"Julia gising!! Anong oras na, nandito ako sa labas ng bahay mo!!! sigaw ni nicole mula sa labas ng bahay. "teka anong oras naba? Tanong ko sa sarili ko at agad kinuha ang phone pero ayaw nitong bumukas panigurado lowbat ito at nakalimutan ko nanamang icharge, Kinuha ko ang charger sa cabinet at agad itong sinaksak at pagkatapos ay lumabas naako ng bahay dahil alam kong kanina pa nakatayo dun si nicole. "julia bat ang tagal mo? Kanina pako dito, nakakahiya naririnig nako ng mga kapit bahay mo dito" pagtatampo nito pagkatapos kong buksan ang gate "Diba may susi akong binigay sayo bat hindi mo ginamit? Tanong ko dito "Yun nanga besh nakalimutan ko kung saan ko nilagay, hanapin konalang next time, hayaan mo hahanapin kodin yun, teka teka may hang over kaba? tanong nito "Meron, naparami kase yung inom ko kagabe hindi ko namalayan na anong oras na pala"sagot ko "ikaw ah dika nag yaya saken gumimik kang mag isa ah talaga naman ang bessy ko" nakasimagot naman nitong saad "kasama ko si
Sinag ng araw ang nagpagising sa mga mata kong ayaw dumilat pero kailangan dahil alam kung may trabaho akong kailangan kung pasukan, siguro ngayon araw na ang huli kung pag pasok sa company nayun dahil ayoko rin naman na sa tuwing makikita ko si Mr.montaire maaalala kolang yung mga pangyayareng kailangan ng kalimutan para sa ikabubuti ng lahat at ng sarili ko. "Siguro wala din namang mangyayare kung sasabihin ko kay Mr.montaire at alam konaman na nakalimutan niya din naman yun at isa pa ikakasal nasiya sa babaeng anak ng sikat na company sa france anong laban kodun. "haytss self mag panggap kanalang na walang nangyare , wala kang nalaman at curious kalang kaya mo siya gustong malaman kung sino yung lalaking yun.saad ko at huminga ng malalim [Montaire Company] "Good morning Ms.fajardo" bati saken ng ilan kung kasama sa opisina "Julia! paghila saken ni janine na isang araw kung hindi nakita dahil day off ako "janine. Mahinahon kung bakit "Anyare te? Bat dika pumasok kahapon? Tano
Maghapon akong nag mumokmok sa kwarto ko gusto kolang mapag isa ngayon para kalimutan lahat lahat ng sakit na naramdaman ko ngayon galit na galit ako at walang kahit na sino ang mapag papakalma sa nararamdaman ko ngayon, dahil simula nung naging secretary ako nag simula gumulo ang buhay ko lahat ng pang mamaliit naranasan ko kay Mrs.montaire na ngayon kulang narasanan yunh pananakit na kahit sa magulang ko at hindi ko naranasan kaya ganito nalang ang nararamdaman ko pero mas masakit parin yunh nararamdaman ng puso ko ngayon, gusto kung kalimutan lahat at simulan yun sa pag resign ko bilang isang secretary ni Mr.montaire. "Hindi ko kailangan mag kulong at sirain ang buhay ko ng dahil lang sa nangyare six years ago, kailangan kung ayusin ang sarili ko at mag pakalakas para sa susunod na haharap ako sa kanila matapang nako at hindi na kagaya noong julia na kinakawawa nila "pumunta ko ng Montaire company para personal na ibigay yun kay Mr.montaire para ipamuka sakanya na isa lang pagkak
One month later.... "Mama ang ganda pala dito, dito po kayo nakatira? Pagtatanong ko habang masayang lumuluha. "Oo anak dito ko nakatira sobrang ganda noh, pero bawal kapa ditong tumira. Pagyakap nito saaken "Pero bakit ma, bakit bawal? "Maraming kapang pwedeng gawin anak hindi mopa oras, gusto kong makita kang masaya" paghigpit ng yakap nito "Pero ma, pagod nako sobrang sakit na ng nararamdaman ko sinaktan nila ko hindi lang sa physical kundi sa emotion sobrang nasaktan ako. "Anak, bumalik kana" bulong nito at unti unting lumalabo ang lahat "Ma! Wag mokong iwan sasama ko sayo! takot na sigaw ko. "Mahal na mahal kita julia, naniniwala ako sayo na malalagpasan morin to" boses na kunti kunting nawawala sa pandinig ko. "Mama! Sigaw ko at nagising ako sa isang napanaginip na ayoko pang matapos "gising kana" boses ng isang lalaki at inilibot ko ang mga mata ko sa paligid at ngayon ay nasa isang kwarto ako. "Nasan ako" mahinang saad ko "Nasa ligtas na lugar ka malayong malayo s
Makalipas ang dalawang taon ang daming nagbago at nangyare simula nung ibinigay saaken ni andrei ang posisyon na vice president ng kompanya nito. Imposibleng mangyare na ang layo kona sa dating ako, maraming nangyare sa buhay ko loob ng dalawang taon, ibinuhos ko ang buhay ko sa trabaho na ibinigay saaken ng wala kahit na anong kapalit. Naging maganda din ang takbo ng company ni andrei maraming nag i-invest kaya mas lalo pang nakikilala ang company nito sa ibang bansa maging sa pilipinas. Mula dito sa ibang bansa pinapa imbestiga ko kung anong nangyayare sa company ni clark para mapaghandaan ko at malaman kung anong pwede ikabagsak ng company nito, nabalitaan din naman na unti unting bumababa ang ratings ng company nila mula nung nagka scandal si trixie na namamahiya ng isang employee. Hindi na ako ang dating julia na kilala nila na palaging okay lang ang sagot kahit na alam niyang hindi na maganda ang ginagawa nito sakanya. "Good morning Ms.Fajardo."Good morning Ms.fajardo" bati
Nasa mall ako ngayon para mag shopping ng mga bagong labas na bag sa favorite luxury store ko which is ang Chanel."Good morning ma'am" pagbati saaken"Nakuha agad ng atensiyon ko ang isang bag na matagal ko ng hinahanap sa america at sa ibang bansang napupuntahan ko at dito kolang pala to makikita."I buy this now" saad ko at inalabas ang black card ko na pinaghirapan ko ng dalawang taon habang naghihintay ako ay tumingin tingin mona ko ng ibang bag ng sakaling may magustuhan pa ako."Good morning Ma'am trixie" pagbati din dito pero hindi ko ito napansin dahil busy ako sa pagtitingin"Oh my god! I love that bag! I'm gonna buy this" tuwang tuwang saad nito"I'm sorry ma'am trixie pero may nakabili napo nito" saad nito at kita sa muka nito ang pag kagulat "What? May bumili na nito seriously? No ako ang nakauna dito" pag pipilit nito"This is my card kunin mo at babayaran ko" saad nito at inaabot ang card nito"Andito kapala trixie" saad ko"Don't talk to me okay, atsyaka umalis kana
"Ano yun andrei? Tanong ko dito"Hindi ko alam na sobrang lapit niya pala sa mga bata at sayo hindi mo saken nakwento yung bagay nato" saad ni andrei"Napalapit ako sakanila nung pahanon na sinama ko dito ni Mr.montaire kaya hindi ko to makakalimutan at isa din to sa reason kung bakit ako pumayag na ang orphanage nato ang piliin" sagot ko dito"Masaya ko na makita kang masaya Julia kasama ang mga bata" saad nito at ngumiti naman ako"Clark ikaw naba yan, andito kana pala kanina kapa hinihintay ng mga bata na dumating" saad ni sister"Kamusta na po sister? Tanong ni clark dito"Ito masaya dahil nandito ka para dalawin kami ng mga bata" saad ni sister"Hello po sister" saad ko dito at binigyan niya naman ako ng magandang ngiti"Julia ikaw pala yan hindi kita nakilala, sobrang gandang dalaga" puri nito"Thank you po, ah sister si andrei po pala nandito po siya para tumulong sa orphanage siya din po yung nagpadala ng mga school supplies kahapon" saad ko"Abay salamat andrei, nagustuhan ng
Habang palabas ako ng Montaire company may isang lalaki ang nakabanggaan ko at medyo familiar ito."I'm sorry" saad ko"Hey Julia, it's that you" tuwang tuwa na saad nito"K-kyler" tanging nasabe ko "Yes, how are you? two years kang hindi nagpakita hindi kamanlang nagsabe saken na mag reresign kapala" saad nito "I'm sorry kyler hindi ako nakapag paalam sayo" saad ko"It's okay julia but what happened bakit ka nag resign? Tanong nito"Mahabang kwento kyler" saad ko at natawa naman ito"You look more pretty julia."thank you kyler, btw how are you? tanong ko naman dito"I'm doing good julia, hindi ko alam na nakabalik kana sayang bukas na ang flight ko pabalik ng france" saad nito"Babalik kana ng france? "Yes, last week pa natapos yung contract ko kaya kailangan ko ng bumalik you know naman diba na nasa france ang business ko" saad nito"Sayang naman bukas kana pala aalis hindi manlang kita nalibre sa restaurant na pinupuntahan natin noon, ang sabe ko dati ililibre kita dun kapag na
"Honey" pagtawag saken ni clark ""Mommy" pagtawag ni cheska at agad naman akong nagpunas ng luha at ng paglingon ko ay may mga dala itong gamit pang picnic. "Oh my god mag p-picnic ba tayo" ngiting saad ko "Yes honey request ni cheska" saad ni clark "Yes mommy because i like the sunset" saad naman ni cheska "See" tuwang saad ni clark habang walang magawa kundi ang sumunod nalang sa gusto ni cheska "careful baby" saad ko "Mommy, daddy thank you" saad ni cheska at bigla naman kaming nagkatinginan ni clark dahil sa sinabe ng anak namen "At bakit nanaman nag t-thank you ang cheska namen" saad ko naman "because your my mom and your my daddy" saad naman nito at sobrang cute Habang pinagmamasdan namen ang sunset kasama si cheska sobrang saya ng puso ko dahil kasama ko sila. "excuse me pwede ko poba kayong ma istorbo kahit sandali" saad ng lalaking nasa 20's na "Sure" saad ko at parang familiar ang muka nito "W-wait tama kayo po yun" tuwang tuwang saad nito at h
PRESENT Four years later... (Julia POV) Lumipas ang apat na taon andami ng nagbago ang pagiging vice president ko sa qway company ay binitawan kona dahil gusto kong mag focus nalang sa buhay namen ngayon at nabalitaan konaman na nag asawa na pala si andrei at sobrang saya ko dun na meet konadin ang little princess niya at grabe sobrang kamuka niya at masaya ako dahil nirespeto ni andrei ang decision ko at si clark naman ay nananatili paring president ng Montaire Company nag tulungan kami pareho para mas lalo pang mapaganda ito, naikasal nadin kami ni clark at mas lalo pa nameng nakilala at mas minahal ang isa't isa andami kung natutunan sa buhay na hindi mali ang magmahal ang mali lang ay ang mas pinili mong unahan ito ng galit para hindi makita ang taong nagmamahal sayo ng totoo, yung taong nandyan para sayo na mahirap na lamunin ka ng galit at ibuntong ito sa isang tao na parehas lang kayong nag kamali at pinangunahan niyo yung nararamdaman niyo at sobrang nagsisisi ako dahil i
Two days later... Dalawang araw na ang lumilipas pero hindi parin pumapasok si Ms.fajardo isang araw lang naman ang ibinigay kung day off niya. Papunta ako ng office ni Mr.yen ng makita kung kausap ni Ms.fajardo si Ms.janine "G-good morning" pagbati nito pero hindi makatingin sa mata ko "Come to my office Ms.fajardo, i have to discuss something" saad ko at agad din naman itong pumasok sa office ko. "Ano pong sasabihin niyo Mr.montaire" tanong nito pero ang mga mata ay nananatili lang nakatingin sa ibaba "Are you okay Ms.fajardo? Hindi ba sapat yung one day na day off mo para sa hang over mo? Tanong ko dito dahil mukang wala itong ganang mag salita "Sapat naman po Mr.montaire" mahinang saad nito "Good" sagot ko naman "Ano poba yung kailangan niyo Mr.montaire? Tanong nito ulit at nagtaka naman ako bakit parang madaling madali siyang umalis "Prepare your self, may party si mom mamaya at lahat ng connections namen sa ibang Company nandun kaya prepare your self" saad
Ngayon ay nasa opisina nako at gusto paring kausapin si julia about dun sa ginawa sakanya ni trixie last night. (Montaire Company) "good morning Mr.montaire" pagbati nito saaken "sumunod ka saken Ms.fajardo in my office" saad ko at agad naman itong sumunod "gusto kung huminge ng sorry dahil sa ginawa ni trixie sayo last night" saad ko "okay lang po Mr.montaire kalimutan niyo napo yun alam ko naman po na hindi sinasadya yun ni Ms.trixie. "shut up! sigaw ko dahil parang okay lang sakanya ang ginawa ni trixie at ayokong makita na parang ang baba lang ng tingin niya sa sarili niya "pwede ba Ms.fajardo tigilan mo na ang pag po saaken secretary kita yun ang utos ko" saad ko "pero bakit p-po...pag uutal nito "wala kung oras para mag explain sumunod kanalang please M.fajardo" saad ko "okay Mr.montaire" saad nito at biglang may kumatok at pagbukad nito ay si Mr.kyler pala "good morning julia. saad nito "good morning din kyler salamat nga pala ulit sa paghatid sak
»»» Ngayon araw ay pupunta ng pilipinas si kyler dahil may meeting at may mga bagay kaming dapat pag usapan about sa company, hindi ko gustong bumalik o makita siya pero para sa ikakabuti ng company handa akong makipag tulungan dito kase kahit papaano naging kaibigan ko naman ito. Habang hinihintay ko si Mr.kyler na dumating ay lumabas muna ko para tignan kung anong ginagawa ni secretary fajardo at paglabas ko ng opisina nakita kong kausap nito si kyler at mukang sobrang close nila sa isa't isa siguro dahil ito nung nagkita silang dalawa sa france. "Mr.montaire nandyan po pala kayo. saad naman nito ng makita akong nakatingin "your 20 minutes late Mr.kyler. Ms.fajardo go back to your work marami kapang trabaho ngayon" saad ko dito "see you around julia. saad naman kyler at nakita kung ngumiti ito "let's go to my office Mr.kyler" saad ko at dumaretso na ng opisina habang nakita ko naman ang mata ni kyler ay nakatingin parin kay secretary fajardo habang papasok ito ng opis
lumipas pa ang isang buwan at may mga taong bumalik sa buhay ko at isa nadun si mom na kakauwi lang ng pilipinas nung nakaraang buwan at hindi maganda ang naging relasyon namen ngayon dahil may mga bagay na madalas decision kona ang nasusunod kesa sa decision niya ngayon araw may isang taong babalik na anim na taon kung hindi nakita naging malinaw nadin samen pareho 6 years ago na ihihinto nanamen nag pamemeke sa relasyon nameng dalawa na kahit anong gawin niya wala ng namamagitan sa ameng dalawa at wala naman ng nagawa dun si mom simula nung ako ay naging 25 years old na. »»» Nasa opisina ako ngayon at busy sa pag pipirma ng mga documents, tatawagin kona sana si Ms.fajardo ng makita na wala pala ito sa opisina ko "Ms.fajardo come here" pagtawag ko At habang abala ang mga mata ko na nakabaling sa mga documents isang boses ang narinig ko na ayoko ng marinig yun. "it's been a while babe" paglapit ni trixie at hahalikan sana ako nito kaya bigla akong umiwas "I'm miss you. im
Nasa airport na ako maya maya lang ay flight kona iniisip ko na tama ba ang decision ko na umalis ngayon at iwan muna sandali si clark. Pero nandito nako at tuloy na tuloy na ang flight meron lang kunting problema sa pag book ko ng ticket kaya na delay ng kunting oras ang flight ko. Ngayon ay nakaupo ako naghihintay at nag iisip na sana pagbalik ko gising na si clark. Bigla akong natutula at pumasok sa isip ko na hindi ko dapat iwan si clark at buo na ang decision ko hindi ako aalis kaya ngayon agad agad akong tumayo sa kinauupuan ko at nagsimula ng maglakas paalis ng airport nato. Habang paalis nako ng airport bigla akong napahinto dahil may isang familiar na muka ang nakikita ko hindi ko alam kung totoo batong nakikita ko pero sure akong totoo to na nasa harap ko si clark nakatayo. Agad akong tumakbo papalapit dito at niyakap ito ng napakahigpit. "Finally gising kana clark" saad ko at sobrang saya ng puso ko ngayon "Julia" boses na ang tagal kung hindi narinig "Cla
(Andrei POV) "Julia I'm back" saad nito ng makarating ng bahay "Julia" saad muli nito pero wala paring sumasagot hinanap niya nadin ito sa buong bahay pero wala na talaga ito "Wala din siya sa dining area Mr.Qway" saad ng kasama nito "Where's my phone, tatawagan ko si julia. "naiwan niyo po sa kotse niyo, kukunin kolang po. Habang hinihintay nito ang cellphone inilibot muli nito ang buong bahay pero wala talaga si julia. "Ito po cellphone niyo" pag abot nito agad nitong chineck ang phone at nakita niya ang maraming missed call ni julia (Clark is calling) "Hello Mr.montaire mamaya na tayo mag usap" pagsagot nito "It's all about julia Mr.Qway" saad nito "What do you mean? "Julia call me may kumidnap sakanya so we need to do something" saad nito "What! Pupunta ako ngayon dyan Mr.montaire" saad nito at agad ibinaba ang tawag "I have to go, Mr.henz i check mo yung location ni julia" saad nito at nagmadali ng umalis »»» "Mr.Qway your finally here" saad nito
(Trixie POV)"I really miss you clark" pagyakap nito"Why are you here trixie? Tanong ni clark"Why? Ayaw moba na dalawin kita i miss you na kaya pinuntahan kita dito" saad pa nito at agad na hinalikan sa pisnge si clark"What are you doing trixie? Paglayo nito"What's wrong with you clark why are you avoiding my kiss" sagot naman nito"You know the answer trixie answer your own question" saad naman nito"I don't get it clark we're engaged now anong gusto mong gawin ko sa relationship natin? "Its all about business trixie nothing else" sagot naman nito"I know but we know na tayo din naman magkakatuloy sa huli" sagot naman nito at hindi naman na nagsalita si clark"I thought kinalimutan nanatin yung about sa past bakit parang hindi parin nawawala sayo we been together since highschool we know each other very well and i know you still love me clark" saad pa nito"I don't love you trixie" sagot naman nito"But you have no choice clark so start loving me again for tita faye" sagot naman