"ano bang sinasabe mo nicole. niloloko moko noh
"totoo nga hindi kita niloloko. talagang nakita siya ng mga mata ko kahit ba anim na taon na alam na alam ko muka nun bess. saad nito at agad akong natawa"buti kapa bess alam kung anong itsura niya samantalang ako hindi ko matandaan. lasing kalang siguro"hindi pako lasing ikaw yung lasing na. halika puntahan natin sigurado akong nandun pa yun. saad nito at hinila ako papunta dun sa pwesto kung saan niya nakita yung lalaki"teka. dito kolang siya nakita kanina naka upo siya dito mag isa"nicole pina prank moko noh"hindi talaga nakita kosiya dito kanina. malinaw saken wala pa ngang nagbago sobrang gwapo parin niya. Promise bess totoo yun na nakita ko siya"hayaan mona yun. bumalik nalang tayo dun sa pwesto natin ibibigay kopa yung number ko sa lalaki kanina."baka hindi siya talaga yun. baka nagkamali lang ako pero sigurado talaga kung siya yun. saad ni nicole"sa-sandali lang nicole. magpapahangin lang ako sa labas babalik rin ako. agad akong lumabas para mag pahangin at isang lalaki ang nabangga ko dahil sa kalasingan"a-aray. bigla akong napa upo"I'm sorry (deep voice) saad nito at agad kung binungad ang ulo ko para makita kung sino ito."Ms.fajardo"o-oh ikaw pala Mr.montaire. b-bakit ka nandito"i should be the one to ask that question ms.fajardo"nandito kami para mag enjoy ano paba. kahit hindi mo pako secretary pumupunta na talaga kami dito sa bar nato."Marami ka nang nainom"ano naman. wala kanamang pake atsyaka hindi naman kita boss kase wala tayo sa company mo"ihahatid na kita"ayoko. Atsyaka h-hindi pako lasing babalik pako dun sa loob"okay fine bahala ka. saad nito at umalis"hi miss ang ganda mo naman. gusto mo sumama saken pasasayahin kita ngayong gabe. saad nung lalaking bigla nalang lumapit saken at niyaya akong pumasok sa kotse nito"so-sorry pero kailangan ko nang bumalik sa loob."sige na. sumama kana saken saglit lang to isang gabe lang. pagpupumilit nitong saad at pilit akong isinasakay sa kotse nito kahit na tinanggihan kona ito. pilit niya parin akong pinapasakay at nagulat ako ng bigla itong sinuntok ng isang lalaki at hindi ko inaasahan na si Mr.montaire yun. agad namang umalis yung lalaki sa sobrang takot"iuuwi nakita Ms.fajardo"sabeng ayoko panga."it's dangerous here. and there's many rude people here. saad nito at agad niyang hinubad ang suot niyang coat para isuot sa aken"you have a job tomorrow, do you want tobe fired?"ba-bakit ba lage monalang sinasabe yan Mr.montaire mukang bang gusto kung ma fired sa trabaho. Atsyaka mag tagalog ka nga nandito ka sa pilipinas kaya mag tagalog ka para mas lalo kitang maintindihan para hindi nako mahirapan kaka translate sa utak ko alam mo bayun."sumakay kana sa kotse ko ihahatid nakita sa bahay mo."okay sasakay na. gusto konaring umuwi at matulog.saad ko sabay sakay sa kotse nito at agad ko namang hinubad ang suot kung heels"gusto kopa ng tequila! Mr.montaire meron kabang wine dito sa kotse mo. saad ko at naghahanap ng wine sa mga sulok sulok ng kotse nito"grabe ang lakas ng tequila mga ilang shot kulang nalasing na agad ako. ganon karin ba Mr.montaire"hindi ako umiinom ng tequila. saad nito"sayang naman. saad ko at inilabas ang ulo ko sa may bintana para langhapin ang napakasarap na hangin"baka mahulog ka dyan Ms.fajardo"ang sarap ng hangin at ang ganda ng city lights. sa sobrang likot ko hindi ko namalayan na nahulog na pala ang suot kung bracelet na binigay ni kyler"ito na yung pinaka masayang birthday ko! sigaw ko"hindi ko alam na birthday mo pala. happy birthday Ms.fajardo bulong nitong saad"para akong masusuka at napansin naman ito ni Mr.montaire kaya inihinto niya ang kotse niya malapit sa may river at agad akong bumaba para sumuka."ang sakit ng ulo ko. pagkatapos kung sumaka umupo muna ko saglit para pagmasdan ang mga ilaw at ang moon at ilang minuto lang bumalik na agad ako ng kotse."sa sobrang kalasingan ko bigla kung kinuha ang kamay ni Mr.montaire at kinagat ito"ouch! what are you doing Ms.fajardo"bagay lang yan sayo kase ang sungit mo palage saken. akala moba hindi ako nasaktan sa mga sinabe mo nung isang araw. saad ko"I'm sorry (deep voice)"alam mobang gusto ko sa mababait na lalaki sayang ang gwapo mo panaman. ang gwapo ng kilay mo ang tangos ng ilong mo yung labi mo pa heart shape tapos ang ganda ng mga mata mo."your eyes are also beautiful."siguro may gusto ka saken noh. alam mo lahat na sayo na kaya bawasan mo pagiging masungit mo paminsan minsan. saad ko at tumingin sa mga mata nito dahil napaka sarap pag masdan nito hanggang sa hindi kona napigilan na ito'y halikan sa pag halik ko sakanya ay agad nakung napabagsak sa balikat nito at nakatulog na.»»»"bess gising. bess! boses na nag pagising saken"sandali lang nicole. Kulang pa yung tulog ko inaantok pako"bess may itatanong lang ako at kailangan mong sagutin. saad nito at pilit parin akong ginigising"ano bayun sabihin mona."hinahanap kanamen ni venice kahapon hindi kanamen makita sino ba kasama mong umuwi ng sobrang lasing."sino paba. malamang kayong dalawa"bess hindi kanamen kasabay kagabe nauna kanang umuwi sabe mo nun mag papahangin kalang pero dika na bumalik.saad nito at agad akong napabangon sa hinihigaan ko"ano! hindi kayo ang nag uwi saken dito. e sino yung nag uwi dito saken at pano ko nandito ngayon"kaya nga yun nga sana ang gusto kung tanongin kase pinag alala moko kagabe kala ko may masama ng nangyare kase sobrang lasing kanon."siguro naman nag taxi nako o nag grab"wala kana mang perang pambayad iniwan mo saken yung bag mo nandun yung pera at cellphone mo."baka hindi nako pinabayad nung driver.saad ko"imposible naman yun bess. try mong alalahanin kung sinong kasama mo at pano ka naka uwi dito"walang kung maalala sobrang lasing ako nicole. siguro sarili kulang ang nag uwi saken dito atsyaka wala namang iba na nakakaalam ng bahay ko bukod sa inyong dalawa ni venice kaya malamang mag sarili akong umuwi dito."siguro. pero next time wag munang ulitin yun iniwan mo kami dun ni venice natatakot ako na baka mangyare nanaman sayo yung nangyare nung nakaraang anim na taon."okay sorry na nicole. ang mahalaga walang nangyareng masama at safe akong nakauwi ng bahay. e si venice asan?"nasa apartment ko tulog pa. teka julia wag mo sanang masamain tong sasabihin ko tungkol kay venice pero pakiramdam ko kase nag iba nasiya hindi na siya yung kilala natin noon pagkatapos nung nangyare satin parang ibang tao nasiya. hindi nasiya nag oopen saken o satin tapos para siyang nagiging bitter person. pero pakiramdam kulang yun"nag mo move on lang siguro yung tao. alam mo naman kung anong ginawa nung xian nayun sakanya. bigyan nalang muna natin siya ng space para dun, babalik din yung dati nating kilalang venice."sana nga.sandali julia?"ano"yung sinabe ko kagabe tanda mopa ba"anong sinabe. sa dami mong sinabe saken kagabe alin dun. natatawa kung saad"yung sinabe ko na nakita ko siya"sino ba alam mo nicole iderestso mona"yung lalaking naka one night stand mo noon"ano nakita mo? seryoso kaba"oo sinabe ko yun sayo kagabe pero lasing kapala kaya dimo matandaan"saan mo siya nakita nicole"doon mismo sa bar nayun. nandun siya"pano mo namukaan. sigurado kabang siya yun"oo siguradong sigurado ako tandang tanda ko siya hindi ko yun makakalimutan e nung anim na taon na ang nakakaraan tinitigan ko talaga siya nun sa sobrang pogi banaman kaya tandang tanda ko muka niya kaya nga nakilala ko agad siya kagabe kaso bigla namang nawala."e bakit hindi mo pinicturan."malay koba nataranta ko e pinuntahan agad kita pano banaman after six year ngayon kulang ulit siya nakita dun tas ayaw mo pang maniwala."sayang naman nicole."alam kona julia. try nating hanapin siya mamaya sa bar malay mo pumunta ulit siya. ito nayun bess"tapos pagnakita natin anong gagawin ko"ano paba mag pakilala ka sabihin mo na may namagitan sa inyo noon"at pano kung hindi niya ko makilala katulad ng nangyare saken na hindi ko matandaan kung anong itsura niya."posible bayun. malamang maaalala kanun siguro dika lang niya makilala pero yung nangyare sainyo malamang tanda niya parin. ano kaba julia siya ang first mo kaya dapat siya rin ang maging last mo sigurado naman na mafafall rin yun sayo kapag nagkakilala na kayo."sige. subukan natin nicole"okay okay. mamaya hah"salamat nicole. teka may work pako kaya maiwan muna kita at maliligo at mag bibihis lang ako"okay basta support kita na mahanap mo ulit yung guy nayun grabe para saken bagay kayo malay mo kayo na talaga ang tinadhana. saad nito at napangiti nalang ako»»»"Janine. bulong kung saad"oh julia andito kana pala."ano binigay monaba kay Mr.yen yung pinabibigay ko"Oo kanina pa buti nandito kana. ganito pala yung pakiramdam noh kapag malapit ka sa boss mo nakakatakot pano pa ikaw na secretary at kalapit niya na talaga."Wag kang mag-alala parehas lang tayo janine. ganon din yung nararamdaman ko sobrang nakakatakot. sige punta nako dun sa office ko mamaya nalang tayo mag usap pag breaktime at baka makita nanaman ako ni Mr.montaire na inuuna ang chismis. saad ko at nag paalam na dito"teka asan napala yung bracelet na suot ko hindi ko nakita yun nung gumising ako. diko naman hinubad yun. san koba yun nailagay bigay panaman saken yun ni kyler ano ng sasabihin ko pag nagkita ulit kami nun."teka siguro ayun yung pinangbayad ko sa taxi kagabe yung bracelet na binigay ni kyler. wag naman sana sinabe ko panaman na itatago koyun tapos pinangbayad kulang pala sa taxi."binuhat ko ang dalawang box na puno ng mga documents para ibigay kay Mr.montaire bago ako pumasok ng office Kumatok muna ko."come in."good morning Mr.montaire. saad ko at inilapag ang dala kung box at nagpaalam na dito"sandali Ms.fajardo wala pakung sinabing lumabas ka ng office"huh? May kailangan papo ba kayo mr.montaire"What kind of question is that? secretary kita kaya dapat alam mo kung anong obligasyon mo. saad nito at ituro ang wala sa ayos niyang necktie agad naman akong lumapit para ayosin ito.(ang weird niya ngayon)"wala kabang na aalalang ginawa kabage Ms.fajardo. saad nito"ano pong ibig niyong sabihin Mr.montaire. hindi po ba sinabe sa inyo ni Ms.janine na maaga kung mag o off sa trabaho dahil napaaga nakung tapusin tong mga documents.saad ko"nevermind."kung wala na po kayong kailangan babalik napo ako sa office ko para mag trabaho"take it. saad nito at agad ko itong kinuha"saang andress ko po ito ipapadala Mr.montaire.saad ko at bigla itong napangiti"it's yours. open it. saad nito at agad ko namang binuksan para makita kung anong laman nito at nagulat ako dahil isang mamahaling bracelet ang laman nito"seryoso ba kayo na ibibigay niyo to saken Mr.montaire at bakit niyo naman po ako bibigyan ng ganitong kamahal na bracelet."If you don't want i won't force you. saad nito"sorry Mr.montaire pero hindi ko matatanggap yung binibigay niyo masyadong pong mahal yan para saken. saad ko pero deep inside gustong gusto ko talaga nun sino banamang may ayaw nun."hindi niya ba talaga ko pipilitin. bulong kung saad"just think that it's my present because its your birthday. kaya take it"maraming salamat Mr.montaire. saad ko at umalis na ng office nito"Omg totoo bato binigyan niya ko ng mamahaling bracelet siguro na konsesya siya sa mga sinabe niya saken pero di parin ako makapaniwala. pero yung bigay naman na bracelet ni kyler yung nawala ko"itatago ko muna to dahil nakakatakot suotin at baka mawala ko pa mahal panaman."julia!"bakit janine.saad ko"umayos ka padating na yung demonyo. natataranta nitong saad"sinong demonyo?"sinong demonyo janine? sinong paparating?"si Mrs.montaire mommy ni Mr.montaire. saad nito at agad naman akong bumalik ng office at isang tunog ng heels ang paparating at napa dasal nalang si janine hindi ko maintindihan kung bakit ganon nalang ang takot nito. "ang ganda niya. isang salita ang lumabas sa bibig ko ng makita ito dahil sa kagandahan niyang katangian kahit maedad na kaya hindi rin ako magtataka kung bakit ganon ka gwapo si Mr.montaire"good morning Mrs.montaire. bati kung saad dito at bigla naman itong napahinto"hindi ka familiar. bago kabang secretary ng anak ko. saad nito"opo Mrs.montaire bago po akong secretary dito"pwess ayoko ng tatanga tanga sa trabaho dahil mahilig akong magtanggal kahit gaano kapa katagal sa position mo kaya know your limit bilang isang secretary. do you understand? "yes po. tanging saad ko at agad naman itong pumasok sa office ni Mr.montaire"okay kalang julia. saad ni janine"oo okay lang ako"demonyo talaga yun si Mrs.montaire, grabe wala
"kanino to? sigurado naman ako na naisauli ko kay mr.montaire ang coat niya kanina. so kanino to? at pano na punta to sa kwarto ko? may lalaki bang nakapasok dito kagabe."mukang mamahalin tong coat nato. kanino kaya to? "sandali, may kasama ba kung umuwi kagabe? isipin mo julia.agad kung kinapa ang mga bulsa ng coat at may nakita akong business card at nagulat ako kung kanino ito"Montaire Company? clark Montaire? kay Mr.montaire tong coat nato, at pano nangyare yun"imposible. wala akong maalala, bakit ba nag bilis kung makalimot sa tuwing nalalasing."gabe ng birthday ko yun nung huli akong maglasing, so hindi ako nag taxi dahil kasama ko siya at siya ang nag uwi saken dito."lagot. pano kung may ginawa ako nung gabeng yun, kaya parang ang weird ni Mr.montaire kanina. kaya pala tanong siya ng tanong kung may naaalala bako kagabe."omg! sigaw ko at naglumpisay sa higaan"ano bato ano ng mukang ihaharap ko kay Mr.montaire bukas. nakakahiya. sinukahan ko basiya, sinigawan ko basiya o
"where here.saad nito "isang bahay ang nakita ko at hindi ko akalain na may magandang bahay pala ang nakatago sa gubat nato.agad namang kaming pumasok at hindi parin ako binababa ni Mr.montaire"pwede na ba kung bumaba. saad ko at agad niya naman akong ipinunta sa may sofa."salamat Mr.montaire. tanging saad ko at nagulat ako ng makitang may dugo ang paa ko"sandali, may kukunin lang ako. saad nito"hindi ko napansin na namumula napala ang paa ko at may dugo na sa bandang ilalim."arayy... saad ko habang pinupunasan ang dugo gamit ang kamay ko "let me do it. saad nito habang may kapit na emergency kit at agad lumapit sa aken para gamutin ang paa ko "hindi ko maiwasan na hindi tignan si Mr.montaire, hindi ako makapaniwala na ginagawa niya to, na magiging concern siya saken. "salamat Mr.montaire"binalik kulang yung ginawa mo saken non Ms.fajardo, maaga pa tayo bukas kaya mag pahinga kana, dito ang magiging kwarto mo"sige po, pero Mr.montaire dito nalang ako matutulog sa sofa tutal
"hindi. sinabe kulang yun para hindi sila masaktan o umasa."Tanong kulang, naniniwala ba kayo sa happy ending Mr.montaire?"ikaw ba naniniwala kaba Ms.fajardo?"medyo. Pero hindi ako sigurado? ikaw?"yes."naniniwala kayo? bakit kayo naniniwala? saad ko at hindi naman ito sumagot at agad ko namang tinanggal ang pagkakahawak sa mga kamay nito.»»»"ate julia, ate julia gising napo. saad ng mga batang gumigising saken at pagkabulat ko ng aking mata ay nagulat ako dahil nakayakap ako kay Mr.montaire at nagulat ako na kanina pato gising at nakatingin lang sa aken at agad naman nag si tawanan ang mga bata."sorry, sorry. saad ko at nagmamadaling tumayo sa higaan "ate julia sobrang cute niyo po palang matulog kanina. saad ng mga bata"hah, talaga ba. sandali lang ah mag aayos lang si ate julia niyo. dali dali naman akong lumabas ng kwarto para makapag ayos ng sarili "omg anong ginawa ko bakit ako nakayakap kay Mr.montaire grabe nakakahiya, ito na yung pinaka nakakahiyang ginawa ko sa buo
"ito ang tandaan mo, isa pang beses na hindi mo gawin ng tama ang trabaho mo. makikita mo kung sino ako. agad itong umalis sa harapan ko at hindi kona napigilan na maluha sa nangyare. "ano bang ginawa kung mali? tanong ko sa sarili ko at habang umiiyak"julia okay kalang? sorry kung hinayaan kolang na gawin sayo yun ni Mrs.montaire, alam mo naman na takot ako dun. "okay lang, alam ko naman yun, at baka madamay kapa"ang lakas ng sampal niya sayo kaya namumula yung pisnge mo. teka umupo ka muna dito kukuha lang ako ng ice packs"wag na, mawawala din to atsyaka hindi naman masyadong masakit yun"sigurado ka? "oo."Janine. Tanong kulang may ginawa ba kong mali? "yun nga yung gusto kung itanong sayo ngayon. ano bang ginawa mo bakit ganon nalang yung galit ni Mrs.montaire sayo?"hindi ko nga alam. wala naman akong ginawang mali"masakit paba? hay nako sana kase hindi kana pumasok ngayon edi sana hindi ka nakita ni Mrs.montaire"kahit hindi ako pumasok ngayon. Malamang bukas niya naman
"may kailangan po ba kayo Mr.montaire? "Are you okay. ako na ang humihingi ng sorry dahil doon sa ginawa ni mom sayo kanina "okay lang po. ako naman po yung may kasalanan hindi ko po alam na nasa likod ko pala si Mrs.montaire kaya pasensya nadin po Mr.montaire"hindi mo kailangan mag sorry Ms.fajardo hindi mo kasalanan yun."maraming salamat Mr.montaire. kung wala na po kayong sasabihin babalik napo ako sa trabaho"sandali Ms.fajardo."may kailangan poba kayo Mr.montaire"nothing bumalik kana sa trabaho mo Ms.fajardo. saad nito at lumabas naman nako ng office nito»»»"oyy julia julia okay kalang ba ?. nagmamadaling saad ni janine"nakakagulat kanaman janine. Okay lang naman ako"nabalitaan ko kanina pinahiya ka nanaman daw ni Mrs.montaire"wala nayun. kalimutan mo na kasalanan ko din naman"bakit ba lagi nalang akong wala sa tuwing may ginagawa sayo si Mrs.montaire pero kapag nandito naman ako wala naman akong magawa hindi naman kita mapagtanggol dahil anong laban natin dun e boss
Long time no see Ms.julia. i though you forget about me "bakit ko naman kayo kakalimutan Mr.kyler"tulad ng sabe ko tawagin mo nalang ako sa pangalan ko julia. i hope we still a friends"oo naman kyler. kailan kapa umuwi ng pilipinas"last night. medyo na late lang yung flight ko dito"tanong kolang kyler bakit ka pala nandito? nandito kaba para kay Mr.montaire"Actually. I'm here to ask if you agree to work for my company"huh. pero diba kyler sinabe kona sayo sa france na..."I know I'm just kidding. I'm here for a meeting with Mr.montaire at madalas na kung nandito kaya madalas narin kitang makikita at makaka usap. "ganon ba. "teka julia. yung suot mo ngayon na bracelet hindi ba ayan yung binigay ko sayo? "ah hindi ito yun. e kase kyler.... Tinago ko muna baka kase mawala ko"Thank you for appreciating what i gave "hmmm. "Mr.montaire nandyan po pala kayo. saad ko naman dito"your 20 minutes late Mr.kyler. Ms.fajardo go back to your work marami kapang trabaho ngayon"see you a
"Julia gising!! Anong oras na, nandito ako sa labas ng bahay mo!!! sigaw ni nicole mula sa labas ng bahay. "teka anong oras naba? Tanong ko sa sarili ko at agad kinuha ang phone pero ayaw nitong bumukas panigurado lowbat ito at nakalimutan ko nanamang icharge, Kinuha ko ang charger sa cabinet at agad itong sinaksak at pagkatapos ay lumabas naako ng bahay dahil alam kong kanina pa nakatayo dun si nicole. "julia bat ang tagal mo? Kanina pako dito, nakakahiya naririnig nako ng mga kapit bahay mo dito" pagtatampo nito pagkatapos kong buksan ang gate "Diba may susi akong binigay sayo bat hindi mo ginamit? Tanong ko dito "Yun nanga besh nakalimutan ko kung saan ko nilagay, hanapin konalang next time, hayaan mo hahanapin kodin yun, teka teka may hang over kaba? tanong nito "Meron, naparami kase yung inom ko kagabe hindi ko namalayan na anong oras na pala"sagot ko "ikaw ah dika nag yaya saken gumimik kang mag isa ah talaga naman ang bessy ko" nakasimagot naman nitong saad "kasama ko si
"Honey" pagtawag saken ni clark ""Mommy" pagtawag ni cheska at agad naman akong nagpunas ng luha at ng paglingon ko ay may mga dala itong gamit pang picnic. "Oh my god mag p-picnic ba tayo" ngiting saad ko "Yes honey request ni cheska" saad ni clark "Yes mommy because i like the sunset" saad naman ni cheska "See" tuwang saad ni clark habang walang magawa kundi ang sumunod nalang sa gusto ni cheska "careful baby" saad ko "Mommy, daddy thank you" saad ni cheska at bigla naman kaming nagkatinginan ni clark dahil sa sinabe ng anak namen "At bakit nanaman nag t-thank you ang cheska namen" saad ko naman "because your my mom and your my daddy" saad naman nito at sobrang cute Habang pinagmamasdan namen ang sunset kasama si cheska sobrang saya ng puso ko dahil kasama ko sila. "excuse me pwede ko poba kayong ma istorbo kahit sandali" saad ng lalaking nasa 20's na "Sure" saad ko at parang familiar ang muka nito "W-wait tama kayo po yun" tuwang tuwang saad nito at h
PRESENT Four years later... (Julia POV) Lumipas ang apat na taon andami ng nagbago ang pagiging vice president ko sa qway company ay binitawan kona dahil gusto kong mag focus nalang sa buhay namen ngayon at nabalitaan konaman na nag asawa na pala si andrei at sobrang saya ko dun na meet konadin ang little princess niya at grabe sobrang kamuka niya at masaya ako dahil nirespeto ni andrei ang decision ko at si clark naman ay nananatili paring president ng Montaire Company nag tulungan kami pareho para mas lalo pang mapaganda ito, naikasal nadin kami ni clark at mas lalo pa nameng nakilala at mas minahal ang isa't isa andami kung natutunan sa buhay na hindi mali ang magmahal ang mali lang ay ang mas pinili mong unahan ito ng galit para hindi makita ang taong nagmamahal sayo ng totoo, yung taong nandyan para sayo na mahirap na lamunin ka ng galit at ibuntong ito sa isang tao na parehas lang kayong nag kamali at pinangunahan niyo yung nararamdaman niyo at sobrang nagsisisi ako dahil i
Two days later... Dalawang araw na ang lumilipas pero hindi parin pumapasok si Ms.fajardo isang araw lang naman ang ibinigay kung day off niya. Papunta ako ng office ni Mr.yen ng makita kung kausap ni Ms.fajardo si Ms.janine "G-good morning" pagbati nito pero hindi makatingin sa mata ko "Come to my office Ms.fajardo, i have to discuss something" saad ko at agad din naman itong pumasok sa office ko. "Ano pong sasabihin niyo Mr.montaire" tanong nito pero ang mga mata ay nananatili lang nakatingin sa ibaba "Are you okay Ms.fajardo? Hindi ba sapat yung one day na day off mo para sa hang over mo? Tanong ko dito dahil mukang wala itong ganang mag salita "Sapat naman po Mr.montaire" mahinang saad nito "Good" sagot ko naman "Ano poba yung kailangan niyo Mr.montaire? Tanong nito ulit at nagtaka naman ako bakit parang madaling madali siyang umalis "Prepare your self, may party si mom mamaya at lahat ng connections namen sa ibang Company nandun kaya prepare your self" saad
Ngayon ay nasa opisina nako at gusto paring kausapin si julia about dun sa ginawa sakanya ni trixie last night. (Montaire Company) "good morning Mr.montaire" pagbati nito saaken "sumunod ka saken Ms.fajardo in my office" saad ko at agad naman itong sumunod "gusto kung huminge ng sorry dahil sa ginawa ni trixie sayo last night" saad ko "okay lang po Mr.montaire kalimutan niyo napo yun alam ko naman po na hindi sinasadya yun ni Ms.trixie. "shut up! sigaw ko dahil parang okay lang sakanya ang ginawa ni trixie at ayokong makita na parang ang baba lang ng tingin niya sa sarili niya "pwede ba Ms.fajardo tigilan mo na ang pag po saaken secretary kita yun ang utos ko" saad ko "pero bakit p-po...pag uutal nito "wala kung oras para mag explain sumunod kanalang please M.fajardo" saad ko "okay Mr.montaire" saad nito at biglang may kumatok at pagbukad nito ay si Mr.kyler pala "good morning julia. saad nito "good morning din kyler salamat nga pala ulit sa paghatid sak
»»» Ngayon araw ay pupunta ng pilipinas si kyler dahil may meeting at may mga bagay kaming dapat pag usapan about sa company, hindi ko gustong bumalik o makita siya pero para sa ikakabuti ng company handa akong makipag tulungan dito kase kahit papaano naging kaibigan ko naman ito. Habang hinihintay ko si Mr.kyler na dumating ay lumabas muna ko para tignan kung anong ginagawa ni secretary fajardo at paglabas ko ng opisina nakita kong kausap nito si kyler at mukang sobrang close nila sa isa't isa siguro dahil ito nung nagkita silang dalawa sa france. "Mr.montaire nandyan po pala kayo. saad naman nito ng makita akong nakatingin "your 20 minutes late Mr.kyler. Ms.fajardo go back to your work marami kapang trabaho ngayon" saad ko dito "see you around julia. saad naman kyler at nakita kung ngumiti ito "let's go to my office Mr.kyler" saad ko at dumaretso na ng opisina habang nakita ko naman ang mata ni kyler ay nakatingin parin kay secretary fajardo habang papasok ito ng opis
lumipas pa ang isang buwan at may mga taong bumalik sa buhay ko at isa nadun si mom na kakauwi lang ng pilipinas nung nakaraang buwan at hindi maganda ang naging relasyon namen ngayon dahil may mga bagay na madalas decision kona ang nasusunod kesa sa decision niya ngayon araw may isang taong babalik na anim na taon kung hindi nakita naging malinaw nadin samen pareho 6 years ago na ihihinto nanamen nag pamemeke sa relasyon nameng dalawa na kahit anong gawin niya wala ng namamagitan sa ameng dalawa at wala naman ng nagawa dun si mom simula nung ako ay naging 25 years old na. »»» Nasa opisina ako ngayon at busy sa pag pipirma ng mga documents, tatawagin kona sana si Ms.fajardo ng makita na wala pala ito sa opisina ko "Ms.fajardo come here" pagtawag ko At habang abala ang mga mata ko na nakabaling sa mga documents isang boses ang narinig ko na ayoko ng marinig yun. "it's been a while babe" paglapit ni trixie at hahalikan sana ako nito kaya bigla akong umiwas "I'm miss you. im
Nasa airport na ako maya maya lang ay flight kona iniisip ko na tama ba ang decision ko na umalis ngayon at iwan muna sandali si clark. Pero nandito nako at tuloy na tuloy na ang flight meron lang kunting problema sa pag book ko ng ticket kaya na delay ng kunting oras ang flight ko. Ngayon ay nakaupo ako naghihintay at nag iisip na sana pagbalik ko gising na si clark. Bigla akong natutula at pumasok sa isip ko na hindi ko dapat iwan si clark at buo na ang decision ko hindi ako aalis kaya ngayon agad agad akong tumayo sa kinauupuan ko at nagsimula ng maglakas paalis ng airport nato. Habang paalis nako ng airport bigla akong napahinto dahil may isang familiar na muka ang nakikita ko hindi ko alam kung totoo batong nakikita ko pero sure akong totoo to na nasa harap ko si clark nakatayo. Agad akong tumakbo papalapit dito at niyakap ito ng napakahigpit. "Finally gising kana clark" saad ko at sobrang saya ng puso ko ngayon "Julia" boses na ang tagal kung hindi narinig "Cla
(Andrei POV) "Julia I'm back" saad nito ng makarating ng bahay "Julia" saad muli nito pero wala paring sumasagot hinanap niya nadin ito sa buong bahay pero wala na talaga ito "Wala din siya sa dining area Mr.Qway" saad ng kasama nito "Where's my phone, tatawagan ko si julia. "naiwan niyo po sa kotse niyo, kukunin kolang po. Habang hinihintay nito ang cellphone inilibot muli nito ang buong bahay pero wala talaga si julia. "Ito po cellphone niyo" pag abot nito agad nitong chineck ang phone at nakita niya ang maraming missed call ni julia (Clark is calling) "Hello Mr.montaire mamaya na tayo mag usap" pagsagot nito "It's all about julia Mr.Qway" saad nito "What do you mean? "Julia call me may kumidnap sakanya so we need to do something" saad nito "What! Pupunta ako ngayon dyan Mr.montaire" saad nito at agad ibinaba ang tawag "I have to go, Mr.henz i check mo yung location ni julia" saad nito at nagmadali ng umalis »»» "Mr.Qway your finally here" saad nito
(Trixie POV)"I really miss you clark" pagyakap nito"Why are you here trixie? Tanong ni clark"Why? Ayaw moba na dalawin kita i miss you na kaya pinuntahan kita dito" saad pa nito at agad na hinalikan sa pisnge si clark"What are you doing trixie? Paglayo nito"What's wrong with you clark why are you avoiding my kiss" sagot naman nito"You know the answer trixie answer your own question" saad naman nito"I don't get it clark we're engaged now anong gusto mong gawin ko sa relationship natin? "Its all about business trixie nothing else" sagot naman nito"I know but we know na tayo din naman magkakatuloy sa huli" sagot naman nito at hindi naman na nagsalita si clark"I thought kinalimutan nanatin yung about sa past bakit parang hindi parin nawawala sayo we been together since highschool we know each other very well and i know you still love me clark" saad pa nito"I don't love you trixie" sagot naman nito"But you have no choice clark so start loving me again for tita faye" sagot naman