Chapter 22

"Let go of me."

Hindi siya nagpatinag, nanatiling nakabaon ang mukha niya sa leeg ko na tila nagpapahinga habang yakap yakap ako.

"Let go, Hage."

"You made me fvcking worried. Alam mo ba kung ano ang naramdaman ko nang makita ang hitsura mo pagpasok mo kanina?" His voice were full pain, it's shaking.

"Kailan ka pa nakaramdam ng ganyan, a devil won't feel any thing like that, so fvck off!" Itinulak ko siya ngunit nanghihina na ako kaya hindi iyon naging sapat para mailayo siya sa akin. Agad na may bumara sa lalamunan ko ng mas tumagal pa ang pagkakayakap niya.

Hindi ko alam pero puro sakit ang nararamdaman ko sa mga oras na 'to. I can't feel anything but pain.

Ano nanaman ba 'tong ginagawa niya? Ipaparamdam niya sa 'kin na mahalaga ako tapos ipagtutulakan nanaman ako papalayo sa huli? Ano bang tingin niya sa 'kin isang gamit, na hindi magrereklamo kahit paulit-ulit na itapon?

Nang tumagal ay kusa na rin siyang kumalas sa pagkakayakap.