EDNALYNNang mawala sa paningin ko si Speed hinanap ko si Sir Everette. Baka narito pa at nag-iikot lang sa loob. Ngunit nauna ko pang makita si Merlyn, tila hinahanap din ako nito kaya tinawag ko ito.“Besh! Dito,” nakatayo ako sa tabi ng liquor stand iyon kasi ang malapit sa cashier. May kalakasan din ang boses na tinawag ko siya. Lumingon lingon ito sa paligid hinahanap ang boses ko. Nang makita ako ay matamis agad ang ngiti na gumuhit sa labi nito.Malayo pa lang ay nakangiti na ito sa akin hanggang sa nasa tapat ko na ‘to ay hindi nalusaw ang saya sa labi nito.“Masaya ‘ata,” parinig ko na ikina hagikhik lang nito.“Nakita ko kasi si Dennis Trillo, beshy. Kasama ang Misis niya narito nag-grocery din. Grabe ang ganda at g'wapo pala talaga ni Dennis, besh,” parang maiihi ito sa kilig na magkwento sa akin.“Akala ko Everette Altamerano ang nakita mo,” sabay bungisngis ko. Hindi ako tumigil sa pagtawa dahil sumimangot ito sa akin.“G’wapo naman talaga si Sir Altamerano kaso iba naman
EDNALYN “Sir Everette, Salamat po sa paghatid. Uhm, ako na po ang bahala rito p'wede na po kayong umalis.” sabi ko pa sa kaniya pagbaba ko ng kotse niya. Walang reaksyon na tiningnan lang niya ako pagkatapos ay nag-alis ito ng seatbelt. Akala ko hindi ito lalabas subalit ginawa nga nito. Tinulungan pa akong magbuhat ng mga pinamili hanggang sa pinto ng apartment namin. “Salamat Sir Altamerano. Ayos na po ako rito salamat ulit,” wika ko. Napapakamot ito sa kilay nakatingin sa akin. "Kapag hindi ka tumigil sa kaka po at kaka salamat, hahalikan kita r’yan,” walang halong biro na sabi nito sa akin. Mabilis akong tumingala sa kaniya dahil labis akong nagtataka. Ano naman ba ang ibig ipahiwatig ng tukmol na ito sa mga pinagsasabi. Kala niya madadala niya ako sa tamis ng pananalita niya. Hindi ko alam kung anong iniisip nito pero ngayon pa lang ay natatakot ako na hindi ko maipaliwanag. “Open the door ‘wag kang matulala Ms. Socorro, dahil hindi talaga ako nagbibiro I will kiss you whe
EDNALYN “Hindi mo na nilabas ang boss mo roon Ednalyn,” ani ni Ate Diday na matagal na palang nakatitig sa akin. Sa labis kong pagkatulala hindi ko narinig na kinakausap na pala ako ni Ate Diday. “Ha? A-ate ano nga pala iyon?” wika ko. “Sabi ko bakit hindi mo doon labasin ang bisita mo Ednalyn? Tsaka gabi na, hija. Mapupuyat masyado si Siobeh, may pasok pa bukas sa escuela ang bata. Pauwiin mo na pwede naman ‘yan bumalik sa mga sunod na mga araw marami pa ang oras.” Sabi pa ni ate Diday sa akin. “Ate siya si Everette, ang Tatay ng kambal,” wika ko pa sa kaniya. Tumango ito kaya hindi ko siya mapigilan hindi taasan siya ng kilay ko. Mahabang buntong hininga ang ginawa ko. Pagkatapos ay bayolente pa akong napalunok. Tumingin ako kay ate Diday upang sana magsumbong sa agam-agam na meron sa dibdib ko. Subalit inunahan na niya ako. “Hindi mo maitatago dahil meron ebidensya. Alam ko kahit hindi mo pa ako sabihan kung ano sila ng kambal. Aba'y kita naman sa mukha kapag magtabi ‘yan si T
EDNALYN Nakasalubong ko si Everette na pababa ng hagdan kaya ang balak kong pag-akyat ay hindi ko na itinuloy. Nanatili ako sa baba upang antayin na lamang siya makarating sa baba ng hagdan. Nagkagulatan pa kami ng magkatitigan. Napairap ako, dahil niyaya pala ito ni Siobeh sa kwarto namin tsss 'yong anak ko talagang iyong pambihira. Humalukipkip akong tinaasan ko siya ng kilay. Dammit. Anong pauso nito ngayon at kung makatitig sa akin ay kay lalim. Drama ha? Sakalin kita riyan akala mo. Bulong ko pa. Mahina itong tumawa dahil narinig pala ang huli kong sinabi. Hindi ako nakatiis at ayaw man magsalita gusto ko na rin makatulog at maaga rin ako gumigising dahil asikaso pa sa mga bata at paghanda ko pagpasok sa office. “Titigan mo lang ba ako Sir Altamerano? Alam ko naman na maganda ako kaysa roon sa fiancee mong mukhang piranha.” Malakas itong tumawa at ngayon nagpa cute pa dahil mapungay ang mata nakatitig sa akin. Ngayon ay namaywang ako sinamaan siya ng tingin at gabi na paba
EDNALYN “Bye Mommy and Daddy.” Todo ngumiti si Siobeh pagbaba namin ng kotse ni Everette. Pinilit kong magmukhang masaya kahit ang totoo sobrang naiinis na ako kay Everette. Kailangan kong ngumiti dahil nakikita kong masaya si Siobeh, ngunit hindi si Tobias, na feeling ko naalibadbaran kay Sir Everette. Isinukbit ko na ang backpack ni Siobeh sa likuran niya pagkatapos ay isinunod ko si Tobias. “Magbabait kayo mga babies ha?” bilin ko pa sa kanila pagkatapos ay pareho ko silang hinalikan sa kanilang pisngi. “Yes po Mommy. I love you three….” Siobeh said. She also giggled while saying that. Kinilig naman ako. At least kaming tatlo pa rin ang love niya. Sorry nalang ang tukmol kong boss na daig pa ang may amnesia sa maang maangan niya. “Mommy, I love you po, ako na po ang bahala kay Siobeh. Ingat ka po.” Sunod na nagpaalam si Tobias sa akin. Matamis akong napangiti. “Aww…ang sweet talaga ng Kuya Tobias na iyan,” ani ko pa at muli siyang pinupog ng halik. Sumimangot ito sa ginawa ko
EDNALYN Pagkatapos kong manggaling sa office ni Sir Everette, ay muli akong nag-umpisang magtrabaho. Hindi ko napansin nakaka dalawang oras na akong nakatutok sa computer ko dahil marami akong ini-encode na rush sa computer, ng marinig kong meron message alert tones ang cellphone ko sa loob ng bag ko tanda na meron nag-text sa akin. Hinugot ko iyon dahil akala ko si Ate Diday ang may text subalit si Sir Everette lang pala. Binuksan ko iyon at binasa. Masungit na Altamerano: Come here inside my office now! Nagtataka ako pagkatapos ko iyon basahin. Anong problema ng amo ko? Eh, nasabi ko na lahat ang mga kailangan niya. Ano pa ba ang gusto noon? Marami pa naman akong kailangan tapusin ngayon. Kanina ng pumasok ako sa loob naibigay ko na lahat ang iskedyul niya tapos ngayon papuntahin niya ako. Hindi na lang tumawag sa telepono kung meron itong sasabihin sa akin or ipag-uutos sa akin. Tinatamad pa akong tumayo kung hindi lang talaga magagalit ito, nungka pumasok ako sa loob ng offi
EVERETTETama lang na sinandal ko ang ulo ko sa likuran ng swivel chair ng biglang bumukas ang pinto ng office ko. Masakit kasi ulit ang ulo ko kaya sandali ko iyon pinahinga. Sabi ng magulang ko. Side effect daw ito ng aksidente kong tinamo may apat na taon na raw ang nakaraan. Pinilit ko ‘yon idilat ng magsalita ang bagong pasok na si Dad. “Son, kailangan mong mag-attend sa farewell party ng Tañala Enterprises, ngayong gabi ayon sa Lolo mo. Dahil naka pangako siyang darating ka,” bungad ni Daddy ko ng hapon na iyon sa office ko.Ito nanaman si Lolo. Mangangako na pupunta tapos ako naman ang gagawin niyang proxy kapag umatake ang rayuma nito. Ito si Daddy hindi rin makapunta dahil may lakad sila ni Mommy.“Dad! Maaga ako uuwi ngayon at masakit ulit ang ulo ko. Sandali nito ako tinitigan at nasa mukha nito nag-aalala sa akin ngunit muli ring giniit ang gusto nito.“Kahit magpakita ka lang then uwi agad,” sabi pa nito.“Iyan talaga si Lolo, lahat gusto nito ang masusunod.” Naiiling ako
EDNALYN Ang dapat na plano ko ay pauwiin agad si Sir Everette pagkahaitd sa akin ay hindi iyon natuloy dahil sumungaw sa pinto ng apartment namin ni Siobeh, kaya ang balak kong pagpauwi rito ay napurnada problema ko lang nito baka hindi pauwiin ni Siobeh si Sir Everette at iiyak ulit ang anak ko. “Mommy, Daddy….” sigaw na nito hindi pa nagbubukas ng pinto. Iyon na nga lumabas ng pinto at lumakad patungo sa kotse na rinig ko pa sumigaw si Ate Diday, sa loob ng bahay hinahabol pala nito ang anak ko. “Siobeh, balik! Saan ka pupunta. Balik ka bawal kang lumabas.” Boses iyon ni Ate Diday. Sinagot lang ng anak ko. “No po, Ate Diday. I heard Mommy. Naroon po sa labas kasama po ni Sir Everette.” Katwiran nito sa Ate Diday. “Huh? Paano mo nalaman si Mommy mo at si Sir Everette ang dumating?” aniya ni Ate Diday sa anak ko. Sumilip si Ate Diday sa pinto ng makita nga kami ay pumasok ulit sa loob ng bahay. Wala akong nagawa kung hindi mapahilot sa aking noo dahil mapipilitan akong
Four years later Nasa harapan ako ng kalan at tinikman ko ang luto kong pinakbet na paboritong ulam ng mga bata nang maulinigan ko ang tawag ni Siobeh sa akin tila galing sa pag-iyak. Kumunot ang noo. Tsk may bata na naman sigurong makulit or sumira ng gamit or ng laruan kaya may magsusumbong sa akin. See, tama nga ang aking hula. Dahil pumasok si Siobeh dito sa kitchen, bitbit ang shuttlecock nito na sira na. Yuping yupi na ito. Napailing ako. Tuwing linggo na lang kami bumibili ng shuttlecock kasi palaging niyayari ni Lou Renz. Hindi kasi p-pwede walang shuttlecock si Siobeh, kasi tuwing Saturday may training ito ng badminton. Mahilig kasi si Siobeh sa badminton sports grade two na sila ni Tobias. Player ng school nila si Siobeh, samantalang si Tobias, hindi active sa sports ngunit sa academic ito sobrang nage-excel. Sa mga quiz bee ito nilalabanan. Bagamat si Siobeh kasali sa sport. Hindi naman ito pahuhuli sa academic grades niya dahil with honors pa rin ito. “Mommy…sinir
Ednalyn After five months…. The wedding ‘Cherish the treasure’ I cherish the treasure The treasure of you Life long companion I give myself to you God has enabled me To walk with you faithfully And cherish the treasure The treasure of you “I never imagined this day would come that I would fulfill my long-held desire to marry you, baby. Mahal na mahal kita noon pa man. Hindi ka na kailanman mag-iisa because I'm always beside you and our children are with us in every trial we face. I promise to cherish and honor you. I promise to be your faithful husband and a good father to our children. I promise to grow old with you and love you all the days of our lives.” Humugot ako ng hangin pagkatapos pinaloob ko sa bibig ko ang buong labi ko dahil nanginginig iyon. Hindi ko kasi mapigilang umiyak habang sinasambit ng guwapo kong groom ang mga pangako niya sa akin. May vows o wala kasal man kami at hindi. Palagi niyang ipinadarama sa amin ng mga anak niya kung gaano niya
Ednalyn “Ito na ang babies n'yo Misis,” anang ng OB ko, na si Dra. Acosta, nang dalhin na ang kambal sa room ko rito sa ospital. Hindi rin nagtagal si Doktora Acosta. Nagbilin lang kay Everette, ng mga kailangan ko at nagbigay ng prescription sa mga gamot ko pagkatapos ay nagpaalam na sa amin aalis na. Galing din dito kanina sila Lolo Emilio at Emil. Kakauwi lang pero sabi mamaya ay darating ang Nanay Erna. Si Daddy Lucio kasi, nasa ibang bansa. Ewan kailan ito babalik magbabakasyon lang daw ngunit walang petsa ang uwi nito. Now ko lang din nasilayan ang kambal, kaya naman hindi ko maialis-alis ang aking tingin sa cute kong mga anak. Dinala ako dito sa k'warto ng makarecover after ng C-section. My babies… I whispered. Hindi ko namalayan tumulo na pala ang luha sa aking pisngi, kung hindi ko pa naramdaman na meron gumapang na mainit na tubig galing sa mata ko. Luha na pala iyon. Luha ng kaligayahan dahil ligtas kong isinilang ang pangalawa kong kambal ng walang aberya at nas
Ednalyn “Woah! Dumating na sila Mommy!” tuwang-tuwa naka palakpak pa ang anak kong si Siobeh, pag-uwi namin ni Everette ngayong hapon. Nginitian ko sila pareho ni Tobias, umalis sa upuan. Galing kami sa main office ng EA group of companies. Isinama ako ni Everette, dahil may executive meeting ang kumpanya. Ipinakilala rin kasi niya ako sa lahat ng mga employees. Ayaw ko nga sana dahil hindi naman na iyon kailangan ngunit hindi ako tinantanan ayain kaya nagpahila na lamang ako. Ang lawak pala ng kumpanya nila halos kalahati lang ang dating Tañala enterprises na nabili nila at ginawang AE extension office. Namamangha ako't kaya pala ng dati kong superior humawak ng gano'n kalaki kumpanya. Napaka energetic talaga nitong anak kong si Siobeh. Walang kapaguran sa kalalaro. Kasama nila si Ate Diday at Happy sa sala. Mabuti ngayon naabutan namin movie ang pinanood ng apat. Kanina kasi iniwanan namin ni Everette, na busy sa bago niyang bike na binili ni Daddy Lucio. Same sila ni Tobias. M
Ednalyn After one month… People from the Philippines vs. Maryjane Altamerano and Juanito Aldo, alyas Tenyo. Accused of kidnapping, and after considering the testimonies of witnesses from both parties and examining the facts and circumstances, The court's pertinent laws were defined in Section 267 of RA 1084, kidnapping and serious illegal detention—any private individual who shall kidnap or detain another, or in any other manner deprive him of his liberty. For the purpose of money, and also the accused forces the victim to get the authorized signature of the victim so that the accused shall have access to all of the assets and money of the victim. The accused found guilty—” “Hindi ako papayag. Lucio, wala ka bang gagawin?” maagap na sumagot si Maryjane, gustong lumapit sa Dad Lucio. Naging maagap lang ang pulis na mga nakabantay rito. Twenty one years na pagkabilanggo ang parusang pinataw kay Maryjane maging sa karelasyon nitong si Tenyo. Doon na ito a-abutan ng senior citizen
Ednalyn Paglipas ng tatlong araw nagpasya kami ni Everette, magpunta ng presinto. Ngayon araw din lalabas si Lucinda na lingid sa kaalaman ng mommy nito dahil si Everette ang nagayos ng papel ng dalaga. “Siobeh, may lalakarin lang kami ni Daddy, mo. Super mabilis lang iyan anak,” I explained to her. Kanina pa ito nilalambing ako gusto talagang lakwatsa ng bata. Samantalang ang kakambal nitong si Tobias, tahimik lang nanood ng TV si Siobeh ang maingay sinusubok kung oobra sa akin ang paglalambing nito. “Mommy, hindi po ba kami p'wedeng sumama ni Kuya Tobias?” muli niyang tanong habang kandatulis ang ngusong lambing nito sa akin. Kumalong pa sa akin pagkatapos ay yumakap sa leeg ko. “Siobeh makulit ka. Kasasabi lang ni Mommy, you are not allowed to come, but you are still insisting,” iiling-iling ang kambal nito kaya hindi ko maiwasang bumungisngis sa pagsaway nito sa kakambal niya. “Bawal po ba talaga, Mommy?” ulit ni Siobeh. I softly chuckled. Naaaliw ako’t pinupog ko siya ng ha
Ednalyn "Pasok po kayo Ma'am," Yaya ko sa Ginang at tipid akong ngumiti sa kaniya pagdating niya sa aking harapan. "Ayos lang ba sa iyo, hija?" alanganin nitong sagot. Halata sa boses ng Ginang, na kabado kasi nanginginig iyon. Napunta ang tingin ko sa palad nito pinipisil iyon ng Ginang. Lihim tuloy akong nangiti kasi kinabahan nga ito makiharap sa akin. "Tara po sa loob tayo mainit po rito sa labas at tirik na tirik pa ang araw," Hindi ko na inantay na sumagot si Mrs. Roces nagpatiuna na akong lumakad upang wala itong magawa kun'di sundan ako. Ganun nga nakasunod ito sa akin paglingon ko. Tumikhim ito. "Sure ka ba hija, maari akong pumasok sa loob?" aniya tila hindi pa rin makapaniwala inaanyayahan ko siyang pumasok sa bahay. "Opo naman po. Wala ka naman po ginagawang masama para hindi ko kayo pakiharapan ng maayos Ma'am," wika ko pa. "Dito po tayo Ma'am. Uhm maupo ka po. Drinks? Anong gusto mo, Ma'am?" anang ko pagdating namin sa sofa. Maagap itong tumanggi gusto lang
Ednalyn “Uncle Emil, do you have a girlfriend?” tanong ni Siobeh, sa kambal ni Everette, kung kailan ng seryoso na kaming kumakain. Kaya naman si Everette at si Emil, parehong nasamid dali-dali uminom ng tubig. “Tsk! Ang dami mong alam, Siobeh,” supladong saad ni Tobias hindi naman pinansin ni Siobeh, ang pagsusungit ng Kuya niya nakangiti lang halata nga gusto lang mang-asar sa uncle nila. Pero mga team oldies natutuwa lang sa apo nilang ubod ng daldal. Susmaryosep talagang hindi ito mauubusan ng tanong hangga't may kausap at sasakyan ang kadaldalan nito patuloy ito maraming kwento. “Uncle?” ulit pa nito talagang gustong makakuha ng sagot galing kay Emil. “Wala nga po, baby Siobeh,” saad nito sa anak ko kinamaang nito. Timing lumapit si Happy, naku po itong anak ko talaga naman saan nito pinagkukuha ang mga salitang crush, boyfriend at girlfriend thingy. Mas nagulat ako sa muling panunukso kay Emil. Kasi si Happy naman ang pinagtripan. “Uncle, si Ate Happy na lang po ang i-cr
Ednalyn “Daddy!” sigaw ni Siobeh, pagpasok ni Everette sa main door na alalay ang kakambal nito. Pareho kami ni Tobias lumingon. Nakangiti kaming nagkatinginan ni Everette sa isa't-isa. Sumunod na pumasok si Chairman at Daddy Lucio, bahagya akong nangingiti kasi nakayuko si Nanay Erna nasa likuran ni Daddy Lucio, ngunit napansin ko ang patingin-tingin ni Dad Lucio sa kaniya. Na-focus ang mata ko sa Nanay Erna. Same pa rin kaya sila ng damdamin ni Dad Lucio? Kasi nakikita ko ang ilangan nilang dalawa. Gayunpaman hindi na sila p'wedeng magkagustuhan. Dahil may asawa na si Nanay Erna, at si Dad Lucio naman ay kasal pa rin kay Maryjane. “Lolo!” muling sigaw ni Siobeh natawa pa kasi pareho si Chairman at Daddy Lucio ngumiti sa anak ko. “Hehe…Lolo Chairman po pala dapat para alam kung sino ang tinatawag ko,” wika ng anak ko ng walang preno-prenong bibig, sinabi iyon sa dalawang Lolo niya. Nag-alala lang naman ako baka iba ang dating sa ama ni Everette. “Naku pasensya na po Dad, madald