ตอนที่ 43

“อะแฮ่ม! นินทาใครอยู่เหรอ?”

ถิงซีเหวินยกมุมปากขึ้นยิ้ม เมื่อเห็นสีหน้าตกใจของคนรัก เขาได้ยินคำถามของเธอ ไม่ได้รู้สึกโกรธเลยที่เธอไม่เชื่อใจในตัวเขา

“มาแล้วเหรอคะ? ปล่อยให้ฉันรออยู่ในรถตั้งนาน”

“สิบห้านาที”

“สำหรับพี่มันอาจจะแค่สิบห้านาที”

หมับ!

“ไปกันเถอะ เธอหิวใช่ไหม พี่ไปรออยู่ที่ร้านนะ รีบตามมาล่ะ”

“ค่ะ”

“พี่ทำแบบนี้อีกแล้วนะ!”

“ตามมาเงียบๆเถอะน่า ยิ่งพูดเยอะจะยิ่งหิวนะ”

“พี่ซีเหวิน!”

“หืม?”

ใบหน้าคมโน้มต่ำลงไปจนปลายจมูกปัดผ่านผิวแก้มเนียน คนถูกแกล้งหน้าร้อนฉ่า ทั้งโกรธ ทั้งอาย อยากจะยกมือขึ้นประทุษร้ายเขา แต่เกรงใจตำแหน่งประธานบริษัท จึงทำได้แค่เดินฟึดฟัดนำหน้าเขาไปขึ้นรถของตัวเอง

ลี่หมิงมองพี่ชายกับเพื่อนสนิทด้วยความอิจฉา แต่ก็แค่ไม่นาน ความรู้สึกนั้นก็เปลี่ยนเป็นความปิติยินดี ยินดีอยู่ได้ไม่นานก็ต้องรีบก้าวเดินตามหลังคนทั้งคู่ไป งานเลี้ยงในคืนนี้เธอคือตัวหลักของงาน

ชั่วโมงต่อมา

รถยนต์สมรรถนะเยี่ยมขับเข้าไปจอดในลานจอดรถของร้านอาหารกึ่งผับ เมื่อประตูรถยนต์เปิดออก พนักงานที่ทำหน้าที่ดูแลลูกค้าด่านแรก ก็รีบก้าวเข้ามาต้อนรับ ถิงลี่หมิงเปิดโทรศัพท์ให้พนักงานรายนั้นดู ว่าตัวเองเป็นหนึ่