Pagbaba nila sa motor ay napansin agad ni Shariena na umiiyak ang isang batang babae ang bunso ni Rey. "Tintin, bakit ka umiiyak?" tanong niya agad ng malapitan na ang bata na nakaupo sa sahig sa bungad ng pinto."Si tatay po kasi tiya eh," saad nito. Agad naman siyang kinabahan baka kung anong nangyari kay Rey. "Ano nangyari Tintin? sabihin mo?" pag aalala niyang tanong sa bata."Dinala po siya ni nanay sa hospital tiya kasi po bigla po siya natumba kanina habang paalis sila papunta sa palengke," sumbong nito at patuloy parin umiiyak."Alam mo ba kung saang hospital siya dinala?" tanong niyang muli sa bata.Ngunit hindi alam ng bata kung saan dinala ang ama at mas lalo lang umiyak ang batang babae, niyakap niya ang bata at hinaplos ang likod para mapatahan sa pag-iyak. Kailangan nilang hanapin kung saang hospital dinala si Rey."Sige na pumasok kana, ito may pasalubong kaming pagkain ha? asan ba si kuya mo?" tanong niya. "Sinama po ni lola sa palengke dahil sila lang muna daw po
PAGKARATING nila sa isang isla ay mabilis silang sinalubong ng tatlong lalaki. Isang malaking resthouse na nasa gilid ng dalampasigan ang kanilang tuluyan na pag-aari ni Don Hugo. "Shariena, okay ka lang ba?" tanong ni Vincent sa dalaga ng makarating na sila sa kanilang kwarto. "Natatakot ako para sa anak natin Vincent," saad nito. "Nandito ako Shariena ipagtatanggol kita," aniya at niyakap ang dalaga. "Paano kung isang araw ay ipatawag ka ni Mr. Brandon Hugo, maiiwan mo ako dito mag isa!" sambit nito at tuluyan ng tumulo ang luha na kanina pa pinipigilan. "Ligtas kayo dito ni baby, walang sino man ang nakakapasok dito maliban lang kung pinahintulutan ng Boss na makapasok!" sambit ko habang nakatitig sa kanya. Ramdam ni Vincent ang takot ni Shariena para sa anak, siya man ay nag-aalala sa kanyang mag-ina. Tinulungan niya ito para maayos ang kanilang kama para mabilis na matapos at makapag pahinga si Shariena, hanggang natapos na nga ang pag-aayos ng kama at kasalukuyan ng n
Pagbalik nila sa kanilang kwarto ay dumiritso sa banyo si Shariena para maglinis ng katawan dahil malagkit ang kanyang balat sanhi ng hangin na nanggagaling sa dagat at paa na mabuhangin. Sumunod naman si Vincent sa banya at nakita niya ang kasintahan na nakahubad sa ilalim ng shower na malaki ang tiyan, isang buwan na lang at malapit na manganak si Shariena, habang papalapit ang araw na iyon ay mas lalong lang nagiging komplikado ang kanilang buhay dahil kay Francis. Naramdaman ni Shariena na hina-hagod na ni Vincent ang kanyang balikat papunta sa kanyang dibdib, kaya napasinghap si Shariena sa mainit na palad ng lalaki."Uhhmmm...," daing nito."Shariena, mahal na mahal kita kahit ano pang mangyari." Saka kinabig niya ng paharap sa kanya si Shariena, at siniil ito ng halik.Pinihit niya naman ang shower para huminto ang agos ng tubig nito, kung kanina ay lamig ng tubig ang nararamdaman ng dalaga ngayon ay mainit na katawan na ni Vincent ang bumabalot sa kanyang kahubaran. Binuha
"Boss nandyan sila sa loob," sambit ng isang lalaki kay Vincent ng bumaba siya sa kanyang dukati. Pagka baba sa motor ay tinanggal niya ang suot na helmet at sinabit ito sa manibela at kinuha ang black shades sa bulsa ng kanyang black leder jacket at sinuot ito. Tinungo niya ang entrance ng isang bar at pumasok siya sa loob. Sa may maliit na lamesa sa isang sulok siya pumwesto at nagmanman sa paligid. May hinahanap siyang lalaki, ang lalaking ito ang binigay na misyon ni Don Hugo sa kanya, maya/-maya lang ay napa tingin siya sa kanang bahagi ng bar. May isang maingay na grupo na pitong mga lalaki na sa tantya niya ay mga lasing na, mga naka itim ang iba at may isang lalaki sa gitnang dulo ng lamesa na naka itim na amerikana at puti naman ang kulay ng panloob na long sleeve at may naka kalong na babae. Habang lumalapit siya sa lamesa ay kinuha niya ang isang baril na nakasukbit sa kanyang likod at lumapit siya sa lamesa saka inilapag ang dalang forty five na baril at dahil may bakan
Isang malakas na ulan ang sumalubong kay Vincent ng makababa siya sa chopper na naghatid sa kanya sa isla Hissa, dahil walang payong ay basang basa siya ng makarating sa resthouse nakailang balik pa siya dahil sa marami soyang dalang mga gamit. "Nandyan na po pala kayo sir," saad ng may edad na babae ng makita siya na nagbukas ng pinto ng resthouse."Kumusta po kayo rito manang? Si Shariena po?" Magkasunod niyang tanong sa ginang. Ito ay nasa ika singkwenta na siguro ang edad at siya ang katiwala dito sa buong isla ni hidalgo. Si manang Lidia. "Si ma'am ho? Nako iho buti at nabanggit mo, madali ka at nandun si ma'am Shariena sankwarto at mukha ng manganganak na yata dahil na sumasakit ang tiyan sanhi ng pagkadulas sa sala!" Mahaba nitong sambit na ikinabahala ni Vincent kaya naman napakaripas siya ng takbo papunta sa kwarto ng dalaga."Shariena?" Tawag niya sa pangalan ng nobya."Arayyyyy..!" Sigaw ni Shariena, tama naman ng pagbukas niya ng pinto. "Shariena anong nangyari?" Maagap
Tatlong araw matapos manganak si Shariena, medyo may lakas na siya dahil nakapag lakad-lakad na siya. Matamis ang ngiti na nakatitig lang siya sa anak niya habang pinapadede niya, parang nabigyan siya ng panibagong buhay mula ng masilayan niya ang munting anghel na napaka ganda. May pumatak na luha sa kanyang pisngi dahil naghahalo ang kanyang nararamdaman para sa anak na babae na pinangalanan niyang Viana Quinn Hawley. Nangarap siya ng magagandang bagay para sa anak. "Shariena," tawag sa kanya ni Vincent."Halika, nakangiti siya tingnan mo. Ang ganda ng anak natin," aniya at napangiti naman si Vincent ng masilayan nito ang ngiti ng kanyang anak."Sana magawa natin na mapalaki siya ng maayos at ligtas," saad ni Shariena.Walang mailabas na salita si Vincent dahil sa halo halo narin ang kanyang iniisip kong paano niya mailalabas mg isla ang kanyang mag ina at kung paano nito mapoprotektahan ng maayos ang bata. Kinagabihan ay pinapasok ni Shariena kasama ang anak nila sa kanilang kwa
Isang buntong hininga muna ang pinakawalan ni Vincent bago niya itinuloy ang sasabihin sa taong kausap niya sa telepono. "Hello par? Kailangan ko ngayon ng malalaking kalibre ng baril." Pabalik-balik siya ng lakad sa loob ng kanyang condo. "Mai-hahatid mo ba mamayang gabi?" Sambit niya sa lalaking kausap niya gamit ang de keypad na cellphone, upang makakuha ng mga armas. "Sige pare, magkita nalang tayo mamayang gabi," tugon ng kausap niyang lalaki. Sa huli ay nagkasundo ang dalawa sa lugar kung saan sila magkikita. Hindi niya pwedeng dalhin ni Vincent sa kanyang condo ang kanyang mag ina dahil hindi iyon ligtas na lugar, kaya minabuti niya na manatili muna sa isang kwartong paupahan, sa hotel.Sa isang abandonadong hospital ay nagkita si Vincent at ang kanyang kaibigan na nagmamay ari ng gym, si Brandon. Bitbit ang isang bag na naglalaman ng mga kalibre ng baril na gagamitin ni Vincent sa kanyang gagawing paglusob sa bahay ni Don Hugo, at balak niyang mailigtas ang amo. "Meron ka b
"Palagi kang mag-ingat mahal ko, kahit na… nasa tago ka ng lugar ay palagi mong tatandaan na hanggat nabubuhay pa si Francis ay hindi pa rin tayo ligtas," paalala ni Vincent ng humarap siya sa katipan at niyakap ito ng mahigpit. "Maraming salamat sa lahat, Vincent mahal ko. Lagi mong tatandaan, mahal na mahal kita kayo ng anak ko. Ikaw ang mag ingat sa iyong pupuntahan at delikado ang misyon mo, ipagdarasal kita na sana maging ligtas ka at magawa mo ang iyong misyon." Saad ni Shariena. Masama man ang loob ni Shariena na gagawin pa rin ni Vincent ang kanyang misyon ay kailangan niyang tiisin dahil hindi sila mamuhay ng payapa kung malaya parin si Francis. Matapos makapag paalam sa isa't-isa ay umalis na si Vincent. Maingat siyang nagmanman muna para maka siguro na walang naka sunod sa kanila. Sa labas ng bahay ni Don Hugo ay may katapat na malaking bahay at maingat siyang umakyat sa rooftop ng naturang bahay ng hindi siya nakikita ng may ari ng bahay. Sa rooftop ay abala si Vincent
Habang pabalik sa school ni Viana ay nakatanggap ako ng tawag mula sa manager ng aking hardware. Sinagot ko ang tawag, “yes, Remon?” “Boss, kailangan mong pumunta dito sa hardware ngayon. Si Renante,” sabi nito sa kabilang linya. Sa tono ng salita nito ay parang may malaking problema na nagaganap ngayon sa hardware. Agad kong kinabig ang manibela at nag U-turn ako para makabalik sa street kung saan patungo sa aking hardware. Ilang minuto lang ay narating ko ang hardware. Habang tahimik lang si Shariena na nakasunod sa akin. Sa isang malaking gusali na may pangalang Quinn Hardware ay nagmamadali akong pumasok. “Boss,” bulalas ni Remon ng makita ako. Nakahawak ang mga kamay nito sa magkabilang tagiliran at tila galit. Nakita ko naman si Renante sa labas ng office na nakatayo at nakayuko lang. Agad na akong nag tanong, “anong problema Remon?” “E… boss, nahuli ko si Renante na nagpupuslit ng mga alambre. Hindi niya siguro alam na may cctv dito. Alam ko rin kung iilan lang ang d
VINCENT Kasalukuyan kaming tatlo nasa living room habang ako ay abala sa pag s-scroll sa social media gamit ang aking laptop. Nang may dumaan sa news feed ko na balita. Dala ng curiosity ay n-play ko ito. Isa itong balita mula sa pagtaas sa presyo ng mga bilihin sa public market. May isang babaeng reporter ang nagsasalita mula sa screen, may mga mamimili rin sa kanyang likuran. Ngunit habang ako ay nanonood ay may napansin akong isang tao na hindi ko makakalimutan ang mukha, five years ago. Ilang beses kong inulit-ulit ang tagpong iyon sa naturang video para masiguro ko na siya nga ang taong iyon. N-pause ko ang video at i-zoom ko ang screen. Nanlaki ang aking mata dahil sa gulat. Siya nga; siya nga ang lalaking iyon. Kahit naka sumbrero siya ay kilalang-kilala ko ang bawat anggulo ng kanyang mukha, ang mukha ni Hugo Branson. Ang aking amo noon. Pero bakit siya naroon? Bakit parang napakalayo na ng itsura nito kumpara noon? Napaka-luma na ng damit niya? May hawak siyang gulay na s
JESSA“Mom,” umiiyak ako sa puntod ng aking ina. “Nakita ko na siya,” nakangiti ako ngunit patuloy na lumuluha. Hinahaplos-haplos ko ang larawan ng aking ina na nakapatong sa puntod nito habang umiiyak. Muli ko na naman naalala ang nakaraan bago nalagutan ng hininga ang aking mommy. Namatay siya sa sakit na cancer, ginawa ni daddy ang lahat ng paraan para gumaling siya pero kahit milyon na ang nagastos noon ay hindi talaga gumaling si mommy. Hanggang sa dumating ang araw na kahit hirap siyang magsalita ay nagawa pa niyang mamaalam sa akin. “Anak,” sabi niya. Meron siyang tinuturo. “Mommy, ‘wag ka na magsalita, mas lalo kang mahihirapan pag pinilit mo pang magsalita…” umiiyak ako dahil sa awa sa kalagayan ng aking ina. “Ku-kunin mo a-ang bag ko,” hirap niyang sabi sa mahinang boses habang tinuturo ang kanyang bag na nasa sofa dito sa loob ng kanyang kwarto dito sa ospital. Tumayo ako at nagtataka na kinuha ang kanyang bag na hindi iniiwan kahit saan siya mapunta. “Ku-kunin mo a
SHARIENA“Mommy, mommy… can i have this one?” Napatingin ako sa batang babae habang hinihila ang laylayan ng aking t-shirt at tila nagmamakaawa na bilhin ang hawak nitong food for kids na popping candy with lollipop. “Princes, that's unhealthy food,” sabi ko at hinawakan ko ang kanyang kaliwang pisngi at hinaplos ito. “But mommy I want to try this, I saw this on the internet yesterday,” bagsak balikat niyang sabi. “Sorry na bakla, ayaw kasi makinig sa akin eh,” nakanguso at kumakamot naman sa ulo na sabi ni Dave. Ang kaibigan kong bakla. “Please mommy…” pagmamakaawa niya sakin. Pinagdikit pa ang magkabilang palad niya na parang nagdadasal na pagbigyan ang kanyang hiling. Nagpakawala ako ng isang buntong hininga at itinaas bahagya ang aking suot na sumbrerong itim at sinuklay pataas ang aking nakalugay na mahabang buhok pagkatapos ay sinuot ko rin ang aking sumbrero sa ulo. “Okay baby, but only this time ha? Sa susunod hindi na ako papayag,” desmayado kong tugon sa aking anak n
VINCENT Nang matapos ako kumain ay niligpit na nila ang aking pinagkainan, kasalukuyan pa rin kami nandito ni Shariena sa loob ng kwarto at itinuloy niya ang pagpupunas sa aking mga galos sa katawan, gamit ang bembo na binasa sa maligamgam na tubig. Kasalukuyan namang mahimbing na natutulog ang aming anak. Hinawakan ko ang kamay ni Shariena. “Maraming salamat Shariena; nagpapasalamat ako na nandyan kayo sa tabi ko, kayong dalawa ng anak natin. Kayo lang ang nasa isip ko habang nakikipaglaban ako sa mga kaaway, pinilit kong makaligtas para sa inyo,” pukaw ko sa katahimikan habang habang dinadampian ko ng panaka-nakang halik ang kanyang kamay. “Mahal na mahal ko kayo ng anak natin,” patuloy ko. Maya-maya ay hinawakan ko naman ang kanyang pisngi at tinitigan ko muna ang kanyang namumulang labi bago ko siya siniil ng halik. Nakakapanabik na maangkin muli ang babaeng mahal ko. Kanina habang tumatakas ako sa mga kalaban ay iniisip ko ang aking mag-ina. Paano kung nasawi ako ng mg
Habang naglalakad ng mabilis at paika-ika ay may nakita siyang isang napakalaking puno at mayabong ang dahon sa mga sanga nito, agad siyang nakapag isip ng paraan para makaligtas sa mga kalaban. Ngunit mas may naisip siya na paraan para makaligtas. Isiniksik niya sa kanyang likurang pantalon ang kanyang baril at inayos ang kanyang backpack saka maingat na umakyat siya sa malaking puno. Hirap man ay kailangan niyang maka akyat.Nang nasa taas na siya ng puno ay naka hinga siya ng maluwag dahil sa isip niya at ligtas na siya sa mga kalabang naghahabol sa kanya. Sa taas ay hingal na hingal siyang umupo sa sanga ng puno, halatang pagod sa kakatakbo makaiwas lamang sa mga kalabangnhumahabol at bumabaril sa kanya. MAKALIPAS ang isang oras ay wala na siyang naririg na mga kaloskos at putok ng baril kaya humiga muna siya sa sanga at marahang ipinikit ang mata, gayun pa man kahit na nakapikit ay bukas ang kanyang pandinig sa mga kaloskos sa ilalim ng puno. Hindi namalayan ni Vincent na nakat
"Palagi kang mag-ingat mahal ko, kahit na… nasa tago ka ng lugar ay palagi mong tatandaan na hanggat nabubuhay pa si Francis ay hindi pa rin tayo ligtas," paalala ni Vincent ng humarap siya sa katipan at niyakap ito ng mahigpit. "Maraming salamat sa lahat, Vincent mahal ko. Lagi mong tatandaan, mahal na mahal kita kayo ng anak ko. Ikaw ang mag ingat sa iyong pupuntahan at delikado ang misyon mo, ipagdarasal kita na sana maging ligtas ka at magawa mo ang iyong misyon." Saad ni Shariena. Masama man ang loob ni Shariena na gagawin pa rin ni Vincent ang kanyang misyon ay kailangan niyang tiisin dahil hindi sila mamuhay ng payapa kung malaya parin si Francis. Matapos makapag paalam sa isa't-isa ay umalis na si Vincent. Maingat siyang nagmanman muna para maka siguro na walang naka sunod sa kanila. Sa labas ng bahay ni Don Hugo ay may katapat na malaking bahay at maingat siyang umakyat sa rooftop ng naturang bahay ng hindi siya nakikita ng may ari ng bahay. Sa rooftop ay abala si Vincent
Isang buntong hininga muna ang pinakawalan ni Vincent bago niya itinuloy ang sasabihin sa taong kausap niya sa telepono. "Hello par? Kailangan ko ngayon ng malalaking kalibre ng baril." Pabalik-balik siya ng lakad sa loob ng kanyang condo. "Mai-hahatid mo ba mamayang gabi?" Sambit niya sa lalaking kausap niya gamit ang de keypad na cellphone, upang makakuha ng mga armas. "Sige pare, magkita nalang tayo mamayang gabi," tugon ng kausap niyang lalaki. Sa huli ay nagkasundo ang dalawa sa lugar kung saan sila magkikita. Hindi niya pwedeng dalhin ni Vincent sa kanyang condo ang kanyang mag ina dahil hindi iyon ligtas na lugar, kaya minabuti niya na manatili muna sa isang kwartong paupahan, sa hotel.Sa isang abandonadong hospital ay nagkita si Vincent at ang kanyang kaibigan na nagmamay ari ng gym, si Brandon. Bitbit ang isang bag na naglalaman ng mga kalibre ng baril na gagamitin ni Vincent sa kanyang gagawing paglusob sa bahay ni Don Hugo, at balak niyang mailigtas ang amo. "Meron ka b
Tatlong araw matapos manganak si Shariena, medyo may lakas na siya dahil nakapag lakad-lakad na siya. Matamis ang ngiti na nakatitig lang siya sa anak niya habang pinapadede niya, parang nabigyan siya ng panibagong buhay mula ng masilayan niya ang munting anghel na napaka ganda. May pumatak na luha sa kanyang pisngi dahil naghahalo ang kanyang nararamdaman para sa anak na babae na pinangalanan niyang Viana Quinn Hawley. Nangarap siya ng magagandang bagay para sa anak. "Shariena," tawag sa kanya ni Vincent."Halika, nakangiti siya tingnan mo. Ang ganda ng anak natin," aniya at napangiti naman si Vincent ng masilayan nito ang ngiti ng kanyang anak."Sana magawa natin na mapalaki siya ng maayos at ligtas," saad ni Shariena.Walang mailabas na salita si Vincent dahil sa halo halo narin ang kanyang iniisip kong paano niya mailalabas mg isla ang kanyang mag ina at kung paano nito mapoprotektahan ng maayos ang bata. Kinagabihan ay pinapasok ni Shariena kasama ang anak nila sa kanilang kwa