SAM POV.
Umalis din kami kaagad doon. Nasa kandungan ko ang anak ko habang nakahiga ang ulo nito sa dibdib ko. Hinalikan ko ito sa noo at pumikit ng mariin at dinamdam ang sarap sa pakiramdam habang kayakap ang anak mo. Tumulo ang isang butil kong luha dahil sa saya. Masaya ako at hindi ko mapigilang hindi maiyak. Tahimik lang sina tita habang nakatingin sa amin. Hindi na ako makapaghintay na mkasama ang anak ko. Limang taon ko itong hindi nakasama at nayakap. Limang taon ang pangungulila ko dito. Ngayong nasa bisig ko na ang anak ko ulit, wala na akong pangamba pa. Hinding hindi na nila makikita ang anak ko. Tinanggal ko na ang labi ko doon. Tumingala sa akin ang anak kong mugto mugto parin ang mga mata. Ngitian ko ito at niyakap pa ng mahigpit. Ilang sandali pa narating din namin kaagad ang mansyon ni tita dito sa pilipinas. "where are we?" tanong bigla ng anak ko. Kinarga ko ulit ito. Kahit na ang bigat bigat na nito aySAM POV. Umiwas ako ng tingin sa naka igting na panga ni Kiel. Hindi ako nakinig sa mga sinasabe nila. Nasa ibaba ang paningin ko habang nakatingin sa anak kong nakatingala sa kabilang linya. "prepare ur self, after 10 minutes aalis na tau" malamig na sabe ni kiel. Tumayo ako at lumabas. Hindi ako lumingon doon. Nag punta ako sa cr. Tinanong ko ang isang babae na hindi ko alam kong sino. Pumasok kaagad sa isang cubicle at doon hinarap ang anak ko. Nag paalam akp dito at pinangakuan na mamaya na naman. Lumabas ako sa cubicle at inayos kaagad ang sarili ko dahil tulad ng sabe ni kiel aalis na kami after 10 minutes. Hindi ko alam kong anong mangyayare doon. Huminga ako ng malalim bago ako naglakad at binuksan ang pinto upang lumabas pero nagulat ako ng merong marahas na humila sa akin pabalik. Napapikit ako sa gulat at napamulat din ng marinig ko ang pag lock ng pinto. Bumungad kaagad sa akin ang naka igting ang panga ni Kiel
SAM POV. Tinalikuran ko sila at lumapit kina tita zoe. Naninikip ang dibdib ko at ang bigat bigat nito. Labag sa loob ko ang sinabe ko pero hindi ko mapigilan na sabihin un dahil masakit talaga ang ginawa nila sa akin. Tumingala ako at kumurap kurap upang pigilan ang luhang gustong tumulo. Lumapit ako kay tita at sinalubong kaagad ako nito na naka ngiti. Sabay kaming pumasok sa elevator pagkatapos niyang binigay sa akin ang susi ng magiging kwarto ko. Hindi na ako lumingon dahil ayokong makita sila. Tahumik lang ako sa kanilang apat. Merong katawagan si tita habang sina migz naman ay nag uusap tungkol sa plano nila. "Prepare ur self after our lunch, we will start our shooting." mahinahong sabe ni tita bago bumukas ang pintuan ng elevator. Tumango ako at dumiretso nalang sa kwarto ko. Binuksan ko ito at pumasok kaagad. Nilapag ko ang maleta ko saka ako nag punta sa veranda at mula dito kitang kita ko ang kabuoan ng beach. Su
SAM POV. Nanatiling nasa tawag ang anak ko at wala akong ibang ginawa kundi ang makinig dito kong ano ang ginawa niya dito pero nababaling talaga ang tenga ko sa pinag usapan nina kiel. Kinalma ko ang sarili ko at kumain nalang. NAKAKAPAGOD ang araw na un dahil kailangan mag palit ako nang kong ano anong two piece. Buong araw kaming nag shooting dahilan para mapagod kami ng sobra sobra. Dumating din si sofia sa gitna ng kainan namin kasunod si tita danica. Pinag usapan nila ang tungkol sa upcoming wed nila pero si sofia lang ang laging nag sasalita. Kasalukuyan akong nag lalakad sa buhanginan habang naka yuko. Lumilipad ang buhok ko dahil sa malakas na simoy ng hangin. Gabe na ngaun at dapat magpahinga ako pero hindi ako makatulog kaya nag lakad lakad muna ako sa buhanginan. Nakapantulog na ako ng damit. Niyakp ko ang sarili ko dahil manipis ang damit na soot ko. Kausap ko ang anak ko ngaun ngaun lan
SAM POV. Hindi ko pinaalis si kairon sa kwarto ko kagabe dahil sa takot. So soffa ito habang ako ay mulat na mulat pa at hindi makatulog. Bumuhos ang luha ko kagabe sa mga nangyare sa akin sa limang taon. Alam kong hindi ko pa masyadong kilala si kairon pero alam kong mabait ito at ramdam ko un. Nagising ako kinabukasan na tulala. Dahil sa tagal kong natulog ay napuyat ako. Sabay kaming bumaba ni Kairon sa baba. Ramdam kong gusto niyang mag tanong kong anong nangyare kagabe pero pinigilan niya ang sarili niya. Tulala akong lumapit kina tita saka ako umupo habang naka yuko. Tumingin ako sa mukha ni danica na nakatingin din sa akin habang nakangiti at sininyasan akong kumain. Umiwas ako ng tingin dahil sa nakita ko kagabe. Nanatili ang mata sa pinggan kong wala pang laman. Nanginginig ang buong katawan ko at pakiramdam ko kapag nag sasalita ako ay manginginig ang boses ko ng husto. "are u okay? eat samantha."Biglang sabe ni k
SAM POV. Narinig ko kaagad ang singhapan nila. Nanatili akong naka yuko habang humagulgul. Narinig ko ang mumunting iyak ni tita habang tinatawag ang pangalan ko upang pigilan ako sa pag salita. Pumikit ako at muling bumuhos ang ala ala sa akin limang taon ang nakalipas. Simula hanggang na truma inalala ko at hindi madali ang pinag daanan ko. "after u pushed me away dad?" Unti unti kong inangat ang pinakamamahal kong ama. Ang iniidolo kong ama. Nakatingin ito sa akin at hindi ko alam kong anong reaction dito dahil nanlalabo ang paningin ko. Nasasaktan ako habang nakatingin dito. Ang sakit ng ginawa niyo. "pagkatapos niyo akong pinagtabuyan, pagkatapos niyo akong pinakaladkad sa tauhan niyo, pagkatapos niyo akong pinagsarhan ng pinto, pagkatapos niyo akong pinagsarhan ng gate, may isang huminto sa harap ng gate at kaagad akong kinuha." humagulgul ako habang sinasabe un. Hindi ko tinanggal ang paningin ko sa aking ama na nakamaang habang na
SAM POV. This is the last na iiyakan ko ang lalaking to. This is the last na iiyak ako sa harap ng lalaking to kase wala na e durog na durog na ako. Nakakagod na. I am so tired. Nakakapagod. Mas lalo akong nanghina at halos hindi ko maramdaman ang tuhod ko. Ang sakit sakit. Nasasaktan parin ako. Bumuhos ang panibagong luha ko. Kailan ba titigil ang luha ko? Sunod sunod umagos ito, nag uunahan na parang ulan. Halos hindi ko na mahabul ang hininga ko. Ang sikip sikip sa dibdib. Gusto kong gumaan ang mabigat kong dibdib pero mas lumala ata. Umatras ulit ako ng isang beses dahil sa panghihina. Please take all the pain away. Tulungan niyo akong tanggalin ang sakit na naramdaman ko ngaun. "s-sam? i'm sorry...i'm sorry anak....i'm sorry..i'm sorry, patawarin mo si mommy, patawarin mo si mommy anak." mas lalo akong humagulgul ng marinig ko ang iyak ng aking ina. Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang palad ko habang umiiling, iling.
EZEKIEL POV. Ilang oras akong nag maneho at sa tagal kong nagmaneho, wala man lang akong natanggap na pagod. Tulad ng sabe ko dumiretso ako sa building ko. Para akong nag cacar race sa sobrang bilis kong magmaneho. Bumaba kaagad ako sa kotse, hapon na ng nakarating ako. Hinagis ko sa valet ang susi ng kotse ko at kaagad pumasok. Hindi ko pinansin ang mga empleyado kong bumati sa akin. Tinakbo ko ang elevator at kaagad pumasok. Naka kuyom ang kamao ko habang papasok ako. Tinawagan ko rin si sofia pero hindi ko ma kontak ang phone nito, cannot verage e. . Lumabas kaagad ako ng elevator at hindi nag dalawang isip na pumasok sa office ko. Tumambad kaagad sa akin si thomas. Sa kaniya kaagad ang lumipad ang mata ko. Napansin ko lang ang private investigator ko ng tumayo ito. Tumingin ako sa mga tauhan nito na nakatayo lang. Binalik ko ulit ang paningin sa thomas na naka upo sa malaawak na soffa habang nakatingin
EZEKIEL POV. Tiningnan ko ng isang beses si tita na ngayoy nakayuko habang humagulgul. Binalik ko ang paningin ko kay sofia na pairap na tinalikuran kaming lahat. Huminga ako ng malalim. "Let me danica.." malamig kong awat kay danica ng sinubukan itong sundan. Mabibigat ang hakbang ko habang sinusundan si sofia sa pangalawang palapag. Kinalma ko ang sarili ko bago ako pumasok sa kwarto. Naabutan ko itong padabog na binitawan ang dalang bag nito. "where have u been?.." malamig kong tanong dito. Humarap sa akin si sofia na kinakabahan. Nanatiling malamig at walang emosyon ko itong tiningnan. Humakbang ito ng beses habang ako naman dahan dahan nag tanggal ng relo "are u mad at me for what i've done?." pag alinlangan nitong sabe at sinubukan lumapit sa akin. Dumiretso ako sa side cabinet at nilapag doon ang relo bago ko binalik ang paningin kay sofia. "yes! "
SAM POV. Dahan dahan bumukas ang malaking pintuan na nasa harap ko at mula dito kong saan ako nakatayo ay kitang kita ko ang lalaking mahal ko habang nag hihintay sa altar. He's wearing a tuxedo at nasa tabe niya si Kairon na best man namin at katabe naman nito si Tito, my father in law. Humakbang ako ng isang beses at narinig ko kaagad ang isang pamiliar na kanta. Nangingilid ang luha ko habang nakatingin sa lalaking mahal ko. Nagtama ang mata namin ni Kiel, kahit na meron akong soot na belo ay hindi hadlang yon upang hindi ko makita ang emosyon sa mga mata nito Kitang kita ko sa mga mata ni Kiel ang kasiyahan habang nakatingin sa akin. Nakangiti ito habang nakatingin sa akin. Kitang kita mo sa mga mata nito kong gaano siya kasaya. Kong gaano siya kasabik. Hindi niya matanggal ang paningin sa akin habang dahan dahan akong nag lalakad. Tumulo ang isang butil kong luha dahil sa sobrang saya. Napatingin sa mga taong nakatayo
SAM POV. Tulad ng sabe ni Kiel,sumama ito sa akin sa shoots ko at nag babantay. Sumama ito sa trabaho ko. Nagulat sila dahil kasama ko ito. Pinaupo ko si Kiel sa upuan na kaharap ng stage. Hindi naman ito nag reklamo. Umaayos ito ng upo kapag nakikita ako. Lahat ng tao napatingin dito. Nakarinig pa ako ng tiliin at bulungan. "boyfriend mo?.." Mga tanong nila sa akin ng nakapasok ako sa dressing room. Ngumisi ako at hindi na sumagot. Dumiretso nalang ako sa upuan ko upang simula ang trabaho. Ganun nangyare araw araw. Lagi kong kasama si Kiel sa trabaho ko at kong saan man ako pupunta. Lagi kong ksamang kumain at paminsan minsan kasama ang anak ko. Nagmumukha ko tuloy P.A si Kiel dahil sa pag sunod nito sa akin pero wala naman itong pakealam kong anong iisipin ng mga tao. Dalawang buwan itong nag leave sa kompaniya niya. Tulad ng sabe niya nag focus ito sa amin. Wala siyang ibang ginawa kundi ang samahan ako at pag silbihan k
SAM POV. Tahimik lang si Kiel habang kumakain. Si austen lang ata ang maingay sa amin at nag kwekwento sa pinuntahan nila ni Kiel. Mas masaya sana kong kasama ako. Bumaling ako kay kiel na nakayuko lang habang kumakain. Nahimik ito pero hindi naman halatang nawalan ito ng gana. Buong kain itong tahimik at hindi man lang nag salita. Tumatango lang kapang tinatanong ng anak ko pero kapag ako nagtatanong, hindi sumasagot. Hanggang sa pag uwi namin sa hotel, tahimik parin. Hindi na ako bumalik sa trabaho ko dahil un naman ang gusto nina Ann. Hindi ko tinatanan ng titig si Kiel. Maingay parin si austen kahit na nakapasok na kami sa suites namin. Nilapag ni Kiel si austen sa soffa ng nakapasok na kami. Nanatili akong nakatayo habang nakatingin sa kaniya. Kailangan kong mag paliwanag. Bakit kailangan ako ung? whatever. Naputol ang pag iisip ko ng pumasok si kiel sa guestroom pagkatapos halikan at nakapag paalam sa anak ko. "take a
SAM POV. Naibagsak niya ang bouquet na dala niya. Sinundan ko ito ng tingin dahilan para gumawa ito ng ingay. Kumalabog ang dibdib ko ng makita ko ang madilim nitong mukha, naka igting ang panga at naka kuyom ang kamao habang nakatingin kay daniel na nasa likod ko lang. Kinagat ko ang pang ibabang labi ko SH1T! Lumapit ito sa amin habang naka kuyom ang kamao at madilim ang mukha na parang gustong manapak,hindi lang parang, mananapak talaga. Napa singhap ang lahat at naka rinig pa ako ng munting tili. Kumunot ang noo ko. Mabilis ang lakad ni Kiel palapit sa amin pero bago pa ito makalapit ay bumaba na akong stage pagkatapos kong tinanggal ang kamay ni Daniel nasa bewang ko. Niyakap ko kaagad ang bewang ni Kiel upang pigilan ito sa pag sugod. Ramdam ko ang galit nito. Tinuro niya si daniel na nasa stage lang. "how?...how dare u to touch and kissed her infront of me?.." parang kulog na sabe ni Kiel. Tumindig an
SAM POV. Tahimik kami buong kain namin. Kailangan ko pang kausapin si Kiel tungkol sa kanila ni austen at bakit ganito?ang bilis naman. Alam kong matalino ang anak ko at kong ano man ang sabihin mo dito ay maiintindihan niya. Naiilang ako sa titig ni kiel. Nakatitig ito sa akin buong kainan namin. Hindi ko ito pinansin dahil baka malaman niyang hindi ako komportable. Iniwan ko din sila doon pagkatapos dahil pumunta ako sa kwarto ko para makapag bihis. Naligo muna ako bago ako lumabas pagkatapos ng lahat. Simple lang ang damit ko. I am a wearing a dress na hapit na hapit sa katawan ko with pumps. Lumabas kaagad ako at tumambad kaagad sa akin si kiel na naka puting loong sleeve habang nakapants, ganun din ang anak kong naka khaki short at tshirt with his shoes. Ngumuso ako nag pipigil ngiti. Lumapit ako sa kanila pagkatapos kong kinuha ang purse ko. Nag soot ako ng sunglasses at sumbrero tulad ng ginagawa ko. Alam narin ng m
SAM POV. Hindi ko alam kong anong sasabihin ko. Hindi ko alam kong anong gagawin ko. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko pagkatapos kong malaman ang sinabe niya, pagkatapos kong marinig ang sinabe ni kiel. Hindi ko alam ang gulo gulo. Parang sasabog ang puso ko. Pinipiga ang puso ko sa mga nalaman ko Hindi ako makapag salita dahil nawalan ako ng sasabihin. Naging blangko ang utak ko. Nawalan ako ng sasabihin at nawalan ako ng salita. Nag uunahang umagos ang luha ko. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko sa sinabe niya. Nilingon ko ito at tumambad sa akin ang lumuluhang kiel. Nasasaktan ito at punong puno ng pag sisisi ang mukha nito at ramdam mo ang sincere sa mga sinasabe niya. He asking me a second chance? Deserve niya ba un? After what he did to me? But he regret it. Mas lalo akong naluha dahil hindi ko alam. yes i forgive him, sinabe ko ito sa hospital pero hindi ko sinabe ang second chance. Ngumiti ito ng malungko
EZEKIEL POV. Hindi nagsalita si sam pagkatapos kong humingi ng tawad. Bumuga ako ng isang malakas na buntong hininga ng maramdaman kong kumirot ang puso ko. I am strong pero bakit pagdating kay sam nasasaktan ako. Hindi naman ako ganito dati. Hindi ako nasasaktan pag si sam dahil alam ko mahal ako ni sam at hindi ako sasaktan nito pero ngayong sumuko na ito ay parang ang hirap tanggapin. Ang lapit lapit namin pero pakiramdam ko ang lau lau namin sa isat isa. Ginagamot nito ang sugat ko ngayon. Masakit ito pero hindi ko na binigyan ng pansin. Daplis lang ito. Huminga ako ng malalim. Ang lapit ng mukha namin at ang katawan namin. I wanna kiss her right now pero natatakot akong baka masampal ako. "baby?." Bulong ko sa tenga nito. Napatigil ito sa pag gamot. Bumuntong hininga ng malakas si sam bago pinagpatuloy ang pag ikot ng band aid. Umayos ako ng upo. Para itong nakayakap sa akin habang hinihikot ang band aid. Napamura ako ng malutong dah
SAM POV.Gulat ako!Naging blangko ang utak ko at halos wala akong masabe. Halos wala akong imik. Nag huhumenrado ang puso ko. Nakatingin lang ako dito habang hila hila akong naglalakad palapit sa anak kong nag hihintay sa amin. Paika ika itong lumakad at hindi ko maiwasang hindi mapasulyap sa damit nito at sa paang niyang walang tsenilas. Wala akong masabe, naging blangko ang utak ko. Parang lumilipad ang isip at utak ko sa kawalan. Pilit kong binabalik ang ulirat ko pero wala talaga."sandali lang!.." sabe ko ng kinuha ulit ang kamay ko sa hawak ni kiel. Pumikit ako ng mariin at huminga ng malalim. Kinalma ko ang sarili ko."your staying here, your not leaving, go back to the hospital at magpagaling ka doon.." seryosong sabe ko habang nakaturo ang kamay ko sa intrance ng airport. Hindi ko maintindihan ang ginagawa ng lalaking to. Ang gulo gulo. Bakit niya ito ginagawa."no.." umiling si kiel at lumapit doon sa maleta at h
SAM POV.If u love them, learn to forgive them even though it's hard. Learn to forgive kahit na gaano kasakit ang ginawa nila sau. Matutu kang mag patawad kahit na gaano kasakit ang ginawa nila sayo. Sabe nga nila if u love them learn to forgive. Magpatawad ka, matutu kang magpatawad para ang bigat sa dibdib ko mo unti unting bawasan. But first, learn to forgive ur self first before the others. Matutu kang mag patawad para gumaan ang dibdib mo.2 days had passed simula nong nangyare ang trahedyang yon, dalawang araw ang nakalipas simula nong nalaman namin ang totoo kong sino talaga si danica, nakakagulat dahil hindi din namin inaasahan. Nakulong sila, sinampahan sila ng kaso ni mom, at ang ina ni kiel sa pag baril sa anak. Ganun din ako pero maliban sa mag ina na si sofia at danica, si lucio at yong dalawang kasamahan lang sinampahan kong pang gagahasa.Nakuha ko na ang gusto ko. Ang anak ko nasa tabe ko na. Nakuha ko na rin ang hustisya para sa akin. Na