ang sisira.
Mayamaya ay kusa kaming humiwalay sa halik sa isa't isa. Nanatili kaming nakatitig na tila iniisip kung ano ang susunod na mangyayari. Hindi siya kumilos, kaya naman kusa akong gumalaw. Hinawakan ang sleeve ng kanyang damit at dahan-dahan itong hinubad. Sunod kong hinubad white shirt na suot niya, nagpaubaya naman siya sa nais kong gawin, hanggang sa wala na siyang suot na pang itaas. Napatitig ako ngayon sa brusko niyang katawan. Tulad no'ng dati, ay ganoon pa rin ito katigas. Hinawakan ko ang kanyang dibdib gamit ng aking kamay at dinama ang init nito. Napapikit ako. Just this time.
Hinawakan ko ang belt sa suot kong dress na nasa aking bewang at hinubad iyon, saka ko ibinaba ang zipper sa likod ng dress. Ngunit, bago pa iyon mahubad ay hinawakan niya ang kamay ko.
"Chelsea," pigil niya sa akin.
Tumingin ako sa kanya at ngumiti. Hindi ako nagsalita at tuluyang hinubad ang suot kong damit. Naiwan sa akin ang panlood kong suot. Nakita ko kung paano niya sinuyod ng tingin ang katawan ko. Mayamaya ay kumilos siya, hinawakan niya ako sa leeg at pababang humaplos sa katawan ko. Huminto siya sa itaas ng puson ko at doon ko napansin na may tiningnan siya. Tanda iyon ng isang sugat. Sugat no'ng naging emergency C.S ako. Hindi ko kinayang manganak ng normal at talagang muntik pa akong bawian ng buhay noon.
"This is not what I want Chelsea, I don't want to take advantage of y—"
Nararamdam ko ang pag aalinlangan niya, kaya naman kusa na akong kumilos at hinalikan siya. Gumanti naman siya ng halik sa akin at bigla ako binuhat, saka ipinatong sa bar counter na nasa gilid. Naging mapangahas ang halikan namin sa isa't isa na tila ba wala ng makakapigil sa nagaganap ngayon sa amin. Pareho naming pinasiklab ang apoy mula sa aming mga katawan. Ganito kami noon, ganito kami lamunin ng kamunduhan at hindi lang isang beses na nangyari kaya hindi ko rin inaasahang mabubuo iyon. Ngunit ngayon, kailangan kong pagbigyan ang sarili ko. Gusto kong maramdaman mula sa kanya ang sinasabi niyang pagmamahal sa akin.
Narinig ko ang pagtanggal ng lock sa suot kong brasserie at kusa iyong nahulog. Bumaba ang halik niya patungo sa aking leeg at doon paulit-ulit niyang binigyan iyon ng halik. Naramdaman kong s********p niya iyon na tila ba nais niyang markahan. Saglit pa ay naramdaman ko kung paano sakupin ng labi niya ang isang dibdib ko, habang ang isa naman ay sinakop ng kanyang kamay. Halos mapaliyad ako sa ginawa niyang pagsipsip at pag masahe sa dalawa Kong dibdib, kaya hindi ko rin mapigilan ang sarili kong mapaungol sa kakaibang sarap ng binibigay niya sa akin.
"D-Dion, uhmm!" hindi ko mapigilang sambitin ang pangalan niya dahil alam kong bukod sa kanya ay walang kahit na sino ang nagpalasap sa akin ng ganito.
Mayamaya pa ay bumaba muli ang kanyang mga labi. Halos mapahiga ako sa counter, nang bigla niyang punitin ang natitira kung saplot. Napakuno't noo akong tumingin sa kanya, pero bago pa ako makapagsalita ay inatake na niya ang ibabang bahagi ko, na naging dahilan upang mapahiga ako ng tuluyan sa counter.
"Ohhhh, shit! Dion! Ahh!"
Hindi ko maintindihan ang kakaibang kiliti na pinapalasap niya sa akin. Napahawak ako sa buhok niya, habang ang isang kamay ay napatakip sa aking bibig. Shit! Ano ba itong ginagawa niya! Hindi ko mapigilang mapaungol dahil sa kilos ng kanyang labi na tila ba nakikipaghalikan sa hiyas ko. Diyos ko!
Hindi ko na alam kung ilang minuto siyang nagpapakasasa sa hiyas ko, at hindi ko na rin halos marinig ang sarili kong boses na napapaungol sa sarap ng kanyang ginagawa sa akin. Napamulat ako nang marinig ang pagbagsak ng isang bagay, kaya napatingin ako sa kanya. Halos manlaki ang mga mata ko, nang makita ang nasa pagitan ng heta niya na tila handa ng makipaglaban. Napalunok ako at napaiwas ng tingin. Iniisip ko kung kaya ba niyang maipasok iyan sa akin. Natatandaan kong..... Wait! S-Simula ng manganak ako ay wala pang n-nakapasok sa akin na tulad niyan. Yes! May nangyari na sa amin ni Art, pero noon pa iyon. He was my first, but, Dion was last who entered me and now, Dion was going to e-enter again. Nag iisip pa ba talaga ako?
"Chelsea.." tawag niya sa akin.
"G-Go on.." tanging sabi ko at bahagyang itinakip sa aking mga mata ang isang kamay ko. Ngunit, kinuha niya iyon kaya napatingin ako sa kanya.
"Look at me," sabi niya.
Napalunok ako. K-Kaya ko ba?
Napansin kong lumapit pa siya, hanggang sa maramdaman ang matigas na bagay sa bukana ng aking hiyas. Muli akong napalunok, hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko lalo na at nakatingin siya sa akin. Mayamaya ay naramdaman kong dahan-dahan niya iyong pinasok sa akin. Napangiwi ako at napapikit.
"Open your eyes, look at me, Chelsea," muling sabi niya.
Diyos ko naman!
Wala akong nagawa kundi tumingin sa mga mata niya. Nakikita ko mula rito na tila sinasabi ng kanyang mga mata na pag aari niya lang ako, na siya lang dapat ang gumawa nito sa akin. Nararamdam ko ang unti-unti nitong pagpasok sa akin, kaya muli akong napangiwi sa sakit. Virgin lang ang peg! Huhuhu!
"Ahh!"
"Oohh"
Sabay naming sambit ng tuluyan itong makapasok sa akin, bahagya pang napabuka ang bibig ko dahil sa kakaibang sakit. Hindi naman ganito no'ng unang may mangyari sa amin, pero medyo masakit pa rin.
"How?"
"A-Anong how? Nakapasok ka na nga, magtatanong ka pa? Just please go on," naiinis kong sabi sa kanya.
Bwisit na 'to!
Narinig ko pang natawa siya at dahan-dahan akong pinaupo sa Counter na hindi tinatanggal ang k*****a niya. Hinawakan niya ako sa mukha, kaya napatitig rin ako sa kanya.
"I'm still confuse, but, I will make this night memorable for us," sabi niya at bigla niyang nilaplap ang labi ko, kasabay ng pagbomba niya sa akin.
Napayakap ako sa leeg niya at hindi ko mapigilang mapaungol sa sarap dahil sa pag angkin niya sa akin. He will make this night memorable, but, for me. It will be the last.
Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata. Naramdaman kong may mabigat sa dibdib ko kaya napatingin ako doon. Nakita ko ang braso niyang nakayakap sa akin. Doon ko lang napansin na nakaharap siya sa akin. Hindi ko maiwasang mapatitig sa kanyang mukha. Naalala ko noong una kaming magkita. I almost hit they're car, when they suddenly stop in the middle of the road. It was the first I wast stunned by his beauty and luckily, we meet again in Tagaytay. Then that was the start we teasing each other and more.
Napangiti na lang ako sa alaalang iyon. Isang alaala na kailanman ay hindi pweding maibalik. Dahan-dahan kong inalis ang kanyang kamay, upang tumayo mula sa kama. Napatingin ako sa paligid at bahagyang napakurap. Ang daming nagkalat sa sahig. May nahulog na vase, maging ang alak na nasa mesa ay natapon rin tila ba may nagwala kagabi. Tsk!
Kahit kami lang naman ang may gawa at talagang kakaibang gawain ang aming nagawa. Napabuntong-hininga ako. Kahit medyo pagod at nahihilo ay pinilit kong mag ayos ng sarili. Napatingin ako sa labas. Malapit ng mag umaga, mabuti naman at nauna akong nagising sa kanya. Nang makapag ayos na ako ay muli akong napatingin sa kanya.
Kumuha ako ng papel at ballpen saka nag iwan ng sulat sa kanya. Matapos no'n ay naglakad ako patungo sa pinto, at bago ako tuluyang lumabas ay lumingon ako sa kanya.
I'm sorry for everything, Dion. You suffered because of me. But, I can't do about it. We need to go on in our lives. If we meet again, I hope you already healed from this pain I give too you.
Agad kong pinunasan ang luha na nasa pisngi ko at tuluyang lumabas. I hope you can find another woman who will treasure you a lot, Chaddion.
Naglakad ako patungo sa room namin ni Zarrah. Pagbukas ko pa lang ng pinto ay nagulat ako nang makitang seryoso siyang nakaupo at tila ba may hinihintay na dumating.
"U-Uhmm, g-good morning," bati ko sa kanya.
Pagkasabi ko no'n ay naglakad ako patungo sa may ref at kumuha ng tubig.
"You know him?"
Natigilan ako.
"Huh? Sino?"
Kunwari ay sabi ko at bumaling sa kanya. Ngunit hindi pa rin nagbabago ang tingin niya sa akin. Tumayo siya at lumapit sa akin.
"Chaddion Alejandro.."
Muli akong napaiwas sa kanya at uminom ng malamig na tubig, saka ako naglakad at umupo sa couch.
"You know him, and also Keane. I followed him last night, when he saw you walked away after that song. Nakita ko kung paano ka niya hinawakan at dinala sa isang silid. I was about to followed you two in that room, but Keane stop me. She just said, that you two need to talk about something. So, I think you both know each other., right?"
Hindi ako nakapagsalita dahil sa sinabi niya. Hindi ko naisip kagabi, na siya pala ang kasama ni Dion at hindi ako, then, I let myself jump into his bed and made such a selfishness desire.
Naramdaman kong umupo siya sa tabi ko.
"I'm not angry because you were with him last night. I'm just worried, Chel. That's why, I want to know about it. Who is he in your life," muling tanong niya sa akin.
Napatingin ako sa kanya. Zarrah was my bestfriend when we are at Canada. She's with me wherever I go. She knows my heartbreak before, but, I didn't tell her about my history with Dion. But, she knows that Art was not my child's father.
"He is, the twin's real father.." pag amin ko sa kanya na naging dahilan upang magulat siya sa rebelasyong iyon.
