Nama mangha ko itong hinawakan pero tinapik niya lang kamay ko. Ang bastos talaga!
"Madumihan."
Aba...parang di ako sasakay dyan hu?!
"Uupuan ko rin naman eh..." bulong ko.
"Sinong nag sabi?" Aba't narinig niya yon?!
"Anong sinong nag sabi? Wag mong sabihing palalakarin mo ako?" Nanglalaki ang mga mata kong sabi sakaniya, halos pasigaw kuna rin siyang tinanong.
Ngumisi ito. "Good idea! I was planning to make you ride a taxi..."
"But I prefer your suggestion!" My lips parted as he start to operate his car and left in an instant.
He left so fast that I wasn't able to react!
T*ngina sinuotan pa ako ng helmet hindi naman pala ako pasasakayin.
Sa sobrang inis ko sinipa sipa ko ang gulong ng kotseng nasa tabi ko.
Ok lang naman, kotse naman yata to ni Kuya Lythe.
"Damn you, Seiya!"
Sinipa ko ng sobrang lakas ang gulong ng kotse na ikina inga
Pag gising ko ay nakita ko si Lleidzy na natutulog sa sofa, at naka kumot pa.Ke aga-aga nakakasira ng mata agad ang bumungad sa akin.Hindi kuna lang ito pinansin pa at naisipang mag breakfast na. Pero pag tayo ko ay agad akong bumagsak sa sakit ng paa ko.Buti na lang ay napigilan kung sumigaw, pero hindi parin sapat iyon para hindi magising si Lleidzy.Maingay ang pag bagsak ko. Pag tingin ko sa paa ko ay mas lalong namaga ito at nag karoon pa ako ng pasa sa braso at mga binti ko.Hindi ko alam kung maiinis ba ako kasi napaka sensitive ng kutis ko o matutuwa kasi magkakaroon ako ng rason para mas alagaan ang kutis ko."Zhia? What the heck happened?" Galit niyang sabi at akmang tutulongan pa akong tumayo.He stretch his hand to reach me but I ignored his hands. I stood up by myself by taking a support from the table besides my bed.Kunot nuo niya akong tinitignan pero hindi ko pinansi
HUSTZY-BUSTZY IS CALLING...Agad ko itong sinagot kahit nakatingin parin si Lleidzy."Hey, Hust.""Hey.""You're with Lleidzy, right?""Yeah.""May naisip akong magandang palabas. So, please, loudspeaker your phone." Ramdam ko ang pagngisi niya.But I didn't mind and press the loud speaker button."Lleidzy?"Kunot nuo niya akong tinignan pero tinaasan kulang siya ng kilay."Yah?" He said like he don't care and continue reading."Ahm, bud. Alam kung wala kang pake, but I just want to thank you for leaving Zhia last night. We have a great time together in her room-"Mabilis na pinulot ni Lleidzy ang cellphone at binato sa pader. Rinig na rinig sa buong kwarto ang malakas na pagkabato nito sa pader na ikinagulat ko. Halos mapatalon ako sa upuan ko pero napigilan ko."What the heck, Lleidzy?! That's my phone!" Galit kung sigaw
"Hey.""Ate Blue!" My face lit up.She chuckled."Ba't nandito kana naman? At anong nangyari dyan sa paa mo? Iba pa sapatos mo ah. Matamlay din ang mga mata mo. Pati nga bata napapansin iyon, kaya kanina ka pa nila kinukulit."Pansin ko nga iyon, eh. Lapit sila nang lapit, eh madalas naglalaro lang sila pag naka upo lang ako.Actually, me and ate Blue are pretty close. Kumbaga siya yung taong nakakaalam halos lahat ng sekreto ko. Siya yung pinagsasabihan ko sa mga problema ko na, diko masabi sabi sa iba.She's a good listener at magaling din mag advice. Palaging sapol."Kasi po, pupunta sana kami ni Lleidzy sa Ghost fair kagabi. Sinuotan pa nga niya ako ng helmet eh, pero iiwan lang din pala ako. Sa inis ko sinipa sipa ko yung gulong nung malapit na sasakyan sa akin...ayon namali pagkasipa ko tas nasira yung sapatos ko." Ngumiwi ito pero hindi nagsalita."At kaninang umaga, nag away po kami d
"Anong ginagawa mo?! Magnanakaw! Magnanakaw!" Sabi niya at hinawakan pa ako sa kamay. Sa inis ko ay linabas ko ang wallet ko at humugot doon ng makapal na pera. Mahinang sinampal ko ito sa mukha niya at iniwan siya doon.Bali tatlong linya ang mga lalaking nagtutulong tulong, pumunta ako doon sa pinaka dulo. Kung saan wala si Hustzy.Inagaw ko yung timbang may tubig at binuhos ko iyon sa sarili ko. Inagaw ko ulit yung isa pang timba at linublob doon ang makapal na kumot.Nagbubulong-bulongan na iyong mga taong nakakakita sa ginagawa ko. Kaya mas binilisan ko pa, ang hirap basahin.Nang tuloyan ng mabasa lahat, kinuha ko ito. Halos mahirapan pa akong ilabas ito sa timba dahil mabigat ito. Masyadong makapal."Miss, papasok ka ba?" Tanong nung lalaking inagawan ko ng timba kanina.Tumango ako dito.Umiling-iling ito."Ililigtas mo iyong bata?" Tanong niya ulit.I nodded.
"Zhia! Talaga namang suki ka dito noh? Kaya mas lalong yumayaman itong si Jade eh!" Nginisian ko ito bago tumawa."She's always in trouble.""Trouble is her best of friend.""Salamat, Zhia! Utang na loob namin sayo ang yaman namin ngayon.""Bubu!""That's good mah friend! Palakpakan ang kabubuhan ni Adamnian!"Napailing nalang ako sa kalokohan nila. Wala talagang normal sa mga 'to. Lahat loko-loko."Pero seryoso, Zhia. Wag munang uulitin iyon. Jusko, my heart!" Sabi niya at humawak pa sa dibdib niya. Umakto itong parang nahihirapan huminga at ngumanga pa ito." Emeghed muntik ng lumabas nung chinismis ni Huzy baby ang nangyari! Akala ko bibili na ako ng kabaong mo! Huhuhhuhu." Pumunas punas pa siya sa mga mata niya, akala mo naman, lumuluha talaga.I didn't know that they are close with Hustzy. After all, mukhang ayaw sa kaniya ni Lleidzy. Knowing them, one for all and all
Halos isang linggo rin ako sa hospital. Hindi pumayag sila kuya na palabasin ako hanggat hindi gumagaling ang paa ko.Ilang mga parties din ang hindi ko nadaluhan, dinahilan na lang nila kuya ay may lagnat ako. Hindi rin naman ako madalaw nila Mommy dahil busy sila sa paghahanda sa mga parties, kaya hindi kami nabuking.At yung bata, which is coincidentally named as Zheyn.It's weird to call her by her name, it feels like I'm calling myself.May time pa nga, na pag tinatawag siya sabay kaming napapalingon.So, I decided to call her Eyn. Hindi siya masyadong nagsasalita at madalas tulala. Ate Sole said, she was traumatized.Ako lang ang gusto niyang kausap at kasama.Akala nga nung nurse anak ko siya, iiling-iling pa nung unang makita kaming dalawa.Well, hindi ko siya masisisi. Eyn is like my younger version. Every details in her face is freaking the same with mine! From the eyes
I never really expect that I made it this far. I still remember when I almost gave up studying, but here I am, holding my rewards while giving them my speech. I proudly lifted my rewards and shouted "HAPPY MOVING UP, BBNIANS!" My batch mates roared in happiness. Natatawa akong bumaba at umupo sa upuan ko. I really didn't expected to be the valedictorian of our batch, I mean, loko loko ako sa school. I violated some rules, I don't usually recite, sometimes I even make fun of the bulletin board! Binagsak ko pa ang tle subject ko!Gulat na gulat nga kaming lahat noong i-announce na ako yung valedictorian. Since nasa lowest section ako. Ine expect naming nasa star section ang makukuha na naman lahat ng ranks. Tudo sigaw ang mga kaibigan ko pati mga pinsan ko.
"Ano ba yan! Umayos nga kayong nasa gitna." Kunot noong sabi ng photographer. Napatingin tuloy sa amin ang ibang tao kaya nahihiya akong humingi nang tawad. Inirapan ko ang dalawa at tinanggal ang pagka hawak ni Lleidzy sa bewang ko. Mas hinapit niya pa ako at bumulong sa akin. "One picture, ok? Hmm?" Malimbing niyang sabi. Ayan. Ayan na naman, Zhia! Nanghihina akong tumango bago humarap sa camera man nang marinig kong mag bilang ito. Ang rupok rupok mo, Zhia! Kaunting lambing lang ni Lleidzy bumigay ka agad! Akala ko ba naiirita ka sa kaniya? Scam!Pagkatapos kaming kunan nang picture ay agad kung tinanggal ang kamay ni