LOGINShare
Chapter 50: Krizelle Encarlight's Arrival
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Kirsten Encarlight
"What are you doing here?"
I don't know what would I feel right now. This is insane! And I can't really believe it.
"Didn't you miss me?" She smirked. I heard some sarcasms on her voice.
I rolled my eyes as we continued walking.
How in the world that my sister, yeah! My fucking sister—Krizelle Encarlight is here! Taking her fourth year high just like mine.
My sister just graduated from my dream school, Arevello University yet I don't know why is she here.
"Oh, what's your name by the way?" She's asking to Raijin.
"I'm Raijin Steel. And you are?"
Oh, that sounds different. I've never heard Raijin asked for someone's name. Well, aside from the time that he was drunken.
"I'm Ayesha Montes."
Napatingin ako kay Krizelle. Ano na naman bang palabas nito ngayon?
"Nice name."
Wow. Talagang in-a-approa
Related chapters
Virginian High School Chapter 51: The Trip
Kirsten EncarlightI am now heading to the department of my last subject this afternoon. I'm with Trixie and Zero. They've been talking about some nonsense sh*t while I was here thinking about what I read on what my sister gave me earlier."Hey, Kirsten. Are you okay?" Tatawa-tawang tanong ni Zero matapos makipaglokohan kay Trixie.I nodded my head but I chose not to talk. As we entered the room, Zero didn't give up to asked me if I'm okay."Not now. Please?" I begged.He nodded his head sign that he understand what I said.Isang oras na lang din mula ngayon ay makakaalis na ako sa eskwelahang ito. Pero hanggang ngayon ay mayroong pumipigil sa'kin.And also, there is Krizelle. Of all people that can enroll here, why my sister? Ugh! Hindi ko alam kung ano'ng trip niya at kailangan pa niyang pumasok dito.Naalala ko na naman yung ip
Virginian High School Chapter 51.2: The Trip
Kirsten EncarlightHabang nasa kalagitnaan kami ng byahe ay tahimik lang akong nakamasid sa labas ng bintana. Gabi na at wal pa rin akong nakikitang mga street lights sa paligid. Tanging ang ilaw lamang nang sinasakyan namin ang liwanag sa dinaraanan namin.Talaga ngang sulok at nasa tagong lugar ang eskwelahang iyon. Ano kayang nasa isip nang may-ari nang mga panahong itinatayo pa lang ang eskwelahang iyon. Ibang klase..."Bakit parang hindi ka masaya na uuwi ka?" Napatingin ako kay Ma'am Principal na nakaupo ngayon sa passenger seat. Hindi ito nakalingon sa'kin, sa rear mirror lamang ito nakatingin.Alanganin akong ngumiti sa kan'ya. "H-hindi naman po." Ewan ko kung bakit iyon na lang ang sinabi ko.Ang awkward lang kasi sa pakiramdam na nagkakausap kaming dalawa sa mga oras na 'to. Hindi ko alam kung paano siyang kakausapin. Sinusubukan ko na lang din talagang magpaka-pormal ga
Virginian High School Chapter 52.1: Mom and I
Kirsten EncarlightIt's a good day to woke up in my bed. Bumangon na ako sa kama ko at saka binuksan ang kurtina ng kwarto ko. Bumungad sa'kin ang isang malamig na hangin.Sinamsam ko ang sarap sa pakiramdam ng mga oras na ito. Ibang pakiramdam ang namumutawi ngayon sa puso ko. Oo, alam kong panandalian lang ang kasiyahang ito dahil sa oras na bumalik ako sa eskwelahan ay wala na ang ganitong kasayang pakiramdam.Sana nga lang sa oras na magreport ako mamaya sa pulisya ay magawan nila ng aksyon agad. Wala akong sapat na ebedensya na magpapatunay ng mga pangyayareng iyon sa eskwelahan pero maraming estudyante ang naroon na maaaring maging saksi ko sa mga katarantaduhan ng dark room.Mayamaya ay may isang bata akong nakita sa labas ng bahay. Napansin kong tinatawag ako nito dahil kumakaway-kaway ito sa'kin. May napansin akong hawak nitong boquet ng bulaklak.Ano naman kaya 'yun?
Virginian High School SPECIAL CHAPTER: Krizelle's P.o.V.
Krizelle EncarlightSix Years Ago..."Pwede mo namang sabihin sa'kin kung ano'ng problema mo, 'di ba? Hindi yung bigla-bigla ka na lang mang-iiwan sa ere!" Naiyak ako sa naisip kong katotohanan na nakikipaghiwalay na talaga sa'kin ang boyfriend ko.Tatlong taon ko siyang lubos na minahal pero hindi ko akalain na sa isang hindi ko malamang dahilan ay bigla na lang niya along iiwan."I'm so sorry, Krizelle. P-pero kasi hindi pa ito yung oras para sa'tin, eh. Nag-aaral pa tayo at may kani-kaniyang gusto sa buhay. Sorry... Sorry talaga." He said on the other line.Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko at napasigaw na ako sa kan'ya. "Gago ka pala, eh! Paiinlove-inlove-in mo 'ko sa'yo tapos iiwan mo rin pala ako! Tarantado!""Krizelle, babe, please. Unawain mo muna ako, please. Hindi ko kayang pagsabayin ang pag-aaral ko sa relasyon natin. College na tay
Virginian High School Chapter 52.2: Mom and I
Kirsten Encarlight"How was the Virginian High before, Mom?""No'ng mga araw na kami yung ando'n ng Papa mo, masasabi kong isa sa pinakamagandang eskwelahan ang Virginian High. Lalo na nung mga panahong bumuo ang grupo ng Papa mo ng mga scientist noon na nananaliksik sa mga iba't ibang klase ng karamdaman na no'ng mgq panahon na 'yun ay walang lunas...:Namangha ako sa sinabi ni Mama.Narito kami ngayon sa isang beach resort sa Pampanga. Hinayaan ni Mama na kahit isang araw lang ay magkaroon kami ng magandang bonding. Nakakatuwa lang isipin na ngayon ko lang nakitang isinantabi ni Mama 'yung trabaho niya para sa'kin.Magdidilim na rin ngayon ngunit kapwa kami walang balak maligo. Nakahiga lang ako sa hita ng Mama ko habang nakatanaw sa malawak na karagatan. Pinanunuod ang ibang mga turistang sumasayaw sa indayon ng musika.Para akong bata sa mga oras na 'to. Ewan
Virginian High School Chapter 53: The Announcement
Kirsten EncarlightIt's midnight already. Kabababa ko lang sa kotseng sinakyan namin ni Ma'am Sylvia pabalik dito sa eskwelahan.Nagpaalam na ako sa kan'ya. "Salamat po...""You're welcome, hija. Magpahinga ka na. Bukas ko na iaanunsyo ang pagiging bago mong vice president."Tumango ako dito at saka ngumiti. Umalis na rin yung sinasakyan nito. Mabuti na lang din at dito na nila ako ibinaba sa tapat ng dormitory namin.Niyakap ko ang sarili ko nang biglang umihip ang malakas na hangin.I honestly did not missed this place. Pero ano pa bang magagawa ko? Kailangan kong tapusin ang laban dito.I heaved a sigh as I strode to the dormitory's entrance. Mabuti na nga lang at hindi gaanong malamig dito. Nakangiti akong naglalakad papunta sa room namin sa ikatlong palapag."Alam mo bang naiinis ako sa'yo?"Napalingon ako sa
Virginian High School Chapter 54
Kirsten EncarlightIt's four o'clock in the afternoon. And we had just finished the meeting at the student council's office. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil buong maghapon akong excuse sa klase ko, dahil literal na sumasakit ang ulo ko sa dami nang sinabi ng adviser ng Student Council na si Ma'am Divina.Buong akala ko noon ay si Raijin lang ang pinakamataas na posisyon na meron sa student council ngunit naroon pa pala si Ma'am Divina upang gumabay dito at magsabi nang kung ano ang dapat gawin.Naglalakad na ako ngayon pauwi sa dorm namin. Mag-isa ko ngayon at naroon pa si Raijin sa loob ng opisina niya. Pakiramdam ko tuloy ay hindi ko na magagawa pa kung ano ang ginagawa ko noon bilang isang normal na estudyante dito.Hindi ko lubos maisaksak sa utak ko na mayroon na akong responsibilidad dito.Hawak ko sa kamayang isang folder na naglalaman ng mga files at documents ng
Virginian High School Chapter 55: The Abduction of Zero Avreton
Kirsten EncarlightZero and I headed to the headqurters. And as usual we moved in silent. As we enter the headquaters, the security here is much more difficult to infiltrate not unlike the first ones.There is a high voltage door that couldn't be open not unless it can figure out who's coming. This is high-tech and I don't know how they come up with that kind of thing.We entered the headquarters and we saw Margaux. Nakapatong ang ulo nito sa mesa habang natutulog."Hey, wake up..." Tinapik-tapik ni Zero si Margaux.Nagising ito at saglit na tumingala. "Uy," aniya."Nasa'n si Thunder?" tanong ni Zero.Nagkibit-balikat lang si Margaux."Tara, Kirsten." Naunang naglakad si Zero papunta sa isang kwarto dito sa loob. Sumunod lang ako sa kan'ya.I hate the feeling that I felt right now. Pakiramdam ko m
Latest chapter
Virginian High School Epilogue
Kirsten Encarlight's P.o.V.Ten years later...Maganda ang panahon ngayon. Hindi gaanong mainit at malamig ang simoy ng hangin. Pinanuod ko ang mga dahon sa puno na tila sumasayaw at sinasabayan ang pag-ihip ng hangin."Honey!" Natanaw ko sa di-kalayuan ang asawa ko kasama ang anak ko.Sampung taon na ang nakalilipas ngunit ang pagmamahal ko para sa kan'ya ay hindi nagbago. Hindi naglaho.Araw-araw sa buhay ko ay napakasaya ko sa t'wing nakikita ko si Raijin at ang anak naming si Rain. Sa totoo lang ay hindi ko lubos akalain noong pagka-graduate ko ng high school ay nagdadalang tao na rin ako. At heto na nga, narito na sila ngayon sa harapan ko."Kanina ka pa hinahanap ng anak mo. Nandito ka lang pala." Napakamot si Raijin sa ulo nito.Natawa naman ako sa kan'ya. Alam kong sa edad ni Rain ay napakakulit niya
Virginian High School Chapter 150
Kirsten Encarlight's P.o.V.One week later..."Okay lang ba kayo diyan?"Tumamgo sila sa'kin."Kumalma lang kayo, okay? Magiging okay na din ang lahat," 'ka ko pa sa kanila.Narito kaming lahat ngayon sa Social Hall at tila ba nagkaroon ng medical mission ngayon dito sa dami ng mga narito. Ang bawat isa ay nakahiga sa mga solo bed na narito. Lahat ng mga positive sa HIV, STD, at AIDS ay narito lahat upang mabigyang lunas ang mga karamdaman nila."Your father will surely be proud of you, anak."I looked behind me and saw my Mom. Kasama nito si Krizelle habang nakakrus ang mga kamay nila at naglalakad palapit sa akin.I smiled at them. My Mom and my sister Krizelle opened their arms and aiming to hug me. I walk towards them and hugged them."Masaya ako, anak, at proud na
Virginian High School Chapter 149
Raijin Steel's P.o.V.Napapagod na ako sa dami nila. Aaminin kong nauubos na ang lakas ko at hindi ko na kaya pa. Kaunti na lamang ang natitira sa kanila. Kaunting laban oa ay tiyak na ang pagkapanalo namin.Masakit na rin ang katawan ko ngunit mabuti at ni isa sa amin ay walang lubhang natamo. Maliban kila Jacob, Trixie, at Leppy na ngayon ay nasa loob na ng isa sa mga kwarto dito. Batid kong kakayanin nila iyong tama nila ng baril dahil may nag-aasikaso naman sa kanila."Raijin!" Napatingin ako kay Zenre na patuloy pa rin sa pakikipagbarilan. Mabilis akong tumakbo palapit sa kan'ya."Kuya...""Nasa'n si Kirsten?!"Natigilan ako. Napatingin ako sa tabi ko ngunit wala siya. Luminga ako sa paligid ko ngunit nawawala siya. Napamura ako sa isipan ko dahil sa sarili kong kapabayaan. 'Tangina!'"Go and find
Virginian High School Chapter 148
Kirsten Encarlight's P.o.V."Sugod!!!" Malakas kong sigaw.Napansin kong napakarami nang natumbang tauhan ng Dark Room sa labas kanina kaya inasahan ko nang narito pa rin sila.Wala mang dalawang armas ang mga kasama kong estudyante, mga guro, at may mga katungkulan sa Virginian High, ay alam kong mas marami kami kumpara sa kanila. Bago kami nagtungo kanina dito ay kumuha sila ng mga kahoy sa gubat at ang ilan sa kanila ay namulot ng mga bato bilang armas laban sa mga kaalyado ng Dark Room.Hinanap ng mga mata ko si Raijin. Hindi ako nabigo nang makita ko siya kaagad. Tumakbo ako palapit sa kan'ya at mahigpit ko itong niyakap."Raijin..." Masaya akong okay siya at wala akong nakikitang sugat sa kan'ya maliban sa marumi na yung suot nitong white shirt na ginamit nitong panloob."Kirsten..." sambit nito sa'kin.Inunaha
Virginian High School Chapter 147
Raijin Steel's P.o.V.Tahimik kaming lahat at nagpapakiramdaman. Bawat isa ay walang balak magsalita ngunit nakatuon ang atensyon sa mga nakapaligid. Narito kami sa unang bahagi ng Dark Room kung saan matatagpuan ang Punishment Area. Isa itong malawak na bulwagan na sa bawat paligid ay puno ng mga pintuan kung saan hinahatol sa mga estudyante ng Virginian High ang kaparusahan nila.Dalawang palapag ang lugar na ito. Nasa gitna kami habang si Margaux ay nanatili nakatayo dulo kung saan matatagpuan ang hagdan patungo sa silid ng Master ng Dark Room.Nakapaligid sa'min ngayon ang napakaraming tauhan ng Dark Room. May mga tauhan sila na nasa itaas at nakatutok ang mga baril sa'min. Meron din dito sa baba na nakapalibot sa'min.Natumba na namin ang iba sa kanila ngunit hindi biro ang bilang nila ngayon. Matalino ang Papa ko at alam kong inasahan nitong susugod kami rito kaya bago pa
Virginian High School Chapter 146
Kirsten Encarlight's P.o.V.They should be here. Tatlong oras na ang nakalipas at nababahala na ako. Hindi ko magawang matulog dahil nag-aalala ako para sa kanila.Halo-halo ang nasa isip ko. Natalo ba sila? Napasakamay na naman ba sila ng Master? Hindi ko na alam! Mababaliw na ako sa kakaisip. Hindi ko alam kung ano'ng gagawin ko!Tinignan ko si Krizelle na nahihilo kanina lamang at ngayon ay nakatulog na. Nagulat din ako nang may ipakita ito sa'king test kit. Isa pala iyong pregnancy test kit at tama nga ang napapansin ko sa ikinikilos nila kanina ni Zenre.My sister was pregnant. Masaya ako para sa kanila, actually. Pero hindi ko man lang maipakita kay Krizelle yung kagalakan ko dahil sa nangangamba ako para kila Raijin.Hindi ko rin sinabi sa kan'ya yung namagitan sa amin ni Raijin dahil tiyak kong magagalit ito.Tinignan ko ang mga kamay ni
Virginian High School Chapter 145
Raijin Steel's P.o.V.Pumasok kaming lahat sa Dark Room. Walang pagbabalat-kayo. Ipinapakita kung sino talaga kami. Ito na marahil ang pinakamagandang nangyare sa pagitan ng mga Hunter at Heneral. Parehas kaming nagkasundo sa iisang layunin, ang mapabagsak ang Dark Room."Mga hunter! At mga— Heneral?!" Sigaw nang isa sa mga nagbabantay dito sa entrada ng Dark Room.Ngumisi ako at inihanda ang sarili ko. Ganoon din ang mga kasama ko."Kami na ang bahala sa kanila. Pumasok na kayong dalawa sa loob at hanapin ninyo yung kapatid niyo!" Sigaw ni Skye sa'min ni Zenre.Nagtinginan kami saglit ni Zenre bago kami sumang-ayon sa sinabi ni Skye."Sugod!!!" Sigaw ng mga kasamahan kong Heneral.Nilagpasan namin ni Zenre ang mga humaharang sa'min. Itinutumba kung nagpupumilit. Kapwa hindi papatalo sa mga nasa harap n
Virginian High School Chapter 144
Raijin Steel's P.o.V.Narito kaming lahat ngayon sa harapan ng Dark Room. Nakatago lang sa gilid habang hinihintay ang paglabas ni Skye. Kailangan niyang suriin ang lagay sa loob bago kami sumugod at pumasok.Ipinatawag ko na rin sa kan'ya yung mga tauhan niya na maaari naming makasama sa pakikipaglaban.Narito pa lang kami sa labas ngunit nakikita na namin kaagad sa harapan kung gaano sila karami. Batid kong mahihirapan kami neto kung lahat kami ay susugod sa kanila. Wala kaming magiging laban.Ang tanging armas lang na dala namin ay yung mga kinuha namin sa mga nakaharap namin kanina sa kuta nila Skye."Wala pa ba siya? Kanina pa tayo narito," nagrereklamong ani Leppy."Maghintay ka lang diyan. Lalabas din si Skye." Ako na ang sumagot dahil kanina pa ito panay reklamo. Hindi marunong maghintay.Inayos ko ang suot kong coat. Kung ano ang isinusuot ko dati dito sa loob ng Dark Room ay ganoon d
Virginian High School Chapter 143
Kirsten Encarlight's P.o.V.Tumakbo ako papunta sa loob ng abandonadong gusali. Hindi ko mapigilan ang sarili kong umiyak nang sobra sobra. Nasasaktan ako at natatakot ako para kay Raijin. Hindi ko alam kung ano'ng pinaplano niya pero sa mga sinabi niya pakiramdam ko ay may masasamang mangyayare.Habang tinatahak ko ang madilim na daan dito sa loob papunta sa Headquarters ay naiiyak na lang ako nang sobra. Napakabigat sa dibdib na tila ba sasabog ako anytime.Kailangan kong humingi ng tulong kila Zenre! Hindi pwede 'to! Sa oras ba makabalik si Raijin sa Dark Room ay siguradong tutugising na siya ng mga naroon."Tulong!!!!" Sa pagkakaalam ko ay hindi na gumagana pa ang fingerprint ko sa scanner nila. Pero sinubukan ko pa rin iyon upang makapasok ako.Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib nang magbukas iyon at tinanggap n'on ang fingerprint ko.Pagpasok pa lang sa loob ay natanaw ko kaagad si Krizelle, Zen
