SAM POV.
Mas lalong namutla si sofia ng binati siya ni thomas. Nanatili ang paningin ko dito at hindi ko maitago ang ngisi ko. Naka kapit ito sa braso ni kiel na ngayoy naka kunot ang noo na. Ramdam na ramdam ko ang tensyon sa pagitan naming lahat dito. Hindi ko binalingan ang pamilya ko. Hindi ko sila tiningnan kahit na alam kong nakatitig parin ito sa akin."u know him sofia?." gulat na tanong ni Kiel sa sofia'ng mas lalong namutla. Ramdam ko ang kaba dito dahil ikakunot ng noo ko. Nakatingin dito si kiel habang nakaturo ang kamay nito kay thomas. Malaman nila ang totoo o hindi, wala na akong pakealam doon.Para saan pa?Sirang sira na ako e. Nasaktan na ako ng sobra sobra. Walang kapatawaran ang ginawa nila. Ang sakit sakit ng ginawa nila sa akin. Kinagat ko ang pang ibabang labi ko at isinantabi ang pag iisip."o-of course not" matagal bago nakasagot si sofia. Tumaas ang kilay ko sa sagot nito. Hindi ito mapakali at kinakabahan. NapSAM POV.Binalik ni tita ang contract kay kiel na naabutan kong nakatingin sa akin. Umiwas ako ng tingin at nilipat ang mata sa mga taong dumating habang merong dalang pagkain. Nilapag nila ito sa harapin namin. Sumandal ulit ako sa backrest at napatingin sa harap kong si kairon habang nakangiting nakatingin sa akin."paano ba yan? araw na araw na tayong magkikita? hindi kaba talaga ngumingiti."sinandak niya ang siko nito sa mesa habang nagsasalita. Tiningan ko ito. Hindi ako makapaniwala na kaibigan ito ni kiel. Oo nga pala hindi ko msyadong kilala si kiel at sa mga malapit na mga tao. Ngumiti ako ng mapait ng maalala ko ang nakaraan. Kinurot ko ang sarili ko para iwasan ang pag iisip."may magagawa pa ba ako? hindi ko alam na isa ka sa magiging boss ko." ngising sabe ko habang nakasandal parin. Ngumiti ito saka nag kibit balikat mo."well ang swerte mo kong ganun kase isa ako sa maging boss mo." ngiti nitong sabe. Umirap ako. Ang yabang. Napati
SAM POV.Tumingin sa paligid ang anak ko ng marinig nito ang tawag ko kahit mahina lang ang boses ko hanggang sa napunta ang mata nito sa akin. Parang pinipiga ang puso ko ng makita ko ang mukha nito. Nag katinginan kami. Halos habulin ko ang hininga ko ng makita ko ang mukha nito. Hindi ko alam kong anong reaction niya kase nanlalabo ang paningin ko dahil sa luha na gusto ng umagos.Tumulo at agad kong pinunasan. Nagtagal ang paningin sa akin ng anak ko bago umiwas ng tingin at tumingin sa ibang direksyon. Nadurog ang puso ko. Kumurap kurap ito at kinusot kusot ang mata na para bang namamalikmata lang ito. Binalik niya ulit ang paningin sa akin at nagtagal na.Lumipad kaagad ang palad ko sa bibig ko upang pigilan ang pag hagulgul ng makita ko ang reaction nito. Kumurap kurap ito na parang namamalikmata lang na makita ako. Kinusot nito ang mata na para bang nanaginip lang ito.Hindi anak!Umiling ako habang pigilan ang pag iyak. Nanghin
SAM POV. Kaagad kong inangat ang anak ko at binalik sa mga bisig ko. Galit ko silang tiningnan ng tuluyan na silang nakalabas. Lahat sila andito sa harapan ko habang nakatingin din sa akin. Kong kanina kaya ko pang maitago ang galit ko ngaun hindi na. Galit ang ipakita ko sa kanilang mukha. Humakbang ng isang beses aking ina dahilan mapatingin ako dito. Galit ko rin itong tiningnan dahil isa ito sa nagpahiwalay sa amin ng anak ko. Nangingilid ang luha ko habang nakatingin dito. Tiningnan ko sila isa isa pero nagtagal ang paningin ko kay kiel na walang emosyon habang nakatingin sa amin ng anak kong hanggang ngaun umiiyak parin. Naninikip ang dibdib ko. "hindi mo pwedeng kunin ang apo ko." mahinahong sabe ng aking ama dahilan para mapatingin ako dito. Umusbong ang galit ko at mas lalo kong niyakap ang anak ko. "Apo? Who are u again? Mr perez? Sino ka para mag sabihan ako? Sino kaba?" galit kong sabe dito dahila
SAM POV. Umalis din kami kaagad doon. Nasa kandungan ko ang anak ko habang nakahiga ang ulo nito sa dibdib ko. Hinalikan ko ito sa noo at pumikit ng mariin at dinamdam ang sarap sa pakiramdam habang kayakap ang anak mo. Tumulo ang isang butil kong luha dahil sa saya. Masaya ako at hindi ko mapigilang hindi maiyak. Tahimik lang sina tita habang nakatingin sa amin. Hindi na ako makapaghintay na mkasama ang anak ko. Limang taon ko itong hindi nakasama at nayakap. Limang taon ang pangungulila ko dito. Ngayong nasa bisig ko na ang anak ko ulit, wala na akong pangamba pa. Hinding hindi na nila makikita ang anak ko. Tinanggal ko na ang labi ko doon. Tumingala sa akin ang anak kong mugto mugto parin ang mga mata. Ngitian ko ito at niyakap pa ng mahigpit. Ilang sandali pa narating din namin kaagad ang mansyon ni tita dito sa pilipinas. "where are we?" tanong bigla ng anak ko. Kinarga ko ulit ito. Kahit na ang bigat bigat na nito ay
SAM POV. Umiwas ako ng tingin sa naka igting na panga ni Kiel. Hindi ako nakinig sa mga sinasabe nila. Nasa ibaba ang paningin ko habang nakatingin sa anak kong nakatingala sa kabilang linya. "prepare ur self, after 10 minutes aalis na tau" malamig na sabe ni kiel. Tumayo ako at lumabas. Hindi ako lumingon doon. Nag punta ako sa cr. Tinanong ko ang isang babae na hindi ko alam kong sino. Pumasok kaagad sa isang cubicle at doon hinarap ang anak ko. Nag paalam akp dito at pinangakuan na mamaya na naman. Lumabas ako sa cubicle at inayos kaagad ang sarili ko dahil tulad ng sabe ni kiel aalis na kami after 10 minutes. Hindi ko alam kong anong mangyayare doon. Huminga ako ng malalim bago ako naglakad at binuksan ang pinto upang lumabas pero nagulat ako ng merong marahas na humila sa akin pabalik. Napapikit ako sa gulat at napamulat din ng marinig ko ang pag lock ng pinto. Bumungad kaagad sa akin ang naka igting ang panga ni Kiel
SAM POV. Tinalikuran ko sila at lumapit kina tita zoe. Naninikip ang dibdib ko at ang bigat bigat nito. Labag sa loob ko ang sinabe ko pero hindi ko mapigilan na sabihin un dahil masakit talaga ang ginawa nila sa akin. Tumingala ako at kumurap kurap upang pigilan ang luhang gustong tumulo. Lumapit ako kay tita at sinalubong kaagad ako nito na naka ngiti. Sabay kaming pumasok sa elevator pagkatapos niyang binigay sa akin ang susi ng magiging kwarto ko. Hindi na ako lumingon dahil ayokong makita sila. Tahumik lang ako sa kanilang apat. Merong katawagan si tita habang sina migz naman ay nag uusap tungkol sa plano nila. "Prepare ur self after our lunch, we will start our shooting." mahinahong sabe ni tita bago bumukas ang pintuan ng elevator. Tumango ako at dumiretso nalang sa kwarto ko. Binuksan ko ito at pumasok kaagad. Nilapag ko ang maleta ko saka ako nag punta sa veranda at mula dito kitang kita ko ang kabuoan ng beach. Su
SAM POV. Nanatiling nasa tawag ang anak ko at wala akong ibang ginawa kundi ang makinig dito kong ano ang ginawa niya dito pero nababaling talaga ang tenga ko sa pinag usapan nina kiel. Kinalma ko ang sarili ko at kumain nalang. NAKAKAPAGOD ang araw na un dahil kailangan mag palit ako nang kong ano anong two piece. Buong araw kaming nag shooting dahilan para mapagod kami ng sobra sobra. Dumating din si sofia sa gitna ng kainan namin kasunod si tita danica. Pinag usapan nila ang tungkol sa upcoming wed nila pero si sofia lang ang laging nag sasalita. Kasalukuyan akong nag lalakad sa buhanginan habang naka yuko. Lumilipad ang buhok ko dahil sa malakas na simoy ng hangin. Gabe na ngaun at dapat magpahinga ako pero hindi ako makatulog kaya nag lakad lakad muna ako sa buhanginan. Nakapantulog na ako ng damit. Niyakp ko ang sarili ko dahil manipis ang damit na soot ko. Kausap ko ang anak ko ngaun ngaun lan
SAM POV. Hindi ko pinaalis si kairon sa kwarto ko kagabe dahil sa takot. So soffa ito habang ako ay mulat na mulat pa at hindi makatulog. Bumuhos ang luha ko kagabe sa mga nangyare sa akin sa limang taon. Alam kong hindi ko pa masyadong kilala si kairon pero alam kong mabait ito at ramdam ko un. Nagising ako kinabukasan na tulala. Dahil sa tagal kong natulog ay napuyat ako. Sabay kaming bumaba ni Kairon sa baba. Ramdam kong gusto niyang mag tanong kong anong nangyare kagabe pero pinigilan niya ang sarili niya. Tulala akong lumapit kina tita saka ako umupo habang naka yuko. Tumingin ako sa mukha ni danica na nakatingin din sa akin habang nakangiti at sininyasan akong kumain. Umiwas ako ng tingin dahil sa nakita ko kagabe. Nanatili ang mata sa pinggan kong wala pang laman. Nanginginig ang buong katawan ko at pakiramdam ko kapag nag sasalita ako ay manginginig ang boses ko ng husto. "are u okay? eat samantha."Biglang sabe ni k
SAM POV. Dahan dahan bumukas ang malaking pintuan na nasa harap ko at mula dito kong saan ako nakatayo ay kitang kita ko ang lalaking mahal ko habang nag hihintay sa altar. He's wearing a tuxedo at nasa tabe niya si Kairon na best man namin at katabe naman nito si Tito, my father in law. Humakbang ako ng isang beses at narinig ko kaagad ang isang pamiliar na kanta. Nangingilid ang luha ko habang nakatingin sa lalaking mahal ko. Nagtama ang mata namin ni Kiel, kahit na meron akong soot na belo ay hindi hadlang yon upang hindi ko makita ang emosyon sa mga mata nito Kitang kita ko sa mga mata ni Kiel ang kasiyahan habang nakatingin sa akin. Nakangiti ito habang nakatingin sa akin. Kitang kita mo sa mga mata nito kong gaano siya kasaya. Kong gaano siya kasabik. Hindi niya matanggal ang paningin sa akin habang dahan dahan akong nag lalakad. Tumulo ang isang butil kong luha dahil sa sobrang saya. Napatingin sa mga taong nakatayo
SAM POV. Tulad ng sabe ni Kiel,sumama ito sa akin sa shoots ko at nag babantay. Sumama ito sa trabaho ko. Nagulat sila dahil kasama ko ito. Pinaupo ko si Kiel sa upuan na kaharap ng stage. Hindi naman ito nag reklamo. Umaayos ito ng upo kapag nakikita ako. Lahat ng tao napatingin dito. Nakarinig pa ako ng tiliin at bulungan. "boyfriend mo?.." Mga tanong nila sa akin ng nakapasok ako sa dressing room. Ngumisi ako at hindi na sumagot. Dumiretso nalang ako sa upuan ko upang simula ang trabaho. Ganun nangyare araw araw. Lagi kong kasama si Kiel sa trabaho ko at kong saan man ako pupunta. Lagi kong ksamang kumain at paminsan minsan kasama ang anak ko. Nagmumukha ko tuloy P.A si Kiel dahil sa pag sunod nito sa akin pero wala naman itong pakealam kong anong iisipin ng mga tao. Dalawang buwan itong nag leave sa kompaniya niya. Tulad ng sabe niya nag focus ito sa amin. Wala siyang ibang ginawa kundi ang samahan ako at pag silbihan k
SAM POV. Tahimik lang si Kiel habang kumakain. Si austen lang ata ang maingay sa amin at nag kwekwento sa pinuntahan nila ni Kiel. Mas masaya sana kong kasama ako. Bumaling ako kay kiel na nakayuko lang habang kumakain. Nahimik ito pero hindi naman halatang nawalan ito ng gana. Buong kain itong tahimik at hindi man lang nag salita. Tumatango lang kapang tinatanong ng anak ko pero kapag ako nagtatanong, hindi sumasagot. Hanggang sa pag uwi namin sa hotel, tahimik parin. Hindi na ako bumalik sa trabaho ko dahil un naman ang gusto nina Ann. Hindi ko tinatanan ng titig si Kiel. Maingay parin si austen kahit na nakapasok na kami sa suites namin. Nilapag ni Kiel si austen sa soffa ng nakapasok na kami. Nanatili akong nakatayo habang nakatingin sa kaniya. Kailangan kong mag paliwanag. Bakit kailangan ako ung? whatever. Naputol ang pag iisip ko ng pumasok si kiel sa guestroom pagkatapos halikan at nakapag paalam sa anak ko. "take a
SAM POV. Naibagsak niya ang bouquet na dala niya. Sinundan ko ito ng tingin dahilan para gumawa ito ng ingay. Kumalabog ang dibdib ko ng makita ko ang madilim nitong mukha, naka igting ang panga at naka kuyom ang kamao habang nakatingin kay daniel na nasa likod ko lang. Kinagat ko ang pang ibabang labi ko SH1T! Lumapit ito sa amin habang naka kuyom ang kamao at madilim ang mukha na parang gustong manapak,hindi lang parang, mananapak talaga. Napa singhap ang lahat at naka rinig pa ako ng munting tili. Kumunot ang noo ko. Mabilis ang lakad ni Kiel palapit sa amin pero bago pa ito makalapit ay bumaba na akong stage pagkatapos kong tinanggal ang kamay ni Daniel nasa bewang ko. Niyakap ko kaagad ang bewang ni Kiel upang pigilan ito sa pag sugod. Ramdam ko ang galit nito. Tinuro niya si daniel na nasa stage lang. "how?...how dare u to touch and kissed her infront of me?.." parang kulog na sabe ni Kiel. Tumindig an
SAM POV. Tahimik kami buong kain namin. Kailangan ko pang kausapin si Kiel tungkol sa kanila ni austen at bakit ganito?ang bilis naman. Alam kong matalino ang anak ko at kong ano man ang sabihin mo dito ay maiintindihan niya. Naiilang ako sa titig ni kiel. Nakatitig ito sa akin buong kainan namin. Hindi ko ito pinansin dahil baka malaman niyang hindi ako komportable. Iniwan ko din sila doon pagkatapos dahil pumunta ako sa kwarto ko para makapag bihis. Naligo muna ako bago ako lumabas pagkatapos ng lahat. Simple lang ang damit ko. I am a wearing a dress na hapit na hapit sa katawan ko with pumps. Lumabas kaagad ako at tumambad kaagad sa akin si kiel na naka puting loong sleeve habang nakapants, ganun din ang anak kong naka khaki short at tshirt with his shoes. Ngumuso ako nag pipigil ngiti. Lumapit ako sa kanila pagkatapos kong kinuha ang purse ko. Nag soot ako ng sunglasses at sumbrero tulad ng ginagawa ko. Alam narin ng m
SAM POV. Hindi ko alam kong anong sasabihin ko. Hindi ko alam kong anong gagawin ko. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko pagkatapos kong malaman ang sinabe niya, pagkatapos kong marinig ang sinabe ni kiel. Hindi ko alam ang gulo gulo. Parang sasabog ang puso ko. Pinipiga ang puso ko sa mga nalaman ko Hindi ako makapag salita dahil nawalan ako ng sasabihin. Naging blangko ang utak ko. Nawalan ako ng sasabihin at nawalan ako ng salita. Nag uunahang umagos ang luha ko. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko sa sinabe niya. Nilingon ko ito at tumambad sa akin ang lumuluhang kiel. Nasasaktan ito at punong puno ng pag sisisi ang mukha nito at ramdam mo ang sincere sa mga sinasabe niya. He asking me a second chance? Deserve niya ba un? After what he did to me? But he regret it. Mas lalo akong naluha dahil hindi ko alam. yes i forgive him, sinabe ko ito sa hospital pero hindi ko sinabe ang second chance. Ngumiti ito ng malungko
EZEKIEL POV. Hindi nagsalita si sam pagkatapos kong humingi ng tawad. Bumuga ako ng isang malakas na buntong hininga ng maramdaman kong kumirot ang puso ko. I am strong pero bakit pagdating kay sam nasasaktan ako. Hindi naman ako ganito dati. Hindi ako nasasaktan pag si sam dahil alam ko mahal ako ni sam at hindi ako sasaktan nito pero ngayong sumuko na ito ay parang ang hirap tanggapin. Ang lapit lapit namin pero pakiramdam ko ang lau lau namin sa isat isa. Ginagamot nito ang sugat ko ngayon. Masakit ito pero hindi ko na binigyan ng pansin. Daplis lang ito. Huminga ako ng malalim. Ang lapit ng mukha namin at ang katawan namin. I wanna kiss her right now pero natatakot akong baka masampal ako. "baby?." Bulong ko sa tenga nito. Napatigil ito sa pag gamot. Bumuntong hininga ng malakas si sam bago pinagpatuloy ang pag ikot ng band aid. Umayos ako ng upo. Para itong nakayakap sa akin habang hinihikot ang band aid. Napamura ako ng malutong dah
SAM POV.Gulat ako!Naging blangko ang utak ko at halos wala akong masabe. Halos wala akong imik. Nag huhumenrado ang puso ko. Nakatingin lang ako dito habang hila hila akong naglalakad palapit sa anak kong nag hihintay sa amin. Paika ika itong lumakad at hindi ko maiwasang hindi mapasulyap sa damit nito at sa paang niyang walang tsenilas. Wala akong masabe, naging blangko ang utak ko. Parang lumilipad ang isip at utak ko sa kawalan. Pilit kong binabalik ang ulirat ko pero wala talaga."sandali lang!.." sabe ko ng kinuha ulit ang kamay ko sa hawak ni kiel. Pumikit ako ng mariin at huminga ng malalim. Kinalma ko ang sarili ko."your staying here, your not leaving, go back to the hospital at magpagaling ka doon.." seryosong sabe ko habang nakaturo ang kamay ko sa intrance ng airport. Hindi ko maintindihan ang ginagawa ng lalaking to. Ang gulo gulo. Bakit niya ito ginagawa."no.." umiling si kiel at lumapit doon sa maleta at h
SAM POV.If u love them, learn to forgive them even though it's hard. Learn to forgive kahit na gaano kasakit ang ginawa nila sau. Matutu kang mag patawad kahit na gaano kasakit ang ginawa nila sayo. Sabe nga nila if u love them learn to forgive. Magpatawad ka, matutu kang magpatawad para ang bigat sa dibdib ko mo unti unting bawasan. But first, learn to forgive ur self first before the others. Matutu kang mag patawad para gumaan ang dibdib mo.2 days had passed simula nong nangyare ang trahedyang yon, dalawang araw ang nakalipas simula nong nalaman namin ang totoo kong sino talaga si danica, nakakagulat dahil hindi din namin inaasahan. Nakulong sila, sinampahan sila ng kaso ni mom, at ang ina ni kiel sa pag baril sa anak. Ganun din ako pero maliban sa mag ina na si sofia at danica, si lucio at yong dalawang kasamahan lang sinampahan kong pang gagahasa.Nakuha ko na ang gusto ko. Ang anak ko nasa tabe ko na. Nakuha ko na rin ang hustisya para sa akin. Na