Kabanata 6

I left Atlas in the kitchen after I said those words. Pakiramdam ko kapag mananatili pa ako sa lugar na iyon kasama siya ay baka tuluyan nang malaglag ang mga luha sa aking mga mata. Hindi nga ako nagkamali. Dahil nakakailang hakbang pa lamang ako ay nag-uunahan nang magpatakan ang mga ito.

Masakit.

Masakit dahil alam kong pinipilit ko lang ang sarili kong hindi masaktan sa lahat ng nangyayari. Alam kong dinadaya ko lamang ang aking sarili na maging matatag at lumaban. Pero ang totoo, durog na durog na ako. Isang klase ng pagkawasak na hindi ko alam kong posible pa bang mabuo.

Dumiretso ako sa aking kwarto. I locked my door before I sat on my bed. Hinawakan ko rin ang aking dibdib at tinapik-tapik iyon nang marahan. My tears keep on falling that I can hardly breathe.

Natanong ko rin ang aking sarili kung ganito na lang ba ako palagi? Iiyak at magtatago na lang? Masasaktan nang paulit-ulit at mamamanhid na lamang.

Do I deserve this?

Ngunit, kahit ilang beses ko pa man tanungin ang sarili, alam kong kasalanan ko rin naman. Kasalanan ko kung bakit ako nasasaktan. Kasalan ko rin kung bakit galit si Atlas sa akin.

May mga bagay na hindi ko sinasadya at nangyari na lang. Mga bagay na kahit kailan hindi ko nakalimutan. Bagay na hanggang ngayon, inuusig pa rin ako ng aking konsensya. Bagay na hindi na nawala dahil nakatatak na sa isip ko maging kay Atlas.

Hinayaan ko muna ang sarili kong lunurin ng sakit. I cried my heart out, in hope that my worries will be vanished. Ngunit, katulad ng isang ligaw na bala, tinamaan ako nang hindi ko alam. Tama na nagdulot ng sugat sa akin. Sugat na nagdulot ng isang pilat sa puso ko na hinding-hindi na mabubura.

Ilang sandali ako sa ganoong posisyon nang mapagpasyahan kong tumigil. I wiped my tears and tried to compose myself. Gustuhin ko mang maglupasay sa pag-iyak, hindi rin nito maaalis ang lahat ng sakit. Katulad ng dati, hahayaan ko na lamang ito. Kakalimutan at kusa na lamang na ibabaon.

Huminga ako ng malalim pagkatapos kong pakalmahin ang sarili. Tumayo rin ako at tiningnan ko ang sarili sa salamin. Namumugto ang aking mga mata dahil sa pag-iyak. Maging ang ilalim nito ay may mga maitim na linya, tanda ng stress sa buhay na matagal ko nang pinapasan.

Ngumiti ako nang pilit habang tinitingnan ang aking kabuuan. Hinawakan ko rin ang aking mukha at marahan itong dinama. Maging ang aking nagulong buhok ay inayos ko rin ng marahan.

I sighed.

I have everything that life could offer, and yet, I am not happy. I am a lost soul, trying to fit in.

**

Saktong alas-syete ng gabi nang magdesisyon akong pupunta sa pool party ng village. Hindi ko alam kung anong meron dahil wala namang ibang nabanggit ang presidente kundi pool party. Gayunpaman, ay nag-ayos pa rin ako.

I wore my usual black skinny jeans and white sleeveless top. Nilagyan ko rin ng kaunting kolorete ang aking mukha. Light make-up and a red lipstick. Habang hinayaan ko naman na nakalugay ang aking bob cut na buhok. Napangiti ako sa nakita nang tingnan ko ang sarili sa harap ng salamin.  Tumayo rin ako at nagtungo sa aking maliit na dressing room para kunin ang aking white stiletto.

Nang makuntento ako sa pagmamasid sa sarili ay tuluyan akong lumabas ng aking kwarto. Tulad ng inaasahan ay tahimik ang buong lugar. Nakapatay ang ilaw sa sala at tanging ang kaunting liwanang lamang mula sa lampshade sa gilid ng dingding ang tanging nagbibigay liwanag sa loob.

Mahina akong napabuga ng hangin kasabay ng mga mararahang paghakbang. Maingat ko ring binuksan ang pinto at tuluyang lumabas. Hawak ang aking clutch bag ay mabilis kong binuksan ang aking kotse. Nang makapasok sa loob ay napabuntong-hininga na lamang ako kasabay ng isang iling. Alam kong magagalit na naman si Atlas sa akin ngunit, hindi ko na lamang iyon iisipin. Sanay naman na ako.

Habang patungo ako sa clubhouse ay hindi ko mapigilang tingnan ang magagarang bahay na aking nadadaanan. Napakaganda ng mga itong tingnan. Naghuhimiyaw sa karangyaan at estado sa buhay. Ang magagarbong Christmas decors sa labas ng kaniya-kaniyang gate, na animo'y mga bituin na nagkikislapan sa buong lugar. Maging ang mga higanteng Christmas trees sa gilid ng kalsada sa buong village. Napakaganda nito na para bang ang lahat ng makakakita nito ay binibigyan ng pag-asa.

Habang papalapit ako sa clubhouse ay tinigil ko na ang mga bagay na gumugulo sa akin. Gusto ko munang mag-enjoy at makihalubilo sa mga kasamahan sa village. Hahayaan ko muna ang sarili na makilala ng iba. In return, I want to know them too.

Napangiti ako nang tuluyang makapasok sa loob ng clubhouse. Bumungad kaagad sa akin ang malawak na espasyo nito mula sa entrance. Ang malaking fountain sa gitna ng isang napakagandang harden at ang mga maliliit na puno na sadyang itinanim sa pathway upang makadagdag ng atraksiyon.

I parked my car farther from the villa. Dinampot ko ang aking clutch bag at agad na lumabas. Naglakad ako patungo sa entrada ng lugar. Ni hindi ko alintana ang taas ng takong na suot ko. I walked straight to the villa with head high.

Malayo pa lang ay naririnig ko na ang malakas na sterio na nagmumula sa loob. Tuloy-tuloy ang lakad ko papasok sa villa. The lights were dimmed along the way to the pool area. Hindi ko na rin pinansin ang aking nadadaanan. Ang mahalaga sa akin ay ang makarating ako sa aking destinasyon.

Fuck!

I cursed under my breath when I finally reached the place. Hindi ko alam kung tutuloy pa ba ako o uuwi na lang. Namura ko rin ng ilang beses ang aming presidente. Sa isip ay gustong-gusto ko na itong pagsasampalin.

"Olive Ramirez is here!" narinig kong wika kung saan.

I shifted my gaze and roamed around the area. Mas lalo kung naramdaman ang kagustuhang lumayo na lamang sa lugar. Maging ang isip ko ay iyon ang idinidikta. Malas nga lamang ako dahil ayaw namang sumunod ng aking mga paa. I felt ashamed. Dahil ang inaasahan kong simpleng pool party ay masquerade party pala.

"Welcome! Mrs. Ramirez! Good thing, you came."

Natigil ang lahat ng iniisip ko nang marinig ko ang boses ng aming presidente. Nakangiti ito habang maingat ang mga hakbang na papalapit sa akin. Naka-dark blue gown ito habang hawak sa kamay ang isang mabalahibong maskara.

Sa nakita ay gusto ko itong irapan. Pinigilan ko na lamang ang aking sarili dahil baka mag-eskandalo lamang ako. Kung intensiyon man nilang ipahiya ako ay tatanggapin ko. Ngunit, hinding-hindi ko sila bibigyan ng pagkakataon na lumala pa ang ginawa nila sa akin.

I smiled, a fake one. "Good evening, Mrs. President. Thank you for inviting me."

Nagbeso muna kaming dalawa bago namin hinarap ang isa't isa.

"Naku! Hindi ko ba nasabi na masquerade ang theme ng party? Sorry, Hija," wika nito sabay napailing.

Kung hindi ko lamang ito kaharap ay kanina ko pa ito inikutan ng mata. It's very impossible that she forgot to inform me. Hindi ko alam kung ano ang gusto nilang iparating. The last time I checked, wala naman akong kaaway sa buong village.

"Ayos lang po," sagot ko naman.

"Suit yourself, Hija. Pupuntahan ko lang ang iba pa. Mr. and Mrs. Austria is here," paalam nito.

Tumango ako. Sinundan ko na lamang ito ng tingin habang papalayo. Napabuga ako ng hangin pagkatapos. Hindi ko alam kung saan ako pupwesto. Halata naman kasing ako lang ang saling pusa sa party na ito.

All of theme wore an elegant gown. May iba na nakatakip ang mukha ng maskara may iba naman na hawak-hawak lamang ito. The whole pool area has tables in the side. Lahat din ay ukupado na. Habang sa harapang bahagi naman ng pool ay isang mesa na puno ng mga pagkain at inumin. May chocolate fountain pa. 

I sighed and walked directly to the table. Kung hindi man ako mag-eenjoy, lulunurin ko na lang ang sarili sa pag-inom ng alak. Hindi naman siguro ako makikilala dahil medyo madilim ang lugar dahil sa ilaw na ginamit.

Kumuha kaagad ako ng isang champagne. Nagsalin sa basong naroon at agad na ininom. Nalasahan ko pa ang pait nito sa aking lalamunan na may kasamang tamis kalaunan. Inubos ko kaagad iyon at nagsalin muli.

"Halatang hindi mo pinaghandaan ang party."

I looked at my back and saw Alexandra Martinez. Kilala ko ito dahil isa itong sikat na cosmetic owner. Kalaban din ng lola ko sa negosyo. Napakaganda nito sa gown na suot habang bitbit ang maskara na halatang mahal at pinaggastusan.

I frowned at her. "Hindi rin halata na naghanda ka sa party."

Tumawa ito ngunit nahimigan ko pa rin ang lungkot niyon. Nakita ko pa kung paano nito kinuha ang champagne habang tinungga ng diretso sa bibig nito. Nanlaki ang mga mata ko sa nakita. I am surprised and shocked at the same time.

"W-What are you doing?" wika ko nang mahanap ang sarili kong boses. I never thought that a daughter of a businessman with class will act like that. Hindi man lamang ito nag-abalang kumuha ng baso.

"Mukhang gulat na gulat ka? Alam mo kasi Miss Olive, minsan kailangan nating maging wild. Forget about etiquette. Just fuck!"

Tumaas ang kilay ko sa sinabi nito. Nakamasid lang din ako habang patuloy ito sa pag-inom. Aaminin kong hindi pa ako kailanman lumayo sa aking comfort zone. I am always the prim and proper. I never endulged myself to be wild and carefree. Lahat ay kalkulado ko. Lahat ay naaayon sa aking gusto.

"Look at that girl." Sinundan ko ang tinuturo nito. "May hawak ng aso. She's a daughter of a wealthy man too. But, she act like a twelve years old. Always happy and carefree. Parang bata kung kumilos."

"So, anong pinupunto mo?" nakakunot ang noo na tanong ko.

"Wala. Gusto ko lang talaga ng kausap. This party is very boring. Oh! That's Pepper!"

Tinawag nito ang isang babae. Lumapit naman ito sa amin at napagmasdan ko ng maigi ang hitsura nito. She's the same girl that has a lonely eyes. Binati kaagad nito si Alex nang makalapit sa amin.

"This is my friend, Pepper. Doctor Olive Ramirez. You know her, right?"

Tumaas ang kilay ko sa sinabi ni Alex. Ang totoo ay hindi naman kami magkaibigan. We shared the same status in the society. We often see each other in some social gatherings but we're not close.

Ganunpaman ay tinanggap ko pa rin ang kamay na inilahad ni Pepper. We greeted each other and tried to have a conversation. Hindi rin nagtagal ay tatlo na kaming umiinom sa harap ng mesa. Drowning ourselves in the liquor. Iba-iba man kami ng rason. Alam kong katulad ko ay nasasaktan din ang mga ito. I can see it. I can feel it.

I stopped myself from drinking nang makita ko si engineer Primo. Kakapasok pa lamang nito sa lugar at ang kasama nito. Nagpaalam muna ako kina Alex at Pepper bago nilapitan ang dalawa. I smiled as I walked towards them.

"Hi! Engineer," bati ko nang makalapit sa dalawa. They instantly looked at me. Ngumiti din kaagad si Primo habang hindi ko naman mawari ang reaksyon ng kasama nito dahil sa maskara.

"Mrs. Ramirez! Kumusta po?"

"Ayos lang. By the way, I just want to congratulate you. Nasabi kasi sa akin ni uncle. Alam ko ring sekreto, kaya 'wag kang mag-alala." Umakto akong sinisilyuhan ang bibig.

Natawa ang dalawa. Napakamot din sa ulo si engineer Primo. I know him because he is one of Atlas' engineers. Nagkatrabaho sila noon sa isang mall sa Quezon City.

"Oo nga po, eh. Si Avi nga po pala," nahihiyang wika nito.

"Avi the actress?"

Tumango ito.

"Hello po, ma'am!" wika naman ng asawa ni engineer Primo.

Ngumiti ako dito at naglahad ng kamay. "Olive Ramirez."

Hindi rin ako nagtagal at umalis din kaagad pagkatapos kong magpakilala sa asawa nito. My head is throbbing because of the brandy that Alex gave me. Nakasulubong ko pa si Mr. Gonzalo kasama ang rumored kabit nito. Tinaasan ko ng kilay ang babae na ngumisi lang naman sa akin.

"Shit!" mura ko nang hindi sinasadyang mabunggo ako ng isang bulto. Hinawakan ko ang aking ulo at tiningala iyon. Bumungad kaagad sa akin ang isang hindi pamilyar na lalaki.

"Ayos ka lang ba?" wika nito.

"Ayos lang," wika ko habang nagsisimula na uling maglakad.

"Wait!" Hinawakan nito ang aking braso. "Kanina pa kita tinitingnan at wala ka namang kasama. So, can you hangout with me?"

Tumaas ang kilay ko. "Excuse me, mister. I'm a married woman. Wala akong panahon sa-"

"I know. Ramn nga pala." Inilahad nito ang kamay sa akin.

Napailing ako at lalagpasan na lamang ito nang sa kamalas-malasan ay natapilok ako. I expected to fall but it never happened. Ramn's arms wrapped around my waist. Titig na titig din ito sa akin habang nanlalaki naman ang aking mga mata.

"The party is on!" sigaw ng mga naroon.

Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari. Namalayan ko na lamang ang aking sarili na nasa loob na nang pool. Ramn fall with me, too. Nakahawak pa rin ito sa aking beywang habang pareho kaming nakaharap sa isa't isa. Basa ang buong katawan.

"I'm-"

"Olive!"

Natigil ang anupamang sasabihin ko. I looked up and saw Atlas at the side of the pool. He looked deadly. Mas lalo pang naging mabangis ang hitsura nito. Maging ako ay nagulat din sa sunod na nangyari. Rams lips touched mine. A stranger kissed me, in front of my husband.

What the fuck!

@sheinAlthea