Hindi lahat ng nagpapakasal nagmamahal. Hindi lahat ng mag-asawa nagmamahalan. Hindi lahat ng nagsasama nagmamahalan. Pareho kaming dalawa natali sa kasal na hindi namin gusto. Pareho kaming dalawa napilitan sa walang kwentang kasalan na ito. Hindi kami magkasundong dalawa, para kaming sila Tom at Jerry na laging nag-aaway. Hindi yata matatapos ang isang araw na hindi kami magtatalo. Marami akong tinatago at hindi ko alam kung hanggang kailan ko ito maitatago. Kilalang kilala ko siya at alam ko kung sino ba talaga siya pero hindi niya ako kilala. Wala akong balak mahalin siya dahil hindi kami pwede magmahalan dalawa. Subalit sadyang mapaglaro ang tadhana, hindi ko namalayan sobra na akong nahuhulog sa kan'ya. Sinubukan kung pigilan itong nararamdaman ko dahil hindi ito tama at alam kung may mahal na siyang iba. Dahil sa nararamdaman ko para sa kan'ya, parang naghukay na rin ako ng sarili kung libingan. Asawa ko siya pero hindi ko siya matawag na akin dahil may nagmamay-ari na ng
"Father, you can't do this to Isla!!! She's still young. She can't marry that kind of man! This time. I will not just sit back and watch you manipulate us!" galit na sigaw ni kuya Ian kay dad at hinawakan niya ang kamay ko at hinila papalabas sa opisina ni dad.Napatigil si kuya sa paglalakad dahil sa sinabi ni dad."Are you sure that you could do that, Ian? I know you have an affair with Miss. Marshall. Any wrong move of you will trigger me to tell your big secret to your wife. You knew well what Michelle, can do to you. Once she knew that you were having an affair with one of her friends, don't you?" pagbabanta ni dad kay kuya Ian habang nakangiti."H-How could y-you... You can't say anything to her! You're a living Demon! You don't have a soul! You bas---" napatigil si kuya Ian sa pagsasalita dahil binato siya ni dad ng laptop.Napanganga ako sa gulat dahil hindi ako makapaniwala na ihahagis ni dad kay kuya Ian ang laptop. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko ang pulang likido na t
Pinatawag ako ni dad kanina sa opisina niya dahil may sasabihin daw siya na importante. May binigay siyang isang files sa akin at gusto niya na pag-aralan ko 'yon mabuti. Sinabi rin niya na aalis kami bukas para pumunta sa Korea.Pagtapos niyang sabihin ang gusto niyang sabihin at maibigay sa akin 'yong files pinaalis na niya ako sa opisina niya dahil kumukulo na ang dugo niya.Ayaw na ayaw ako makita ni dad, tuloy palagi lang akong nakakulong sa kwarto ko tuwing narito ako sa mansyon namin para hindi niya ako makita.Hindi ko rin siya kasabay kumain dahil palagi akong kumakain sa kwarto ko. Nakakasabay ko lang kumain si dad pag may espesyal na okasyon.Tinignan ko 'yong binigay ni dad na files sa akin at hindi ko alam kung para saan yun. Mukhang hindi naman ito tungkol sa company namin tuloy hindi ko alam kung bakit gusto niya pag-aralan ko ito.Pagbalik ko sa aking kwarto binuksan ko ang files na binigay ni dad at napasimangot ako dahil tungkol sa magiging asawa ko ang ang files na
"Bakit ang init ng ulo mo?" tanong ni kuya Rey sa kabilang linya."Ano ang kailangan mo?" walang paligoy-ligoy na tanong ko dahil hindi niya ako tatawagan ng walang dahilan."Namiss lang kita kaya tinawagan kita," sabi niya sa kabilang linya kaya napakunot noo ako."Inaantok na ako kuya, so cut the crap and tell me what you need?" "Sorry, pero kailangan mong maghanda dahil susunduin ka ni butler Lee ngayon,""Huh?""Magpaganda ka ngayon dahil you will meet your future husband today. Dapat naka ayos kana bago dumating si butler Lee,""Fuck," I murmured."Isla, alam kong hindi mo gusto ang arranged marriage na ito pero pumayag ka na, kaya huwag ka nang mag emote diyan at mag ayos kana,"Hindi na ako sumagot at pinatay ko na ang tawag dahil hahaba pa ang usapan namin kung sasagutin ko siya dahil masyado siyang madaldal.Hindi ko alam kung anong oras darating dito sa mansyon si butler Lee para sunduin ako kaya mag-aayos na ako.I brought a lot of vintage-style dresses dahil nabasa ko ka
Nagising ako dahil sa sobrang ingay ni kuya Rey, putak siya ng putak na parang manok. Ano ba ang kailangan niysa sa akin? Ang aga-aga ginugulo niya ako. Bumangon ako at tinignan siya ng masama dahil ginulo niya ang tulog ko. "Anong ginagawa mo dito?" paos kong tanong dahil kakagising ko lang. Lalo naman ako nairita sa kan'ya dahil binatukan niya ako. "Emmanuel Ryder Basalla," mahinang sabi ko pero halata sa tono ng boses ko ang pagkainis. "Bakla, ang ganda-ganda ko tapos tatawagin mo ako sa buong pangalan ko. Sayang naman itong pink suit na suot ko kung ganyan ang tawag mo sa akin. Ako si Emily at hindi si Emmanuel Ryder," "Tatawagin lang kitang Emily pag nagladlad ka na talaga." pang-aasar ko sa kan'ya. "Bakla, tanghali na kaya bumangon ka na at maghanda dahil marami tayong pag-uusapan at uuwi ka pa ng Pilipinas mamayang gabi." sabi niya na ikinakunot ng noo ko. Dahil masunurin na bata ako lol sinunod ko na ang sinabi ni kuya Rey at tumayo na ako para maligo. Ginawa ko na ang m
It's been a month simula nung lumipat ako dito sa bahay namin ni Kayden. Nakakamatay ang sobrang katahimikan dito sa bahay namin.Napakalaki ng bahay na ito pero wala akong kasama, kahit hayop wala rin. Ang bossy na asawa ko naman ay laging abala sa kanyang trabaho, kaya wala siyang oras na umuwi dito.Sa Korea pa ang una at huling pagkikita naming dalawa at hindi ko pa rin nakakalimutan 'yonng inasta niya sa akin nong araw na 'yon.Okay lang sa akin na hindi siya umuwi dito dahil wala rin naman akong pakialam sa kanya. Ito siguro ang sinasabi niya na gagawin niyang impyerno ang buhay ko at hinding hindi ako magiging masaya.Sobrang stressed ako sa bahay dahil wala akong ginagawa kundi maglinis ng buong bahay araw-araw. Gusto kong lumabas, pero bawal akong lumabas ng bahay dahil iyon ang utos ng bossy kong asawa.Kahit wala siya dito sa bahay namin, pinepeste niya pa rin ako. Wala siyang ginagawa kundi utusan ako na gawin ko iyon, gawin mo ito.Kung tratuhin ako ni Kayden ay parang ca
Pagtapos namin mag ayos ng mga gamit ni Theodore pumunta na kami sa kusina para maghanda ng dinner. "Ginugutom ka ba ng asawa mo?" inis na tanong niya at napakunot noo ako dahil sa tanong niya."Ngayon ko lang ulit siya makikita pero sobrang stressed ako dahil sa kanya." nakanguso kung sabi."Marami akong lulutuin ngayon dahil ang laki ng pinayat mo, Princess. Parang hindi ka kumakain, kaya dapat kumain ka ng marami mamaya," seryosong sabi niya at sumaludo ako sa kanya."Ano ba iluluto mo Theodore?" "Siguro Samgyetang (Chicken Ginseng Soup), Bulgogi (Korean Barbeque Beef), Nakji Bokkeum ( Korean Spicy Stir-fired Octopus). Mandu (Korean Dumplings). Doenjang jjigae ( Korean Soybean Paste Stew). Sa side dish naman siguro Sukju Namul (Season Bean Sprouts), Mu Saengchae (Sweet and Sour Radish Salad), at Kimchi. Sa dessert naman siguro Yakgwa (Korean Honey Cookies)." sabi niya."Tulungan na kita." sabi ko pero umiling lang siya."Okay lang, kaya ko na ito." nakangiting sabi niya.Hindi na
Isla's POVNagulat ako dahil paglingon ko nakita ko silang lima kaya dali-dali kong pinatay ang speaker. “Kopal este Kayden, nakarating na pala kayo. Umupo na kayo para kumain kasi baka lumamig na yong pagkain,” nakangiting sabi ko at nakita kung napakunot noo si Kayden.Lumapit sa akin ang isang member ng Labyrinth at ngumiti ito. "Hello Isla, ang ganda mo pala. Ako si Harrison Del Rosario, pero mas kilala ako sa tawag na Dylan. Tawagin mo na lang akong Dylan, ito ang regalo ko sa iyo. (may inabot siyang dalawang malaking regalo sa akin)" nakangiting sabi ni Dylan at niyakap ako. Niyakap ko din siya pabalik. "Salamat, Dylan," nakangiting sabi ko. Mukhang friendly siya."Hello Isla for you, (may inabot naman siyang maliit na reaglo sa akin) I don't know if you can use it. hehe... I'm Lincoln at sana magustuhan mo ang regalo ko. Sana maging mag ka kaibigan tayo." nakangiting sabi niya tapos niyakap niya ako, kaya niyakap ko rin siya."Of course, we can be friends Lincoln," nakangiti
Tinago ko siya dahil ayokong malaman ni Luke ang tungkol kay Klaus. Wala siyang karapatan sa anak ko, at hindi siya kailangan ni Klaus. Limang taon nabuhay si Klaus na walang kinikilalang ama, at alam niyang matagal nang wala ang kanyang ama dahil lagi kaming bumibisita sa kanyang puntod.1 Year AgoMuntik ko pang mabitawan ang tea cup na hawak ko dahil nagulat ako sa sinabi ni Klaus. This is the first time he asked about his stupid father kaya hindi ko alam ang isasagot ko.Alam kong darating ang araw na tatanungin niya kung nasaan ang dad niya, pero hindi ko inaasahan na ngayon siya magtatanong tungkol sa gago na 'yon.Malungkot akong ngumiti para magmukhang mahal ko ang bwesit na lalaki na 'yon."Baby... Masyado ka pang bata kaya hindi ko alam kung maiintindihan mo ang sasabihin ko." malumanay kong sabi."I'm a big boy, mami." Nakangiting sabi niya, at napangiti ako ng mag-pout siya."Pangako bukas, sasabihin ko sayo ang totoo at makikita mo ang dad mo, pero sa ngayon kailangan na n
"Che! Umalis ka na nga at baka masuntok pa kita." Pagtataboy niya sa akin kaya natawa ako. Nawala ang ngiti ko nang maramdaman kong may nakatingin sa akin na may intensyong pagpatay, napatingin ako sa butler ni Isla na nakatingin sa akin ng masama. Kung nakakamatay ang tingin, paniguradong patay na ako dahil sa mga titig niya. Lumapit ako kay Isla at bumulong."Pagsabihan mo ang butler mo, at baka malaman mo na lang patay na siya." Malamig kong sabi at umalis na, sumunod naman sa akin yong apat. Inabot ko kay Lincoln yong paper bag na binigay ni Isla at siya ang pinabuhat ko. Pagpasok namin sa loob ng sasakyan nagkakulo sila Lincoln, Dylan, at Isaac dahil curious sila kung ano yong pinadala ni Isla sa amin. Si Axel ang magdadrive ngayon at nakaupo ako sa front seat, nilabas ko ang phone ko at tinawagan si Hunter. Agad niyang sinagot ang tawag ko."Sundan mo ang asawa ko at siguraduhin mong hindi sila mawala sa paningin mo, kundi malalagot ka sa akin." Malamig kong sabi at ibinaba ang
"Niklaus?! Baby, ikaw ba yan?" Tanong ko kahit sigurado akong si Klaus iyon dahil kilalang-kilala ko ang boses ng anak ko. (Yes mommy it's me, miss na miss na po kita at gusto na kita makita.) "Ako din baby, gusto kitang makita. Miss na miss na kita pero masyado akong busy ngayon kaya matagal pa bago kita makita ulit." (Mommy... I'm sorry po dahil sinuway kita.) "Ano?! Ano ang ibig mong sabihin?" (Nandito po kami dahil pinilit ko sila.) "Nandito kayong lahat?" (Yes, Mommy.) Napahawak ako sa sentido ko at napabuntong hininga. Sinabi ko sa kanila na bantayan maigi ang anak ko at huwag nilang pababalikin ito sa Pilipinas dahil masyadong magulo pa ang lahat. "Baby, alam kong gusto mo akong makita, pero alam mo ang sitwasyon natin, hindi alam ng grandpa mo ang tungkol sayo. Nong sasabihin ko na sa kanya ang lahat, biglang nagkaroon ng problema, kaya hindi ko nasabi sa kan'ya ang totoo." (Mommy ikinahihiya mo ba ako?) "NO! Hindi kita ikinahihiya, natatakot lang ako na baka hindi k
Isla's POVNagising ako dahil sa ingay ng mga alarm clock ko, kahit ayoko pang bumangon dahil inaantok pa ako, pinilit kong bumangon at pumunta sa banyo para maghilamos ng mukha at magtoothbrush. Pagkatapos kong gawin ang morning routine ko, bumaba na ako at pumunta sa kusina para magluto ng almusal. Pagpasok ko sa kusina nakita ko si Theodore na gumagawa ng smoothie. Mahilig siya sa smoothies, hindi kumpleto ang araw niya kung hindi umiinom ng smoothie sa umaga. Nang makita niya ako ay ngumiti siya sa akin. Lumapit ako sa kanya at humalik sa pisngi niya."Good morning Theodore." Nakangiting sabi ko, saka niya ako hinalikan sa noo."Good morning din Princess." nakangiti niyang sabi. "Bakit ang aga mong nagising ngayon? Hindi ka morning person Princess, hindi ka magigising kung walang gumising sayo," ani ni Theodore. Tama siya, hindi naman talaga ako morning person, ayokong ayoko ang gumigising ng maaga. Hindi ako magigising kung hindi ako naglagay ng 20 alarm clock sa kwarto ko. "M
"Hindi naman ako namatay, anong ikinagagalit mo?" bored niyang sabi."I am your husband, for god sake Isla! Pero umalis ka ng walang paalam at sumama ka sa butler mo. If something bad happens to you, I will be responsible because I am obliged to you as your husband."Tumawa siya na lalong ikinainis ko."Kailangan ka pa nagkaroon ng pakialam sa akin? Don't pretend that you care about me because I know na kahit mamatay ako ngayon wala kang pakialam." seryoso niyang sabi. Naikuyom ko ang mga kamao ko at lumabas ang mga ugat ko sa leeg at ulo dahil sa sobrang galit ko sa kanya ngayon."Tama ka, wala akong pakialam sayo, pero asawa mo ako, gustuhin ko man o hindi, obligado ako sayo. Nung umalis ka, maraming naapektuhan lalo na si Isaac. Halos hindi na siya kumakain o natutulog dahil sa paghahanap sa'yo Isla. Alam mo kung ano ang nakakatawa? Ako ang asawa mo, pero ang akala ng lahat si Isaac ang asawa mo."Nagulat siya sa sinabi ko kaya natawa ako, sinamaan naman niya ako ng tingin."Anong ib
"Pumpkin are you pregnant?" Seryosong sabi ni dad Wilson.Nasamid siya dahil sa sinabi ng dad niya tuloy inabutan ko siya ng tubig. "Dad! Hindi ako buntis." Nahihiyang sabi niya at namula ang kanyang mga pisngi.“Pasensya na pumpkin kung nabigla ka sa tanong ko, alam mo namang matanda na ako, at gusto kong makita ang paglaki ng mga apo ko habang malakas pa ako (tumingin sa akin ang dad niya) Kayden, sana babae ang panganay 'nyo dahil puro lalaki ang mga anak ni Ian." Nanlaki ang mata ko sa sinabi ng dad niya."Dad, you're still strong, so don't talk like that. Isla and I are still young at hindi kami nagmamadali dahil gusto naming makilala pa ang isa't isa." Nakangiting sabi ko."Tama si Kayden, hindi naman kami nagmamadali kasi gusto naming magkakilala ng husto ang isa't isa, pero napag-uusapan naman namin ang tungkol sa baby. Nagpatingin na rin kami sa doktor at sinabing, wala namang kaming problema dalawa. Huwag kayong mag-alala dahil makikita 'nyo rin ang apo 'nyo soon." Gusto ko
"Kayden hindi pa ba tayo uuwi? Ngay---" Hindi ko pinatapos ang sasabihin niya at nagsalita ako."Shut up!" malabig kong sabi."Tumahimik ka Lincoln kung gusto mong umuwi na tayo," sabi ni Dylan. Sinamaan ko silang dalawa ng tingin kaya nag-iwas sila ng tingin at bumalik sa practice."Kayden, wala ka bang naaalala?" tanong ni Axl. ha?"I think he forgot," seryosong sabi ni Isaac, na ikina kunot ng noo ko. "Anong meron ngayon? (Hinawakan ni Axl ang kanyang sentido at napabuntong-hininga si Isaac) May nakalimutan ba akong importante ngayong araw?" tanong ko sa kanila."Ngayon ay Lunes at ngayon ang family ninyo." Sabay na sabi ni Isaac at Axl. Ilang beses akong napamura sa isip ko dahil nakalimutan ko ang family dinner namin."Shit! Bakit hindi 'nyo sinabi agad." inis na sabi ko sa kanila."Kayden, kanina pa namin sinusubukang sabihin sa iyo, pero lagi mo kaming pinandidilatan at hindi mo kami binibigyan ng pagkakataon na tapusin ang sasabihin namin," sabi ni Lincoln.Kinuha ko ang mga
Kayden's POVSumasakit ang ulo ko dahil sa babaeng iyon at hindi ako makapaniwalang umalis siya ng bahay kasama ang butler niya. Tatlong araw na ang lumipas, pero hindi pa rin namin nahahanap si Isla, kaya sobrang stressed na ako.Yung one week break na binigay sa amin ng manager namin ay hindi ko naramdaman dahil sobrang stressed ako. Wala akong oras magpahinga dahil busy ako sa paghahanap sa babaeng yun.Hanggang ngayon, hindi ko pa rin makalimutan ang kabaliwan na ginawa ng babaeng iyon. Hindi ko alam kung nababaliw na ba siya o ano dahil walang matinong tao ang tatalon mula sa ikaapat na palapag.Nang hindi namin sila nakita ay dali dali akong pumunta sa sala at kinuha ang laptop ko para tingnan ang mga CCTV sa bahay. Nanlaki ang mata ko sa gulat nang makita ko ang ginawa niya.Maging silang apat ay nagulat sa ginawa ni Isla. Hindi namin napansin ang pag-alis nila dahil tumalon siya sa balcony ng kwarto niya at buti na lang sa pool siya bumagsak.Napakadelikado ng ginawa niya pero
"Our company produced the first batch of a new type of cosmetic, but they were all stolen last night. The cosmetics need to be delivered tomorrow morning. Even if we make a new batch of our new product now, we can't deliver it on time, and we will lose a lot of money,""Whose bastard is sabotaging my company?" Malamig kong taong."This is one of our competitors named Xiang Haoyu. The cosmetics were brought to the empty Shuyang Factory outskirts of Zhongshan. The special force is ready, and waiting for your command Ms. Tempest,""I don't need a special force, me and Ophiuchus are enough." Malamig kong sabi. Tumayo na ako at lumabas ng conference room.Huminto ako sa paglalakad at humarap sa kanya."Ophiuchus get my helicopter ready, and we'll go to Zhongshan. But I'm freaking tired and sleepy, so bring a coffee frappe and cake to my office. Mag-order ka na rin ng lunch para sa ating dalawa. Gusto ko ng grilled chicken tacos, beef wellington, at bún riêu (Tomato and Crab Noodle Soup) par