Chapter 3

Marahan akong naglakad papasok ng isang bar. Nakasuot lang ako ng itim na short at gray loose shirt saka white rubber. Pinili ko na lang ipuyod ang may kahabaan kong buhok. I don't care of how I look like. Iinom lang naman ako rito at magmamasid.

The dim light with the mixture of liquor and man's scent greeted me.

Dumeretso agad ako sa harap ng bar counter.

"One vodka." I simply said as the bartender moved to get my order.

"Here Miss beautiful."

"Thank you." Mabilis ko iyon kinuha at nilagok. I taste the typical taste of this liquor. It tastes like water with a burning and unpleasant mildly bitter taste with a mixture of sweetness after.

I ordered again as my eyes roam around, while one of my finger tapped on the surface of the counter.

I was about to drink again when my eyes settled on a person I have never expected I would get a chance to see again.

Nagtama ang mga mata namin at kahit may kalayuan ay kitang-kita ko ang pagbabago ng ekspresyon ng mga mata niya.

Ang kanyang walang emosyon ngunit kalmado ay bigla na lang dumilim. Nagsalubong ang kilay niya at nagtagis ang bagang na tila nagpipigil na masugod ako.

My heartbeat becomes uneven, I felt different emotions ngunit nangibabaw roon ang sakit, pait, pangungulila, at galit.

Pero, bakit may isang pakiramdam akong hindi maitatanggi na hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin?

Naramdaman kong para bang may bumara sa lalamunan ko at unti-unting nanubig ang mga mata ko.

And because of my pride, I just pretend that I didn't recognize him as I straightly drink the liquor on my glass. Gumuhit ito sa lalamunan ko na tila mas nakadagdag sa kung anong nakabara rito.

"Isa pa." Halata namang nagtaka ang bartender at tila nailang siya sa akin. 'Di malaman kung susunod ba o pipigilin na ako.

"You have no right to stop me if that is what you want to do, so better give me another shot. I'll pay." I groaned. Alam kong hindi ako malalasing basta-basta na mas kinainis ko.

Nailing itong ginawa ang gusto ko. 

Hanggang sa hindi ko na mabilang pa kung nakailang shot na ako.

"Miss, kaya mo pa ba? Ang dami mo nang nainom."  Ano bang sinasabi ng isang 'to?

Kinuha ko ang wallet ko at kumuha ng cash bago nilapag sa counter.

"Keep the change."

"Miss sobrang dami---"

'Di ko na tinapos ang sasabihin niya at umalis na sa pagkakaupo.

Derederetso pa rin akong nakapaglakad, not until someone bump me.

Bwisit!

Muntik na rin akong mawalan ng balanse at napakapit sa isang taong sumalo sa bewang ko.

"Hey hon, careful."

"And who are yoy?" Inaninag ko ang mukha niya at mukha siyang may lahi dahil sa asul niyang mata. Tumaas ang kilay ko at mabilis siyang itinulak palayo.

" I am your soon to be husband." Muntik na niya akong halikan.

"The fuck?" Itinulak ko siya at nagmadali nang umalis ngunit nahabol niya ako.

"Hey, sorry I'm just joking, are you okay? Do you want me to accompany you?" I can hear his sincerity that made me smile.

"You know what I like you." Nababaliw na ba ako?

"I like you too."

"But I don't want you to send me home, don't worry handsome I can manage" I reached out for his face and gave him a peck on his lips. Kinagulat niya iyon na kinatawa ko ng mahina.

"Thanks for your concern handsome got to go."

"Let me just accompany you out." Tinitigan ko siya bago ako ngumisi.

"Okay." 'Di nakaligtas sa'kin ang pagngiti niya, lalakad na sana kami ng bigla na lamang may humablot sa braso ko.

"Lyzan," that cold and dangerous voice. Sinubukan kong tingnan ito at gano'n na lang ang gulat ko ng mapagtantong tama ang hinala ko. He was just staring straightly at this guy he called Lyzan. Sobrang talim nang mga tingin niya na tila ano mang oras ay gusto niyang manapak.

"Dude! you're back?"

"Yeah." nanunuyang sagot nito.

"A-ahm... you know her?"

"Yes," mariing sagot niya.

"Ow, I see. Ihahatid ko sana siya." Mag r-react sana ako ngunit masyado na akong tinatamad para makapagsalita pa, for the first time in my history naramdaman kong tila umepekto sa akin ang alak. Napakapit nalamang ako sa braso nang taong may kapit sa akin at sumandal sa kaniya.

"Ako na bahala sa kaniya, don't worry."

"Seryoso ka Hage?"

"Yes, and Let's just talk some other day, we have to go." Naramdaman kong gumalaw siya na siyang nakapagpagalaw rin sa akin.

"Let's go woman." Iritadong sigaw niya ng mapansing di niya ako maisama sa paglakad niya.

"I-I'm tired."

"Bullshit!"

I heard him groaned but I didn't bother to care about it, mayamaya lang ay naramdaman ko nang umangat ako sa ere at tila may dalawang pares ng mainit na bagay ang bumuhat sakin, ngunit sobrang bigat na talaga ng talukap ng mga mata ko para magmulat pa. I rested my head on his chest as I let him carry me.

Naalimpungatan ako ng maramdamang ibinaba niya ako sa isang malambot na bagay, nakatulog ba ako?

I tried to open my eyes only to see a pair of piercing eyes staring at me.

"H-hage..." I uttered full of emotions in my voice, as my tears started to flow.

"Y-you're back..." I can't speak straightly.

"I t-thought...I-I won't have another c-chance to see y-you again." Nanatili siyang nakatitig sa 'kin, at hindi ko man lang makitaan ng kahit anong emosyon ang mga mata niya.

There's thing I wanted to do right now. I don't why, but my mind and heart are telling me to do this, I caress his face until I found my self kissing him.

Bago ako tuluyang makatulog.

-

I woke up as a masculine scent filled my nose.

Napahawak ako sa ulo ko nang makaramdam ng kirot. Saka marahang bumangon at nilibot ang paningin ko. Sa'n ba to? Pano ako nakarating dito? May naaalala ako pero medyo malabo, I remember that blue-eyed guy and then...W-wait.

Napalibot ako ulit ng paningin, this is isn't my room.

Combination of white and dark blue ang mga gamit sa loob. The bed was dark blue even the curtain and the wall was painted of white. The side table, the couch the lampshade, the closet, where all dark blue.

D-don't tell me...

Napatingin rin ako sa damit na suot ko at napansin na tanging t-shirt na gray na lamang ang suot ko at gray na pajama, masyadong malaki sa akin yung tshirt kaya alam kong sa lalaki ito.

Nagmadali akong bumangon at nakayapak nalamang na lumabas ng kwarto.

Pagkababa ng hagdan ay biglaan na lamang may bumuluga sa harapan ko that made m stepped back a little.

A pair of deep cold eyes greeted me.

"You're back, it wasn't a dream." it was almost a whisper

"Yeah and look what I've witnessed last night, do you remember? My former mate, flirting with one of my friend, nawala lamang ako ng ilang taon natuto ka nang lumandi? What a bitch." May halong panunuyang tanong niya at humakbang papalapit na kinaatras ko ulit. May kung anong bumara sa lalamunan ko na hindi magawang makapagsalita, nanatili lamang akong nakatingin sa kaniya.

"No one cares about that, flirting is fun." Taas kilay na sagot ko sa kaniya. Nakita ko ang pagdilim ng mukha niya at mariing pagtitig sa mga mata ko.

"Leave, I can't stand to see your face." Mariing utos niya na siya ring kinainis ko.

"Bakit di mo pa ako pinatay?" I can't recognize my voice anymore. Ang kaninang kamay na nakahalukipkip ay bumagsak na at umisang hakbang na ako palapit sa kaniya pilit nilalabanan ang klase ng tingin niyang dumudurog sa akin.

"I thought, kapag nakita mo ako ulit, papatayin mo na ako. You can do it now." nanunuyang sabi ko. Wala akong makitang emosyon sa mukha niya ngayon. Nanatili itong blanko at nakatingin lang sa akin.

"Come on Frost, kill me" 'Di siya gumalaw, na kinainis ko.

"Come on!" Mabilis kong kinuha ang kamay niya at pilit nilagay sa leeg ko para hawakan 'yon.

His jaw move aggressively after what I did. Naramdaman ko na rin ang paghigpit ng kapit niya sa leeg ko at nanatili lamang akong nakakapit sa kamay niya trying to endure the pain.

Ngunit ang susunod niyang ginawa ang 'di ko inaasahan.

He captured my lips and kissed me aggressively. Halos hindi ko iyon masabayan at malagutan ako ng hininga sa sobrang bilis ng paggalaw ng mga labi niya habang mariin pa rin ang pagkakakapit sa leeg ko. He pinned me on the wall, still kissing me roughly. I can even taste my own blood inside my mouth, but why can't I stop to kiss him back too?

He pushes his tongue inside as he devour my mouth. Tasting every bit of me. Ang kaninang marahas na halik ay nauwi sa tila nanghihina, at napapagod. I rested my back on the wall as his hand went down on the side of my neck caressing it as he kissed me softly, wanting and full of longing. Nanunuyong mga halik na nakapagpabilis ng tibok ng puso ko.

Halos muntik na ako maluha sa pakiramdam na iyon. Kaya naman tanging nagawa ko na lang ay mapakapit sa t-shirt niya habang pinipilit palakasin ang nanghihina kong tuhod dahil sa ginagawa niya.

After one more soft kiss, he pulled away, bumaba ang mukha niya sa gilid ng leeg ko as I felt his warm breath against my skin.

I can even feel how rough he was breathing. The kiss was so breath taking, no wonder. I can also feel myself gasping for air, when I decided to let go from holding on his shirt. Bumagsak ang kamay ko at nanatiling nakatitig sa kawalan. Bumaba na rin ang kamay niya mula sa pagkakakapit sa leeg ko at lumayo na.

"Umalis ka na." 3 words and it was like a fucking knife struck my chest. What? After that? Gano'n na lang? Walang paliwanag kung bakit?

Ngunit imbes na magreklamo ay nakita ko na lang ang sarili kong naglalakad papalabas ng bahay niya.  Hindi ko na inalala kung suot-suot ko pa rin ang damit niya.

He's now here, I know everything will be more difficult and complicated for me.

Idagdag mo pa ang nangyari kanina lang na mas lalong nakapagpagulo sa magulo ko nang utak.

I choose not to assume anything.

Dahil baka pag ginawa ko, masaktan nanaman ulit ako.