Pag gising ko ay nakita ko si Lleidzy na natutulog sa sofa, at naka kumot pa.
Ke aga-aga nakakasira ng mata agad ang bumungad sa akin.
Hindi kuna lang ito pinansin pa at naisipang mag breakfast na. Pero pag tayo ko ay agad akong bumagsak sa sakit ng paa ko.
Buti na lang ay napigilan kung sumigaw, pero hindi parin sapat iyon para hindi magising si Lleidzy.
Maingay ang pag bagsak ko. Pag tingin ko sa paa ko ay mas lalong namaga ito at nag karoon pa ako ng pasa sa braso at mga binti ko.
Hindi ko alam kung maiinis ba ako kasi napaka sensitive ng kutis ko o matutuwa kasi magkakaroon ako ng rason para mas alagaan ang kutis ko.
"Zhia? What the heck happened?" Galit niyang sabi at akmang tutulongan pa akong tumayo.
He stretch his hand to reach me but I ignored his hands. I stood up by myself by taking a support from the table besides my bed.
Kunot nuo niya akong tinitignan pero hindi ko pinansi
HUSTZY-BUSTZY IS CALLING...Agad ko itong sinagot kahit nakatingin parin si Lleidzy."Hey, Hust.""Hey.""You're with Lleidzy, right?""Yeah.""May naisip akong magandang palabas. So, please, loudspeaker your phone." Ramdam ko ang pagngisi niya.But I didn't mind and press the loud speaker button."Lleidzy?"Kunot nuo niya akong tinignan pero tinaasan kulang siya ng kilay."Yah?" He said like he don't care and continue reading."Ahm, bud. Alam kung wala kang pake, but I just want to thank you for leaving Zhia last night. We have a great time together in her room-"Mabilis na pinulot ni Lleidzy ang cellphone at binato sa pader. Rinig na rinig sa buong kwarto ang malakas na pagkabato nito sa pader na ikinagulat ko. Halos mapatalon ako sa upuan ko pero napigilan ko."What the heck, Lleidzy?! That's my phone!" Galit kung sigaw
"Hey.""Ate Blue!" My face lit up.She chuckled."Ba't nandito kana naman? At anong nangyari dyan sa paa mo? Iba pa sapatos mo ah. Matamlay din ang mga mata mo. Pati nga bata napapansin iyon, kaya kanina ka pa nila kinukulit."Pansin ko nga iyon, eh. Lapit sila nang lapit, eh madalas naglalaro lang sila pag naka upo lang ako.Actually, me and ate Blue are pretty close. Kumbaga siya yung taong nakakaalam halos lahat ng sekreto ko. Siya yung pinagsasabihan ko sa mga problema ko na, diko masabi sabi sa iba.She's a good listener at magaling din mag advice. Palaging sapol."Kasi po, pupunta sana kami ni Lleidzy sa Ghost fair kagabi. Sinuotan pa nga niya ako ng helmet eh, pero iiwan lang din pala ako. Sa inis ko sinipa sipa ko yung gulong nung malapit na sasakyan sa akin...ayon namali pagkasipa ko tas nasira yung sapatos ko." Ngumiwi ito pero hindi nagsalita."At kaninang umaga, nag away po kami d
"Anong ginagawa mo?! Magnanakaw! Magnanakaw!" Sabi niya at hinawakan pa ako sa kamay. Sa inis ko ay linabas ko ang wallet ko at humugot doon ng makapal na pera. Mahinang sinampal ko ito sa mukha niya at iniwan siya doon.Bali tatlong linya ang mga lalaking nagtutulong tulong, pumunta ako doon sa pinaka dulo. Kung saan wala si Hustzy.Inagaw ko yung timbang may tubig at binuhos ko iyon sa sarili ko. Inagaw ko ulit yung isa pang timba at linublob doon ang makapal na kumot.Nagbubulong-bulongan na iyong mga taong nakakakita sa ginagawa ko. Kaya mas binilisan ko pa, ang hirap basahin.Nang tuloyan ng mabasa lahat, kinuha ko ito. Halos mahirapan pa akong ilabas ito sa timba dahil mabigat ito. Masyadong makapal."Miss, papasok ka ba?" Tanong nung lalaking inagawan ko ng timba kanina.Tumango ako dito.Umiling-iling ito."Ililigtas mo iyong bata?" Tanong niya ulit.I nodded.
"Zhia! Talaga namang suki ka dito noh? Kaya mas lalong yumayaman itong si Jade eh!" Nginisian ko ito bago tumawa."She's always in trouble.""Trouble is her best of friend.""Salamat, Zhia! Utang na loob namin sayo ang yaman namin ngayon.""Bubu!""That's good mah friend! Palakpakan ang kabubuhan ni Adamnian!"Napailing nalang ako sa kalokohan nila. Wala talagang normal sa mga 'to. Lahat loko-loko."Pero seryoso, Zhia. Wag munang uulitin iyon. Jusko, my heart!" Sabi niya at humawak pa sa dibdib niya. Umakto itong parang nahihirapan huminga at ngumanga pa ito." Emeghed muntik ng lumabas nung chinismis ni Huzy baby ang nangyari! Akala ko bibili na ako ng kabaong mo! Huhuhhuhu." Pumunas punas pa siya sa mga mata niya, akala mo naman, lumuluha talaga.I didn't know that they are close with Hustzy. After all, mukhang ayaw sa kaniya ni Lleidzy. Knowing them, one for all and all
Halos isang linggo rin ako sa hospital. Hindi pumayag sila kuya na palabasin ako hanggat hindi gumagaling ang paa ko.Ilang mga parties din ang hindi ko nadaluhan, dinahilan na lang nila kuya ay may lagnat ako. Hindi rin naman ako madalaw nila Mommy dahil busy sila sa paghahanda sa mga parties, kaya hindi kami nabuking.At yung bata, which is coincidentally named as Zheyn.It's weird to call her by her name, it feels like I'm calling myself.May time pa nga, na pag tinatawag siya sabay kaming napapalingon.So, I decided to call her Eyn. Hindi siya masyadong nagsasalita at madalas tulala. Ate Sole said, she was traumatized.Ako lang ang gusto niyang kausap at kasama.Akala nga nung nurse anak ko siya, iiling-iling pa nung unang makita kaming dalawa.Well, hindi ko siya masisisi. Eyn is like my younger version. Every details in her face is freaking the same with mine! From the eyes
I never really expect that I made it this far. I still remember when I almost gave up studying, but here I am, holding my rewards while giving them my speech. I proudly lifted my rewards and shouted "HAPPY MOVING UP, BBNIANS!" My batch mates roared in happiness. Natatawa akong bumaba at umupo sa upuan ko. I really didn't expected to be the valedictorian of our batch, I mean, loko loko ako sa school. I violated some rules, I don't usually recite, sometimes I even make fun of the bulletin board! Binagsak ko pa ang tle subject ko!Gulat na gulat nga kaming lahat noong i-announce na ako yung valedictorian. Since nasa lowest section ako. Ine expect naming nasa star section ang makukuha na naman lahat ng ranks. Tudo sigaw ang mga kaibigan ko pati mga pinsan ko.
"Ano ba yan! Umayos nga kayong nasa gitna." Kunot noong sabi ng photographer. Napatingin tuloy sa amin ang ibang tao kaya nahihiya akong humingi nang tawad. Inirapan ko ang dalawa at tinanggal ang pagka hawak ni Lleidzy sa bewang ko. Mas hinapit niya pa ako at bumulong sa akin. "One picture, ok? Hmm?" Malimbing niyang sabi. Ayan. Ayan na naman, Zhia! Nanghihina akong tumango bago humarap sa camera man nang marinig kong mag bilang ito. Ang rupok rupok mo, Zhia! Kaunting lambing lang ni Lleidzy bumigay ka agad! Akala ko ba naiirita ka sa kaniya? Scam!Pagkatapos kaming kunan nang picture ay agad kung tinanggal ang kamay ni
"Hindi mo parin sila papansinin?" She asked while looking for the car key."Who?" Takang tanong ko at inayos ang pagka sintas ni Lleidzy sa sapatos ko. Hindi parin niya alam kung paano mag sintas ng sapatos!"Lleidzy and Kuya Fleith." She casually said.Wala pa akong pinag sabihan na hindi ko sila pinapansin at hindi ko rin masyadong pinapahalatang iniiwasan ko sila. So, how did she know? Ngayon lang ulit kami nagkasama , kahit sabihing pang she's a psychiatrist it's impossible to notice that with just small encounter.Napansin niya ata ang pagtatataka ko kaya ngumiti ito."I heard it from the boys at tsaka sinabi rin ni Kuya Winter mo." Pussy whipped."Kuya Fleith told me about it too. It was yesterday when I saw him drinking at the bar. He looks bothered and messed up." Malumanay niyang sabi at ngumiti ulit."I thought it was about Blueth, but then he told me what happened." Ang nakangiti niyang mukha kanina
"Bro..." Napahimas si Leymiare sa noo niya, hindi na alam kung ano na ang dapat na gagawin."Wala pa rin?" Umiling sila kaya mas lalo na itong napro-problemahan."Paanong nakontekta sila kay Zheyny?" Sabi ni Gezmiare. Ramdam na niya ang kaba kompara kanina na kontrol pa nila ang lahat. Ngayon ay hindi nila alam ang nangyayari sa kabila. Handa sila sa lahat ng problema hanggat hindi sila mawawalan ng koneksyon sa isa't-isa. Pero hindi nila inaasahan na mawawalan sila ng koneksyon sa magpipinsang Savillan. Alam nilang kayang-kaya nila ang mga sarili nila pero kasama nila si Zhayiely... hindi nila alam kung anong pwedemg gawin ng mga Savillan kahit sabihin pang kahit nagkalamat na ang relasyon ng dalawang pamilya may pinagsamahan pa rin ang mga ito.Wala silang magagawa kundi magtiwala lang. Tsaka isang Saludares si Zhayiely, hinding-hindi ito basta-bastang magpapaapi. "Sigurado ka bang hindi ka nagkamali?" "Hindi! You know how much I prepared for this! Alam mo iyon, Ley." Naiinis na
Jean has always been scared of water since the accident happened ten years ago. And now... she's about to face the same thing, the only difference is that she's not afraid anymore. Because of Giany. Pinikit niya ang kaniyang mga mata nang salubongin ng kaniyang katawan ang malamig na tubig na mabilis na bumalot sa kaniyang katawan. Kinalma niya ang sarili at mahigpit na hinawakan ang wedding ring niya- ang maliit na diamond sa gitna nito ay napipindot, pag ito ay napindot nagse send ito ng warning sa magpipinsang Saludares at lingid sa kanyang kaalaman pati si Giany ay nakakatanggap ng warning na ito.Hindi pa naman siya nawawalan ng hininga at hindi pa ito ang tamang oras para pindutin niya. Lumawag ang kapit niya sa kamay... at kinalma ang sarili, mukhang kaya pa naman nitong tiising hindi huminga, para saan pa ang ilang taon nilang training kung mabilis siyang sumuko?Napailing ito at humiling na lang.'Zheyn, please hold on.'-"Oh? You ok there, Love?" Hindi mapigilang mapai
Nakatitig lang ako sa kisame habang rinig na rinig ko ang iba't ibang ingay mag mula sa TV. Hindi ko magawang tignan ito. Dahil alam ko sa oras na tumingin ako doon ay mawawala lahat ng tapang na inipon ko. Natatakot ako... na baka bigla na lang akong bumigay at masisira lahat ng pag hihirap namin. Ilang taong din iyon. We spend almost 6 years of our life pretending, planning and fooling ourselves. I can't waste that... I should not. "Princess..."Agad akong natigilan at napasinghot-singhot nang marinig ang boses niya. "K-kuya..." "Shhh, its ok. Everything will be ok." Suminghot ulit ako at halos masinok na nang sunod-sunod ang pagtulo ng luha ko. "Iyakin ka pa rin, Zheyny!" Mahina akong natawa at lumabi. "So this is what they did to you?" Hindi ako umimik pero alam kung alam na nila ang sagot doon. "Kantahan na lang kita, ok? Pinatay na namin ang mga devices nila na naka-connect sayo. I know you could still hear them... but that's the only thing I could think off to lessen yo
"Suot niyo na ba lahat?" Nagsitanguan ang mga ito habang inaayos ang mga gagamitin. May maliit kasi na device na binigay si Gez, isa sa mga pinsan ni Zheyn Iana. Mahilig ito mag eksperimento at gumawa ng kung ano-anong bagay. Katulad ngayon ay may binigay sa kanila na maliit na device na parang isang nunal lang. Naririnig, narerecord at pwede rin silang mag-usap gamit ito."Base sa mga nakalap nating impormasyon sa mga tauhan niya, gusto niyang isa-isahin tayo." "So here's the plan, maghiwa-hiwalay tayo. Lleidzy, I know you are worried kaya ikaw ang papupuntahin ko kung saan maraming tauhan." Sabi ni Jb na sinang-ayonan ng lahat. Hindi mahahalatang planado kung sa maraming tauhan pupunta si Lleidy at mahuhuli. Mas mabuting siya ang dalhin dahil may knowledge ito sa pakikipaglaban at maproprotektahan nito ang dalawang babae kung ano man ang balak sa kanila ng sira ulong kidnapper. Tuloy ulit sila sa pagbabago ng plano. Si JB ang huling magpapahuli. Kung sakali mang may mangyaring
Nakatitig lang ako sa kisame habang rinig na rinig ko ang iba't ibang ingay mag mula sa TV. Hindi ko magawang tignan ito. Dahil alam ko sa oras na tumingin ako doon ay mawawala lahat ng tapang na inipon ko. Natatakot ako... na baka bigla na lang akong bumigay at masisira lahat ng pag hihirap namin. Ilang taong din iyon. We spend almost 6 years of our life pretending, planning and fooling ourselves. I can't waste that... I should not. "Princess..."Agad akong natigilan at napasinghot-singhot nang marinig ang boses niya. "K-kuya..." "Shhh, its ok. Everything will be ok." Suminghot ulit ako at halos masinok na nang sunod-sunod ang pagtulo ng luha ko. "Iyakin ka pa rin, Zheyny!" Mahina akong natawa at lumabi. "So this is what they did to you?" Hindi ako umimik pero alam kung alam na nila ang sagot doon. "Kantahan na lang kita, ok? Pinatay na namin ang mga devices nila na naka-connect sayo. I know you could still hear them... but that's the only thing I could think off to lessen yo
-"Zheyn, what the hell is that?" Kunot-noong tinignan ni Zheyn ang kakambal bago niya irapan ito at tinabig ang kamay na naka hawak sa kanya."I agreed. This school don't deserve me." She plainly said and walked away. Naiwan sa hallway si JB habang tulalang nakatingin sa kakambal. Nanginig ang kaniyang mga kamay at dahang-dahang nag-angat ng tingin. Hindi na siya nagulat nang sumalubong sa kanya ang malalamig na titig ni Ri. Agad niyang inayos ang sarili at umaktong parang walang nangyari. Umismid si Ri sa nakita at nag-iwas tingin na para bang wala siyang pake sa nakita. Sa dalawang taong home schooled si Zheyn ay madaming naganap sa paaralan nila-- sa buhay ng mga kaibigan niya na wala siyang kaalam-alam. Ni hindi siya sinabihan ng kakambal. "Zheyn." Tawag ni Lleidzy sa kaniya nang makita itong tapos nang makipag-usap sa kakambal. Hindi niya ito pinansin ito nagtutuloy na pumuntang banyo. Hindi niya maintindihan
"Hindi mo ba talaga ako papansinin, huh? Hoi!" Napapikit na lang si Zheyn Iana at nagtulog-tulogan sa upuan nito. Ilang araw na rin simula nu'ng bumalik na sila sa probinsya at ganoon din ang pangungulit nito kay Zheyn. "Seryoso ka ba? Hoi! Hindi ba 'yan joke? Ilang araw na 'yan!" Ramdam niya ang pag-alis nito sa tabing upuan at umupo ito sa harapan niya at pilit na kinakapa ang mukha niya.Hinayaan niya itong gawin ang gusto pero pag-angat ni Lleidzy sa mukha nito ay mas lalo siyang nainis. Nakapikit ito maging ang mga labi ay dikit na dikit. "Hoi Llei, pansin ko lang, huh. Hindi mo pa 'yan tinatawag sa pangalan niya." Ysa, ang chismosa sa grupo nila. Agad na naagaw ito ng atensyon ni Zheyn at binuka ang mga mata. Tama nga si Ysa, hindi pa nga niya narinig ito na tawagin siya sa pangalan. Madalas ay stupid, hoi o Saludares pero ang pangalan nito ay hindi pa. "Wala kan du'n, Ysa." Singhal niya dito bago tinanggal ang kamay nito sa pisngi ni Zheyn at umupo ulit sa tabi niya. Napa
"Suot niyo na ba lahat?" Nagsitanguan ang mga ito habang inaayos ang mga gagamitin. May maliit kasi na device na binigay si Gez, isa sa mga pinsan ni Zheyn Iana. Mahilig ito mag eksperimento at gumawa ng kung ano-anong bagay. Katulad ngayon ay may binigay sa kanila na maliit na device na parang isang nunal lang. Naririnig, narerecord at pwede rin silang mag-usap gamit ito."Base sa mga nakalap nating impormasyon sa mga tauhan niya, gusto niyang isa-isahin tayo." "So here's the plan, maghiwa-hiwalay tayo. Lleidzy, I know you are worried kaya ikaw ang papupuntahin ko kung saan maraming tauhan." Sabi ni Jb na sinang-ayonan ng lahat. Hindi mahahalatang planado kung sa maraming tauhan pupunta si Lleidy at mahuhuli. Mas mabuting siya ang dalhin dahil may knowledge ito sa pakikipaglaban at maproprotektahan nito ang dalawang babae kung ano man ang balak sa kanila ng sira ulong kidnapper. Tuloy ulit sila sa pagbabago ng plano.
Nakahanda na ang lahat para ipagpatuloy ang plano nila. Mabuti na lang at nabuksan na nila ang pinto kaya't maipagpapatuloy na nila ang plano nila. Lahat ay tensyonado at hindi mapakali ngunit kailangan nilang mag-ingat sa bawat galaw nila para maging successful ang plano. They grab the things they needed and was ready to leave when the projector suddenly opened and showed a video what's happening inside. There, they saw Zheyn Iana still tied on the bed with more lashes on her body while sweating profusely. But what caught there eyes is the big red spot on the bed down to the floor.May ideya na sila sa nangyari kanina pero sinubukan pa rin nilang mag-isip ng positibo pero mukhang sa nakikita nila ngayon ay tama sila sa hinala. "Lleidzy!" Napatingin silang lahat dito nang marinig nila ang sigaw ni Jean. His face is so livid. Ang mga kamao ay kuyom na kuyom na para bang handa na itong pumatay ano mang oras. "She don't deserve that..." Mahinang b