“Naging maayos naman siya dahil sa braso lang siya tinamaan. Napag-alaman din nilang mga Pilipino ang gusto siyang patayin. Hindi lang dun natapos ang nangyari sa kanila sa England. Bago siya bumalik ng Pilipinas, tinapunan ng tear gas ang office niya mabuti na lang at wala siya nung mga oras na yun sa office niya.” patuloy na pagkwekwento ng detective. Nakatalikod pa rin siya sa detective. Namumuo ang galit sa didbib niya. Who is that fucking person na gusto silang patayin? Alam niyang may mali sa pagbabalik ni Monique, something fishy and he’s right. May dahilan kung bakit nga siya bumalik.Possible bang may hinihinala na si Monique? Posible bang kasama siya sa mga list na pinagdududahan niya? Imposible namang wala pa lalo na at pumasok siya sa kompanya nila. “Alam mo na ba kung sino ang person of interest nila?” tanong niya ng hindi hinaharap ang detective. “Sa tingin ko meron na pero hindi na nila sinabi yun sa mga pulis dahil hindi na nila sakop na imbestigahan ang nasa labas
Nasa opisina si Monique at hindi pa rin mawala sa isip niya ang natanggap niyang bulaklak at note. Pinapaikot niya sa mga daliri niya ang hawak niyang ballpen. Ibig bang sabihin ay mawawala sa bansa o magbabakasyon na muna ang taong gusto siyang patayin? Ano bang ibig niyang sabihin na enjoyin muna ni Monique ang mga araw niya? Ititigil ba muna niya ang pagpapapatay sa kaniya? Kung ganun, wala na silang oras. Kailangan nilang maunahan ang taong yun, kailangan na nilang malaman kung sino siya. Hindi pa nga napapanatag si Monique tungkol kay Aidan may dumagdag pa sa isipin niya. Puro na lang problema. Natatakot siyang maunahan siya ng killer niya at masaktan niya ang anak niya. Kung hindi si Isabella, sino sa mga De Chavez?Sino sa kanila ang nakakaalam ng tungkol sa anak niya? Napapahilot na lang si Monique sa sintido niya at napapabuntong hininga. Para silang naglalaro ng hide and seek sa isang maze. Hindi mo alam kung saan mo sila hahanapin. “Bakit sobrang tahimik ni Aidan ngayon?
“Alam kong marami akong kasalanan pero hayaan mo naman sana akong makausap na muna ang kapatid mo.”“Hindi mo siya makakausap, umalis ka na Aidan bago pa kita mapatay.” Matigas na saad ni Anthony at itinutulak niya na si Aidan. “Monique, let’s talk please!” malakas na sigaw ni Aidan. “Monique!” tawag pa niya. “Are you insane?! Huwag mo akong pilitin na paalisin ka sa dahas Aidan! Umalis ka na and leave my sister alone!”“Monique! Lumabas ka dyan! Kausapin mo ako!” malakas pa ring sigaw ni Aidan. Nagtataka naman na sina Monique at ang mga magulang niyang nasa sofa sa naririnig nilang sigaw sa labas ng bahay nila. “What’s that noise?” tanong na ng kaniyang ina. “Monique, kausapin mo ako!” muling rinig nila sa sigaw. Nagsalubong na ang mga kilay ni Monique dahil kilala niya ang boses. “Damn it!” napapamura niyang saad. Tumayo na si Monique at hinila ang anak niya. “Mom, pwede bang pakidala na muna sa kwarto si Brylle, please?” wika niya. Alam niyang boses ni Aidan ang sumisigaw sa
Matapos umalis ni Aidan ay pinuntahan ni Monique ang anak niyang nasa loob pa ng kwarto nila. Pumasok na siya dun at tinanguhan niya na lang ang kaniyang ina na nagbantay kay Brylle.“Is he gone?” tanong ni Arianna sa anak.“Yes Mom, thank you.” anas niya. Lumabas naman na si Arianna at pinuntahan naman ni Monique ang anak niyang nasa veranda. May dala-dala siyang meryenda para sa anak.Napangiti na lang siya nang makita niya ang anak niyang abalang nagdo-drawing. Magaling siya sa arts at hindi alam ni Monique kung kanino yun namana ni Brylle gayong wala namang mga artists sa pamilya ng mga De Chavez at sa pamilya nila.“Anak, magmeryenda ka na muna.” Agaw atensyon niyang saad saka niya ibinaba ang dala-dala niyang tray sa lamesa.“Is everything okay Mom? Why do I need to hide here?” kuryosong tanong ng anak niya. Nilapitan naman ni Monique ang anak niya saka niya hinawakan ang mga kamay nito.“Everything is okay, sa ngayon, hindi ko pa maipapaliwanag ang lahat sayo dahil hindi mo pa
“Kung sakali mang makita mo na naman siya o kung may ipapadeliver siya sayo. Tawagan mo kami. Huwag mo muna siyang pupuntahan, hintayin mo kami para masundan ka namin.” wika rin ni Warren saka niya iniabot ang calling card niya. Mabilis namang tumango ang lalaki.“Makakaasa po kayo,” sagot nito.“Sige na, umalis ka na.” mabilis na umalis ang lalaki.Habang nag-uusap sila na magpipinsan ay may lalaki namang nakamasid sa kanila. Nakangisi lang ito at pinapanuod ang magpipinsan. Subdivision ang kinaroroonan ng bahay ng mga Sandejas pero malaya siyang nakakagalaw sa loob dahil hindi mo naman siya pagdududahan sa paraan ng pananamit niya.Aakalain mo lang na isa siyang residente dun.Naghahumming pa siya nang lampasan niya ang bahay ng mga Sandejas. Alam niyang ipapahanap siya ng mga ito pero kahit na anong gawin ng mga Sandejas, hindi nila malalaman kung sino siya.Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Monique.“Kuya naman, huwag mo naman pairalin ang galit mo. Alam ko naman
Nang makarating sila sa hotel ay pinagbuksan na siya ni Taylor ng pintuan. Lumabas na rin si Monique at napangiti na lang nang makita niya si Zamir na naghihintay siya sa entrance ng hotel. Napakunot naman ng noo si Zamir nang makita niya kung sino ang kasama ni Monique.Maangas ang tindig niya at malakas din ang appeal niya. Umalis naman kaagad si Taylor para iparking ang sasakyan nila.“Who is he?” tanong ni Zamir.“He’s my driver, kanina ka pa rito?” pag-iiba ni Monique ng usapan pero masyadong kuryoso si Zamir sa driver ni Monique.“Driver mo? Kailan ka pa nagkaroon ng driver?”“Si Kuya ang may gusto, siya ang nag-utos kay Taylor na ipagdadrive ako palagi. Let’s not talk about him. Pumasok na tayo sa loob?” tumango na lang si Zamir saka niya inilahad ang braso niya kay Monique para dun humawak si Monique.Sabay na silang pumasok hanggang sa makarating sila sa function hall. Kahi
Sa sobrang sakit ng nararamdaman ni Isabella ay wala ng lumabas na kahit anong salita sa bibig niya. Nanlalabo na ang paningin niya dahil sa namumuong luha sa mga mata niya.“Isabella!” tawag ni Aidan nang biglang tumakbo si Isabella palabas ng hotel.“This is your fault!” asik ni Monique kay Aidan. Ito na nga ba ang sinasabi niya, hindi imposibleng malaman na ng lahat ang tungkol kay Brylle. Ito ang ikinakatakot ni Monique ang maging magulo ang buhay ng anak niya.“Oh my God! The woman!” sigaw mula sa labas ng hotel. Nilingon ni Aidan at Monique ang sigawan sa labas ng hotel. Mula sa glass wall ay kita nila ang nagkakagulong mga tao.“Damn it!” malutong na mura ni Aidan. Mabilis siyang tumakbo sa labas para tingnan kung anong nangyari. Nakisiksik na siya sa mga taong nagkukumpulan. Lumabas na rin si Monique para tingnan kung anong nangyayari.“Excuse me!” wika ni Aidan at hinawi ang mga t
Matapang din na tiningnan ni Monique ang mga mata ni Julia at dahil sa ginagawa niya, si Julia ang hindi makatingin ng diretso sa kaniya. “What did you say to her? Walang dahilan para hindi siya tumakbo.” hindi pa rin ba gising si Isabella? Dahil kung nasabi niya na ang tungkol sa narinig niya, siguradong alam na ni Julia ang tungkol sa anak niya. “Anong sinabi mo sa kaniya?!” pagpupumilit ni Julia. Sana lang ay itago ni Isabella ang tungkol sa narinig niya, huwag na sana nilang idamay pa ang bata sa kung anong gulo sa pagitan nila. “Wala akong sinabi kay Isabella. Pwede ba? Huwag niyong isisi sa akin kung anong nangyari sa kaniya. Ako ba ang driver ng kotseng nakabangga sa kaniya? Bakit ako ang pinuntahan mo na dapat ay ang driver? Hindi ka naman siguro tanga para ako ang sisihin mo hindi ba? Nandun lang ako pero wala akong kinalaman sa aksidente. Depende na lang kung lahat ng nangyayari sa inyo ay isisi mo sa’kin? Ipinapakita mo lang na hindi mo kayang maging profes