Raijin Steel's P.o.V.
Gusto ko pa sanang mag-stay nang matagal kasama si Kirsten pero wala na akong choice kundi ang iwan na lang siya sa clinic.
Kanina pa ako nakakaramdam ng kakaiba sa paligid ko. Animo'y may nakasunod sa'min ni Kirsten kaya naman agad din akong umalis nang pumasok ito sa loob.
"Whoever you are. Show yourself." Buong sabi ko nang makalayo na ako sa clinic. Batid ko na kaagad kung sino ang naglalakad ngayon patungo sa likuran ko. Nilingon ko kung sino iyon at hindi na ako magugulat pa na sumusunod ito sa'kin.
Pumapalakpak ito habang naglalakad palapit sa'kin. "Outstanding. I just found out na kahapon pa siya dumating dito pero tignan mo nga naman, ibang araw na ngayon at inabot na ng dilim, wala ka pa ring binabalita sa Master!" Ngumisi ito sa'kin.
Luminga ako sa paligid ko at napakarami nilang nakapalibot sa akin. Nanatili silang nakatayo
Raijin Steel's P.o.V."You're busted! Dark Room's first General!"Nanigas ako sa kinatatayuan ko nang marinig ko ang mga sinabi nito sa'kin. Yung sinasabi nitong narinig nito yung mga sinabi ni Margaux, malamang ay naroon siya.Sa mga oras na 'to, hindi ko alam kung kailangan ko pa bang magpaliwanag. Nasa isipan ko ngayon si Kirsten."Kill me if you want! But this isn't the right time for this. They're after Kirsten. Papunta na sila sa clinic para kunin siya." Hindi ko na hinintay pang magsalita ito bagkus ay iniwan ko na siya doon.Ayokong magpaliwanag sa kan'ya dahil alam kong hindi ako neto pakikinggan. Ang mas ikinakatakot ko lang ay pag nalaman ni Kirsten ang katotohanan sa likod ng pagkatao ko. Tiyak na kasusuklaman niya ako. Isang bagay na ayokong mangyare sa pagitan naming dalawa.Mabilis akong tumakbo papunta sa clinic at nakasu
Kirsten Encarlight's P.o.V.Nag-aalala ang puso ko nang makita kong mawalan ng ulirat si Raijin sa harapan ko. Pero hindi ko magawang kaawaan sita sapagkat labis ang nagawa nitong pagsisinungaling sa'kin.Alam kong alam niya kung gaano ko kinasusuklaman ang mga taong sinungaling. Higit na roon ang mga lipi ng Dark Room.Kanina ko pa gustong sumigaw at nang mailabas ko ang sama ng loob ko para sa kan'ya ngunit pinipigilan ko lang ang sarili ko. Binabalot ako ng galit at hindi ko alam o tamang sabihin na hinding-hindi ko sita mapapatawad.I trusted him. I trust his words. I trust everything about him. To the point that I found myself falling in love. Mabuti na lamang at hindi pa ako umamin sa kan'ya nang naraamdaman ko. Ngunit kahit sabihn nating may nararamdaman ako para sa kan'ya, mas nahigitan pa rin no'n ang galit ko para sa kan'ya.Now everything has its
Kirsten Encarlight's P.o.V.As we all enter the Dark Room, I saw that there's a lot of the Dark Room's allies. All of them had their different types of guns. They're all looking at us.My heart won't stop from beating. I'm getting nervous everytime I feel like that th end of us is near. And is now in front of us.For a span of seconds, I felt my head aches too much. My hands were numb and can't feel anything right now.Nasa tapat kami ngayon ng hagdan at padarag kaming itinulak nang kaalyado nilang humawak sa'min.Naalimpungatan ang mga kasama ko nang maramdaman nila ang pagbagsak namin sa sahig. Ilang segundo lang ang nakalilipas ay may naririnig na akong yabag pababa mula sa hagdanan.Inangat ko ang paningin ko kung saan mas laling dumoble ang kaba ko. Nakita ko ang Master ng Dark Room na bumababa sa hagdan habang titig na titig sa aki
Krizelle Encarlight's P.o.V.I'm crying right now. I felt useless for my sister. How would she let herself be alone in there just for the sake of us."Tumahan ka na..." Hinaplos ni Samantha yung likuran ko. Narito kaming dalawa sa loob ng headquarters habang sina Zenre at Zero naman ay nasa isang silid dito din lang.Maging ang mga bihag nila rito na sina Tres, Leppy at Trixie ay nawawala. Sa tingin ko ay mukhang naging espiya lang sa grupo si Skye dahil hindi man lang ito nagpakita sa'min. At siya lang naman ang maaari at may kakayahang pumasok dito since ini-register ni Zenre ang fingerprint niya sa steel door.Ilang araw na ang nakalilipas mula nang maganap ang insedenteng iyon sa Dark Room. Ilang araw kung saan maging ako sa sarili ko ay hindi mapalagay dahil sa kaiisip ko kay Kirsten.Maging ang nga ikinabit na mga mini camera ni Zenre sa Dark Room ay w
Samantha Reyes' P.o.V.Gabi na at ngayon namin isinagawa ng kasama kong si Thunder ang plano namin. Base na rin sa sinabi ng boss naming si Zenre.Kasama ko ngayon si Thunder na siyang naunang nagprisinta kaninang gawin ang planong ito. To be honest, kanina pa ako nakatingin sa kan'ya mula nang lumabas kami sa headquarters nila.Like O-M-G! He's so handsome! Mukha siyang anime sa isang season na napanood ko. Yung may bidang kalbo. Pero siya yung sidekick nito. Ang ganda ng katawan niya at napaka-broad pa ng shoulder niya. Lalaking-lalaki tignan.Magmula no'ng ma-meet ko siya since nakalabas kami do'n sa pesteng Dark Room, siya na lang palagi yung napapansin ko. Like O-M-G. Dahil sa kan'ya hindi na ako nagsisi pang pumunta ako dito.Once we win this fight, I swear, ako ang manliligaw sa kan'ya. Di hamak naman na mas pogi siya kesa sa ex kong si Jake na peste
Samantha Reyes' P.o.V."The two of you, what are you doing here?"Thunder and I froze for a moment. Hinanda ko na kaagad ang sarili ko sa maaaring kahihinatnan nito. Umakma ako na para bang handa akong makipag-away sa kan'ya.Ngumisi yung babae na nasa harapan ko at mahigpit nitong hinawakan yung kamay ko. At dahil nga sa sinanay ako nila Zenre, Zero, at syempre si Thunder. But to be honest, I kept myself hidden. My Dad used to send me on a taekwondo class at may mga times pa na siya mismo ang nag-t-train sa'kin. Because why not? Our family owned an underground society where different weapons and high tech devices were found. He taught me to do it because I need it as my protection.Kaya nga no'ng tinuturuan ako nila Zenre ay nagpapanggap na lang akong walang alam. Kahit na alam ko na kung ano yung itinuturo nila sa'kin."You think you can?" The woman in fro
Zenre Avreton's P.o.V.Matapos ibalita sa'kin ni Thunder at Samantha ang napag-usapan nila ni Skye ay nagdesisyon akong lawakan pa ang pang-unawa ko sa kanila. Lalo pa't batid kong hindi magiging madali ang pakikibagsabwatan namin sa kanila.Pero kung iyon lang ang tanging paraan para mas lumakas pa ang pwersa namin laban sa Dark Room, bakit hindi ko gagawin?"Ang lalim ng iniisip mo..." Lumabas si Krizelle mula sa kwarto na narito sa Headquarters. Mukhang kagigising lang nito.Ngumiti ako sa kan'ya at saka ako umakmang hinihintay siya upang yakapin ako.Ngumuso ito saglit. Tinapik ko ang hita ko upang maipabatid sa kan'ya na dito muna siya umupo. Sa mga nangyayare ngayon dito sa eskwelahan ko, mga kaguluhan at stress na naidudulot no'n sa'kin ay siya na lang ang nagiging pahinga ko.Lumapit ito sa'kin at saka siya umupo sa hita ko. Niya
Krizelle Encarlight's P.o.V.I really felt something that is off with my body. Hindi ako ganito noon at ngayon lang ako nakaramdam ng ganito sa katawan ko.I looked at Zenre. Mukhang hindi nito inasahan ang sinabi ko sa kan'yang pakiramdam ko ay buntis ako. Kasi bakit hindi? Most of the times, we do 'that'.Hinihiling ko na lang sa isipan ko na sana mali ako ng hinala. Pero kahit ilang beses kong isaksak sa isip ko ang bagay na iyon ay alam ko at kilala ko ang sarili at katawan ko.Nakatulala pa rin si Zenre sa'kin. Nakatingin lang sa mata ko pababa sa tiyan ko."How I wish that this my hunch isn't true. Natatakot ako, Zenre..."Kung buntis man ako, oo aaminin kong masaya ako dahil magkakaroon kami ng pamilya ng lalaking mahal ko. Lalo pa't kilala ko naman si Zenre at siguradong magiging mabuting ama siya sa dinadala ko.
Kirsten Encarlight's P.o.V.Ten years later...Maganda ang panahon ngayon. Hindi gaanong mainit at malamig ang simoy ng hangin. Pinanuod ko ang mga dahon sa puno na tila sumasayaw at sinasabayan ang pag-ihip ng hangin."Honey!" Natanaw ko sa di-kalayuan ang asawa ko kasama ang anak ko.Sampung taon na ang nakalilipas ngunit ang pagmamahal ko para sa kan'ya ay hindi nagbago. Hindi naglaho.Araw-araw sa buhay ko ay napakasaya ko sa t'wing nakikita ko si Raijin at ang anak naming si Rain. Sa totoo lang ay hindi ko lubos akalain noong pagka-graduate ko ng high school ay nagdadalang tao na rin ako. At heto na nga, narito na sila ngayon sa harapan ko."Kanina ka pa hinahanap ng anak mo. Nandito ka lang pala." Napakamot si Raijin sa ulo nito.Natawa naman ako sa kan'ya. Alam kong sa edad ni Rain ay napakakulit niya
Kirsten Encarlight's P.o.V.One week later..."Okay lang ba kayo diyan?"Tumamgo sila sa'kin."Kumalma lang kayo, okay? Magiging okay na din ang lahat," 'ka ko pa sa kanila.Narito kaming lahat ngayon sa Social Hall at tila ba nagkaroon ng medical mission ngayon dito sa dami ng mga narito. Ang bawat isa ay nakahiga sa mga solo bed na narito. Lahat ng mga positive sa HIV, STD, at AIDS ay narito lahat upang mabigyang lunas ang mga karamdaman nila."Your father will surely be proud of you, anak."I looked behind me and saw my Mom. Kasama nito si Krizelle habang nakakrus ang mga kamay nila at naglalakad palapit sa akin.I smiled at them. My Mom and my sister Krizelle opened their arms and aiming to hug me. I walk towards them and hugged them."Masaya ako, anak, at proud na
Raijin Steel's P.o.V.Napapagod na ako sa dami nila. Aaminin kong nauubos na ang lakas ko at hindi ko na kaya pa. Kaunti na lamang ang natitira sa kanila. Kaunting laban oa ay tiyak na ang pagkapanalo namin.Masakit na rin ang katawan ko ngunit mabuti at ni isa sa amin ay walang lubhang natamo. Maliban kila Jacob, Trixie, at Leppy na ngayon ay nasa loob na ng isa sa mga kwarto dito. Batid kong kakayanin nila iyong tama nila ng baril dahil may nag-aasikaso naman sa kanila."Raijin!" Napatingin ako kay Zenre na patuloy pa rin sa pakikipagbarilan. Mabilis akong tumakbo palapit sa kan'ya."Kuya...""Nasa'n si Kirsten?!"Natigilan ako. Napatingin ako sa tabi ko ngunit wala siya. Luminga ako sa paligid ko ngunit nawawala siya. Napamura ako sa isipan ko dahil sa sarili kong kapabayaan. 'Tangina!'"Go and find
Kirsten Encarlight's P.o.V."Sugod!!!" Malakas kong sigaw.Napansin kong napakarami nang natumbang tauhan ng Dark Room sa labas kanina kaya inasahan ko nang narito pa rin sila.Wala mang dalawang armas ang mga kasama kong estudyante, mga guro, at may mga katungkulan sa Virginian High, ay alam kong mas marami kami kumpara sa kanila. Bago kami nagtungo kanina dito ay kumuha sila ng mga kahoy sa gubat at ang ilan sa kanila ay namulot ng mga bato bilang armas laban sa mga kaalyado ng Dark Room.Hinanap ng mga mata ko si Raijin. Hindi ako nabigo nang makita ko siya kaagad. Tumakbo ako palapit sa kan'ya at mahigpit ko itong niyakap."Raijin..." Masaya akong okay siya at wala akong nakikitang sugat sa kan'ya maliban sa marumi na yung suot nitong white shirt na ginamit nitong panloob."Kirsten..." sambit nito sa'kin.Inunaha
Raijin Steel's P.o.V.Tahimik kaming lahat at nagpapakiramdaman. Bawat isa ay walang balak magsalita ngunit nakatuon ang atensyon sa mga nakapaligid. Narito kami sa unang bahagi ng Dark Room kung saan matatagpuan ang Punishment Area. Isa itong malawak na bulwagan na sa bawat paligid ay puno ng mga pintuan kung saan hinahatol sa mga estudyante ng Virginian High ang kaparusahan nila.Dalawang palapag ang lugar na ito. Nasa gitna kami habang si Margaux ay nanatili nakatayo dulo kung saan matatagpuan ang hagdan patungo sa silid ng Master ng Dark Room.Nakapaligid sa'min ngayon ang napakaraming tauhan ng Dark Room. May mga tauhan sila na nasa itaas at nakatutok ang mga baril sa'min. Meron din dito sa baba na nakapalibot sa'min.Natumba na namin ang iba sa kanila ngunit hindi biro ang bilang nila ngayon. Matalino ang Papa ko at alam kong inasahan nitong susugod kami rito kaya bago pa
Kirsten Encarlight's P.o.V.They should be here. Tatlong oras na ang nakalipas at nababahala na ako. Hindi ko magawang matulog dahil nag-aalala ako para sa kanila.Halo-halo ang nasa isip ko. Natalo ba sila? Napasakamay na naman ba sila ng Master? Hindi ko na alam! Mababaliw na ako sa kakaisip. Hindi ko alam kung ano'ng gagawin ko!Tinignan ko si Krizelle na nahihilo kanina lamang at ngayon ay nakatulog na. Nagulat din ako nang may ipakita ito sa'king test kit. Isa pala iyong pregnancy test kit at tama nga ang napapansin ko sa ikinikilos nila kanina ni Zenre.My sister was pregnant. Masaya ako para sa kanila, actually. Pero hindi ko man lang maipakita kay Krizelle yung kagalakan ko dahil sa nangangamba ako para kila Raijin.Hindi ko rin sinabi sa kan'ya yung namagitan sa amin ni Raijin dahil tiyak kong magagalit ito.Tinignan ko ang mga kamay ni
Raijin Steel's P.o.V.Pumasok kaming lahat sa Dark Room. Walang pagbabalat-kayo. Ipinapakita kung sino talaga kami. Ito na marahil ang pinakamagandang nangyare sa pagitan ng mga Hunter at Heneral. Parehas kaming nagkasundo sa iisang layunin, ang mapabagsak ang Dark Room."Mga hunter! At mga— Heneral?!" Sigaw nang isa sa mga nagbabantay dito sa entrada ng Dark Room.Ngumisi ako at inihanda ang sarili ko. Ganoon din ang mga kasama ko."Kami na ang bahala sa kanila. Pumasok na kayong dalawa sa loob at hanapin ninyo yung kapatid niyo!" Sigaw ni Skye sa'min ni Zenre.Nagtinginan kami saglit ni Zenre bago kami sumang-ayon sa sinabi ni Skye."Sugod!!!" Sigaw ng mga kasamahan kong Heneral.Nilagpasan namin ni Zenre ang mga humaharang sa'min. Itinutumba kung nagpupumilit. Kapwa hindi papatalo sa mga nasa harap n
Raijin Steel's P.o.V.Narito kaming lahat ngayon sa harapan ng Dark Room. Nakatago lang sa gilid habang hinihintay ang paglabas ni Skye. Kailangan niyang suriin ang lagay sa loob bago kami sumugod at pumasok.Ipinatawag ko na rin sa kan'ya yung mga tauhan niya na maaari naming makasama sa pakikipaglaban.Narito pa lang kami sa labas ngunit nakikita na namin kaagad sa harapan kung gaano sila karami. Batid kong mahihirapan kami neto kung lahat kami ay susugod sa kanila. Wala kaming magiging laban.Ang tanging armas lang na dala namin ay yung mga kinuha namin sa mga nakaharap namin kanina sa kuta nila Skye."Wala pa ba siya? Kanina pa tayo narito," nagrereklamong ani Leppy."Maghintay ka lang diyan. Lalabas din si Skye." Ako na ang sumagot dahil kanina pa ito panay reklamo. Hindi marunong maghintay.Inayos ko ang suot kong coat. Kung ano ang isinusuot ko dati dito sa loob ng Dark Room ay ganoon d
Kirsten Encarlight's P.o.V.Tumakbo ako papunta sa loob ng abandonadong gusali. Hindi ko mapigilan ang sarili kong umiyak nang sobra sobra. Nasasaktan ako at natatakot ako para kay Raijin. Hindi ko alam kung ano'ng pinaplano niya pero sa mga sinabi niya pakiramdam ko ay may masasamang mangyayare.Habang tinatahak ko ang madilim na daan dito sa loob papunta sa Headquarters ay naiiyak na lang ako nang sobra. Napakabigat sa dibdib na tila ba sasabog ako anytime.Kailangan kong humingi ng tulong kila Zenre! Hindi pwede 'to! Sa oras ba makabalik si Raijin sa Dark Room ay siguradong tutugising na siya ng mga naroon."Tulong!!!!" Sa pagkakaalam ko ay hindi na gumagana pa ang fingerprint ko sa scanner nila. Pero sinubukan ko pa rin iyon upang makapasok ako.Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib nang magbukas iyon at tinanggap n'on ang fingerprint ko.Pagpasok pa lang sa loob ay natanaw ko kaagad si Krizelle, Zen