Chapter 1-2

SAM POV.

Limang taon ang nakalipas simula nong kinasal kami. Limang taon ang nakalipas simula nong nag sama kami. Walang pinagbago. Ganun padin ang pakikitungo nito sa akin. Tiniis ko lahat tulad ngaun.

Naka upo ako sa soffa habang nag hihintay kay Ezekiel dito sa sala. Pasado 12 pm na pero hindi parin umuuwi.Laging late kong umuwi. Ganito lagi ang ginagawa nito. Minsan umuuwi kong lasing. Minsan umuuwi na merong dalang babae. Iisa lang ang magawa ko ang tiisin lahat ng pasakit nito.

Napatingin ako sa pintuan ng naranig ko ang ugong ng kotse na kakapasok lang. Tumayo ako upang salubungin ko si Keil. Inayos ko ang robang soot ko bago ako palapit sa pintuan..

pero..

Pumasok doon si Kiel habang nasa bisig nito ang isang babae habang nag hahalikan. Naka pulupot ang mga binti ng babae sa bewang ni Kiel habang ang dalawang kamay ni Kiel ay nasa pang upo nito. Natulala ako habang nakatingin sa dalawa.

Mas lalong lumalim ang halikan nilang pareho. Narinig ko kaagad ang malutong ni mura ni Kiel at ang ungol ng babae. Humagikgik pa silang pareho at tumawa. Nanatili akong natayo. Hindi ako makagalaw. Hindi ako maka hakbang na parang merong isang mabigat na bagay ang nakadagan sa akin.

Tumulo isa isa ang mga luha ko habang nanlalabong nakatingin parin nito na nag lalakad habang nag hahalikan. Nilagpasan nila ako na parang isang hangin lang. Nilagpasan nila ako na parang hindi nag eexcist sa bahay na ito kahit na nakikita ako ni Kiel.

Bumigat ang hininga ko. Daig ko pa ang pinatay ng paulit ulit habang nakatingin sa dalawa habang paakyat sa ikalawang palapag. Narinig ko ulit ang ungol ng babae. Sa bawat daing ito para akong sinaksak ng paulit ulit. Nanghina ako at halos hindi ko maramdaman ang mga tuhod ko.

SH*T!

Napa upo ako ng wala sa oras sa soffa ng hindi ko na sila nakita. Sunod sunod na umagos ang luha ko. Tulad ng sinabe nito sa kasal namin. Ako ang asawa pero iba ang mahal. Tulad ng banta nito sa kasal namin ay ginawa nito.

Napa yuko ako habang sunod sunod umagos ang luha ko. Humagulgul ako at buti nalang tulog na ang kasambay. Hinabul ko ang hininga ko. Kailangan ko pang lumanghap ng hangin upang tahanin ang sarili pero hindi ko magawa lalo na sa nasaksihan ko.

Paulit ulit na itong ginawa sa akin. Paulit ulit na itong nagdala ng babae pero wala paring pinagbago. Masakit parin. Nakakadurog parin ng puso ang makita ang mahal mong lalake na merong kahalikang iba at katalik na iba.

I smiled painfully at hinayaan ang luha kong umagos. It's ok Sam.

SAM POV.

Nanatili akong naka upo sa soffa habang pinapakalma ang sarili. Hindi ko alam kong ilang minuto akong naka upo doon basta hinintay kong gumaan ang loob ko. Nanatili akong naka yuko habang umaagos parin ang mga luha. Hindi na ako nag abala pang punasan ito. Hinayaan ko itong umagos. Ito lang naman ang magagawa ko e. Ang ilabas ang sakit sa pamamagitan ng pag iyak.

Nang mahimasmasan ako at kahit nanghihina. Sinubukan kong tumayo. Pinunsan ko ang luha ko saka ako dahan dahan lumakad. Humawak ako sa railing ng hagdan para kumapit doon. Ang bigat bigat sa dibdib habang humahakbang ako. Sa bawat hakbang ko sa hagdan bumibigat ang dibdib ko pero mas pinili kong pinalakas ang loob ko at ang katawan ko.

Tuluyan na akong naka akyat sa ikalawang palapag. Dahan dahan akong lumakad sa papunta sa kwarto ng anak ko. Nilagpasan ko ang kwarto namin ni Ezekiel. Halos takbuhin ko ang kwarto ng anak ko ng marinig ang sunod sunod na ungol sa kwarti namin. Kumikirot ang puso ko. Naninindig ang balahibo ko.

SH*T!

Pumasok kaagad ako sa kwarto ng anak ko at tumambad sa akin ang kulay itim nitong theme. Ang kalat ng kwarto. Ang mga laruan na nag kalat sa paanan ng kama. Dahan dahan akong lumapit sa anak kong mahimbing na natutulog. Nahiga ako sa tabi nito bago ko hinalikan ng marahan ang noo ko nito kasabay non ang pag tulo ng luha ko.

AUSTEN KIEL VALERIAN

Ang dahilan kong bakit kinasal kami ni Ezekiel. Ang dahilan kong bakit iniwan ni Sofia si Ezekiel. Niyakap ko ang anak ko. Wala akong pinag sisihan sa ginawa namin. Kahit kailan hindi ko pag sisihan ang ginawa namin dahil ang bunga na un ay ang anak ko. Isang bagay kong bakit galit na galit sa akin ang asawa ko

"goodnight Austen, mommy loves you so much." bulong ko dito kahit na hindi ako naririnig dahil patay ito sa tulog. Pinunasa ko ang luha ko. Hindi ka paba nasanay Sam? Ngumiti ako ng mapait dahil alam ko sa sarili ko na kahit na masanay ako.

Masakit parin.

Unti unti kong pinikit ang mga mata ko at sinubukang alisin sa isip ko ang nakita ko kanina pero hindi ko magawa. Pakiramdam ko kahit na malayo kami sa kwarto namin ni Ezekiel naririnig ko parin ang mga halinghing nila

Bumangon ako at umalis sa kama. Inayos ko ang kumot ng anak ko bago ako nag punta sa veranda ng kwarto ng anak ko. Niyakap ko ang sarili ko ng sinalubong kaagad ako ng hangin. Nakaroba lang ako.

Pinunasan ko ang luha kong umagos na naman ng maalala ko at maramdaman ko ang ginagawa nito. Kumikirot ang puso ko sa mga ginagawa ni Kiel sa akin. Nilipad ng hangin ang nakalugay kong buhok. Sana lang umalis kaagad ang babae bukas dahil ayaw kong makita ng anak ko.