Chapter 13-14

SAM POV.

Iniwan ako ni Kiel na lumuluha pagkatapos sabihin yon. Ang sakit ah. Ang sakit sakit niyang mag bitaw ng salita. Sunod sunod umagos ang luha ko. Ang sakit ng ulo nong hinila niya ako. Napatingin naman ako sa braso kong namumula dahil sa higpit na hawak niya kanina. Pumikit ako ng mariin dagdagan pa ng sugat ko kanina.

Magkilala ang parents namin ni Kiel. Magkaibigan sila. Kilala ko na dati si kiel. I was inlove with him when I was 16 years old until now, mas lumala lang ang pag mamahal ko. He had a girlfriend named sofia pero hindi ko pinaki alaman yon. Nasasaktan ako ng palihim tuwing nakikita ko silang magkasama. Nasasaktan ako pero tiniis ko. Tiniis ko lahat. Mahal ko siya. Mahal na mahal na.

Isang araw dumating ang hindi ko inaasahan na tumawag siya sa akin lasing lasing. Hindi ko alam kong bakit ako ang tinawagan niya at hindi si sofia na girlfriend niya. Naglalasing ito. Pinuntahan ko siya sa bar kong saan ito nag iinum na mag isa.

Lagi niyang sinasambit ang pangalan ko na hindi ko alam kong anong dahilan. Humingi ako ng tulong para tulungan akong e uwi siya pero hindi ganun ang nangyare. He kissed me hanggang sa napunta kami sa isang bagay na hindi dapat nangyare.

Iniwasan ko siya pagkatapos non habang siya naman ay walang naalala. Hindi niya maalala ang nangyare. Wala siyang maalala sa sobrang kalasingan.

Hanggang sa nag bunga yon at si Austen yon. Sinabe ko sa magulang ang nangyare. Sinabe ko sa kanila na buntis ako at kng sino ang ama, at sinasabe ko sa kanila ang totoo.

Pinakasal nga ako kay Kiel dahil sa pag bubuntis ko. Nakipag break si Sofia sa kanya sa harapan naming lahat. Nasaksihan ko kong paano naging miserable ang buhay ni Kiel pagkatapos iwan ito ni sofia. Nasaksihan ko lahat. Kong pwede lang iwan para maging masaya ang taong mahal ko pero ayaw ko kase paano naman ang anak ko. Ayaw ko kase mahal ko. Ayaw ko kase yon ang gusto ng magulang ko.

Dahan dahan ako tumayo at umupo sa inidoro. Sunod sunod parin umagos ang luha ko. Halos habulin ko na ang hininga ko para bumalik lang sa normal ang paghinga ko.

Nasasaktan ako sa physical lalong lalo na sa emotional. Masakit ang ulo ko dahil sa pag hila sa akin ni Kiel kanina. Masakit din ang braso ko at ang kamay kong nasugatan ko kanina.

Dahan dahan akong tumayo upang tingnan ang sarili sa salamin at tumambad sa akin ang magulo kong buhok at magulo kong mukha. Parang pinipiga ang puso ko. Naninikip ito sa sobrang sakit.

D*MN!

SAM POV.

Inayos ko ang sarili ko. Ang buhok kong nagulo ay sinuklay ko na. Ang braso kong pumula ay hinayaan ko nalang, lagyan ko nalang mamaya ng compress. Naligo narin ako saka nag bihis. Pinunasan ko ang luha ko. Kahit na nag retouch na ako ay patuloy parin sa pag agos ang luha ko. Lumabas ako ng kwarto na nakapag bihis na.

Hindi ko pinahalata ang nangyare sa pagitan namin ni Kiel. Bumaba ako sa hagdan at tumambad sa akin ang anak kong nasa sala na habang nag aayos ng uniform. Lumapit ako dito saka ko siya niyakap. Ako na naman maghahatid. Didiretso nalang ako kina mom. Hindi na ako maka hintay na makilala ang kapatid ko.

"Are done eating?" tumango ang anak ko. Kinuha ko na ang kamay nito at lumabas na. Mugto mugto ang mata ko at alam ko un pero tinakpan ko na ng make up. Nagamot ko na rin ang sugat ko sa kamay ko. Pinag buksan ko ang anak ko ng pintuan bago ako umikot papunta sa driver sit. Pina andar ko ang sasakyan ko at umalis na.

Hindi naman ako malandi e. Simple lang akong tao. Maayos ang pagkatao ko. Wala akong ginawang kasalanan. Tumulo ang isang butil kong luha pero pinunasan ko lang ng maalala ko ang sinabe ni Kiel. Nasisiyasan siya kapag nakikita niya akong umiiyak. Para yong langit para sa kanya.

"Why are u crying mommy?." Biglang tanong ng anak ko na ikinagulat ko. Pinalis ko kaagad ang natira kong luha saka ako umiling at ngumiti sa anak ko. Ilang sandali narating namin ang paaralan. As usual hinatid ko siya sa gate bago ito nag paalam.

Bumalik ako sa kotse ko pagkatapos. Inayos ko ang make up ko bago ko pinaandar ang kotse ko papunta sa bahay nina mommy. Kumikirot ang puso ko pero hindi ko na pinansin. Makakalimutan ko rin to pag makita ko na ang kapatid ko.

Tinext ko si mom na parating na ako. Bumili pa ako ng isang favorite na dessert ni mom at wine naman para kay dad. Pina andar ko ulit ang kotse ko pagkatapos kong bumili. Pinipiga ang puso ko dahil sa kaba. Hindi ko alam kong bakit ako kinakabahan.

Narating ko ang mansyon namin ng ilang sandali. Pinasok ko ang kotse ko sa garahe namin dito. Lumabas kaagad akp pagkatapos kong kinuha ang pasalubong ko. Mas lalong bumundol ang kaba sa puso ko na kailangan ko pang lumanghap ng hangin.

Dahan dahan akong naglakad at mula sa kinatayuan ko ay rinig na rinig ko ang tawanan sa loob. Hmm? Lumaki ang ngiti ko pero sa loob loob ko kinakabahan ako. Dahan dahan akong pumasok kahit na parang ayaw humakbang ng paa ko.

Habang palapit ako ay mas lalo kong narinig ang tawanan sa loob. Huminga ako ng malalim ng nasa harap na ako ng malaking pintuan namin. Dahan dahan kong inikot ang doorknob upang buksan saka ako pumasok.

Lumakad ako papuntang sala at tumambad sa akin ang taong hindi ko inaasahan na andito. Muntik ko ng mabitawan ang dala ko ng makita ko kong sinong katabi ni mom.

"S-sofia?"

SH*T!