LOGINShare
Chapter 83: We Are The Hunters (Part III)
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56KIRSTEN ENCARLIGHT's P.o.V.
"Where are you going?" Hinila ni Raijin ang kamay ko nang hindi ko mapigilan ang sarili ko kundi ang pumasok sa loob ng selda. "Pinapahamak mo lang ang sarili mo. Magtago na lang tayo dito at hintayin ang paglabas ng kung sino man iyon."
Matigas akong umiling sa kan'ya. "We can't just wait here, Raijin and let the others suffer or die. Hindi natin alam kung ano ang ginagawa nila sa kanila. Mamaya ay isa na sa pinahihirapan nila si Thunder."
"So what? You choose your death thanthe others? What do you think? Pag namatay ka ba maililigtas mo sila? Please, think." Tinitigan ako ni Raijin sa mga mata ko. At iyon na naman ang mga malalamig na titig nito sa'kin. Nakakapanghina ng tuhod at parang mayroong hipnotismo sa bawat titig niyang iyon. "Do you understand me?"
It slaps me the moment I realized he's right. And afterall, we can't save them all here. We were just after T
Related chapters
Virginian High School Chapter 83: We Are The Hunters (Part IV)
Kirsten Encarlight's P.o.V.We ran out to the dark room's cell before they could get us. I just understood what the second genral told us. It is'n just a word but a warning. They're preparing something for us. And if we couldn't make it, they might get us."What's that?" Kapwa kami nanigas ni Raijin sa kinatatayuan namin nang makarinig kami ng mga yabag ng paa na mukhang tumatakbo pa palapit sa kinaroroonan namin."Open the door!" Raijin yelled. Mabilis akong kumilos upang buksan yung pintuan na kanina ay pinasukan namin. Nang mabuksan ko iyon ay hinanap kaagad nang paningin ko si Zero.Dito lang namin siya iniwan kanina at dito ang lugar kung saan niya dapat kami hihintayin."Where is he? F*vk!" I heard Raijin cussed."Hahanapin ko siya. Umalis na kayo dito!" Akmang lalayo na ako kay Raijin upang hanapin si Zero ngunit sinigawan ako nito."
Virginian High School Chapter 83: We Are The Hunters (Last Part)
Kirsten EncarlightThe three of us entered the door through the underground laboratory. Kung ganito lang pala kadali ang pumasok dito at magsusuot ka lang ng maskara nila, bakit hindi na lang namin ginawa kanina?For some reasons, natatawa na lang ako dahil napakadali lang lamangan ng mga narito. We fled Thunder out here and now, we are entering their laboratory as easy as pie."Sana sinabi mo man lang kung saan ka pupunta kanina nang hindi kami naghanap pa sa'yo." Raijin said to Zero.Masamang tinitigan ni Zero si Raijin. "Bakit ba nakikialam ka pa? Hindi ka na lang sumunod sa plano.""Seryoso ka ba sa sinasabi mo? Plano? Eh, ikaw nga yung hindi sumusunod sa plano, eh."Pumagitna na ako sa kanilang dalawa. "Tumigil na nga kayo! Wala tayo sa labas para dito pa kayo magbangayan na dalawa." Tinignan ko si Zero. "At isa pa, totoo naman ang sinabi ni Raijin, Zero. Kun
Virginian High School Chapter 84: Truce
Kirsten Encarlight"We are the hunters."Matapos banggitin ang mga salitang iyon ay bumukas ang pintuan mula sa pinakadulo. Lahat kami ay napatingin mula sa taong lumabas doon.Madilim man sa pinaglalakaran nito palapit sa'min ngunit batid ko kung sino ang taong iyon. Minsan ko na siyang nakasalamuha at minsan na rin niya akong pinagtangkahang patayin.Mabibigat ang mga paa nitong naglalakad at ang tungkod na dala-dala nito ay gumawa ng tunog mula sa pasilyo. Sa bawat paghakbang nito ay tila nakakaramdam ako ng pagkaba sa dibdib ko.Dahan-dahang iniluwa ng liwanag ang katauhan nito. Naiiba ang awra nito sa mga narito.He's wearing a black fedora and a black suit. In his right arm has a walking stick. And his mask had some pieces o golds. He looked so intimidating.He stopped for a while and looked at us. "Just kill her if you want." Tukoy nito sa
Virginian High School Chapter 85: Traitor
Kirsten EncarlightI really can't believe what we are looking right now. Bago pa man nito tanggalin ang maskara niya ay may hinuha na ako kung sino ang mukha sa likod ng maskarang iyon. Ngunit hindi ko pa rin magawang maniwala sa nakikita ko ngayon.But how?I can't find any answer why she chose to be with them. To become their ally. That maybe explains why we haven't seen her at the cell."What the hell, Margaux!" Buo at malakas ang boses na sigaw ko. Kung siguro ay hindi lang nakabusal ang bibig ni Zero ay malamang nagalit na rin ito. Pero tinignan ko si Zero ngunit natahimik na lang ito at nakayuko.He looked guilty for what happened to his friend, Margaux."Ano'ng pumasok sa isip mo at umanib ka sa kalaban, ha? Traydor ka!" I can't control myself but to shout. Nanginginig ang mga kamay ko sa galit maging ang paningin ko ay nandidilim.She's here for a
Virginian High School Chapter 86
CHAPTER 86Raijin SteelKirsten EncarlightI was once living a normal life. A life where I am the only one who understands. Been bullied before, being hate by my family and worst exiled here in Virginian High School. Those are the moments I found hard but I am loving.Not until this Dark Room came into my life. Where curiosity killed me and wanted to unravel all the secrets and mysteries of that place. Not knowing they will turn my life upside down.Met a lot of people and trust them because they shown me how good they are but in the end it was all a lie.I looked at Raijin who's now sleeping and lying on his bed subsiding the pain he's feeling.I hate myself knowing that this happened because of me. If I just think better then this won't happen to him. To us."I'm sorry..." I can't hel
Virginian High School SPECIAL CHAPTER: Meeting His Brothers
Raijin Steel's Point of ViewKakaiba ang araw ngayon. Tanaw mula sa bintana ng kotseng sinasakyan namin kung gaano kakulimlim sa labas. Tila nagbabadya ang malakas na ulan dahil sa dilim ng kalangitan.Panandalian ko munang binuksan ang bintana at nilanghap ang ihip ng hangin mula rito."Isara mo muna ang bintana, anak. Lalabas ang hangin ng aircon." Dinig kong sabi ni Mama. Naroon siya sa passenger's seat. Tumingin ako sa rear mirror at saka ako sumimangot sa kan'ya.Lumingon ito sa'kin. "May problema ka ba?"Hindi ako sumagot sa kan'ya.Naaalala ko na naman ang mga pangyayare nakaraang linggo na ang nakakalipas. Kamamatay lang ng ate Rielle ko at hanggang ngayon ay sariwang-sariwa pa rin sa puso at isip ko ang mga huling sandali na nakasama ko ito.Kusang lumandas ang mga luha sa mata ko habang sinasariwa ang mga i
Virginian High School Chapter 87: Hurtful Words
Kirsten Encarlight"Take a seat."We entered a room here in Headquarters. It's a reflection room if I am not mistaken. This headquarters surprises me everytime I came here. This may looked narrow but it is not actually. This place is wider than I thought.Just like what Zenre told me, I sat on the chair in front of him. Holding my chest because I know anytime now, he'd be scolding me.Zenre cleared his throat and remain silent for a second. He looked so serious. His eyes was cold and it suddenly brought some chills down to my spine."I'm sorry." I can't control myself but to apologize. I already knew where this one on one talk will come.He heaved a sigh. "Zero told me what happened to the dark room. And to be honest, hindi ako natuwa sa ginawa mo sa kanila."Napakagat-labi ako sa sinabi nito."I
Virginian High School Chapter 88
Kirsten EncarlightILANG linggo na rin ang nakalipas mula nang mangyare sa'min ang engkwentro sa Dark Room. Ilang linggong hindi ko nakikita sina Zenre, Zero at maging si Raijin.Sa t'wing pumupunta ako sa Student Council Office ay hindi ko man lang namamataan si Raijin. Tuluyan na rin silang umalis sa room namin sa dormitory.Si Zero na kaklase ko sa lahat ng subject ay hindi rin nagppakita sa'kin. Hindi ko lubos akalain na kakayanin nitong hindi ako makita gayong napakalapit na nitong kaibigan para sa'kin.Sa ilang linggong nakalipas ay naging tahimik ang buhay ko. Bagaman ay nababahala ako sa mga nangyayare dito ay sinasanay ko na lang ang sarili kong magpanggap na parang wala lang nangyayare.Kakaalis lang ni Krizelle ngayon dito sa room namin upang magtungo sa nobyo nito. Niyayaya ako nito ngunit ayoko naman dahil na rin sa ayokong harapin s
Latest chapter
Virginian High School Epilogue
Kirsten Encarlight's P.o.V.Ten years later...Maganda ang panahon ngayon. Hindi gaanong mainit at malamig ang simoy ng hangin. Pinanuod ko ang mga dahon sa puno na tila sumasayaw at sinasabayan ang pag-ihip ng hangin."Honey!" Natanaw ko sa di-kalayuan ang asawa ko kasama ang anak ko.Sampung taon na ang nakalilipas ngunit ang pagmamahal ko para sa kan'ya ay hindi nagbago. Hindi naglaho.Araw-araw sa buhay ko ay napakasaya ko sa t'wing nakikita ko si Raijin at ang anak naming si Rain. Sa totoo lang ay hindi ko lubos akalain noong pagka-graduate ko ng high school ay nagdadalang tao na rin ako. At heto na nga, narito na sila ngayon sa harapan ko."Kanina ka pa hinahanap ng anak mo. Nandito ka lang pala." Napakamot si Raijin sa ulo nito.Natawa naman ako sa kan'ya. Alam kong sa edad ni Rain ay napakakulit niya
Virginian High School Chapter 150
Kirsten Encarlight's P.o.V.One week later..."Okay lang ba kayo diyan?"Tumamgo sila sa'kin."Kumalma lang kayo, okay? Magiging okay na din ang lahat," 'ka ko pa sa kanila.Narito kaming lahat ngayon sa Social Hall at tila ba nagkaroon ng medical mission ngayon dito sa dami ng mga narito. Ang bawat isa ay nakahiga sa mga solo bed na narito. Lahat ng mga positive sa HIV, STD, at AIDS ay narito lahat upang mabigyang lunas ang mga karamdaman nila."Your father will surely be proud of you, anak."I looked behind me and saw my Mom. Kasama nito si Krizelle habang nakakrus ang mga kamay nila at naglalakad palapit sa akin.I smiled at them. My Mom and my sister Krizelle opened their arms and aiming to hug me. I walk towards them and hugged them."Masaya ako, anak, at proud na
Virginian High School Chapter 149
Raijin Steel's P.o.V.Napapagod na ako sa dami nila. Aaminin kong nauubos na ang lakas ko at hindi ko na kaya pa. Kaunti na lamang ang natitira sa kanila. Kaunting laban oa ay tiyak na ang pagkapanalo namin.Masakit na rin ang katawan ko ngunit mabuti at ni isa sa amin ay walang lubhang natamo. Maliban kila Jacob, Trixie, at Leppy na ngayon ay nasa loob na ng isa sa mga kwarto dito. Batid kong kakayanin nila iyong tama nila ng baril dahil may nag-aasikaso naman sa kanila."Raijin!" Napatingin ako kay Zenre na patuloy pa rin sa pakikipagbarilan. Mabilis akong tumakbo palapit sa kan'ya."Kuya...""Nasa'n si Kirsten?!"Natigilan ako. Napatingin ako sa tabi ko ngunit wala siya. Luminga ako sa paligid ko ngunit nawawala siya. Napamura ako sa isipan ko dahil sa sarili kong kapabayaan. 'Tangina!'"Go and find
Virginian High School Chapter 148
Kirsten Encarlight's P.o.V."Sugod!!!" Malakas kong sigaw.Napansin kong napakarami nang natumbang tauhan ng Dark Room sa labas kanina kaya inasahan ko nang narito pa rin sila.Wala mang dalawang armas ang mga kasama kong estudyante, mga guro, at may mga katungkulan sa Virginian High, ay alam kong mas marami kami kumpara sa kanila. Bago kami nagtungo kanina dito ay kumuha sila ng mga kahoy sa gubat at ang ilan sa kanila ay namulot ng mga bato bilang armas laban sa mga kaalyado ng Dark Room.Hinanap ng mga mata ko si Raijin. Hindi ako nabigo nang makita ko siya kaagad. Tumakbo ako palapit sa kan'ya at mahigpit ko itong niyakap."Raijin..." Masaya akong okay siya at wala akong nakikitang sugat sa kan'ya maliban sa marumi na yung suot nitong white shirt na ginamit nitong panloob."Kirsten..." sambit nito sa'kin.Inunaha
Virginian High School Chapter 147
Raijin Steel's P.o.V.Tahimik kaming lahat at nagpapakiramdaman. Bawat isa ay walang balak magsalita ngunit nakatuon ang atensyon sa mga nakapaligid. Narito kami sa unang bahagi ng Dark Room kung saan matatagpuan ang Punishment Area. Isa itong malawak na bulwagan na sa bawat paligid ay puno ng mga pintuan kung saan hinahatol sa mga estudyante ng Virginian High ang kaparusahan nila.Dalawang palapag ang lugar na ito. Nasa gitna kami habang si Margaux ay nanatili nakatayo dulo kung saan matatagpuan ang hagdan patungo sa silid ng Master ng Dark Room.Nakapaligid sa'min ngayon ang napakaraming tauhan ng Dark Room. May mga tauhan sila na nasa itaas at nakatutok ang mga baril sa'min. Meron din dito sa baba na nakapalibot sa'min.Natumba na namin ang iba sa kanila ngunit hindi biro ang bilang nila ngayon. Matalino ang Papa ko at alam kong inasahan nitong susugod kami rito kaya bago pa
Virginian High School Chapter 146
Kirsten Encarlight's P.o.V.They should be here. Tatlong oras na ang nakalipas at nababahala na ako. Hindi ko magawang matulog dahil nag-aalala ako para sa kanila.Halo-halo ang nasa isip ko. Natalo ba sila? Napasakamay na naman ba sila ng Master? Hindi ko na alam! Mababaliw na ako sa kakaisip. Hindi ko alam kung ano'ng gagawin ko!Tinignan ko si Krizelle na nahihilo kanina lamang at ngayon ay nakatulog na. Nagulat din ako nang may ipakita ito sa'king test kit. Isa pala iyong pregnancy test kit at tama nga ang napapansin ko sa ikinikilos nila kanina ni Zenre.My sister was pregnant. Masaya ako para sa kanila, actually. Pero hindi ko man lang maipakita kay Krizelle yung kagalakan ko dahil sa nangangamba ako para kila Raijin.Hindi ko rin sinabi sa kan'ya yung namagitan sa amin ni Raijin dahil tiyak kong magagalit ito.Tinignan ko ang mga kamay ni
Virginian High School Chapter 145
Raijin Steel's P.o.V.Pumasok kaming lahat sa Dark Room. Walang pagbabalat-kayo. Ipinapakita kung sino talaga kami. Ito na marahil ang pinakamagandang nangyare sa pagitan ng mga Hunter at Heneral. Parehas kaming nagkasundo sa iisang layunin, ang mapabagsak ang Dark Room."Mga hunter! At mga— Heneral?!" Sigaw nang isa sa mga nagbabantay dito sa entrada ng Dark Room.Ngumisi ako at inihanda ang sarili ko. Ganoon din ang mga kasama ko."Kami na ang bahala sa kanila. Pumasok na kayong dalawa sa loob at hanapin ninyo yung kapatid niyo!" Sigaw ni Skye sa'min ni Zenre.Nagtinginan kami saglit ni Zenre bago kami sumang-ayon sa sinabi ni Skye."Sugod!!!" Sigaw ng mga kasamahan kong Heneral.Nilagpasan namin ni Zenre ang mga humaharang sa'min. Itinutumba kung nagpupumilit. Kapwa hindi papatalo sa mga nasa harap n
Virginian High School Chapter 144
Raijin Steel's P.o.V.Narito kaming lahat ngayon sa harapan ng Dark Room. Nakatago lang sa gilid habang hinihintay ang paglabas ni Skye. Kailangan niyang suriin ang lagay sa loob bago kami sumugod at pumasok.Ipinatawag ko na rin sa kan'ya yung mga tauhan niya na maaari naming makasama sa pakikipaglaban.Narito pa lang kami sa labas ngunit nakikita na namin kaagad sa harapan kung gaano sila karami. Batid kong mahihirapan kami neto kung lahat kami ay susugod sa kanila. Wala kaming magiging laban.Ang tanging armas lang na dala namin ay yung mga kinuha namin sa mga nakaharap namin kanina sa kuta nila Skye."Wala pa ba siya? Kanina pa tayo narito," nagrereklamong ani Leppy."Maghintay ka lang diyan. Lalabas din si Skye." Ako na ang sumagot dahil kanina pa ito panay reklamo. Hindi marunong maghintay.Inayos ko ang suot kong coat. Kung ano ang isinusuot ko dati dito sa loob ng Dark Room ay ganoon d
Virginian High School Chapter 143
Kirsten Encarlight's P.o.V.Tumakbo ako papunta sa loob ng abandonadong gusali. Hindi ko mapigilan ang sarili kong umiyak nang sobra sobra. Nasasaktan ako at natatakot ako para kay Raijin. Hindi ko alam kung ano'ng pinaplano niya pero sa mga sinabi niya pakiramdam ko ay may masasamang mangyayare.Habang tinatahak ko ang madilim na daan dito sa loob papunta sa Headquarters ay naiiyak na lang ako nang sobra. Napakabigat sa dibdib na tila ba sasabog ako anytime.Kailangan kong humingi ng tulong kila Zenre! Hindi pwede 'to! Sa oras ba makabalik si Raijin sa Dark Room ay siguradong tutugising na siya ng mga naroon."Tulong!!!!" Sa pagkakaalam ko ay hindi na gumagana pa ang fingerprint ko sa scanner nila. Pero sinubukan ko pa rin iyon upang makapasok ako.Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib nang magbukas iyon at tinanggap n'on ang fingerprint ko.Pagpasok pa lang sa loob ay natanaw ko kaagad si Krizelle, Zen
