"Julia gising!! Anong oras na, nandito ako sa labas ng bahay mo!!! sigaw ni nicole mula sa labas ng bahay. "teka anong oras naba? Tanong ko sa sarili ko at agad kinuha ang phone pero ayaw nitong bumukas panigurado lowbat ito at nakalimutan ko nanamang icharge, Kinuha ko ang charger sa cabinet at agad itong sinaksak at pagkatapos ay lumabas naako ng bahay dahil alam kong kanina pa nakatayo dun si nicole. "julia bat ang tagal mo? Kanina pako dito, nakakahiya naririnig nako ng mga kapit bahay mo dito" pagtatampo nito pagkatapos kong buksan ang gate "Diba may susi akong binigay sayo bat hindi mo ginamit? Tanong ko dito "Yun nanga besh nakalimutan ko kung saan ko nilagay, hanapin konalang next time, hayaan mo hahanapin kodin yun, teka teka may hang over kaba? tanong nito "Meron, naparami kase yung inom ko kagabe hindi ko namalayan na anong oras na pala"sagot ko "ikaw ah dika nag yaya saken gumimik kang mag isa ah talaga naman ang bessy ko" nakasimagot naman nitong saad "kasama ko si
Sinag ng araw ang nagpagising sa mga mata kong ayaw dumilat pero kailangan dahil alam kung may trabaho akong kailangan kung pasukan, siguro ngayon araw na ang huli kung pag pasok sa company nayun dahil ayoko rin naman na sa tuwing makikita ko si Mr.montaire maaalala kolang yung mga pangyayareng kailangan ng kalimutan para sa ikabubuti ng lahat at ng sarili ko. "Siguro wala din namang mangyayare kung sasabihin ko kay Mr.montaire at alam konaman na nakalimutan niya din naman yun at isa pa ikakasal nasiya sa babaeng anak ng sikat na company sa france anong laban kodun. "haytss self mag panggap kanalang na walang nangyare , wala kang nalaman at curious kalang kaya mo siya gustong malaman kung sino yung lalaking yun.saad ko at huminga ng malalim [Montaire Company] "Good morning Ms.fajardo" bati saken ng ilan kung kasama sa opisina "Julia! paghila saken ni janine na isang araw kung hindi nakita dahil day off ako "janine. Mahinahon kung bakit "Anyare te? Bat dika pumasok kahapon? Tano
Maghapon akong nag mumokmok sa kwarto ko gusto kolang mapag isa ngayon para kalimutan lahat lahat ng sakit na naramdaman ko ngayon galit na galit ako at walang kahit na sino ang mapag papakalma sa nararamdaman ko ngayon, dahil simula nung naging secretary ako nag simula gumulo ang buhay ko lahat ng pang mamaliit naranasan ko kay Mrs.montaire na ngayon kulang narasanan yunh pananakit na kahit sa magulang ko at hindi ko naranasan kaya ganito nalang ang nararamdaman ko pero mas masakit parin yunh nararamdaman ng puso ko ngayon, gusto kung kalimutan lahat at simulan yun sa pag resign ko bilang isang secretary ni Mr.montaire. "Hindi ko kailangan mag kulong at sirain ang buhay ko ng dahil lang sa nangyare six years ago, kailangan kung ayusin ang sarili ko at mag pakalakas para sa susunod na haharap ako sa kanila matapang nako at hindi na kagaya noong julia na kinakawawa nila "pumunta ko ng Montaire company para personal na ibigay yun kay Mr.montaire para ipamuka sakanya na isa lang pagkak
One month later.... "Mama ang ganda pala dito, dito po kayo nakatira? Pagtatanong ko habang masayang lumuluha. "Oo anak dito ko nakatira sobrang ganda noh, pero bawal kapa ditong tumira. Pagyakap nito saaken "Pero bakit ma, bakit bawal? "Maraming kapang pwedeng gawin anak hindi mopa oras, gusto kong makita kang masaya" paghigpit ng yakap nito "Pero ma, pagod nako sobrang sakit na ng nararamdaman ko sinaktan nila ko hindi lang sa physical kundi sa emotion sobrang nasaktan ako. "Anak, bumalik kana" bulong nito at unti unting lumalabo ang lahat "Ma! Wag mokong iwan sasama ko sayo! takot na sigaw ko. "Mahal na mahal kita julia, naniniwala ako sayo na malalagpasan morin to" boses na kunti kunting nawawala sa pandinig ko. "Mama! Sigaw ko at nagising ako sa isang napanaginip na ayoko pang matapos "gising kana" boses ng isang lalaki at inilibot ko ang mga mata ko sa paligid at ngayon ay nasa isang kwarto ako. "Nasan ako" mahinang saad ko "Nasa ligtas na lugar ka malayong malayo s
Makalipas ang dalawang taon ang daming nagbago at nangyare simula nung ibinigay saaken ni andrei ang posisyon na vice president ng kompanya nito. Imposibleng mangyare na ang layo kona sa dating ako, maraming nangyare sa buhay ko loob ng dalawang taon, ibinuhos ko ang buhay ko sa trabaho na ibinigay saaken ng wala kahit na anong kapalit. Naging maganda din ang takbo ng company ni andrei maraming nag i-invest kaya mas lalo pang nakikilala ang company nito sa ibang bansa maging sa pilipinas. Mula dito sa ibang bansa pinapa imbestiga ko kung anong nangyayare sa company ni clark para mapaghandaan ko at malaman kung anong pwede ikabagsak ng company nito, nabalitaan din naman na unti unting bumababa ang ratings ng company nila mula nung nagka scandal si trixie na namamahiya ng isang employee. Hindi na ako ang dating julia na kilala nila na palaging okay lang ang sagot kahit na alam niyang hindi na maganda ang ginagawa nito sakanya. "Good morning Ms.Fajardo."Good morning Ms.fajardo" bati
Nasa mall ako ngayon para mag shopping ng mga bagong labas na bag sa favorite luxury store ko which is ang Chanel."Good morning ma'am" pagbati saaken"Nakuha agad ng atensiyon ko ang isang bag na matagal ko ng hinahanap sa america at sa ibang bansang napupuntahan ko at dito kolang pala to makikita."I buy this now" saad ko at inalabas ang black card ko na pinaghirapan ko ng dalawang taon habang naghihintay ako ay tumingin tingin mona ko ng ibang bag ng sakaling may magustuhan pa ako."Good morning Ma'am trixie" pagbati din dito pero hindi ko ito napansin dahil busy ako sa pagtitingin"Oh my god! I love that bag! I'm gonna buy this" tuwang tuwang saad nito"I'm sorry ma'am trixie pero may nakabili napo nito" saad nito at kita sa muka nito ang pag kagulat "What? May bumili na nito seriously? No ako ang nakauna dito" pag pipilit nito"This is my card kunin mo at babayaran ko" saad nito at inaabot ang card nito"Andito kapala trixie" saad ko"Don't talk to me okay, atsyaka umalis kana
"Ano yun andrei? Tanong ko dito"Hindi ko alam na sobrang lapit niya pala sa mga bata at sayo hindi mo saken nakwento yung bagay nato" saad ni andrei"Napalapit ako sakanila nung pahanon na sinama ko dito ni Mr.montaire kaya hindi ko to makakalimutan at isa din to sa reason kung bakit ako pumayag na ang orphanage nato ang piliin" sagot ko dito"Masaya ko na makita kang masaya Julia kasama ang mga bata" saad nito at ngumiti naman ako"Clark ikaw naba yan, andito kana pala kanina kapa hinihintay ng mga bata na dumating" saad ni sister"Kamusta na po sister? Tanong ni clark dito"Ito masaya dahil nandito ka para dalawin kami ng mga bata" saad ni sister"Hello po sister" saad ko dito at binigyan niya naman ako ng magandang ngiti"Julia ikaw pala yan hindi kita nakilala, sobrang gandang dalaga" puri nito"Thank you po, ah sister si andrei po pala nandito po siya para tumulong sa orphanage siya din po yung nagpadala ng mga school supplies kahapon" saad ko"Abay salamat andrei, nagustuhan ng
Habang palabas ako ng Montaire company may isang lalaki ang nakabanggaan ko at medyo familiar ito."I'm sorry" saad ko"Hey Julia, it's that you" tuwang tuwa na saad nito"K-kyler" tanging nasabe ko "Yes, how are you? two years kang hindi nagpakita hindi kamanlang nagsabe saken na mag reresign kapala" saad nito "I'm sorry kyler hindi ako nakapag paalam sayo" saad ko"It's okay julia but what happened bakit ka nag resign? Tanong nito"Mahabang kwento kyler" saad ko at natawa naman ito"You look more pretty julia."thank you kyler, btw how are you? tanong ko naman dito"I'm doing good julia, hindi ko alam na nakabalik kana sayang bukas na ang flight ko pabalik ng france" saad nito"Babalik kana ng france? "Yes, last week pa natapos yung contract ko kaya kailangan ko ng bumalik you know naman diba na nasa france ang business ko" saad nito"Sayang naman bukas kana pala aalis hindi manlang kita nalibre sa restaurant na pinupuntahan natin noon, ang sabe ko dati ililibre kita dun kapag na